Ο «αποκλεισμός» του από τις πνευματικές ενέργειες δεν μπορούσε να τροφοδοτήσει τα λεπτοφυέστερα πεδία του και έτσι αυτές σταμάτησαν στο νοητικό του πεδίο, δίνοντας του μόνο την ανάμνηση των θεϊκών του δυνατοτήτων, χωρίς να έρχονται σε επαφή με το συναισθηματικό, ώστε να του αφυπνίσουν και τις βιωματικές μνήμες του «ποιος είναι ο Εαυτός του» Για χάρη αυτής της ανάμνησης, επινόησε ιστορίες «εξορίας» και «περιορισμού» από την θεϊκή του πηγή, και εγκλωβίστηκε ακόμα πιο πολύ σε ένα ενοχικό συναίσθημα, ψάχνοντας τρόπους να «εξιλεωθεί» μέσα από μονοσήμαντες πράξεις ζωής, στο φυσικό του περιβάλλον, ζώντας το "δράμα" του!
Η ανάπτυξή του περιορίστηκε στα πεδία της 3ης διάστασης (αστρικό και φυσικό) ζώντας στο καθένα ουσιαστικά χωρίς «ταυτότητα», αφού η μνήμη του σε κάθε πεδίο δεν περιελάμβανε η μία την άλλη, παρά μόνο σαν συναίσθημα.
Η συναισθηματική μνήμη του τον έκανε να βιώνει ξανά και ξανά τον μονόδρομο της ζωής του, δημιουργώντας στο κάθε πεδίο και τις αντίστοιχες μονοσήμαντες πράξεις, που για το καθένα είχε την σημασία της ανάπτυξης του, που θα τον οδηγούσε στην θεϊκή του υπόσταση.
Ενόσω ζούσε στο φυσικό πεδίο, αποκτώντας μορφή υλική, βιώνε την πραγματικότητα σαν μοναδική και περιοριστική στον χρόνο, τοποθετώντας αυτήν την πραγματικότητα στο νου του σαν μόνη αλήθεια. ΄Οσο ζούσε στο αστρικό πεδίο, αποκτώντας αστρική μορφή, βίωνε την πραγματικότητα μέσα από την «συναισθηματική» του σκέψη, χωρίς πρακτικά να μπορεί να αναγνωρίσει και βιωματικά την άλλη του «ζωή». Αυτή η απόσταση της μίας ζωής από την άλλη του δημιούργησε τον φόβο της κατάστασης της γέννησης και του θανάτου, αφου δεν μπορούσε βιωματικά να αναγνωρίσει την συνεχόμενη ύπαρξή του.
Η ομάδα οντοτήτων από τις πνευματικές σφαίρες ενσαρκώθηκε ξανά, αναλαμβάνοντας την «υποστήριξη» του θεϊκού σχεδίου, στον φυσικό κόσμο, ανοίγοντας δίοδο, με την προσωπική τους «θυσία», από το αστρικό πεδίο προς την 5η διάσταση.
Ο δρόμος για την θεραπεία άνοιξε!
Και δόθηκαν στην ανθρωπότητα τρόποι που θα κατάφερνε να περάσει συλλογικά από την 4η διάσταση, στην 5η, αφήνοντας τον συναισθηματικό νου να εξελιχτεί μέσα στο νοητικό του πεδίο!!
Η ολιστική «θεραπεία» έγινε ο μοχλός να περάσει η ανθρωπότητα στο επόμενο στάδιο εξέλιξης και να προσεγγίσει τον «προθάλαμο» της 5ης πνευματικής διάστασης, ώστε να ανοίξει η «πύλη» για το Πνεύμα της!
Σ αυτό το στάδιο η έννοια «ανώτερος εαυτός» έλαβε σημαντική αξία στην νόηση των ανθρώπων που μέσα από την πνευματική τους ενέργεια δημιούργησαν και την υποδομή της σταδιακής προσέγγισης του θεϊκού τους μέρους, δίνοντας σ αυτό το εξελικτικό στάδιο την ονομασία «νέα εποχή»
Η «γνώση» ξέφυγε από τους λίγους! Δόθηκε, μέσα από το νοητικό πεδίο, που άνοιξε για την ανθρωπότητα, σε όλους η δυνατότητα να εργαστούν με το συλλογικό ασυνείδητο, «θεραπεύοντας» τον εαυτό τους.
Η αντίστροφη μέτρηση για την αποκατάσταση του θεϊκού «σχεδίου» είχε αρχίσει
Οι άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να εργαστούν, όσο βρίσκονταν σε ενσάρκωση, με την νόηση και να ξεφύγουν από τον εγκλωβισμό της συναισθηματικής λογικής, αναπτύσσοντας την συνείδησή τους σε πνευματική συνειδητότητα.
΄Οσοι τα κατάφερναν σε ατομικό επίπεδο εξέλιξης, εργαζόντουσαν με το συλλογικό ασυνείδητο και μέσα από αυτήν τους την εργασία η δονητική συχνότητα της γης άλλαζε
Οι μνήμες από το συλλογικό ασυνείδητο άρχισαν να καταρρίπτονται σταδιακά και τα θρησκευτικά πρότυπα που απέκλειαν τον άνθρωπο από την «θείωση», άρχισαν να κλονίζονται και να δίνουν την θέση τους στην πνευματική ολοκλήρωση.
Αυτή η εξελικτική διαδικασία έδωσε στην ανθρωπότητα την ώθηση να αναζητήσει την αληθινή της ύπαρξη και το νόημα της ζωής στον φυσικό κόσμο, και να αφήσει πίσω της τον συναισθηματικό εγκλωβισμό της αστρικής διάστασης, εργαζόμενη με την νόηση που έδινε στον συναισθηματικό της κόσμο λεπτοφυέστερη δόνηση!!
Ο δρόμος για το Πνεύμα άνοιξε
Συνεχίζεται
