Η ΑΓΑΠΗ

[galazia_sfaira]

Πόσο μου άρεσε αυτο "η στιγμιάια αληθεια μας"και πόσο ανταποκρίνεται στην αιωνιότητά μας!

[Katrin]

αγαπώ τον άλλον γι' αυτό που είναι και όχι γι' αυτό που θα ήθελα να είναι...
Ξέρω, ακούγεται δύσκολο...αλλά τι είναι επιτέλους εύκολο στην φυσική μας ζωή?

Δε με τρομάζει το δύσκολο. Απλά...συνειδητοποιώ οτι δεν ξέρω πως είναι! Τόσο καιρό "αγαπούσα" τις ιδιότητες που εγώ έβλεπα πάνω στον άλλον. Αυτό που θα ήθελα να είναι και, συνακόλουθα, αυτό που θα ήθελα να είμαι. Τώρα, δεν μπορώ αυτό να το πω αγάπη. Κι έτσι είμαι λίγο μετέωρη.

Η αγάπη μπορεί να παραμένει, η σχέση όμως τελειώνει, όταν η ηθική και οι αξίες του άλλου, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην στιγμιαία αλήθεια μας. Γιατί στην φυσική μας ζωή εξελισσόμαστε μέσα στην αγάπη και όχι την εμμονή!!

Κι εδώ έχω την αίσθηση οτι λες κάτι που ταιριάζει και σε μένα, αλλά ενώ κάτι αφουγκράζομαι μέσα από τις γραμμές, δεν το έχω πιάσει τελειώς...Δεν θα'ναι η ώρα μου, φαίνεται!

[Vasoula]

Να τι εννοώ....

Δεν μπορώ να νιώσω κάτι άλλο εκτός από αγάπη και αναφέρομαι συγκεκριμένα για μια σχέση που υπάρχει, αλλά δεν με εξελίσσει.
Το να προσπαθώ να φέρω τον άλλον στα "μέτρα" μου, είναι ανήθικο!!!
Το να προσπαθώ να φέρω εμένα στα μέτρα του άλλου, επίσης είναι "ανήθικο"...

Δεν υπάρχει λοιπόν ηθική και ανηθικότητα σε καμία σχέση, παρά υπάρχει η στιγμιαία αλήθεια και των δυό που δεν μπορουν να συναντηθούν.

Γιατί να σταματήσω να αγαπάω έναν άνθρωπο που απλά δεν μπορέσαμε να συντονιστούμε σε όλα τα επίπεδα?

Το φυσικο είναι αυτό που δίνει και ζητάει τις αποδείξεις της αγάπης. Και εδώ παίζουν σημαντικό ρόλο οι διαδρομές και η εξέλιξη του καθενός μας, στο τι ζητάει από τον άλλον και τι από τον Εαυτό του...

Το ψυχικό επίπεδο είναι αυτό που νιώθει βαθύτερα, γιατί περικλείει ολοκληρωμένα συναισθήματα που εκδηλώνονται σε αισθήματα στον φυσικό κόσμο. Τα ολοκληρωμένα συναισθήματα, για μένα, σημαίνει ότι περιέχουν το αρνητικο-θετικό επεξεργασμένο σε ενότητα. Και ότι είναι "ενωμένο" δεν μπορεί να εκδηλωθεί αρνητικά...Πως λοιπόν να αντιστραφεί η αγάπη, σε αδιαφορία ή μίσος (σε τραβηγμένες περιπτώσεις), για κάποιον άνθρωπο που μαζί του ολοκλήρωσα μέρη των συναισθημάτων μου?

΄Οσο ολοκληρώνομαι μεσα από τις σχέσεις μου, αντικρύζω τον Εαυτό μου με πιο "κρυστάλλινο" φως, αρκεί να θέλω να τον δω...

Γιατί συνήθως οι άνθρωποι "βλέπουν" μόνο τον άλλον μέσα στην σχέση και αυτό που "κερδίζουν" από αυτήν δεν μπορούν να το αξιολογήσουν, παρά μόνο με το εγώ...που συνήθως διαχωρίζει και δεν ενώνει...
΄Ετσι τα συναισθήματα παραμένουν αντικρουόμενα και δεν μπορούν να εξελιχτούν σε ουσιαστικά αισθήματα για κανέναν!!

[Katrin]

Δεν μπορώ να νιώσω κάτι άλλο εκτός από αγάπη και αναφέρομαι συγκεκριμένα για μια σχέση που υπάρχει, αλλά δεν με εξελίσσει.
Το να προσπαθώ να φέρω τον άλλον στα "μέτρα" μου, είναι ανήθικο!!!
Το να προσπαθώ να φέρω εμένα στα μέτρα του άλλου, επίσης είναι "ανήθικο"...

Δεν υπάρχει λοιπόν ηθική και ανηθικότητα σε καμία σχέση, παρά υπάρχει η στιγμιαία αλήθεια και των δυό που δεν μπορουν να συναντηθούν.

Γιατί να σταματήσω να αγαπάω έναν άνθρωπο που απλά δεν μπορέσαμε να συντονιστούμε σε όλα τα επίπεδα?

Χμμμ, αυτό μου μίλαγε. Μ' αυτή την έννοια έχω υπάρξει πολύ ανήθικη στη ζωή μου, και με τους δυο τρόπους που αναφέρεις, κυρίως με τον δεύτερο...να προσπαθώ εμένα να φέρω στα μέτρα του άλλου. Καταλαβαίνω τώρα οτι το έκανα για να μην χάσω αυτό που νόμιζα οτι μόνο ο άλλος μπορούσε να μου δώσει. Για να μην χάσω αυτό που μου έλειπε και νόμιζα πως το παιρνα από τον άλλο. Αυτό που καμία σχέση δεν έχει ούτε με αγάπη, αλλά ούτε και με σχέση, με την ουσιαστική της έννοια.
Κι αυτό που λες, οτι η αγάπη δεν "περνάει", δεν σταματάς να αγαπάς κάποιον επειδή δεν συντονιστήκατε, ναι, το καταλαβαίνω και συμφωνώ.
Νιώθω αυτές τις μέρες οτι μέσα μου άλλαξε δραστικά ο ορισμός της αγάπης. Οπότε μαζί του αλλάζουν και ένα κάρο άλλοι ορισμοί, και κυρίως πως βιώνω τον εαυτό μου και τις σχέσεις μου.

[Vasoula]

και κυρίως πως βιώνω τον εαυτό μου και τις σχέσεις μου.

είναι όμορφα όλα τα στάδια που βιώνεις τον Εαυτό σου...
ακόμα και αυτά που σε έχουν κάνει να κλάψεις...
Μόνο που τότε δεν το ήξερες ίσως...

[Katrin]

ακόμα και αυτά που σε έχουν κάνει να κλάψεις...
Μόνο που τότε δεν το ήξερες ίσως...

Κυρίως αυτά...και ναι, δεν το ήξερα τότε...το ανακαλύπτω συνεχώς, όλο και πιο βαθιά, εκ των υστέρων...Όμορφα είναι, ναι!!!

[Nick]

Το να προσπαθώ να φέρω τον άλλον στα "μέτρα" μου, είναι ανήθικο!!!
Το να προσπαθώ να φέρω εμένα στα μέτρα του άλλου, επίσης είναι "ανήθικο"...

Εγω το βιωσα αυτο σε ολη του την δοξα.
Εδω προσπαθουσε να με φερει στα δικα τις μετρα και γω προσπαθουσα να αλλαξω τον εαυτο μου στα δικα τις μετρα.

Αλλα εχω παρατηριση οτι αυτο μπορουν μερικοι να το λαβουν και 'στραβα'. Δηλαδη, μερικες φορες προσπαθουσα σε καποιες περιπτωσεις να 'καλυτερευσο' τον εαυτο μου για να μην πληγωσω τον αλλον και τον εαυτο μου. Απο την αλλη, πολλες φορες μου ελεγε με θυμο 'αυτη ειμαι και αν σου αρεσει'.
Οποτε ποτε σταματα η 'διπλοματια' και η συμβιωση, και που ξεκινα η ουσιαστικη αλλαγη?


το αλλο που μου εκανε πολυ εντιπωση στην σχεσει μου ειναι οτι ο ανθρωπος που παντρευτικα ξεκινισε με 'αρνιτικες' βλεψεις για μενα. Με αγαπουσε και με γουσταρε αλλα ελεγε σε αλλους ψεμματα ταυτοχρονα, δημιουργοντας ενα αλλοθι που θα μπορουσε να χρησιμοποισει σε καποια στηγμη.
Αλλα αυτο ειναι κουφο! Ποσο ανασφαλεις πρεπει να ειναι κανεις να το κανει αυτο?? Πως γινεται αυτο??
Το μονο που την ενδιεφερε ηταν η γνωμη τον αλλον.

[Qisan]

Καλη σου μερα Katrin

.......... Δε με τρομάζει το δύσκολο.Απλά...συνειδητοποιώ οτι δεν ξέρω πως είναι! Τόσο καιρό "αγαπούσα" τις ιδιότητες που εγώ έβλεπα πάνω στον άλλον. Αυτό που θα ήθελα να είναι και, συνακόλουθα, αυτό που θα ήθελα να είμαι. Τώρα, δεν μπορώ αυτό να το πω αγάπη. Κι έτσι είμαι λίγο μετέωρη.

Μια μερα ενεργωντας υπευθηνα ως προς την ζωη μας και το συμπαν ( οχι απαρετητα ως προς την κοινωνια ) εκπληρωνουμε το αιτιο για το οποιο ηρθαμε .
Μετα απλα επαναλαμβανομαστε ... μεχρι " θανατου " Τι βαρεμαρα !!!
Μερικοι απο μας ειναι προνομοιουχοι ..... η ζωη τους φερνει μια μεγαλη λυπη , ή μια ενα αναπαντεχο καθωριστικο γεγονος .
Κατι που σβηνει το παρελθον και τις παλαιες συνηθειες μας ...... τοτε μπορεις να αρχισεις να αγαπας απο την αρχη !!

Παρ εκτος , οχι λεω δλδ , ας πουμε , ισως , και το καταφερει κανεις να μαζεβει καθε ψυχουλο δυναμης που μπορει στην ζωη του ..... Αν ετσι ισως εχει αρκετη διαθεσημη δυναμη για να πιασει το σφουγαρι και να σβησει τα παλια απο μονος του .....

Θελει Αρετη και Τολμη η Ελευθεριτσα ... Δεν σταματαω να το λεω και καθε φορα που το λεω , το λεω πρωτα στον εαυτο μου , και ειναι σαν να μου το λεω για πρωτη φορα ........ :-)

ΝαμασΤΕ

[Vasoula]

O "οχυρωμένος" άνθρωπος Nick χρειάζεται τροφή για το εγώ που δεν μπορεί να πάει σε βάθος, για να αντλήσει γνώση. ΄Ετσι η συμπεριφορά του κινείται μέσα στα γνώριμα πλαίσια της αγάπης που έχει μάθει ότι είναι...

Βαθύτερα βιώνεις, ενώ επιφανειακά απλά συμπεριφέρσαι...

Ούτε να αλλάξεις εσύ μπορείς, ούτε να αλλάξεις τον άλλον μπορείς, χωρίς να αγγίξετε βαθύτερα τους εαυτούς σας...

Οι υποχωρήσεις είναι κατάλυση ορίων σεβασμού, "απλά για να μην σε χάσω"...και ο θυμός ειναι πάλι κατάλυση ορίων αλλά του άλλου, μέσω του φόβου ότι "κοίτα θα με χάσεις"... Γιατί απλά δεν αντέχει κανείς την μοναξιά του, την "παραδίδει" πολύ εύκολα στον άλλον, ή στους άλλους...

Οι σχέσεις είναι επιφανειακές, όταν ο ένας επιβάλλεται και ο άλλος υποχωρεί...
και ουσιαστικές όταν και οι δύο σέβονται βαθύτερα τις ανάγκες τους και βιώνουν μαζί με τον άλλον τα συναισθήματα που αναγκαστικά αναδύονται από μια σχέση, ακόμα και αν προς στιγμή θεωρούνται "αρνητικά"...
΄Ομως η διάθεση γι' αυτό πρέπει να υπάρχει και από τους δύο.
Η αγάπη από μόνη της δεν φτάνει...Χρειάζεται και οι δύο να βιώνουν με συνέπεια τις αλήθειες τους! Που δυστυχώς δεν βρίσκονται στην επιφάνεια...

[Nick]

O "οχυρωμένος" άνθρωπος Nick χρειάζεται τροφή για το εγώ που δεν μπορεί να πάει σε βάθος, για να αντλήσει γνώση. ΄Ετσι η συμπεριφορά του κινείται μέσα στα γνώριμα πλαίσια της αγάπης που έχει μάθει ότι είναι...

με εχασες εδω. :roll:

[Vasoula]

:roll: :roll:

εδώ μόνο? Εσύ με βρήκες κάπου?

[Nick]

ναι βρε, γιατι το λες αυτο??

[Nick]

ενταξη το καταλαβα τωρα, μετα που το διαβασα μερικες φορες.

[Rainmaker]

Ούτε να αλλάξεις εσύ μπορείς, ούτε να αλλάξεις τον άλλον μπορείς, χωρίς να αγγίξετε βαθύτερα τους εαυτούς σας...

Οταν αλλάζεις για κάποιον άλλο.. απο φόβο μην τον χάσεις.. το μονο που καταφερνεις είναι να καταπιέζεις τον εαυτό σου και τον τρόπο με τον οποίο εκφραζεσαι...

Οταν επιλέγεις να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου μετα απο δική σου καθαρα επιλογη χωρίς αυτή να επηρεάζεται απο τον φόβο και απο τα πρότυπα που σε περιβάλουν.. τότε μονο παραμένεις αληθινός στον εαυτό σου...

Οταν ένας σύντροφος δεν αναγνωρίζει αυτή την αλήθεια μας.. ή όταν εμείς δεν συμβαδίζουμε με κάποιον άλλον δεν χρειάζεται να καταπιεστούμε ούτε να καταπιέσουμε κανέναν.. τα συναισθήματα δεν χάνονται... αλλά δεν υπάρχει και λόγος να χαθούν.. απλά οι άνθρωποι "χωρίζουν"...

Στις σχέσεις μας οι άνθρωποι συνήθως στην αρχή φοράμε ένα προσωπείο για να "τραβήξουμε" τον άλλον.. αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να του δίνουμε λανθασμένη εικόνα για το ποιοι είμαστε... Αυτή η λανθασμένη εικόνα είναι που μετα απο λίγο καιρό θα αλλάξει και θα φανεί πραγματικά το ποιοι είμαστε..τότε συντροφός μας θα δει αυτή την αλλαγή .. και θα αντιδρασει...

Επίσης καμια φορα.. βλεπουμε χαρακτηριστικά σε κάποιον άνθρωπο με τα οποία δεν "ταιριαζουμε" και τα αγνοούμε.. για πολλους λόγους... είτε απο φόβο για τη μοναξιά.. είτε γιατι μας αρέσει πολύ.. και για πολλούς άλλους λόγους...
Κάπουα στιγμή όμως αν αυτό μας ενοχλεί πολύ κάποια στιγμή θα εξωτερικευτεί...

Όταν οι σχέσεις βασίζονται σε κάτι ψεύτικο.. ή φανταστικό.. τότε αργά ή γρήγορα θα φτάσουν στο τέλος...

[Vasoula]

ενταξη το καταλαβα τωρα, μετα που το διαβασα μερικες φορες.