Tασο μου, η δική μου κατανόηση έχει καταγράψει ότι εκτός από το ατομικό κάρμα, υπάρχει και το κάρμα κάθε τόπου/κράτους, καθώς και το κάρμα της ανθρωπότητας.
Στόχος μας είναι να εκπληρώσουμε το ατομικό, να εργαστούμε για το τοπικό και να μετασχηματίσουμε το πανανθρώπινο.
Αυτό έχει σημασία, όταν εργάζεσαι με το συλλογικό ασυνειδητο, το οποίο περιέχει στοιχεία και από το κράτος, το οποίο επέλεξες να γεννηθείς και από όλη την ανθρωπότητα.
Αυτή η ερώτηση είναι πολύ εσωτερική...
Η εσωτερική της κατανόηση συντελείται όταν εκπληρώνεις το ατομικό κάρμα και περνάς σε άλλη δονητική συχνότητα της συνειδητότητάς σου.
Πολλοί ρωτούν γιατί νιώθουν αδικία για ότι γίνεται σε άλλα μέρη, ιδιαίτερα με τα παιδιά.
Το θέμα της δικαιοσύνης-αδικίας ανήκει στην πόλωση του φυσικού κόσμου και η δική μας εργασία είναι να ενώσουμε τους πόλους του δίπολου κόσμου μας, πρώτα στο είναι μας.
Η ειρήνη δεν ξεκινάει από έξω, αλλά από μέσα
Και το «μέσα» είναι ατομική μας προτεραιότητα, προτού φθάσουμε στο σημείο να «κρίνουμε» τις πράξεις και τις επιλογές των συνανθρώπων μας, για τον εξωτερικό «χαρακτήρα» αυτών των πράξεων και των επιλογών.
Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει κάποιος άνθρωπος τα ασυνείδητα συναισθήματα, την εργασία με αυτά, την επιλογή της ψυχής, την πνευματική του δομή, αν στέκεται μόνιμα στην πόλωση και στο δράμα που εκτυλίσσεται στον κόσμο μας, για χάρη της.
Πρωτού λύσουμε τις απορίες μας για τις αδικίες της ανθρωπότητας, θα πρέπει να έχουμε «λύσει» το μυστήριο της δικής μας ύπαρξης
αλλιώς όλα θα είναι απλές εξηγήσεις, λόγια και εξιστορήσεις, χωρίς εσωτερικό «αντίκρυσμα»
