ΟΠΕΡΑ
Re: ΟΠΕΡΑ
Θοδωράκο μου, το υλικό υπέροχο, αλλά όπως τα παρουσιάζεις βήμα βήμα, ακόμα και ένας ανίδεος σαν και μένα μπορεί να κολλήσει με τον Rossini......
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Re: ΟΠΕΡΑ
Υπέροχα όλα Θοδωράκο μου , που αρέσουν πολύ και τα περιγράφεις όμορφα
Σε ευχαριστούμε πολύ
Σε ευχαριστούμε πολύ
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
Re: ΟΠΕΡΑ
Σκεφτόμουν πριν προχωρήσω παρακάτω στην ιστορία της Όπερας, ότι ήθελα να βάλω κάνα δείγμα ακόμα από την εποχή του Bel Canto, την οποία ομολογώ δεν γνωρίζω και πολύ καλά (πέραν του Rossini ). Για καλή μου τύχη, τώρα ανεβάζουμε ένα έργο στο θέατρο από εκείνη την εποχή, οπότε στάθηκε καλή ευκαιρία να βρω υλικό για να βάλω και σε αυτό το τόπικ.
Η όπερα λοιπόν λέγεται "La Sonnambula" ή αλλιώς "Η Υπνοβάτις", του Vincenzo Bellini, που έκανε πρεμιέρα 1831 στην Ιταλία.
Εν συντομία η ιστορία έχει ως εξής: η Αμίνα πρόκειται να παντρευτεί τον αγαπημένο της Ελβίνο, όταν καταφθάνει ένας ξένος στο χωριό της Ελβετίας (που διαδραματίζεται το έργο), ο οποίος στην πραγματικότητα είναι ο χαμένος/ξεχασμένος κόμης της περιοχής. Το βράδυ, η Αμίνα υπνοβατεί (εξ ου και το όνομα της όπερας) και την βρίσκουν οι χωριανοί στο δωμάτιο του πανδοχείου που μένει ο κόμης, όπου ο Ελβίνο θεωρεί ότι τον απάτησε, και διαλύει τον αρραβώνα. Εν τέλει στο τέλος της όπερας, ένα επόμενο βράδυ, ο δούκας εξηγεί ότι υπάρχουν άνθρωποι που περπατάνε στον ύπνο τους, εκείνη την στιγμή βγαίνει η Αμίνα που υπνοβατεί, την βλέπουν όλοι και τον πιστεύουν, λύνεται η παρεξήγηση, και στο τέλος παντρεύονται με τον Ελβίνο.
Bel Canto λοιπόν, ανάλαφρες μελωδίες, μάλιστα ο Bellini φημίζεται για τις "ατέρμονες μελωδίες" του, με τις μεγάλες τους φράσεις. Λίγα αποσπάσματα που βρήκα από το youtube (δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω με σκηνοθεσία και υπότιτλους).
Αρχή του έργου, το χωριό έχει κάνει μια γιορτή για τον επικείμενο γάμο της Αμίνα (σοπράνο), και αυτή τραγουδάει την άριά της για την χαρά που αισθάνεται:
Καταφθάνει ο δούκας Ροντόλφο (μπάσσος), όπου βλέπει το χωριό και εκφράζει το πως ξαναβρίσκει τα αγαπημένα του μέρη, προς απορία όλων των παρεβρησκομένων. Στην συνέχεια ρωτάει τι συμβαίνει, του λένε ότι παντρεύεται η Αμίνα, όπου και της λέει πόσο όμορφη είναι (αργότερα στην υπνοβασία που θα έρθει στο δωμάτιό του, θα μπει για λίγο σε πειρασμό, αλλά εν τέλει θα παραμείνει κύριος):
Πριν καληνυχτίσουν τον κόντε, οι χωρικοί τον προειδοποιούν για ένα... φάντασμα που τριγυρνάει τις νύχτες στο χωριό (στην πραγματικότητα είναι η Αμίνα που υπνοβατεί):
Αργότερα την νύχτα οι χωρικοί ανακαλύπτουν κάποιον αποκοιμισμένο στο πανδοχείο κοντά στον κόντε, που τελικά είναι μία κοπέλα... Μπορεί να χρειαστεί να το δυναμώσετε, γιατί το κομμάτι είναι πολύ σιγανό - λογικό άλλωστε, αφού είναι βράδυ στο χωριό.
Αργότερα, στην δεύτερη πράξη, ο κόντε έχει πει στους χωρικούς για την αθωότητα της Αμίνα, και οι χωρικοί πάνε να το πουν στον Ελβίνο (τενόρος). Αυτός δεν τους πιστεύει, εξακολουθεί και απορρίπτει θυμωμένος την Αμίνα, πιστεύοντας ότι τον απατά, και παίρνει πίσω το δαχτυλίδι του αρραβώνα:
Και στο τέλος του έργου, όπου η υπνοβάτισσα Αμίνα τραγουδάει για τον χαμένο της έρωτα, μπροστά στο έκπληκτο πλήθος. Στο συγκεκριμένο κλιπ, έχει μετά και το φινάλε του έργου (από το 4:45 και μετά), όπου αφού την ξυπνήσουν, και της πει ο Ελβίνο ότι την αγαπάει ξανά και την θέλει, η Αμίνα "κελαϊδάει" από την χαρά της, με το πλήθος να εύχεται τα καλύτερα για τον γάμο τους!
Αυτά λοιπόν από την Sonnambula και το Bel Canto!
Η όπερα λοιπόν λέγεται "La Sonnambula" ή αλλιώς "Η Υπνοβάτις", του Vincenzo Bellini, που έκανε πρεμιέρα 1831 στην Ιταλία.
Εν συντομία η ιστορία έχει ως εξής: η Αμίνα πρόκειται να παντρευτεί τον αγαπημένο της Ελβίνο, όταν καταφθάνει ένας ξένος στο χωριό της Ελβετίας (που διαδραματίζεται το έργο), ο οποίος στην πραγματικότητα είναι ο χαμένος/ξεχασμένος κόμης της περιοχής. Το βράδυ, η Αμίνα υπνοβατεί (εξ ου και το όνομα της όπερας) και την βρίσκουν οι χωριανοί στο δωμάτιο του πανδοχείου που μένει ο κόμης, όπου ο Ελβίνο θεωρεί ότι τον απάτησε, και διαλύει τον αρραβώνα. Εν τέλει στο τέλος της όπερας, ένα επόμενο βράδυ, ο δούκας εξηγεί ότι υπάρχουν άνθρωποι που περπατάνε στον ύπνο τους, εκείνη την στιγμή βγαίνει η Αμίνα που υπνοβατεί, την βλέπουν όλοι και τον πιστεύουν, λύνεται η παρεξήγηση, και στο τέλος παντρεύονται με τον Ελβίνο.
Bel Canto λοιπόν, ανάλαφρες μελωδίες, μάλιστα ο Bellini φημίζεται για τις "ατέρμονες μελωδίες" του, με τις μεγάλες τους φράσεις. Λίγα αποσπάσματα που βρήκα από το youtube (δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω με σκηνοθεσία και υπότιτλους).
Αρχή του έργου, το χωριό έχει κάνει μια γιορτή για τον επικείμενο γάμο της Αμίνα (σοπράνο), και αυτή τραγουδάει την άριά της για την χαρά που αισθάνεται:
Καταφθάνει ο δούκας Ροντόλφο (μπάσσος), όπου βλέπει το χωριό και εκφράζει το πως ξαναβρίσκει τα αγαπημένα του μέρη, προς απορία όλων των παρεβρησκομένων. Στην συνέχεια ρωτάει τι συμβαίνει, του λένε ότι παντρεύεται η Αμίνα, όπου και της λέει πόσο όμορφη είναι (αργότερα στην υπνοβασία που θα έρθει στο δωμάτιό του, θα μπει για λίγο σε πειρασμό, αλλά εν τέλει θα παραμείνει κύριος):
Πριν καληνυχτίσουν τον κόντε, οι χωρικοί τον προειδοποιούν για ένα... φάντασμα που τριγυρνάει τις νύχτες στο χωριό (στην πραγματικότητα είναι η Αμίνα που υπνοβατεί):
Αργότερα την νύχτα οι χωρικοί ανακαλύπτουν κάποιον αποκοιμισμένο στο πανδοχείο κοντά στον κόντε, που τελικά είναι μία κοπέλα... Μπορεί να χρειαστεί να το δυναμώσετε, γιατί το κομμάτι είναι πολύ σιγανό - λογικό άλλωστε, αφού είναι βράδυ στο χωριό.
Αργότερα, στην δεύτερη πράξη, ο κόντε έχει πει στους χωρικούς για την αθωότητα της Αμίνα, και οι χωρικοί πάνε να το πουν στον Ελβίνο (τενόρος). Αυτός δεν τους πιστεύει, εξακολουθεί και απορρίπτει θυμωμένος την Αμίνα, πιστεύοντας ότι τον απατά, και παίρνει πίσω το δαχτυλίδι του αρραβώνα:
Και στο τέλος του έργου, όπου η υπνοβάτισσα Αμίνα τραγουδάει για τον χαμένο της έρωτα, μπροστά στο έκπληκτο πλήθος. Στο συγκεκριμένο κλιπ, έχει μετά και το φινάλε του έργου (από το 4:45 και μετά), όπου αφού την ξυπνήσουν, και της πει ο Ελβίνο ότι την αγαπάει ξανά και την θέλει, η Αμίνα "κελαϊδάει" από την χαρά της, με το πλήθος να εύχεται τα καλύτερα για τον γάμο τους!
Αυτά λοιπόν από την Sonnambula και το Bel Canto!
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Re: ΟΠΕΡΑ
Πολύ όμορφο Θοδωράκο το υλικό, το δεύτερο κομμάτι μου άρεσε πιο πολύ απο όλα
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΟΠΕΡΑ
Θοδωράκο πολύ μου άρεσε
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Re: ΟΠΕΡΑ
μου άρεσε αυτό που προειδοποιούν οι χωρικοί για ένα φάντασμα
ό,τι έπρεπε ήταν για άκουσμα αυτή την στιγμή
ευχαριστούμε Θοδωράκο!
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο...
Re: ΟΠΕΡΑ
Πολύ όμορφα Θοδωρή , ευχαριστούμε πολύ
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου