Ο ΑΥΛΟΣ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 -Η ΑΡΑΧΝΗ

[CHRYSSOULA]

Ο ΑΥΛΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 – Η «ΑΡΑΧΝΗ»

Η Έμιλι περπατούσε σε ένα μονοπάτι κοντά στους λόφους που βρισκόταν η σπηλιά Σμου η οποία στα παλαιότερα χρόνια χρησίμευε ως κρησφύγετο ληστών που έκρυβαν εκεί τα κλοπιμαία. Τώρα η σπηλιά ήταν ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής λόγω των σταλαγμιτών και σταλακτιτών που δημιουργούσαν απίστευτα σχήματα ή μορφές. Η Έμιλι πήγαινε συχνά σε εκείνο το μέρος, γιατί μπορούσε να μαζέψει κάποια ειδικά βότανα, που τα χρησιμοποιούσε για το κλείσιμο πληγών ή πόνων σε διάφορα σημεία του σώματος των ασθενών της. Ήταν νοσοκόμα σε ένα μεγάλο νοσοκομείο του Εδιμβούργου και πολλές φορές οι ασθενείς την ζητούσαν να τους επισκεφτεί σπίτι τους για εντριβές και ενέσεις, γιατί τα βότανα που χρησιμοποιούσε είχαν θαυματουργή επίδραση στο πρόβλημα που είχαν.
Καθώς βάδιζε στο μονοπάτι λίγο πριν φτάσει στην είσοδο της σπηλιάς είδε πεσμένο κάτω κάποιο άτομο, που εκ πρώτης όψεως δεν μπορούσε να καταλάβει εάν ήταν άνδρας ή γυναίκα και αν ήταν λιπόθυμος ή νεκρός.
Μόλις πλησίασε κοντύτερα είδε, ότι ήταν άνδρας ακαθόριστης ηλικίας με μακριά μαλλιά και γένια και φορούσε ένα φαρδύ πουκάμισο, σκούρο παντελόνι και μπότες. Ο άνδρας φαινόταν, ότι είχε χάσει τις αισθήσεις του αλλά δεν ήταν νεκρός, γιατί η Έμιλι πιάνοντας τον σφυγμό του ένοιωσε έναν αμυδρό κτύπο. Ίσως είχε κτυπήσει κάπου και να είχε λιποθυμήσει σκεφτόταν. Όμως ούτε στο κεφάλι του, όπως κοίταξε, αλλά ούτε κάπου στο σώμα του φαινόταν κάποια πληγή. Η Έμιλι γνώριζε καλά πώς να δώσει τις πρώτες βοήθειες και αφού έβγαλε από το σακίδιο της ένα μπουκαλάκι με άλατα αμμωνίας το έφερε στα ρουθούνια του λιπόθυμου άνδρα.
Επειδή τα άλατα αμμωνίας παραδοσιακά επαναφέρουν τον καρδιακό παλμό και τα λιπόθυμα άτομα επανέρχονται στις αισθήσεις τους η Έμιλι κουβαλούσε πάντα μαζί της ένα μπουκαλάκι.
Έτσι μόλις τα ρουθούνια του άνδρα ήλθαν σε επαφή με την αμμωνία εκείνος σαν να τινάχτηκε και άνοιξε τα μάτια του. Προς στιγμή ένοιωθε χαμένος και κοίταζε ολόγυρα ξαφνιασμένος όμως μετά το βλέμμα του προσηλώθηκε στην Έμιλι που την κοίταζε ξαφνιασμένος.
Η Έμιλι τον ρώτησε πως βρέθηκε εκεί και αν είχε κτυπήσει κάπου, για να καλέσει, αν χρειαζόταν ασθενοφόρο. Ο άνδρας δεν φαινόταν να καταλαβαίνει τι τον ρωτούσε μόνο κοίταζε ολόγυρα σαν κάτι να έψαχνε.
Η Έμιλι είχε έλθει σε επαφή με πολλούς ‘ιδιαίτερους’ ανθρώπους αλλά δεν είχε συναντήσει κάποιον που να φαίνεται να μην μπορεί να επικοινωνήσει.
Να ήταν ταξιδιώτης και να μην γνώριζε την γλώσσα δεν της φαινόταν πιθανόν, γιατί όσοι επισκέπτονταν τις σπηλιές και τις γύρω περιοχές ή είχαν οδηγούς που τους πήγαιναν εκεί ή οι ίδιοι ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι.
Ενώ ένοιωθε αμήχανη αναλογιζόμενη να απομακρυνθεί ή όχι από την περιοχή, είδε τον άνδρα να τραβάει ένα λεπτό κορδόνι από τον λαιμό του όπου κρεμιόταν ένας αυλός.
Ο άνδρας φύσηξε τον αυλό και τότε παρουσιάστηκε μπροστά του μια δίοδος σαν ένας χαραγμένος δρόμος με μικρά φώτα !! Ο άνδρας προχώρησε προς τα εκεί και λίγο πριν εξαφανιστεί γύρισε στην Έμιλι και της είπε: «ΜΕΙ-ΝΑΡ» και με ένα ελαφρύ κούνημα των χεριών του η δίοδος έκλεισε πίσω του.!!
Η Έμιλι είχε μείνει αποσβολωμένη από το θέαμα και ένοιωσε, ότι δεν μπορούσε να κουνηθεί από την κατάπληξη.
Όταν συνήλθε από το σοκ από αυτό που μόλις είχε δει αναρωτήθηκε αν ήταν κάτι πραγματικό ή ένα δημιούργημα της φαντασίας της.
Όλα γύρω έδειχναν ήρεμα και τίποτα δεν μαρτυρούσε, ότι ένας άνδρας λιπόθυμος πριν λίγα λεπτά, μόλις ανέκτησε τις αισθήσεις του εξαφανίστηκε με έναν πολύ περίεργο τρόπο.
Οι μύθοι και οι θρύλοι που επικρατούσαν στην περιοχή ήταν πολλοί αλλά ποτέ δεν φανταζόταν η Έμιλι, ότι θα γινόταν μάρτυρας σε κάτι τόσο ανεξήγητο στην σύγχρονη εποχή.
Αποφάσισε να επιστρέψει σπίτι της και να μην μαζέψει τα βότανα που έκοβε συνήθως, γιατί ήταν ακόμα υπό την επήρεια του σοκ.!!!
Το σπίτι της ήταν λίγο έξω από το Εδιμβούργο και έμενε μόνη της. Δεν είχε αδέλφια και οι γονείς της είχαν φύγει κάποιο πρωινό για πεζοπορία στις κοντινές βουνοκορφές, που υπήρχαν πολλά μονοπάτια για πεζοπόρους, αλλά δεν επέστρεψαν ποτέ. Η Έμιλι δήλωσε την εξαφάνιση τους στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και παρά τις συνεχείς έρευνες τόσο χερσαία όσο και εναέρια δεν μπόρεσαν να βρουν κάποιο ίχνος τους. Της ανέφεραν, ότι πιθανόν να είχαν γλιστρήσει, γιατί το έδαφος σε κάποια σημεία ήταν απότομο και γλιστερό, και ίσως είχαν πέσει σε κάποια χαράδρα. Αυτό καθιστούσε σχεδόν αδύνατη την εύρεση τους. Έτσι τους δήλωσαν αγνοούμενους μια και δεν είχαν βρεθεί οι σοροί τους.
Η Έμιλι μόλις είχε τελειώσει την Νοσηλευτική και είχε βρει αμέσως δουλειά στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της πόλης.
Σκεφτόταν τα γεγονότα, όπως έγιναν πριν λίγο, και άθελα της έκανε την σκέψη, ότι πιθανόν να είχε συμβεί και στους γονείς της κάτι παράξενο για αυτό και δεν μπορούσε να βρεθεί ίχνος τους.
Ύστερα αναλογίστηκε την λέξη «ΜΕΙ-ΝΑΡ» που της φώναξε o άνδρας λίγο πριν εξαφανιστεί……





Ένοιωσε, ότι με τον τρόπο που το πρόφερε, ότι ήταν δύο συλλαβές και ίσως ήταν το όνομα του ή κάποια τοπική διάλεκτος από τα Χάιλαντς
Επειδή είχε αρχίσει να χάνεται σε σκέψεις αποφάσισε να μην το ξανασκεφτεί αυτό το θέμα και αν ήταν να έλθει στην επιφάνεια κάτι από αυτό το γεγονός σίγουρα θα γινόταν.
Συνέχισε λοιπόν την καθημερινή της ρουτίνα αγνοώντας αυτό το παράδοξο για το οποίο καμία λογική εξήγηση δεν μπορούσε να δώσει.
Έτσι έπειτα από κάποιες ημέρες τράβηξε πάλι για την περιοχή που ήταν οι σπηλιές Σμου για να μαζέψει τα βότανα που χρειαζόταν και που δεν είχε καταφέρει την προηγούμενη φορά.
Ημερολογιακά ήταν Άνοιξη όμως ο καιρός έδειχνε ακόμα χειμωνιάτικος, γιατί στην Σκωτία δύσκολα θα έβλεπες ανοιξιάτικο καιρό.
Κάποια φυτά όμως παρά τις αντίθετες καιρικές συνθήκες άνθιζαν αυτή την εποχή και έδιναν μια χαρούμενη νότα στο μουντό τοπίο.
Άρχισε να κόβει κάποια άνθη και να βγάζει κάποιες ρίζες όταν είδε να εξέχει κάτω από το χώμα ένα μικρό αντικείμενο κοντά σε μια συστάδα λουλουδιών. Το σήκωσε και είδε με έκπληξη ότι έμοιαζε με τον αυλό που είχε φυσήξει ο άνδρας και που κρεμόταν στο στήθος του.
Θα του έπεσε σκέφτηκε και το έβαλε στην τσέπη του μπουφάν της αμήχανα για να το παρατηρήσει με λεπτομέρεια, όταν θα βρισκόταν σπίτι της.
Συνέχισε να μαζεύει άνθη και ρίζες και προς μεγάλη της έκπληξη βρήκε πάλι το ίδιο αντικείμενο λίγο παρακάτω. Το σήκωσε και το έβαλε πάλι στην τσέπη της μαζί με το άλλο και τότε έμεινε αποσβολωμένη. Η τσέπη της ήταν άδεια. Κοίταξε μήπως είχε κάποια τρύπα μέσα στην φόδρα του μπουφάν και της είχε κυλίσει πιο βαθιά ή κάποια τρύπα απέξω και της είχε πέσει κάτω στο έδαφος εκεί που βάδιζε. Όμως το μπουφάν δεν παρουσίαζε κανένα πρόβλημα. Τότε είδε το λεπτό κορδόνι που κρεμόταν από τον αυλό και το τύλιξε γύρω από τον καρπό της για να μην τον χάσει ξανά.
Δεν είχε προχωρήσει πολύ, όταν ο αυλός άρχισε κα κινείται πάνω κάτω δεξιά αριστερά σαν να ήταν πυξίδα. Έδειχνε κατεύθυνση προς την μεγάλη σπηλιά Σμου που το άνοιγμα της ήδη φαινόταν μια και είχε πλησιάσει αρκετά κοντά. Σε μικρότερη ηλικία είχε επισκεφτεί την σπηλιά με τους γονείς της και της είχε κάνει εντύπωση η Ηχώ και ο Αντίλαλος μέσα στις αίθουσες της και σε ένα σημείο μάλιστα εάν πετούσες ένα μικρό χαλίκι λίγο πιο μακριά ο θόρυβος από την πτώση του στο έδαφος της σπηλιάς έκανε τέτοια δόνηση που νόμιζες ότι έφευγε το έδαφος κάτω από τα πόδια σου.
Τότε είχαν κάνει ξενάγηση με κάποιον οδηγό που ήξερε πολύ καλά τα κατατόπια της σπηλιάς και τους είχε δείξει κάποια σημεία όπου συνέβαιναν ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα τα οποία γεωλόγοι αλλά και σπηλαιολόγοι προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν με γνωστά δεδομένα.
Όμως επίσημη εξήγηση δεν είχε δοθεί.

Τώρα το παράξενο αντικείμενο που κρατούσε στο χέρι της, της έδειχνε να τραβήξει προς την σπηλιά αλλά δεν μπορούσε να το λάβει σοβαρά υπόψη της, γιατί είχε βρει ένα ίδιο πριν λίγα λεπτά, που αυτό με περίεργο τρόπο εξαφανίστηκε, και βρέθηκε στην θέση του κάποιο άλλο ίδιο που όμως ήταν μαγνητικά φορτισμένο και έδειχνε μια σταθερή κατεύθυνση σαν πυξίδα.
Όσο πλησίαζε δε στο άνοιγμα της σπηλιάς τόσο ο μαγνητισμός του αυλού γινόταν εντονότερος.
Τότε παρά την περιέργεια της σκέφτηκε να σταματήσει, γιατί εάν έμπαινε στην σπηλιά χωρίς κάποιο εξοπλισμό τότε όλα θα μπορούσαν να συμβούν και να καταλήξει και αυτή αγνοούμενη όπως οι γονείς της.
Έτσι πήρε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι της.
Όταν είχε απομακρυνθεί αρκετά από την σπηλιά, ένοιωσε τον αυλό να κινείται στο χέρι της, το κορδόνι να βγαίνει από τον καρπό της και ο αυλός να πετάει ψηλά προς κάποια δένδρα. Μετά δεν τον ξαναείδε.
Μοιάζει σαν να είναι κάποιο τηλεκατευθυνόμενο αντικείμενο σκέφτηκε. Ίσως γίνεται κάποιο πείραμα από την Στρατιωτική Υπηρεσία Ερευνών (ΣΥΕ) αναλογίστηκε και συνέχισε τον δρόμο της προς το σπίτι της.
Όταν έφθασε εκεί, ένοιωσε την ανάγκη να μιλήσει με τον σύντροφο της τον Τομ ο οποίος της είχε συμπαρασταθεί σε όλη την δύσκολη περίοδο που πέρασε μετά την εξαφάνιση των γονιών της.
Του έστειλε λοιπόν μήνυμα και του έγραψε, ότι θέλει να μιλήσουν για κάποιο σοβαρό θέμα όχι τηλεφωνικά αλλά στο σπίτι της.
Ο Τομ είχε σπουδάσει γεωλόγος και έκανε το μεταπτυχιακό του δουλεύοντας με μερική απασχόληση σε κάποιο Ινστιτούτο Γεωλογικών Ερευνών. Μόλις είδε το μήνυμα κατάλαβε ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε και έσπευσε στο σπίτι της συντρόφου του.
Η Έμιλι του εξιστόρησε τότε με λεπτομέρεια όλα τα γεγονότα που ακολούθησαν από την εμφάνιση του λιπόθυμου άνδρα, που δεν του τα είχε αναφέρει καθόλου τις προηγούμενες ημέρες θεωρώντας τα ίσως κάτι σαν οφθαλμαπάτη.
Ο Τομ άκουγε πολύ προσεκτικά την εξιστόρηση της Έμιλι και σκεφτόταν πιθανές εξηγήσεις.
Δεν πιστεύω σε μεταφυσικά φαινόμενα του είπε αλλά μήπως τα δύο αυτά γεγονότα είναι ένα περίεργο μήνυμα για την εξαφάνιση των γονιών μου;
Μοιάζει ακατανόητο βέβαια σαν συσχετισμός, γιατί εκείνοι δεν πήγαν στην σπηλιά Σμου. Όμως πιθανόν να υπάρχουν υπόγειες διασυνδέσεις και οι γονείς μου είναι γνώστες πολλών τέτοιων υπόγειων φαινομένων.
Οι γονείς της ήταν καθηγητές ιστορίας με εξειδίκευση στην Αρχαιολογία και οι πεζοπορίες που έκαναν δεν ήταν για άσκηση αλλά για έρευνα σε ειδικές ιστορικές περιοχές προς εύρεση σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων.
Μετά δε την επίσκεψη στην σπηλιά Σμου τους άκουγε πολλές φορές να συζητούν, ότι η εύρεση της «ΑΡΑΧΝΗΣ» θα άλλαζε πολλά στην ανθρωπότητα.
Ο Τομ την άκουγε σκεπτικός και την ρώτησε αν είχε καταλάβει τι εννοούσαν με τον όρο «ΑΡΑΧΝΗ». Όμως η Έμιλι του εξήγησε, ότι τότε ακόμα πήγαινε Λύκειο και δεν μπορούσε να καταλάβει κάτι από τα λεγόμενα τους.
Όμως σκέφτομαι Τομ, συνέχισε η Έμιλι, να ξαναπάω στην σπηλιά πιο οργανωμένη αυτή την φορά, γιατί κάτι με σπρώχνει να μάθω.
Έχω κάποιες μέρες ρεπό και θα τις πάρω για να καταλάβω εάν όλα αυτά τα παράξενα που μου συνέβησαν είχαν κάποιο νόημα ή ήταν απλά ανεξήγητες συμπτώσεις.
Δεν θα πας μόνη σου αυτή την φορά είπε αποφασιστικά ο Τομ. Θα έλθω μαζί σου, γιατί σαν γεωλόγος μπορεί να αντιληφθώ κάποια γεγονότα που μπορεί να φαίνονται εκ πρώτης όψεως παράδοξα αλλά να είναι απλές γεωμαγνητικές ταλαντώσεις.
Έτσι κανόνισαν τις επόμενες ημέρες να ξεκινήσουν για την σπηλιά Σμου και να ερευνήσουν εάν συνέβαιναν πραγματικά στην περιοχή παράδοξα φαινόμενα.
Ο Τομ θεώρησε καλό πριν ξεκινήσουν να μιλήσει με ένα φίλο του τον Ντάνιελ, που ήταν καθηγητής ιστορίας σε ένα κολλέγιο, μήπως είχε ακούσει κάτι για κάποιο παράξενο ιστορικό αντικείμενο με την ονομασία «ΑΡΑΧΝΗ». Εκείνος εξεπλάγη με το άκουσμα αυτού του ονόματος, γιατί κάπου το είχε ξανακούσει αλλά δεν θυμόταν που και τι ήταν αυτό.
Τον ρώτησε γιατί τον ενδιέφερε ένα απροσδιόριστο ιστορικό αντικείμενο και ο Τομ του ανέφερε εν συντομία τα γεγονότα που συνέβησαν στην Έμιλι, την πιθανή αναζήτηση από τους γονείς της, της «ΑΡΑΧΝΗΣ» ό,τι και να σήμαινε αυτό με κίνδυνο της ζωής τους και την δική τους πρόθεση να επισκεφτούν την σπηλιά Σμου οργανωμένα μήπως και βρουν κάποια απάντηση στα ερωτήματα τους.
Ο Ντάνιελ τον άκουγε σιωπηλός, τον ρώτησε πότε θα έφευγαν και του ανέφερε, ότι θα τον έπαιρνε τηλέφωνο εάν κατάφερνε να μάθει κάτι για αυτό το αντικείμενο ή φυσικό παράδοξο που έφερε την ονομασία «ΑΡΑΧΝΗ».
Μια ημέρα πριν ξεκινήσουν τον πήρε τηλέφωνο ο Ντάνιελ και του ανέφερε, ότι είχε μάθει αρκετά για αυτό που αποκαλούσαν παλιοί ιστορικοί «ΑΡΑΧΝΗ» και αποφάσισε να τους ακολουθήσει στην αναζήτηση τους, εάν δεν είχαν αντίρρηση.
Ο Τομ έκρυψε με δυσκολία την κατάπληξη του, γιατί ο Ντάνιελ ήταν ένα πολύ συντηρητικό άτομο χωρίς ιδιαίτερες ανησυχίες και για να ξεβολευτεί τώρα θα πρέπει να είχε μάθει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό.
Χωρίς περιστροφές τον ρώτησε τι ακριβώς έμαθε που τον έκανε να θέλει να τους ακολουθήσει, όμως εκείνος αρνήθηκε να του πει τηλεφωνικά.
Του απάντησε μόνο, ότι θα τους τα έλεγε όλα καθώς θα βάδιζαν για την σπηλιά Σμου !!!
Έτσι ο Τομ συμφώνησε να έλθει μαζί τους ο Ντάνιελ !!!!
Όμως αυτή η αναζήτηση θα τους οδηγούσε σε πιο βαθιές καταστάσεις και ερμηνείες που θα τους έκανε πολλές φορές να αναρωτηθούν πια είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαίσθησης!!!







συνεχίζεται

[CHRYSSOULA]

Φίλοι μου

Ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα και εκεί που θεώρησα, ότι ο κύκλος παραμυθιών έκλεισε, όπως όλοι οι μεγάλοι κύκλοι, η Φαντασία είχε άλλη γνώμη και σήμερα δημοσιεύω μια νέα ιστορία που εξελίσσεται τελείως διαφορετικά από αυτό που ίσως υποψιαζόταν κάποιος εξ αρχής.!! Όσοι το διαβάσετε θα το αντιληφθείτε σταδιακά με την πορεία της ιστορίας!!!!

[Ταρούλα]

Ευχαριστούμε την Φαντασία και σένα Χρυσουλάκι μας

[Vasoula]

τι συνεχίζεται μάνα μου?

άντεεεε

[ALEXOULA]

Ναιιιιι Χρυσουλίτσα μας

[Annoula]

[Θοδωράκος]

η Φαντασία είχε άλλη γνώμη

[Δεκατριούλης]

Τρέχω, τρέχω για την συνέχεια

[Ellaki]

πάω γρήγορα .............. έχω αγωνία

[Βικούλα]