Είμαι σχετικά καινούριο μέλος, όμως σας
παρακολουθώ αρκετές μέρες και χαίρομαι πολύ - πολύ
που δέχτηκα την πρόσκληση της Βάσως,
η οποία πριν από λίγες μέρες με παρότρυνε να γίνω μέλος
Νιώθω ότι βρήκα ανθρώπους να μοιραστώ και εγώ
τις σκέψεις, τα συναισθήματα αλλά και τους
προβληματισμούς μου, πέρα από το ρέικι
του οποίου θα πάρω τον 1ο βαθμό σε 10 μέρες περίπου
και είμαι πολύ χαρούμενη και ανυπόμονη!!!
Παρακάτω σας παραθέτω ένα κείμενο για την αγάπη
που είχε ανεβάσει ο αστρολόγος κος.Πανόπουλος στο
site του και το οποίο με εκφράζει απόλυτα και θα
ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας..
(Ο πόνος μας κάνει εγωιστές γιατί μας απορροφά ολόκληρους .Είναι αργότερα με τη μορφή της ανάμνησης που μας διδάσκει την συμπόνια. Ρίχνω αυτό το μπουκάλι στη θάλασσα με την ελπίδα να ανοιχθεί κάποτε. Η αγάπη όλα τα ελπίζει)
Το Ι Ching (το αρχαίο Κινέζικο βιβλίο σοφίας) είναι η βάση που εξετάζουμε τις σχέσεις αγάπης, επειδή το Ι Ching έχει τη μοναδική ικανότητα .όταν το συμβουλευόμαστε να καθρεφτίζει τις πιο μύχιες σκέψεις μας στις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Μας επιστρέφει ό,τι ξέρουμε ενστικτωδώς ότι είναι σωστό σε αυτές τις καταστάσεις και μας ενδυναμώνει τη πεποίθηση ότι όλα λειτουργούν σύμφωνα με μια συμπαντική διάσταση. Στις αρχές του Ι Ching εμπεδώνουμε την μεγάλη αρμονία που κινέζοι ονομάζουν Ταό που σημαίνει «ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος». Μέσα από αυτό το καθρέφτη στο τέλος αντιλαμβανόμαστε ότι το Ταό είναι αγάπη. Αυτό εκφράζεται σε κάθε σχέση σαν ένας βαθύς δεσμός που έχουμε με τους άλλους και κυρίως με αυτούς που αγαπάμε. Η Carol Κ. Anthony στο βιβλίο της Love, an Inner Connection γράφει για τα εμπόδια που μας δημιουργεί το εγώ μας στις ερωτικές μας σχέσεις και προτείνει να ακολουθήσουμε το δύσκολο δρόμο για να τα ξεπεράσουμε. Για να μην απογοητευτείτε να θυμάστε πάντα ότι αν δεν κάνεις πολλές φορές το ίδιο λάθος δεν μαθαίνεις.
Όταν οι δύο άνθρωποι αγαπιούνται, εντελώς φυσικά οι σκέψεις αρχίζουν και μεταφέρονται από τον ένα στον άλλο μέσα απο ένα εσωτερικό κανάλι επικοινωνίας. Κατά κάποιο μυστήριο τρόπο είναι δεμένοι μεταξύ τους, ακόμα κι αν είναι χιλιάδες μίλια μακρυά ο ένας από τον άλλο. Ο μαγνητισμός και η ένταση των σκέψεων αποδεικνύει την δύναμη της εσωτερικής ενότητας που υπάρχει ανάμεσά τους .
Η εσωτερική σύνδεση και το κανάλι της επικοινωνίας υπάρχει μέσα σε όλους μας. Παίρνουμε μηνύματα μέσα από το εσωτερικό κανάλι με τη μορφή όπως περιγράφουν οι περισσότεροι άνθρωποι δονήσεων και ενέργειας . Η δύναμη της εσωτερικής επικοινωνίας ποικίλει. Καθημερινά παίρνουμε μηνύματα από τους γύρω μας .Τα παιδιά που είναι περισσότερο συντονισμένα με τα αισθήματά τους καταλαβαίνουν αμέσως αν οι μεγάλοι γύρω τους είναι φιλικοί, ή όχι. Τα παδιά που δεν έχουν ακόμα αναπτύξει τη δυσπιστία πλησιάζουν ανθρώπους που είναι ανοιχτοί απέναντί τους. Από την άλλη αποφεύγουν, είναι επιφυλακτικά, ή αντιδρούν ακόμα και παράλογα στη παρουσία ανθρώπων που είναι κλειστοί απέναντί τους. Όλοι λίγο πολύ έχουμε συνείδηση της θετικής ή αρνητικής ενέργειας που εισπράττουμε..
Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά ενεργοποιούνται από την αντίδρασή μας στο φόβο, στις αμφιβολίες, στους δισταγμούς. Έτσι όσο αμφιβάλλουμε και φοβόμαστε δημιουργούμε τη πραγματικότητα μας που συχνά ενεργοποιεί αυτό που φοβόμαστε. Επειδή έχουμε την ικανότητα να δημιουργούμε το καλό ή το κακό το I Ching μας συμβουλεύει συχνά να προσέχουμε τις σκέψεις και τα αισθήματα που επιτρέπουμε να κατακλύζουν το μυαλό και τη καρδιά μας. Οι καλές σκέψεις έχουν πάντα καλό αποτέλεσμα.. Επιπόλαιες, μηδαμινές και αρνητικές σκέψεις έχουν πάντα κακό αποτέλεσμα- το I Ching μιλάει για «τροφή στα γουρούνια» και ότι «αντί για νερό πίνεις τη λάσπη από το πηγάδι». Έτσι η συμβουλή του είναι να μην επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να υιοθετούν εγωκεντρικές σκέψεις. Όταν συνειδητοποιήσουμε το κακό που μας κανουν και δεν επιμένουμε σε αυτές τη στιγμή που εμφανίζονται, εξαφανίζονται .
Όταν συνειδητά κολλάμε σε άρρωστα αισθήματα απέναντι στον άλλο σημαίνει ότι το εγώ μας θέλει να τιμωρήσει τον άλλο. Ακόμα κι αν αυτή η τιμωρία είναι δικαιολογημένη δημιουργεί αυτό που το I Ching αποκαλεί «πόλεμο και εσωτερική διαμάχη» που μπορεί να κρατήσει για χρόνια. Κανένα εγώ δεν δικαιολογείται να τιμωρήσει κάποιο άλλο. Μια τέτοια τιμωρία δημιουργεί αισθήματα απομόνωσης, δυστυχίας και εσωτερικής σύγκρουσης.
Όταν κάποιος που αγαπάει δεν μπορεί να αισθανθεί τη παρουσία του άλλου είναι ώρα να κοιτάξει μέσα του και να βρει τις σκέψεις που επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Όταν επικεντρωνόμαστε στις αμφιβολίες και στα αρνητικά χαρακτηριστικά του άλλου ο άλλος χάνεται από μέσα μας. Η εικόνα του ξεθωριάζει σαν φωτογραφία που ξεθωριάζει από το φως. Ο άνθρωπος που αγαπάμε εξαφανίζεται από μέσα μας γιατί αποτυγχάνουμε να τον δούμε όπως πραγματικά είναι.
Όταν ο ένας από τους δύο αμφιβάλλει σ΄αυτό που του λέει η ψυχή του για τον άλλο, τότε υποφέρει από εσωτερική σύγκρουση, με το εγώ να απαιτεί είτε να ξεχαστεί αυτή η σχέση είτε να εγκαταλέιψει τις αρχές του για να κάνει ότι είναι δυνατόν για αυτή τη σχέση. Όσο περισσότερο αμφιβάλλει τόσο πιο πολύ δυναμώνει η εσωτερική σύγκρουση. Το πρόβλημα λύνεται όταν σταματήσουμε να ακούμε τις αμφιβολίες και σταματήσουμε να απαντάμε στις χιλιάδες ερωτήσεις της σύγκρουσης.
Είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε τα εσωτερικά μας αισθήματα από τη φαντασία. Η φαντασία είναι μια σειρά από εικόνες που δοξάζουν το εγώ μας. Για παράδειγμα ο σύντροφός μας φαίνεται να θαυμάζει το μυαλό μας, την ομορφιά, το χαρακτήρα.μας. Ο σύντροφός μας είναι σημαντικός γιατί κολακεύει τη ματαιοδοξία μας ή προσθέτει στη περιουσία μας και τη δύναμη μας. Έχουμε εμμονές με την ομορφιά του συντρόφου μας, την εξαιρετική του προσωπικότητα, τη κοινωνική θέση του μόνο και μόνο γιατί εντυπωσιάζουν τους άλλους.
Τέτοιες φαντασίες που τροφοδοτούνται από το εγώ μας τραυματίζουν τις σχέσεις. Η ζωή δεν μπορεί να είναι ένα σενάριο γραμμένο εκ των προτέρων. Οι φαντασίες που δημιουργούν προσδοκίες οδηγούν στην απογοήτευση.
Όταν δύο άνθρωποι συναντάνε ο ένας τον άλλο στα μισά του δρόμου είναι η ώρα της μεγάλης ενότητας. Σημαίνει ότι έχουν ξεπεραστεί οι δυσκολίες της αρχής. Το να συναντάς τον άλλο έχοντας διανύσει τη μισή απόσταση σημαίνει ότι έχεις αποδεκτεί κάποιους κανόνες.
ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ
Η εμπιστοσύνη και η αγάπη είναι συνώνυμα. Όταν η εμπιστοσύνη εκλείψει από την σχέση τα αισθήματα της έλξης και της αγάπης παγώνουν. Η δυσπιστία βάζει τα αισθήματα στο πάγο. Η εμπιστοσύνη αποτελεί μια συμπεριφορά που ο Σέξπιρ περιγράφει «σαν εθελούσια άρση της δυσπιστίας». Δεν σημαίνει ότι θα παραβλέψεις τα λάθη και τις υπερβολές του άλλου, αλλά να προχωρήσεις ένα βήμα παρά πάνω. Να δεις ότι τα λάθη είναι απαραίτητα αν θέλεις να δεις τα όριά σου. Για να συνειδητοποιήσεις ότι η αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων σε οδηγεί σε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και κατανόηση. Πρέπει να έχουμε κατά νου αυτό που λέει το I Ching ότι «η ευλογία συχνά μας έρχεται μεταμφιεσμένη με παράξενες μορφές».
Κατά τη διάρκεια τέτοιων δύσκολων εποχών ο άλλος χρειάζεται χώρο και χρόνο για να δει ποιος πραγματικά είναι.. Οι άνθρωποι συνήθως αρνούνται τα πιο βαθιά αισθήματά εξ αιτίας ενός φόβου που δεν συνειδητοποιούν ούτε οι ίδιοι. Δεν χρειάζεται να τονίζουμε αυτούς τους φόβους αλλά να αποφεύγουμε να ανταποκριθούμε σε αυτούς.
ΑΦΟΣΙΩΣΗ
Η αφοσίωση είναι η υπομονή που μας επιτρέπει να περιμένουμε, ενώ διάφορες δυσκολίες που υπάρχουν στη σχέση βρίσκουν λύση. Είναι στη φύση μας να είμαστε αφοσιωμένοι αλλά η αφοσίωση χτυπιέται από παρανοήσεις, απομόνωση και διαστήματα που παγιδεύουμε τον άλλο σε ένα αρνητικό διανοητικό κελί. Τότε το εγώ εμφανίζεται και απαιτεί ορατά σημάδια της αγάπης του άλλου. Υπάρχει και κάτι πολύ σοβαρό που απειλεί την αφοσίωση και εμφανίζεται όταν όλα πηγαίνουν καλά σε ένα ζευγάρι και λέγεται κορεσμός.
Ο κορεσμός εμφανίζεται μετά από διαστήματα προόδου στη σχέση όταν κάποιος αισθάνεται ικανοποιημένος με ότι παίρνει από τον άλλο. Οι γυναίκες εκφράζουν το αίσθημα του κορεσμού με σκέψεις πως ο άλλος δεν είναι τόσο σημαντικός όσο υπέθετε και με φράσεις όπως: «Γιατί ανέχομαι αυτή την δύσκολη σχέση;». Τέτοιες εγω-τικές διαθέσεις και τάσεις ψευτο-ανεξαρτησιάς σπρώχνουν στην απιστία, στην αναζήτηση κάτι παραπάνω στη σχέση, ή σε άλλους πιο επιθυμητούς παρτενέρ. Αυτή τη στάση το I Ching την ονομάζει «χαρά που βαραίνει». Εάν ο κορεσμός και το εγώ που κρύβεται από πίσω του δεν σταματήσουν αμέσως, η εσωτερική σύνδεση των αγαπημένων μπλοκάρεται.
’λλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι σχέσεις είναι ότι όταν ο ένας από τους δύο αισθάνεται δεμένος συναισθηματικά και θερμός απέναντι στον άλλο, ο άλλος απομακρύνεται και δείχνει άστοργος. Αυτό είναι ένα τυπικό παράδειγμα κορεσμού. Επιδεικνύει το κορεσμό του με την αλαζονεία της αυτάρκειας. Αυτή η αλαζονεία εξαφανίζεται όταν ο άλλος υποχωρεί επειδή για άλλη μια φορά κατανοεί την εξάρτησή του. Το φάρμακο σε αυτή τη περίπτωση είναι όταν ο άλλος αισθάνεται αβέβαιος να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας την εξάρτησή μας και αν το πρόβλημα βρίσκεται στον άλλο να αποσυρθούμε μέχρι ο άλλος να καταλάβει το πρόβλημα.
ΑΜΟΙΒΑΙΌΤΗΤΑ
Xωρίς αυτήν η ενέργεια της αγάπης είναι ατελής. Μια σχέση μπορεί να κουτσαίνει, αλλά το εξάγραμμο 54 στο I Ching παρομοιάζει αυτόν που παραβλέπει την αμοιβαιότητα σαν ένα «άνθρωπο που είναι μονόφθαλμος κι όμως βλέπει». Το σχόλιο συνεχίζει «πρόκειται για μια κατάσταση που ένα κορίτσι παντρεύεται έναν άντρα που την απογοητεύει .Ο άντρας και η σύζυγος πρέπει να εργαστούν από κοινού σαν ένα ζευγάρι μάτια.. Εδώ το κορίτσι αφήνεται στην μοναξιά. Ο άντρας που έχει επίλεξει είτε γίνεται άπιστος είτε πεθαίνει». Παρακάτω το ίδιο εξάγραμμο συμβουλεύει ότι είναι καλύτερα να παραμένουμε μόνοι παρά να συμβιβάσουμε τις αρχές της αγάπης χαραμίζοντας έτσι τον εαυτό μας. «Όταν κάποιος παραδίνεται χωρίς αμοιβαιότητα μοιάζει με σκλάβο που πουλάει τη ψυχή του μόνο και μόνο για μια φτηνή ικανοποίηση».
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Κατά τη περίοδο των δυσκολιών στην αρχή της σχέσης πρέπει να μπουν όρια .Αυτό σημαίνει ότι το ζευγάρι πρέπει να έχει γνώση ότι το εγώ του αλλου θα αποπειραθεί να ξεφύγει με αδικίες και επιθέσεις, ή θα προσπαθήσει να κυριαρχήσει .Είναι απαραίτητο να αναγνωρίζουμε τέτοιες προσβολές τη στιγμή που συμβαίνουν και να έχουμε κατά νου να τις διορθώσουμε. Αυτός που προσβάλλεται δεν πρέπει να υποκύψει στο πειρασμό να δικαιολογήσει το πρόβλημα. Οι προσβολές μονιμοποιούνται μόνο όταν ο ένας από τους δύο στο ζευγάρι δεν έιναι εσωτερικά σταθερός σε ότι είναι σωστό. Δημιουργούμε στους άλλους τη διάθεση να μας επιτεθούν όταν δεν είμαστε σίγουροι για τη θέση μας . Όταν είμαστε σίγουροι για τον εαυτό μας η επίθεση δεν έχει στόχο.
Είναι σωστό ενώ βάζουμε όρια να μην βλέπουμε τον αγαπημένο μας σαν προβληματικό ή ελαττωματικό, αλλά σαν κάποιον που έκανε ένα λάθος. Βλέπουμε τα προβλήματα σαν γεγονότα που μας επιτρέπουν να προσδιορίσουμε τα όριά που πρέπει να μπουν .
ΙΣΟΤΗΤΑ
Εξ αιτίας της πατριαρχικής κοινωνίας η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών συνεχίζει να απουσιάζει από τις περισσότερες σχέσεις. Παρόλα αυτά η ισότητα είναι η σφραγίδα ποιότητας σε μια αληθινή σχέση αγάπης. Όταν ο ένας από τους δύο στο ζευγάρι προσπαθεί να κυριαρχήσει, ο άλλος πρέπει να υποχωρήσει. Παραμένει φιλικά ουδέτερος μέχρι ο άλλος να καταλάβει το λάθος του. Δεν ζητάει εξηγήσεις ούτε υποσχέσεις για αλλαγή στάσης. Απλά ανταποκρίνεται κάθε φορά που ο άλλος είναι ειλικρινής.και αποσύρεται καθε φορά που ο άλλος γίνεται εγωκεντρικός.
- Πολλές φορές αυτός που καταπατάει αισθάνεται ντροπή και ταπείνωση, χωρίς να το δείχνει. Αυτή η ταπείνωση τον εμποδίζει να προχωρήσει στην επανένωση.επειδή ο εγωισμός του έχει δεχτεί πλήγμα..Τότε αν η διαίσθησή μας το επιτρέψει είναι σωστό να τον συναντήσουμε στα μισά του δρόμου. Κάνοντας κάτι τέτοιο δεν πρέπει να πάμε πολύ μακριά, ώστε να αναλάβουμε και τον άλλο μισό δρόμο που αποτελεί δική του υποχρέωση. .
- Η υποχώρησή μας στην ουδετερότητα είναι μια εδική συμπεριφορά. Φανταστείτε μια συσκευή φαξ που είναι συνεχώς έτοιμη να λάβει μηνύματα. Δεν είναι ανοιχτή, δεν είναι σβηστή αλλά stand by. Έχουμε δηλαδή δεκτικότητα ενώ η διανοητική μας συγκέντρωση δεν επικεντρώνεται στις πράξεις του άλλου. Η καρδιά από την άλλη πλευρά παραμένει ανοικτή και αγαπάει συνδεδεμένη με την καλή πλευρά του συντρόφου.
-Η μεγαλύτερη πρόκληση έρχεται όταν υπάρχει πιθανότητα μια σχέση να διαλυθεί. Αυτός που προκαλείται πρέπει να μην αντιδράσει φοβισμένα αλλά να αναγνωρίσει ότι όπου υπάρχουν συνδέσεις της καρδιάς οι δύο τους βρίσκονται στην ίδια βάρκα. Ενώ αυτός που απειλεί ταρακουνάει τη βάρκα βρίσκεται επίσης στην ίδια βάρκα.
Δεν θέλει να πνιγεί. Η αυτοκυριαρχία είναι απαραίτητη σε αυτό το είδος της πρόκλησης .
- Αυτός που θέλει να κυριαρχήσει το κάνει επειδή το εγώ του τον έχει πείσει ότι κατά κάποιο τρόπο δεν είναι ισότιμος με το σύντροφό του. Αισθάνεται ότι απειλείται και ζηλεύει που ο άλλος μπορεί και αγαπάει περισσότερο και που επί πλέον παίρνει το ρίσκο που συνεπάγεται.
-Όταν κάποιος αντιμετωπίζει τη ζήλια του άλλου, την ανασφάλεια του, ή τα αισθήματα κατωτερότητας είναι απαραίτητο να χαμηλώσει τους τόνους , να συνειδητοποιήσει το κίνδυνο και να αναπτύξει την αφοσίωση και την ευγένεια.
-Η ισότητα επίσης σημαίνει ισότητα στην ευθύνη. Να μένεις ουδέτερος και να καλωσορίσεις κάποιον πίσω όταν είναι ανοικτός. Ούτε ζητάς εξηγήσεις για την συμπεριφορά του ούτε ζητάς την εύνοιά του. Δεν επαναφέρεις την συζήτηση στα περασμένα ούτε επιστρέφεις στην αδιαφορία .
ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ
Κάποιος θα πει ότι οι άνθρωποι που αγαπιούνται διαθέτουν αυτονόητα ευαισθησία ο ένας απέναντι στον άλλο. Παρόλα αυτά η ευαισθησία χρειάζεται μια προσεκτική συνείδηση που γνωρίζει μερικά πράγματα. Για παράδειγμα, παρόλο που έχουμε κερδίσει ένα μέρος στην ψυχή του άλλου ποτέ δεν ξεχνάμε ότι εκεί βρισκόμαστε σαν επισκέπτες. Παραμένουμε εκεί χωρίς τίτλους και δικαιώματα, δεν είμαστε αναίσθητοι ούτε λέμε στον άλλο τι πηγαίνει λάθος μαζί του, τι να κάνει ή να μην κάνει, τι φίλους να έχει, ή να κάνουμε επιδρομές στα προσωπικά του αισθήματα, ή τις σκέψεις του.
(Ένα όνειρο που είδε η Κάρολ ’ντονι γράφοντας αυτό το κομμάτι)
Στη Νέα Υόρκη πήγα σε ένα μικρό εστιατόριο για φαγητό. ( Στη πραγματικότητα είχα πάει σε ένα παρόμοιο εστιατόριο που διηύθυνε μια γυναίκα, που είχε αποκτήσει μια εκλεκτή πελατεία χάρη στη καλή του κουζίνα ). Το ρεστοράν στο όνειρό μου είχε δύο γυναίκες ιδιοκτήτριες και επίσης μια καλή πελατεία. Οι γυναίκες μου πρόσφεραν δύο τρία πιάτα που μου θύμισαν μια υπέροχη σούπα που είχα δοκιμάσει στο Παρίσι.. Μου είπαν ότι επειδή ήμουν ο μοναδικός πελάτης εκείνη τη στιγμή θα έφτιαχναν ένα σπέσιαλ τραπέζι ειδκά για μένα και θα παρασκεύαζαν τη σούπα μπροστά μου ώστε να δω πως φτιαχνόταν. Όταν ετοίμασαν το τραπέζι με φοβερή διακόσμηση και εντυπωσιακά πιάτα μου έφεραν κι ένα πιάτο σούπα χαμογελώντας σαν να έλεγαν: «voilà». Η γεύση ήταν υπέροχη. Τρώγοντάς την αισθάνθηκα το σώμα μου αναζωογονημένo. Οι τρεις μας μιλούσαμε σε ένα κλίμα απόλαυσης και φαινόταν ευχαριστημένες που ευχαριστιόμουνα τη σούπα. Για μια στιγμή σκέφτηκα να τους μιλήσω για τη σούπα στο Παρίσι που ήταν εξίσου υπέροχη. Αλλά συνειδητοποίησα ότι μιλώντας για τη σούπα μιας άλλης φοράς θα μας αποσπούσε από την ομορφιά της στιγμής., έτσι δεν είπα τίποτα. Όταν τελείωσα μια από τις δύο πήγε στην είσοδο Όταν γύρισε απάντησε στο ερωτηματικό ύφος της συνεταίρου της ότι μόλις απέρριψε ένα πελάτη- «το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ήταν αναίσθητος». Η άλλη κατάλαβε αμέσως ότι αυτός είναι ένας σωστός λόγος για να μην μαγειρέψουν για αυτόν.
Όταν ξύπνησα αντιλήφθηκα ότι η σημασία του ονείρου βρισκόταν στη λέξη Ευαισθησία. Είναι φανερό ότι η ευαισθησία είναι απαραίτητη σε μαι σχέση. Η λεπτότητα των αισθημάτων, η ζεστή αντιμετώπιση του άλλου σημαίνουν ότι αγαπάω τον άλλο.
ΣΥΓΧΏΡΕΣΗ
Είναι η πιο δύσκολη και η πιο απαραίτητη προέκταση της αγάπης. Είναι πάντα θέμα επιλογής το πότε θα κάνουμε την απαραίτητη θυσία και θα συγχωρήσουμε τον άλλο
-Συγχωρώντας τον άλλο σημαίνει ότι συρρικνώνουμε το εγώ μας.
-Βοηθάει να ξέρουμε ότι το εγώ έχει συμφέρον να αποτύχει ο αληθινός εαυτός μας και η θέληση μας, ώστε να μπει στη διαδικασία να μην συγχωρήσει τον άλλο.
Το εγώ είναι ένα μεφιστοφιλικό στοιχείο της συνείδησής μας. Σαν τους ιούς στα κομπιούτερ μολύνει οτιδήποτε φωτεινό, καλό και χαρμόσυνο υπάρχει μέσα μας επιμένοντας σε οτιδήποτε αρνητικό συμβαίνει σε μία ερωτική σχέση. Προκαλεί επίσης μνησικακία και μίσος, αισθήματα αντίθετα της συγγνώμης Έχει στη διάθεσή του επίσης μια λίστα από παράπονα που τα κρατάει εν αναμονή για να βγουν στην επιφάνεια κάθε φορά που τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα.
-Είναι απαραίτητο να σταματήσουμε όλες τις αρνητικές σκέψεις και τα αρνητικά
αισθήματα στη πόρτα της συνείδησης και να βάλλουμε στο αρχείο μας καινούργιες που θα είναι θετικές.
-Είναι αλήθεια ότι η ανθρώπινη φύση μπορεί να γίνει τόσο αμυντική που μπορεί να βρίσκει ευχαρίστηση στον πόνο του άλλου. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε σε αυτή τη περίπτωση είναι να μην αναμιχθούμε σε αυτή τη δαιμονική δίνη.
-Συγχωρώ κατά μια έννοια σημαίνει ξεχνάω.Κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι σωστό. Συγχωρούμε και ξεχνάμε τις πληγές μας. Θυμόμαστε ότι έχουμε δύο εαυτούς .
-Για πολλούς δεν είναι δυνατόν να συγχωρήσουν τα πάντα με τη μία. Χρειάζεται αρχικά να αναπτύξουμε ένα υψηλό επίπεδο συνείδησης. Μόνο όταν τα δύο μέρη του ζευγαριού ωριμάσουν σε επίπεδο που μπορούν να συγχωρούν ο ένας τον άλλο τότε μόνο η σχέση τους πετυχαίνει.. Αφού «κλάψεις και θρηνήσεις», λέει το Βιβλίο των Αλλαγών, «τότε μόνο μπορείς να γελάσεις και να συναντήσεις τον άλλο στη χαρά».
ΥΠΟΜΟΝΗ
Η εσωτερική σύνδεσή μας με τον άλλο μπλοκάρεται όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να γίνει ανυπόμονος. Αυτό συμβαίνει όταν επικεντρωνόμαστε με αρνητικό τρόπο σε εξωτερικά γεγονότα.
Η ανυπομονησία είναι «μια αδυναμία που ζητιανεύει» όπως όταν προσευχόμαστε στο Θεό «Σε παρακαλώ κανε γρήγορα αυτό. Μη με κάνεις να περιμένω για πάντα». Ύστερα ανακαλύπτουμε ότι έχουμε μια δυσαρεστημένη συμπεριφορά επειδή περιμέναμε τόσο πολύ για τόσο μικρό κέρδος. Η μικρή πρόοδος δεν είναι ποτέ αρκετή για το εγώ κι η ανυπομονησία θεριεύει επειδή ποτέ δεν είναι ευχαριστημένη.
Ύστερα η δυσαρέσκειά μας μετατρέπεται σε αδιαφορία και δυσφορία.. Κι ύστερα σε αποξένωση. Πρέπει αυτό το πρότυπο να επαναληφθεί πάρα πολλές φορές μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι η ανυπομονησία είναι μια τυραννική δύναμη. ’ρα η υπομονή είναι αναγκαία, όταν το όρια της σχέσης έχουν καθοριστεί. .
ΣΕΜΝΟΤΗΤΑ
Η σεμνότητα είναι ένα άλλο συστατικό της αγάπης. Χωρίς σεμνότητα έχουμε τη τάση να μπαίνουμε στο χώρο του άλλου, ή να είμαστε ανυπόμονοι και να μην συγχωρούμε τους άλλους όταν κάνουνε λάθη.
Ένας ιερωμένος - μέλος των Ανώνυμων Αλκοολικών είπε κάποτε: «Μέσα από τη ταπείνωση μαθαίνουμε τη ταπεινότητα». Μέσα από τη δυσκολία να πειθαρχήσουμε στον εαυτό μας μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να συγχωρήσυμε τις αδυναμίες των άλλων.
Η σεμνότητα είναι μια κατάσταση που επιτυγχάνεται όταν τα ψέματα του εγώ είτε μειώνονται εξ αιτίας ενός σοκ και των αντιξοοτήτων της ζωής είτε σε στιγμές διαύγειας και uποχώρησής μας.
Ο ανταγωνισμός στη σχέση προέρχεται από αυτόν που δεν πιστεύει στην αξία του και την επάρκειά του. Ένας τέτοιος άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να αναγνωριστεί με αλαζονικό τρόπο με δικαιώματα , προνόμια και τίτλους.Αν και δεν πρέπει να επιτρέπουμε στις σχέσεις να αναπτύσσονται τέτοιες αυταπάτες αποτελούν παρόλα αυτά το απαραίτητο στάδιο μέχρι να αποκτήσουμε την ωριμότητα που θα επιτρέψει στη σεμνότητα να κυριαρχήσει.
Οδηγίες προς ναυτιλομένους
Το Εγώ έχει ένα ατέλειωτο ρεπερτόριο από κόλπα με τα οποία κυριαρχεί στην συνείδησή μας .Είναι τόσο τεράστιο το ρεπερτόριο του που χρειάζεται ένα τηλεφωνικό κατάλογο για να χωρέσει.. Αυτό που ακολουθεί αποτελεί ένα μικρό δείγμα των προβλημάτων που δημιουργεί το εγώ στις ερωτικές σχέσεις :
<!--[if !supportLists]-->1. <!--[endif]-->Η απαίτηση του να έχει συνεχώς αποδείξεις αγάπης που να εκφράζονται εξωτερικά.
<!--[if !supportLists]-->2. <!--[endif]-->Η συνεχής επιδειξιομανία και η ανάγκη του να αναγνωριστεί, να επιβεβαιωθεί , να ανυψωθεί, να υποστηριχτεί.
<!--[if !supportLists]-->3. <!--[endif]-->Η απιστία του και η ετοιμότητα να εγκαταλείψει τη μάχη σε κάθε απογοήτευση.
<!--[if !supportLists]-->4. <!--[endif]-->Η έλλειψη θάρρους που έχει σαν αποτέλεσμα να μην διακινδυνεύει το ρίσκο να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
<!--[if !supportLists]-->5. <!--[endif]-->Η απαίτηση να βαδίζει σε μια ευθεία γραμμή, στην οποία όλα θα πρέπει να συντείνουν προς ένα αναγνωρίσιμο και φανερό στόχο. Αυτό σημαίνει στην ακραία του μορφή ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Αυτή η προσκόλληση στο στόχο σημαίνει για το εγώ ότι η ζωή πρέπει να εκφράζει το κλισέ της «επιτυχίας»
<!--[if !supportLists]-->6. <!--[endif]-->Η εμμονή του στο «τα θέλω όλα τώρα» προκαλεί την ανυπομονησία, την αδιαλλαξία και την μνησικακία. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά είμαστε γεμάτοι αισιοδοξία κι ελπίδα, με υπερβολική αυτοπεποίθηση. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα πέφτουμε σε κατάθλιψη προβλέποντας ότι δεν υπάρχει τέλος σε αυτή τη μιζέρια.
<!--[if !supportLists]-->7. <!--[endif]-->Η εμμονή του εγώ μας για συγκρίσεις, με τις οποίες το εγώ μετράει την πρόοδό του σε σχέση με τους άλλους που ζηλεύει «γιατί οι άλλοι έχουν πετύχει ενώ εμείς όχι;».
<!--[if !supportLists]-->8. <!--[endif]-->Ο ψυχαναγκασμός να κατεβάσουμε την αγάπη στο επίπεδο της ιδιοκτησίας και της ασφάλειας.
<!--[if !supportLists]-->9. <!--[endif]-->Η εξάρτησή του από δεκανίκια. Ο αγαπημένος πρέπει να υποστηρίζει το εγώ μας. - η Τάιζέ με Συνεχώς συμπεριφορά.
<!--[if !supportLists]-->10. <!--[endif]-->Η αίσθηση των προνομίων που υπάρχουν στην συμπεριφορά του. Εάν ο ’λλος με Αγαπάει τότε Πρέπει να κάνει Αυτό ώστε να Έχω το Δικαίωμα να Κανω το ’λλο.
<!--[if !supportLists]-->11. <!--[endif]-->Η άρνηση της ευθύνης όταν έχει γίνει η αιτία λαθών και αδικιών.
<!--[if !supportLists]-->12. <!--[endif]-->Η τάση του να κάνει όρκους και να υιοθετεί άκαμπτες απόψεις.
<!--[if !supportLists]-->13. <!--[endif]-->Η αμυντική του θέση όταν είναι συναισθηματικά πληγωμένο και μας οδηγεί αυτόματα στο να χτίσουμε τοίχους γύρω από τη καρδιά μας που θα μας προφυλάξουν εναντίον κάθε πιθανού κινδύνου και ευαισθησίας .
<!--[if !supportLists]-->14. <!--[endif]-->Η τάση του να βλέπει τα πράγματα υπό το φως της μονιμότητας. Δηλαδή τις κακές εποχές σαν συνεχώς κακές και τις καλές ότι διαρκούν για πάντα.
<!--[if !supportLists]-->15. <!--[endif]-->Οι απόπειρες του να δωροδοκεί τον άλλο που αγαπάμε με πράξεις, ή υποσχέσεις που συνήθως δεν υλοποιούνται.
<!--[if !supportLists]-->16. <!--[endif]-->Η άνεση του με τη κολακεία
<!--[if !supportLists]-->17. <!--[endif]-->Η τάση του για αντεκδίκηση και οι προσπάθειες να αποδειχτεί αθώο. Οι προσπάθειές του να επανορθώσει την αξία του ακόμα και αν οι πράξεις του είναι επιζήμιες.
<!--[if !supportLists]-->18. <!--[endif]-->Η κτητικότητά του, που θέλει τα ταλέντα και τις κτήσεις του συντρόφου να υπάρχουν μόνο για δικό του όφελος και κανενός άλλου.
<!--[if !supportLists]-->19. <!--[endif]-->Η κίβδηλη φύση του που παρουσιάζει τον εαυτό του σαν μεγάλο, εξαιρετικό άνθρωπο, επιλυτή των προβλημάτων και δοξασμένο όπως ο Θεός.
<!--[if !supportLists]-->20. <!--[endif]-->Η φύση του απαιτεί την ενέργεια και εξαρτάται αποκλειστικά από το κέρδος της αναγνώρισης από τους άλλους για να υπάρξει .Ετσι απαιτεί συνεχώς να βρίσκεται στη θέα των άλλων για αναγνώριση, ακόμα κι αν είναι αρνητική
Είναι ουσιώδες να αποφεύγει το ζευγάρι να συμπεριφέρεται με τρόπους που ενθαρρύνουν και μεγεθύνουν το εγώ, ο ένας του άλλου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν κάποιοι αυτοπεριορισμοί και κανόνες. Ο πιο σημαντικός από αυτούς τους κανόνες είναι να υποχωρείς (δηλαδή να γίνεσαι επιφυλακτικός και να προφυλάσσεσαι ), όταν το εγώ του άλλου υπερβάλλει και να συμπεριφέρεσαι απλά και ανοιχτά όταν το εγώ του άλλου υποχωρεί. Το I ching λέει συγκεκριμένα: «Προχώρα με το άνοιγμα και υποχώρησε με το κλείσιμο». Υποχωρώντας σε μια ουδετερότητα χωρίς εχθρότητα, δείχνεις χωρίς λόγια ότι η σχέση εμπιστοσύνης που έχετε βρίσκεται σε κίνδυνο.
Αυτή η απόσυρσή μας από τη σκηνή δεν σημαίνει ότι χάνουμε την αγάπη και την εμπιστοσύνη, αλλά ότι αποσυρόμαστε προσωρινά σε ένα είδος ουδετερότητας μέχρι την στιγμή που θα είναι ασφαλές να επιστρέψουμε. Μη ξεχνάτε ότι ο «όλοι οι άνθρωποι είμαστε καταδικασμένοι να γίνουμε άγιοι αργά ή γρήγορα».
Πηγή: http://www.stardome.gr
Με αγάπη.
