Ρέικι και ναρκωτικά

[Vasoula]

Παραθέτω εδώ την ερώτηση που μου έγινε τηλεφωνικα και σας παρακαλώ όλους να συμβάλλετε στην απάντηση που χρειάζεται η φίλη μας...Της είπα άλλωστε ότι θα την βάλω στο φόρουμ, του οποίου είναι φανατική αναγνώστρια.
Βρίσκω την ερώτηση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ίσως και για άλλους φίλους, που δεν τολμούν να ρωτήσουν...

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΡΕΙΚΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ?


Εγώ θα πω μόνο λίγα λόγια γι' αυτό...

Το ρέικι ίσως βοηθήσει εσένα πρώτα, ώστε να στηρίξεις την κορη σου στον "δύσκολο" δρόμο που επέλεξε...

Και επίσης, τίποτα δεν μπορεί να "βοηθήσει" την κόρη σου, εκτός από την ίδια της την θέληση, την οποια τόσο το ρέικι, όσο και η ψυχολογία θα ενισχύσει, οδηγώντας την να ανακαλύψει τις δυνάμεις της, ώστε να μην τις "σκορπάει" στις ουσιες...

Της εύχομαι καλή δύναμη σε ότι επιλέξει...

[Δωρουλα]

Πολύ ενδιαφέρον το θέμα που τέθηκε προς συζήτηση και πιστεύω αφορά όλους μας!Είναι πολλές οι φορές που συναναστράφηκα άτομα που έκαναν χρήση ουσιών είτε στα πλαίσια παρέας κατα τη διάρκεια της εφηβικής μου ηλικίας, είτε αργότερα στα πλαίσια μαθητών μου όταν δίδασκα Αγγλικά!Ήταν πολλές οι φορές που κάποιες απο τις παραπάνω σχέσεις οδηγήθηκαν σε βαθιές φιλίες και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρήσω απο κοντά την υπερευαισθησία αυτών των ανθρώπων, την οργή τους για το κοινωνικό κατεστημένο, το θυμό τους για τις οικογένειες τους που δεν έβρισκαν τον τρόπο να επικοινωνήσουν μαζί τους, αλλά και τη δική τους δυσκολία με τη σειρά τους να επαναστατήσουν και να διαμαρτηρηθούν με πιο δραστικό και λιγότερο αυτοκαταστροφικό τρόπο!Όταν λοιπόν κάποιος έρθει σε επαφή με το Ρέικι, έρχεται σε επαφή με τον εαυτό του, εξισορροπεί τα συναισθήματα του, στέκεται στα πόδια του γνωρίζει την ολότητα του και συμπεραίνει ότι όλα είναι θέμα επιλογής!Αναλαμβάνει τις ευθύνες του εαυτού του και κατανοει ότι δεν υπάρχει καμία ουσία στην διαμαρτυρία μέσα απο την αυτοκαταστροφή!Κανείς άλλος εκτος απο εμάς τους ίδιους δεν έχει ευθύνη για την κατάσταση που έχουμε διαμορφώσει γύρω μας!Ακόμα και η ίαση επέρχεται μέσα απο τη δική μας επιλογή και πρόθεση να ανακάμψουμε και να προχωρήσουμε το δρόμο της εξέλιξης!

[Vasoula]

Θα ήθελα και κάτι ακόμα να πω, για τα ναρκωτικά, από προσωπική εμπειρία, γιατί τα βιώματα μετράνε περισσότερο από οποιαδήποτε περιγραφή.

Οι γονείς μου μπορεί να είχαν χιλιάδες «κολλήματα» και χιλιάδες ελλείψεις, που αφορούσαν στην σωστή μου διαπαιδαγώγηση, μπορεί μέσα από αυτούς να πήρα «ανελέητα» πρότυπα που χρειάστηκε κόπος και πόνος για να απομοιώσω την αξία τους. Μπορεί να με ανάγκασαν στην φυσική μου ζωή να έκανα επιλογές επίπονες, μόνο και μόνο για να δηλώσω το εγώ μου και την παρουσία μου στην κοινωνία, μα όμως τους χρωστάω την «ενημέρωση»…Την εποχή που για άλλα παιδιά δεν υπήρχε καν ο λόγος τους στην οικογένεια, ο πατέρας μου δαπανούσε απεριόριστο χρόνο για να μου μιλάει για τα ναρκωτικά. Και ήταν μοναδικές στιγμές, που μόνο αγάπη εισέπραττε η παιδική μου ψυχή…γιατί η ενημέρωση δεν είχε την παραμικρή χροιά του εκφοβισμού ή της επιβολής πειθαρχίας, αλλά ήταν διάλογος. Με ερωτήσεις που το βάθος τους δεν είχε περιορισμό…

Βγήκα λοιπόν στην κοινωνία «ενημερωμένη», την στιγμή που συνομήλικοί μου δεν ήξεραν καν για «ναρκωτικά». Αυτή η ενημέρωση με γλίτωσε από επιλογές για χρήση ουσιών, οι οποίες λόγω του επαναστατικού χαρακτήρα μου, ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρες… Ειδικά στην εφηβεία μου, με όλες τις «πρώιμες» μεταφυσικές αναζητήσεις μου και την έντονη «συνομιλία» μου με το «υπερφυσικό», ο «παράδεισος» ουσιών μπορεί να ήταν για μένα ένας «δρόμος» που θα με οδηγούσε πιο γρήγορα, αν δεν ήξερα γι’ αυτά!!!

Οι παρέες στην ηλικία της εφηβείας μου, όπως λέει και η Δώρα, ήταν ένας κύκλος προκλήσεων, που δεν χρειαζόταν να έχεις συγκεκριμένα προβλήματα για να μπεις μέσα του και όπου σε οδηγήσει…Πολλά παιδιά έπαιρναν ουσίες, έτσι για πλάκα, γιατί δεν γνωριζαν σε βάθος. ΄Οταν τους ρωτούσα, γιατί το κάνουν, με κορόιδευαν, ότι δίνω σημασία σε «γέρικες» συμβουλές και δεν προσαρμόζομαι στην εποχή μου. Κανείς τους δεν γνώριζε για την «καταστροφική» διαδρομή που ακολουθούσε σιγά σιγά, έτσι για πλάκα!!!!

Το ρέικι λίγο αργότερα μου έδωσε και τις εξηγήσεις για τις επιλογές που μπορούμε να κάνουμε σε όλη την διάρκεια της ζωής μας. Μου έδωσε την δύναμη μου να αποφύγω ότι δεν ήταν δική μου αποκλειστικά επιλογή, και να ξεχωρίζω τον «χειρισμό» και την «επιβολή», την «αδυναμία» και την «επανάσταση», γιατί με βοήθησε να βρω τον δρόμο μου που ήταν ένας: η γνώση του εαυτού μου!

Γι’ αυτό συμβουλεύω όλους τους γονείς…ενημέρωση με αγάπη. Δεν χρειάζεται να φοβίσετε τα παιδιά σας. Απλά ενημερώστε τα με αγάπη…Αν επιλέξουν τα ναρκωτικά, τουλάχιστον να ξέρουν!!!

Μπορούμε να θεωρούμε ότι αυτόν τον ρόλο τον έχει η κοινωνία μέσα από τα χιλιάδες παραδείγματα που καθε μέρα φτάνουν σε εμάς, αλλά όμως σκεφτόμαστε "σιγά μην συμβεί σε μένα".
Και τα παιδιά έχουν και τον εγωιστικό ενθουσιασμό να σκέφτονται "σιγά, εγώ ξέρω που θα σταματήσω..."
΄Ολοι τελικά έχουμε άδικο...και γονείς και παιδιά...
Γιατί κάποια μέρα μπορεί να συμβεί και σε εμάς...
Γιατί κάποια μέρα μπορεί κάποιο παιδί να μην ξέρει που θα σταματήσει...

[Rainmaker]

Αυτό το θέμα με αγγίζει και εμένα προσωπικά.. και το αναγνωρίζω ώς ένα απο τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι..
αρκετά χρόνια πριν.. εγω και ένας καλός φίλος τότε είχαμε γνωρίσει μια παρέα απο παιδιά της ηλικίας μας αλλα και κάποιους μεγαλύτερους.. ένα απο αυτά τα παιδιά μάθαμε αργότερα ότι έκανε ναρκωτικά.. Ηρωίνη.. Τότε ασχοληθήκαμε όλοι να τον βοηθήσουμε .. ψάξαμε οι μεγαλύτεροι κυρίως της παρέας.. για κέντρα απεξάρτησης.. μάταια.. ενώ ο ΄φίλος μας έλεγε οτι ήθελε να ξεμπλέξει.. δεν το εννοούσε.. απομακρύνθηκε απο την παρέα μας και απο όλες τις παρέες του γενικά.. λίγους μήνες μετά μάθαμε ότι έφυγε στα 24 του..

πρίν 5 χρόνια που ήρθα να σπουδάσω στη σκωτία γνώρισα ένα παιδί που και πάλι δεν θα πω ονόματα.. ο οποίος έκανε τα όπως τα λένε εδώ ελαφριά ναρκωτικά.. Χασισι και μανιτάρια.. στην αρχή έκανε ένα τσιγαράκι καθε 4-6 μήνες.. μετά τον πρώτο χρόνο άρχισε να κάνει όλο και περισσότερο.. μέχρι που κατέληξε να κάνει με παρέα τόσο που κανείς δεν τον έβλεπε καθόλου με την παρέα που κανανε μαζί τα τσιγάρα άρχισαν να ξοδεύουν πολλά λεφτα για να αγοράζουν.. λεφτα που χρειαζόντουσαν για να βγάλουν το μήνα τους εδω.. να πάνε σουπερ μαρκετ να πληρώσουν λογαριασμούς..
λιγο καιρό μετά.. αυτός ο φίλος ενώ έκανε ένα ακόμα τσιγάρο μαζί με αλλους 2 ζαλίστικε.. αλλαξε το χρώμα του.. ένιωθε την καρδιά του να χτυπάει σα τρελή.. και τους ζήτησε να καλεσουν ασθενοφόρο.. αυτοι αρνήθηκαν αλλα ευτυχώς τον πήγαν με ταξι στο νοσοκομείο.. και με ειδοποίησαν.. όταν έφτασα εκεί.. και μετα από 2 ώρες βγήκε μας είπε ότι ο γιατρός είπε ότι έπαθε κρίση πανικού...
αυτή ήταν μόνο η αρχή.. τέτοιες κρίσεις παθαινε εκτοτε συχνά.. ένοιωθε χαλια και φοβόταν για τη ζωή του.. έχασε τη χρονιά στο πανεπιστημιο και γύρισε ελλάδα για μια περίοδο.. είδε ψυχίατρο του έδοσε καποια φάρμακα και μαζί με τη βοήθειά μου και κάποιων άλλων παιδιών εδώ κατάφερε και σταμάτησε...

αυτό έγινε πρόπερσι.. αν θυμάμαι καλά.. απο τότε του ήρθε να ξανακάνει αρκετές φορές... και ξέρω ότι θέλει ακόμα.. και ότι ο μόνος λόγος που δεν το κάνει είναι γιατί φοβάται μην πάθει πάλι κρίση..



Το Ρέικι μπορεί να βοηθήσει το παιδί ή όποιον άλλον δύνοντας του δύναμη.. κουράγιο.. αλλα δεν μπορεί να πείσει κάποιον να σταματήσει μια συνήθεια.. ειδικά τα ναρκωτικά.. αν το θέλει πραγματικά μπορεί να το κάνει και το ρέικι θα την βοηθήσει να σταθεί στα πόδια της και να την βοηθήσει ψυχικά... όπως βοηθάει όλους όσους κάνουν ρέικι.. αλλα το ρέικι απλά μας δείχνει ένα δρόμο.. εμείς διαλέγουμε αν θα περπατήσουμε.. ΄το ρέικι δεν θα κάνει το δρόμο αυτόν πιο εύκολο.. αλλα θα είναι εκέι όταν σκοντάψουμε για να στηριχτούμε και να συνεχίσουμε..

Το σημαντικότερο πιστεύω σε αυτή την περίπτωση είναι να θές να ξεφύγεις απο τα ναρκωτικά...
το Ρέικι θα βοηθήσει ναι .. αλλα πρέπει να δουλέψει και η ίδια για να φτάσει στο στόχο της..

[eleni]

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΡΕΙΚΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ?

Δεν μπορω να μαντεψω... αλλα... ισως τη βοηθησει να δει με αλλα ματια αυτον τον (ασχημο) κοσμο που τωρα τον αποφευγει.

[eleni]

Βλεπω τις Αγγελιτσες??? λοοοοοοοοοοοοολ

[Επισκέπτης]

Ενδιαφέρων θέμα...
Πριν 3 χρόνια περίπου είχα πάρει και γω κάπου τηλ. να ρωτήσω αν υπάρχει δυνατότητα θεραπείας μέσω του Ρεικι αλλά μου το αρνήθηκαν.

Είχα γνωρίσει 2 παιδια (μέσω νετ) χρήστες. Τα αγάπησα τόοοοσο πολύ που δεν μπορείτε να φανταστείτε (κάι σε καρμικό μου κάνει ).

Για 1.5 χρόνο έδωσα όλες τις δυνάμεις μου για να κόψουν , όλα αυτά μέσω νετ και τηλεφώνου.

Αυτό που μου έκανε εντυπωση είναι πως κάθε φορά που πονούσαν το ένιωθα και δεν ξέρω πως έβαζα όλη μου τη δύναμη για να μην πονάνε...και όλως περιέργως ηρεμούσαν.

Τελικά (για να μην σας κουράζω) κατάφερα τον έναν να κάνει θεραπεία με Iboga και το παιδί είναι καλύτερα από ποτέ!
Ο άλλος φοβόταν να κάνει την θεραπεία (είναι επικίνδυνη θεραπεία) αλλά τσαντίστηκε που ο άλλος τα κατάφερε και έκοψε και αυτός. χιχιχι

Τώρα τα παιδάκια μου (έτσι τους λέω) είναι πάαααααρα πολύ καλά εδώ και 6 μήνες.

Ακόμα δεν τους έχω γνωρίσει από κοντά....

Δεν ξέρω αν ήταν Ρέικι αυτό που έκανα ή απλά η δύναμη και η θέληση μου αλλά με ξάφνιασε και με εξάντλησε αφάνταστα!

[Vasoula]

η πνευματική ενέργεια είναι το δικαίωμα μας. Δεν είναι κάτι έξω από εμάς, ΄Ισιδα...
΄Ομως ξεχασμένοι από το πνεύμα μας, δεν αφήνουμε την ροή του να έρθει με συνέπεια και συνέχεια.

Γι' αυτό μπορούμε να δώσουμε ρέικι σε κάποιους, ακόμα και αν δεν έχουμε τις μυήσεις...΄Ομως τελικά εξαντλούμε τον οργανισμό μας, γιατί η ανατροφοδότησή μας με την ενέργεια δεν γίνεται συνεχώς, αλλά σε στιγμές που εγώ ονομάζω "αναλαμπής"...

Και γι' αυτό θεωρώ ότι χρειάζονται οι μυήσεις. Η κορώνα ανοίγει δια παντός!!!! Και είναι αυτό που λέμε, ότι ακόμα και αν δεν κάνεις ρέικι για χρόνια, ποτέ δεν κλείνει αυτό το κέντρο.
Το πιθανότερο είναι να μην μπορείς να διαχειριστείς την πνευματική ενέργεια που λαμβάνεις από αυτό το κέντρο...αλλά την λαμβάνεις!!!
Ποτέ πια δεν είσαι ο ίδιος πριν και μετά τις μυήσεις, ακόμα και αν δεν εργαστείς με τον εαυτό σου...!!!!!

Νιώθω συγκίνηση γι' αυτό που έκανες ΄Ισιδα!
Εις βάρος του εαυτού σου όμως...

Και νιώθω πόσο έτοιμος είναι ένας άνθρωπος να μυηθεί στο ρέικι...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

απλά, μου επιβεβαιώνεις τώρα........................

[Επισκέπτης]

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την εξάντληση...... για 4 μήνες μόνο κοιμόμουν...

Αυτά τα έκανα γιατί είναι 2 παιδιά ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ αλλά είναι άτυχα από....γονείς......

Πονεσε πολύ μα πάρα πολύ , όταν τα παιδιά έπεφταν σε κόμμα ή όταν τα κυνηγούσαν να τα σκοτώσουν ή όταν οι γονείς τους με έπαιρναν τηλ. και ο ένας μάλιστα μου έλεγε "ευχομαι να πεθάνει σύντομα".

Οπότε δεν το μετάνιωσα αν και αφιέρωσα 2 χρόνια σχεδόν από τη ζωή μου.

Ξέρετε είμαι από τους "προνομιούχους" καθώς οι γονείς μου είναι σαν εμένα , δίνονται, βοηθάνε και αγαπάνε......

Η γιαγιά μου έλεγε "όλα δανεικά είναι , γι'αυτό ΔΙΝΕ!!!"

[Vasoula]

Η γιαγιά μου έλεγε "όλα δανεικά είναι , γι'αυτό ΔΙΝΕ!!!"

σοφή η γιαγιά!!!!!

αλλά δίνε, ΄Ισιδα, από το ξεχείλισμα!!
Γιατί αν δινεις από το "υστέρημα" δεν θα έχει τελικά νόημα για κανέναν....

Έρχεται σε αντίθεση με αυτό που μας παροτρύνει η θρησκεία μας...που θεωρεί ελεήμονα μόνο όποιον δινει, ακόμα και αν δεν έχει... Μάλλον συνέφερε αυτό τους "πατέρες" της εκκλησίας!!!!!

όμως ο Ιησούς είπε...αν έχεις δύο, δίνε το ένα΄...
Δεν είπε ποτέ αν έχέις ένα, κόψτο στη μέση και δώστο!!!
Γιατί ήξερε ότι αν το κάνεις, ούτε το μισό που κράτησες δεν θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις ωφέλιμα για τον εαυτό σου!!!

[Επισκέπτης]

χμμμ το έχω σκεφτεί αυτό αλλά...... απλά γίνεται.

Τώρα στέρεψα και μαζεύω "δυνάμεις"

[Qisan]

Η πνευματική ενέργεια είναι το δικαίωμα μας. Δεν είναι κάτι έξω από εμάς, ΄Ισιδα...
Ομως ξεχασμένοι από το πνεύμα μας, δεν αφήνουμε την ροή του να έρθει με συνέπεια και συνέχεια.

Ποσο συμφωνω μαζι σου Βασω .... και επαυξανω ...
Ειναι δικαιωμα μας , αν θεωρουμε τον εαυτο μας ανθρωπο ,
Ειναι υποχρεωση μας , αν θεωρουμε οτι μπηκαμε συνειδητα στο δρομο της εξεληξης μας .
Ειναι καθηκον μας , αν ξερουμε οτι καθε αθρωπος ειναι ενα φωτεινο Ον , και το περπρωμενο των ανθρωπων τοτε αλλαξει και μεγαλουργει , γινεται το πεπρωμενο των ανθρωπων σαν φωτεινα οντα .... !!!!!!!!!!!!!!!

Και βεβαια αν ξεχασουμε το Φωτεινο Ον δεν καλουμε την ροη του φωτος-πευμα-δυναμη , οποτε δεν κυκλοφορει μεσα μας κατα τον κοσμικο νομο , οποτε δεν προστατευουμε το κεντρο μας ...
Τοτε Φευ ... η αποκατασταση της κυκλοφοριας ειναι τοσο επιτακτικη αναγκη οσο και και ο θανατος .

ΝαμασΤΕ

[Qisan]

Η πνευματική ενέργεια είναι το δικαίωμα μας. Δεν είναι κάτι έξω από εμάς, ΄Ισιδα...
Ομως ξεχασμένοι από το πνεύμα μας, δεν αφήνουμε την ροή του να έρθει με συνέπεια και συνέχεια.

Ποσο συμφωνω μαζι σου Βασω .... και επαυξανω ... Αν δεν πλεοναζω . . . .
Ειναι δικαιωμα μας , αν θεωρουμε τον εαυτο μας ανθρωπο ,
Ειναι υποχρεωση μας , αν θεωρουμε οτι μπηκαμε συνειδητα στο δρομο της εξεληξης μας .
Ειναι καθηκον μας , αν ξερουμε οτι καθε αθρωπος ειναι ενα φωτεινο Ον , και το περπρωμενο των ανθρωπων τοτε αλλαξει και μεγαλουργει , γινεται το πεπρωμενο των ανθρωπων - φωτεινων οντων .... !!!!!!!!!!!!!!!

Και βεβαια αν ξεχασουμε το Φωτεινο Ον δεν καλουμε την ροη του φωτος-πευμα-δυναμη , οποτε δεν κυκλοφορει μεσα μας κατα τον κοσμικο νομο , οποτε δεν προστατευουμε το κυριο ενργειακο κεντρο μας ...
Τοτε Φευ ... η αποκατασταση της κυκλοφοριας ειναι τοσο επιτακτικη αναγκη οσο και ο ιδιος ο θανατος .

ΝαμασΤΕ

[Fotinoula]

η δικιά μου εμπειρία με τα ναρκωτικά έρχεται απο μια σχέση που είχα αλλά και απο την πρακτική άσκηση που έκανα σε κέντρο απεξάρτησης

πιστεύω ότι το ρεικι θα βοηθήσει πρώτα έσενα σαν άνθρωπο και μητέρα να μπορέσεις η ίδια αρχικά να φωτίσεις κομμάτια του ευατού σου και της σχέσης σου με την κόρη σου

εκείνο που έχω αποκομίσει απο την δική μου επάφη με ανθρώπούς που κάνουν χρήση και μάλιστα με εφήβους που συνάντησα στο κέντρο είναι ότι η απόφαση είναι δική τους και επίσης δεν αντέχουν τα πρότυπα της εξουσίας απο κανένα γύρω τους

το αν θα αρχίσουν να αγαπάνε τον εαυτό τους, να σέβονται το σώμα και την ψυχή τους είναι μια απόφαση που πέρνουμε οι ίδιοι σε όλες τις περιπτώσεις όχι μόνο στην χρήση. Σίγουρά όμως δεν μπορείς να το επιβάλεις

αν λοιπον παρθεί αυτή η απόφαση τότε υπαρχούν πολύ τρόποι ώθησης μεταξύ αυτών και το ρεικι, που μάλιστα ρίχνει φως σε όλα τα επίπεδα και δεν περιορίζεται απλά στο κουκούλωμα και την επικάλυψη των συμπτωμάτων με φαρμακευτική αγωγή και μόνο

όσο παράξενο και να ακούγετε μπορεί να έχετε πρώτου βαθμού συγγένεια αλλά οι επιλογές σας που καθορίζουν την ζωή σας είναι επιλογές που εμπλουτίζουν την ψυχή της κάθε μιας ξεχωριστά

εύχομαι το καλύτερο και καλή δύναμη!

[Fotinoula]

η επιλογή του ένος είναι ο δικός του ψυχικός δρόμος και ορισμένες φορές θα πρέπει ο άλλος να το κατανοεί και να θέτει τα ορια που δεν βλαπτουν την δική ψυχική υγεία όσο δύσκολο συναισθματικά και να ακούγεται αυτό

για παράδειγμα η μητέρα μου έπασχε απο Παρκινσον εδώ και αρκετα χρόνια πάνω απο δέκα και τους τελευτάιους 7 περίπου μήνες εκδήλωσε και συμπτώματα σχιζοφρένειας

΄΄οπως καταλαβένετε υποφέρει

ο πόνος όμως σε ορίσμένων ανθρώπων τον εγκέφαλο δεν μεταφραζεται με το ένστικτιο της επιβίωσης αρά κυνηγάω την καλύτερη περίπτωση που θα αποκαταστήσει την επιβίωση μου

την παράκαλάω να πάρει και άλλες γνώμες γιατρων να το ψάξει να ρωτήσει να μάθει και να μην προσκολλάται σε μια λύση σε ένα γιατρό με τα οποία μάλιστα έχει αποκτήσει και έμμονή, ακόμα χειρότερο για το εγκεφαλό της

αν μετά απο την ερευνα της αποφασίσει ότι αυτό της ταιριάζει τότε οκ

της το είπα μια δυο τρείς, τέλος

αλλά τέλος και για εμένα μέσα μου, δεν αγωνίζομαι μόνη μου κατι που είναι φοβερά ψυχοφθόρο

δεν επιτρέπω στον εαυτό μου πλέον να παίξω το παιχνίδι του μυαλού της

έχει κάνει την επιλογή αυτή που χρείαζεται η ψυχή της και βάζοντας και εγώ τα όρια μου πρόστατεύω και την δικιά μου ψυχή

μπορεί να πει κάποιος αυτό δεν είναι αγάπη την έχεις εγκαταλήψει

η ενέργεια της αγάπης είναι πράγματι πολύ παρεξηγημένη, έιμαι εκεί όποτε χρειαστεί αλλά και ιδιαίτερα όταν θελήσει να κάνει κάποια αλλαγή αλλά οφείλω να μην της χαιδεψω και τα αυτιά ούτε να πέσω εγώ ανασκέλα στο κραβάτι για τις επιλογές των ΄΄αλλων

είναι ιδιαιτερα περίεργα τα πράγματα σε τέτοιες σχεσεις γιατι μας έχουν μαθει να αγαπάμε την μητέρα ή την΄κόρη με έναν τροπο που μόνο αγάπη δεν είναι

η Αγάπη έχει όρια, είναι πρώτα απο όλα αγάπη για τον εαυτό, έχει κατανόηση αλλά και ειλικρίνεια