Η ζωή μου...η ζωή μας! Μέρος Β'

[galazia_sfaira]

όμως δεν "φταίνε"...

δεν φταίει κανείς!

Ειμαι η τελευται που θ ατο σκεφτόμουν ετσι!


τώρα όμως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι κανείς δεν μπορεί να μας ελέγξει και να μας νουθετήσει...

Οπως το λες "δεν μπορούμε να αγνοήσουμε"

αρχίζει η "ευθύνη" μας να γίνεται ζωή και να απλώνεται στο είναι μας!

Ο λόγος σκορπάει σε χιλιάδες λέξεις, αν δεν αγγίξει την ψυχή μας!

ναι ναι ευγενεια αξιοπρεπεια αυτοελεγχος,εγκρατεια

και είναι το μοναδικό σημάδι του θεού που θέλει να "επιστρέψει" συναισθηματικά και νοητικά στην τελειότητα του!

Ε αυτο λιάνισε το κομματακι..... :roll:

[margaritarenia]

Καλα καθε φορα που σας διαβαζω.
Νοιωθω τετοιο τρεμουλο εσωτερικα σαν σεισμο πολλων ριχτερ :roll: :roll: :roll:
Τετοιος κραδασμος :!: Αχ! σε λιγο θα θελω μπολντοζα :shock:
να μαζεψει τα μπαζα
Ευχαριστω!ευχαριστω!ευχαριστω :!: :!: :!: :!: :!:

[galazia_sfaira]

Μαργαρίτα μαρεσει η ..θεραπευτική σου υπογραφή!Πολυ όμορφη!

[margaritarenia]

Στην μουσικη στο αφιερωνω ολο

[galazia_sfaira]

Eυχαριστω Μαργαρίτα μου γλυκεια!

[Vasoula]

Ε αυτο λιάνισε το κομματακι

Έπεται συνέχεια…

ανήκει στην συνέχεια... :lol:

[galazia_sfaira]

Φυσικά και ερχεται!!!!

[Vasoula]

και είναι το μοναδικό σημάδι του θεού που θέλει να "επιστρέψει" συναισθηματικά και νοητικά στην τελειότητα του!

Ο λόγος σκορπάει σε χιλιάδες λέξεις, αν δεν αγγίξει την ψυχή μας!

Οι άνθρωποι άρχισαν να ελέγχουν την ζωή τους μέσα από λέξεις που τους έκαναν να συναναστρέφονται το εξωτερικό περιβάλλον.
Οι έννοιες τους έδωσαν κίνητρα να καταλαβαίνουν και να απομνημονεύουν τις σημασίες, τοποθετώντας τες σε ένα βάθρο αξιών, υποτάσσοντας την αγνότητά τους, σε παροχές!!!

Η σημερινή εποχή έχει μνήμες χιλιάδων ετών και καταγραμμένες εικόνες στο πλαίσιο του «χωροχρόνου»…Μέσα από τους αλλεπάλληλους κύκλους ενσαρκώσεων η «συνείδηση» της Γης βίωνε κυτταρικά την εξέλιξη, μεταφέροντάς στην ενέργειά της όλον τον «πόνο» της ανθρωπότητας, αφομοιώνοντάς τον σε φως! Ακολουθούσε το πλανητικό σχέδιο της ψυχής της!!! Το νοητικό και συναισθηματικό της πεδίο ολοκλήρωνε με σημαντικά βήματα την ένωση με το πνευματικό, δημιουργώντας ένα «νέο» σώμα!

Αυτό το «σώμα» δεν νιώθει τον σωματικό πόνο, παρά μόνο σαν μια φυσιολογική φθορά της ύλης του, που συνειδητά οδεύει προς την ολοκλήρωσή της εργασίας για την οποία δημιουργήθηκε…

Η συνειδητότητά της Γης ενώνεται με την συμπαντική συνειδητότητα του Χριστού, σαν πλανητικός Λόγος και σ’ αυτήν την εξελικτική διαδικασία μεταστρέφει οτιδήποτε έχει παραμείνει από την «παλιά» της ενέργεια σε φωτόνιο γνώσης που «εμβολίζεται» σταδιακά σε ότι υπάρχει εντός της και εκτός της!

Η «εσωτερική» εξέλιξη της Γης, ελκύει πνευματικές ενέργειες για να μεταστρέψουν την οδύνη του υλικού σώματος μέσα από «μετασχηματιστές-ψυχές» που έχουν αναλάβει αυτό το έργο, αυτήν την εποχή!

Αυτή η εξελικτική διαδικασία είναι καταγραμμένη στις ψυχές των ανθρώπων σαν το «θεϊκό σχέδιο» που ολοκληρώνει μια φυσική βιωματική εμπειρία της φυσικής διάστασης, όχι με ότι γνωρίζουμε εμείς οι άνθρωποι σαν φυσική ζωή, μέσα από την λογική, αλλά με ότι η συνειδητότητα μας ΕΙΝΑΙ …

Η ψυχή πια αναγνωρίζει τον πλανητικό λόγο και οι μικρές θελήσεις των ανθρώπων εναρμονίζονται με την θεϊκή αγάπη, μέσα από την καρδιά του θεού…

Η εναρμόνιση φέρνει την νοητική και συναισθηματική ισορροπία σαν ολοκληρωμένη εμπειρία, μέσα από την βαθύτερη εργασία μας…Η τελειότητα χαρακτηρίζει το «αφυπνισμένο εγώ» και είναι η θεϊκή ιδιότητα της «επιστροφής» στην πηγή μας μέσα από την εναρμόνιση ψυχής-συνείδησης και πνεύματος!

Από εκεί και πέρα η εξέλιξή του Εαυτού βασίζεται στις ολοένα και λεπτοφυέστερες δονήσεις τις ύπαρξης μας που δεν εξελίσσεται πια μέσα από τον διπολισμό, αλλά από «δόξα» σε «δόξα»...Αυτό σημαίνει ότι τα στάδια τελικής ενσωματώσεως με την θεϊκή συνειδητότητα είναι ανάλογα του επιπέδου εκδήλωσής της «παρουσίας» μας!

΄Ολη αυτή η καταγραφή της γνώσης αναδύεται από την σταδιακή αφύπνιση του εγώ που αναγνωρίζει το θεϊκό σχέδιο και εναρμονίζεται με την θεϊκή φύση του ψυχοπνευματικού του πεδίου, ζώντας με χαρά και αγάπη στον φυσικό κόσμο, ενσωματώνοντας τους δύο πόλους του θεού, για να επιστρέψει στον Εαυτό του!
΄Ετσι απομοιώνοντας τον εξωτερικό διπολισμό, ενοποιεί εσωτερικά τα αντίθετα, ώστε να είναι ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, χωρίς να χρειάζεται πια την εξωτερική επεξεργασία για να το αντιληφθεί.

Η ζωή αποκτά την ουσιαστική της εναρμόνιση, που δεν είναι απλά η καλή φυσική ζωή, αλλά αυτό είναι το αποτέλεσμα της ουσίας της!

Στα στάδια αφύπνισης του «εγώ», ώστε να αφεθεί στην συνειδητή επιλογή, περιλαμβάνεται και η συναισθηματική απεμπλοκή από κυτταρικές δεσμεύσεις που ελέγχουν το υποσυνείδητο, φέρνοντας ασυνείδητα στην φυσική ζωή και τις αιτίες τους. Σ’ αυτό το σημείο είναι ουσιαστική και η «θεραπεία» μας!



Έπεται συνέχεια…

[galazia_sfaira]

[Fotinoula]

μμμμμμχχχχ

μάαααλιστα ααααα

[Ellaki]

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ λοιπόν είναι το ενδιάμεσο για την εξέλιξη της συνειδητότητας της γης.

Με την αφύπνιση του <εγώ> και την αποδέσμευση του υποσυνείδητου δεν επιτυγχάνει μόνο την αναβάθμιση των κυτάρων του αλλά και την εξέλιξη της γης !!!!!!!!!!!!

Είναι δηλαδή σαν να λέμε ότι βρισκόμαστε ήδη στην Νέα Γη η οποία δημιουργείται σταδιακά από ΕΜΑΣ !!!!!!!!!!!!!

Βάσω καινούρια τηγανιά ??????

[Vasoula]

Βάσω καινούρια τηγανιά ??????

έφτασες κιόλας στο αποτέλεσμα της "θεραπείας"...


η συνέχεια και η σύνδεση των μερών αυτών έχει νόημα για την διαδρομή...

[Ellaki]

Όλα καλά.

Φοράω το κράνος μου χε χε χε :lol:

και περιμένω με ανυπομονησία

[galazia_sfaira]

Ηρεμησε καλε,ΑΝυπομονη!!!!!!!!! :lol:

[Vasoula]

O θεός πήρε τεράστιες διαστάσεις μεταξύ των ανθρώπων, περνώντας από διάφορα στάδια συνειδητοποίησης. Φιλοσοφικά ρεύματα άρχισαν να κατευθύνουν την νόηση σε κάτι βαθύτερο και η επιστήμη κατάφερε να αγγίξει τα όρια του βάθους αυτού, προσεγγίζοντας το με δόκιμους όρους.
Οι άνθρωποι είχαν στην διάθεσή τους πολλαπλούς δρόμους να προσεγγίσουν το άγνωστο και το θεϊκό, που ξεκίναγαν από την απλοϊκότητα της θρησκείας, συνέχιζαν με την ιδιαιτερότητα της ψυχολογίας και εμβάθυναν με την φιλοσοφία.

Κάθε λαός ανάπτυξε το δικό του «σύστημα» αναγνώρισης της θεότητας, δημιουργώντας το δικό του εγρηγορός που κατεύθυνε το μέρος του συλλογικού ασυνείδητου, στο οποίο κυριαρχούσε δια μέσου των αιώνων, τρέφοντας με νοητικές μνήμες τα κύτταρα της Γης και της ανθρωπότητας.

Ο προγραμματισμός του ανθρώπινου οργανισμού πέρασε μαζί με το αρχέτυπο σύμβολό του μέσα από το συλλογικό ασυνείδητο και τροφοδότησε το νοητικό του σώμα με μια σταθερή ανάπτυξη προς το πεδίο που εκδηλωνόταν. ΄Ετσι η νόηση περιορίστηκε αυστηρά στον φυσικό κόσμο και αναπτύχθηκε «κατερχόμενη» μέσα στα πλαίσια του περιορισμένου της πεδίου. Ο άνθρωπος «προγραμματίστηκε» νοητικά να είναι ατελής…

Ο «προγραμματισμός» αυτός δίχασε και τα υπόλοιπα πεδία του, το συναισθηματικό, που εκδηλώθηκε στον φυσικό κόσμο σε δύο μονάδες ύπαρξης και το υλικό που σχηματίστηκε ατελές, αφού η κυτταρική του δομή ήταν περιοριστικά «προγραμματισμένη» μόνο με το υλικό του πεδίου στο οποίο αυτοπεριορίστηκε.

Ο δρόμος για τον θεό έκλεισε μέσα από την νόηση!!

Και ο άνθρωπος «έμεινε» μόνος σε ένα αχανές σύμπαν, θεωρώντας το βασίλειό του σαν μοναδική παρουσία ζωής μέσα σε όλη την δημιουργία! ΄Ετσι ανέπτυξε την παρούσα κατάστασή του σε ένα επιφανειακό δομημένο τμήμα ύπαρξης, υποτιμώντας την ζωή όλων των υπόλοιπων δημιουργημάτων, που τα θεωρούσε κατώτερα. Αυτό το επιφανειακό δομημένο τμήμα απέκτησε δύναμη και εξουσία και επιβλήθηκε σε ότι δεν αναγνώριζε με την επιφάνεια των αξιών που είχε δημιουργήσει…

Η φθορά του περιορισμού άρχισε πλέον να γίνεται εμφανής μέσα στο φυσικό του περιβάλλον, γιατί αυτό το επιφανειακό δομημένο τμήμα που θα το ονομάσω «εγώ», δεν μπορούσε να στηρίξει ολόκληρο το οικοδόμημα της ύπαρξής του, αφού δεν αναγνώριζε το βάθος της!

Η ζωή του στο φυσικό του περιβάλλον έγινε δύσκολη και ανούσια, μέσα στην καθημερινή τριβή των αξιών που είχε επινοήσει για να μπορεί να υπάρχει…
΄Ηταν για τον εαυτό του πολύ σημαντικό το εγώ, κι αυτό έπρεπε να το συνεχίσει με κάθε τρόπο, επιβάλλοντας την δύναμη που αντλούσε από την φύση του! Το ανθρώπινο ένστικτο, που δεν είναι τίποτα άλλο από την παρόρμησή του να επιβιώσει.!!!

Μέσα από αυτήν την παρόρμηση κάποια «εγώ» βρήκαν τρόπο να εξουδετερώσουν τον περιορισμό του νοητικού τους πεδίου και να αναπτυχθούν και προς τα πάνω…
Θεωρήθηκαν μύστες, θεοί και ιδιαίτεροι! Και αντιμετωπίστηκαν από την ανθρωπότητα πάλι σαν κάτι ιδιαίτερο που κανείς δεν θα μπορούσε να προσεγγίσει, παρά μόνο μέσα από ένα σύνολο αξιών, που αντί να ενοποιούν τα πεδία τους, τα ξεχώριζαν εξακολουθητικά.

΄Ετσι ο δρόμος για τον θεό έκλεισε και μέσα από το συναίσθημα!

Το πνευματικό πεδίο ήταν άγνωστο στον περιορισμένο νου, αφού οι δρόμοι γι’ αυτό είχαν νοητικά και συναισθηματικά κλείσει…
Ο θεός ήταν εξωτερική πηγή και τα εγώ προσπαθούσαν να τον προσεγγίσουν με πίστη και ενοχή, δίνοντας του μορφή, αφού μόνο μορφή μπορούσαν να αντιληφθούν σαν πραγματικότητα.

Επρεπε λοιπόν να ανοίξει ο δρόμος του συναισθηματικού πεδίου! ΄Επρεπε να ανοίξει η 4η διάσταση, το πεδίο δράσης του!!!

Σαν συναισθηματική ύπαρξη το εγώ αναγνώριζε μόνο το ένστικτο και την αξία!
΄Επρεπε να βρεθεί ο δρόμος, που θα το οδηγούσε στην αλήθεια της αγάπης!

Μία ομάδα οντοτήτων από τις πνευματικές σφαίρες αποφάσισε οικειοθελώς να ενσαρκωθεί, περνώντας την ίδια την διαδικασία γέννησης, για να μπορέσουν να εργαστούν μέσα στο ανθρώπινο βασίλειο και να βοηθήσουν την ανθρωπότητα να αναγνωρίσει την πραγματική της υπόσταση που ήταν τριαδική! Πνεύμα-ψυχή-συνείδηση!

΄Ετσι ο θεός έγινε η αλήθεια της αγάπης σαν συναίσθημα, που είχε και τους απαραίτητους όρους-συμβόλαιο μαζί του !
10 ή 20 δεν έχει σημασία…Σημασία έχει ότι το εγώ βρήκε πάλι τρόπο να αποφύγει την ουσιαστική αγάπη και να παραμείνει σ’ αυτήν που αναγνώριζε πάντα σαν εξωτερική αξία, δίνοντας πνευματικότητα στην ρηχή επιφάνειά του, κοσμώντας την με βαρύγδουπους τίτλους όπως συγχώρεση, συμπόνια, ταπεινότητα, που δεν είχαν εσωτερική προέκταση, ώστε να ενώνουν τα διασκορπισμένα του πεδία, αλλά παρέμειναν σαν έννοιες που άξιζε να προσεγγίσει, αφού αυτές έκαναν το ένστικτο του να ηρεμεί και να προσαρμόζεται σε πλασματικές αξίες.
Το «θηρίο» εξημερώθηκε και παρέμενε έτσι, όσο ήταν χορτάτο…Σε περιόδους «πείνας» όμως θέριευε και αγνοούσε κάθε έννοια και αξία!!!!


Επεται συνέχεια...