Εγώ έχω άλλη οπτική, πέρα από το φως και το σκοτάδι.
Κανείς από τα δύο μέρη δεν γνωρίζει, εκείνη την στιγμή της εμπειρίας του, αν είναι στο φως ή στο σκοτάδι, παρά βιώνουν την δική τους πεποίθηση που έχουν για το καλό και το κακό...
Δεν έχουν βλέπετε επαφή με εμάς που γνωρίζουμε όλη την πλοκή και εύκολα μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποιός δουλεύει για το καλό και ποιός για το κακό...
Τα ξωτικά, ναι μεν έχουν την αίσθηση ότι ο βασιλιάς τους παραήταν σκληρός με τους ανθρώπους, αλλά αν έχουν μεγαλώσει με την άποψη ότι οι άνθρωποι θα τους βλάψουν, λογικό είναι να τον ακολουθούν και στις σκληρές του αποφάσεις, πεισμένοι ότι δουλεύει για το καλό τους (σαν τους γονείς μας ένα πράγμα)
Οπότε είναι λογικό γι' αυτούς, να είναι ο Στροπαντίν προδότης, παρ' όλο που δέχονται μέσα τους ότι ο βασιλιάς τους παραήταν σκληρός και θα επιθυμούσαν ίσως έναν άλλον βασιλιά με μαλακότερους τρόπους άμυνας, που όμως εξακολουθητικά θα τους προστάτευε από τους ανθρώπους, κάτι που ο Στροπαντίν δεν τους το εξασφαλίζει αφού συνεργάστηκε με αυτούς που μάθανε ότι είναι εχθροί...
Για να μου πει κάποιος από εσάς ότι κατάλαβε με την πρώτη ότι οι γονείς του δεν ενδιαφέρονταν καθόλου για το καλό του, παρά μόνο για την παρτάρα τους...Πέσασε χρόνος για να βγει ο καθένας σας στο Φως και να εγκαταλείψει το σκοτάδι του...
Το πιο τραγικό στην ιστορία, είναι ότι κάποιος ξέρει για το καλό και το κακό (εμείς δηλαδή), αλλά αυτός που ξέρει δυστυχώς δεν μπορεί να επέμβει...Εμείς πχ. μπορούμε να επέμβουμε στην θέληση των ξωτικών και να τους πείσουμε ότι κάνουν λάθος για τον εχθρό τους και ότι ο μοναδικός τους εχθρός είναι η πεποίθηση που τους φύτεψε ο βασιλιάς τους? Όχι δεν μπορούμε...Οπότε πρέπει να δούμε με κατανόηση και συγχώρεση την άδικη στάση τους απέναντι στον προδότη...όσο και να γνωρίζουμε ότι αυτός έπραξε το καλό και το δίκαιο...
Το θέμα είναι αν μπορεί κανείς να Πιστέψει ότι κάποιος γνωρίζει το καλό και το κακό, σαν ολοκληρωμένη εικόνα και να τον εμπιστευθεί... Αλλιώς ξεκινάει η σταύρωσή του...
Ο διαφορετικός στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ο Στροπαντίν, αλλά εμείς που ξέρουμε...
Τι λέτε εσείς?