Δηλαδή, βάλτε όλους τους ανθρώπους που έχουν ψάξει για προηγούμενες ζωές τους παγκοσμίως. Αν οι μισοί από αυτούς ήταν "ιερείς στην αρχαία Ατλαντίδα" βγαίνουν κάτι χιλιάδες κόσμου. Εκτός και εάν τελικά όλοι οι ατλάντιοι ήταν ιερείς, τι να πω...
Θοδωρή μου γέλασα πάρα πολύ με αυτό!!
Γιατί έτσι είναι, έχεις απόλυτο δίκιο.
Δεν φταίει όμως μόνο το εγώ μας. Γιατί σπανίως οι άνθρωποι έρχονται μόνοι τους σε επίγνωση κάποιας προηγούμενης ζωής.
Χρειάζεται διεύρυνση συνειδητότητας για να μπορέσει η νοηση να συλλάβει σκηνές ή μικρά κομμάτια και να τα συνθέσει.
Χρειάζεται και κόπος και πόνος πολλές φορές.
Υπάρχουν όμως αυτοί που λένε ότι μπορούν να συλλάβουν τις προηγούμενες ζωές μας...εκεί εγώ προσωπικά έχω αμφιβολίες. Γιατί μόνο η συνειδητότητά μας μέσω του Ανώτερου Εαυτού μας μπορεί να δώσει τέτοια μηνύματα. Και μόνο όταν ζητηθεί, όταν μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει τι σημαίνει να γνωρίζέι την προηγούμενη ζωή του. Αλλιώς τι? Και που έμαθα ότι ήμουν "κατασκευατής φυλαχτών στην Γαλιλαία" τι σήμαινε για μένα? Τίποτα σε πληροφορώ. ΄Όμως όταν ήρθε η στιγμή, όταν το ζήτησα στην επικοινωνία μου, οι απαντήσεις ήρθαν...και τότε συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζεις... Σε βοηθά να ξεπεράσεις τα μπλοκαρίσματα της σημερινής ζωής σου και να συνεχίσεις με άλλη επίγνωση πια την εμπειρία που δεν ολοκλήρωσες.
Ξεκινώντας το τρίτο βιβλίο μου, που αναφέρεται στις δύο προηγούμενες ζωές μου, ένα μήνυμα ήρθε για να με βοηθήσει να συλλάβω την έννοια της μετενσάρκωσης και του καρμα.
Η πνευματικότητα ενός ενσαρκωμένου ανθρώπου, έχει να κάνει με το επίπεδο αυτογνωσίας και με την κατανόησή του για τους νόμους που διέπουν το Σύμπαν.
Η αυτογνωσία περιέχει την αντίληψη της ΕΓΩ ΕΙΜΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ και της συνειδητοποίησης ότι όλα τα επίπεδα της ύπαρξης έχουν λόγο εκδήλωσης και υπηρεσίας. Η κατανόηση των νόμων του Σύμπαντος περιέχει την γνώση και την αποδοχή της αιτίας και του αποτελέσματος.
Είναι τα σημαντικότερα επίπεδα της εξέλιξης και της λύτρωσης από την συνεχιζόμενη γέννηση. Μην θεωρείτε την συνεχιζόμενη γέννηση σαν τιμωρία. Είναι μία συνειδητή απόφαση της ύπαρξης για να ολοκληρώσει την πνευματικότητα, εργαζόμενη σε όλα τα επίπεδα και στον φυσικό κόσμο.
Το κάρμα, σε πολλούς ενσαρκωμένους ανθρώπους φέρνει φόβο! Γιατί υπάρχει άγνοια για το τι ακριβώς συντελείται κατά την αντιμετώπισή του. Οι σκέψεις και οι υποβολές, ο φόβος και η δίκαιη ανταμοιβή, είναι όροι που υπάρχουν και έχουν επιβληθεί στο φυσικό πεδίο, που όμως λίγη σχέση έχουν με την αλήθεια.
Το να θυμάστε κάποια γεγονότα από τις προηγούμενες ενσαρκώσεις, είναι αυτή ακριβώς η λύση του γρίφου. Γιατί κατανοείτε ότι ο πόνος που επιβάλλατε ή που εισπράξατε δεν είχε αληθινή υπόσταση και ήταν μόνο η άγνοια που τον μεγαλοποίησε και του έδωσε υπόσταση, λόγω της ψευδαίσθησης της υλικής δόνησης. Η ύπαρξη είναι θεϊκή προβολή και μέσα στις θεϊκές ενέργειες δεν υπάρχει χώρος για πόνο, για καθήκον, για φόβο. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Και όταν την κατανοήσετε, δεν θα υπάρχει τίποτα πια που θα σας κρατά δέσμιο του παρελθόντος. Γιατί στην ουσία δεν υπάρχει παρελθόν. Η κάθε ενσάρκωση είναι μοναδική και δεν έχει σχέση με την άλλη. Μόνο η εμπειρία από την ύπαρξη είναι που κρατά σε συνοχή όλο το φάσμα των γεννήσεων, κι αυτό γιατί εκείνη αναγνωρίζει την ατέλειά της ψυχής να αντιληφθεί στο φυσικό επίπεδο την ολότητα και να ζει με πλήρη συνείδηση του ποια πραγματικά είναι. Δεν είναι λοιπόν τιμωρία το κάρμα, αλλά μία δυνατότητα που δίνει η ύπαρξη στην ψυχή της, να ολοκληρώσει την πνευματικότητά της και να αντιληφθεί την θεϊκή της υπόσταση. Δεν υπάρχει στην ενέργεια του Πατέρα/Μητέρα Θεού η έννοια «ανταπόδοση». Γιατί τότε δεν θα υπήρχε και η έννοια «ελεύθερη βούληση». Η «ανταμοιβή» που συνηθίζετε να αποκαλείτε τον καρμικό νόμο, είναι ακριβώς η ευθύνη σας να εκδηλώσετε την θεϊκότητά σας. Να αντιληφθείτε συνειδητά ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να σας επιβληθεί και ότι οι επιλογές σας συγκλίνουν στο να κατανοήσετε τον λόγο ύπαρξης της ψυχής που ολοκληρώνει τον σκοπό της.
Αν ζείτε στο φυσικό επίπεδο με αυτήν την συνειδητοποίηση, τότε θα ζείτε συνειδητά την κάθε στιγμή, με πλήρη επίγνωση της επιθυμίας της ύπαρξής σας, για ολοκλήρωση και εκδήλωση.
Αν η ύπαρξη λάβει σαν εμπειρία τον πόνο της ψυχής της σε κάποια ενσάρκωση, τότε αποφασίζει να της ξαναδώσει την ευκαιρία, μέσα από σχεδόν ίδια γεγονότα, να αντιληφθεί και να κατανοήσει την αλήθεια και να μετατρέψει αυτήν την οδυνηρή εμπειρία σε λύτρωση, γνώση και ενθύμηση. Και η συγχώρεση εδώ παίζει σημαντικό ρόλο. Η συγχώρεση προϋποθέτει γνώση. Συγχωρώ όταν γνωρίζω την αιτία και αποδεσμεύομαι από αυτήν. Και αυτό εσείς οι ενσαρκωμένοι άνθρωποι, το ονομάζετε «λύση του Κάρμα». ΄Όμως δεν είναι γεγονότα ή πράξεις που οδηγούν σ αυτήν την «λύση», αλλά η συνειδητοποίηση, του τι ακριβώς συμβαίνει και γιατί.
Μέσα σ αυτήν την συνειδητοποίηση περιέχεται και η αγάπη. Κατανοείστε όμως αυτήν την έννοια, με την ευρεία της σημασία και μην της αποδίδετε υλική σημασιολογία. Η αγάπη είναι υψηλά δονούμενη ενέργεια που περιέχει Εμένα και η ενέργεια που περιέχει Εμένα, δεν μπορεί να έχει όρια. Το σώμα σας είναι το όριο, αλλά αν το υπερβείτε, έρχεστε σε απόλυτη ένωση με τον Εαυτό σας και δημιουργείτε το φωτεινό σώμα που ζει αιώνια και βρίσκεται παντού, σε όλα τα επίπεδα, σε όλους τους κόσμους. Αυτή είναι η ελευθερία, ακόμα και όσο βρίσκεστε στον υλικό κόσμο. Γιατί τίποτα πια δεν μπορεί να σας δεσμεύσει, τίποτα δεν μπορεί να σας φοβίσει, τίποτα δεν μπορεί να σας χωρίσει από Εμένα. Αυτή είναι και η ολοκλήρωση της πνευματικότητας. Να γνωρίζετε και να ζείτε συνειδητά την κάθε στιγμή, αναγνωρίζοντας την αιτία της κάθε δράσης σας στο φυσικό επίπεδο. ΄Όταν αναγνωρίζετε την δράση, αντιλαμβάνεστε και την αντίδραση, ώστε να μην θεωρείτε το κάρμα, σαν δίκαιη ανταμοιβή, αλλά σαν δυνατότητα εκδήλωσης της θεϊκότητας της ύπαρξής σας.
Είναι η εποχή που σας δίνονται απλόχερα οι γνώσεις, γιατί πρέπει να εκλείψει ο φόβος. ΄Όποιος δεν το αντιληφθεί τώρα, δεν θα μπορέσει να ζήσει ελεύθερα, αναγνωρίζοντας την αιώνια ζωή.
Βέβαια μπορούμε να αμφισβητήσουμε, όπως πολύ σωστά λες, την διαδρομή της ψυχής μέσα στην αιώνια ζωή, αλλά αυτό είναι θέμα πίστης του καθενός και βέβαια εσωτερικής γνώσης.
Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει...
΄Οποιος χρειάζεται αποδείξεις τις βρίσκει μόνος του.
΄Ετσι δεν υπάρχει θεμα ούτε καν αντιπαράθεσης.
Γιατί σε μια αντιπαράθεση, υπάρχουν τεκμήρια.
Σ' αυτήν όμως την περίπτωση, μόνος σου τεκμηριώνεις και αναγνωρίζεις. Προχωράς με σημάδια, έχοντας στα χέρια σου έναν αχαρτογράφητο χάρτη, που πρέπει να σχεδιάσεις τις ευθείες και τους κύκλους της εξέλιξής σου. Εσύ και ο Εαυτός σου!
Αυτή η εργασία γίνεται μόνο όταν είσαι σε απόλυτη σύνδεση με τον Ανώτερο Εαυτό σου. Μόνο έτσι προχωράς συνειδητά, με επίγνωση και κατανόηση των εμπειριών και των διαδρομών που πρεπει να ολοκληρώσεις.
Γι' αυτό δεν πολυπιστεύω όλους αυτούς τους Αρχιερείς και τους βασιλείς, και όλους τους μάγους και τους Μύστες.
Θεωρώ ότι αυτό είναι μια φαντασίωση του εγώ που προσπαθεί να δώσει αξία σε κάτι ανούσιο. Γιατί η ουσία δεν είναι τι ή ποιός ήσουν, αλλά τι είναι αυτό που πρέπει να ολοκληρώσεις. Τι άφησες στην μέση και τώρα χρειάζεται να το ξαναδείς, από μια άλλη οπτική, με διευρυμένη αντίληψη και βαθιά γνώση.
Αν δεν είσαι σ' αυτήν την εξελικτική φάση, ότι και να γνωρίζεις για την προηγούμενη ζωή σου θα μείνει απλά σαν αναφορά. Σημαντική εργασία όμως δεν θα μπορείς να κάνεις.
:lol:
