Ο ΑΥΛΟΣ -ΚΕΦ.2- ΜΕΙΝΑΡ

[CHRYSSOULA]

Ο ΑΥΛΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2- «ΜΕΙ-ΝΑΡ»

Την ημέρα της αναχώρησης ο Ντάνιελ ξεκίνησε πολύ πρωί με το τζιπ του για το σπίτι της Έμιλι, όπου ήταν και το σημείο συνάντησής τους.
Είχε προσφερθεί να πάει να τους πάρει αυτός, επειδή ο Τομ είχε ένα πολύ μικρό αυτοκίνητο και η Έμιλι, ενώ γνώριζε να οδηγεί, δεν είχε ακόμα δικό της μεταφορικό μέσο. Στο δικό του τζιπ θα μπορούσαν άνετα να φορτώσουν τα σακίδια τους και τις προμήθειες που θα είχαν πάρει.
Η Έμιλι και ο Τομ, ο τελευταίος είχε διανυκτερεύσει στο σπίτι της, ήταν ήδη έτοιμοι και περίμεναν τον Ντάνιελ.
Είχαν αποφασίσει να πάνε με το τζιπ όσο πιο κοντά γινόταν στην σπηλιά, και μετά να προχωρήσουν με τα πόδια. Σκέφθηκαν, ότι ήταν καλύτερο να έχουν ένα δικό τους μεταφορικό μέσο, όταν θα έφευγαν από εκεί, γιατί δεν γνώριζαν αν έπρεπε να φύγουν ξαφνικά ή τι μπορούσαν να βρουν μέσα σε κάποιο σημείο και να το μεταφέρουν.
Μόλις έφτασε ο Ντάνιελ φόρτωσαν το τζιπ και ξεκίνησαν για την σπηλιά που απείχε 1 ώρα περίπου από το σπίτι της Έμιλι. Εκείνη πήγαινε συνήθως με τοπικό λεωφορείο και η διαδρομή διαρκούσε λίγο περισσότερο. Φυσικά το λεωφορείο δεν ανέβαινε μέχρι επάνω στο βουνό που ήταν η σπηλιά αλλά πολύ χαμηλότερα και μετά όποιος ήθελε περπατούσε ή έπαιρνε κάποιο από τα μικρά οχήματα που στάθμευαν έξω από την στάση. Οι οδηγοί ανέβαζαν τους επισκέπτες μέχρι την περίφραξη γύρω από την σπηλιά και έπρεπε να περάσεις πρώτα από το ταμείο που υπήρχε απέξω και να κόψεις εισιτήριο, προτού περάσεις μέσα μια και η σπηλιά Σμου ήταν ένα σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής.
Μόλις έφτασαν στους πρόποδες του βουνού ανέβηκαν με το τζιπ ένα ελικοειδές μονοπάτι που οδηγούσε μέχρι την περίφραξη της σπηλιάς και πάρκαραν το αυτοκίνητο κάπου απέξω. Πήραν τα σακίδια στην πλάτη και κάποια άλλα πράγματα στα χέρια και ο Τομ τράβηξε για τα εκδοτήρια εισιτηρίων.
Ο χώρος παρέμενε ανοιχτός μέχρι την Δύση του ήλιου και μετά οι φύλακες κλείδωναν την μεγάλη εξωτερική πόρτα για να μην πλησιάζουν εκεί περίεργοι και προπαντός για να μην συμβεί κάποιο ατύχημα μια και ο χώρος παρέμενε όλο το βράδυ χωρίς κανένα φωτισμό.
Έτσι οι τρείς φίλοι μπήκαν μέσα από την είσοδο της σπηλιάς και προχώρησαν εσωτερικά ακολουθώντας τις επιγραφές με τις ενδείξεις. Ο χώρος ήταν φωτισμένος και έβλεπαν καθαρά που πατούσαν.



Σε κάποια σημεία υπήρχαν προστατευτικά κάγκελα για να αποφεύγονται γλιστρήματα ή άλλα ατυχήματα γιατί η σπηλιά είχε εξερευνηθεί μέχρις ενός σημείου και μετά υπήρχαν απαγορευτικές ενδείξεις, γιατί το έδαφος γινόταν απότομο και έβλεπες, εάν ερχόσουν λίγο πιο κοντά στο διαχωριστικό κάγκελο, ότι υπήρχε αρκετό βάθος από κάτω.
Ενώ είχαν προχωρήσει αρκετά ρώτησε η Έμιλι τον Ντάνιελ τι είχε μάθει για την ΑΡΑΧΝΗ που δεν μπορούσε να τους το αναφέρει τηλεφωνικά.
Τότε ο Ντάνιελ τους διηγήθηκε, ότι είχε ρωτήσει μια συγγενή του βιβλιοθηκάριο, που γνώριζε πολλά για παράξενα τεχνουργήματα μια και είχε κάνει η ίδια συζητήσεις με άτομα που γύρευαν στην βιβλιοθήκη στοιχεία ή πληροφορίες για αυτά. Δεν θυμόταν μου είπε να είχε ακούσει για κάποιο αντικείμενο με την ονομασία ΑΡΑΧΝΗ αλλά κάποιος επισκέπτης της βιβλιοθήκης είχε αναφέρει κάποτε, ότι έψαχνε πληροφορίες για ένα παράξενο αντικείμενο που είχε πολλές μικροσκοπικές κεραίες σαν δέκτες που εξέπεμπε σήματα και δονήσεις. Κάποιοι ερευνητές το είχαν βρει πριν πολλά χρόνια σε μια σπηλιά στην Γρανάδα της Ισπανίας. Οι δονήσεις που εξέπεμπε ήταν πολύ ισχυρές και κάποιοι που τις δέχθηκαν θεραπεύτηκαν άμεσα από όποιο πρόβλημα υγείας είχαν.
Αυτό προκάλεσε μεγάλη εντύπωση και αποφάσισαν εκείνοι που το εντόπισαν να το ερευνήσουν περισσότερο. Το έκρυψαν μέσα σε ένα δερμάτινο σακί για να μην χαθεί και το φύλαγαν με βάρδιες. Του είχαν δώσει μια ιδιαίτερη ονομασία και σε κάποια γλώσσα που δεν χρησιμοποιείται πια και δεν είναι γνωστή. Μου ανέφερε, ότι της είχε κάνει εντύπωση όταν το άκουσε για πρώτη φορά και συγκράτησε το όνομα, γιατί ποτέ δεν το είχε ξανά ακούσει.: Το αντικείμενο το είχαν ονομάσει: «ΜΕΙ-ΝΑΡ»
Ψάχνοντας κατόπιν εγώ σε διάφορα βιβλία γλωσσολογίας που έχω σαν ιστορικός, συνέχισε ο Ντάνιελ, βρήκα ότι μπορεί κάπως να ερμηνευθεί ως: «Ο εξ Ουρανού»
Ο Ντάνιελ σταμάτησε να μιλάει γιατί είδε ότι τόσο την Έμιλι όσο και τον Τομ να τον κοιτάζουν με το στόμα ανοιχτό από κατάπληξη.
Τότε ο Τομ του εξήγησε γρήγορα αυτό που δεν του είχε αναφέρει στο τηλέφωνο δηλαδή για τον τρόπο αναχώρησης του λιπόθυμου άντρα, που είχε συναντήσει η Έμιλι έξω από την σπηλιά και την φράση που της είπε φεύγοντας.: «ΜΕΙ-ΝΑΡ»
Ήταν η σειρά του Ντάνιελ να μείνει εμβρόντητος.
Αναρωτήθηκαν τότε εάν αυτό το αντικείμενο ήταν το ίδιο με την ΑΡΑΧΝΗ που αναζητούσαν οι γονείς της και, αν ναι, πως βρέθηκε από περιοχή νότια της Ισπανίας στην Σκωτία; Όμως ο άνδρας δεν είχε κάποιο άλλο αντικείμενο επάνω του, ανέφερε η Έμιλι, εκτός από τον αυλό που κρεμόταν από το στήθος του.
Που βρίσκεται τώρα αυτό το αντικείμενο που ανέφερες ρώτησε η Έμιλι τον Ντάνιελ.
Κανένας δεν γνωρίζει αποκρίθηκε εκείνος, γιατί εκείνοι που το πρόσεχαν ως ιερό κειμήλιο, όταν κάποια στιγμή άνοιξαν το σακί για θεραπευτικούς λόγους το παράξενο τεχνούργημα είχε εξαφανιστεί.
Φυσικά υπόνοιες έπεσαν σε κάποιον που είχε βάρδια φύλαξης εκείνη την ημέρα είτε ότι το πούλησε είτε ότι το έκρυψε κάπου για δικό του προσωπικό όφελος. Εκείνος όμως ορκιζόταν, ότι ήταν αθώος .
Η καχυποψία διέλυσε την ομάδα και έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα ο άνθρωπος που έχασε το τεχνούργημα βρέθηκε νεκρός στο κρεβάτι του από ανακοπή καρδιάς. Από τότε κανείς δεν έμαθε τίποτα για αυτό το αντικείμενο και το γεγονός πέρασε σαν θρύλος. Όμως για κάποιους φαίνεται η αναζήτηση δεν σταμάτησε ποτέ συνέχισε σκεπτικός ο Ντάνιελ.
Η παρέα συνέχισε την διαδρομή της μέσα στην σπηλιά κοντά ο ένας στον άλλον για να παρατηρούν προσεκτικά αν κάτι περίεργο έπεφτε στην αντίληψη τους. Καθώς προχωρούσαν ένοιωσαν μια ξαφνική δόνηση στο έδαφος και αρπάχτηκαν από τα διαχωριστικά κάγκελα για να μην γλιστρήσουν στο κενό που υπήρχε από κάτω.
Σεισμός ρώτησε η Έμιλι κοιτώντας τον Τομ με βλέμμα ανησυχίας.
Εκείνος κοίταξε ερευνητικά κάποιες πέτρες που εξείχαν από τα πλαϊνά της σπηλιάς και κάποια χώματα στο έδαφος και ανέφερε, ότι τίποτα στο περιβάλλον δεν έδειχνε, ότι είχε προηγηθεί σεισμική δραστηριότητα. Ίσως να ήταν κάτι προσωρινό τους ανέφερε αλλά από άλλους λόγους. Ίσως γεωλογική μαγνητική δόνηση που πιθανόν την προκάλεσε κάποια δραστηριότητα όχι όμως σεισμική. Ακόμα δεν μπορούσε να διευκρινίσει τι ακριβώς.
Καθώς συνέχισαν να προχωρούν έφτασαν σε κάποιο σημείο που σταμάτησαν οι οδηγίες διάβασης και υπήρχε μόνο μία έντονη σήμανση που έγραφε, ότι απαγορευόταν η περαιτέρω διέλευση, γιατί η περιοχή παρέμενε ανεξερεύνητη ακόμα και ο επισκέπτης διέτρεχε κίνδυνο αν την περνούσε!!
Η παρέα κοιτάχτηκε και πρόσεξαν όλοι, ότι υπήρχε ένα μεταλλικό κιγκλίδωμα που τους εμπόδιζε να προχωρήσουν παρακάτω και φαινόντουσαν να είναι όλα από εκεί και πέρα κατασκότεινα.
Πρέπει να προχωρήσουμε είπε τότε ο Ντάνιελ αποφασιστικά, και δεν πιστεύω στα αυτιά μου που εγώ λέω κάτι τέτοιο, αλλά δεν ήλθαμε εδώ για τουρισμό αλλά με την σκέψη, ότι ίσως βρούμε κάποιο σημαντικό ιστορικό κειμήλιο που θα μας δώσει κάποιες απαντήσεις σε όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα.
Η Έμιλι κοίταξε τον Τομ που είχε πάρει μια έκφραση αποδοκιμασίας.


Σίγουρα δεν ήλθαμε εδώ για τουρισμό φίλοι μου αποκρίθηκε τότε ο Τομ αλλά η προφύλαξη μας από επικείμενο κίνδυνο είναι η πρώτη μας προτεραιότητα. Σας έχω πει, ότι έχω ξαναέλθει πριν ένα χρόνο περίπου μαζί με άλλους δύο συμφοιτητές μου.
Πίστευα, ότι θα είχαν προχωρήσει οι έρευνες και η διάνοιξη δρόμου από το σημείο που υπάρχει τώρα απαγορευτικό αλλά βλέπω ότι τα πράγματα παραμένουν τα ίδια. Εκείνο όμως που δεν σας είπα είναι, ότι έχοντας αυτοπεποίθηση τότε και οι τρείς μας τόσο τις επιστημονικές μας γνώσεις όσο και στην καλή μας φυσική κατάσταση λόγω πεζοπορίας και αναρριχήσεων, πιστέψαμε ότι δεν θα διατρέχαμε κίνδυνο αν παραβιάζαμε το απαγορευτικό. Πραγματικά για 1-2 χιλιόμετρα παρά τις δυσκολίες και τον ελλιπή φωτισμό προχωρήσαμε αισιόδοξοι, ότι θα φθάναμε στο άλλο άκρο της σπηλιάς. Όμως ο δρόμος σταμάτησε απότομα και έγινε απότομος και γλιστερός. Τότε ο Ρον που προπορευόταν έβγαλε μια φωνή και έπεσε στο κενό. Όμως κάτω δεν ήταν κάποιο βάραθρο αλλά νερό, γιατί ακούσαμε τον παφλασμό. Έπεσε από δύο μέτρα ύψος περίπου και δεν ανήλθε ποτέ στην επιφάνεια. Δέσαμε σε μια προεξοχή ένα σχοινί και κατέβηκε πρώτα ο Φέλιξ και αφού ανέβηκε κατέβηκα και εγώ. Είχαμε τον φακό δεμένο γύρω από την μέση, για να παρατηρούσαμε αν υπήρχε κάπου το σώμα του Ρον. Δεν θέλαμε να κατέβουμε και οι δύο μαζί, για να επιθεωρούσε ο ένας από τους δυό μας το δεμένο σχοινί στην προεξοχή ενός βράχου για να μην κοβόταν.
Το νερό εκεί που κατεβήκαμε με το σχοινί ήταν ρηχό. Κάνοντας λίγα βήματα όμως παραπέρα βάθαινε απότομα και δεν ξέρουμε σε πόσο βάθος έφτανε. Όμως δεν φαινόταν ίχνος του Ρον. Όταν ανέβηκα και εγώ επάνω αποφασίσαμε να πάμε στην αστυνομία να καταγγείλουμε το γεγονός, για να τον ψάξουν με πιο ολοκληρωμένα μέσα. Όμως πήραμε πρώτα τον πατέρα του που ήταν επιθεωρητής σε κάποιο αστυνομικό τμήμα στη Γλασκόβη και του εξηγήσαμε τι έγινε. Γνωρίζαμε καλά, ότι η αστυνομία του Εδιμβούργου, μόλις μάθαινε τι είχε συμβεί θα μας έβαζε τσουχτερό πρόστιμο και πιθανή φυλάκιση, που θα μετατρεπόταν σε κοινωνική εργασία, για παραβίαση του νόμου περί σπηλαίων και επί πλέον δυσφήμιση του αξιοθέατου για ελλιπή μέτρα προστασίας. Ο πατέρας του Ρον είχε γνωστούς στο τμήμα του Εδιμβούργου και με άκρα εχεμύθεια διενεργήθηκε ομάδα με ειδικούς σε καταδύσεις και υποβρύχια έρευνα που δυστυχώς όμως κατέληξε άκαρπη. Κατά πάσα πιθανότητα ο φίλος μας κτύπησε στο κεφάλι από την πτώση και το σώμα του παρασύρθηκε κάπου μακριά από ρεύματα ή εγκλωβίστηκε ανάμεσα σε υπόγεια πετρώματα.
Πίστευα όπως ανέφερα και παραπάνω ότι μετά το δυστύχημα του φίλου μου, ότι οι αρμόδιες αρχές θα είχαν προχωρήσει σε αξιοποίηση της σπηλιάς με περαιτέρω έρευνα αλλά βλέπω ότι η κατάσταση παραμένει η ίδια και φυσικά με τους ίδιους κινδύνους ή ίσως και μεγαλύτερους λόγω διάβρωσης του εδάφους.
Δεν θεωρώ συνετό να προχωρήσουμε περαιτέρω γιατί μετά από τυχόν νέο ατύχημα τα πράγματα θα είναι ζοφερά για τους υπόλοιπους.
Απογοήτευση ζωγραφίστηκε στα πρόσωπα της Έμιλι και του Ντάνιελ, γιατί γνώριζαν καλά, ότι μόνο δειλός δεν ήταν ο Τομ και πάντα ζύγιαζε συνετά όλες τις καταστάσεις.
Έτσι αποφάσισαν να ακούσουν τον φίλο τους και να μην προχωρήσουν στην απαγορευμένη περιοχή μια και δεν γνώριζαν τι κίνδυνοι μπορούσαν να προκύψουν στον αχαρτογράφητο αυτό χώρο.
Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής και μη έχοντας απομακρυνθεί παρά λίγα μέτρα ένοιωσαν πάλι δυνατή δόνηση ισχυρότερη από την προηγούμενη φορά. Άπλωσαν πάλι τα χέρια τους προς το διαχωριστικό κιγκλίδωμα και όπως έσκυψε η Έμιλι να κρατηθεί είδε στα πόδια της ένα μικρό σκαλιστό ξύλο.
Έσκυψε να το πιάσει και αφού τίναξε τα χώματα από πάνω του είδε έκπληκτη, ότι ήταν ο αυλός. Η δόνηση είχε σταματήσει και η Έμιλι έδειξε στους υπολοίπους της παρέας τι κρατούσε στο χέρι της.
Γεμάτοι περιέργεια τόσο ο Τομ όσο και ο Ντάνιελ περιεργάστηκαν το μικρό ξύλινο αντικείμενο που δεν παρουσίαζε κάτι ιδιαίτερο.
Ο Τομ το έφερε στα χείλη του και φύσηξε για να ακούσει τι ήχο έβγαζε και στη στιγμή όλη η σπηλιά σείστηκε από ένα δυνατό και οξύ ήχο που έβγαζε ομοίως ισχυρό και οξύ αντίλαλο. Σε λίγα δευτερόλεπτα άρχισε το έδαφος να τρέμει πάλι και αυτή την φορά κάποιες μεγάλες πέτρες κατρακύλησαν στα πόδια του Ντάνιελ τραυματίζοντας τον. Η Έμιλι του έδωσε τις πρώτες βοήθειες απολυμαίνοντας την πληγή και δένοντας της με επίδεσμο. Επειδή δεν μπορούσε να πατήσει το πόδι του η Έμιλι πέρασε το ένα χέρι του στον ώμο της και το άλλο του χέρι στον ώμο του Ντάνιελ για να τον βοηθήσουν να στηριχτεί και να περπατήσει. Είχε δίκιο τελικά ο Τομ είπε ο Ντάνιελ, γιατί αν εδώ που επιτρέπεται η πρόσβαση υπάρχουν τέτοια ατυχήματα δεν γνωρίζω τι θα μπορούσε να συμβεί παρακάτω.
Ο Τομ όμως εξακολουθούσε να κοιτά σαν μαγνητισμένος τον αυλό και χωρίς να το πολυσκεφτεί φύσηξε μέσα σε αυτόν και φώναξε δυνατά στον χώρο «ΜΕΙ-ΝΑΡ»
Ο αντίλαλος ήταν πολύ δυνατός και μια λάμψη άστραψε μέσα στην σπηλιά. Μέσα σε λίγα λεπτά από μια ακτίνα σαν φωτεινός διάδρομος παρουσιάστηκε μπροστά τους ένας άνδρας με μακριά μαλλιά και γένια με λευκό πουκάμισο και σκούρο φαρδύ παντελόνι.
Όλοι είχαν μείνει αποσβολωμένοι.!!! Σε έχω ξαναδεί είπε η Έμιλι προσπαθώντας να κάνει σταθερή την φωνή της. Ποιος είσαι και τι γυρεύεις εδώ τον ρώτησε.
Ο άνδρας της απάντησε σε μια άγνωστη γλώσσα και βλέποντας ότι η Έμιλι δεν καταλάβαινε, της είπε με χειρονομίες ότι τον έλεγαν Σιν και τους άκουσε που ζήτησαν βοήθεια.
Η ματιά του έπεσε στον Ντάνιελ που έσερνε το πόδι του. Τον πλησίασε έβγαλε από το παντελόνι του μια δερμάτινη θήκη και ανοίγοντας την έβγαλε από μέσα ένα μικρό πέτρινο αντικείμενο σαν αμέθυστο με διάφορα άλλα ορυκτά επάνω σαν κεραίες τα οποία λαμπύριζαν.
Καθώς κρατούσε τον αμέθυστο άρχιζε να λέει κάποιες περίεργες φράσεις σαν κωδικούς και τότε η πέτρα άρχισε να δονείται.
Ακούμπησε το παράξενο αυτό δονούμενο ορυκτό επάνω στο πληγωμένο πόδι του Ντάνιελ και τα πετρώματα, που έμοιαζαν με κεραίες, άρχισαν και αυτά να περιστρέφονται κυκλικά πολύ γρήγορα δημιουργώντας ένα δυνατό μαγνητικό πεδίο γύρω από το πόδι του. Το μαγνητικό πεδίο επεκτάθηκε περισσότερο και πριν το καταλάβουν ένοιωσαν ξαφνικά να αιωρούνται στο χώρο χωρίς βαρύτητα. Σε λίγο όλα είχαν ηρεμήσει και όλα φαινόντουσαν φυσιολογικά. Ο άνδρας είχε εξαφανιστεί και η παρέα βρισκόταν στο μέσο του δρόμου κοντά στην πρώτη πινακίδα που έδειχνε προς τα που να κατευθυνθούν. Μα από εδώ περάσαμε, όταν μπήκαμε στην σπηλιά αναρωτήθηκε η Έμιλι, πως βρεθήκαμε ξανά πίσω;;
Ο Ντάνιελ κοίταξε έκπληκτος το πόδι του, γιατί δεν υπήρχε ούτε πληγή ούτε επίδεσμος. Κινούσε δε το πόδι του σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Κοίταξαν αυθόρμητα και οι δύο τον Τομ. Φαίνεται φίλοι μου βρήκαμε κατά κάποιον τρόπο την θεραπευτική συσκευή που λέγεται «ΜΕΙ-ΝΑΡ» αποκρίθηκε ο Τομ.
Ο Σιν έχει σύνδεση με αυτήν και ακουμπώντας την στο πόδι του Ντάνιελ γύρισε τον χρόνο πίσω προτού συμβεί το ατύχημα.
Δεν γνωρίζω αν είναι νέα συσκευή ή μετεξέλιξη της παλιότερης της ΑΡΑΧΝΗΣ αλλά η θεραπεία που προσφέρει η συγκεκριμένη είναι η μεταφορά στον χρόνο πίσω προτού συμβεί κάποιο δυσάρεστο γεγονός.
Όμως ας βγούμε από την σπηλιά και να πάμε στο τζιπ για να συζητήσουμε περισσότερα. Πρέπει να εξετάσουμε όλα τα γεγονότα από την αρχή και να βγάλουμε ψύχραιμα συμπεράσματα.
Έτσι βγήκαν συλλογισμένοι από την σπηλιά και τράβηξαν για το τζιπ που το είχαν αφήσει λίγο πιο κάτω.
Τι νομίζεις, ότι γίνεται στην σπηλιά Τομ ρώτησε με έκφραση απορίας ο Ντάνιελ. Ποιος είναι ο Σιν, πως μας άκουσε και πως μας πλησίασε;;Τι ήταν αυτή η λάμψη που τον έφερε εκεί που βρισκόμαστε;;
Έχω την εντύπωση αποκρίθηκε συλλογισμένα ο Τομ, ότι γίνονται κάποια πειράματα από την Σ.Υ.Ε (Στρατιωτική Υπηρεσία Ερευνών) και ίσως η βάση τους να βρίσκεται κάπου μέσα στην σπηλιά, η οποία μπορεί να έχει όντως εξερευνηθεί μετά το ατύχημα του Ρον αλλά δεν θέλουν ακόμα επισκέπτες για κάποιους λόγους.
Οι σεισμικές δονήσεις ήταν κατασκευασμένες για να μας φοβίσουν και να μην προχωρήσουμε.


Όταν όμως έγινε το ατύχημα και σε κτύπησε η μεγάλη πέτρα που κατολίσθησε πιθανόν να φοβήθηκαν μην πάρει έκταση το γεγονός και έστειλαν τον Σιν που νομίζω, ότι είναι ρομπότ με τεχνητή νοημοσύνη, για να μας μεταφέρει όλους πίσω στο χρόνο πριν συμβεί το ατύχημα.
Πρόσεξαν ότι χρησιμοποιήσαμε την φράση «ΜΕΙ-ΝΑΡ» που σίγουρα είναι κάποιος κωδικός επικοινωνίας, όπως γίνεται σήμερα με το MAYDAY (SOS) που χρησιμοποιείται ευρέως σε περιπτώσεις κινδύνου στην ναυτιλία και στην αεροπλοΐα και θεώρησαν, ότι είναι αναγκαίο να γίνει χρήση της πειραματικής συσκευής που συμπτωματικά φέρνει το όνομα ενός θρυλικού τεχνουργήματος για το οποίο ελάχιστα είναι γνωστά.
Ο αυλός δεν έχει καμιά σημασία στην χρήση του από εμάς παρά μόνο η ειδική φράση «ΜΕΙ-ΝΑΡ» που η Ηχώ και ο Αντίλαλος την ενεργοποιούν.
Όταν είδες τον Σιν έξω από την σπηλιά Έμιλι πιθανόν να ήταν κάποιο λάθος στις συντεταγμένες και η τεχνητή νοημοσύνη να βρέθηκε αλλού. Με το φύσημα του αυλού αναπρογραμματίστηκε και επέστρεψε. Ο δε φωτεινός διάδρομος ίσως ήταν μια τεχνητή οφθαλμαπάτη, ώστε εάν κάποιος έβλεπε τον Σιν όπως εσύ και συζητούσε για το πώς χάθηκε σίγουρα δεν θα τον έπαιρνε κανείς στα σοβαρά.
Όλοι άκουγαν την ανάλυση του Τομ σκεφτικοί γιατί ήξεραν, ότι σαν επιστήμονας είχε πάντα καθαρή σκέψη χωρίς συναισθηματισμούς.
Όμως όταν με άγγιξε ο Σιν και έβαλε επάνω μου το «ΜΕΙ-ΝΑΡ» απάντησε τότε ο Ντάνιελ το χέρι του έμοιαζε πολύ με ανθρώπινο και όχι όπως ενός ρομπότ έστω και εξελιγμένης μορφής.
Επίσης η γλώσσα που χρησιμοποίησε μου φάνηκε γνωστή αν και πολύ αρχαία. Τα ρομπότ έχουν προγράμματα πολλών σημερινών γλωσσών και δεν χρησιμοποιούν μια αρχαία γλώσσα που δεν θα είναι κατανοητή σε πολλούς.
Μπορεί και ο αυλός μέσα στην σπηλιά να μην λειτούργησε όπως έξω είπε σκεφτικά η Έμιλι αλλά τόσο έξω όσο και μέσα με πλησίασε.
Χάθηκε την μία φορά και σε λίγο βρέθηκε πάλι στα πόδια μου. Μετά πέταξε προς ένα δένδρο. Σήμερα μετά την δόνηση πάλι βρέθηκε στα πόδια μου. Και εγώ σκέφτηκα στην αρχή, όταν είδα τον άνδρα με τον αυλό, ότι πρόκειται για κάποιο στρατιωτικό ερευνητικό πείραμα αλλά μετά ένοιωσα με την φράση «ΜΕΙ-ΝΑΡ» που μου είπε, ότι κάτι ήθελε να μου γνωστοποιήσει. Δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς. Επειδή έχω μέσα μου ακόμα την θλίψη για τον ξαφνικό χαμό των γονιών μου το συνδύασα έτσι αλλά σίγουρα κάτι άλλο κρύβεται και δεν ξέρω αν πρέπει να το ψάξουμε περισσότερο, γιατί μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε ανεξιχνίαστες καταστάσεις.
Αυτό πιστεύω και εγώ αποκρίθηκε ο Τομ. Η επιστροφή μας στην σπηλιά είναι παρακινδυνευμένη. Θα πρέπει να ξεχάσουμε ό,τι συνέβη εκεί, γιατί η επιστροφή στο παρελθόν έστω και λίγων λεπτών με κανένα τρόπο δεν μπορεί να βγει παρά έξω χωρίς να αντιμετωπίσουμε συνέπειες.
Για λίγα λεπτά έμειναν όλοι σιωπηλοί χαμένοι σε δικές τους σκέψεις.
Την σιωπή έσπασε ο Ντάνιελ που γύρισε και είπε, ότι δεν έβλεπε τον λόγο να επιστρέψουν στην σπηλιά μετά από όσα ειπώθηκαν και το καλύτερο θα ήταν να γυρίσουν στις δουλειές τους.
Οι άλλοι ένευσαν καταφατικά και ο Ντάνιελ έβαλε μπρος το τζιπ παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής με την απογοήτευση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους.
Όμως σύντομα θα έβλεπαν, ότι οι καταστάσεις θα τους οδηγούσαν σε μια νέα αντίληψη του τι είναι πραγματικότητα.


συνεχίζεται

[CHRYSSOULA]

Επειδή κάποιοι φίλοι δεν αγαπούν να διαβάζουν τις ιστορίες σε συνέχειες δημοσιεύω τα κεφάλαια που ήδη έχουν γραφεί.!!!

[Vasoula]

[Annoula]

[Θοδωράκος]

[ALEXOULA]

[Δεκατριούλης]

Επειδή κάποιοι φίλοι δεν αγαπούν να διαβάζουν τις ιστορίες σε συνέχειες δημοσιεύω τα κεφάλαια που ήδη έχουν γραφεί.!!!

Χρυσούλα μου να μην τους ακούς αυτούς τους περίεργους και να τα δημοσιευεις όπως θελεις εσύ!!!
Εγω τρέχω πάντως για την συνέχεια

[Ellaki]

[Βικούλα]