Απλά ήθελα να δείτε τον κόσμο μου τον όμορφο που μου προκαλεί και συγχρόνως θλίψη και μιά πικρή νοσταλγία.
Ο κοσμος σου και ο κόσμος μου είναι ίδιος.
Δεν έχουν διαφορά παρά μόνο σε ένα σημείο του χώρου, που ακτινοβολεί στην καρδιά μας από διαφορετική οπτική.
Οι κόσμοι μας είναι θεϊκοί και γεμάτοι αγάπη
Ο ένας είναι δύσκολος και χρειάζεται υποστήριξη και ανοχή, για να αναγνωρίσεις σ αυτόν την αγνότητα.
Αυτή όμως είναι και η πρόκληση της ψυχής σου.
Ο άλλος είναι γεμάτος ομορφιά, αλλά χρειάζεται υποστήριξη και εμπιστοσύνη για να αναγνωρίσεις σ αυτόν την αλήθεια.
Αυτή όμως είναι και η πρόκληση της ψυχής μου
Βρεθήκαμε μαζί σε ένα μονοπάτι του χρόνου, όπου οι προκλήσεις μας μάς προσκαλούν σε υπέρβαση.
Εσύ να παλέψεις με την ασχήμια, αφήνοντας την αγνότητα να οδηγήσει την ψυχή σου σε έργα ένωσης.
Εγώ να βιώσω την ασχήμια, αφήνοντας την ομορφιά να οδηγήσει την ψυχή μου σε έργα ένωσης.
Βλέπεις? ΄Ιδιος ο στόχος, ίδια και τα «όπλα» μας
Η θλίψη δεν είναι «όπλο» είναι αδυναμία. Την βίωσα και την γνωρίζω καλά. Με αποσυντόνισε για πολύ καιρό
΄Όμως ναμαι! ΄Ομορφη, όσο ο κόσμος σου!
Και εσύ? Αγνή, όσο ο δικός μου!
Χρειάζονται λες κάτι περισσότερο, οι κόσμοι μας, από την ομορφιά και την αγνότητα, για να γίνουν ένας?