δυσκολα .....

η σχέση με την ενέργεια, εμπειρίες, αποδοχή ή αμφισβήτηση

Συντονιστής: Vasoula

chagall
Δημοσιεύσεις: 36
Εγγραφή: 22 Ιουν 2008 7:04 pm

δυσκολα .....

Δημοσίευση από chagall »

τα πραγματα ειναι λιγο δυσκολα .Η μητερα μου μετα απο 35 χρονια ασθενειας --σκληρυνση ---φευγει .Μαλιστα δυσκολα .Εχει ανοιξει το δερμα της και παρα του οτι την ταιζουμε εχει σχεδον σκελετωθει .Προσπαθω να βρω ενα τροπο πνευματικης τροφοδοτησης και νοηματος για να στηριξω τους παντες γυρω μου αλλα ......

?????
Άβαταρ μέλους
panos
Δημοσιεύσεις: 7812
Εγγραφή: 27 Ιαν 2008 12:58 pm
Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ

Δημοσίευση από panos »

ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΠΟΙΟ ΚΑΤΑΛΗΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ
ΑΛΛΑ ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΑΛΟΥΣ ΕΣΥ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΙ ΑΥΤΟ

Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΦΕΝΕΤΕ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ



ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ
Πίστη και εμπιστοσύνη στο ότι όλα γεννήθηκαν για εσένα και εσύ γεννήθηκες για όλα, χωρίς να είσαι το κέντρο του Σύμπαντος, αλλά να νιώθεις σαν κέντρο σου το Σύμπαν...
Άβαταρ μέλους
Evoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 21681
Εγγραφή: 12 Φεβ 2008 12:36 am

Δημοσίευση από Evoula »

Τώρα είδα το ποστ σου... δεν ξέρω πως είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή για σένα...
Πριν μερικά χρόνια, το πέρασα κι εγώ αυτό με την μητέρα μου.
Κατά κάποιον τρόπο ήμουν τυχερή γιατί η ασθένειά της κράτησε μόλις λίγους μήνες αλλά ο πόνος είναι τεράστιος όταν βλέπεις τον δικό σου άνθρωπο να λιώνει και να αλλάζει μέρα με την ημέρα.
Να πονά, να φοβάται και εσύ να μην μπορείς να κάνεις τίποτε γι' αυτό.
Τότε δεν είχα τίποτε πνευματικό, για να ακουμπήσω. Ο μόνος τρόπος για να τα βγάλω πέρα ήταν απλά να μην σκέφτομαι και να φροντίζω τους άλλους...
Χρόνια μετά κατάλαβα πως όταν απωθείς συναισθήματα, με οποιοδήποτε πρόσχημα, νεκρώνεις ένα κομμάτι της ψυχής σου...
"Ο Ειρηνικός πολεμιστής δεν πολεμάει το κακό αλλά αυξάνει μέσα του το καλό"


https://www.youtube.com/watch?v=SgbdTeIYV5Y"
Άβαταρ μέλους
Danielli
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 23113
Εγγραφή: 31 Οκτ 2007 4:53 pm
Τοποθεσία: Κέρκυρα

Re: δυσκολα .....

Δημοσίευση από Danielli »

chagall έγραψε:τα πραγματα ειναι λιγο δυσκολα .Η μητερα μου μετα απο 35 χρονια ασθενειας --σκληρυνση ---φευγει .Μαλιστα δυσκολα .Εχει ανοιξει το δερμα της και παρα του οτι την ταιζουμε εχει σχεδον σκελετωθει .Προσπαθω να βρω ενα τροπο πνευματικης τροφοδοτησης και νοηματος για να στηριξω τους παντες γυρω μου αλλα ...... ?????
Τώρα το είδα και εγώ.... :cry:
Ετσι ακριβώς έφυγε και η δική μου -από πλάγια μυατροφική σκλήρυνση. Δύσκολα χρόνια από όλες τις απόψεις.
6 Χρόνια μετά μπορώ να πω ότι ήταν πολύ μεγάλη η συμβολή αυτής της κατάστασης στην πνευματική μου αφύπνιση, και στην αντίληψη που έχω για τις ασθένειες γενικότερα.
Η ‘‘κόρη της άρρωστης ‘‘ που πάλευε με τα κύματα κάθε μέρα, που είμουνα μέχρι την ημέρα που πήρα τον 1ο βαθμό Ρεικι, το έκανα προίκα μου, με την επίγνωση ότι ο σταυρός της ήταν η δική της πορεία, -και αποτυχία - να αντιμετωπίσει φοβους και συναισθήματα σε αυτή τη ζωή...
Αν είχα Ρεικι πριν πεθάνει, θα της έστελνα μαζί με αγγέλους να αγκαλιάσουν την ενέργειά της και να την οδηγήσουν στο Φως με ασφάλεια....
:cry:
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
chagall
Δημοσιεύσεις: 36
Εγγραφή: 22 Ιουν 2008 7:04 pm

Δημοσίευση από chagall »

γεια και ευχαριστω

να υποθεσω οτι επιστρεψατε απο καλοκαιρινες διακοπες :D

Μπηκαμε αλλη μια φορα στο νοσοκομειο .Βγηκαμε . Την σιτιζουμε .Καταλαβαινει και θελω να πιστευω οτι μεσα στην οικογενεια και στο σπιτι της με ολη την φροντιδα ---το δωματιο της ειναι καλυτερο απο νοσοκομειο με ολο τον εξοπλισμο --- αισθανεται προστατευμενη .

Καποια στιγμη θα της κανω ρεικι και θα φερω και καποιον. Δυστυχως ακομα δεν εχω κανει δικη μου οικογενεια και μου ειναι δυσκολο .

Απο την αλλη ειμαι και καλα . Αυτον τον καιρο θα ξεκινησω 21 μερες ρεικι ,αλλο εναν καθορισμο.....Τον α ΒΑΘΜΟ ΤΟΝ ΠΗΡΑ πριν λιγους μηνες .Το εχω ενταξει σχετικα καλα στην καθημερινοτητα μου .Θελω λιγη ακομα δουλεια..... 8)
Νοιωθω ενα ειδος ταχυτητας .Οχι με τροπο νευρωτικο ...σαν να αφομοιωνω πιο γρηγορα .Επισης ενα ειδος μνημης -εικονων απο την παδικη μου ηλικια και τα παιδικα μου ονειρα για το τι ηθελα να κανω στη ζωη μου ...Αυτο με ταραζει λιγο

Επιστροφή στο “ΤΟ ΡΕΪΚΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ”