To εχω σκεφτει κι εγω αυτό που λέτε παιδιά, δλδ το κατα πόσο αφήνω ζωτικό χώρο στο παιδί για να εκφραστεί.
Παράδειγμα, από την ώρα που γεννήθηκε ήταν εξαιρετικά ανήσυχος, έκλαιγε συνέχεια, όλοι με ρωτούσαν "γιατί κλαίει?" λες και ήξερα (ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί). Οι επισκέψεις λοιπόν όλων των "πολύξερων" στο σπίτι και οι ερωτήσεις-απορίες-συστάσεις-συμβουλές τους με γέμιζαν με άγχος και εκνευρισμό με αποτέλεσμα αυτό να το μεταδίδω κι εγώ στο μωρό.
Οταν ξεκίνησε να περπατάει του έλεγα συνεχώς "άστο αυτό", "μην το πειράζεις αυτό" και αυτός σπάραζε στο κλάμα. Οταν μετά από λίγους μήνες αντιλήφθηκα τι έκανα, άλλαξα εντελώς τη διαρύθμιση των χώρων, εξαφάνησα τα "αντικείμενα-πειρασμό" για την παιδική περιέργεια και άφησα αρκετό χώρο για παιχνίδι.
Αυτά στον "υλικό κόσμο". Στο συναισθηματικό πεδίο προσπαθώ να είμαι πολύ ελαστική μαζί του και να μην τον μαλώνω για ανούσια πράγματα. Παρόλα αυτά οι κρίσεις βήχα επιμένουν. (ευτυχώς μειώνονται και σε συχνότητα και σε ένταση). Οταν όμως εμφανίζονται με πιάνει κυριολεκτικά πανικός και το μέλλον το φαντάζομαι μαύρο (εάν το φαντάζομαι κιόλας... )
Εκεί κυριολεκτικά μπλοκάρω και εμφανίζονται στην οθόνη του μυαλού μου απαίσιες εικόνες για το μέλλον... Σημειώνω ότι όλες αυτές οι άσχημες σκέψεις για το μέλλον εμφανίστηκαν μετά από τις κρίσεις του παιδιού, τώρα όμως έχουν παγιωθεί στη σκέψη μου και δεν μπορώ να τις εξαφανίσω...
Επίσης, αναρωτιέμαι πολλές φορές μήπως έχω περάσει στο αντίθετο άκρο και έχω δώσει υπερβολική ελευθερία γιατι είναι πολλές φορές που δεν ακούει κανέναν... το μόνο που με παρηγορεί είναι που στον παιδικο σταθμό μου είπαν "το αγγελούδι σας είναι πολύ σωστό παιδί και μακάρι όλα τα παιδιά να ήταν σαν κι αυτόν" οπότε παρηγοριέμαι ότι κάτι σωστό θα έχω κάνει κι εγώ..
ΒΗΧΑΣ
Ασημίνα μου, όπως κατάλαβες, κανείς μας δεν "κατηγορεί" τους γονείς μας για κάτι "κακό" που έκαναν...
Το θέμα είναι να βρούμε, ο καθένας για τον εαυτό του, την αλήθεια της ύπαρξης μας, ότι κι αν είναι η αλήθεια για τον καθένα μας.
Τα παιδιά μας, είναι ελεύθερα να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν, όπως θεωρούν εκείνα καλύτερα...
΄Οσο για τα όρια στην ελευθερία των παιδιών, θα ήθελα απλά να γνωρίζεις, ότι το καλύτερο παράδειγμα για εκείνα, όσο είναι στην ηλικία που "απορροφούν", είναι το δικο μας παράδειγμα...
Δεν θα τους λες "μη λέτε ψέμματα" και εκείνα θα αντιλαμβάνονται εσένα να λες τα μεγαλύτερα...
Η αλήθεια είναι αυτόματα και τα όρια που μπαίνουν στον φυσικό κόσμο, ώστε τα παιδιά να αναπτυχθούν μέσα σ' αυτήν με την ηθική, που δεν καταλύει την ελευθερία των άλλων...
Χρειάζεται όμως πριν, να έχουμε βρει εμείς τις δικές μας αλήθειες, αλλιως θα διαιωνίζουμε τις αλήθειες των γονιών μας...Και θα πάει λέγοντας...
Παραθέτω ένα αξιόλογο άρθρο για τα παιδιά...
Μέχρι τώρα το έστελνα με μέιλ, σε όσους ενδιαφέρονταν...
Τώρα, θεωρώ, ότι μπορει να σταθεί εδώ!
------------------------------------------------------------------------------------
Πως δημιουργούνται τα ενεργειακά «μπλοκαρίσματα» στα παιδιά
Στην εποχή μας, πολλές εξαιρετικά ανεπτυγμένες ψυχές περιμένουν να εμφανιστεί το κατάλληλο ζευγάρι γονιών με τους οποίους θα μπορέσουν να ενσαρκωθούν χωρίς να υποστούν περιττά μπλοκαρίσματα που θα παρεμποδίσουν την ολοκλήρωση του έργου τους πάνω στη γη. ’λλες ψυχές θα ήθελαν να ξαναγεννηθούν σε αυτή την εποχή της αλλαγής, γιατί μια τέτοια ευκαιρία για μάθηση και ανάπτυξη δεν θα ξαναπαρου-σιαστεί σχεδόν ποτέ.
Επειδή το έμβρυο βιώνει και αντιλαμβάνεται τον κόσμο του κυρίως μέσα από τη μητέρα του, τα μπλοκαρίσματα του ενεργειακού συστήματος μπορεί να αρχίσουν από τη μήτρα αν το παιδί που μεγαλώνει εκεί μέσα αισθάνεται ότι οι γονείς του δεν το θέλουν, ή αν η μητέρα ζει σε συνεχή κατάσταση στρες.
Η αγάπη και η προσοχή προς το μικρό πλάσμα που αναπτύσσεται θα προσφέρει στο ενεργειακό του σύστημα τις απαραίτητες δονήσεις που θα το κάνουν να αισθάνεται απόλυτη ευεξία και ασφάλεια. Αν η μητέρα βιώνει τους μήνες της εγκυμοσύνης σαν μια ευτυχισμένη περίοδο εκπλήρωσης, θα προσφέρει στο παιδί της τις καλύτερες προϋποθέσεις για μια ευτυχισμένη και δημιουργική ζωή.
1ο Ενεργειακό κέντρο (βάση ή ριζικό)
Η στιγμή της γέννησης είναι ένας σταθμός στην ιστορία κάθε ανθρώπου, και μπορεί να αφήσει μια εντύπωση που να κρατήσει μια ζωή, αφού μπορεί να καθορίσει αν αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο σαν ένα φιλικό και ευχάριστο μέρος, ή σαν ένα σκληρό και ψυχρό χώρο χωρίς αγάπη. Με τη γέννηση, το παιδί αφήνει την τέλεια σωματική ασφάλεια που απολάμβανε τους εννιά πρώτους μήνες της ζωής του πάνω στη γη, το περιβάλλον που του πρόσφερε θρέψη και προστασία μέσα σε μια ευτυχισμένη κατάσταση όπου δεν υπήρχε βάρος και χρόνος. Ωστόσο, το μικρό αυτό ον είναι προετοιμασμένο για τη γέννηση, και αισθάνεται επίσης περιέργεια για τον κόσμο. Επομένως, ένας φυσικός τοκετός (στη διάρκεια του οποίου η μητέρα και το παιδί δεν εξασθενούν από φάρμακα), δεν προκαλεί σοκ στο παιδί, έστω και αν συνοδεύεται από μεγάλη προσπάθεια. Εκείνο για το οποίο δεν είναι καθόλου προετοιμασμένο το μωρό, είναι ο χωρισμός από τη μητέρα του αμέσως μετά τη γέννηση. Όσο αισθάνεται τις δονήσεις του σώματος της μητέρας του, δονήσεις στις οποίες έχει συνηθίσει, και παραμένει μέσα στις οικείες ενεργειακές δονήσεις της αύρας της, είναι πρόθυμο να ανοιχτεί σε νέες εμπειρίες μέσα σε ένα συναίσθημα εμπιστοσύνης. Πέρα από αυτό, η σωματική επαφή ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί αμέσως μετά τον τοκετό εδραιώνει ένα δεσμό μεταξύ τους. Μια ροή από συναισθήματα αγάπης και από θετική ενέργεια πηγαίνει από τη μητέρα στο νεογέννητο παιδί αυτόματα και χωρίς συνειδητή προσπάθεια, και συνεχίζει χωρίς διακοπή εφόσον το σώμα της αισθάνεται το μωρό κοντά της ή τουλάχιστον μέσα στην ακτίνα της συναισθηματικής της αύρας. Αυτή η ροή της αγάπης γεμίζει τη μικρή ψυχή με εμπιστοσύνη και χαρά. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο πατέρας αναπτύσσει κι αυτός βαθύτερα συναισθήματα για το μωρό, και μεγαλύτερη διαισθητική κατανόηση, όταν είναι παρών στη στιγμή του τοκετού, και του επιτραπεί να αγγίξει και να κρατήσει το μωρό.
Αν πάρουν το παιδί από τη μητέρα αμέσως μετά τον τοκετό, το μικρό πλάσμα θα αισθανθεί ένα βαθύ πόνο χωρισμού και μοναξιάς. Αν η μητέρα μπορεί να στείλει συνειδητά στο νεογέννητο παιδί συναισθήματα και σκέψεις αγάπης, διατηρείται η επαφή ανάμεσα τους, και το παιδί δεν αποκόπτεται εντελώς από την ενεργειακή παροχή της μητέρας του. Αν όμως η μητέρα απασχοληθεί από άλλα πράγματα, ή είναι κουρασμένη και συναισθηματικά εξαντλημένη από τα φάρμακα που της έχουν δώσει, αυτή η επαφή θα διαταραχτεί.
Το νεογέννητο παιδί θα συνειδητοποιήσει πόσο ανήμπορο είναι μέσα σε έναν άγνωστο, ψυχρό κόσμο στον οποίο αισθάνεται εντελώς μόνο χωρίς την προστατευτική, ζεστή παρουσία της μητέρας του. Αυτή η εμπειρία είναι τόσο συντριπτική ώστε κατά κανόνα το ενεργειακό σύστημα του παιδιού δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε αυτά τα τρομακτικά συναισθήματα, και η εμπειρία αποτυπώνεται βαθιά μέσα του, προκαλώντας ένα πρώτο μπλοκάρισμα των ενεργειών του. Αυτό το μπλοκάρισμα εκδηλώνεται κυρίως στην περιοχή του ριζικού τσάκρα.
Πέρα από την κυριαρχία του φυσικού και υλικού κόσμου, η οποία φθάνει στην αρχική της κορύφωση όταν το παιδί αρχίσει να στέκει όρθιο προς το τέλος του πρώτου χρόνου, το ζήτημα που βρίσκεται στο προσκήνιο αυτή την περίοδο είναι η ανάπτυξη της αρχέγονης εμπιστοσύνης. Αυτή η αρχέγονη εμπιστοσύνη σχηματίζει τα θεμέλια πάνω στα οποία μπορούν να αναπτυχθούν χωρίς φόβο όλες οι δυνατότητες του ατόμου. Ταυτόχρονα, όλα τα άλλα κέντρα τροφοδοτούνται με τη ζωτική ενέργεια της δύναμης του κουνταλίνι μέσα από το ριζικό τσάκρα. Έτσι, ένα μπλοκάρισμα στο ριζικό τσάκρα θα επηρεάσει ολόκληρο το ενεργειακό σύστημα. Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό το γεγονός ότι οι ψυχολόγοι θεωρούνταν πρώτο χρόνο της ζωής του ανθρώπου σαν το σημαντικότερο. Σε αυτή την περίοδο, το παιδί συγκεντρώνει εμπειρίες κυρίως μέσα από το φυσικό του σώμα, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται πάνω από όλα σωματική επαφή με τη μητέρα του, με τον πατέρα του και άλλα έμπιστα άτομα.
Σε αυτή την ηλικία το παιδί δεν έχει την αίσθηση του χρόνου. Αν κλαίει επειδή πεινάει ή αισθάνεται μοναξιά, δεν ξέρει αν αυτή η κατάσταση θα τελειώσει ποτέ, και μπορεί εύκολα να πέσει σε κατάσταση απελπισίας. Αν όμως οι ανάγκες του ικανοποιούνται γρήγορα, αναπτύσσει μια αίσθηση εμπιστοσύνης, ένα συναίσθημα ότι αυτή η γη εφοδιάζει τα παιδιά της με όσα χρειάζονται για να συντηρούν το σώμα τους και να ικανοποιούν τις συναισθηματικές τους ανάγκες. Στο φυσικό επίπεδο, και στα λεπτά ενεργειακά επίπεδα, το παιδί μπορεί να ανοιχτεί στις θρεπτικές και προστατευτικές ενέργειες πoυ είναι έτοιμος να του προσφέρει ο μητρικός πλανήτης.
Σχεδόν όλοι οι λαοί που εξακολουθούν να ζουν κοντά στη φύση διαθέτουν διαισθητικές γνώσεις για αυτές τις διαδικασίες. Μεταφέρουν τα παιδιά τους συνεχώς κοντά στο σώμα τους και δεν τα αφήνουν πουθενά αλλού, ακόμη και όταν η σταθερή ρυθμική κίνηση έχει αποκοιμίσει το παιδί. Όταν το παιδί φτάνει στο στάδιο που μπουσουλάει, το παίρνουν πάντα και το κρατούν στην αγκαλιά αν το θέλει. Τη νύχτα τα παιδιά κοιμούνται δίπλα στη μητέρα, και αν πεινάσουν, το στήθος της μητέρας είναι δίπλα. Τα λαμπερά μάτια και η ικανοποιημένη έκφραση αυτών των μικρών πλασμάτων μιλούν από μόνα τους. Τα παιδιά αυτών των λαών σπάνια κλαίνε και είναι σε θέση να αναλάβουν κοινωνικές ευθύνες από πολύ μικρή ηλικία.
Αν μια μητέρα στη δική μας κοινωνίας αφοσιωθεί στη φροντίδα του παιδιού της κατ' αυτό τον τρόπο τουλάχιστον για τον πρώτο χρόνο της ζωής του, και είναι διατεθειμένη να αγνοήσει τις δικές της ανάγκες γι' αυτή την περίοδο, θα του έχει προσφέρει τις καλύτερες δυνατές βάσεις για την υπόλοιπη ζωή του. Πιστεύουμε ότι πρόκειται για μια "επένδυση" που αξίζει πραγματικά τον κόπο. Η αυτόματη ροή αγάπης και χαράς που αισθάνεται η μητέρα μέσα από τη συνεχή σωματική επαφή με το παιδί της είναι από μόνη της άφθονη ανταμοιβή για τα πολλά μικροπράγματα που ίσως δεν θα είναι σε θέση να κάνει μέσα σε αυτό το διάστημα.
Αν ένα παιδί χάσει την αίσθηση της αρχέγονης εμπιστοσύνης, ασφάλειας, εκπλήρωσης και προστασίας σε αυτή την περίοδο, θα αρχίσει να αναζητά αυτά τα πράγματα όλο και περισσότερο στον εξωτερικό, υλικό κόσμο καθώς μεγαλώνει. Θα δημιουργεί σχέσεις με πράγματα και όχι με ανθρώπους. Αυτό αρχίζει με τα παιχνίδια-ζωάκια (αρκουδάκια, κλπ.) που παίρνουν τη θέση της ανθρώπινης ζεστασιάς και επαφής. Αργότερα το παιδί απαιτεί όλο και περισσότερα παιχνίδια και γλυκά, σε μια ασυνείδητη αναζήτηση για κάτι που θα γεμίσει αυτή τη βασανιστική αίσθηση του κενού. Όταν ενηλικιωθεί, τα φανταχτερά ρούχα, τα αυτοκίνητα, τα έπιπλα, τα σπίτια, η επαγγελματική ή κοινωνική θέση, γίνονται τα πράγματα στα οποία προσκολλάται για να αποκτήσει και πάλι την αίσθηση της ασφάλειας και της εκπλήρωσης που έχασε στην παιδική ηλικία. Η σημερινή υλιστική μας κοινωνία, έτσι όπως είναι στραμμένη προς την κατανάλωση, δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς τις ανικανοποίητες ανάγκες της πλειοψηφίας των ανθρώπων.
Ωστόσο, αυξάνει συνεχώς ο αριθμός των ανθρώπων που συνειδητοποιούν ότι η εμπειρία της εσωτερικής ασφάλειας και ικανοποίησης δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τα υλικά αγαθά. Έτσι αρχίζουν μια εσωτερική αναζήτηση, η οποία στην πραγματικότητα αποτελεί τη μοναδική τους δυνατότητα να ανακαλύψουν και πάλι το χαμένο παράδεισο που οι περισσότεροι από μας χάσαμε με τη γέννηση.
2ο Ενεργειακό κέντρο (ιερό)
Στο δεύτερο χρόνο της ζωής, προστίθεται ένα νέο θέμα στο επταετές βασικό θέμα του ριζικού τσάκρα. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, αποκτά επαφή με τις ενέργειες του δεύτερου τσάκρα. Το τρυφερό άγγιγμα και το αγκάλιασμα της αγάπης αποκτούν μια σημασία πέρα από την απλή σωματική επαφή. Το παιδί αρχίζει να ανακαλύπτει την αισθησιακότητά του και να βιώνει και να εκφράζει τις αισθήσεις και τα συναισθήματα του πιο συνειδητά. Σε αυτό το σημείο, τα περιεχόμενα του αστρικού σώματος, που έχουν μεταφερθεί από προηγούμενες ζωές, αρχίζουν να εμφανίζονται σταδιακά. Το δεύτερο χρόνο, το παιδί αρχικά βιώνει πολύ βασικά συναισθηματικά πρότυπα.
Τώρα γίνεται όλο και πιο σημαντικό να μην προσπαθούν οι γονείς να επιβάλουν στο παιδί ορισμένες στάσεις και νοοτροπίες, γιατί σε αυτή την περίπτωση το παιδί θα αρχίσει να συγκρατεί τα συναισθήματα του και να παραμένει σε μια άκαμπτη, δεδομένη μορφή. Αν, από την άλλη μεριά, το παιδί μάθει να βιώνει απλώς τα συναισθήματα του, να δέχεται την ύπαρξη τους και να τα αντιμετωπίζει με εύθυμη και παιχνιδιάρικη διάθεση, μπορεί να διαλύσει πολύ γρήγορα όλες τις αρνητικές συναισθηματικές εντυπώσεις.
Οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι το παιδί δεν εκφράζει αρνητικότητα σε αυτή την ηλικία. Ο μόνος λόγος για τον οποίο
μπορεί να θυμώσει, είναι ότι δεν εκπληρώθηκε κάποια φυσική ανάγκη του. Το θυμωμένο κλάμα ή τα χτυπήματα από μέρους του παιδιού διαλύουν το μπλοκάρισμα που έχει αρχίσει να δημιουργείται, και απαλλάσσουν το παιδί από αυτό. Ωστόσο, οι περισσότεροι γονείς δυσκολεύονται να αποδεχτούν εντελώς την έκφραση συναισθημάτων του παιδιού τους, επειδή οι ίδιοι δεν εκφράζουν τα δικά τους. Αγαπούν το παιδί τους όταν κάνει αυτό και αποφεύγει εκείνο, και με αυτό τον τρόπο του δίνουν να καταλάβει: "Δεν σε αγαπώ έτσι όπως πραγματικά είσαι".
Το παιδί υιοθετεί τις επικρίσεις των γονιών, και επειδή δεν θέλει να χάσει την αγάπη τους, παραμερίζει και απωθεί τα μέρη του εαυτού του που δεν αγαπούν οι γονείς του. Αυτό έχει πολύ σημαντικές ενεργειακές συνέπειες. Αν, επιπλέον, δεν υπάρχει αισθητήριος ερεθισμός, θα δημιουργηθεί μια έλλειψη αρχέγονης εμπιστοσύνης στο συναισθηματικό τομέα, και το ιερό τσάκρα θα μπλοκαριστεί.
Σε αυτή την περίπτωση, ο ενήλικος δυσκολεύεται να δεχτεί και να εκφράσει τα φυσικά του συναισθήματα. Για να νιώσει κάτι, χρειάζεται τραχιά, αισθητήρια ερεθίσματα, και αναπτύσσει μια τάση να βλέπει τους άλλους σαν αντικείμενα που εξυπηρετούν τη δική του ικανοποίηση.
3ο Ενεργειακό κέντρο (ηλιακό πλέγμα)
Στον τρίτο χρόνο της ζωής του, ο άνθρωπος αποκτά επαφή με τις ενέργειες του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος. Η συναισθηματική έκφραση διαφοροποιείται περισσότερο, και αυτά που είπαμε για το δεύτερο χρόνο ισχύουν σε μεγαλύτερο βαθμό για τον τρίτο. Το παιδί θέλει τώρα να δοκιμάσει τον εαυτό του σαν μια ανεξάρτητη προσωπικότητα, θέλει να εξακριβώσει την επιρροή του, και λέει "όχι" ξανά και ξανά για να δει τι θα συμβεί.
Αν δημιουργηθεί μια σύγκρουση ισχύος ανάμεσα στους γονείς και το παιδί επειδή οι γονείς πιστεύουν ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούν να μεγαλώσουν το παιδί τους είναι να το αναγκάσουν να δεχτεί τη δική τους θέληση, τότε αυτή η μάχη θα φτάσει στην πρώτη της κορύφωση στον τρίτο χρόνο της ζωής του παιδιού. Αν το παιδί, με την αφυπνιζόμενη προσωπικότητα του, δεν αισθάνεται ότι το αγαπούν και το αποδέχονται, οι ενέργειες του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος θα μπλοκαριστούν. Όταν το παιδί μεγαλώσει, δεν θα έχει την αυτοπεποίθηση και το κουράγιο να ζήσει σύμφωνα με τη δική του προσωπικότητα, να διαμορφώσει τη ζωή του σύμφωνα με τις δικές του ιδέες και να μάθει από αρνητικές εμπειρίες. Αντί γι' αυτό, θα συμμορφώνεται πάντα ή θα προσπαθεί να ελέγξει τον κόσμο γύρω του.
Κι έτσι συνεχίζεται το ταξίδι του μικρού ανθρώπου μέσα από τις ενέργειες των άλλων τσάκρα.
Όταν διαβάζουμε αυτές τις λεπτομερείς εξηγήσεις, θα πρέπει να θυμούμαστε πάντα ότι εμείς είμαστε εκείνοι που διαλέξαμε τις συνθήκες της ενσάρκωσης μας. Εμείς αποφασίσαμε να γεννηθούμε από τους συγκεκριμένους γονείς για να διαμορφωθούμε όπως πρέπει, να συγκεντρώσουμε τις εμπειρίες που χρειάζεται η ψυχή μας για να αναπτυχθεί προς την τελειότητα.
Κατά πάσα πιθανότητα, είναι ελάχιστα τα άτομα που γεννήθηκαν από γονείς που να διαθέτουν τέτοια βαθιά κατανόηση και τόσο μεγάλη ανιδιοτελή αγάπη ώστε μέσα από τη γνώση και την αγάπη τους να διαλυθούν τα τελευταία περιοριστικά πρότυπα του αστρικού σώματος. Αυτό σημαίνει ότι το έργο και ο σκοπός της ζωής μας είναι να αναπτύξουμε εκείνη την κατανόηση και την αγάπη προς τον εαυτό μας που θα διαλύσει τα μπλοκαρίσματα μέσα μας και θα λυτρώσει τις πλευρές της ψυχής μας που δεν αγαπούμε και που έχουμε "αποκληρώσει". Οι γονείς μας, χωρίς να το συνειδητοποιούν, είναι οι πρώτοι μας δάσκαλοι, γιατί μέσα από τις δικές τους αντιδράσεις στη συμπεριφορά μας μας κάνουν μερικές φορές να αντιλαμβανόμαστε με οδυνηρό τρόπο τα ελαττώματα μας, και έτσι μας δίνουν το κίνητρο να βρούμε έναν τρόπο για να αποκαταστήσουμε το χαμένο συναίσθημα της εσωτερικής πληρότητας.
Αργότερα στη ζωή μας, αναλαμβάνουν το ίδιο έργο άλλα άτομα και καταστάσεις που προσελκύουμε σκόπιμα αλλά ασυνείδητα, και που λειτουργούν σαν καθρέφτες εκείνων των τμημάτων της ψυχής μας που έχουμε εξορίσει στις σκοτεινές γωνίες του εαυτού μας.
Το θέμα είναι να βρούμε, ο καθένας για τον εαυτό του, την αλήθεια της ύπαρξης μας, ότι κι αν είναι η αλήθεια για τον καθένα μας.
Τα παιδιά μας, είναι ελεύθερα να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν, όπως θεωρούν εκείνα καλύτερα...
΄Οσο για τα όρια στην ελευθερία των παιδιών, θα ήθελα απλά να γνωρίζεις, ότι το καλύτερο παράδειγμα για εκείνα, όσο είναι στην ηλικία που "απορροφούν", είναι το δικο μας παράδειγμα...
Δεν θα τους λες "μη λέτε ψέμματα" και εκείνα θα αντιλαμβάνονται εσένα να λες τα μεγαλύτερα...
Η αλήθεια είναι αυτόματα και τα όρια που μπαίνουν στον φυσικό κόσμο, ώστε τα παιδιά να αναπτυχθούν μέσα σ' αυτήν με την ηθική, που δεν καταλύει την ελευθερία των άλλων...
Χρειάζεται όμως πριν, να έχουμε βρει εμείς τις δικές μας αλήθειες, αλλιως θα διαιωνίζουμε τις αλήθειες των γονιών μας...Και θα πάει λέγοντας...
Παραθέτω ένα αξιόλογο άρθρο για τα παιδιά...
Μέχρι τώρα το έστελνα με μέιλ, σε όσους ενδιαφέρονταν...
Τώρα, θεωρώ, ότι μπορει να σταθεί εδώ!
------------------------------------------------------------------------------------
Πως δημιουργούνται τα ενεργειακά «μπλοκαρίσματα» στα παιδιά
Στην εποχή μας, πολλές εξαιρετικά ανεπτυγμένες ψυχές περιμένουν να εμφανιστεί το κατάλληλο ζευγάρι γονιών με τους οποίους θα μπορέσουν να ενσαρκωθούν χωρίς να υποστούν περιττά μπλοκαρίσματα που θα παρεμποδίσουν την ολοκλήρωση του έργου τους πάνω στη γη. ’λλες ψυχές θα ήθελαν να ξαναγεννηθούν σε αυτή την εποχή της αλλαγής, γιατί μια τέτοια ευκαιρία για μάθηση και ανάπτυξη δεν θα ξαναπαρου-σιαστεί σχεδόν ποτέ.
Επειδή το έμβρυο βιώνει και αντιλαμβάνεται τον κόσμο του κυρίως μέσα από τη μητέρα του, τα μπλοκαρίσματα του ενεργειακού συστήματος μπορεί να αρχίσουν από τη μήτρα αν το παιδί που μεγαλώνει εκεί μέσα αισθάνεται ότι οι γονείς του δεν το θέλουν, ή αν η μητέρα ζει σε συνεχή κατάσταση στρες.
Η αγάπη και η προσοχή προς το μικρό πλάσμα που αναπτύσσεται θα προσφέρει στο ενεργειακό του σύστημα τις απαραίτητες δονήσεις που θα το κάνουν να αισθάνεται απόλυτη ευεξία και ασφάλεια. Αν η μητέρα βιώνει τους μήνες της εγκυμοσύνης σαν μια ευτυχισμένη περίοδο εκπλήρωσης, θα προσφέρει στο παιδί της τις καλύτερες προϋποθέσεις για μια ευτυχισμένη και δημιουργική ζωή.
1ο Ενεργειακό κέντρο (βάση ή ριζικό)
Η στιγμή της γέννησης είναι ένας σταθμός στην ιστορία κάθε ανθρώπου, και μπορεί να αφήσει μια εντύπωση που να κρατήσει μια ζωή, αφού μπορεί να καθορίσει αν αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο σαν ένα φιλικό και ευχάριστο μέρος, ή σαν ένα σκληρό και ψυχρό χώρο χωρίς αγάπη. Με τη γέννηση, το παιδί αφήνει την τέλεια σωματική ασφάλεια που απολάμβανε τους εννιά πρώτους μήνες της ζωής του πάνω στη γη, το περιβάλλον που του πρόσφερε θρέψη και προστασία μέσα σε μια ευτυχισμένη κατάσταση όπου δεν υπήρχε βάρος και χρόνος. Ωστόσο, το μικρό αυτό ον είναι προετοιμασμένο για τη γέννηση, και αισθάνεται επίσης περιέργεια για τον κόσμο. Επομένως, ένας φυσικός τοκετός (στη διάρκεια του οποίου η μητέρα και το παιδί δεν εξασθενούν από φάρμακα), δεν προκαλεί σοκ στο παιδί, έστω και αν συνοδεύεται από μεγάλη προσπάθεια. Εκείνο για το οποίο δεν είναι καθόλου προετοιμασμένο το μωρό, είναι ο χωρισμός από τη μητέρα του αμέσως μετά τη γέννηση. Όσο αισθάνεται τις δονήσεις του σώματος της μητέρας του, δονήσεις στις οποίες έχει συνηθίσει, και παραμένει μέσα στις οικείες ενεργειακές δονήσεις της αύρας της, είναι πρόθυμο να ανοιχτεί σε νέες εμπειρίες μέσα σε ένα συναίσθημα εμπιστοσύνης. Πέρα από αυτό, η σωματική επαφή ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί αμέσως μετά τον τοκετό εδραιώνει ένα δεσμό μεταξύ τους. Μια ροή από συναισθήματα αγάπης και από θετική ενέργεια πηγαίνει από τη μητέρα στο νεογέννητο παιδί αυτόματα και χωρίς συνειδητή προσπάθεια, και συνεχίζει χωρίς διακοπή εφόσον το σώμα της αισθάνεται το μωρό κοντά της ή τουλάχιστον μέσα στην ακτίνα της συναισθηματικής της αύρας. Αυτή η ροή της αγάπης γεμίζει τη μικρή ψυχή με εμπιστοσύνη και χαρά. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο πατέρας αναπτύσσει κι αυτός βαθύτερα συναισθήματα για το μωρό, και μεγαλύτερη διαισθητική κατανόηση, όταν είναι παρών στη στιγμή του τοκετού, και του επιτραπεί να αγγίξει και να κρατήσει το μωρό.
Αν πάρουν το παιδί από τη μητέρα αμέσως μετά τον τοκετό, το μικρό πλάσμα θα αισθανθεί ένα βαθύ πόνο χωρισμού και μοναξιάς. Αν η μητέρα μπορεί να στείλει συνειδητά στο νεογέννητο παιδί συναισθήματα και σκέψεις αγάπης, διατηρείται η επαφή ανάμεσα τους, και το παιδί δεν αποκόπτεται εντελώς από την ενεργειακή παροχή της μητέρας του. Αν όμως η μητέρα απασχοληθεί από άλλα πράγματα, ή είναι κουρασμένη και συναισθηματικά εξαντλημένη από τα φάρμακα που της έχουν δώσει, αυτή η επαφή θα διαταραχτεί.
Το νεογέννητο παιδί θα συνειδητοποιήσει πόσο ανήμπορο είναι μέσα σε έναν άγνωστο, ψυχρό κόσμο στον οποίο αισθάνεται εντελώς μόνο χωρίς την προστατευτική, ζεστή παρουσία της μητέρας του. Αυτή η εμπειρία είναι τόσο συντριπτική ώστε κατά κανόνα το ενεργειακό σύστημα του παιδιού δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε αυτά τα τρομακτικά συναισθήματα, και η εμπειρία αποτυπώνεται βαθιά μέσα του, προκαλώντας ένα πρώτο μπλοκάρισμα των ενεργειών του. Αυτό το μπλοκάρισμα εκδηλώνεται κυρίως στην περιοχή του ριζικού τσάκρα.
Πέρα από την κυριαρχία του φυσικού και υλικού κόσμου, η οποία φθάνει στην αρχική της κορύφωση όταν το παιδί αρχίσει να στέκει όρθιο προς το τέλος του πρώτου χρόνου, το ζήτημα που βρίσκεται στο προσκήνιο αυτή την περίοδο είναι η ανάπτυξη της αρχέγονης εμπιστοσύνης. Αυτή η αρχέγονη εμπιστοσύνη σχηματίζει τα θεμέλια πάνω στα οποία μπορούν να αναπτυχθούν χωρίς φόβο όλες οι δυνατότητες του ατόμου. Ταυτόχρονα, όλα τα άλλα κέντρα τροφοδοτούνται με τη ζωτική ενέργεια της δύναμης του κουνταλίνι μέσα από το ριζικό τσάκρα. Έτσι, ένα μπλοκάρισμα στο ριζικό τσάκρα θα επηρεάσει ολόκληρο το ενεργειακό σύστημα. Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό το γεγονός ότι οι ψυχολόγοι θεωρούνταν πρώτο χρόνο της ζωής του ανθρώπου σαν το σημαντικότερο. Σε αυτή την περίοδο, το παιδί συγκεντρώνει εμπειρίες κυρίως μέσα από το φυσικό του σώμα, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται πάνω από όλα σωματική επαφή με τη μητέρα του, με τον πατέρα του και άλλα έμπιστα άτομα.
Σε αυτή την ηλικία το παιδί δεν έχει την αίσθηση του χρόνου. Αν κλαίει επειδή πεινάει ή αισθάνεται μοναξιά, δεν ξέρει αν αυτή η κατάσταση θα τελειώσει ποτέ, και μπορεί εύκολα να πέσει σε κατάσταση απελπισίας. Αν όμως οι ανάγκες του ικανοποιούνται γρήγορα, αναπτύσσει μια αίσθηση εμπιστοσύνης, ένα συναίσθημα ότι αυτή η γη εφοδιάζει τα παιδιά της με όσα χρειάζονται για να συντηρούν το σώμα τους και να ικανοποιούν τις συναισθηματικές τους ανάγκες. Στο φυσικό επίπεδο, και στα λεπτά ενεργειακά επίπεδα, το παιδί μπορεί να ανοιχτεί στις θρεπτικές και προστατευτικές ενέργειες πoυ είναι έτοιμος να του προσφέρει ο μητρικός πλανήτης.
Σχεδόν όλοι οι λαοί που εξακολουθούν να ζουν κοντά στη φύση διαθέτουν διαισθητικές γνώσεις για αυτές τις διαδικασίες. Μεταφέρουν τα παιδιά τους συνεχώς κοντά στο σώμα τους και δεν τα αφήνουν πουθενά αλλού, ακόμη και όταν η σταθερή ρυθμική κίνηση έχει αποκοιμίσει το παιδί. Όταν το παιδί φτάνει στο στάδιο που μπουσουλάει, το παίρνουν πάντα και το κρατούν στην αγκαλιά αν το θέλει. Τη νύχτα τα παιδιά κοιμούνται δίπλα στη μητέρα, και αν πεινάσουν, το στήθος της μητέρας είναι δίπλα. Τα λαμπερά μάτια και η ικανοποιημένη έκφραση αυτών των μικρών πλασμάτων μιλούν από μόνα τους. Τα παιδιά αυτών των λαών σπάνια κλαίνε και είναι σε θέση να αναλάβουν κοινωνικές ευθύνες από πολύ μικρή ηλικία.
Αν μια μητέρα στη δική μας κοινωνίας αφοσιωθεί στη φροντίδα του παιδιού της κατ' αυτό τον τρόπο τουλάχιστον για τον πρώτο χρόνο της ζωής του, και είναι διατεθειμένη να αγνοήσει τις δικές της ανάγκες γι' αυτή την περίοδο, θα του έχει προσφέρει τις καλύτερες δυνατές βάσεις για την υπόλοιπη ζωή του. Πιστεύουμε ότι πρόκειται για μια "επένδυση" που αξίζει πραγματικά τον κόπο. Η αυτόματη ροή αγάπης και χαράς που αισθάνεται η μητέρα μέσα από τη συνεχή σωματική επαφή με το παιδί της είναι από μόνη της άφθονη ανταμοιβή για τα πολλά μικροπράγματα που ίσως δεν θα είναι σε θέση να κάνει μέσα σε αυτό το διάστημα.
Αν ένα παιδί χάσει την αίσθηση της αρχέγονης εμπιστοσύνης, ασφάλειας, εκπλήρωσης και προστασίας σε αυτή την περίοδο, θα αρχίσει να αναζητά αυτά τα πράγματα όλο και περισσότερο στον εξωτερικό, υλικό κόσμο καθώς μεγαλώνει. Θα δημιουργεί σχέσεις με πράγματα και όχι με ανθρώπους. Αυτό αρχίζει με τα παιχνίδια-ζωάκια (αρκουδάκια, κλπ.) που παίρνουν τη θέση της ανθρώπινης ζεστασιάς και επαφής. Αργότερα το παιδί απαιτεί όλο και περισσότερα παιχνίδια και γλυκά, σε μια ασυνείδητη αναζήτηση για κάτι που θα γεμίσει αυτή τη βασανιστική αίσθηση του κενού. Όταν ενηλικιωθεί, τα φανταχτερά ρούχα, τα αυτοκίνητα, τα έπιπλα, τα σπίτια, η επαγγελματική ή κοινωνική θέση, γίνονται τα πράγματα στα οποία προσκολλάται για να αποκτήσει και πάλι την αίσθηση της ασφάλειας και της εκπλήρωσης που έχασε στην παιδική ηλικία. Η σημερινή υλιστική μας κοινωνία, έτσι όπως είναι στραμμένη προς την κατανάλωση, δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς τις ανικανοποίητες ανάγκες της πλειοψηφίας των ανθρώπων.
Ωστόσο, αυξάνει συνεχώς ο αριθμός των ανθρώπων που συνειδητοποιούν ότι η εμπειρία της εσωτερικής ασφάλειας και ικανοποίησης δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τα υλικά αγαθά. Έτσι αρχίζουν μια εσωτερική αναζήτηση, η οποία στην πραγματικότητα αποτελεί τη μοναδική τους δυνατότητα να ανακαλύψουν και πάλι το χαμένο παράδεισο που οι περισσότεροι από μας χάσαμε με τη γέννηση.
2ο Ενεργειακό κέντρο (ιερό)
Στο δεύτερο χρόνο της ζωής, προστίθεται ένα νέο θέμα στο επταετές βασικό θέμα του ριζικού τσάκρα. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, αποκτά επαφή με τις ενέργειες του δεύτερου τσάκρα. Το τρυφερό άγγιγμα και το αγκάλιασμα της αγάπης αποκτούν μια σημασία πέρα από την απλή σωματική επαφή. Το παιδί αρχίζει να ανακαλύπτει την αισθησιακότητά του και να βιώνει και να εκφράζει τις αισθήσεις και τα συναισθήματα του πιο συνειδητά. Σε αυτό το σημείο, τα περιεχόμενα του αστρικού σώματος, που έχουν μεταφερθεί από προηγούμενες ζωές, αρχίζουν να εμφανίζονται σταδιακά. Το δεύτερο χρόνο, το παιδί αρχικά βιώνει πολύ βασικά συναισθηματικά πρότυπα.
Τώρα γίνεται όλο και πιο σημαντικό να μην προσπαθούν οι γονείς να επιβάλουν στο παιδί ορισμένες στάσεις και νοοτροπίες, γιατί σε αυτή την περίπτωση το παιδί θα αρχίσει να συγκρατεί τα συναισθήματα του και να παραμένει σε μια άκαμπτη, δεδομένη μορφή. Αν, από την άλλη μεριά, το παιδί μάθει να βιώνει απλώς τα συναισθήματα του, να δέχεται την ύπαρξη τους και να τα αντιμετωπίζει με εύθυμη και παιχνιδιάρικη διάθεση, μπορεί να διαλύσει πολύ γρήγορα όλες τις αρνητικές συναισθηματικές εντυπώσεις.
Οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι το παιδί δεν εκφράζει αρνητικότητα σε αυτή την ηλικία. Ο μόνος λόγος για τον οποίο
μπορεί να θυμώσει, είναι ότι δεν εκπληρώθηκε κάποια φυσική ανάγκη του. Το θυμωμένο κλάμα ή τα χτυπήματα από μέρους του παιδιού διαλύουν το μπλοκάρισμα που έχει αρχίσει να δημιουργείται, και απαλλάσσουν το παιδί από αυτό. Ωστόσο, οι περισσότεροι γονείς δυσκολεύονται να αποδεχτούν εντελώς την έκφραση συναισθημάτων του παιδιού τους, επειδή οι ίδιοι δεν εκφράζουν τα δικά τους. Αγαπούν το παιδί τους όταν κάνει αυτό και αποφεύγει εκείνο, και με αυτό τον τρόπο του δίνουν να καταλάβει: "Δεν σε αγαπώ έτσι όπως πραγματικά είσαι".
Το παιδί υιοθετεί τις επικρίσεις των γονιών, και επειδή δεν θέλει να χάσει την αγάπη τους, παραμερίζει και απωθεί τα μέρη του εαυτού του που δεν αγαπούν οι γονείς του. Αυτό έχει πολύ σημαντικές ενεργειακές συνέπειες. Αν, επιπλέον, δεν υπάρχει αισθητήριος ερεθισμός, θα δημιουργηθεί μια έλλειψη αρχέγονης εμπιστοσύνης στο συναισθηματικό τομέα, και το ιερό τσάκρα θα μπλοκαριστεί.
Σε αυτή την περίπτωση, ο ενήλικος δυσκολεύεται να δεχτεί και να εκφράσει τα φυσικά του συναισθήματα. Για να νιώσει κάτι, χρειάζεται τραχιά, αισθητήρια ερεθίσματα, και αναπτύσσει μια τάση να βλέπει τους άλλους σαν αντικείμενα που εξυπηρετούν τη δική του ικανοποίηση.
3ο Ενεργειακό κέντρο (ηλιακό πλέγμα)
Στον τρίτο χρόνο της ζωής του, ο άνθρωπος αποκτά επαφή με τις ενέργειες του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος. Η συναισθηματική έκφραση διαφοροποιείται περισσότερο, και αυτά που είπαμε για το δεύτερο χρόνο ισχύουν σε μεγαλύτερο βαθμό για τον τρίτο. Το παιδί θέλει τώρα να δοκιμάσει τον εαυτό του σαν μια ανεξάρτητη προσωπικότητα, θέλει να εξακριβώσει την επιρροή του, και λέει "όχι" ξανά και ξανά για να δει τι θα συμβεί.
Αν δημιουργηθεί μια σύγκρουση ισχύος ανάμεσα στους γονείς και το παιδί επειδή οι γονείς πιστεύουν ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούν να μεγαλώσουν το παιδί τους είναι να το αναγκάσουν να δεχτεί τη δική τους θέληση, τότε αυτή η μάχη θα φτάσει στην πρώτη της κορύφωση στον τρίτο χρόνο της ζωής του παιδιού. Αν το παιδί, με την αφυπνιζόμενη προσωπικότητα του, δεν αισθάνεται ότι το αγαπούν και το αποδέχονται, οι ενέργειες του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος θα μπλοκαριστούν. Όταν το παιδί μεγαλώσει, δεν θα έχει την αυτοπεποίθηση και το κουράγιο να ζήσει σύμφωνα με τη δική του προσωπικότητα, να διαμορφώσει τη ζωή του σύμφωνα με τις δικές του ιδέες και να μάθει από αρνητικές εμπειρίες. Αντί γι' αυτό, θα συμμορφώνεται πάντα ή θα προσπαθεί να ελέγξει τον κόσμο γύρω του.
Κι έτσι συνεχίζεται το ταξίδι του μικρού ανθρώπου μέσα από τις ενέργειες των άλλων τσάκρα.
Όταν διαβάζουμε αυτές τις λεπτομερείς εξηγήσεις, θα πρέπει να θυμούμαστε πάντα ότι εμείς είμαστε εκείνοι που διαλέξαμε τις συνθήκες της ενσάρκωσης μας. Εμείς αποφασίσαμε να γεννηθούμε από τους συγκεκριμένους γονείς για να διαμορφωθούμε όπως πρέπει, να συγκεντρώσουμε τις εμπειρίες που χρειάζεται η ψυχή μας για να αναπτυχθεί προς την τελειότητα.
Κατά πάσα πιθανότητα, είναι ελάχιστα τα άτομα που γεννήθηκαν από γονείς που να διαθέτουν τέτοια βαθιά κατανόηση και τόσο μεγάλη ανιδιοτελή αγάπη ώστε μέσα από τη γνώση και την αγάπη τους να διαλυθούν τα τελευταία περιοριστικά πρότυπα του αστρικού σώματος. Αυτό σημαίνει ότι το έργο και ο σκοπός της ζωής μας είναι να αναπτύξουμε εκείνη την κατανόηση και την αγάπη προς τον εαυτό μας που θα διαλύσει τα μπλοκαρίσματα μέσα μας και θα λυτρώσει τις πλευρές της ψυχής μας που δεν αγαπούμε και που έχουμε "αποκληρώσει". Οι γονείς μας, χωρίς να το συνειδητοποιούν, είναι οι πρώτοι μας δάσκαλοι, γιατί μέσα από τις δικές τους αντιδράσεις στη συμπεριφορά μας μας κάνουν μερικές φορές να αντιλαμβανόμαστε με οδυνηρό τρόπο τα ελαττώματα μας, και έτσι μας δίνουν το κίνητρο να βρούμε έναν τρόπο για να αποκαταστήσουμε το χαμένο συναίσθημα της εσωτερικής πληρότητας.
Αργότερα στη ζωή μας, αναλαμβάνουν το ίδιο έργο άλλα άτομα και καταστάσεις που προσελκύουμε σκόπιμα αλλά ασυνείδητα, και που λειτουργούν σαν καθρέφτες εκείνων των τμημάτων της ψυχής μας που έχουμε εξορίσει στις σκοτεινές γωνίες του εαυτού μας.
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Anna >>
----------------------------
Εδωσες την ιδια απαντηση . . .
Οι ανθρωποι μας λενε απο την στιγμη που γεννιομαστε
οτι ο κοσμος ειναι ετσι η ειναι αλλιως ,
και φυσικα δεν εχουμε αλλη επιλογη απο το να αποδεχθουμε
οτι ο κοσμος ειναι οπως μας εχουν πει οι αλλοι .
Τι ειναι τελικα , λοιπον, ο κοσμος για μενα Σ η μ ε ρ α ; ; ;
ΝαμασΤε
----------------------------
Εδωσες την ιδια απαντηση . . .
Οι ανθρωποι μας λενε απο την στιγμη που γεννιομαστε
οτι ο κοσμος ειναι ετσι η ειναι αλλιως ,
και φυσικα δεν εχουμε αλλη επιλογη απο το να αποδεχθουμε
οτι ο κοσμος ειναι οπως μας εχουν πει οι αλλοι .
Τι ειναι τελικα , λοιπον, ο κοσμος για μενα Σ η μ ε ρ α ; ; ;
ΝαμασΤε
La culture c est comme la confiture , moins on en a plus on l etale
-
galazia_sfaira
- Δημοσιεύσεις: 10143
- Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
- Τοποθεσία: Μυτιλήνη
Aσημίνα μου και φυσικά εχεις κάνει και πολλα και σωστά.Κι οσα δεν τα κανεις ώστε να λειτουργουν με τον καλυτερο τρόπο ,ειναι για οσα δεν ξερεςι ,για οσα ολοι δεν ξερουμε,ΑΛΛΑ σιγουρα ΘΕλουμε να μαθουμε.
ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΟΥ
και διάβασε παλι τα οσα εγραψες μεσα στα οσα λες ειναι η δυσκολια αλλα και η λυση.
Εκεί κυριολεκτικά μπλοκάρω και εμφανίζονται στην οθόνη του μυαλού μου απαίσιες εικόνες για το μέλλον... Σημειώνω ότι όλες αυτές οι άσχημες σκέψεις για το μέλλον εμφανίστηκαν μετά από τις κρίσεις του παιδιού, τώρα όμως έχουν παγιωθεί στη σκέψη μου και δεν μπορώ να τις εξαφανίσω...
Επίσης, αναρωτιέμαι πολλές φορές μήπως έχω περάσει στο αντίθετο άκρο και έχω δώσει υπερβολική ελευθερία γιατι είναι πολλές φορές που δεν ακούει κανέναν... το μόνο που με παρηγορεί είναι που στον παιδικο σταθμό μου είπαν "το αγγελούδι σας είναι πολύ σωστό παιδί και μακάρι όλα τα παιδιά να ήταν σαν κι αυτόν" οπότε παρηγοριέμαι ότι κάτι σωστό θα έχω κάνει κι εγώ..Κι αν θες το ίδιο κειμενο ν ατο ξαναδουμε.
Σε φιλω.
ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΟΥ
και διάβασε παλι τα οσα εγραψες μεσα στα οσα λες ειναι η δυσκολια αλλα και η λυση.
Εκεί κυριολεκτικά μπλοκάρω και εμφανίζονται στην οθόνη του μυαλού μου απαίσιες εικόνες για το μέλλον... Σημειώνω ότι όλες αυτές οι άσχημες σκέψεις για το μέλλον εμφανίστηκαν μετά από τις κρίσεις του παιδιού, τώρα όμως έχουν παγιωθεί στη σκέψη μου και δεν μπορώ να τις εξαφανίσω...
Επίσης, αναρωτιέμαι πολλές φορές μήπως έχω περάσει στο αντίθετο άκρο και έχω δώσει υπερβολική ελευθερία γιατι είναι πολλές φορές που δεν ακούει κανέναν... το μόνο που με παρηγορεί είναι που στον παιδικο σταθμό μου είπαν "το αγγελούδι σας είναι πολύ σωστό παιδί και μακάρι όλα τα παιδιά να ήταν σαν κι αυτόν" οπότε παρηγοριέμαι ότι κάτι σωστό θα έχω κάνει κι εγώ..Κι αν θες το ίδιο κειμενο ν ατο ξαναδουμε.
Σε φιλω.
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!
"Αφίεσθε Ημών"
"Αφίεσθε Ημών"
Επειδή το έμβρυο βιώνει και αντιλαμβάνεται τον κόσμο του κυρίως μέσα από τη μητέρα του, τα μπλοκαρίσματα του ενεργειακού συστήματος μπορεί να αρχίσουν από τη μήτρα αν το παιδί που μεγαλώνει εκεί μέσα αισθάνεται ότι οι γονείς του δεν το θέλουν, ή αν η μητέρα ζει σε συνεχή κατάσταση στρες.
Τότε δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα είχε τέτοιες επιπτώσεις....
Δυστυχώς.... Αραγε, τώρα διορθόνεται? Μπορεί κανείς να ¨σβήσει¨ την μνήμη απ'τα κύτταρα?[/quote]
Τότε δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα είχε τέτοιες επιπτώσεις....
Δυστυχώς.... Αραγε, τώρα διορθόνεται? Μπορεί κανείς να ¨σβήσει¨ την μνήμη απ'τα κύτταρα?[/quote]
Γαλάζια σφαίρα, ναι, δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω delete μερικές άσχημες εικόνες... Κόλλησαν στο μυαλό μου οι ρημάδες, και πως να τις διώξω δεν ξέρω.... νομίζω όσο προσπαθώ να τις βγάλω, τόσο πιο βαθειά χώνονται...
Και Βάσω, από το άρθρο που δημοσίευσες, αν το κατάλαβα καλά, στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, ο κάθε χρόνος αντιστοιχεί σε ένα τσάκρά? δλδ, 1ος χρόνος= 1ο τσακρα, 2ος χρόνος=2ο τσάκρα, ....7ος χρόνος=7ο τσάκρα. Και αν είναι έτσι, τότε στον 8ο χρόνο ας πούμε τι γίνεται?
Και Βάσω, από το άρθρο που δημοσίευσες, αν το κατάλαβα καλά, στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, ο κάθε χρόνος αντιστοιχεί σε ένα τσάκρά? δλδ, 1ος χρόνος= 1ο τσακρα, 2ος χρόνος=2ο τσάκρα, ....7ος χρόνος=7ο τσάκρα. Και αν είναι έτσι, τότε στον 8ο χρόνο ας πούμε τι γίνεται?
Ναι Ασημινα μπορεί...ο καθένας όμως μόνος του...
Δεν μπορεις εσύ να το κάνεις για κάποιον άλλον...
Τώρα που αντιλαμβάνεσαι την ενέργεια καλύτερα...τώρα μπορείς να φροντίσεις και τον εαυτό σου...Μέσα από την δική σου ισορροπία, θα έρθει και η γαλήνη στο παιδάκι σου, που θα φροντίσει τον εαυτό του...Πίστεψέ με τα παιδιά έχουν αυτήν την ικανότητα "ενεργειακά"...Στον φυσικό κόσμο θέλουν προσοχή, γιατί δεν αναγνωρίζουν τον "κίνδυνο" των φυσικών εμποδίων...Αυτά τους τα μαθαίνουμε εμείς με αγάπη και κατανόηση...
Εχε εμπιστοσύνη...
Δεν μπορεις εσύ να το κάνεις για κάποιον άλλον...
Τώρα που αντιλαμβάνεσαι την ενέργεια καλύτερα...τώρα μπορείς να φροντίσεις και τον εαυτό σου...Μέσα από την δική σου ισορροπία, θα έρθει και η γαλήνη στο παιδάκι σου, που θα φροντίσει τον εαυτό του...Πίστεψέ με τα παιδιά έχουν αυτήν την ικανότητα "ενεργειακά"...Στον φυσικό κόσμο θέλουν προσοχή, γιατί δεν αναγνωρίζουν τον "κίνδυνο" των φυσικών εμποδίων...Αυτά τους τα μαθαίνουμε εμείς με αγάπη και κατανόηση...
Εχε εμπιστοσύνη...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Το άρθρο αναφέρει τα ενεργειακά κέντρα μέχρι την ηλικία των 7 ετών και πως επέρχονται μπλοκαρίσματα στον φυσικό άνθρωπο...
και πως αυτός απομακρύνεται από τον πραγματικό Εαυτό του, τον θεϊκό εαυτό...
Η ισορροπία των ενεργειακών κέντρων είναι συνεχής, δεν σταματά ποτέ, αλλά η εργασία της εξισορρόπησης γινεται πια με επίγνωση.
Δεν έχει να κάνει με την φυσική ηλικία, αλλά με την ηλικία της ωρίμανσης και της ετοιμότητας σου να "συναντήσεις" το πνευμα σου...
Με κάθε μπλοκάρισμα σε κάθε κέντρο, η ενέργεια δεν κυλάει ομαλά στα επίπεδα του ανθρώπου και αυτό έχει σαν συνέπεια, σκέψεις και συναισθήματα που μας αφήνουν στάσιμους, να ζούμε μια ζωή επιβαλλόμενη και γεμάτη πρότυπα ευτυχίας και δυστυχίας.
και πως αυτός απομακρύνεται από τον πραγματικό Εαυτό του, τον θεϊκό εαυτό...
Η ισορροπία των ενεργειακών κέντρων είναι συνεχής, δεν σταματά ποτέ, αλλά η εργασία της εξισορρόπησης γινεται πια με επίγνωση.
Δεν έχει να κάνει με την φυσική ηλικία, αλλά με την ηλικία της ωρίμανσης και της ετοιμότητας σου να "συναντήσεις" το πνευμα σου...
Με κάθε μπλοκάρισμα σε κάθε κέντρο, η ενέργεια δεν κυλάει ομαλά στα επίπεδα του ανθρώπου και αυτό έχει σαν συνέπεια, σκέψεις και συναισθήματα που μας αφήνουν στάσιμους, να ζούμε μια ζωή επιβαλλόμενη και γεμάτη πρότυπα ευτυχίας και δυστυχίας.
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Για μένα ο κόσμος σήμερα Qisan είναι κάτι καινούργιο που το εξερευνώ γνωρίζοντας και προσπαθώντας να μάθω τι είναι αυτό που με μπλοκάρει να τον δω με τα δικά μου μάτια και όχι με τα μάτια των άλλων.
Στην παρούσα φάση δεν έχω άλλη απάντηση να σου δώσω γιατί νιώθω σαν ένα μωρό που μόλις άρχισε να περπατάει και αρχίζει και αγγίζει και να νιώθει τα πάντα γύρω του για να τα αντιληφθεί (ξανά).
Στην παρούσα φάση δεν έχω άλλη απάντηση να σου δώσω γιατί νιώθω σαν ένα μωρό που μόλις άρχισε να περπατάει και αρχίζει και αγγίζει και να νιώθει τα πάντα γύρω του για να τα αντιληφθεί (ξανά).
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Βάσω, φαντάζομαι το ξέρεις καλύτερα από εμένα ότι σε μια οικογένεια όταν "πάσχει" ένας, ¨πάσχουν¨όλοι, αλλά η ιδέα ότι όταν ΄"γιατρεύεται" ένας βοηθάει στη "γιατρειά¨όλων, να πω την αλήθεια το ήξερα από παλιά κυρίως όμως μέσα από βιβλία... Μπορεί τώρα να ήρθε η ώρα να περάσω από τη θεωρία στην πράξη.. πράγμα που βεβαίως το βρίσκω εξαιρετικά δύσκολο...
Καταρχήν έχω ένα θέμα με τη διαχείριση του στρες, δλδ όπως έγραψα και πριν πως σταματάει κανείς τις εσωτερικές αρνητικές του εικόνες (αυτό όμως μάλλον είναι θέμα άλλου τόπικ) :roll:
Κατά τα άλλα θα προσπαθήσω όπως λες να δείξω λίγο περισσότερο εμπιστοσύνη στη ζωή... [/list][/list][/code][/quote]
Καταρχήν έχω ένα θέμα με τη διαχείριση του στρες, δλδ όπως έγραψα και πριν πως σταματάει κανείς τις εσωτερικές αρνητικές του εικόνες (αυτό όμως μάλλον είναι θέμα άλλου τόπικ) :roll:
Κατά τα άλλα θα προσπαθήσω όπως λες να δείξω λίγο περισσότερο εμπιστοσύνη στη ζωή...
[/list][/list][/code][/quote]Ουτε γαλαζιος ( γαλαζοαιματος ) ειμαι ουτε χοντρος σαν σφαιρα χαχαχαχα αλλα θα ηθελα να απαντησω στην ερωτηση σου asimina . ok ?asimina έγραψε:Γαλάζια σφαίρα, ναι, δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω delete μερικές άσχημες εικόνες... Κόλλησαν στο μυαλό μου οι ρημάδες, και πως να τις διώξω δεν ξέρω.... νομίζω όσο προσπαθώ να τις βγάλω, τόσο πιο βαθειά χώνονται...
Ναι , ξερω delete δεν μπορουμε να κανουμε μπορουμε ομως να συμπεριφερθουμε με τροπο - τεχνη - πονηρια ....
Αυτες οι εικονες δημιουργηθηκαν καποια στιγμη που δεν ειχες τον ελεγχο σου υποθετω ... κατι δεν σου πηγαινε καλα και ειχες αποσταθεροποιηθει . εκει επενδυθηκε η αγωνια σου ... (υποθετω) το λεω καλα ;;
Σημερα οσο τις προσεχεις και τις αξιολογεις σαν σημαντικες ( αρνητικες και σημαντικες ) τοσο τις τρεφεις με την προσοχη σου .
Φερσου εξυπνα ... αποδεξου τες και μην τις πολεμας .... Μειωσε την σημασια τους , αξιολογησε τες σαν ανουσιες και πες δεν με ενδιαφερουν .... μην τους δινεις σημασια ...... ζησε χωρις να σε απαρχολουν ...... και ο χρονος θα τις ξεθωριασει ........
Βαζω στοιχημα γιαυτο ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ .
ΝαμασΤε
La culture c est comme la confiture , moins on en a plus on l etale
-
galazia_sfaira
- Δημοσιεύσεις: 10143
- Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
- Τοποθεσία: Μυτιλήνη
Aσημίνα διαβασε τι λεει η Αννα.........αδειασε απο οσα ήξερε και τωρα ξεκιναει απο την αρχη,Αδειασε κι εσυ λοιπον το μυαλο σου απο οσα εχεις και ........ξεκινα οπως ενα αδειο φλυτζανι του καφε....ΜΠΟΡΕΙς ΚΑΙ ΘΕς ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΚΙ Ο ΚΑΛΟς QISAN
(προς Qisan...:Ποιος σε ειπε ότι καθενας που λεει "σφαιρα"ειναι και χοντρος καλε;;; :lol: )Anna έγραψε:Για μένα ο κόσμος σήμερα Qisan είναι κάτι καινούργιο που το εξερευνώ γνωρίζοντας και προσπαθώντας να μάθω τι είναι αυτό που με μπλοκάρει να τον δω με τα δικά μου μάτια και όχι με τα μάτια των άλλων.
Στην παρούσα φάση δεν έχω άλλη απάντηση να σου δώσω γιατί νιώθω σαν ένα μωρό που μόλις άρχισε να περπατάει και αρχίζει και αγγίζει και να νιώθει τα πάντα γύρω του για να τα αντιληφθεί (ξανά).
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!
"Αφίεσθε Ημών"
"Αφίεσθε Ημών"
Ασημίνα, καλησπέρα.
ένα μήνα πριν γεννήσω το γιό μου,(πριν 2,5 χρόνια) άρχισα να προβληματίζομαι πως λειτουργούν οι νόμοι του Σύμπαντος , και επειδή το μόνο βιβλίο που είχε πέσει στα χέρια μου τότε ήταν ''Η δύναμη του Υποσυνείδητου'' του Joseph Merphy, που μίλαγε ουσιαστικά για τον νόμο της έλξης, πως όταν χρησιμοποιούμε αρνητικές λέξεις και σκέψεις έλκουμε και αρνητικές καταστάσεις.
Αρχισα τότε να παρατηρώ πως η μιά φίλη μου , τόνιζε ''η κόρη μου έχει ΠΡΟΒΛΗΜΑ με τη μύτη''(καταροή) κάποια στιγμή η μύτη του παιδιού έφτανε να αιμοραγγεί και ξεπερνούσε και το πρόβλημα που περιέγραφε η μάνα του, η πως στη δουλειά μου η επανάληψη της έκφρασης '΄ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΑΜΟΣ'' έφερνε δυσκολίες, προβλήματα, τρακαρίσματα, ή ''ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ'' έφερνε περισσότερα οικονομικά προβλήματα.
2 χρόνια πριν το Ρέικι, έπρεπε να αφήσω το μωρό 2 μηνών για 12 ώρες την ημέρα με μιά γυναίκα του ''χωριού'' που δεν έχει η ίδια ταξιδέψει ούτε στην Ηγουμενίτσα. Η γυναίκα αγάπησε το παιδί μου πραγματικά, και ακόμη είναι μαζί μας.Της επέβαλα από την αρχή να χαιδεύει το παιδί κυκλικάαπό αριστερά προς δεξιά, να μην αναφέρει καθόλου τη λέξη ''προβλημα'--'κακό παιδί''--''δεν μου τρώει''--- είναι και θα είναι και άύριο άρρωστο'' κοκ...Της απαγόρευσα να αναφέρεται σε προβλημα μπροστά του ,ήταν σαν να βλέπω το μπλοκάρισμα να δημιουργείται πάνω στο σώμα του επιτόπου!!!!
Παρεπιπτώντως η ζωή της γυναίκας αυτής που άθελα της έχει αλλάξει την νοοτροπίας της στον τρόπο που μιλάει και ίσως και στο πως σκέφτεται, της έχει φέρει μέγάλη οικογενειακή και οικονομική ευμάρεια(κληρονομιές,δουλειές κλπ).
(Το παιδί δεν έχει χρειαστεί να πάρει ακόμη αντιβίωση).
Το ίδιο έχω επιβάλει και στη δουλειά.Δεν συμαίνει ότι παραμυθιάζομαι όταν η δουλειά δεν πάει καλά, αφήνω τους φόβους, όμως στην άκρη, περιμένω και σχεδιάζω το καλύτερο.Και κάθε χρόνο διακαιώνομαι περισσότερο.
Στην αρχή έίμουνα ''γραφική'', στην πορεία και με το Ρέικι οι λέξεις, θέτικές και αρνητικές πολλές φορές είναι λές και τις ''πιάνω''με τα χέρια και είμαι πιά σίγουρη ότι αυτός είναι ο τρόπος ότι με αυτές και τις σκέψεις δημιουργούμε ύλη. Την προβληματική πραγματικότητα την οποία οι ίδιοι φτιάχνουμε.
Σίγουρα ακολουθείς την συμβουλή του παιδίατρου, αλλά αν το δείς σαν ένα παρωδικό συμβάν θα έχεις λιγότερο άγχος θα μπορείς να ακούσεις τη διαίσθησή σου ξεκάθαρα.
Μιά γνωστή μου πολύ αγαπητή δίνει σπρέυ κορτιζόνης στο μωρό 1 χρόνο συνεχόμενο χειμώνα -καλοκαίρι ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ, ακόμη κι όταν είναι τελείως καλά. Ποιός έχει το πρόβλημα¨??Το μωρό ή η μαμά?
ένα μήνα πριν γεννήσω το γιό μου,(πριν 2,5 χρόνια) άρχισα να προβληματίζομαι πως λειτουργούν οι νόμοι του Σύμπαντος , και επειδή το μόνο βιβλίο που είχε πέσει στα χέρια μου τότε ήταν ''Η δύναμη του Υποσυνείδητου'' του Joseph Merphy, που μίλαγε ουσιαστικά για τον νόμο της έλξης, πως όταν χρησιμοποιούμε αρνητικές λέξεις και σκέψεις έλκουμε και αρνητικές καταστάσεις.
Αρχισα τότε να παρατηρώ πως η μιά φίλη μου , τόνιζε ''η κόρη μου έχει ΠΡΟΒΛΗΜΑ με τη μύτη''(καταροή) κάποια στιγμή η μύτη του παιδιού έφτανε να αιμοραγγεί και ξεπερνούσε και το πρόβλημα που περιέγραφε η μάνα του, η πως στη δουλειά μου η επανάληψη της έκφρασης '΄ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΑΜΟΣ'' έφερνε δυσκολίες, προβλήματα, τρακαρίσματα, ή ''ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ'' έφερνε περισσότερα οικονομικά προβλήματα.
2 χρόνια πριν το Ρέικι, έπρεπε να αφήσω το μωρό 2 μηνών για 12 ώρες την ημέρα με μιά γυναίκα του ''χωριού'' που δεν έχει η ίδια ταξιδέψει ούτε στην Ηγουμενίτσα. Η γυναίκα αγάπησε το παιδί μου πραγματικά, και ακόμη είναι μαζί μας.Της επέβαλα από την αρχή να χαιδεύει το παιδί κυκλικάαπό αριστερά προς δεξιά, να μην αναφέρει καθόλου τη λέξη ''προβλημα'--'κακό παιδί''--''δεν μου τρώει''--- είναι και θα είναι και άύριο άρρωστο'' κοκ...Της απαγόρευσα να αναφέρεται σε προβλημα μπροστά του ,ήταν σαν να βλέπω το μπλοκάρισμα να δημιουργείται πάνω στο σώμα του επιτόπου!!!!
Παρεπιπτώντως η ζωή της γυναίκας αυτής που άθελα της έχει αλλάξει την νοοτροπίας της στον τρόπο που μιλάει και ίσως και στο πως σκέφτεται, της έχει φέρει μέγάλη οικογενειακή και οικονομική ευμάρεια(κληρονομιές,δουλειές κλπ).
(Το παιδί δεν έχει χρειαστεί να πάρει ακόμη αντιβίωση).
Το ίδιο έχω επιβάλει και στη δουλειά.Δεν συμαίνει ότι παραμυθιάζομαι όταν η δουλειά δεν πάει καλά, αφήνω τους φόβους, όμως στην άκρη, περιμένω και σχεδιάζω το καλύτερο.Και κάθε χρόνο διακαιώνομαι περισσότερο.
Στην αρχή έίμουνα ''γραφική'', στην πορεία και με το Ρέικι οι λέξεις, θέτικές και αρνητικές πολλές φορές είναι λές και τις ''πιάνω''με τα χέρια και είμαι πιά σίγουρη ότι αυτός είναι ο τρόπος ότι με αυτές και τις σκέψεις δημιουργούμε ύλη. Την προβληματική πραγματικότητα την οποία οι ίδιοι φτιάχνουμε.
Σίγουρα ακολουθείς την συμβουλή του παιδίατρου, αλλά αν το δείς σαν ένα παρωδικό συμβάν θα έχεις λιγότερο άγχος θα μπορείς να ακούσεις τη διαίσθησή σου ξεκάθαρα.
Μιά γνωστή μου πολύ αγαπητή δίνει σπρέυ κορτιζόνης στο μωρό 1 χρόνο συνεχόμενο χειμώνα -καλοκαίρι ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ, ακόμη κι όταν είναι τελείως καλά. Ποιός έχει το πρόβλημα¨??Το μωρό ή η μαμά?
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Ντάννυ...
Αυτό μου έχει συμβεί προσωπικά...
Το στρες έχει ρίζες σε πολλά συναισθηματικά βιώματα, που ούτε μπορείς τώρα να φανταστείς...
Κυρίως υπάρχει από τοποθέτηση ευθυνών πρόωρα στις πλάτες ενός παιδιού, που στην ουσία θα ήθελε περισσότερο να "παίξει", από το να κάνει πράγματα για να το αποδεχτούν...
Οι αρνητικές εικόνες δεν είναι εσωτερικές, αλλά "παιχνίδια" του νου, ο οποίος σχηματίζει ότι υπάρχει εγκλωβισμένο στο υποσυνείδητο...
Αν ο φόβος είναι "κλεισμένος" εκεί, τότε οι εικόνες που θα έχει κανείς θα είναι οι ανάλογες, που θα προάγουν τον φόβο μεταμφιεσμένο σε άγχος!
Τι θα πει άγχος? ΄Εχεις ποτέ αναρωτηθεί, τι είναι αυτό που το προκαλεί? Ποιό συναίσθημα κρύβεται πίσω από αυτήν την λέξη?
΄Εχεις αναρωτηθεί τι είναι αυτό που σου προκαλεί αγωνία για την ζωή?
' Εχεις αναρωτηθεί, πόσο ελεύθερη είσαι για να ζήσεις?
Η "θεραπεια" μας, Ασημίνα μου, δεν έρχεται ούτε με χάπια, ούτε με αγωγές ιατρικές μόνο...Η θεραπεία μας σε όλα τα επίπεδα, έρχεται όταν αποφασίσουμε να ζήσουμε αληθινά!
Και για να ζήσουμε αληθινά, χρειαζόμαστε αληθινά συναισθήματα που προάγουν την εμπιστοσύνη στην ζωή που επιλέξαμε!
Ασημίνα μου, σίγουρα η δική μας "θεραπεία" βοηθά και το περιβάλλον...Δεν το αντιλαμβάνονται όλοι συγχρόνως...αλλά όμως έτσι γινεται...Για όσους βέβαια είναι έτοιμοι για την δική τους "θεραπεία"...Οι άλλοι, δυστυχώς, απομακρύνονται...Καταρχήν έχω ένα θέμα με τη διαχείριση του στρες, δλδ όπως έγραψα και πριν πως σταματάει κανείς τις εσωτερικές αρνητικές του εικόνες (αυτό όμως μάλλον είναι θέμα άλλου τόπικ
Αυτό μου έχει συμβεί προσωπικά...
Το στρες έχει ρίζες σε πολλά συναισθηματικά βιώματα, που ούτε μπορείς τώρα να φανταστείς...
Κυρίως υπάρχει από τοποθέτηση ευθυνών πρόωρα στις πλάτες ενός παιδιού, που στην ουσία θα ήθελε περισσότερο να "παίξει", από το να κάνει πράγματα για να το αποδεχτούν...
Οι αρνητικές εικόνες δεν είναι εσωτερικές, αλλά "παιχνίδια" του νου, ο οποίος σχηματίζει ότι υπάρχει εγκλωβισμένο στο υποσυνείδητο...
Αν ο φόβος είναι "κλεισμένος" εκεί, τότε οι εικόνες που θα έχει κανείς θα είναι οι ανάλογες, που θα προάγουν τον φόβο μεταμφιεσμένο σε άγχος!
Τι θα πει άγχος? ΄Εχεις ποτέ αναρωτηθεί, τι είναι αυτό που το προκαλεί? Ποιό συναίσθημα κρύβεται πίσω από αυτήν την λέξη?
΄Εχεις αναρωτηθεί τι είναι αυτό που σου προκαλεί αγωνία για την ζωή?
' Εχεις αναρωτηθεί, πόσο ελεύθερη είσαι για να ζήσεις?
Η "θεραπεια" μας, Ασημίνα μου, δεν έρχεται ούτε με χάπια, ούτε με αγωγές ιατρικές μόνο...Η θεραπεία μας σε όλα τα επίπεδα, έρχεται όταν αποφασίσουμε να ζήσουμε αληθινά!
Και για να ζήσουμε αληθινά, χρειαζόμαστε αληθινά συναισθήματα που προάγουν την εμπιστοσύνη στην ζωή που επιλέξαμε!
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι