Ιστοριες που λενε πολλα

[Qisan]

Μια Ταοϊστική ιστορία αφηγείται έναν γέρο αγρότη που δούλευε στα χωράφια του πολλά χρόνια.
Μια μέρα, το άλογό του τό ΄σκασε. Όταν το έμαθαν οι γείτονες, πήγαν να τον επισκεφτούν.
«Τι ατυχία...» έλεγαν με συμπάθεια.
«Ίσως...» απαντησε ο αγρότης.
Την επόμενη μέρα, το άλογο επέστρεψε, φέρνοντας μαζί του 3 ακόμα άγρια άλογα.
«Τι καλή τύχη!» θαύμασαν οι γείτονες.
«Ίσως...» απαντησε ο αγρότης.
Την επόμενη μέρα, ο γιός του αγρότη προσπάθησε να καβαλήσει ένα από τα άγρια άλογα. Μα έπεσε κατω και έσπασε το πόδι του. Γι άλλη μια φορά οι γείτονες ήρθαν να συμπαρασταθούν.
«Τι ατυχία...» έλεγαν με συμπάθεια.
«Ίσως...» απαντησε ο αγρότης.
Την επόμενη μέρα, στρατιωτικοί ήρθαν στο χωριό και επιστράτευσαν όλους τους νέους, εκτός από τον γιό του αγρότη, επειδή είχε σπασμένο πόδι.
«Τι καλή τύχη!» θαύμασαν οι γείτονες.
«Ίσως...» απαντησε ο αγρότης...


ΝαμασΤε

[Δωρουλα]

Ο Γιόσου άρχισε τη μελέτη του ζεν όταν ήταν 60 χρονών και συνέχισε ώσπου έγινε 80, που κατάλαβε το ζεν. Δίδαξε απο τα 80 του ώσπου έγινε 120. Ένας μαθητής τον ρώτησε κάποτε, - ΄Αν δεν έχω τίποτα στο πνεύμα μου, τι θα κάνω?
Ο Γιόσου απάντησε , - Πέταξέ το.
- Αλλά αν δεν έχω τίποτα, πώς μπορώ να το πετάξω?συνέχισε αυτός που ρωτούσε.
- Καλά είπε ο Γιόσου, τότα κράτησέ το.

[galazia_sfaira]

«….Είπε ο ανόητος στον σοφό:δεν μπορεί να γνωρίζεις
Την αλήθεια…
Αλήθεια είναι αυτό που λές, απάντησε
Εκείνος, γιατί η αλήθεια γνωρίζει εμένα.
Ήμουνα εκεί που αυτή με περίμενε
Εσένα όμως, δεν
Σε ξέρει…»

[galazia_sfaira]

Ενας νέος άντρας έρχεται στον Βούδα με την παράκληση να τον δεχθεί σαν μαθητή του.
Ο Βούδας τον ρωτά "ΕΚλεψες ποτέ στην ζωή σου;"
Ο νεος απάντησε "ποτέ"
Και ο Βούδας του είπε:"Τότε πήγαινε να κλέψεις και μόλις μάθεις πώς γίνεται ,πέρασε πάλι ναμε δείς".

[Danielli]

Ενας Α-θεος αστροναυτης λέει σε ένα θεοσεβούμενο νευροχειρουργό!!
-Πάντως φίλε , τόσα χρόνια ταξιδεύω στο διάστημα και δεν έχω συναντήσει πουθενά το Θεό!
-Και γω του λέει ο νευροχειρουργός, τόσα χρόνια χειρουργώ εγκεφάλους και δεν έχω συναντήσει ούτε μιά τόση δα μικρή σκέψη.....

[Qisan]

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

[galazia_sfaira]

Ήταν ένας πρίγκηπας, ο Νάρτα, που ήθελε να γνωρίσει τον εαυτό του. Γι’ αυτό ξερίζωσε το μυαλό του και το σκόρπισε στον κόσμο γύρω του. Κι ύστερα ξερίζωσε τις σάρκες του και τις έδωσε στη μάνα και τον πατέρα του. Και τότε μόνο είδε ποιος ήταν πραγματικά.
Όταν καταφέρεις να απεκδυθείς από το κοινωνικό σου πρόσωπο και από το οικογενειακό σου πρόσωπο, τότε καταφέρνεις να δεις το «πρόσωπο πίσω από το πρόσωπο»

[Annoula]

Ο ΚΕΝΟΣ ΤΟΙΧΟΣ
Δύο άντρες πολύ σοβαρά άρρωστοι, ήταν ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Στον έναν επιτρέπονταν να μένει καθιστός μία ώρα το απόγευμα γιατί τον βοηθούσε να φύγουν τα υγρά από τους πνεύμονες.
Το κρεβάτι που βρισκότανε ακριβώς δίπλα στο παράθυρο του δωματίου. Ο άλλος άντρας έπρεπε να βρίσκεται συνέχεια ξαπλωμένος σε ακινησία και ένας μεσότοιχος που βρισκόταν μεταξύ των κρεβατιών δεν του επέτρεπε να κοιτάει έξω από το παράθυρο.
Οι άντρες κατέληξαν να μιλάν ατελείωτα. Μιλούσαν για τις συζύγους τους, τις οικογένειες τους, τα σπίτια τους ,τις δουλειές τους ,την θητεία τους στον στρατό, ακόμα και για το που είχαν πάει διακοπές. Κάθε απόγευμα ο άντρας που του επιτρεπόταν να μένει καθιστός περιέγραφε στον συγκάτοικο του όλα όσα έβλεπε από το παράθυρο του δωματίου.
Ο άντρας που βρισκόταν σε αναγκαστική ακινησία άρχιζε να καταλαβαίνει πως ζει γι’ αυτές τις μοναδικές απογευματινές ώρες που η άποψη του μεγάλωνε και ζωντάνευε από όλη την δραστηριότητα και τα χρώματα του έξω κόσμου.
Το παράθυρο έβλεπε σε ένα πάρκο με μια θαυμάσια λίμνη. Πάπιες και κύκνοι κολυμπούσαν εκεί, και τα παιδιά έπαιζαν με μικρά μοντέλα σκαφών στο νερό. Νεαρά ζευγάρια περπατούσαν πιασμένα χέρι χέρι μέσα στα υπέροχα λουλούδια που είχαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Τεράστια παλιά δέντρα στέκονταν με χάρη επάνω στο έδαφος και μια υπέροχη θέα του ουρανοξύστη της πόλης φαινόταν από μακριά.
Καθώς ο άντρας δίπλα στο παράθυρο εξηγούσε όλες αυτές τις όμορφες λεπτομέρειες, ο άντρας στο διπλανό κρεβάτι φαντάζονταν όλα αυτά που άκουγε. Ένα απόγευμα ο άντρας που ήταν δίπλα στο παράθυρο, περίγραφε μια παρέλαση που περνούσε. Παρόλο που ο άντρας στο δίπλα κρεβάτι δεν μπορούσε να ακούσει τον ήχο της μπάντας ,μπορούσε και μόνο με τα μάτια του μυαλού του να δει τους κλόουν που χόρευαν, τα πολύχρωμα άρματα και τα όμορφα διακοσμημένα αυτοκίνητα και άλογα.
Οι μέρες πέρασαν. Ο άντρας που δεν μπορούσε να δει από το παράθυρο άρχισε να επιτρέπει σπόρους έχθρας να αναπτύσσονται μέσα του. Όσο και να εκτιμούσε τις περιγραφές του συγκατοίκου του, εύχονταν μέσα το να ήταν αυτός ο οποίος θα μπορούσε να δει την θέα από το παράθυρο . ’ρχισε να αποστρέφεται στον συγκάτοικο του και στο τέλος ο πόθος του να είναι δίπλα στο παράθυρο τον έφερε σε απόγνωση.
Ένα πρωινό σε μια επίσκεψη της νοσοκόμας στο δωμάτιο βρήκε τον άντρα δίπλα στο παράθυρο νεκρό. Είχε πεθάνει ειρηνικά μέσα στον ύπνο του. Λυπημένα κάλεσε τους νοσοκόμους και απομάκρυνε το πτώμα του.
Μετά από ένα χρονικό διάστημα για να μην θεωρηθεί και απρέπεια ο άντρας ζήτησε να μετακινηθεί στο κρεβάτι που βρίσκονταν δίπλα στο παράθυρο .Εκείνη με πολύ προθυμία τον μετακίνησε και φρόντισε να είναι άνετος . Σιγά-σιγά στηρίχθηκε με πόνο στον αγκώνα του να σηκωθεί να ρίξει μια ματιά στον έξω κόσμο. Επιτέλους θα μπορούσε να δει τον έξω κόσμο και όλες τις δραστηριότητες του.
Αυτό που είδε ήταν ένας κενός τοίχος !
Κάλεσε την νοσοκόμα και την ρώτησε: πως μπορούσε ο συγκάτοικος μου να βλέπει όλα αυτά που μου περίγραψε; Πως μπορούσε να μου μιλάει για τόσο ομορφιά και με τόσες λεπτομέρειες, όταν αυτό που φαίνεται από αυτό εδώ το παράθυρο είναι ένας παλιός και βρώμικος τοίχος;
Και η νοσοκόμα του απάντησε : Ω θεέ μου........δεν το ξέρατε πως ο πρώην συγκάτοικος σας ήταν τυφλός ; Δεν μπορούσε να δει καν τον τοίχο, ίσως ήθελε να σας ενθαρρύνει.

Εαν ζείτε μια ζωή βασανίζοντας τον εαυτό σας για το τι έχουν οι άλλοι ,πιθανότατα να χάσετε την χαρά του να γίνετε αποδέκτες σε αυτά που οι άλλοι θέλουν να σας δώσουν.

[Danielli]

Μπράβο βρε Αννούλα!!!
Για να προσέχουμε τι βλέπουν και οι άλλοι στα δικά μας μάτια!!!

[galazia_sfaira]

Ήταν πρωί όταν ο Θεός στάθηκε μπροστά στα 12 παιδιά του και στο καθένα φύτεψε τον σπόρο της ανθρώπινης ζωής. Το ένα μετά το άλλο, έκαναν ένα βήμα μπρος για να λάβουν το τίμημα.

- «Σε σένα, Κριέ, δίνω πρώτα τον σπόρο για να έχεις την τιμή να τον φυτέψεις, Για κάθε σπόρο που φυτεύεις, ένα εκατομμύριο θα πολλαπλασιάζονται στο χέρι σου. Ποτέ δεν θάχεις τον καιρό να δεις τον σπόρο σου να φυτρώνει, γιατί κάθε σπόρος θα βγάζει άλλους, που θα πρέπει να φυτευτούν, Θάσαι ο πρώτος που θα εμφυσήσει στο ανθρώπινο μυαλό την Ιδέα Μου. Δεν είναι, όμως, δική σου δουλειά να κρίνεις την Ιδέα. Το μόνο που θα κάνεις είναι να εφιστάς την προσοχή του ανθρώπου για την Δημιουργία μου. Για να κάνεις καλά αυτή τη δουλειά, σου δίνω το χάρισμα της Προσωπικής Αξιοπρέπειας.» Σιωπηλά ο Κριός πήγε πίσω.

- «Σε σένα, Ταύρε, δίνω τη δύναμη να χτίσεις τον σπόρο στην ουσία.. Η δουλειά σου είναι σημαντική κι απαιτεί υπομονή για να τελειώνεις αυτό που αρχίζεις, διαφορετικά οι σπόροι θα χαθούν στον άνεμο. Δεν πρέπει να αλλάζεις γνώμη, να κρίνεις ή να βασίζεσαι στους άλλους, γι’ αυτό που σου ζητώ να κάνεις. Σου δίνω το δώρο της Δύναμης. Χρησιμοποίησέ το σοφά.». Ο Ταύρος πήγε πίσω στη θέση του.

- «Σε σένα, Δίδυμε, δίνω τις ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις για να προσφέρεις σε όλους, μια κατανόηση για το τι βλέπουν γύρω τους. Ποτέ δεν θα ξέρεις γιατί οι άνθρωποι μιλούν ή ακούνε, αλλά για απάντηση στην ερώτησή σου, σου δίνω το δώρο της Γνώσης». Και ο Δίδυμος πήγε πίσω στη θέση του.

- «Εσύ, Καρκίνε, θα διδάσκεις τους ανθρώπους για το συναίσθημα. Θα τους προκαλείς γέλιο και δάκρυα, έτσι που, ό,τι βλέπουνε να αναπτύσσεται πλήρως μέσα τους. Σου δίνω το δώρο της Οικογένειας, για να μπορεί η πληρότητά σου, να πολλαπλασιάζεται.» Και ο Καρκίνος γύρισε στη θέση του.

- «Εσύ, Λέοντα, θα παρουσιάζεις τη Δημιουργία μου και όλη της τη σοφία, στον κόσμο. Πάντα να αποφεύγεις τον κομπασμό και να θυμάσαι πως είναι η δική Μου Δημιουργία, όχι η δική σου. Αν το ξεχάσεις, οι άνθρωποι θα σε καταδιώξουν. Υπάρχει μεγάλη χαράς τη δουλειά που σου αναθέτω, αν την κάνεις καλά. Γι’ αυτό, σου δίνω το δώρο της Τιμής». Κι ο Λέοντας έκανε ένα βήμα πίσω στη θέση του.

- «Για σένα, Παρθένε, αναθέτω μια εξέταση πάνω σε όλα όσα έκανε ο άνθρωπος με την Δημιουργία Μου. Θα κρίνεις αυστηρά τις μεθόδους του και θα του θυμίζεις τις αδυναμίες του για να τελειοποιηθεί μέσα από την Δημιουργία Μου. Γι’ αυτό σου δίνω το χάρισμα της Καθάριας Σκέψης». Και ο Παρθένος γύρισε στη θέση του.

- «Σε σένα, Ζυγέ, αναθέτω την αποστολή της υπηρεσίας να σκέφτεται ο άνθρωπος τα καθήκοντά του, να μάθει για τη συνεργασία και τη διαλλακτικότητα. Θα βρίσκεσαι όπου υπάρχει αταξία και σου δίνω το δώρο της Αγάπης». Και ο Ζυγός γύρισε στη θέση του.

- «Σκορπιέ, η δουλειά σου είναι πολύ δύσκολη. Θα διαβάζεις τη σκέψη των ανθρώπων, αλλά σου απαγορεύω να λες αυτά που μαθαίνεις. Συχνά θα πονάς με ό,τι βλέπεις κι ο πόνος θα σε απομακρύνει από μένα. Μη ξεχνάς, όμως, πως δεν είμαι Εγώ, αλλά η διαστρέβλωση της Ιδέας Μου που σου προκαλεί τον πόνο. Θα δεις τόσα πολλά, που θα θεωρείς τον άνθρωπο ζώο και θα πολεμάς τα ένστικτά του, τόσο που θα χάνεις τον δρόμο σου. Αλλά, όταν επιστρέψεις σε Μένα, Σκορπιέ, θα σου έχω το ιδιαίτερο δώρο της Σκοπιμότητας.» Κι ο Σκορπιός γύρισε στη θέση του.

- «Τοξότη, σου ζητώ να κάνεις τους ανθρώπους να γελάνε, να ξεχνάνε τη λύπη που τους προσφέρει η απομάκρυνση από την Ιδέα μου. Έτσι, θα αποκτήσουν Ελπίδα κι από την Ελπίδα θα επιστρέψουν σε Μένα. Θα αγγίξεις, έστω και στιγμιαία, πολλές ζωές και θα ξέρεις το πρόβλημα της κάθε μιας ζωής που αγγίζεις. Σου δίνω το δώρο της Απεριόριστης Αφθονίας, να την απλώσεις παντού και να φωτίσει τα σκοτάδια». Κι ο Τοξότης γύρισε στη θέση του.

- «Εσύ, Αιγόκερε, θα διδάξεις στους ανθρώπους τη δουλειά. Είναι δύσκολο, γιατί όλα τα κοπιαστικά έργα του ανθρώπου θα τα νιώθεις δικό σου βάρος. Γι’ αυτό σου δίνω την υπευθυνότητα του ανθρώπου στα χέρια σου.» Κι ο Αιγόκερος γύρισε στη θέση του.

- «Εσύ, Υδροχόε, θα δείξεις στον άνθρωπο, τις νέες δυνατότητες του μέλλοντος. Θα νιώσεις πολύ μοναξιά, γι’ αυτό δεν σου επιτρέπω την αποκλειστικότητα της Αγάπης Μου. Αλλά, για να δει ο άνθρωπος τις νέες του πιθανότητες, σου χαρίζω την Ελευθερία. Έτσι μόνο θα υπηρετείς συνέχεια την ανθρωπότητα.» Κι ο Υδροχόος γύρισε στη θέση του.

- «Εσύ, Ιχθύ, έχεις την πιο δύσκολη αποστολή. Θα μαζέψεις όλη τη λύπη του ανθρώπου και θα την επιστρέψεις σε Μένα. Τα δάκρυά σου, θα είναι τα δικά Μου. Η λύπη θα προέρχεται από την απομάκρυνση του ανθρώπου από τη Ιδέα Μου, αλλά εσύ θα τον πείσεις να ξαναδοκιμάσει. Το καλύτερο, λοιπόν, δώρο είναι για σένα, επειδή έχεις αναλάβει οδυνηρή δουλειά. Θα είσαι το μόνο από τα 12 παιδιά Μου, που θα μπορεί να με καταλάβει. Μόνο που αυτό το δώρο, είναι μόνο για σένα, γιατί όποτε θα προσπαθήσεις να το δώσεις στον άνθρωπο, δεν θα σε ακούσει». Κι ο Ιχθύς, γύρισε στη θέση του.

Τότε ο Θεός είπε: «Ο καθένας σας, έχει ένα μέρος της Ιδέας Μου. Δεν πρέπει κανείς να το κακοχρησιμοποιήσει, ή να επιθυμήσει αυτό των άλλων. Ο καθένας σας είναι τέλειος, αλλά δεν θα το συνειδητοποιήσετε, μέχρι να γίνετε ΕΝΑ. Τότε, όλη η Ιδέα Μου, θα περάσει στον καθένα σας.»
Τότε τα παιδιά έφυγαν, αποφασισμένα να κάνει ο καθένας τη δουλειά του τέλεια, για να πάρει το δώρο του. Κανείς όμως δεν τα κατάφερε καις την επιστροφή τους, ο Θεός είπε: «Όλοι πιστεύετε ότι τα δώρα των άλλων είναι καλύτερα. Γι’ αυτό θα σας επιτρέψω να τα εμπορευθείτε». Για μια στιγμή, κάθε παιδί σκέφθηκε τις πιθανότητες της νέας του αποστολής. Αλλά ο Θεός χαμογέλασε και είπε: «Θα επιστρέψετε σε Μένα πολλές φορές, ζητώντας να σας απαλλάξω από την αποστολή σας. Και κάθε φορά θα απορρίπτω την ευχή σας. Θα περάσετε αμέτρητες ενσαρκώσεις, μέχρι να τελειώσετε την πραγματική σας αποστολή που σας ανέθεσα. Σας δίνω άπειρο χρόνο για να τα καταφέρετε, αλλά μόνο τότε θα μπορέσετε να είσαστε μαζί Μου.»

[margaritarenia]

ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΗΣ

Ενας αθεος καθηγητης της φιλοσοφιας συζητα με εναν φοιτητη του για την σχεση
μεταξυ επιστημης και πιστης στον θεο.

Καθ- Λοιπον πιστευεις στον Θεο;
Φοιτ –Βεβαιως κυριε
Καθ- Ειναι καλος ο Θεος;
Φοιτ –Φυσικα
Καθ- Ειναι ο Θεος παντοδυναμος;
Φοιτ –Ναι
Καθ- Ο αδερφος μου πεθανε απο καρκινο παροτι παρακαλουσε τον Θεο να τον γιατρεψει και προσευχοταν σε Αυτον.Οι περισσοτεροι απο εμας θα προσπαθουσαν να βοηθησουν αυτους που εχουν την αναγκη τους.Που ειναι η καλοσυνη του Θεου;
Φοιτ –.......
Καθ- Δεν μπορεις να απαντησεις,ετσι δεν ειναι; Ας ξαναρχισουμε μικρε μου .
Ειναι καλος ο Θεος;

Φοιτ –Ναι
Καθ- Ειναι καλος ο διαβολος;
Φοιτ –Οχι
Καθ- Ποιος δημιουργησε τον διαβολο;
Φοιτ –Ο ....Θεος....
Καθ- Σωστα .πες μου παιδι μου υπαρχει κακο σ αυτον τον κοσμο;
Φοιτ –Ναι
Καθ- Το κακο βρισκεται παντου ετσι δεν ειναι; Και ο Θεος επλασε τα παντα σωστα;
Φοιτ –Ναι
Καθ- Αρα λοιπον ποιος δημιουργησε το κακο;
Φοιτ –......
Καθ- Υπαρχουν αρρωστιες;Ανηθικοτητα;Μισος;Ασχημια; Ολα αυτα τα τρομερα στοιχεια υπαρχουν σ αυτον τον κοσμο ετσι δεν ειναι;
Φοιτ –Μαλιστα
Καθ- Λοιπον ποιος τα δημιουργησε;
Φοιτ –......
Καθ- Η επιστημη λεει οτι χρησιμοποιεις τις 5 αισθησεις σου για να αναγνωριζεις το περιβαλλον γυρω σου και να προσαρμοζεσαι σε αυτο
Πες μου παιδι μου εχεις δει ποτε τον Θεο;
Φοιτ –Οχι κυριε
Καθ- Εχεις ποτε αγγιξει τον Θεο.εχεις ποτε γευτει τον Θεο; Μυρισει τον Θεο σου; Και τελος παντων εχεις ποτε αντιληφθει με καποια απο τις αισθησεις σου τον Θεο;
Φοιτ –...Οχι κυριε φοβαμαι πως οχι
Καθ- Και παρολα αυτα πιστευεις ακομα σε Αυτον;
Φοιτ – Ναι
Καθ- Συμφωνα με εμπειρικο ελεγχομενο και με δυνατοτητα μελετης των αποτελεματων ενος φαινομενου πρωτοκολλο,η επιστημη υποστηριζει οτι ο Θεος σου δεν υπαρχει .Τι εχεις να απαντησεις σε αυτο παιδι μου;
Φοιτ –Τιποτα εγω εχω μονο την πιστη μου
Καθ- Ναι η πιστη.και αυτο ειναι το προβλημα της επιστημης

Φοιτ –Καθηγητα υπαρχει κατι που το ονομαζουμε θερμοτητα;
Καθ- Ναι
Και υπαρχει κατι που το ονομαζουμε κρυο;
Καθ- Ναι
Φοιτ –Οχι κυριε δεν υπαρχει.Μπορει να εχεις μεγαλη θερμοτητα,ακομα περισσοτρη θερμοτητα υπερθερμοτητα, καυσωνα λιγη θερμοτητα η καθολου θερμοτητα ,αλλα δεν υπαρχει τιποτα που να ονομαζεται κρυο.Μπορει να χτυπησουμε 458 βαθμους υπο το μηδεν που σημαινει καθολου θερμοτητα αλλα δεν μπορουμε να παμε πιο κατω απο αυτο.<Κρυο> ειναι μονο μια λεξη που χρησιμοποιουμε για να περιγραψουμε την απουσια θερμοτητας . Δεν μπορουμε να μετρησουμε το <κρυο>. Η θερμοτητα ειναι ενεργεια το κρυο δεν ειναι το αντιθετο της , κυριε ειναι απλα η απουσια της.

Στην αιθουσα επικρατει σιγη...

Φοιτ –Σκεφτειτε το σκοταδι καθηγητα.υπαρχει κατι που να ονομαζουμε σκοταδι;
Καθ- Ναι, τι ειναι η νυχτα αν δεν υπαρχει σκοταδι;
Φοιτ –Κανετε και παλι λαθος κυριε καθηγητα.το σκοταδι ειναι η απουσια καποιου αλλου παραγοντα.Μπορεις να εχεις λιγοστο φως,κανονικο φως λαμπερο φως εκτυφλωτικο φως.....Αλλα οταν δεν εχεις φως, δεν εχεις τιποτα και αυτο το ονομαζουμε σκοταδι,ετσι δεν ειναι ;Στην πραγματικοτητα το σκοταδι απλα δεν υπαρχει.Αν υπηρχε θα μπορουσες να κανεις το σκοταδι σκοτεινοτερο;

Καθ- Που θες να καταληξεις με ολα αυτα νεαρε;
Φοιτ –Κυριε οτι η φιλοσοφικη σας σκεψη εινα ελλατωματικη..
Καθ- Μηπως μπορεις να μου εξηγησεις το γιατι;
Φοιτ –Καθηγητα,σκεφτεστε μεσα στα ορια της δυαδικοτητας.Υποστηριζετε οτι υπαρχει η ζωη και μετα υπαρχει και ο θανατος,ενας καλος Θεος και ενας κακος Θεος.Βλεπετε την εννοια του Θεου σαν κατι τελικο που μπορει να μετρηθει.κυριε η επιστημη δεν μπορει να εξηγησει ουτε κατι τοσο απλο οπως την σκεψη.
Χρησιμοποιει την ηλεκτρικη και μαγνητικη ενεργεια ,αλλα δεν εχει δει ποτε ποσο μαλλον να καταλαβει απολυτα την ενεργεια.Το να βλεπεις τον θανατο σαν το αντιθετο της ζωης ειναι σαν να αγνοεις,το γεγονος οτι ο θανατος δεν μπορει να υπαρξει αυτονομος.Ο θανατος δεν ειναι το αντιθετο της ζωης ειναι απλα η απουσια της.Τωρα πειτε μου καθηγητα .διδασκετε στους φοιτητες σας οτι εξελιχτηκαν απο μια μαιμου;
Καθ- Αν αναφερεσαι στην φυσικη εξελικτικη πορεια τοτε ναι βεβαια
Φοιτ –Εχετε ποτε παρακολουθησει με τα ματια σας την εξελιξη;
Καθ-........
Φοιτ –Εφοσον κανενας δεν παρακολουθησε ποτε τη διαδικασια εξελιξης επιτοπου και κανενας δε μπορει ν αποδειξει οτι αυτη η διαδικασια δεν σταματα ποτε ,τοτε διδασκεται την προσωπικη σας αποψη επι του θεματος.Τοτε μηπως δεν ειστε επιστημονας αλλα απλα ενας κηρυκας;
Καθ-........
Φοιτ –Υπαρχει καποιος στην ταξη που να εχει δει τον εγκεφαλο του καθηγητη:Που να εχει ακουσει,η νοιωσει, η μυρισει,η ακουμπησει τον εγκεφαλο του καθηγητη; Κανενας.........Αρα συμφωνα με εμπειρικο ελεγχομενο και με δυνατοτητα μελετης των αποτελεματων ενος φαινομενου πρωτοκολλο η επιστημη ισχυριζεται οτι δεν εχετε εγκεφαλο κυριε.Και αφου ειναι ετσι τα πραγματα τοτε με ολον τον σεβασμο,πως μπορουμε να εμπιστευτουμε αυτα που μας διδασκετε κυριε;

Καθ- Μου φαινεται οτι απλα θα πρεπει να στηριχτεις στην πιστη σου παιδι μου.

Φοιτ –Αυτο ειναι κυριε...ο συνδεσμος μεταξυ του ανθρωπου και του Θεου ειναι η ΠΙΣΤΗ
Αυτη ειναι που κινει τα πραγματα και τα κραταει ζωντανα.

Αυτος ο νεαρος φοιτητhς ηταν ο ALBERT EINSTEIN

[AMALIA]

Μπραβο κοριτσια!!!
και τα δυο πολυ καλα!!!!


:roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll:

[Emmaki]

ΤΟ ΤΟΥΒΛΟ

Ένας νεαρό και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα τουτζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μηντυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένααυτοκίνητα. Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείταιεπιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε μεδύναμη την πλαινή πόρτα της τζάγκουάρ του.

Φρέναρε απότομα και κάνονταςόπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδίπου βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε έναπαρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι;Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλοπου πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώσυγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανέναςδεν σταματούσε.» Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του,το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφόςμου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσεαπ το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω».Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετενα τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος καιείναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου».Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηροαγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντηλο και περιποιήθηκεπρόχειρα τις πληγές του αγοριού.

Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πωςτα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.«Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο. Οοδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκιμε τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους.Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατηαλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει. ’φησε τηζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα «Μην ζεις τη ζωή σου τόσογρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για νατραβήξει την προσοχή σου»!Ο θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας.

Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένατούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι.Σκέψη της ημέρας:Αν ο Θεός ήταν ψυγείο, η φωτογραφία σου θα ήταν πάνω του.Αν ο Θεός είχε πορτοφόλι, η φωτογραφία σου θα ήταν μέσα σε αυτό.Σου στέλνει λουλούδια κάθε άνοιξη.Σου στέλνει μία ανατολή κάθε πρωί. Τελικά είναι τρελός μαζί σου!

Στείλε αυτό το μήνυμα σε όλους τους «όμορφους ανθρώπους» που επιθυμείς ναείναι ευλογημένοι.Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίςβροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρια και φωςγια τον δρόμο.

[Ellaki]

Το αντιγράφω και το στέλνω σαν μήνυμα
Ευχαριστώ

[Emmaki]

Παρακαλω Ελλη μου...