Δημιουργία αρμονικών σχέσεων

[Παναγιώτης]

Καλησπέρα σας, έχω ένα θέμα. Έχω αποφασίσει να ακολουθήσω το πνευματικό μονοπάτι του Δασκάλου Aivanhov διότι με εκφράζει μαζί με άλλες πρακτικές που ακολουθώ. Κάθε φορά όμως που η μάνα μου με βλέπει να παίρνω ανασούλες, να κάνω διαλογισμό, να προσεύχομαι γονυπετής ή γενικότερα να τελώ τις πρακτικές μου με κοροϊδεύει. Το αντιμετωπίζει πολύ εχθρικά, με αποκαλεί σατανιστή, γελάει με μένα, λέει ότι είμαι γελοίος και δεν θα με θέλει καμία κοπέλα (ενώ εγώ ξέρω ότι η κοπέλα που θα είναι μαζί σου εντέλει θα σέβεται τα πιστεύω σου και δεν θα έχει θέμα) και γενικότερα την όλη φιλοσοφία μου. Το θέμα είναι ότι εγώ σαν Παναγιώτης, έχω πάρει την απόφαση σαν ψυχή να πετύχω και κάποιους πνευματικούς στόχους πέρα από υλικούς, δεν είπα να αρνηθώ την ύλη σε καμία περίπτωση διότι ένας υγιής άνθρωπος ζει και με την Ύλη και το Πνεύμα, ολοκληρωμένα. Το θέμα είναι ότι δεν θέλω να το κάνω και μυστικά ή κρυφά διότι αυτό θα γκρεμίσει την εμπιστοσύνη της μάνας μου προς εμένα. Έχω προσπαθήσει να της μιλήσω, αλλά κάθε φορά βάζει τις παρωπίδες του φανατισμού και νομίζει ότι είμαι σατανιστής και έχω μπλέξει σε κάποια αίρεση ή σέχτα. Ο πατέρας μου δεν λέει κάτι διότι εξάλλου, δεν πιστεύει οπότε δεν δίνει και ιδιαίτερη σημασία. Τι να κάνω ; Έχω χάσει πια κάθε υπομονή με το να προσπαθώ να εξηγήσω.

[Ιωαννάκι]

Δυστυχώς Παναγιώτη όταν αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε τον Δρόμο της Ψυχής μας θα υπάρξουν εκείνοι που θα μας κοροϊδέψουν, θα εναντιωθουν, θα πουν τη γνώμη τους χωρίς να τη ζητήσουμε. Θέλει γερό στομάχι, ειδικά όταν οι άνθρωποι αυτοί είναι οι αγαπημένοι σου.
Αλλά από τη στιγμή που είσαι ενήλικας (είσαι ενήλικας σωστά;) δεν χρειάζεται ούτε να απολογηθείς ούτε να δώσεις εξηγήσεις όταν κάνεις κάτι που δεν βλάπτει ούτε εσένα ούτε τους γύρω σου, όπως είναι ο διαλογισμός π.χ.
Νιώθεις την ανάγκη να μοιράζεσαι τα πάντα με τη μητέρα σου;

[ALEXOULA]

Οσα αναφέρεις Παναγιώτη συμβαίνουν συχνά στο περιβάλλον μας , ιδιαίτερα στο οικογενειακό και μάλιστα από τους γονείς , οι οποίοι αντι να βοηθούν τα παιδιά τους να γίνουν ολοκληρωμένοι ,ανεξάρτητοι άνθρωποι ,
αντίθετα τα κατακρίνουν , κατηγορούν και τους κάνουν πολύ κακό με την επιβολή και γενικά με την συμπεριφορά τους.
Η κατάσταση αυτή το καταλαβαίνω πως είναι δύσκολη, όμως δεν μπορείς να αλλάξεις την μητέρα σου και κανέναν άλλο γιατί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν παρά μόνον αν το θέλουν .
Αυτό που για μένα λειτούργησε ήταν να συγκεντρωθώ στο δικό μου κομμάτι , δηλ να πάρεις εσύ την απόφαση τι θέλεις να κάνεις , να την δυναμώσεις αυτήν την απόφαση ,να την υποστηρίξεις , με σταθερότητα στις δυσκολίες και σε κάθε σου βήμα .
Χρειάζεται να επιμείνεις , να ακούς την καρδιά σου γιατί μόνο αυτήν έχεις και μόνο αυτή ξέρει , ανεξάρτητα τι λένε οι άλλοι , τότε θα αρχίσεις να βλέπεις και τα αποτελέσματα που έχουν να κάνουν με την δική σου ζωή και τις αποφάσεις για να την ζήσεις όπως εσύ θέλεις.

Σου βάζω εδώ να διαβάσεις όσα γράφονται στο θέμα σχέσεις , που περιέχει πολλά σημαντικά για συτά που συζητάμε στο τόπικ ------ viewtopic.php?t=3179-----

[Παναγιώτης]

Δυστυχώς Παναγιώτη όταν αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε τον Δρόμο της Ψυχής μας θα υπάρξουν εκείνοι που θα μας κοροϊδέψουν, θα εναντιωθουν, θα πουν τη γνώμη τους χωρίς να τη ζητήσουμε. Θέλει γερό στομάχι, ειδικά όταν οι άνθρωποι αυτοί είναι οι αγαπημένοι σου.
Αλλά από τη στιγμή που είσαι ενήλικας (είσαι ενήλικας σωστά;) δεν χρειάζεται ούτε να απολογηθείς ούτε να δώσεις εξηγήσεις όταν κάνεις κάτι που δεν βλάπτει ούτε εσένα ούτε τους γύρω σου, όπως είναι ο διαλογισμός π.χ.
Νιώθεις την ανάγκη να μοιράζεσαι τα πάντα με τη μητέρα σου;

Όχι Ιωάννα, αλλά κάπου και ένα έλεος, δεν μπορεί να με ρωτάει στα πάντα και γιατί το κάνω. Κατανοώ την ανησυχία της αλλά κάπου να μπει ένα μέτρο στην υπερ - προστατευτικότητα.

[Παναγιώτης]

Οσα αναφέρεις Παναγιώτη συμβαίνουν συχνά στο περιβάλλον μας , ιδιαίτερα στο οικογενειακό και μάλιστα από τους γονείς , οι οποίοι αντι να βοηθούν τα παιδιά τους να γίνουν ολοκληρωμένοι ,ανεξάρτητοι άνθρωποι ,
αντίθετα τα κατακρίνουν , κατηγορούν και τους κάνουν πολύ κακό με την επιβολή και γενικά με την συμπεριφορά τους.
Η κατάσταση αυτή το καταλαβαίνω πως είναι δύσκολη, όμως δεν μπορείς να αλλάξεις την μητέρα σου και κανέναν άλλο γιατί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν παρά μόνον αν το θέλουν .
Αυτό που για μένα λειτούργησε ήταν να συγκεντρωθώ στο δικό μου κομμάτι , δηλ να πάρεις εσύ την απόφαση τι θέλεις να κάνεις , να την δυναμώσεις αυτήν την απόφαση ,να την υποστηρίξεις , με σταθερότητα στις δυσκολίες και σε κάθε σου βήμα .
Χρειάζεται να επιμείνεις , να ακούς την καρδιά σου γιατί μόνο αυτήν έχεις και μόνο αυτή ξέρει , ανεξάρτητα τι λένε οι άλλοι , τότε θα αρχίσεις να βλέπεις και τα αποτελέσματα που έχουν να κάνουν με την δική σου ζωή και τις αποφάσεις για να την ζήσεις όπως εσύ θέλεις.

Σου βάζω εδώ να διαβάσεις όσα γράφονται στο θέμα σχέσεις , που περιέχει πολλά σημαντικά για συτά που συζητάμε στο τόπικ ------ viewtopic.php?t=3179-----

Αυτό κάνω Αλεξούλα μου, χαμογελάω και συνεχίζω σταθερά προς το Φως της Ψυχής μου. Βλέπεις, σαν μουσικός που είμαι (και κλασσικός κιθαρίστας), έρχομαι σε συχνή επαφή με την ψυχή μου. Και γνωρίζω ότι σαν σκοπό έχω να μεταδώσω την Τέχνη μου, το Φως μου, τα χαρίσματα μου ως μουσικός στην κοινωνία και όχι να τα εκμεταλλευτώ και να γίνω εγωιστής ή πονηρός ώστε να κλέβω και να εκμεταλλεύομαι την αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπο μου. Ίσα ίσα, δεν θέλω να γίνω ούτε καν διάσημος και το λέω αλήθεια. Το μόνο που θέλω, είναι να μεταδίδω το Φως μου χωρίς καμία δόξα διότι δυστυχώς....είδαμε το πώς η δόξα οδήγησε τους περισσότερους στην αλαζονεία και την έπαρση.

[Vasoula]

πωπω Παναγιώτη μου, πολύ με συγκίνησες

[Vasoula]

Σε καταλαβαίνω πολύ καλά σ' αυτό που μας μοιράστηκες Παναγιώτη μου

αλλά κάπου και ένα έλεος, δεν μπορεί να με ρωτάει στα πάντα και γιατί το κάνω. Κατανοώ την ανησυχία της αλλά κάπου να μπει ένα μέτρο στην υπερ - προστατευτικότητα.

και είναι μια αντίδραση ενός υγιούς ανθρώπου που έχει ενηλικιωθεί...

Όμως μην περιμένεις να αλλάξει η μητέρα σου, γιατί αυτή δεν έχει ενηλικιωθεί...Όσο και να σου κάνει εντύπωση, οι γονείς δεν χάνουν εύκολα το "τρόπαιο" τους, γιατί από εκεί παίρνουν την ενέργεια που τους λείπει στην συνείδηση, ώστε να καταφέρνουν να επιβιώνουν.
Στο λέω, για να μην δαπανάς ενέργεια στο να εξηγείς...Οι φίλοι εδώ μέσα έχουν περάσει από αυτήν την κατάσταση και αυτό που κατάφεραν να κάνουν με την εργασία τους είναι να τραβήξουν αυτήν την οριακή γραμμή που χρειάζεται κάποιος που προσπαθεί να πετάξει και δεν τον αφήνουν...

Η υπερ-προστατευτικότητα δεν δηλώνει απαραίτητα αγάπη... Ίσως αυτό το χρειαστείς στην μελλοντική σου πορεία

[Δεκατριούλης]

Συνονόματε πολύ όμορφα τα μοιράσματά σου γιατί μας θυμίζεις απο που ξεκινήσαμε.
Και μπορεί τα θεματα με τους γονείς να τα έχουμε καπως ξεκαθαρίσει αλλα δεν εννοώ αυτό. Εννοώ ότι σε εμένα τουλάχιστον μου θυμισες την αρχική μου αναγκη να έρθω σε επάφη με τον Θεο και τον Εαυτό μουκαι το πόση αγνότητα και καθαρότητα είχε αυτή