Το δικό σου μωρό, το δικό σου σώμα, τα δικαιώματά σου....

[Επισκέπτης]

Αγγελούδι , εσυ δεν προπαγανδίζεις τίποτα, αυτό ουτε καν το διανοήθηκα.
Θα ήθελα να πω κάτι όπως το νιώθω.
Η μητρότητα δεν είναι κατι τρομακτικό ...είναι ενα συναρπαστικό ταξίδι , ισως το πιο ''μυστήριο '' της ζωής μας , αφου αναλαμβάνουμε μια ύψιστη ευθύνη. Μεγαλώνουμε εναν οργανισμό, μετα ενα παιδί και υστερα δείχνουμε τον δρόμο για την διάπλαση του χαρακτήρα του. Μαθαίνουμε και μας μαθαίνει....
Οπως εξελισσόμαστε εμείς , οπως προχωράει η ανθρωπότητα , ετσι και μεσα απο αυτή την σχέση , οπως και με κάθε σχέση, τελειοποιούνται και τα δύο μελη.
Δεν υπάρχει συνταγή που να ταιριάζει σε όλους.

Και σωστοί θα είμαστε και λάθη θα κάνουμε ...αλλά θα είμαστε μαζί οτι κι αν συμβαίνει. Αυτό είναι το νόημα της κατα την γνώμη μου.

Ο τοκετός δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, αν βγάλουμε τον φόβο , σαν διαδικασία...Το θαύμα είναι μετα απο εκεί .

Η φύση εχει τους δικούς της κανόνες . Εμείς όμως διαθέτοντας εκτός απο τα φυσικά μας προσόντα και τα πνεματικά μας , μπορουμε να συνεργαστούμε μαζί της εται ωστε να είναι ευχαριστημένες και οι δύο πλευρές..

Η αναπαραγωγή είναι μόνο μια απο τις εκφάνσεις μας ..εχουμε και άλλα σημαντικά να φερουμε εις πέρας σαν Ανθρωποι. Για την φύση είναι το μόνο σημαντικό. Οπότε δεν νομίζω οτι κάθε ''φυσικό'' είναι το μοναδικό ορθό για εμας στην εποχή μας.

Σκέψεις...

[Δωρουλα]

Η φύση εχει τους δικούς της κανόνες . Εμείς όμως διαθέτοντας εκτός απο τα φυσικά μας προσόντα και τα πνεματικά μας , μπορουμε να συνεργαστούμε μαζί της εται ωστε να είναι ευχαριστημένες και οι δύο πλευρές..

Πόσο δίκιο εχεις!!!

[Δωρουλα]

Η αναπαραγωγή είναι μόνο μια απο τις εκφάνσεις μας ..εχουμε και άλλα σημαντικά να φερουμε εις πέρας σαν Ανθρωποι. Για την φύση είναι το μόνο σημαντικό. Οπότε δεν νομίζω οτι κάθε ''φυσικό'' είναι το μοναδικό ορθό για εμας στην εποχή μας.

έχεις τόσο δίκιο!!όμως όταν έκατσα και αναλογίστηκα με ειλικρίνια άν ο λόγος που δε θέλω να κάνω παιδί είναι ο παραπάνω είδα ότι είμουν πολύ μακριά νυχτωμένη και μιλάω προσωπικά πάντα!!!στην ερώτηση συγκεκριμένα στον εαυτό μου¨πιστευεις ότι αυτη η διαδικασία μεσα σου είναι ολοκληρωμένη έτσι ώστε να μη σου επιφέρει επιγνώσεις?΄ η απάντησή ήταν κάθε άλλο!!!ξεκιν΄ωντας λοιπόν να το εξετάζω μεσα μου είδα χιλιάδες φόβους να ξεπηδούνα παο μεσα μου με απίστευτα παρακλάδια που με κατηυθυναν σε πολύ δουλειά με το δεύτερο κέντρο μου!!ΣΧΕΣΕΙΣ!!Με γονείς, με μητέρα συγκεκριμένα, με πατερα συγκεκριμενα, με το άλλο φύλο, με το γυναικείο φύλο, με την κοινωνία, με την αίσθηση της απαξίωσης του εαυτού μου, με την έλλειψη αυτοπεποίθησης και αγάπης γιαυτόν.............................μπορώ να γράφω όλη μέρα!!!!άρα δεν ξέρω αν ποτε θα αποφασίσω να τεκνοποιήσω αλλά αυτες μου οι ανησυχίες σίγουρα έχουν βάση για να λύσω μια μεγάλη γκάμα πραγμάτων απο μια απλή αφορμή που είναι η μητρότητα!!γιαυτό και με συναρπάζει πολύ ο συνδιασμός!!!

[Danielli]

Δώρα μου, μιά βαθιά ανάσα.... και ξεκίνα !

Εμπιστοσύνη!

Μόνο κατάματα , ξεπερνιέται αυτός ο αόριστος φοβος.
Οσο τον ψιλοκοσκινίζεις απέξω, τόσο του δίνεις ενέργεια.
Μέρα με την ημέρα και σε αυτό...

Μιλάμε για φυσιολογικές καταστάσεις, και θέματα δεοντολογίας.
Που να κάτσουμε να σκεφτούμε πραγματικά προβλήματα κύησης , από αυτά που αν σκεφτεί κανείς ότι θα μείνει 9 μήνες στο κρεββάτι δεν θα ξεκινούσε ποτέ... ή από αυτά που δοκιμάζουν τη μητέρα και το ζευγάρι μιά ζωή...

Κράτησε το θαύμα της υπόθεσης ....μέρα- μέρα.... με ελευθερία... και εμπιστοσύνη στη συγχρονικότητα... και επιλογή... και καθοδήγηση.
Για σένα... Μπορείς να εγγυηθείς για κανέναν άλλον;;
:lol:

[Δωρουλα]

[Fotinoula]

Πραγματικά η ουσία δεν είναι τόσο στο πως θα επιλέξω να γεννήσω αλλά συνειδητά επιλέγω, κυοφορώ, γεννώ και μεγαλώνω

ξέρεις Αετέ ήταν πολύ διαφωτιστικές οι παρατηρήσεις σου σχετικά με τον φόβο και την καχυποψία που δημιουργείται απέναντι στο σύστημα, αρα ουσιαστικά υπάρχει η ολίσθηση να καταλήξουμε σε άλλο ένα πρότυπο που θα φέρει σύγκρουση και αρνητισμό

πράγματι τελικά σημασία δεν έχει ο τρόπος του τοκέτου αλλά η συνείδηση και το βίωμα της αλάηθειας της όλης διαδικασίας

πάντα σε ένα νόμισμα υπα΄ρχουν οι δυο πλευρές και τελικά για να βρεις την ισορροπία χρειάζεται να φωτιστούν τα πρότυπα και να είσαι η Αλήθεια σου

όταν μπήκα στην μαιευτική κλινική για να αφαιρέσω ινομοίωμα, μπούκαρα στα άδυτα των γιατρών και βίωσα πολλά κοινωνικά πρότυπα που πραγαμτικά σοκαρίστικά :shock:, χρήματα, δόξα, εξουσία μέσα απο την αναγνώριση και την γνώση

άμα μπορείς όμως να φωτίσεις τα δικά σου πρότυπα έρχεται μπροστά σου και το κατάλληλο

έφτασα λοιπόν και στο συμπεράσμα όντας σε ένα δωμάτιο με άλλες δυο λεχώνες ότι όντως το νόμισμα έχει δυο πλευρές και ότι είμαστε παίρνουμε, άν θέλεις πάντως να περάσεις πραγματικά ηρεμά και γαλήνια αυτές τις μέρες διαβεβαιώ ότι μπορείς, γιατί όλα τελικά αρχίζουν και τελειώνουν στην δικιά σου εκδήλωση απέναντι στο σκηνικό

[Vasoula]

η ανάγκη κάθε συλλογικής προσπάθειας συνήθως ειναι η αντιθετη από κάποιαν άλλη.

Σύλλογος των κυνηγών, σύλλογος φίλων των ζώων...
πλακώνονται οι μεν με τους δε...
για διαφορετικές ίσως αιτίες...

στα νεανικά μου χρόνια, όπου σύλλογος και η Βασίλω πρώτη...

μου κόστισε αρκετά, να ανακαλύψω το ίδιο νόμισμα και την ίδια ανηθικότητα σε όλα τα συστήματα...όπως και την ηθική τους!

Η συνειδητή επιλογή μέσα από την γνώση και την αιτία του αποτελεσματος, για μένα υπήρξε καταλυτική στην πορεια μου και στην τεκμηρίωση της εξερεύνησής μου...

γι' αυτό είπα ότι αυτός ο διάλογος μόνο όφελος μπορεί να φέρει στις επιγνώσεις μας, που συνόψισες Φωτεινούλα σ' ένα μόνο ποστ!!

[Fotinoula]

τελικά και πάλι συνειδητοποιώ ότι το να ζεις τη ζωή και να την τρώς με το κουτάλι είναι χρυσός

σου δίνεται μια εμπειρία, ε άμα την ξεκοκαλήσεις βγάζεις πολύ ζουμί

θα μπορούσα να γράφω πολλά για εκείνους τους μήνες, όπως και άλλοι άνθρωποι για τους δικούς τους πολλόυς μήνες

αυτή είναιι η μαγεία των ανθρώπων

[Επισκέπτης]

Παιδιά , δεν ξέρω αν είμαστε ποτέ ετοιμοι για οτιδήποτε, πρίν το τέλος της ζωής μας.....
Ακουγεται παράδοξο αλλα μια και ολα κρίνονται απο το αποτέλεσμα τελικά το ''σίγουρο'' ερχεται με το τέλος.

Ξεκινάμε και ρισκάρουμε ...αλλιως δεν θα δημιουργήσουμε τίποτα.
Είναι ημέρες που αμφιβάλλω για τις αποφάσεις μου .....ημέρες που τρομάζω και φοβάμαι....αλλες που όλα είναι κατάφωτα και πανέμορφα...αλλά θα ξαναπω μια φράση της μαμας μου [ που εκανε οτι μπορούσε....καλύτερο.....και ακόμη δεν εχω ξεφορτωθεί τις ενοχες και τα άγχη που προκάλεσε.....αλλά που την εχω αθώωσει και την αγαπαω επειδή βλέπω οτι και εγω πιθανώς να κάνω τα ίδια η άλλα με τον μικρό] << αξίζει να παλεύει κανείς για τα όνειρα του ακόμη κι αν είναι να τα ζήσει για μια στιγμή.....
Και αυτό μου το είπε οταν όλα ήταν μαύρα και αδιέξοδα και για εκείνη ......

Μπροστά λοιπόν με αυτή την εμπιστοσύνη που είναι τόσο διάχυτη εδω και που εσεις μου την μάθατε...

Και αγγελάκια , θα είστε υπεροχες μαμαδες οταν θα συμβεί.....να είστε σίγουρες....με τόση αγάπη και ζεστή ενέργεια .
Μην ξεχναμε οτι τα παιδιά μεγαλώνουν με αυτό που νιώθουν και οχι με στημενες συμπεριφορες σαν αυτές που εχουν στις ταινίες....[ ολα άσπρα και λαμπερά και όλα τα μωρά ξανθα με μπουκλάκια ....με ΄κάτι γονείς μοντέλα που τρώνε όλοι μαζί πρωινά με γιαουρτια κλπ....χι χι χι ] Δεν είναι αυτό η ζωή ....αλλά είναι πάντα μια αγκαλιά...
.

[Fotinoula]

σε ευχαριστώ πολύ αετέ τα χρεαζόμουν αυτά τα λόγια γιατί σήμερα ξύπνησα σε μια μέρα που δεν είναι και όλα ολοφώτεινα και πανέμορφα

[Επισκέπτης]

Εγω σ΄ευχαριστώ Φωτεινούλα! Ουτε και εγω εχω πολλά κεφια σήμερα....
Οποτε ξεχνιέμαι και αντί να ζω τώρα , οραματίζομαι το μελλον την πατάω η χαζή....αφου τόσα χρόνια μου το εδειξε με βροντες και αστραπές οτι << η ζωή είναι αυτό που γίνεται ....οταν εμείς σχεδιάζουμε >> [ το εχω ξαναντιγράψει]...
Μήπως εκεί είναι το λάθος μας?

[Fotinoula]

και εγώ εκεί την πατάω αετέ! άμα πέσουν πολλά όλο μπρόστά πάει το μυαλό μου και εκεί το χάνω!
:roll:

μέσα μου το ξέρω ότι όλα θα έρθουν και πραγματικά έρχονται όπως είναι ο αέρας τόσο φυσικά, να όπως πετάει ο αετός

[Δωρουλα]

ξέρεις Αετέ ήταν πολύ διαφωτιστικές οι παρατηρήσεις σου σχετικά με τον φόβο και την καχυποψία που δημιουργείται απέναντι στο σύστημα, αρα ουσιαστικά υπάρχει η ολίσθηση να καταλήξουμε σε άλλο ένα πρότυπο που θα φέρει σύγκρουση και αρνητισμό

Και εγώ θα συμφωνήσω με τη Φωτεινή και θα κάνω μια προσπάθεια απο τώρα να εξηγήσω τι ακριβώς σκέφτομαι και νιώθω όσον αφορά αυτό που γίνεται εκεί.....θα δείξει!!!

[Επισκέπτης]

Δεν ξέρω Αγγελούδι , οτι νομίζεις..
Προσωπικά ποτε δεν κατάφερα να μπω σε σύλλογους κλπ .....οχι επειδή αντιδρούσα , αλλα επειδή μετα απο λίγο εβλεπα το χρήμα να ''λάμπει''.....αλλα συμφέροντα που ουτε καν φανταζόμουν.....και τότε απογοητευόμουν , θύμωνα με την βλακεία μου και αρχιζα την επίθεση μεχρι να ξεθυμάνω ....Μετα έφευγα.

Παρ΄ολες τις γνώσεις που εχω στο χώρο μου και αφου εξάντλησα όλη μου την ματαιοδοξία για αξιώματα .....και ισως κάποια χρήματα ....οταν είδα αυτά τα άδητα που ελεγε πρίν η Φωτεινή [ και αυτα τα βλέπεις μόνο οταν αρχίζεις να γίνεσαι σαν κι αυτούς ] εφυγα τρέχοντας και πήγα απο την αρχή σε ενα Δημόσιο που αν μη τι άλλο , μπορεί να μην αστράφτει αλλά δεν νιώθω οτι ''δουλέυουμε '' τον κόσμο χειριζόμενοι το φόβο τους.

Με το σύστημα δεν ειναι εύκολο να τα βάλει κανείς ...δεν μου αρεσει που το παραδέχομαι αλλα ετσι είναι.....
Μετα απο αυτή την διαπίστωση αποφάσισα κι εγω να αλλάξω εμένα και να αφήσω τον καθένα στις επιλογές του όπως νομίζει.

Ουτε μεσα στο εσωτερισμό βρήκα, ολες αυτές τις ιδεες , πρακτικά μεχρι που είδα οτι ουτε εγω τις έκανα πράξη ...ηθελα να τις κάνω ....και θέλω ακόμη ....αλλα με λιγώτερη αυστηρότητα πλέον.....

[galazia_sfaira]

Μ'οποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις