Σύντομο μάθημα ανθρώπινων σχέσων.

[Emmaki]

Αυτό λέω οτι αυτή η γενιά είναι πιο εκδηλωτικη απο μας...κι εμείς θα πρεπε να στύβουμε τη πέτρα....!!!!

Αλλά μην ξεχνάμε οτι είμαστε στην εποχή της τεχνολογίας!!!!!!!!!!

[Επισκέπτης]

Και κάναμε και μπάχαλο, το τοπικ του Δημήτρη...

Καλέ τι λέτε μια χαρα στο θέμα είμαστε άσε που πήρα και μήνυμα.

Βασούλα το "σε αγαπώ" χωράει μπορούμε να το γράψουμε δίπλα
και πρώτο παρακαλώ.

[Emmaki]

Καλέ

:shock: :shock: :shock:

[Vasoula]

Βασούλα το "σε αγαπώ" χωράει μπορούμε να το γράψουμε δίπλα
και πρώτο παρακαλώ.

από ποιόν πήρες μήνυμα Δημήτρη μου?

[Επισκέπτης]

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΜΑ..........

[Vasoula]

[Επισκέπτης]

Εμμα ενα καλέ είπα, δε κουνήσα και το χέρι.........

[Emmaki]

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΜΑ..........

Χαίρομαι πολύ!!!!!

Εμμα ενα καλέ είπα, δε κουνήσα και το χέρι.........

Χμ!!

[Επισκέπτης]

Hθελα να γράψω περι χλεχλέδων αλλά δεν ήξερα που να το κάνω για μην θυμώνει ο Ηλίας και ήρθα εδώ...
Δεν σκοπεύω να δώσω μαθήματα βέβαια [ θα είναι μάλλον κωμικό] αλλα να σχολιάσω και βλέπουμε..

Και τι σημασια εχει αν θα σε απορριψει σε τελική βρε παιδια;
Εχω συναισθηματα ;Τα καταθέτω.
Νοιώθω ;Το εκφράζω.
Σκασιλα μου το τι θα ακουσω ,το τι θα εισαπραξω το που και πω.........
Νοιώθω κι εκφραζω, ειναι δικό μου, αφορα εμενα.Δεν το κανω γιατι περιμενω.γιατι προσδοκώ αλλα γιατι νοιώθω.

Δεν μπορώ να το δώ ετσι. Και η λύπη η ο θυμός της απόρριψης συναίσθημα είναι και τότε και αυτό εκφράζεται.
Διαβάζω σε αρκετά σημεία σε συζητήσεις οτι δεν πρέπει να προσδοκούμε και να επιθυμούμε ...απο μια σχεση αλλά μόνο να αγαπάμε..
Και αναλογίζομαι ..Αν είναι να βιώνουμε απλώς την κατάσταση της αγάπης τότε δεν μας χρειάζεται καμία συγκεκριμένη σχέση...το θρησκευτικό συναίσθημα απο μόνο του σε συνδιασμό με μια ομάδα η φιλία, είναι αρκετό.
Οταν σχετιζόμαστε με ενα άλλο άτομο , ζητάμε να ενωσουμε η να πλησιάσουμε το δυναμικό μας ωστε να δημιουργήσουμε ...θέτουμε στόχους, κοινή πορεία...κάτι... οτι εννοεί ο καθένας.
Σταματώντας την δημιουργία απο ενα όν είναι σαν αυτό να πεθαίνει.
Μια σχέση στατική που παραμένει στο επίπεδο του ονείρου δεν μπορεί να αντέξει , την στιγμή που θα φανόύν οι πρώτες βροχές θα ''κρυώσει''.
Τωρα αν στην διαδρομή, δούμε οτι αυτά που σχεδιάσαμε δεν εχουν ανταπόκριση η αν δεχθούμε απόρριψη το πιο φυσικό είναι να νιωσουμε μια απογοήτευση.
Ισως αυτή να εξαφανιστεί η να μεταστοιχειωθεί πολύ γρήγορα αν ''γνωρίζουμε'' και αγαπάμε τον εαυτό μας , αν δεν στηρίζουμε την ευτυχία μας στον αλλο άνθρωπο , αλλά δεν θα είναι << σκασίλα μας >>....

Λέγαμε στον '' κινηματογράφο'' για το ψυχικό βάθος και αν κατάλαβα καλά την προσποίηση κάποιων μεχρι να φανούν.

Οταν γίνεται αντιληπτό στους άλλους και κυρίως στούς επίδοξους 'αγαπημένους'' το τι θέλουμε και το πως είμαστε , νομίζω οτι βρισκόμαστε σε ΄μειονεκτική θέση.
Τι εννοώ...
Πιθανώς εμείς να είμαστε καλοπροαίρετοι, αγνοί, φιλικοί κλπ και να εχουμε την διάθεση η την ανάγκη να εκφραστούμε ελεύθερα, αληθινά , με σεβασμό προς τις ιδεες μας κλπ.
Αν ομως δεν νωρίζουμε τον εσωτερικό κόσμο του άλλου [ ακόμη] ισως είναι καλύτερα να μην αφήσουμε να γίνει απολύτως αντιληπτός ο δικός μας. Αυτοπροστασία.

Και τα δύο φύλα στην προσπάθεια να γίνουν αρεστά η να πλησιάσουν το άλλο, ταυτίζονται , εστω για λίγο....
Ακόμη κι αν εμείς δεν το θέλουμε , δεν μπορούμε να αποκλέισουμε τον απέναντι μας να ''γίνει'' βαθύς, γαλήνιος, αληθινός η αντίθετα χαρούμενος και ελαφρύς ...ανάλογα του τι θα πίάσουν οι κεραίες τους....χι χι

Μέχρι να φανεί το χλεχλές....μπορέί να είναι αργά... :dj:


Φιλάκια

[Επισκέπτης]

ΕΜ!!!!!ΤΙ ΝΑ ΠΩ?

εκφραστικα!!!

ακουστε αυτο!!!

ΤΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ ΔΕ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΟΜΩΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ!!!Μμμμμμ!!!!

[Vasoula]

Μέχρι να φανεί το χλεχλές....μπορέί να είναι αργά

Αυτό εννοούσα το πρωί, το κατάλαβες πολύ καλά!

Μια σχέση ας πούμε ερωτική (γιατί υπάρχουν κι άλλες…) ξεκινά από έλξη και συνεχίζεται με το «δειλό» πλησίασμα δύο ανθρώπων που εκτός από την ψυχή «κουβαλάνε» και τον χαρακτήρα τους.
Το πόσο έχουν εργαστεί με αυτόν, φαίνεται σχετικά γρήγορα ευτυχώς!
Πλην όμως δεν φαίνεται γρήγορα, το πόσο έχουν «παραμυθιάσει» τον εαυτό τους με την υποτιθέμενη αυτογνωσία, και εκεί δεν δηλώνουν πραγματικότητα, αλλά το βάθος που θα επιθυμούσαν να έχουν…

Φυσικά και μια σχέση στηρίζεται σε όλα αυτά που αναφέρεις…τα οποία εγώ προσωπικά δεν θεωρώ «διεκδικήσεις», αλλά μοίρασμα…Μοίρασμα συναισθημάτων και ίσως ψυχής!
Βαρύ για να το αντέξει ο «χλεχλές»…!!!

Διεκδίκηση είναι να θέλω κάτι από τον άλλον και να το παίρνω έστω και με φαινομενικά ψεύτικο τρόπο!!!!
Κοινώς άλλος είμαι, και άλλο δηλώνω ότι είμαι…για να πετύχω έναν σκοπό!! Και σ’ αυτό υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που συμμετέχουν, δυστυχώς!!!!

Αυτό που αναφέρεις, αετέ, ότι δεν αρκεί μόνο να αγαπάμε, είναι αλήθεια μεν, αλλά σπανίως αγαπάμε…Κάνουμε όλα τα άλλα, εκτός από το να μοιραζόμαστε αγάπη…

Μήπως λίγο «ξεφτιλίσαμε» την αγάπη?
Γιατί εγώ στις σχέσεις βλέπω στην αρχή ένα ερωτικό πάθος, και μετά έναν πόλεμο!
Το μοίρασμα είναι μια σπάνια διαδρομή δύο ανθρώπων, που νιώθουν ο ένας τον άλλον και ανοίγονται ειλικρινά, ο ένας στον άλλον, χωρίς φόβο!!!

Στις σχέσεις υπάρχει ένας τεράστιος φόβος «απόρριψης»…και όπου χωρά ο φόβος, η αγάπη πετιέται στα σκουπίδια, και αντηχεί σαν μια λέξη, όπως όλες οι άλλες!
Γι’ αυτό και στον κοινωνικό μας ρόλο, έχει χάσει την αξία της!

΄Όταν λοιπόν, εγώ τουλάχιστον λέω, ότι αγαπώ χωρίς διεκδικήσεις, αυτό δεν σημαίνει ότι αγαπώ χωρίς να με σέβομαι…Και μέσα σ’ αυτόν τον σεβασμό, δεν χωρά τίποτα άλλο εκτός από ειλικρίνεια!
Πολύ πιθανόν, να μην αντέχεται…πολύ πιθανόν να μην αναγνωρίζεται, όμως υπάρχουν παράμετροι που την οριοθετούν και έτσι αποκαλύπτεται οτιδήποτε ψεύτικο!

Στο τελευταίο αετέ, δεν συμφωνώ…
Γιατί αν δεν με αφήσει κανείς να δω το βάθος, τουλάχιστον θα το ξέρω από την αρχή…
Ενώ στην άλλη περίπτωση…
…το θέμα είναι, ποιο βάθος με άφησε να δω…Αυτό που πραγματικά υπάρχει ή αυτό που νομίζει ότι υπάρχει… Και εκεί αργεί η «αποκάλυψη»…που στην τελική της αφήνει όλη την πίκρα της δήθεν αγάπης! Και φυσικά δεν πεθαίνεις από την έλλειψη του άλλου, αν έχεις «φροντίσει» με αγάπη τον εαυτό σου, όμως «σκασίλα» μας δεν είναι… σαφώς!

Το ίδιο όμως δεν ισχύει για όλες τις σχέσεις?
Η αγάπη δεν διαχωρίζεται από τον ερωτισμό, που κατά την άποψή μου διακατέχει όλες τις σχέσεις, που κανείς θεωρεί ισχυρές…και δεν είναι απλά γνωριμίες…
Ο έρωτας ναι! Διαφέρει… Αλλά, στην τελική πόσο κρατάει?

[Επισκέπτης]

Βασο μου δεν είπα για διεκδίκηση αλλά για την τέχνη της σαγήνης [εχω ενα απίστευτο βιβλίο εδω για όλο αυτό].

Θέλοντας να σε πλησιάσει ενας άνθρωπος μπορεί να ΄''εμφανίσει'' καινούργιες ΄''ιδιότητες'' αν αντιληφθεί τις δικές σου...ας πούμε...

Θα ήθελα να επισημάνω ενα θέμα που νομίζω οτι σχετίζεται με τον ερωτα και τον πόλεμο.
Ελάχιστοι άνδρες θα μπορούσαν να δεχθούν την ισότητα και αν μιλάμε για ορισμένα ατομα .....και την υπεροχή.

Αυτό απο μόνο του εμποδίζει την ελευθερία....
Για την ωρα δεν επεκτείνομαι άλλο .....

Καλό απόγευμα

[Vasoula]

οτι δεν πρέπει να προσδοκούμε

Μια όψη των προσδοκιών είναι και οι διεκδικήσεις, αετέ και γι' αυτό μόνο το ανέφερα...Δεν μπορεί εύκολα να ξεχωρίσει, τουλάχιστον χωρίς εσωτερική διεργασία...

Προσδοκώ τι? Και αφού το προσδοκώ δεν θα κάνω τίποτα να το διεκδικήσω? :roll:

[Vasoula]

Ελάχιστοι άνδρες θα μπορούσαν να δεχθούν την ισότητα και αν μιλάμε για ορισμένα ατομα .....και την υπεροχή.

ω τι λες τώρα!

Για ποιού ζωή αναφέρεσαι...μόνο να ήξερες!

Και η λέξη "υπεροχή" είναι για μένα ασήμαντη, γιατί δεν υπάρχει...παρά μόνο στο μυαλό! Και επειδή το μυαλό κινείται από το εγώ, δημιουργεί φαντασιώσεις με ανώτερο και κατώτερο...

Αετέ, η υπεροχή, δεν βρίσκεται στις έννοιες...
Βρίσκεται στις πράξεις θάρρους και ελευθερίας
Η μεγαλύτερη από αυτές είναι η αγάπη...
Αλλά πόσο δίκιο έχεις...

΄Οταν μπορέσει κανείς να αγαπήσει, δεν θα θεωρήσει σαν υπεροχή την ίδια την υπεροχή, αλλά την έμπνευση που του δίνει να την φτάσει...
Μα για να το κάνει, πρέπει να έχει σταματήσει να φοβάται να είναι άνθρωπος!!!

Σ' ευχαριστώ πάντως γι' αυτό το μήνυμα...

[Επισκέπτης]

Καλημέρα .

Αισθάνομαι την επιθυμία να μιλήσω για ορισμένα θέματα σχετικά με οτι συζητάμε. Επειδή η μια έννοια, γεννάει μια ερώτηση ετσι το αποτέλεσμα είναι η αιτία της επόμενης απάντησης και ουτω καθ΄εξης.
Αν βγαίνω απο το θέμα, μεταφέρετε το οπου νομίζετε.

Δεν μπορώ να τοποθετήσω τον εαυτό μου κάπου συγκεκριμένα όσον αφορά τις εσωτερικές εμπειρίες , αφού απ' οτι φαίνεται είναι αρκετά εως τελείως υποκειμενικές.
Θεωρητικά όμως γνωρίζω μερικά πράγματα και τα επεξεργάζομαι όσο γίνεται.

Με αυτό το κίνητρο αναζητώ την απάντηση στο αν υπάρχει κάτι έξω απο το νοητικό πεδίο, αν εχει πρακτική εφαρμογή και κυρίως πως αυτό μπορεί να αποδειχθεί εστω και υποκειμενικά.

Απ οτι είναι εμφανές ...αλλάζω....σημείο πάλι...

Για να συνδέσω αυτά με τα επόμενα..

Και η λέξη "υπεροχή" είναι για μένα ασήμαντη, γιατί δεν υπάρχει...παρά μόνο στο μυαλό! Και επειδή το μυαλό κινείται από το εγώ, δημιουργεί φαντασιώσεις με ανώτερο και κατώτερο...

Αναλύω και εξετάζω πολύ καιρό τωρα αυτή την άποψη , μια και εκ πρώτης όψεως είναι λογική και εξηγεί παρα πολλά πράγματα.
Υπάρχει γραμμένη παντού με διάφορους τρόπους.
Ο μόνη μέθοδος που εχω για να την ''δω'' είναι η παρατήρηση γενικά.
Είναι όμως αληθινή η είναι και αυτή ενα παιχνίδι του νου?
ΔΕΝ ΞΕΡΩ

Μπορεί να υπάρξει εφαρμογή της στην καθημερινότητα? Ρωτάω με απόλυτη ειλικρίνεια.
Ποια είναι η οποιαδήποτε κίνηση λειτουργία κλπ που κάνουμε χωρίς την χρήση του εγκέφαλου και της νόησης?
Ω! Η ψυχή ναι...υπάρχει αλλά ως τι? Η συνείδηση [ τελευταία διαπληκτίζομαι ''αλλού'' σχετικά με το τι είναι και αν είναι επίκτητη η όχι] και εγω η ίδια που υποστηρίζω οτι συνείδηση και ψυχή είναι σχεδόν ταυτόσημα , συλλαμβάνω τον εαυτό μου να αμφισβητει..
Οσο περισσότερο διαβάζω φιλοσοφία η θρησκειολογία τόσο πιο πολύ βλέπω τις αντιφάσεις και τις ίντριγκες, τις σοφιστίες κλπ επάνω σε αυτά τα θέματα.

Χωρίς το μυαλό, την προσωπικότητα, τα αισθήματα και τα συναισθήματα είμαστε νεκροί σαν ανθρώπινα όντα. Πιθανώς να είμαστε κατόπιν ....θεϊκά..αλλά δεν θα το γνωρίζουμε..
ΟΣΟ όμως ζούμε εδω κάτω , αυτά εχουμε και με αυτά πορευόμαστε.

ΔΕΝ υπάρχει υπεροχή, είμαστε όλοι ισοι και άλλα σηναφή.
Μην προσδοκείς για να μην περιμένεις . Μην επιθυμείς για να μην απογοητευτείς κλπ [ τα βρίσκουμε και σε ανατολικές και σε δυτικές θεωρίες]
Και αν δεν είναι ετσι αλλά είναι και αυτό άλλο ενα ''παιχνίδι '' της σκέψης?
Απο την παρατήρηση εχω μέχρι τώρα καταλήξει στο γεγονός , οτι και αυτά είναι η άλλη όψη του νομίσματος.
Υπήρξε κάποια εποχή που κατάφερα [ ουτε ξέρω πως] να μην προσδοκώ, να μην ανακατεύω τα ονειρα μου με αυτά των αλλων, να αγαπάω την αγάπη κλπ. Είναι γεγονός οτι είχα μόνιμα μια αίσθηση γαλήνης και απέραντου που με ενθουσίαζε.
Παρεπιπτόντως δεν μπορούσε να με αγγίξει τίποτα δυσάρεστο και κάποιοι ονόμασαν όλο αυτό '' υψηλό κραδασμό''.

Ελα που εγώ δεν πείθομαι και αναρρωτιέμαι..είναι ετσι η είναι μια προσαρμογή της ενζυμικής λειτουργίας του εγκεφάλου ο οποίος προσπαθεί να ισορροπίσει τα θέλω με τα πρέπει , τα κατανοητά με τα ακατανόητα..

Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων σε όλα τα επίπεδα.
Πιθανως να είμαστε ίσοι αλλά δεν είμαστε όμοιοι.
Γιατί να αρνηθούμε οτι υπάρχει το << υπερ - εχω >>. Θα μπορούσαμε να το πούμε << υπερ - είναι>> η << υπερ - είμαι>>.

Εφ όσον αναγνωρίζουμε οτι κάποιος ή κάποια αποδέιχθηκε¨" χλεχλές'' σημαίνει οτι παραδεχόμαστε την ανωτερότητα μας η το λιγώτερο την διαφορετικότητα μας ως πρός αυτόν. Αφού αναγνωρίζουμε οτι υπήρξε παραπλάνηση ως προς το βάθος των συναισθημάτων και την αλήθεια των ιδεων, τότε δεχόμαστε την σύγκριση μεταξύ του τι είμαστε και του τι περιμέναμε.
Βάσο δεν εχω καμία πρόθεση να είμαι αιχμηρή , ούτε να το παίξω εξυπνη ..διαβάζω εμενα μεσα απο εσένα και τους υπόλοιπους και ξεφλουδίζω...

Αετέ, η υπεροχή, δεν βρίσκεται στις έννοιες...
Βρίσκεται στις πράξεις θάρρους και ελευθερίας
Η μεγαλύτερη από αυτές είναι η αγάπη...

Συμφωνώ αλλά βρίσκεται. Πράγμα που σημαίνει οτι δεν είναι φαντασία. Επίσης μια σκέψη αργά η γρήγορα γίνεται πράξη με οτι και αν εννοούμε με αυτό. Αυτό που σκεφτόμαστε καθρεφτίζεται στην πρόσωπο μας και τότε ΄΄γινόμαστε''.

Υπάρχουν παντού αναφορές σχετικά με την αγάπη και το τι εννοούμε ο καθένας...
Οπως είπες εσύ παραπάνω η αγάπη δεν σημάίνει έλλειψη αυτοσεβασμου η κατάλυση ορίων.
Το υποστηρίζω και εγώ αλλά παραδέχομαι οτι αγαπάω τον εαυτό μου πάνω απο κάθε τι δίοτι αν δεν το έκανα , δεν θα υπήρχαν όύτε όρια ουτε σεβασμός.

Ξέρω τι είναι η μη αγάπη προς εμάς και δεν την δικαιολογώ με ιδεες περί αυτοθυσίας η αλλτρουισμού κλπ.

Αυτά όμως τίθονται διότι ο σεβασμός για μένα είναι η αποδοχή των αναγκών μου, των συναισθημάτων μου και των ιδεολογιών μου.
ΑΡΑ προδοκώ να γίνουν αυτά ''σεβαστά'' υπολογίσημα.
Αν δεν γίνουν τώρα πλέον η αυταπάτη μου και οι θρησκευτικές θεωρίες δεν είναι ικανές να στηρίξουν την διαφυγή απο την πραγματικότητα.

Ελπίζω να εγινα κατανοήτη καθως και το τι θελω να τονίσω..