Σύνδρομο περθιωριοποίησης

[Μάνος]

Σοφούλα, καρδούλα μου, με αφορμή το μοίρασμα σου,
σου αφιερώνω ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια το οποίο πιστεύω είναι πολύ to the point:

[Sofoula]

Πολύ γλυκό Μάνο μου, σ'ευχαριστώ πολύ

[Μάνος]

Παιδάκια μου αγαπημένα κάτι συνέβη σήμερα το οποίο με έκανε να συνειδητοποιήσω κάποια πράγματα και θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας:

Λίγο πριν σχολάσω από το γραφείο είχα μια κουβέντα με την διευθύντρια του σχολείου... (σημείωση: η ίδια είναι που με επέλεξε για να ξεκινήσω να δουλεύω εκεί και μου έκανε την πρόταση)
Να μην σας τα πολυλέω, μέσα από την κουβέντα αυτή συνηδητοποίησα πόσο πολύ μπλοκάρω τον εαυτό μου, σε σημείο που τον έχω υποβάλλει εγώ ο ίδιος στη διαδικασία να μην περνάει καλά. (θα μου πείτε τώρα "κάτι μας είπες")
Όταν όμως το συνειδητοποιείς, παθαίνεις ένα κοκομπλόκο.

Συγκεκριμένα της έλεγα πως το γεγονός ότι δε μιλάω τη μητρική μου γλώσσα με κάνει να μην θέλω να πολυσυμμετέχω σε συζητήσεις,με αποτελέσμα να νιώθω πως ζω στο παρεπιμπτόντως. Κοινώς, στο περιθώριο. Ο λόγος είναι ότι αφ' ενός εξακολουθώ και έχω άγνωστες λέξεις και δεν καταλαβαίνω και από την άλλη δε νιώθω αυτοπεποίθηση με τα αγγλικά μου. Η απάντηση της ήταν σοκ: "Έχεις το χάρισμα της καθαρής προφοράς με αποτέλεσμα να σε καταλαβαίνουν οι πάντες. Τα τυχόν γραμματικά και συντακτικά σου λάθη δεν είναι τόσο μεγάλα όσο θέλεις να πιστεύεις και το γεγονός ότι έχεις άγνωστες λέξεις είναι κάτι που δε θα σταματήσει ποτέ. Έχε στο μυαλό σου πως λόγω των αγγλικών που χρησιμοποιείς, εσύ ο ίδιος είσαι που κάνεις τους άλλους να σου απαντούνε σα να απαντούσαν σε κάποιον Αυστραλό και όχι σε κάποιον μετανάστη που τα αγγλικά του δεν είναι η μητρική του γλώσσα" ...Και έμεινα με το στόμα ανοιχτό! Το σοκ ήταν μεγάλο για δύο λόγους:
1. Ούτε που μπορούσα να φανταστώ πως τα αγγλικά μου είναι τόσο καλά και
2. Δεν μπορούσα να φανταστώ επίσης τον βαθμό κατωτερότητας που υποβάλλω εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου.

...Και φυσικά όλο αυτό πάει σετάκι με όλη μου την συμπεριφορά και το φαίρεσθαι στο γραφείο, στην ταβέρνα και οπουδήποτε βρεθώ. Εντόπισα πως με κανει να νιώθω σπουδαίος στα μάτια των άλλων το γεγονός ότι πρά τις όποιες κακουχίες εγώ τα κατάφερα. Και ναι, είμαι τόσο ηλίθιος που με νιάζει ακόμα η γνώμη των άλλων!!! Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν έλεγα εγώ ο ίδιος στον εαυτό μου "Μπράβο σου που τα έχει καταφέρει μέχρι έδω τόσο καλά!" Ε; Όμως όχι, εγώ επιλέγω να πάιζω τον ρόλο του Ξανθόπουλου που του λείπει η πατρίδα. Χαλάρωσε ρε φίλε, οκ, σου λείπει η πατρίδα σου αλλά ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Και έπειτα δεν θα κάτσεις εδώ και για πάντα! Μια περίοδος της ζωής σου είναι γεμάτη εμπειρίες και ανταλλαγή κουλτούρας. Και να σκεφτεί κανείς πως όταν έφευγα από Ελλάδα έλεγα πως ναι μεν πάω μετανάστης στην Αυστραλία όμως δεν θα έχω ποτέ την συμπεριφορά του χαροκαμένου Ξανθόπουλου!!!! Οκ δεν αιματοστηθοδέρνομαι κι όλας στα καράβια, αλλά σε αυτά τα χνάρια είμαι!!!!

Γιατί δηλαδή θα πρέπει να έχω ένα δράμα στη σκιά μου; Άφησα το σπίτι μου, ήρθα στη Μελβούρνη, πορεύομαι μοναχός μου, μου φταίει ο καιρός, μου φταίει το ένα..., το άλλο... Μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία, το δράμα είναι δράμα και πρέπει να απαλλαγώ από αυτό το συντομότερο δυνατόν!!!

Μπλοκάρισα! Πολύ μπλοκάρισμα σε όλα τα επίπεδα! Και να σκεφτείς πως θα έπερνα όρκο πως με αγαπούσα!!!! Να μου λείπει τέτοια αγάπη λοιπόν!

Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα πως ακόμα δεν με έχω αποδεχτεί έτσι όπως είμαι, δεν με αγαπάω επί της ουσίας, παλεύω με τον ένα ή τον άλλον τρόπο για την αποδοχή των άλλων, με υποτιμώ και άλλα τέτοια νόστιμα... Και σαν κατακλίδα έχω μαι ερώτηση: Πως αρχίζει κανείς να αγαπά τον εαυτό του;

Αυτά σκεφτόμουνα σήμερα το απόγευμα και ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας...

[Vasoula]

Πως αρχίζει κανείς να αγαπά τον εαυτό του;

έχουμε να πούμε πολλά εμείς Μανούλη μου στο επόμενο διάστημα! Δεν ξέρω αν μετά, τελικά, αγαπήσεις τον Εαυτό σου, το σίγουρο είναι όμως ότι θα γνωρίζεις γιατί δεν τον αγαπάς.
Οπότε μετά εσύ θα αποφασίσεις τι θα κάνεις...



ΥΣ. Καθόλου δεν με ξαφνιάζει η γνώμη που έχεις για τον Εαυτό σου, καρδούλα, ε?

[Θοδωράκος]

Μανούλη γλυκιέ, πολλές πολλές αγκαλίτσες!

[Fotinoula]

πω πω Μανούλη πολύ σημαντικά όσα μοιράζεσαι, όσα συνειδητοποιείς!

keep walking!

[konstantinos s.]

Μανούλη

[Ταρούλα]

αγκαλίτσες πολλές Μανούλη

[Giotoula]

Μανούλη

[Ellaki]

Μανούλη

[ΙΩΑΝΝΑ]

Μανούλη

[Ελενίτσα]

Μανούλη...

[Annoula]

Μανούλη

[AMALIA]

Mανουλη αγκαλιτσες πολλες!

[Μάνος]

Παιδάκια μου γλυκά