Η δύναμη του μύθου

[Vasoula]

Με την μορφη διαλόγου ξετυλίγεται ένας πλούτος και μια βαθύτητα σκέψης ξπου καθηλώνουν κάθε απαιτητικό και ανήσυχο νου.

Προσεγγίζονται θέματα ουσιαστικού ενδιαφέροντος για την ανθρώπινη ύπαρξη, διανοίγονται νέα μονοπάτια συνειδητοποίησης και πνευματικής έκφρασης.

Αναλύονται η σχέση του ανθρώπου και της κοινωνίας με τους μύθους, η επίδραση της μυθολογίας στο ανθρώπινο γίγνεσθε, η κρίση της θρησκείας στον σύγχρονο κόσμο, η βαθυτερη σημασία του έρωτα και του γάμου και ένα πληθος άλλων θεμάτων που εκτείνονται από το επίπεδο της θεότητας μέχρι την καθημερινή μας ατομική λειτουργία ως συνειδητών υπάρξεων.

Πρόκειται για την καταγραφή μιας τηλεοπτικής συζήτησης ανάμεσα στον διάσημο μελετητή της μυθολογίας Joseph Cambell και τον καταξιωμένο δημοσιογράφο των CBS και PBS, Bill Moyers.


H Δύναμη του μύθου
Joseph Campbell
Eκδόσεις ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ

[Rainmaker]

Αυτό θα μου αρέσει πολύ!! Είμαι σίγουρος...

[Vasoula]

Θα στο δώσω μόλις έρθεις... Ξέρεις η πρόταση ήρθε δια της γνωστής μεθόδου...


θα βάλω μερικά αποσπάσματα....

[Rainmaker]

Οπως πάνταααα!!!!! έχω ακόμα και μερικα με τους αγγελους που μου είχες δωσει.. απλα τωρα μενει λίγος χρόνος για διάβασμα.... οπότε ελπίζω μεχρι να γυρίσω να τα έχω τελειώσει...

[Vasoula]

"Θεός είναι μια διφορούμενη λέξη στην γλώσσα μας, επειδή φαίνεται να αναφέρεται σε κάτι γνωστό. Αλλά το υπερβατικό είναι άγνωστο και δεν μπορεί να γίνει γνωστό. Ο θεός τελικά υπερβαίνει ακόμη και το όνομα "θεός", είναι υπεράνω ονομάτων και μορφών.
Ο Μάιστερ Εκχαρτ είπε ότι η τελευταία και ύψιστη εκγατάλειψη είναι να αφήσεις τον θεό για τον θεό, να εγκαταλείψεις την έννοια του θεού

για μια εμπειρία Εκείνου

που υπερβαίνει όλες τις έννοιες.
Το μυστήριο της ζωής έγκειται πέρα από κάθε ανθρώπινη αντίληψη. ΄Ο,τι ξέρουμε εντάσσεται στην ορολογία της αντίληψης της ύπαρξης και της ανυπαρξίας των πολλών και του ενός, της αλήθειας και του ψεύδους. Σκεφτόμαστε διαρκώς σύμφωνα με τους όρους των αντιθέτων. Αλλά ο θεός, ό ύστατος, είναι υπεράνω ζευγών των αντιθέτων, αυτό είναι όλο...

--------------------------------------------------------------------

πόσο συμφωνώ...και σ' αυτό στηρίζω την αντίληψη ότι "κακό" δεν υπάρχει στις πνευματικές διαστάσεις της θεότητας...
΄Οτι "κακό" δημιουργείται από τον διαχωρισμό, εδώ στον φυσικό κόσμο...Απλά για να αντιληφθούμε μέσα από την πόλωση, την ενότητα...
Ας το έχουν στην αντίληψή τους, όσοι τώρα φοβούνται τον "σατανά", το "κακό πνεύμα" και τις άλλες αηδίες που μας επέβαλε η εκκλησία....και η θρησκεία μας!!!! :(

Για να αντιληφθούν ότι όποιος παράγει το κακό στην σκέψη του, το παράγει και στην ζωή του...Από μέσα έρχεται ο κίνδυνος, θα έλεγα απλά!!!!!

[Vasoula]

...εγώ και εσύ, αυτό και εκείνο, αλήθεια και ψεύδος, κάθετί έχει το αντίθετό του. Αλλά η μυθολογία προτείνει ότι πίσω από την δυαδικότητα υπάρχει μια μοναδικότητα, που παίζει σαν σε παιχνίδι σκιών.
"Η αιωνιότητα είναι ερωτευμένη με τα δημιουργήματα του χρόνου", λέει ο ποιητής Μπλέικ.

Η πηγή της χρονικής ζωής ειναι η αιωνιότητα. Η αιωνιότητα εισρέει στον κόσμο. Είναι μια μυθ8ική ιδέα του θεου που γίνεται πολλοί μέσα μας. Στην Ινδία ο εντός μας θεός λέγεται ο "ενοικών" το σώμα. Η ταύτιση με αυτήν την θεϊκή αθάνατη όψη του εαυτού, σημαίνει ταύτιση με τη θεότητα...

!!!!!!!!!!!!!!

[Rainmaker]

Το μυστήριο της ζωής έγκειται πέρα από κάθε ανθρώπινη αντίληψη. ΄Ο,τι ξέρουμε εντάσσεται στην ορολογία της αντίληψης της ύπαρξης και της ανυπαρξίας των πολλών και του ενός, της αλήθειας και του ψεύδους. Σκεφτόμαστε διαρκώς σύμφωνα με τους όρους των αντιθέτων.

Πόση σοφία κρυβει μέσα του αυτο το απόσπασμα...

[Vasoula]

α, παιδιά έχω τρελλαθεί με την ταυτόσημες απόψεις...
Λυπάμαι που δεν το είχα διαβάσει τόσο καιρό΄(αγορασμένο από το 1998, χα)


Η ύστατη λέξη για το υπερβατικο είναι θεός. Μα βλέπουμε ότι ήδη έτσι υφίσταται μια έννοια. Σκεφτόμαστε το θεό σαν πατέρα. Στις θρησκείες όπου ο θεός ή ο δημιουργός είναι η μητέρα, όλος ο κόσμος είναι το σώμα της. Δεν βρίσκεται πουθενά αλλού. Ο αρσενικός θεός συνήθως είναι κάπου αλλού. Ωστόσο αρσενικό και θηλυκό είναι δύο όψεις μιας αρχής. Ο διαχωρισμός των φύλλων συνέβη αργότερα. Βιολογικά η αμοιβάδα δεν είναι αρσενική ή θηλυκή. Τα πρώτα κύτταρα είναι απλώς κύτταρα, διαχωρίζονται και γίνονται δύο, χωρις σεξουαλική αναπαργωγή. Δεν ξέρω σε ποιό στάδιο εμφανίζονται τα φύλα, πάντως συμβαίνει αργότερα. Γι' αυτό είναι παράλογο να μιλάμε για τον θεό, αποδίδοντας το ένα ή το άλλο φύλο. Η θεία δύναμη προηγήθηκε του διαχωρισμού των φύλων.

Μα ο μόνος τρόπος που ένα ανθρώπινο ον μπορεί να προσπαθήσει να ψηλαφίσει τούτη την αχανή έννοια, δεν είναι να την ορίσει με μια κατανοήσιμη γλώσσα? Θεός, εκείνος, θεός, εκείνη.

Ναι, αλλά δεν πρόκειται να υπάρξει κατανόηση, εάν θεωρηθεί αρσενικού ή θηλυκού φύλου. Το εκεινος ή εκείνη είναι ένας βατήρας που θα σε εκτινάξει προς το υπερβατικό και τούτο σημαίνει να υπερβείς, να πας πέρα από την δυαδικότητα.
Κάθετι στο πεδίο του χρόνου και του χώρου είναι δυαδικό. Η ενσάρκωση λαμβάνει χώρα, είτε ως αρσενική, είτε ως θηλυκή και καθένας μας είναι ενσάρκωση του θεού.
Μπορούμε να πούμε ότι γεννιόμαστε με μόνο μια πλευρά της ουσιαστικής μεταφυσικής μας δυαδικότητας. Αυτό απεικονίζεται στις μυστηριακές θρησκείες, όπου ένα άτομο περνα από μια σειρά μυήσεων, μέσω των οποίων οδηγείται εσωτερικά σε ένα βαθύτερο, όλο και περισσότερο βαθύ τμήμα του εαυτού του, έως ότου έρχεται μια στιγμή που συνειδητοποιεί ότι είναι εξίσου θνητός και αθάνατος, εξίσου αρσενικο και θηλυκό.

!!!!!!!!!!!

[Rainmaker]

Αααα όλο και περισσότερο μου αρέσει αυτό το βιβλίο....!!!!

[Rainmaker]

Αυτός ο συγγραφέας έχει κι άλλα ενδιαφεροντα βιβλία.....

Οπως το "Οι μάσκες του Θεού"έχω ακούσει καλά λόγια...

[Vasoula]

Βιβλία που έχει γράψει:


Μύθοι του φωτός
Υπότιτλος: Αποκαλύπτοντας τις μυστικές διαστάσεις της προαιώνιας σοφίας
Συγγραφέας:Campbell, Joseph
Εκδότης: Αρχέτυπο

Μύθοι και παραδόσεις
Υπότιτλος: Μια βαθύτερη προσέγγιση
Συγγραφέας:Campbell, Joseph
Εκδότης: Ιάμβλιχος

Ο ήρωας με τα χίλια πρόσωπα
Υπότιτλος: Ο ρόλος του ήρωα στην παγκόσμια μυθολογία
Συγγραφέας:Campbell, Joseph
Εκδότης: Ιάμβλιχος

Οι μάσκες του Θεού
Υπότιτλος: Πρωτόγονη μυθολογία
Συγγραφέας:Campbell, Joseph
Εκδότης: Ιάμβλιχος


Η δύναμη του μύθου
Συγγραφέας:Campbell, Joseph
Εκδότης: Ιάμβλιχος

[Fotinoula]

θα παω να το παρω αυριο να το εχω μαζί μου και στις δαικοπες μου εκανε κλικ

[Fotinoula]

θα ηθέλα να παράθεσω ενα κομμάτι που διαβασα και μου άρεσε, νομιζω ότι αξιζει

Καμπελ

"θα συμμετέχω στο παιχνίδι. Είναι μια υπέροχη όπερα (αναφέρεται στη ζωή), μόνο που σε πληγώνει.

Η αποδοχή είναι δύσκολη. Παντα αποδεχόμαστε υπο προυποθέσεις. Αποδέχομαι το κόσμο με την προυπόθεση πτι θα γίνει οπως ο Αγίος Βασίλης μου είπε ότι θα πρεπει να ειναι. Μα να τον αποδεχτεις οπως ειναι- τουτο ειναι το δυσκολο και για αυτο και υπαρχουν οι τελετες.
..............

Ο ηρωας ειναι εκεινος που ερχεται να συμμετασχει στην ζωη με θαρρος και με ευπρεπεια, ακολουθωντας τους τροπους της φυσης και οχι συμφωνα με την προσωπικη μνησικακια, απογοητευση ή εκδικηση.

Η σφαίρα δρασης του ηρωα δεν ειναι το υπερβατικο αλλα εδω και τωρα, στο πεδιο του χρονου, του καλου και του κακου, των ζευγων των αντιθετων. Οποτε καποιος κινειται εκτος του υπερβτικου εισερχεται στο πεδιο των αντιθεσεων. Εφαγε καποιος απο το δεντρο της γνωσεις οχι μονο του καλου και του κακου αλλα κα του αρσενικου και θηλύκου, του σωστου και λαθους, του φωτος και του σκοτους. Κθετι στο πεδιο του χρονου είναι δυαδικο "

Μαγιερς

' Στα κλασσικα χριστιανικα δογματα ο υλικος κοσμος πρεπει να περιφρονηθει και η ζωη προκειται να αποκατασταθει στον αλλο κοσμο, στον παραδεισο, απο οπου θα προελθουν οι απολαβες μας. Ωστοσο εσυ ισχυριζεσαι ότι αν πεις ναι σε αυτο που απεχθανεσαι, τοτε αποδεχεσαι τον ιδιο τον κοσμο που αποτελει αυτην την στιγμη την αιωνιοτητα μας "
Καμπελ

"Ναι αυτο υποστηριζω. Η αιωνιοτητα δεν ειναι καποιο μετεπεπειτα χρονικο διαστημα. Η αιωνιοτητα δεν σημαινει καν χρονο. Η αιωνιοτητα δεν εχει καμια σχεση με τον χρονο.Προκειται για δασταση του εδω και καθε σκεψη που θετει χρονικους ορους την απομακρυνει. Αν δεν την βρεις εδω.....δεν θα την βρεις πουθενα . Το προβλημα με τον παραδεισο ειναι ότι θα περνας τοσοσ καλα εκει που δεν θα σκεφτεσαι καν την αιωνιοτητα. Θα νοωθεις ατελειωτη ευχαριστηση εμπρος στο μακαριο οραμα του Θεου. Αλλα η εμπειρια της αιωνιοτητας εδω και τωρα για ολα τα πραγματα, ειτε θεωρουνται καλα ειτε κακα, ειναι η λειτουργια της ζωής "

[Nαταλία-Νεφέλη]

Δεν αποκλείεται όμως οι ανδροκρατούμενοι λαοί να απόδωσαν στον Θεό την αρσενική του μόνο διάσταση. Ας πουμε οι Ιουδαίοι ήταν εξ αρχής ένας ανδροκρατούμενος λαός. Σε πολλούς πολιτισμούς όμως βλέπουμε το Μητέρα Θεά/Πατέρας Θεός. Αλλά εγώ διερωτάμαι τώρα.... Ο Θεός είναι Ο Δημιουργός μας, γιατί να πρέπει να του αποδοθεί ντε και καλά η γονείκή ετικέτα και να μη λέγεται απλά Θέος ή απλά Δημιουργός ή απλά η Θεική Αγάπη, που έτσι κι αλλιώς αυτό είναι!! Οι λαοί έχουν τους πολιτισμούς και κάνουνε και με το Θεό ότι θέλουνε λοιπόν!!

[Vasoula]

Ναταλί στις αρχαίες θρησκείες υπήρχε ο θεός-πατέρας, η θεά μητέρα, και το παιδί-θεός...
Για παράδειγμα, στο αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο παρουσιάζεται η τριάδα Δίας, Ήρα και θυγατέρα Αθηνά. Στην κέλτικη θρησκεία η θεά Morrigan έχει τρεις μορφές: αγάπη, γονιμότητα και θάνατος. Στον ινδουισμό εκφράζεται μια τριαδικότητα με την Trimurti, την ενότητα των τριών υποστάσεων του δημιουργού (βράχμα), προστάτη (βίσνου) και καταστροφέα (σίβα). Τέλος, στην επίσης πολύ παλαιότερη από το χριστιανισμό αιγυπτιακή θρησκεία υπήρχε ο θεός πατέρας Όσιρις, η θεά μητέρα Ίσις, σύζυγος του Όσιρι και το παιδί τους, ο Ώρος,

Μόνο οι έξυπνοι οι δικοί μας ευφάνταστοι πατέρες δημιούργησαν μια ανδροκρατούμενη θρησκεία με τον πατέρα και τον υιό και το άγιο πνεύμα...Μεγάλη επιτυχία να τους πούμε!!!!
Τίποτα θηλυκό, ίσως και λόγω του παραδοσιακού μισογυνισμού των «πατέρων».

Φαντάσου ότι πλακώθηκαν μεταξύ τους, για να βάλουν στο θεϊκό στερέωμα και την μητέρα θεά και άντε της έκαναν την χάρη να την ονομάσουν μητέρα-θεά, για χάρη του παιδιού της, αφού πρώτα την έχρισαν Παρθένο, στην οικουμενική σύνοδο της Εφέσου, 431 χρόνια μετά!

Και εκεί μέσον που να πάρει!!!

΄Ηθελα να ήξερα αυτοί οι χιλιάδες πιστοί που τρέχουν στην εκκησία δεν μπορούν να σκεφτούν λίγο?
Οτι τους λένε τα τρώνε...