Συλλογικη Συνειδητοτητα: Skapaneas 1 : Το Μελλον Του forum

[Skapaneas]

Γιατι φαινεται οτι... ειναι το μονο κοινο σημειο που εχουμε με τη Βασω: Ο Ανωτερος Εαυτος και η Επικοινωνια μας με Αυτον :lol: 8)

[galazia_sfaira]

οφειλουμε για λογους ασφαλειας να επικοινωνησουμε με τον Ανωτερο Εαυτο μας

Αυτο δηλαδή;;;;;;;;;; :roll:

[Vasoula]

΄Ετσι φαίνεται για τον νου, Σκαπανέα, ότι είναι το μόνο μας κοινό σημείο...

Χαμογέλασα, γιατί κατάλαβα...

΄Όμως νιώθω ότι δεν μπορώ να "περιορίσω" την ζωή μου σε δύο λέξεις...΄Οσο και αν προσπάθησα, δεν μπόρεσα.

Η έμπνευση από την ζωή ενός άλλου, για μένα είναι από το πως αποκωδικοποιεί την καθημερινότητά του και έτσι με βάζει στην διαδικασία να αποκωδικοποιήσω και την δικιά μου...

Για μένα έμπνευση ήταν η ζωή του Ιησού, έτσι όπως μου την έχει αποκωδικοποιήσει και ποτέ δεν μου είπε τι να κάνω...Ποτέ...

Και μην αρχίσεις πάλι τα "περί δασκάλου", περί "θεού" κλπ.
Σε μένα παρουσιάστηκε τόσο ανθρώπινος, όσο κι εσύ...ίσως και περισσότερο...

Ο Ανώτερος Εαυτός μου/σου/μας είναι αυτή η δυνατότητα που έχουμε όλοι να βαδίσουμε "πίσω" του...χωρίς "λέξεις"!

Και γι' αυτό χαμογέλασα...Γιατί σκέφτηκα, ότι ο λόγος του Ανώτερου Εαυτού σου αναλύεται περισσότερο με την νόηση και έτσι "με λογικό συνειρμό", ενώ του δικού μου αναλύεται με "ενσυναίσθηση" που σημαινει "μπαίνω στην κατάσταση του άλλου, γίνομαι ένα μαζί του και κατανοώ χωρίς λέξεις, τις λέξεις τις βρίσκω μετα..."

Μου είχε πει κάποτε "μην με ψάχνεις με τον νου, δεν θα με βρεις, ψάξε με με την καρδιά" και ήταν τότε που προσπαθουσα με λογικό συνειρμό να αναλύσω τα μηνύματα και δεν έβρισκα άκρη...Αλλά εγώ ε?

΄Ετσι τώρα ο λόγος μου είναι μόνο από ενσυναίσθηση και ίσως γι' αυτό (χωρίς πάντα να το καταλαβαίνω) αγγίζει τον άνθρωπο, στον οποίον απευθύνεται...

΄Ομως είναι ενδιαφέρων και ο δικος σου τρόπος, αν και "ξένος" για μένα...

΄Ομως γι' αυτό...

Δεν αρκει δηλαδη να εμπνεεται καποιος απο τη ζωη σου ή τη ζωη μου ή τη ζωη του Δημητρη στον οποιο αναφερθηκα και τη ζωη καποιου αλλου...

Θα πρεπει να μπορει κα να την αφομοιωσει ολοκληρωτικα και κατα τη δυναμη του βεβαιως.

δεν συμφωνώ και το ξερεις.
Το να την αφομοιώσει σημαίνει ότι κάποια στιγμή, αφού την αφομοιώσει, θα την μιμηθεί...
Είναι ο νόμος της αφομοίωσης.
Δεν είναι αυτό το ζητούμενο στην ζωή μας όμως...

Το ζητούμενο είναι, να μπορέσουμε αβίαστα, να επικοινωνήσουμε με τον Ανώτερο Εαυτό μας...και αυτό γίνεται μόνο όταν καταφέρουμε το πνευματικό μας "είναι" να το ενώσουμε με το υλικο μας "είναι", στο μεσαίο κέντρο, που είναι η καρδιά.

Μετά οι ζωές μας γίνονται περίεργα όμοιες, χωρίς όμως να επεμβαίνει η μία στην άλλη...

Και γι' αυτό λέω πάντα, "διαφορετικές διαδρομες...ίδιο το σημείο συνάντησης"

Το "αβίαστα" σημαίνει ότι Τον νιώθω και δεν το κάνω γιατί κάποιος μου το είπε...

Εχω δει και τέτοιες εκδοχές στην ζωή μου...Η Δώρα και η Φωτεινή γνωρίζουν.
΄Ανρθωποι να λένε ότι ενώθηκαν με τον Ανώτερο Εαυτό τους, να έχουν κάνει "άσκηση" μαζί του για δύο χρόνια και στο τέλος να αναρωτιούνται "μα η ζωή μου δεν άλλαξε, τι δεν κάνω καλά? Και να επαναλαμβάνουν τις "ασκήσεις" ξανά και ξανά... Γιατί κανείς δεν τους είπε, ότι για να επικοινωνήσουν με τον Ανώτερο Εαυτό τους πρέπει να "σκάψουν" λιγουλάκι!!!!

Ο λόγος εδώ, δεν έπαιξε τον εποικοδομητικό ρόλο που αναφέρεις Σκαπανέα...

Γιατί το πιο εύκολο πράγμα είναι να λες ότι μιλάω με τον Ανώτερο Εαυτό μου, αλλά στην ουσία να μιλάς με τον εαυτό σου απλά!

Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, θεωρώ ότι ο λόγος είναι αυτή η δύναμη που κάποιος έχει ελκύσει από τον εαυτό του.
Η αξια του σε άλλους ανθρώπους έχει να κάνει με την πηγή του...Αν είναι από τον εαυτο, χειραγωγεί και κρινει, αν είναι από τον Εαυτο εμπνέει...

[Skapaneas]

΄Όμως νιώθω ότι δεν μπορώ να "περιορίσω" την ζωή μου σε δύο λέξεις...΄Οσο και αν προσπάθησα, δεν μπόρεσα.

Κριμα Βασω που δεν μπορεις να πεις δυο λογια ( κυριολεκτικα ) για τη ζωη σου...

Ειναι μαλλον εξαιρετικα πολυπλοκη και δεν μπορεις να το καταφερεις...

Ή μηπως προσπαθεις παρα πολυ με το νου σου;

Για να πεις αυτα τα δυο λογια για τον εαυτο σου Βασω, δεν χρειαζεται το μυαλο, αλλά η καρδια...

Η ενσυναισθηση που λες και εσυ...

Δεν χρειαζεται καν να προσπαθησεις...

Μονο να αφουγκραστεις Τον Ανωτερο Εαυτο σου, να σου ψιθυριζει...

Ελεος Δηλαδη...

Μηπως φοβασαι οτι με το να εκτεθεις σε αυτες τις Δυο Λεξεις, θα χασεις τον εαυτο σου;

Ο Ιδιος Ο Διδασκαλος φευγοντας απο τη γη ειπε:

• αύτη εστιν η εντολη η εμη, ινα Αγαπατε Αλληλους καθως ηγαπησα υμας

[Qisan]

Ειμαστε σε θεση να εξωτερικευσουμε πραγματα ΜΟΝΟ οταν ειναι η ωρα .....
Ποτε ειναι η ωρα ; Τοτε που κατι μεσα σου "ξερει" πως ειναι η ωρα

Καθε εξωτερικευση " ομολογια " εκτος "σωστου" " καταλληλου " χρονου ειναι ρηξη στη συνεχεια υποκειμενικου "ενσυνειδητου " χρονου , και μου μυριζει σκοπιμοτητα ... ισως ... περιεργεια ....

Namaste

[Vasoula]

Ο νους μου Σκαπανέα είναι "εκτός" εδώ και πολλά χρόνια...

Η ενσυναίσθηση λειτουργεί πια και για τους ανθρώπους που είναι κοντά μου.

Η ζωή μου ναι, είναι πολύπλοκη δεν χωράει σε δύο λέξεις...

΄Η ίσως είναι αυτό που πολύ σοφά λέει ο Qisan...όλα έχουν τον χρόνό τους...

΄Η ίσως να μην μπορώ να την περιγράψω γιατί είναι διάφανη!

Δεν ξέρω...

Πάντως η καρδιά είναι το σημείο της ζωής μου! Γι' αυτό να είσαι σίγουρος...Ο χώρος της αγάπης στο σύμπαν περιλαμβάνει μόνο αυτήν!

[Vasoula]

Α και κάτι ακόμα Σκαπανέα...


Πόσο πιο πολύ να εκτεθώ πια?? :roll:

Δεν έχει μείνει και τίποτα...

[Skapaneas]

Μαλλον εχεις δικιο Qisan σε αυτο που λες

Ειμαστε σε θεση να εξωτερικευσουμε πραγματα ΜΟΝΟ οταν ειναι η ωρα .....

Ποτε ειναι η ωρα ; Τοτε που κατι μεσα σου "ξερει" πως ειναι η ωρα

Γι' αυτο και οσοι ανταποκριθηκαν στις Δυο Λεξεις μεχρι τωρα ειναι μετρημενοι.

Και οπως μπορεις να διαπιστωσεις η ανταποκριση εγινε σε διαφορετικες χρονικες στιγμες...

Οταν ωριμασε δηλαδη ο χρονος :lol:

Θυμασαι τι γραφεις εκει;

Αναμεσα στις γνωσεις μια υπερεχει και αυτη ειναι η γνωση του εαυτου μας , η γνωση οτι γνωριζουμε , οχι επιστημονικα αλλα αυτογνωστικα ...
ΔΕΝ υπαρχει ΑΡΑ διοτι η επιγνωση του τι γνωριζουμε ειναι η συνειδητοποιηση της γνωσης μας και σ΄αυτο δεν λαμβανει μερος καμια σκεψη ... το σωμα μας , τα αισθηματα μας , το ειναι μας ολοκληρο, κανει την συνειδητοποιηση περαν πασης αμφιβολιας και καθε σκεψεως ...

[Vasoula]

Είναι μετρημένοι Σκαπανέα, γιατί εννοείς ότι ήταν έτοιμοι να δηλώσουν τον εαυτό τους?

Γιατί παρατηρώ ότι όσοι το κάνουν, συνήθως ακόμα ψάχνουν να βρουν και δεν έχουν κατασταλάξει...

Την άλλη οπτική του θέματος, μάλλον δεν φαίνεται να την εξετάζεις...

Συνήθως όταν είσαι σίγουρος για την ζωή, δεν βρίσκεις λέξεις να την περιγράψεις...Γιατί είναι ΟΛΑ!!!

Για δες το και λίγο διαφορετικά, από ό,τι η αρχική σου αντίληψη σου υπαγορεύει...Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις...Και η ερμηνεία που δίνεις είναι όταν κοιτάς το νόμισμα μονο από την μεριά που έπεσε...

[Skapaneas]

Αρα Βασω αυτες οι δυο λεξεις σε περιγραφουν: Ειμαι Ολα

[Vasoula]

Είπα η ζωή είναι όλα!

Αν αυτό μπορεί να περιγράψει την ζωή μου, τότε εξίσου μπορώ να πω και ΤΙΠΟΤΑ!

Δεν μπορώ να την δω μονοδιάστατα Σκαπανέα...

Ούτε τρισδιάστατα καν μπορώ να την δω...

Οι λέξεις εμφανίζονται στην 3η διάσταση...

Χάνονται στις πιο πάνω διαστάσεις...

Και αυτές όμως, τις άλλες διαστάσεις, εγώ δεν μπορώ να τις αφήσω έξω από την ζωή μου, γιατί υπάρχουν μέσα σ' αυτήν...

Το "όλα" δεν μπορεί να τις συμπεριλάβει...

Γιατί αν σου ζητούσα να αναλύσεις το "όλα", δεν θα μπορούσες να βάλεις μέσα σ' αυτό το "τίποτα"...

Και όμως, υπάρχω και μέσα σ' αυτό!

Ακόμα τώρα που μιλάμε, ειλικρινά, δεν μπορώ να αυτοπροσδιοριστώ...γιατί ξέρω τι είμαι!

Συνήθως, έχω παρατηρήσει ότι δηλώνεις, όταν ακόμα δεν γνωρίζεις με σιγουριά...
΄Οταν είσαι σίγουρος, δεν σου χρειάζεται η δήλωση του ποιός είσαι...

[galazia_sfaira]

Και όμως, υπάρχω και μέσα σ' αυτό!

Είναι μερικές φορές οι πιο "υπαρκτες"στιγμες.Ειναι ισως στιγμες απεριοριστου προσδιορισμου.Ειναι στιγμες απολυτης αρμονίας του Χαους.Υπαρχουμε μεσα σε ολα,και γινόμαστε Ενα,υπαρχουμε μεσα στο Τιποτα και γινόμαστε Ολα!Aκουγεται παράδοξο αλλα ειναι καριβως η αλλη οψη του Εν εσμεν.
Στο Ενα υπαρχει προσδιορισμός,Εικονα,πραγματικοτητα,Υλη.Στο Τιποτα υπαρχει Πνευμα,Εξαύλωση.Δεν ξερω να το εκφρασω αλλα ξερω τι ΕΙναι.ΕΙναι η προυπαρξη του υπαρχοντος,ΕΙναι το πριν Εν αρχη ην ο λογος,Ειναι το κυτταρο του Θεού.

[Skapaneas]

Γιατί αν σου ζητούσα να αναλύσεις το "όλα", δεν θα μπορούσες να βάλεις μέσα σ' αυτό το "τίποτα"...

Και όμως, υπάρχω και μέσα σ' αυτό!

Ακόμα τώρα που μιλάμε, ειλικρινά, δεν μπορώ να αυτοπροσδιοριστώ... γιατί ξέρω τι είμαι!

Συνήθως, έχω παρατηρήσει ότι δηλώνεις, όταν ακόμα δεν γνωρίζεις με σιγουριά...

΄Οταν είσαι σίγουρος, δεν σου χρειάζεται η δήλωση του ποιός είσαι...

• Το Τιποτα = Χαος Ειναι Η Βαση Του Παντος

Στα μαθηματικα, το κενο συνολο(=τιποτα) θεωρειται εμπεριεχομενο σε καθε αλλο συνολο.

Αρα μεσα στο Ολα ναι, μπορω να ενταξω και το Τιποτα.

Αλλωστε τι Ολα θα ηταν το Ολα χωρις το Τιποτα;


Ξερεις τι εισαι και γι' αυτο δεν μπορεις να αυτοπροσδιοριστεις!

Παραδοξο!

Το ξερω δηλωνει οτι γνωριζω και αρα ειμαι σε θεση να σχηματισω εικονα στο μυαλο μου.

Διοτι γνωση χωρις εικονα δεν μπορει να υπαρξει εκ των πραγματων.

Αυτη ειναι η φυση του νοειν.

Ποιο σωστο θα ηταν να πεις οτι δεν εχεις τις καταλληλες λεξεις για να εκφρασεις αυτο που γνωριζεις οτι εισαι, διοτι αυτο που εισαι ξεπερναει καθε κατανοηση.

Σε αυτη ομως την περιπτωση θα μπορουσες να αρχισεις να αυτοπροσδιοριζεσαι περιφραστικα και με σταδιακο τροπο να φτασεις να κλεισεις την κατασταση αυτη που εισαι, σε ενα περιεκτικο λογο λιγων λεξεων, που θα μορουσαν τελικα να γινουν Δυο Λεξεις.


Οταν Ο Χιστος λεγει: Εγω Ειμι Το Φως Του Κοσμου, σημαινει οτι δεν γνωριζει με σιγουρια αυτο που ειναι;

Δεν μπορουμε μαλλον να το πουμε αυτο...

Ετσι δεν ειναι;

Τοτε γιατι το δηλωνει;

Μα για να το ακουσουμε και να το μαθουμε και να το ακολουθησουμε και να το αφομοιωσουμε αναβαθμιστικα, ωστε να οικοδομησουμε το δικο μας αντιστοιχο δρομο, στο οποιο και εμεις θα μπορουμε να λεμε με σιγουρια: Εγω Ειμι Το Φως Του Κοσμου ( Μου )

[Rainmaker]

Σκαπανέα η ζωή δεν είναι μαθηματικά...
Προσπαθείς και τα εξηγείς όλα με την λογική ενω δεν πρέπει.. δοκίμασε να το κάνεις με την καρδιά

Αυτό που λέει η Βάσω είναι σωστό αν ξέρεις πραγματικά τι είσαι.. δεν μπορείς να αυτοπροσδιοριστείς με δυο λέξεις .. ούτε με τρείς ή τέσσερις...

Μόνο αυτό που είσαι στην 3 διάσταση μπορεί να προσδιοριστεί με μερικές λέξεις..

Αλλα δεν υπάρχουμε μόνο σε αυτήν...

Το γνωρίζω κάτι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μπορω να σχηματίσω μια εικόνα στο μυαλό μου...

Ακριβώς με αυτή την αντίληψη του κόσμου σχηματίστηκε η εικόνα του θεού.. και παρουσιάστηκε σαν τον γεράκο με την μακριά λευκη γενειάδα που παρακολουθεί τον κόσμο απο τον θρόνο του πάνω σε κάποιο σύνεφο...
Επειδή νόμισαν ότι τον ξέρανε...

ο Ιησούς μπορεί να αυτοπροσδιορίστηκε ως φως.. αλλα μηπως δεν ήταν ο μόνος προσδιορισμός που έδωσε στον εαυτό του;;

[Vasoula]

Ξερεις τι εισαι και γι' αυτο δεν μπορεις να αυτοπροσδιοριστεις!

Παραδοξο!

Δεν υπάρχουν οι λέξεις...Οι λέξεις παίζουν ρόλο μόνο εδώ!!!

Ο Ιησους δεν το είπε ποτε!!!

Ποτέ δεν είπε "είμαι το φως"...

Τον ρώτησα λοιπόν να μου πει τι είμαι, τι είναι

και κοίτα τι μου απάντησε...

Είμαι η αρχέγονη ενέργεια. Που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα. Είμαι η πηγή ζωής και ό,τι περικλείεται στο αέναο!!! Είμαι όλα όσα βλέπεις και όσα αισθάνεσαι. Είμαι ο σπινθήρας. Είμαι η διάρκεια. Είμαι η φωτιά και η βροχή. Είμαι το κλάμα και η λύπη. Είμαι η χαρά και η φαντασία.. Είμαι η αγάπη. Παίρνω μορφές και γίνομαι αέρας, βράχος, θάλασσα, χείμαρρος. ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!»

και αυτο που είμαι, Σκαπανέα, δεν μου το είπε...μου το έδειξε! Δεν το είδα μόνό με τα μάτια μου, αλλά το βίωσα με την ψυχή μου...

Αντε πες της τώρα να το περιγράψει...