Vaso έγραψε:Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν από τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων
Ετσι ..... πάρε να 'χεις
Vaso έγραψε:Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν από τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων
δεν ξερω ποτε ξεκινησε η πεποιθηση οτι πρεπει να πιασεις πατο για να ξανασηκωθεις.. και εγω τον προκαλουσα πολλες φορες αυτον τον πατο στην ζωη μου..Vaso έγραψε: γιατί πρέπει να σε πάρουν σηκωτό, για να πάρεις αλλιώς το τιμόνι της Ζωής σου?
Εδω και Τωρα.. Μονο για Σημερα κερδιζω πισω τη Ζωη μου και τον Εαυτο μου Βημα Βημα..Vaso έγραψε: Η αναβολή δεν γίνεται ούτε στις καταστάσεις που χρειάζονται αντιμετώπιση, ούτε στα προβλήματα, ούτε στις επιθυμίες μας...
Γίνεται μόνο στην Ζωή μας...Αναβάλουμε διαρκώς να Ζήσουμε σαν Άνθρωποι...
γιατί πρέπει να σε πάρουν σηκωτό, για να πάρεις αλλιώς το τιμόνι της Ζωής σου?
αυτό δεν καταλαβαίνω...
γιατί ο καθένας από εμάς έχει πάρει τις ενδείξεις του από το Σύμπαν του, ότι κάτι δεν πάει καλά...Αλλά όσο υπάρχει το "δεν βαριέσαι", αυτές οι απλές ενδείξεις γίνονται συμπτώματα μιας ασθένειας που πρέπει να παλέψεις με τον θάνατο σου για να την υπερβείς...
Ζωή και Θάνατος είναι σίγουρα καταστάσεις μέσα σ' αυτήν την πορεία μας εδώ στον Φυσικό Κόσμο, αλλά εδώ δεν πρόκειται γι' αυτό αλλά για το Θάνατος και Θάνατος και αυτό δεν καταλαβαίνω...
Κανείς δεν Ζει, εν ολίγοις! ή τουλάχιστον δεν το αποφασίζει εύκολα...
και όπως λέει ο ποιητής
Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν από τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων
κάθισε κανείς να το σκεφτεί με σοβαρότητα πέρα από το ότι είναι ένας πολύ όμορφος στίχος?
Η αναβολή δεν γίνεται ούτε στις καταστάσεις που χρειάζονται αντιμετώπιση, ούτε στα προβλήματα, ούτε στις επιθυμίες μας...
Γίνεται μόνο στην Ζωή μας...Αναβάλουμε διαρκώς να Ζήσουμε σαν Άνθρωποι...
Το μεταθέτουμε για ένα μέλλον, για το οποίο κρυβόμαστε από το Παρόν μας...Κρυβόμαστε από τον Θεό...και ο Θεός κρύβεται...όχι γιατί το θέλει, αλλά γιατί το θέλουμε...
Κι εγώ το νιώθω αυτό ΕλενάκιΕλένη έγραψε:Εχω ολη τη βοηθεια απλοχερη Εδω Μαζι σας και ολη μου τη Θεληση να Ζησω σαν Ανθρωπος!Και ετσι Γινεται!!
Έτσι είναι... για το τίποτα...Και σκεφτομαι πολλες φορες..ποση ντροπη κουβαλαγα για το τιποτα,ποσο φοβο,ποση αναξιοτητα..