To «θεωρητικά γνωρίζω» περιέχει τόση γνώση, όσο τίποτα Επεξεργάζομαι την γνώση που αποκομίζω, σημαίνει μόνο την ενσωματώνω μέσω βιωματικών εμπειριώνΘεωρητικά όμως γνωρίζω μερικά πράγματα και τα επεξεργάζομαι όσο γίνεται.
Επειδή καμία «αλήθεια», είτε αφορά στην γνώση, είτε στην εμπειρία δεν αποδεικνύεται, ο καθένας βρίσκει την ψυχή του από όποιον δρόμο μπορεί καλύτερα, αρκεί αυτός ο δρόμός να σημαίνει και αυτοπραγμάτωση στην φυσική ζωή του, όπου λαμβάνει χώρα το «δράμα»
Δεν μπορείς να παραμυθιάσεις τον νου σου, με το φως, όταν το σώμα το εισπράττει και ανταποκρίνεται αετέ!!!
Δεν γίνεται να ζεις ονειρικά και με ομορφιά και αγάπη, αν ο νους σου έχει παραμυθιαστεί Γιατί για πόσο νομίζεις ότι μπορεί να αντέξει?
Αν δεν πεισθεί συνειδησιακά, δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει με τα συναισθήματα στον φυσικό κόσμο Θα υποφέρει υπογείως και αυτό θα κάνει την ψυχή να ασθενεί Το υπόγειο δεν μπορεί να αγνοηθεί, ακόμα και από τον άσχετο!!! ΄Ερχεται το σώμα και εισπράττει οποιαδήποτε ασάφεια στην ψυχή του .
Ανακάλυψα ότι το «παραμύθιασμα» ισχύει Ναι, δυστυχώς!
Γι αυτό και για μένα ήταν πρωταρχικής σημασίας η ανάγκη να απομυθοποιήσω
Δεν λέω, βοηθήθηκα γι αυτό
Απομυθοποίησα τα πάντα, για να ξεκινήσω με την αγνότητα του μηδέν, από την αρχή
Και αυτό πέρα από την γαλήνη της ψυχής μου, του εσωτερικού μου κόσμου, ήρθε και στο σώμα μου Την ιερή αυτή ύλη, που δεν υπάρχει μόνο για να έχει αντίσταση το πνεύμα μας, αλλά για να μπορεί να βιώνει
΄Όλα τα άλλα, όσα μαθαίνουν σε σχολές και μη σχολές τα θεωρώ μόνο κίνητρα! Ευτυχώς δεν χρειάστηκα να πάω σε καμία σχολή εσωτερισμού ΄Εκανα τόσα σεμινάρια, όσα χρειαζόμουν, και μπήκα βαθύτερα σε ψυχοπνευματικά θέματα μόνη μου ή σχεδόν μόνη μου!
Και λέω σχεδόν, γιατί όση «βοήθεια» κι αν είχα, το ξερό μου κεφάλι ήθελε την εμπειρία της γνώσης και τώρα μόνο καταλαβαίνω την αξία της!!!!
Υπάρχουν πολλά που μπορώ να αναλύσω αλλά τι νόημα έχει?
Ανακάλυψα ότι η γνώση των άλλων μου δείχνει κάποιες πόρτες, που πολλές φορές είναι οι δικές τους Και εγώ ήθελα διακαώς να ανακαλύψω τις δικές μου.
Και εγώ με απόλυτη ειλικρίνεια απαντάω ναι αλλιώς δεν θα έκανα τίποτα από όσα κάνω. Αν δεν υπήρχε εφαρμογή των αληθειών στην φυσική μου ζωή, αετέ, να είσαι σίγουρη, ότι ήμουν τόσο αφυπνισμένη, και τόσο δύσπιστη με το ονειρικό του νου, που δεν θα με έπειθε τίποτα άλλο, ότι είμαι σε σωστό δρόμο της αυτοπραγμάτωσής μου, εκτός από την ίδια μου την ζωήΜπορεί να υπάρξει εφαρμογή της στην καθημερινότητα? Ρωτάω με απόλυτη ειλικρίνεια
Εμεινα μακρυά από «πρέπει» και «κανόνες» εσωτερισμού, δασκάλων, γκουρού, φωτισμένων και μη ανθρώπων ΄Ημουν κοντά σε όλους με αγάπη και ευγνωμοσύνη, μα κανείς τους δεν μπόρεσε να με κάνει καλά και να με πείσει να βαδίσω έστω και ένα μικρό δρομάκι που ήταν δικό του ΄Ημουν δύσπιστη και αξιολογούσα όλα με την ζωή που έβλεπα σαν παρατηρητής περισσότερο την δική μου αρχικά και μετά των άλλων
Και μέσα σ αυτήν την ζωή, αποκρυπτογράφησα την «ασθένεια» που ισοδυναμεί με έναν ατέλειωτο φόβο για να ζήσουν Χρειάζονται το «γλυκό» για να αφοσιωθούν στην αυτοπραγμάτωση Χρειάζονται το όνειρο και την «παρέα» Εγώ δεν τα έδωσα σε κανέναν. Και ούτε θα το κάνω, γιατί τελικά δεν βοηθά, παρά μόνο «παραμυθιάζει» Η εργασία είναι δική μας και εσωτερική και σ αυτό δεν έχει λογο κανένας!!!
Aυτό είναι κάτι, που απ' ότι νιώθω, το γνωρίζεις πολύ καλά...
Είδα στην ζωή μου πνευματικούς ανθρώπους με τόσες πολλές γνώσεις, μα τόσο άρρωστους υλικά, που έφριξα!
Είδα πιστούς, άπιστους, υλιστές, μηδενιστές, είδα και τι δεν είδα
Αρκούσε ένα συναίσθημα, για να ακυρώσουν όλη την εργασία τους και να την ρίξουν στο ζωώδες ένστικτο της επιβίωσης Στην ύλη σαν κτήνη, που ωραιοποιούσαν και μορφοποιούσαν, αυτό που έκανε την ψυχή τους να σφαδάζει από τους πόνους, χωρίς να το αντιλαμβάνονται
Εφριξα και πήγα να πεθάνω
Δεν θέλω πνεύμα-μαϊμού φώναζα, ούρλιαζα μέχρι να κατανοήσω ότι οι σπηλιές και τα ζώα ανήκουν στην διαδρομή του καθενός μας και πρέπει να τα φτάσει για να μπορέσει να γίνει άνθρωπος! Και μετά μόλις το καταφέρει, να μπορέσει να γίνει αγνά το πνεύμα χωρίς ψέματα και αλήθειες απλά να ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ !!!
Το μεγαλύτερο ψέμα που λένε οι «δάσκαλοι» είναι "ισοπεδώστε το εγώ σας"!
Πόσο μακρυά από την αλήθεια είναι αυτό Γιατί δεν μας λένε πως θα ζήσουμε μετά σ έναν φυσικό κόσμο χωρίς συνειδητό εγώ?
Τρόμαξα να το καταλάβω
Αυτό είναι αδύνατον να γίνει για έναν άνθρωπο
Και δεν είναι και το ζητούμενο από κανέναν
Να απομοιώσουμε χρειάζεται το ανώτερο με το κατώτερο ενώνοντας! Αυτή είναι η αλήθεια και το καταλαβαίνετε άλλωστε Να ζήσουμε με τους νόμους της ύλης, αφού με το σώμα δεν μπορούμε να πετάξουμε λόγω βαρύτητας αλλά μπορούμε με άλλους τρόπους
Φυσικά και χρειάζεται η συνειδητότητα Και μέσα εκεί είναι το απόλυτο εγώ
Ο χαρακτήρας είναι ότι πιο ψεύτικο έχουμε σαν άνθρωποι και αυτός χρειάζεται να συμβαδίσει με το θεϊκο Οι ποιότητες μας είναι αληθινές, μα στην πορεία αλλοιώνονται Δεν είδα πουθενά την ποιότητα της ψυχής μου που έχει την ονομασία «περιέργεια», να έχει αυτό το "τιποτένιο" σημείο του χαρακτήρα
Δεν είδα πουθενα την ποιότητα της ψυχής μου που έχει την ονομασία «καλοσύνη», να έχει αυτό το "τιποτένιο" σημείο του χαρακτήρα
΄Οπου σ αυτό το "τιποτένιο" σημείο (καταλαβαίνεις με ποιά έννοια το λέω...) περιέχονται οι διεκδικήσεις, οι ενοχές, οι φόβοι, της μοναξιάς και ότι άλλο, που μας κάνουν να ξεχνάμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και για πού οδεύουμε
Το να μας το πουν οι άλλοι δεν έχει νόημα Γιατί δεν μας αφορά, ή κι αν μας αφορά μέχρι ένα σημείο, έρχεται ο νους και δυσπιστεί, όπως πολύ σωστά λες, αετέ
«είναι έτσι ή με παραμυθιάζουν πάλι με έναν ξεχασμένο παράδεισο, όπως κάνουμε στην θρησκεία?»
Διαρκώς αμφισβητεί, και καλά κάνει Γιατί χρειάζεται εμείς και μόνο να οδηγήσουμε το καράβι Και αν δεν μπορούμε, τότε χανόμαστε στην πληθώρα των πνευματικών «δασκάλων» που υποτιθεται πως το έχουν βρει, αλλά ίσως να μην μας έχουν πείσει γι αυτό!
Χρειαζόμαστε φωτεινούς ανθρώπους, αετέ, που να μπορούν να απορροφούν το δικό μας σκοτάδι και να το μετασχηματίζουν σε αγάπη Χωρίς να μας λένε τι να κάνουμε Να μας δείχνουν το φως και μόνο αυτό φτάνει
Εγώ προσωπικά δεν προσδοκώ τίποτα από τους άλλους, αλλά από τον εαυτό μου. Τον σεβασμό δεν τον περιμένω από αυτούς, αλλά από εμένα Και φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις την διαφορά. Γιατί τίποτα δεν επιβάλλω, απλά ΕΙΜΑΙ, και αυτό, όποιος δεν μπορεί να το αντέξει, απλά εξαφανίζεται από δίπλα μου Αλήθεια, ως δια μαγείας που τελικά δεν είναι μαγεία, αλλά τα όριά μιας φυσικής πραγματικότητας, που δεν χρειάζεται να επιβληθεί, αλλά να υπάρχει σαν αλήθεια.
Η αλτρουιστική αγάπη δεν ανήκει στην ενέργεια της αγάπης. Η θυσία είναι ακόμη ένας μύθος για να πιστέψουμε πόσα χρωστάμε σ αυτόν που την διετέλεσε για χάρη μας!
Κανείς δεν έκανε καμία θυσία Το «μαρτύριο» στον χώρο, γίνεται μύηση, όταν του αποδοθεί το απεριόριστο
Η λογική χρειάζεται για να επιβιώσεις, χωρίς αυτή δεν θα μπορούσαμε, αλήθεια...
Η συνειδητότητα ζει στον φυσικό κόσμο μέσω της λογικής, όπου έχει περάσει τα όρια του "συλλογικού ασυνείδητου" με απόλυτη γνώση βιωματική και γνωρίζει πια προς τα που οδεύει...΄Οχι γιατί της το είπαν, αλλά γιατί το ανακάλυψε...
΄Οπως λέω πάντα...το παραμύθιασμα φαίνεται στα 3΄πρώτα λεπτά που βιώνεις την αλήθεια της ζωής σου...Δεν γίνεται, δυστυχώς αλλιώς...
Μόλις πεις δεν φοβάμαι, έρχονται οι φόβοι και ζητάνε να πειραματιστούνε με το θάρρος σου...
Μόλις πεις αγάπη, έρχονται οι άνθρωποι και ζητάνε να πειραματιστούνε με την ελευθερία σου...
Δεν υπάρχει διαφυγή αετέ, ούτε παραμύθιασμα...συνειδητό τουλάχιστον!
εύχομαι από την ψυχή μου κι εγώ το ίδιο...!Ελπίζω να εγινα κατανοήτη καθως και το τι θελω να τονίσω
