ΝΑ ΚΛΑΨΩ Η ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ????

[Vasoula]

παιδιά με τους μαλάκες να γελάμε...Ποτέ το ΚΚΕ δεν θα πάρει ούτε ένα συν στις δράσεις του...Χρόνια τώρα...

[Vasoula]

βρήκα και ένα ενδιαφέρον άρθρο, για μια άλλη οπτική των αποκεφαλισμών και των βίντεο που έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου...


διαβάστε το...δεν είναι άσχημο να γνωρίζουμε δύο οπτικές...
Και επειδή ξέρουμε καλά τις δράσεις των μεν, όλα είναι δυνατά...


http://anti-neotaxites.blogspot.gr/2014 ... _5885.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Δωρουλα]

πολύ ενδιαφέρον!

[Ελενίτσα]

[Evoula]

Ναι, το έχω δει έχουν γραφεί και για τους υπόλοιπους αποκεφαλισμούς, μάλιστα ένα μπλοκ αναφέρει πως ο αμερικάνος δημοσιογράφος είναι ζωντανός, όπως και η βομβιστική επίθεση στην Βοστώνη ή η επίθεση σε ένα αμερικανικό σχολείο ήταν φτιαχτή.

Θα σου πω λίγο την γνώμη μου γι' αυτά. Ζούμε στην εποχή των ακροτήτων και της ελεύθερης πληροφορίας όπου ο καθένας λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι. Είναι αυτοί οι ακραίοι που θολώνουν σε τέτοιο βαθμό την πληροφορία και την κάνουν γραφική, ώστε η αλήθεια να μην μπορεί να ακουστεί γιατί την έχουν γελοιοποιήσει. Ίσως βέβαια η αλήθεια να είναι άλλη. Να είναι ελεγχόμενοι και αυτοί. Είναι πιθανόν πληροφορίες διαμετρικά αντίθετες μεταξύ τους να εκπορεύεται από τα ίδια κέντρα.

Θα σε ρωτήσω ένα απλό πράγμα. Γιατί να το στήσουν; Υπολογίζουν τόσο πολύ την ανθρώπινη ζωή, ώστε να διστάσουν να πάρουν ένα κεφάλι σε απευθείας μετάδοση; Δεν υπάρχει κάτι να το υποστηρίζει αυτό. Υπάρχουν εκατόμβες θυμάτων στην Παλαιστίνη, στην Ουκρανία, στην Σιέρα Λεόνε ή στην Αφρική και κανενός δεν ιδρώνει το αυτί.

Δεν νομίζω πως τίθεται θέμα αμφισβήτησης των δολοφονιών. Αλλού όμως είναι το θέμα και αυτό με παραξενεύει, πως δεν εστιάζονται εκεί αφού ψάχνουν την αλήθεια. Ποιοί είναι αυτοί που κάνουν τις δολοφονίες; Τί έχουν να κερδίσουν; Ποιοί κερδίζουν στην πραγματικότητα; Τί θέλουν να περάσουν την κοινή γνώμη; Γιατί θέλουν να την τρομάξουν; Ποιό πράγμα την προετοιμάζουν να αποδεχθεί;

Δες μετά από κάθε δολοφονία τις δηλώσεις των πρωθυπουργών. Δες τις δηλώσεις του Ομπάμα, του Ολάντ και του Άγγλου πρωθυπουργού. Όλοι μιλούν για διώξεις μουσουλμάνων. Ολοι μιλούν για νόμους που θα καταλύουν τα δικαιώματα των πολιτών. Μιλούν για δημιουργία στρατού, που θα μπορούν να μπαίνουν στα σπίτια πολιτών τους, μόνο επειδή θα υπάρχει η υποψία συμμετοχής τους σε τρομοκρατική οργάνωση. Η υποψία μπορεί να είναι το χρώμα τους, το θρήσκευμά τους, η σεξουαλική τους συμπεριφορά ή προσανατολισμός. Όταν συνέβη η 11/9 ψηφίστηκε ο περιβόητος "Πατριωτικός Νόμος", δημιουργήθηκε το Γκουαντάναμο και οι αμερικάνοι είχαν το δικαίωμα να απάγουν οποιοδήποτε πολίτη, σε οποιαδήποτε χώρα και με μυστικές διαδικασίες να τον πηγαίνουν σε φυλακές χωρών, μη δημοκρατικών και να τους υποβάλουν σε βασανιστήρια, χωρίς κανείς να ξέρει πού βρίσκονται. Οι περισσότεροι ήταν αθώοι.

Νομίζω πως ο Κίσινγκερ το είχε πει πως αν θες να περάσεις έναν άδικο νόμο που καταστρατηγεί τα κεκτημένα δικαιώματα μην τον επιβάλεις αλλά δημιούργησε εκείνες τις συνθήκες έτσι ώστε οι ίδιοι οι πολίτες να τον ζητήσουν.

[Vasoula]

ω συμφωνώ μαζί σου Ευούλι...

Αλλά επειδή αυτά τα βίντεο ακολούθησαν και άρθρα τρομοκρατίας, καλό είναι να έχουμε κατά νου, ότι μπορεί η αλήθεια να μην είναι εκεί που εμφανίζεται σαν αληθοφανής, αλλά εντελώς αλλού...

Σε ορισμένα μπλογκς επισημαίνουν ότι θα έρθουν μαύρες μέρες για εμάς τους Έλληνες, υπό την κυριαρχία των μωαμεθανών (λες και με τους χριστιανούς είμαστε καλύτερα), και σπείρουν τρόμο σε ακραίο βαθμό, του στυλ μαζέψτε τρόφιμα για 3 μήνες, γιατί κανείς δεν θα μπορεί να κυκλοφορήσει στους δρόμους σε λίγο καιρό...

ας έχουμε κατά νου, ότι αλλού τα κακαρίσματα, αλλού γεννούν οι κότες, χωρίς βέβαια να αμφιβάλλω καθόλου για την βία από όλες τις πλευρές... Από την στιγμή που η ανθρώπινη ζωή έγινε "πλάκα" και αφαιρείται για πλάκα επίσης, όλα πρέπει να τα περιμένουμε...

[Βικούλα]

ας έχουμε κατά νου, ότι αλλού τα κακαρίσματα, αλλού γεννούν οι κότες, χωρίς βέβαια να αμφιβάλλω καθόλου για την βία από όλες τις πλευρές... Από την στιγμή που η ανθρώπινη ζωή έγινε "πλάκα" και αφαιρείται για πλάκα επίσης, όλα πρέπει να τα περιμένουμε...

[Fotinoula]

[Ταρούλα]

[Θοδωράκος]

Ουφ

[Ellaki]

δυστυχώς έτσι είναι ...........όλα πρέπει να τα περιμένουμε και καλύτερα να είμαστε προετοιμασμένοι

[Μάνος]

[ALEXOULA]

ας έχουμε κατά νου, ότι αλλού τα κακαρίσματα, αλλού γεννούν οι κότες, χωρίς βέβαια να αμφιβάλλω καθόλου για την βία από όλες τις πλευρές... Από την στιγμή που η ανθρώπινη ζωή έγινε "πλάκα" και αφαιρείται για πλάκα επίσης, όλα πρέπει να τα περιμένουμε...

Πολλά γίνονται και γράφονται το τελευταίο διάστημα ,
πολλά έχουν κύριο στόχο τον εκφοβισμό και τον φανατισμό
και κυρίως τον έλεγχο του κοσμου ,
γιαυτό νάχουμε το νου μας

[ΙΩΑΝΝΑ]

[ARTYADIS]

Μια συνηθισμένη ιστορία...

Εσείς τι θέλετε από μένα?

Του Pitsirikou

Πριν από μερικές ημέρες, περπατούσα με μια φίλη μου στην Αποστόλου Παύλου. Είχε βραδιάσει και έκανε κρύο. Φτάνοντας στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, είδαμε να έρχεται το λεωφορείο που έχει αφετηρία μπροστά στον Διόνυσο. Ο οδηγός πήγαινε κάπως γρήγορα, ήταν και σκοτεινά, με αποτέλεσμα να πέσει κάτω μια γυναίκα που περπατούσε στο πλακόστρωτο.
Πήγαμε αμέσως κοντά της. Είχε χτυπήσει στο γόνατο, πονούσε και ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα. Ήταν βουρκωμένη. Τρόμαξε με το λεωφορείο και έπεσε κάτω.

Κοιτάξαμε το γόνατό της, και, αν και δεν είμαστε γιατροί, δεν έμοιαζε να έχει πάθει ζημιά. Είχε σκιστεί το καλσόν της αλλά δεν είχε αίματα ή κάποια εμφανή κάκωση.

Μας είπε πως έχει πάθει δυο κατάγματα στο ίδιο πόδι, και πως φοβόταν μήπως έχει πάθει ζημιά.

Την ρώτησα αν θέλει να καλέσουμε ασθενοφόρο αλλά δεν ήθελε. Της είπα πως θα μπορούσα να παρακαλέσω τους αστυνομικούς των περιπολικών που περνούσαν να την πάνε σε κάποιο νοσοκομείο ή και στο σπίτι της. Δεν ήθελε.

Ούτε ταξί ήθελε, ούτε να καλέσουμε κάποιον δικό της. Την είχε πάρει το παράπονο την γυναίκα.

Της είπαμε πως όλοι έχουμε πέσει και έχουμε χτυπήσει, αλλά μετά σηκωθήκαμε.

Της είπα και την φράση του Νέλσον Μαντέλα «Η μεγαλύτερη δόξα της ζωής δεν είναι να μην πέφτεις ποτέ, αλλά να σηκώνεσαι κάθε φορά που πέφτεις».

Τίποτα δεν έμοιαζε να είναι αποτελεσματικό. Η γυναίκα ήταν απαρηγόρητη.

Η φίλη μου προσπαθούσε να την κάνει να χαμογελάσει αλλά δεν τα κατάφερνε.

Μετά από 20-25 λεπτά, αφού μας διαβεβαίωσε πως δεν πονούσε όσο πριν, της είπαμε να κάνουμε μια προσπάθεια να την σηκώσουμε.

Την σηκώσαμε, γέλασε και λίγο, και την πήγαμε μέχρι το αυτοκίνητό της, που ήταν παρκαρισμένο 100 μέτρα πιο πέρα. Περπατούσε αργά αλλά περπατούσε.

Μας διαβεβαίωσε πως μπορεί να οδηγήσει, μας ευχαρίστησε και αποχαιρετιστήκαμε.

Αυτή είναι μια καθημερινή ιστορία, με ανθρώπους που πέφτουν και με άλλους ανθρώπους που τους βοηθούν να σηκωθούν· βέβαια, κανένας από τους ανθρώπους που περνούσαν δεν σταμάτησε να βοηθήσει αυτή τη γυναίκα, ενώ και ο οδηγός του λεωφορείου -που είχε παρκάρει στην αφετηρία- δεν ενδιαφέρθηκε.

Αυτό, όμως, που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν πως, ενώ προσπαθούσαμε με τη φίλη μου να βοηθήσουμε αυτή τη γυναίκα και να της πούμε ότι δεν πειράζει που έπεσε, είπε κάποια στιγμή το εξής:

«Εσείς τι θέλετε από μένα;»

Κοιταχτήκαμε με τη φίλη μου. Μείναμε και οι δυο ξεροί. Αν το είχα ακούσει μόνο εγώ, θα νόμιζα πως παράκουσα.

Αφού ξεπέρασα την έκπληξη, της είπα «Αν σας ενοχλούμε, να φύγουμε και να σας αφήσουμε μόνη σας πεσμένη κάτω, αλλά εσείς αυτό θα κάνατε, αν είχαμε πέσει εμείς; Θα μας αφήνατε πεσμένους κάτω;».

Δεν απάντησε και είπε κάτι άσχετο -μάλλον ντράπηκε- αλλά εμένα μου έμεινε η φράση της:

«Εσείς τι θέλετε από μένα;»

Προφανώς, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου είναι η καχυποψία.

Αλλά το να είσαι καχύποπτος με αυτούς που σε προσπαθούν να σε βοηθήσουν όταν έχεις πέσει κάτω, είναι μάλλον πέρα από την καχυποψία.

Είναι σαν να λες πως όλοι αυτοί που αδιαφορούν, όταν βλέπουν έναν άνθρωπο να πέφτει στο έδαφος, κάνουν το σωστό.

Σκέφτομαι εδώ και χρόνια πως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο κλειστοί που, ακόμα κι αν εμφανιστεί μπροστά τους αυτός που μπορεί να τους λύσει όλα τους τα προβλήματα, όχι μόνο δεν θα τον ακούσουν αλλά ούτε καν θα τον δουν.

Δηλαδή, και ο Χριστός να εμφανιστεί μπροστά τους, και θαύμα να γίνει μπροστά στα μάτια τους, δεν πρόκειται να το πάρουν είδηση.

Πολλοί άνθρωποι είναι σε συνεχή φανταστικό διάλογο με τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να θυμίζουν εκείνο το παλιό ανέκδοτο με τον γρύλο (το άει γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου).

Κι αν αυτό το ανέκδοτο είναι πολύ αστείο, δεν είναι καθόλου αστείο να είσαι έτσι στη ζωή σου.

Αντιθέτως, είναι δραματικό.

Κλείνοντας τους άλλους ανθρώπους έξω από τη ζωή σου, προετοιμάζεις το δικό σου πέσιμο.

Κι από αυτό το πέσιμο δεν θα σηκωθείς ποτέ.

Ενώ δεν θα υπάρχει και κάποιος για να σε σηκώσει.

Γιατί εσύ το έχεις απαγορεύσει σε όλους.