...Και αυτή η άσχημη διάθεση κύκλους κάνει κι όλο έρχεται. Και όλο με θλίβει όλο και περισσότερο! Τώρα που κάποια πράγματα έχουν μπει σε μια σειρά εδώ που βρίσκομαι... Σε εκείνη τη σειρά που προσπαθούσα και ήλπιζα εξ' αρχής, παρ' όλα αυτά η θλίψη υπάρχει ακόμα και θα συνεχίσει να υπάρχει (ακόμα και εκεί αν βρισκόμουνα), γιατι καταλαβαίνω πως όλα ξεκινάνε και τελείώνουν μέσα μου. Και εγώ μέσα μου δεν είμαι καλά...
Μένω σε ένα σπίτι που μου αρέσει και μου παρέχει μια ανέση και μια ποιότηα ζωής. Έχω μια καθημερινή δουλειά (σέρβις σε μια ελληνική ταβέρνα) που οκ, μπορεί να μη με τρελλαίνει κι όλας, όμως από αυτή ζω. Εκεί μέσα περνάει ο λόγος μου, με υπολογίζουν και με σέβονται. Έχω αποδείξει σε όλους τοι αξίζω και είμαι πολύ δημοφιλής στους πελάτες, πράγμα που με κάνει να τους είμαι απαραίτητος. Είναι και αυτό ένα είδος ικανοποίησης εκτός των οικονομικών απολαβών! 9Τώρα που το σκέφτομαι να τη αλλη μια ανάγκη επιβεβαίωσης!!!) Για να μην αναφερθώ πως ακούω συνεχώς το δικό μου play list!!! Το να δουλεύεις και να ακούς τα τραγούδια της επιλογής σου δεν είναι και λίγο.
Επίσης πρόσφατα ξεκίνησα να δουλείω σε μια άλλη δουλειά (δουλειά γραφείου) παράλληλα για δύο μέρες την εβδομάδα, σε ένα υπέροχο περιβάλλον και άκρως φιλικό. Ομώς εκεί εγώ! Θλίψη, θλίψη, θλίψη! Δεν με αφήνω να χαρώ και να ζήσω όλα αυτά τα οποία έχω καταφέρει από τότε που ήρθα! ...Και όλα αυτά μόνος μου τα κατάφερα! ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ!!! Αυτό είναι το σπουδαιότερο!!! Και αντί που έπρεπε να νιώθω περήφανος για το εαυτό μου, μιζεριάζω μέσα στις σκέψεις μου.
Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω χθες μου δόθηκε και η χαριστική βολή: Κατά 90% υπάρχει πιθανότητα να μπορέσω να παρατείνω τη βίζα μου για ακόμα δύο χρόνια (μέχρι το 2017!!!) Εξωτερικά αυτό ήθελα... Και μέχρι τ΄τοε ποτέ κανείς δεν ξέρει πως τα πράγματα θα μπορούσαν να εξελιχθούν ώστε να πάρω αυτή τη ρημάδα τη μονιμότητα... ...Βαθιά μέσα μου όμως ήθελα να υπάρξει ένα εμπόδιο, ώστε να μην μπορέσω να ανανεώσω τη βίζα και έτσι, τον Μάρτιο να γυρίσω πίσω!! Κάτι δηλαδή τύπου "θέλω να μείνω, αλλά δυστυχως δεν μπορώ" Περίμενα δηλαδή από ένα εξωτερικό παράγοντα να πάρει την ευθύνη του εαυτού μου και να αποφασίσει αυτός για μένα. ...Αρκεί που η επιστροφή μου δεν θα είχε να κάνει με μια καθαρά δική μου απόφαση. Αυτό μου έφτανε! Καλέ μέχρι και έρευνα αγοράς για εισητήριο είχα κάνει! Το είχα πάρει ζεστά το θέμα!
Εντάξει, τώρα τι να πω... Ξέρω πως λέω μαλακία όμως, ΑΚΟΜΑ έχω στο μυαλό μου την κριτική της οικογένειας σε μια δική μου απόφαση του να γυρίσω πίσω... Δεν ξέρω αν βγάζετε νόημα με όλα αυτά που σας λέω, όμως πραγματικά μέσα στο μυαλό μου τα πράγματα είναι ανάκατα! Ο γάμος μου με τους γονείς καλά κρατεί ακόμα...
...Επίσης εδώ δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος να μπορώ να επικοινωνήσω επί της ουσίας. Πως και πως περιμένω να έρθει η ώρα να μιλήσω με την Ιωάννα μου στο skype πάντα με την ψυχή στο στόμα και με το ρολόι στο χέρι! Το έχω βαρεθεί αυτό το μοτίβο. Δε μου φτάνει πια αυτό! Θέλω και όλους εσάς στη ζωή μου! Να γνωριστούμε, να μιλήσουμε, να γελάσουμε, να μοιραστούμε... (Θέλω να πάρω και ρέικι, αυτό που το πας;;; ...Και φυσικά να είμαι στο επόμενο σεμινάριο Αγάπη-Σοφία. Θα μου πεις όμως και τι σε εμποδίζει να έρθεις, και να ξαναφύγεις. Ναι, είναι πολύ εύκολο στα λόγια, άλλα πρώτον το ταξίδι Μελβούρνη-Αθήνα και τούμπαλιν κοστίζει γύρω στα 1.200 ευρώ! ...Για να μην αναφερθώ στον άσχημο ψυχολογικό παράγοντα της επιστροφής!!!)
Δεν ξέρω τι να κάνω πραγματικά... Έχω αρχίσει να αποκτώ πράγματα που ήθελα από τότε που πρωτοήρθα και φοβάμαι να τα τινάξω όλα στον αέρα. (Να τος εδώ ο εκ του ασφαλούς δρόμος που λέγμα σε άλλο τόπικ Μπεττούλα) Η δυστυχία μου θα με ακολουθεί και εκεί αν έρθω, μόνο που εκεί θα είμαι και άνεργος και θα επηρεάζομαι αρνητικά έστω και από μονο ένα βλέμμα της οικογένειας. Δεν θα χρειάζεται να μιλήσουν καν! Τουλάχιστον αν έρθω να γυρίσω όσο πιο φορτόγκας γίνεται ώστε να μην πέσω στην ανάγκη τους για συγκατοίκηση μαζί τους. Σκέφτομαι επίσης πως αντικειμενικά η Ελλάδα τώρα από δουλειές είναι χάλια, για να μην αναφερθώ από μισθούς! Μια φίλη μου δουλεύει σε ένα σνακ μπαρ για δύο ευρώ την ώρα!!! Άκουσον - άκουσον!!! Τι ακριβώς να κάνεις με αυτά τα λεφτά;;;
ΤΡΕΜΩ μην τυχόν και πάρω την λάθος απόφαση: Να μείνω ή να φύγω. ...ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΤΙ ΒΑΡΟΣ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ!!!
Σκέφτομαι από την άλλη την ατάκα της Βασούλας περί ξεβολέματος. Εκεί μου είχε πει πως είναι η καλύτερη θέση. Και εδώ από ξεβόλεμα άλλο τίποτα! Μόνο που μαζί με το ξεβόλεμα υπάρχει και η ανύπρακτη επικοινωνία! Είναι δύσκολο να σας δώσω να το καταλάβετε, καθώς όλοι σας έχετε ο ένας τον άλλο ή τέλος πάντων έναν κολλητό, μιά κολλητή, την Βασούλα... Εγώ δνε έχω κανένα! Δεν είναι λίγο πράγμα να έχεις πραγματικά ανάγκη να συζητήσεις από το πιο σοβαρό θέμα μέχρι την μεγαλύτερη μπαλαφάρα και να μην υπάρχει ούτε ένας για αυτό!!!!! ...Μάλλον όχι, να υπάρχει ένας αλλά συγκεκριμένη ώρα μόνο...!
Μετά πάλι πιάνω τον εαυτό μου και αντιδρά... Και αντιδρά άσχημα, φέρνοντας στο μυαλό μου πως εγώ φταίω που νιώθω έτσι γιατί έχω μειώσει την δόση των αντικαταθλιπτικών... Ξέρω όμως πως όλο αυτό είναι απλά μια αντίδραση του οργανισμού μου και λέω: όχι καργιολάκι!!!!! Δε θα σου περάσει!!! Συνέχισε να διαβάζεις και να περπατάς...
Επίσης να μοιραστώ και κάτι άλλο;
...Εδώ που φτάσαμε...
Μερικές φορές όταν γράφω κάτι φοβάμαι μην τυχόν είναι εκείνη την ώρα on line η Βασούλα και μου τα χώσει επί τόπου και δνε έχω χρόνο για να βρώ τις υπέροχες δικαιολογίες μου. Ενώ αν δω το χώσιμο αργότερα, θα έχω χρόνο να προετοιμάσω την "απολογία μου'"... ...Αλλά η γλυκιά μου πάντα είναι τόσο καλή μαζί μου που πραγματικά όποτε διαβάζω κάθε απάντηση της, εισπράττω τόσο πολύ το ενδιαφέρον της και την αγάπη της που πραγματικά συγκινούμαι και με πιάνουν τα κλάματα πολλές φορές!
Α! Τώρα που το ανέφερα από δικαιολογίες άλλο τίποτα! Έχω γεμίσει τη ζωή μου δικαιολογίες για να μη ζω! Βαριέμαι να κάνω το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ που δεν είναι υποχρεωτικό!
Άσε το άλλο κουλό: μερικές φορές νιώθω άσχημα που μπαίνω μέσα στο φόρουμ και μοιράζομαι πράγματα μαζί σας, γιατί αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει προσδοκία! Μπαίνω μέσα όχι για να σας πω μια καλημέρα και να μάθω τι κκάνετε, αλλά γιατί προσπαθώ να βρώ έναν τρόπο να με κάνει να νιώσω καλά. Και εδώ μαζί σας, εγώ νιώθω καλά! Άρα η πρόθεση μου δεν είναι αγνή. Κρύβει από πίσω όφελος!
Αυτά για την ώρα... Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας...
