Ποιος ο ρόλος της κριτικής στη ζωή σας;

[galazia_sfaira]

Εγω ουτε φλυαρώ Γιωρίκα ουτε φιλοσοφώ!
ΒΙΩΝΩ!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΩ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ

[gexrag]

Αποψή σου.. άποψή μας..
αφού λοιπόν μιλάς για αυτοκριτικη γιατί δεν την εφαρμόζεις κι όλας;;;

Εγώτην αυτικριτική μου την κάνω ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. Εσείς;

[Rainmaker]

Η σιωπή μου προς απάντηση σου gexrag... ΕΔΩ σταματάει ο διάλογος μαζί σου.. ο θεός να τον κάνει διάλογο δηλαδη.
Εγω πλέον δεν θα γράφω σε θεματα σου παρα μονο για θεματα διαχειρησης...

[angela_al]

Υ.Γ.: Σύμπτωση; Χθες βράδυ σκεφτόμουνα για την έννοια της κριτικής, όσον αφορά την τέχνη βέβαια.

Η διατύπωση – κοινολόγηση μιας δεύτερης γνώμης για κάτι που αφορά την τέχνη είναι νομίζω, πάντα χρήσιμη- αν διαθέτω τις γνώσεις και τα εχέγγυα να ασκήσω κριτική στα έργα των άλλων φυσικά.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν κριτικοί που τα κείμενά τους είναι ανώτερα από πολλά "υπο κρίση" έργα, με πολύ μεγαλύτερο ταλέντο από τους προ(σ)βεβλημένους καλλιτέχνες. Όμως είναι κρίμα τα όμορφα γραμμένα λόγια να υπερτερούν αριθμητικά των έργων... Εχουμε ανάγκη από "εργάτες", συγγραφείς, ποιητές, συνθέτες, μουσικούς, σκηνοθέτες, χορογράφους... Ας μην σπεύδουμε να τους χαρακτηρίσουμε αποτυχημένους και μέτριους. Μια κριτική που έχει να (αντι)προτείνει είναι προτιμότερη και "αναλαμβάνει την ευθύνη της".

[Θοδωράκος]

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, που η κριτική έχει αντικειμενικά κριτήρια. Όπως λόγου χάριν στα επαγγελματικά θέματα, σε θέματα σπουδών και τα λοιπά. Δηλαδή σε τομείς που υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια, όσον αφορά το τι είναι σωστό και τι λάθος. Σε αντίθεση με την ζωή του ανθρώπου και τον ίδιο τον άνθρωπο, που δεν υπάρχουν τέτοια κριτήρια.

Να μια καλη ευκαιρία λοιπον Θεόδωρε να μας εξηγήσεις τι ειναι αντικειμενικά κριτήρια;Εναντι ποίων τα αντιπαραβαλεις;
Τι ειναι σωστό και λαθος;Που ειναι η διαχωριστική γραμμή και ποιος την καθορίζει.
Και γιατι διαφοροποιείς την εργασία δηλαδη το 1/3 του 24ωρου του ανθρωπου και την απομονώνεις;
Ποιά εινα τα αντικειμενικά κριτήρια για τις σπουδες;
Αυτες δεν εχουν σχεση με την οντοτητα μας; Ειναι ξεχωρα κομματια που τα διαπραγματεύεσαι κατω απο αλλες παραμετρους απο αυτο που ΕΙΣΑΙ;

Ας σου φέρω λοιπόν μερικά παραδείγματα:

-υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια ως προς την τεχνική του τραγουδιού: κάποια πράγματα απλά σου καταστρέφουν την φωνή

-όταν κάνεις ένα επάγγελμα, υπάρχουν κάποια αντικειμενικά κριτήρια: άμα είσαι ηλεκτρολόγος και κάνεις το σπίτι να ανατηνάσσεται, κάνεις λάθος.

-όταν η ακαδημαϊκή γνώση δεν ανοίγει τον νου αλλά τον στενεύει και τον κάνει να αναμασά παλαιές γνώσεις, είναι λάθος

"Ξέρεις γιατί δεν είναι τελικά και τόσο απλό να πει κανείς πότε ένα ανθρώπινο ον είναι "καλό" και πότε δεν είναι; Γιατί δεν γνωρίζουμε σε τί χρησιμεύουν τα ανθρώπινα όντα. Ο ποδοσφαιριστής χρησιμεύει στο να παίζει ποδόσφαιρο έτσι ώστε να βοηθήσει να κερδίσει η ομάδα βάζοντας γκολ στους αντιπάλους. Ένα μηχανάκι χρησημεύει για να μας μεταφέρει γρήγορα, σταθερά, χωρίς προβλήματα. Ξέρουμε πότε ένας ειδικός, ή πότε ένα όργανο λειτουργούν όπως πρέπει, γιατί γνωρίζουμε την υπηρεσία που οφείλουν να εκτελέσουν, γνωρίζουμε τι πρέπει να περιμένουμε από αυτά. Τα πράγματα αλλάζουν όμως, μπερδεύονται, όταν αναφερόμαστε στον άνθρωπο γενικώς [...]"
Φερνάντο Σαβατέρ "Κάνε αυτό που θέλεις, αλλά..."

Ποιός σημερα θεωρείται με αντικειμενικά κριτηρια ευτυχεστερος ,τυχερότερος και καλυτεροτερος.
Ο Αλέξανδρος γιος του Αριστοτελη του γνωστου ή εσυ;
Η κόρη του μηπως ή εσύ;
Η εγγονή του ίσως ή εσυ;
Εγω παντως βαζω τον εαυτο μου στην συγκριση και λεω ΕΓΩ και τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.
Για ρωτα ομως καποιον "θαθελες να εισαι γιος του ταδε και του δηνα;"Δεν θα προλαβουν να το σκεφτουν.Θελουν να ειναι ολα εκτος απο αυτο που ειναι λογω αντικειμενικών κριτηρίων.

Εδώ δεν μπορώ να καταλάβω καθόλου τί θες να πεις. Συγγνώμη.

Καμιά κριτική και καμιά συμβουλή δεν αποδεχομαι.Οταν όμως ειμαι συντονισμενη ψυχικά με καποιον και ξερω τις προθεσεις του αλλά ταυτοχρονα ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΩ θα το κανω αλλα και παλι για τους δικους μου λογους,υποκειμενικους απολυτα.Γιατι υπαρχει ροή ανάμεσα σε οποιον και σε μενα.Γιατι υπαρχει ενιαιότητα ,αν υπαρχει ο όρος,αναμεσα σε κεινον και σε μενα,την δεδομενη στιγμη του εδω και τωρα.Γιατι εχουν υπαρξει στιγμες στις ζωές των ανθρωπων που μετα απο χρονια λενε ανοιγοντας την παλαμη τους προς το προσωπο τους "Παρε πεντε γιατι ποτε δεν εκανα αυτο που ηθελα αλλα δανειστηκα τα θελω των αλλων"
Αλλά θα σου πω και για την αλλη πενταρα"Παρε πεντε γιατι μου ταλεγε η μανα μου"Μονο που τοτε που ταλεγε ηταν μονο δικη της εμπειρία κι οχι δικη σου.
Τις πεντάρες αυτές να τις θυμασαι στην ζωή σου κι ευχομαι να ειναι ελαχιστες!

Κατ'αρχάς, δεν συγκρούστικα με αυτό που πρεσβεύεις, απλά διάλογο κάνουμε.
Αυτό το "παρε πεντε γιατι ποτε δεν εκανα αυτο που ηθελα αλλα δανειστηκα τα θελω των αλλων", είναι πολύ ωραίο. Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να υιοθετούμε τις ζωές και τις στάσεις των άλλων. Αυτό όμως δεν συμαίνει ότι δεν μπορούμε να δεχθούμε και κριτικές ή συμβουλές. Πιστεύω ότι μία τέτοια στάση ζωής, το να μην δέχεσαι δηλαδί κριτικές, μπορεί να οδηγήσει στην αδιαλλαξία και την απομόνωση.

"Όμως είναι κρίμα τα όμορφα γραμμένα λόγια να υπερτερούν αριθμητικά των έργων... "

Πολύ όμορφο αυτό που είπες!


Αυτά προς το παρών.

[Vasoula]

"...Προπαντός όμως ας αποφύγουμε να βιάσουμε τους ανθρώπους να δεχθούνε τις απόψεις μας. Ας παραιτηθούμε από αυτήν την απόπειρα, γιατί εύκολα έτσι γινόμαστε ανυπόφοροι...
Είναι αδέξιο να ενοχλούμε ή και να εξοργίζουμε τους ανθρώπους. Μπορεί να μην έχουμε αποκτήσει ακόμα την τέχνη να μπορούμε να εξηγούμαστε πολύ καθαρά.
Τέλος είναι καλό να μην ξεχνάμε πως εκείνοι που μας περιβάλλουν είναι σε θέσή να εξετάζουνε την καθημερινή μας διαγωγή και να γνωρίζουνε τις αδυναμίες μας και τα ελαττώματά μας. Αν τους παραμιλάμε για πνευματικές αξιες, θα περιμένουν από εμάς πιο πειστικές αποδείξεις από εκείνες που μπορούμε να τους δώσουμε, στο στάδιο που βρισκόμαστε..."
΄Ετσι εγείρουμε την κριτική τους...

Εμμετ Φοξ
ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ
Εκδόσεις ΥΔΡΟΧΟΪΚΗ ΕΠΟΧΗ

[eleni]

Να κανω μια ερωτηση?
Οι συμβουλες ανηκουν στην κατηγορια -κριτικη-?

[Vasoula]

΄Οχι Ελένη μου γιατι ρωτάς όμως?

[eleni]

Σκεφτομαι...οτι μια συμβουλη πολλες φορες εκλαμβανεται απο τον αλλον ως κριτικη λογω καχυποψιας.
Υπαρχουν ορια?

[Vasoula]

Για να δοθεί η συμβουλή, χρειάζεται να ερωτηθείς.

Δεν δινεις συμβουλή όταν ο άλλος δεν θέλει να την ακούσει...Τότε μπορεί να θεωρηθεί κριτική.

Γενικά το να λέμε την γνώμη μας, χρειάζεται πρώτα να ερωτηθούμε γι' αυτήν, και έτσι ο σεβασμός βάζει από μόνος του τα όρια.

[eleni]

Σωστα. Ετσι μπορουμε να πουμε "ας μη με ρωταγες" :lol:
Κι αν δεν ερωτηθουμε σιωπαμε προφανως.

[Vasoula]

Ναι Ελένη μου, ξερεις την άποψή μου...

Η βοήθεια δίνεται όταν ζητιέται...

αλλιώς θα φανεί σαν εμείς να ξέρουμε το καλό του άλλου, καλύτερα από τον ίδιο.

Αν ο δρόμος του είναι αυτός που έχει επιλέξει, εμένα γιατί να με ενδιαφέρει?
Αν νιώσει ότι δεν έχει πάρει σωστά την ζωή του και χρειάζεται στήριξη για να την δει αλλιως, τότε είναι έτοιμος να δεχθεί και αυτήν την στήριξη, όχι σαν κριτική αλλά σαν ένα "ανοιγμα" μιας κλειστής πόρτας.
Αν την ανοίξει και μπει, πάλι δική του απόφαση είναι ε?

Ξέρεις πόσους ξέρω, που αφήνουν την πόρτα μισάνοιχτη και "φοβούνται" να την διαβούν? Τριγυρνάνε εκεί γύρω, αλλά το κάθε πράγμα στον χρόνο, που ο καθένας μας έχει ορίσει.
Τα όρια και τις αντοχές μας τις ξέρουμε μόνο εμείς οι ίδιοι και κανένας άλλος!
Αν ο άλλος επέμβει βίαια, τότε θεωρείται κριτική κα μάλιστα κριτική που πάει να επιβάλλει απόψεις!!!
Και σωστά θεωρείται...κατά την άποψή μου.

[Θοδωράκος]

Χμ... κατάλαβα την διαφορά που έχω στον τρόπο που εννοώ την λέξη "κριτική": θεωρώ ότι μπορεί να υπάρξει και σωστή κριτική, με τον τρόπο που εσείς τον κατατάσσετε στην έννοια της συμβουλής. Και όντως, ίσως η λέξη κριτική να έχει μέσα της κάτι το "βίαιο". Αυτό που προτείνω είναι να αγνοήσουμε αυτήν την βίαιη πλευρά της και να λάβουμε υπ'όψην (άμα το θέλουμε) την βάση αυτού που ο άλλος μας λέει. Αυτό βέβαια, όταν αισθανθούμε μέσα μας αυτό το "κάτι" που μας τσιγκλάει.

[Vasoula]

Θοδωρή δεν υπάρχει καλή ή κακή κριτική, ούτε βίαιη ή απαλή...
Υπάρχει μόνο κριτική...

Οτιδήποτε άλλο λειτουργεί με το πρότυπο του "αρνητικού-θετικού" και το κάνει να μην φαίνεται κριτική...

Παράδειγμα

Κριτική θα κάνεις αν με πεις καλή
Κριτική θα κάνεις αν με πεις κακή

Το πως θα το λάβω εγώ έχει σημασία για τους προσδιορισμούς που λες...καλή, κακή, βίαια κλπ.

Και αυτό θα το λάβω, σύμφωνα με τα πρότυπα που λειτουργούν για το καλό και το κακό.

΄'Ετσι θα χαρώ αν με πεις καλή (παρ' όλο που μπορεί να μην είμαι)
Και θα θυμώσω αν με πεις κακή (παρ' όλο που πάλι μπορεί να μην είμαι)

Η επιγνωση της ισοορροπίας αρνητικού-θετικού, σε φέρνει στην αποστασιοποίηση από οποιαδήποτε κριτική, είτε καλή, είτε κακή, είτε βίαια, είτε συμβουλευτική κλπ.

Η κριτική είναι χρήσιμη, εφ΄οσον κανεις έχει το θάρρος να την κάνει μόνο για τον εαυτό του. Η αυτοκριτική ειναι σημείο για άνοιγμα της συνειδητότητας, ώστε να φθάσει στην αυτογνωσία της.