ΥΠΝΩΣΗ

[ksan8oula]

.........................

[Επισκέπτης]

Ξανθούλα περιμένω τη συνέχεια:-?

[zwgrafia]

Και γω και γω!

Σημερα ειδα κατι αναλογο στην oprah και ομολογω πως με ενθουσιασε!!!

[ksan8oula]

....................

[Vasoula]

Μαράκι, έχεις σκεφτεί μήπως, ότι η ύπνωση σε βάζει στην κατάσταση εκτός συνείδησης, όπως στα όνειρα?
΄Εχεις επαφή με το υποσυνειδητο, όπου εκεί υπάρχουν τα συναισθήματα μαζί με την προηγούμενη ζωή, που δεν έχει και μεγάλο νόημα σαν πράξη...

Η ύπνωση σε ΄φέρνει στον αστρικό κόσμο και από ότι έχω αντιληφθεί το κάνει βίαια. Δεν υπάρχουν άνθρωποι εκεί, αλλά το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να διακρίνει αλλιώς τις μορφές.

Οι ψυχές που βρίσκονται εκεί δεν ζουν στην ευδαιμονία. Εργάζονται για την εξέλιξή τους και φυσικά δεν έχουν καμία σχέση με την συνείδηση που είχαν στην ενσάρκωση.

Ο πόνος σου που έφευγες από εκεί, ήταν γιατί γνώριζες ότι θα ξαναγύριζες σε έναν κόσμο που σε πλήγωσε...
Το θέμα όμως είναι να βρεις γιατί...και αυτό να θεραπεύσεις...

Η κατάθλιψη είναι βασισμένη σε ασυνείδητα συναισθήματα, που δεν γνωρίζεις καν την ύπαρξή τους. Αναδύονται από το υποσυνείδητο με την μορφή φοβίας και αυτή είναι μια πρόκληση για σένα, αυτήν την στιγμή.

΄Οποιαδήποτε ενσάρκωση είχε η ψυχή σου, ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ, Μαράκι...Συναισθήματα κουβαλάει η ψυχή μας και όχι τις πράξεις...

Πρόσεχε με τις προηγούμενες ζωές, γιατί μπορούν να σε βάλουν σε καρμική θλίψη, αν δεν μπορέσεις να εργαστείς μέσω της νόησης με το συναισθημα τους!

Αστην αυτήν την εμπειρία να υπάρχει σαν μικρή ανάμνηση και θα έλεγα να δεις γιατί σ' αυτήν την ζωή δεν είσαι χαρούμενη...
Με αυτήν την συνειδησή σου έχει ενσαρκωθεί η ψυχή σου και εδώ και τώρα χρειάζεται να εξελιχθεί...

Ετσι που αναφέρεις για το πεδίο των ψυχών, νιώθω ότι βιάζεσαι να πας εκεί από την μια, φοβάσαι από την άλλη...

Η ζωή μας εδώ είναι γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο...Για να εναρμονίσουμε την ψυχή, με την συνειδησή μας και με το πνεύμα μας. Και γι' αυτό χρειαζεται η αποκάλυψη του Εαυτού μας.

Με όλη μου την αγάπη

[Efthimia]

Eυχαριστω Βασω. Μας βοηθας ολους με τις απαντησεις σου. Νασαι καλα!!!

[galazia_sfaira]

και θα έλεγα να δεις γιατί σ' αυτήν την ζωή δεν είσαι χαρούμενη...
Με αυτήν την συνειδησή σου έχει ενσαρκωθεί η ψυχή σου και εδώ και τώρα χρειάζεται να εξελιχθεί...

Κι εγω εδω θα εστιαζομουν.Τωρα καλεισαι να ζήσεις.Τώρα καλεισαι να ανακαλύψεις τα συναισθηματα σου.Τώρα εισαι εδώ.

[Evoula]

Ξανθούλα μου (το κατάλληλο όνομα στο κατάλληλο φόρουμ!) από μικρό παιδί, η μεταφυσική, οι προηγούμενες ζωές, η ζωή μετά θάνατον, η εμπειρίες ύπνωσης ασκούσαν μια καταλυτική γοητεία επάνω μου.
Το αποτέλεσμα ήταν ο,τιδήποτε μου συνέβαινε, να το αποδίδω σε κάποιο καρμικό χρέος και αντί να ΖΩ στο σήμερα, ονειρευόμουν την στιγμή που θα περάσω σε άλλα πεδία.
Ζούσα σε φαντασιώσεις δραπετεύοντας από ό,τι δεν μου άρεσε ή με πλήγωνε.
Μου αρέσει η φράση, αν και πολλοί ίσως διαφωνήσουν "Όταν βλέπεις το φως στην άκρη του τούνελ, να είσαι προσεκτικός γιατί δεν ξέρεις αν είναι το φως του ήλιου, ή το τρένο που έρχεται..."

Τί εννοώ.
Απο οποιαδήποτε εμπειρία μας, πρέπει να κρατάμε αυτό που μας είναι χρήσιμο στην ζωή μας ΤΩΡΑ. Ό,τι μας βοηθάει, για να προχωρήσουμε.
Όταν βρίσκεσαι σε ύπνωση, βρίσκεσαι σε μια άλλη κατάσταση συνείδησης. Αυτά που βλέπεις είναι σχηματοποιημένες εικόνες συναισθημάτων (κατά την προσωπική μου άποψη βέβαια).
Δεν βρίσκεσαι κάπου "αλλού" αλλά μέσα σου.
Δεν έχεις πεθάνει, άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για μεταθανάτια εμπειρία. Ακόμα και οι εμπειρίες με τα τούνελ είναι καταγεγραμμένες την απειροελάχιστη στιγμή πριν την αποχώρηση.
Ο εγκέφαλος βρίσκεται ακόμα σε λειτουργία ή κάποιο μέρος του.
Κανείς δεν έφτασε στο τούνελ και κανείς δεν γύρισε να μας πει τί συμβαίνει.
Και προσωπικά δεν ξέρω αν έχει και σημασία αυτό.
Εμένα ο μεγαλύτερός μου φόβος δεν είναι μήπως πεθάνω.
Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι πως τη στιγμή που θα πεθαίνω, θα καταλάβω πως δεν έζησα.
Μόλις το συνειδητοποίησα αυτό, κατά κάποιον τρόπο απελευθερώθηκα.
Για το μόνο που μπορείς να είσαι σίγουρη και να δουλέψεις, είναι αυτή τη ζωή που σου δόθηκε.

με αγάπη

[angela_al]

Αυτά που βλέπεις είναι σχηματοποιημένες εικόνες συναισθημάτων (κατά την προσωπική μου άποψη βέβαια).
Δεν βρίσκεσαι κάπου "αλλού" αλλά μέσα σου.

και δική μου άποψη...

[ksan8oula]

...................

[Επισκέπτης]

Ξανθούλα η ζωη ξεδιπλώνεται καθημερινά....και σου αποκαλυπτει ολο της το μεγαλειο!!!!!!!!

[Vasoula]

Mαράκι, αντιλήφθηκα στην πορεία μου, ότι διάφορες λέξεις γίνονται ο τρόμος του συνειδητού μας μέρους...Αποκτούν ιδιαίτερη αξία για τον νου, που θεωρεί ότι η εργασία πρέπει να γίνει στις προηγούμενες ζωές, για να λυτρωθεί από κάθε πόνο...
Ετσι όμως ξορκίζει τις ευθύνες μας γι' αυτήν...

Μια πονηριά του νου είναι, που βρέθηκαν διάφοροι και την ανέπτυξαν...΄Ετσι πολλά συστήματα "υπόσχονται" να κόψουν τις καρμικές οφειλές με την βοήθεια των αγγέλων ή των υπνωτιστών!!
Ακόμα και για το ρέικι το έχω ακούσει...

Ελεος!!!! Την αλήθεια για την ζωή του κανείς δεν κάθισε να την αναλύσει, γιατί εκεί "πονάει"...
και έχει και μεγάλη ευθύνη να ξέρεις πως εσύ επιλέγεις και όχι η μοίρα, ή το κάρμα σου...
Καλύτερα λοιπόν ας κουκουλωθεί ο φόβος στο κάρμα και η ζωή συνεχίζεται με τρόμο, δυστυχώς...

Μαράκι, κανείς απο την προηγούμενη ή από την επόμενη ζωή δεν πρόκειται να σε βλάψει...Θα σε βλάψει μόνο ο εαυτος σου, που φοβάται να ζήσει...και φοβάται να "πεθάνει" συγχρόνως!

Αντε κοριτσάκι μου...

[CHRYSSOULA]

Μαρία μου
Διαβάζοντας την αφήγηση σου θα ήθελα να επισημάνω μερικά πράγματα που παρατήρησα:
Σε μικρή ηλικία βίωσες ένα γεγονός που σου έφερε παραλυσία....
Μετά το ξεπέρασες και συνέχισες κανονικά την ζωή σου θάβοντας ή λησμονώντας την αιτία....
Στο χειρουργείο μέσα η αναισθησία σου τάραξε αυτό που δεν ήθελες να θυμηθείς και το έφερε στην επιφάνεια γιαυτό και οι γιατροί είπαν " ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ"Όλο αυτό τον καιρό που υποφέρεις από τις φοβίες σου είναι γιατί δεν θέλεις να σκεφθείς ή να συνδυάσεις κάποια γεγονότα γιατί και μόνο η σκέψη τους σε ακινητοποιεί και πάλι... Ίσως ΄χουν να κάνουν με πολύ αγαπητά σου πρόσωπα και δεν θέλεις να το παραδεχθείς γιατί κάτι τέτοιο όχι μόνο πονάει αλλά απαιτεί και πολλές συζητήσεις εκ βάθους για να ξεκαθαρίσουν καταστάσεις....
Οι προηγούμενες ζωές απλά μας βοηθούν να αντιληφθούμε συναισθηματικά κάποια μπλοκαρίσματα και όχι να αναπαράγουμε την τότε ζωή καθόσον δεν είμαστε εμείς εκείνο το άτομο που έρχεται στην μνήμη μας.... Η μουγγή Μαριάμ ίσως ήταν έτσι από κάποιο σοκ που κουβαλούσε ή εκ γενετής από άλλους λόγους ή Μαρία του σήμερα οφείλει να σταθεί όρθια και επιτέλους να μιλήσει για όλα αυτά που δεν τολμά ούτε στον εαυτό της να ομολογήσει..
Τότε έρχεται και η οριστική Θεραπεία πίστεψε με.....
Ζήτησες θεραπεία από τον Δάσκαλο και σου είπε " Οχι τώρα Μαριάμ"
Μήπως ήλθε η ώρα να του ξαναζητήσεις????

[Επισκέπτης]

εγω τωρα ανακαλυψα το θεμα και διαβαζω εκπληκτος!!!

[ksan8oula]

HARIDEA μου ζηταω καθε μερα την βοηθεια του αλλα μαλλον αν δε κουνησω και εγω το δαχτυλακι μου δε θα τα καταφερω ποτε.
Οταν η ψυχολογος μου(ερχετε σπιτι καθε βδομαδα) μου ειπε να γραψω σε ενα χαρτι ,τι θα με ευχαριστουσε να κανω οταν θα αρχισω να βγαινω απο το σπιτι,της επεστρεψα το χαρτι λευκο.
Ισως λοιπον εγω δεν ΘΕΛΩ και οχι δεν ΜΠΟΡΩ, να ξεφυγω απο αυτην την κατασταση για καποιους λογους.