ΣΤΗ ΣΙΓΗ ΤΟΥ ΝΟΥ

[Επισκέπτης]

Ειναι απο τα πιο όμορφα βιβλία του Τζιντού Κρισναμούρτι.

....Πειθαρχία σημαίνει να μαθαίνεις, και το να μαθαίνεις είναι άρνηση κάθε αυθεντίας και υπακοής. Το να δείς όλο αυτό δεν είναι αποτέλεσμα αναλύσεως....

[galazia_sfaira]

[Maraki]

Ax Ελένη μου είναι φανταστικό!
Το είχα αγοράσει εντελώς τυχαία το καλοκαίρι..και είχα ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΕΙ!
Μόλις μπήκα στο site της Πρωτοπορία για να αγοράσω μερικά βιβλία και σκέφτηκα να μπω και στο φόρουμ για κάτι που έχετε διαβάσει εσείς...και σας άρεσε..και τσουπ έπεσα πάνω στο δικό σου τόπικ!
Θυμάμαι πως έλεγα στην Βάσω πως αρκετά απ'όσα έγραφε στο βιβλιο αυτό μου θύμιζαν έντονα όσα και εκείνη διδάσκει!

Μόλις το πήρα μπροστά μου και διαβάζω ξανά κομμάτια του που είχα σημειώσει. Σας γράφω κάτι από τα πολλά:

Γιατί λοιπόν υπάρχει αυτό το χάσμα ανάμεσα στον νου και την καρδιά?
Κρισναμούρτι: "Kοιτάξτε αυτή την βουκαμβίλια έξω από το παράθυρο. Την βλέπετε καθόλου? Βλέπετε το φως που πέφτει επάνω της, την διαφάνειά της, το χρώμα, το σχήμα και την ποιότητά της?"
Την βλεπω αλλά δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για μένα. Και υπάρχουν εκατομμύρια σαν και εμένα. Ετσι επανέρχομαι στην ίδια ερώτηση - γιατί να υπάρχει αυτό το χάσμα ανάμεσα στη νόησι και τα αισθήματα?
Κρισναμούρτι: "Είναι επειδή έχουμε εκπευδευτεί λανθασμένα, καλλιεργώντας μόνον την μνήμη και, από τα πρώτα παιδικά μας χρόνια δεν μας είχαν δείξει ποτέ ένα δένδρο, ένα λουλούδι, ένα πουλί ή την απλωσιά του νερού..."

Eλενίτσα μου σ' ευχαριστώ που με έκανες και το θυμήθηκα και χάρη σε εσένα θα παραγγείλω και άλλο του βιβλίο. Τον είχα τόσο καιρό στο νού μου...αλλά....

Παιδιά το βιβλιο αυτό είναι ΠΟΙΗΜΑ είναι ΗΡΕΜΙΑ είναι..τι να πώ?

Λοιπόν μόλις αγοράζω τα εξής:
Η απελευθέρωση από το γνωστό
Αυτό το φώς μέσα μας
Το πέταγμα του αετού
Ο κόσμος είστε εσείς

Noμίζω πως αρκετά για σήμερα του Κρισναμούρτι...

[Vasoula]

Θυμάμαι πως έλεγα στην Βάσω πως αρκετά απ'όσα έγραφε στο βιβλιο αυτό μου θύμιζαν έντονα όσα και εκείνη διδάσκει!

Η πλάκα είναι ότι μέχρι τώρα δεν έχω διαβάσει κανένα του βιβλίο...

Ηξερα ότι για την θεοσοφική εταιρία αποτελούσε την ενσάρκωση του διδάσκαλου που περίμεναν, αλλά αυτός τα τίναξε όλα στον αέρα, όλες τις προσδοκίες τους, και συνέχισε τον μοναχικό του δρόμο...

Ταυτιζόμουν πολύ με αυτήν την ελευθερία του!
Είναι το σημείο που η πνευματική μας αλήθεια παίρνει εκείνες τις προεκτάσεις για να τεκμηριώσεις την ζωή...

Δεν μπορώ να δεσμευτώ σε κανένα πνευματικό μονοπάτι, που με εγκλωβίζει συνεχώς σε πρέπει και δεν πρέπει...

Η πνευματική ανάπτυξη ξεκινάει από την στιγμή που νιώθεις ελεύθερος να πειραματιστείς με τα πάντα, να έχεις τα παντα, και να ζεις χωρίς να έχεις ανάγκη να έχεις τίποτα.

Ο Εαυτός μας δεν χαλιναγωγείται με εκπαίδευση ή με τον δρόμο του θεού...Αυτές είναι ανθρώπινες επινοήσεις που χρειάζονται αυστηρότητα και τιμωρία...

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη την τιμωρία, γιατί έτσι εκπαιδεύτηκαν από τους γονείς τους...
Ασυνείδητα, για να νιώθουν τον εαυτό του "καλό", χρειάζονται το αυτομαστίγωμα...

Η δική μου προσωπική διαδρομή πέρασε μέσα από την απόλυτη ελευθερία των πράξεων, που σε χαρακτηρίζουν με μια ταμπέλα.

Εγινα ολόκληρη, μόνο με την κατανόηση, τον σεβασμό και την αγάπη στην γνωριμία με την ψυχή μου και με την ελευθερία να μην δεσμεύομαι σε πρότυπα και στερεότυπα που φυλακίζουν την πνευματική, νοητική και συναισθηματική μου ανάπτυξη...

Αυτή η ελευθερία του Κρισναμούρτι, που χωρίς να έχω διαβάσει έργα του, συντονιζόταν μαζί μου, διαπίστωσα ότι είναι η ίδια ελευθερία του Ιησού, με τον οποίον "εκπαιδεύτηκα"...

Δεν είναι κατανοητή σε όλους τους ανθρώπους, γιατί για πολλούς η εσωτερική εργασια χρειάζεται και κάποιον να τιμωρεί...

Απλά μεταθέτουν την στερεότυπη γνώση του θεού της θρησκειας μας που τιμωρεί όσους δεν τον "υπηρετούν" με αυταπάρνηση, σε έναν δάσκαλο που παίρνει, δυστυχώς, τον ίδιο δεσμευτικό ρόλο...

Οι διαδρομές των ανθρώπων είναι πολυποίκιλες...

Η ελευθερία όμως, είναι η ποιότητα του θεού, που αφήνει τις επιλογές μας να είναι απόλυτη ευθύνη και της ζωής μας.

[Επισκέπτης]

Βάσω είναι υπέροχος και οντως οι απόψεις σας εχουν συνάφεια.
Μαράκι , μια προτροπή ...
Από αυτα που ανεφερεις το πιο σημαντικό για μενα είναι << το πέταγμα του αετου>> που διαπραγματευεται την εννοια του φόβου.
Αλλα το πιο εμπεριστατωμένο και ολοκληρο εργο του είναι το τρίτομο με τίτλο << το ξύπνημα της νοημοσυνης >> Κέδρος.
Η ελευθερία και η αγάπη στο χαρτι......

[Maraki]

Ωραία Ελένη μου...Σ' ευχαριστώ πολύ