ΗΛΙΟΦΕΝΕΙΑ ( Β ΚΥΚΛΟΣ )1ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ -ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΖΟΦΕΡΟ

[CHRYSSOULA]

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
(Β κύκλος)

ΗΛΙΟΦΕΝΕΙΑ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο - ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΖΟΦΕΡΟ


Όταν οι Ζορκάλιοι αντίκρυσαν την Κλειστή Κοιλάδα έμειναν άναυδοι από την μαγευτική εικόνα που αντίκρυσαν. Γνώριζαν όμως πολύ καλά, ότι θα χρειαζόταν πολύ υπομονή και ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να οικοδομήσουν μια κατοικίσιμη νέα πόλη.!!
Προτού όμως αρχίσουν με οποιαδήποτε εργασία έκοψαν λίγα φύλλα και κλαδιά και άναψαν μια φωτιά.Τότε γονάτισαν όλοι σε κύκλο και με την καθοδήγηση της Εβάνσα προσευχήθηκαν και ευχαρίστησαν βαθιά το Πνεύμα της Γης αφενός που τους γλίτωσε από την σεισμική καταστροφή και αφετέρου που τους πρόσφερε αυτό το πανέμορφο μέρος για να αρχίσουν μια νέα ζωή. Προσευχήθηκαν ακόμα και για τους συντρόφους τους, που δεν τα κατάφεραν να γλιτώσουν, ώστε να βρίσκονται και εκείνοι τώρα μαζί τους!!!!
Τότε η Εβάνσα όρισε, ότι αυτή η ημέρα θα ήταν στο εξής ημέρα Γιορτής & Ευχαριστιών και όταν θα κτιζόταν η νέα πόλη, η ΗΛΙΟΦΕΝΕΙΑ,θα αφιέρωναν ένα βωμό στο Αιώνιο Πνεύμα της Γης και Προστάτη τους.
Τον Σάνατ Κουμάρα!!!!!!!!!!
Αφού τέλειωσαν με τις ευχαριστίες τους, η Εβάνσα ζήτησε από τους κατασκευστές να μελετήσουν τα υλικά που υπήρχαν στην περιοχή, ώστε να φτιάξουν πρόχειρα καταλύματα στην αρχή και μετά να αρχίσουν την κατασκευή και την δόμηση της πόλης.
Τώρα όμως έπρεπε να λάβουν πολλά υπόψη τους. Ο χρόνος δεν ήταν όπως στην Ηλιοαδύσια συνεχής. Είχαν εναλλαγές ημέρας-νύχτας και ο χρόνος είχε αρχίσει να κάνει φανερή την παρουσία του. Ένοιωθαν άλλοτε ζέστη και άλλοτε κρύο. Έπρεπε να δουλεύουν πάντα με το φως της ημέρας, γιατί το σκοτάδι έκανε κάθε ενέργεια δύσκολη. Η τροφή τους είχε αρχίσει να προσαρμόζεται σε νέα μορφή και τα παιδιά είχαν αρχίσει να ωριμάζουν γρηγορότερα και να δέχονται με υπομονή και καρτερία όλες τις αλλαγές που βίωναν.
Οι Ζορκάλιοι ένοιωθαν ακόμα αισθήματα δικαιοσύνης και ισότητας όπως στην πατρίδα τους, μέχρι όμως να έλθουν πραγματικά αντιμέτωποι με όσα δεν γνώριζαν αληθινά για τους εαυτούς τους.!!!
Στην Ηλιοαδύσια ήταν όλοι πλούσιοι και η Γη τους παρείχε αφθονία. Έτσι ποτέ δεν ζήλεψαν ή επιθύμησαν κάτι που είχε ο άλλος, γιατί είχαν όλοι τα πάντα.!!!
Τώρα όμως οι πόροι ήταν περιορισμένοι και θα έπρεπε να μάθουν να μοιράζονται το λιγοστό μέχρι να ανακάμψουν. Αυτό πυροδοτούσε υπόγεια συναισθήματα και ανάγκες που ποτέ πριν δεν είχαν αντιληφθεί!!!

Έτσι οι κατασκευατές των Ζορκάλιων χρησιμοποιώντας μυτερές πέτρες που υπήρχαν άφθονες στην περιοχή άρχισαν να χαράζουν το έδαφος και να δημιουργούν τμήματα γης, όπου θα γινόντουσαν οι πέτρινες κατασκευές. Παραπονιόντουσαν όμως, ότι χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία θα τους έπαιρνε πολλά χρόνια μέχρι να φτιάξουν μια πόλη κατοικίσιμη!!!!

Η Εβάνσα αντιλαμβανόταν, ότι είχαν πολλές ελλείψεις και ζήτησε ενδόμυχα βοήθεια, γιατί πολλοί Ζορκάλιοι είχαν αρχίσει να αρρωσταίνουν από τις διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες.
Ένα πρωινό καθώς βάδιζε συλλογισμένη στην γύρω περιοχή χωρίς να το καταλάβει απομακρύνθηκε. Ξαφνικά παρατήρησε, ότι σε μια πλαγιά του βουνού υπήρχε ένα κοίλωμα που δεν διακρινόταν καθαρά. Πλησιάζοντας πιο κοντά είδε, ότι το κοίλωμα έμοιαζε με είσοδο μέσα στον βράχο, όμως αυτή η είσοδος ήταν σφραγισμένη με μια μεταλλική πόρτα. Ψαχούλεψε την πόρτα προσπαθώντας να βρει κάτι για να την ανοίξει αλλά η πόρτα ήταν λεία και εφαπτόταν εντελώς στον βράχο, ώστε δεν υπήρχε περίπτωση να την ανοίξει από πουθενά.
Απόρησε και αναρωτήθηκε ποιός έφτιαξε αυτή την πόρτα και με ποιό σκοπό;;;
Μήπως αυτή η περιοχή κατοικιόταν από κάποιους άλλους;;; Αν ναι τότε θα είχαν σοβαρό πρόβλημα, γιατί οι Ζορκάλιοι δεν είχαν μάθει μέχρι τώρα να πολεμούν ή να αμύνονται σε εξωτερικές επιθέσεις!!!
Τότε είδε έναν αετό να πετάει προς εκείνο το μέρος.!!!
Ο αετός πλησίασε την πόρτα και με το ράμφος του κτύπησε 3 φορές . Στην στιγμή η πόρτα τραβήχτηκε προς το πλάϊ και το πουλί μπήκε μέσα.
Η Εβάνσα είχε μείνει με το στόμα ανοικτό!!! Σίγουρα κάτι αλλόκοτο συνέβαινε εκεί! Περίμενε λίγο και τότε είδε την πόρτα να ανοίγει πάλι και το πουλί να πετάει και να χάνεται στον ουρανό.
Η Εβάνσα έμεινε για αρκετή ώρα συλλογισμένη!!! Που με οδηγείς πάλι αγαπημένε μου Αρχιερέα σκέφθηκε με ένα σφίξιμο μέσα της. Με όρισες Ιέρεια σου και σε εμπιστεύομαι απόλυτα. Όμως δεν ξέρω τι να κάνω;; Στείλε μου ένα σημάδι για να αντιληφθώ πως να προχωρήσω. Να αγνοήσω αυτό το μέρος ή να βρω τρόπο να περάσω μέσα στον βράχο;;;
Εκείνη την στιγμή ένα σύννεφο μισοσκέπασε τον Ήλιο δημιουργώντας μια δυνατή λάμψη.
Το φως ήταν έντονο και η Εβάνσα κάλυψε τα μάτια της. Σε λίγο το σύννεφο απομακρύνθηκε και ο Ηλιος ακτινοβολούσε όπως πριν. Καθώς έκανε η Εβάνσα να φύγει το πόδι της κλώτσησε ένα αντικείμενο. Στην αρχή νόμιζε, ότι ήταν κάποια πέτρα αλλά παρατηρώντας το καλύτερα είδε, ότι ήταν το ράμφος από ένα πουλί. Ένα πουλί που ίσως είχε κτυπηθεί και το σώμα του είχε γίνει τροφή για τα αγριοπούλια. Το μόνο που είχε απομείνει ήταν το ράμφος του.
Η Εβάνσα περιεργάστηκε με απορία το ράμφος και ξαφνικά αντιλήφθηκε, ότι ήταν το σημάδι που ζήτησε!!!!. Το Πνεύμα την καθοδηγούσε να χρησιμοποιήσει το ράμφος για να ανοίξει την σιδερένια πόρτα.
Χωρίς να διστάσει προχώρησε στην πόρτα και χτύπησε με το ράμφος 3 φορές, όπως είχε δει να κάνει προηγουμένως ο αετός. Η πόρτα τραβήχτηκε και φάνηκε η είσοδος της σπηλιάς. Κρύος ιδρώτας την έλουσε, όσο και αν προσπάθησε να κρατήσει την κυριαρχία της. Που πηγαίνω αναρωτήθηκε;;; τι θα απογίνουν οι συμπολίτες μου και ο γιός μου αν μου συμβεί κάτι;;; Όμως το ένστικτό της, της έλεγε να προχωρήσει.
Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα μπήκε μέσα στην σπηλιά.
Παρατήρησε τότε, ότι η σπηλιά δεν ήταν σκοτεινή αλλά φωτιζόταν από ένα αμυδρό φως που ολοένα γινόταν πιο έντονο. Προχωρώντας αργά αργά είδε μπροστά της κάποια σκαλοπάτια. Κατέβηκε και τότε βρέθηκε μέσα σε μια τεράστια σάλα όπου ήταν γεμάτη με αμύθητους θησαυρούς. Χρυσάφι, πολύτιμους λίθους, παράξενα κρύσταλλα. Η Εβάνσα δεν ένοιωσε κανένα ενδιαφέρον για όλα αυτά τα πλούτη, γιατί τα είχαν σε αφθονία και στην Ηλιοαδύσια. Κοίταξε τριγύρω μήπως έβρισκε και τίποτα εργαλεία που θα τους ήταν χρήσιμα για το κτίσιμο της πόλης, όταν ΤΟΝ ΕΙΔΕ!!!!!
Πίσω από ένα τεράστιο κρύσταλλο που έμοιαζε με καθρέφτης βρισκόταν ένα αλλόκοτο Ον. Είχε μακρόστενο πρόσωπο με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, μυτερά αυτιά και το σώμα του αντί για πόδια είχε οπλές ζώου!!!!
Προσπαθώντας η Εβάνσα να κάνει την φωνή της όσο πιο σταθερή μπορούσε ρώτησε:
«Ποιός είσαι;;;»
Το παράξενο Ον αποκρίθηκε στην ίδια γλώσσα
«Είμαι ο Ζόφερος το Μέγα Τελώνιο της Κοίλης Γης.Έχω στην εξουσία μου χιλιάδες στρατιές τελώνιων και χθόνιων πλασμάτων πρόθυμα να κάνουν τα πάντα για μένα.Κανένας δεν έχει τολμήσει να παραβιάσει το άβατο μου και όποιος το τόλμησε είχε φοβερό τέλος. Τι σε έκανε να μπεις εδώ μέσα και τι γυρεύεις την ρώτησε με τραχιά φωνή»
«Δεν είχα σκοπό να παραβιάσω το άβατο σου Ζόφερε απάντησε με ψυχραιμία η Εβάνσα. Έψαχνα να βρω κάποια εργαλεία που χρειάζεται ο λαός μου για την κατασκευή καταλυμάτων. Ερχόμαστε και εμείς από μια πόλη που ήταν κτισμένη μέσα στην Γη η οποία καταστράφηκε από σεισμό.»
«Όποιος μπήκε εδώ μέσα δεν βγήκε ποτέ ζωντανός απάντησε γρυλίζοντας σχεδόν το τελώνιο.»
«Ξέρεις, απάντησε ατάραχα η Εβάνσα, το Πνεύμα του Πλανήτη ο Σάνατ Κουμάρα με έστειλε εδώ και μου έδειξε πως να μπω. Από ό,τι βλέπω όμως δεν έχεις αυτά που με ενδιαφέρουν, οπότε μπορώ να φύγω»
«Έχω αυτά που σε ενδιαφέρουν απάντησε τότε με γλυκιά φωνή το τελώνιο και μπορώ να σου στείλω χιλιάδες βοηθούς, για να κτίσετε την πόλη σας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα,..... όμως με ένα όρο.»
«Τι γυρεύεις;;;» ρώτησε ψύχραιμα η Εβάνσα
«Άμα αποκηρύξεις το μισητό Πνεύμα, που το όνομα του δεν μπορώ ούτε να το αναφέρω, αν γονατίσεις και φιλήσεις αυτή την οπλή και με δεχθείς για αρχηγό σου, τότε όχι μόνο θα σου κτίσω μια ολόκληρη πόλη σε λίγες ημέρες αλλά θα λάβεις και μεγάλα αξιώματα, γιατί θα σε μυήσω στην υψηλότερη μαγεία.!!! Κανένας δεν θα μπορεί να σου αντισταθεί και με ένα λόγο θα έχεις όλα όσα επιθυμείς.Θα είσαι κυρίαρχος όλων των στοιχείων της Γης και βασιλιάδες θα γονατίζουν μπροστά σου!!!
Θα έχεις αιώνια ομορφιά και αθανασία!!!»
«Σταμάτα Ζόφερε είπε κοφτά η Εβάνσα!!!! Όσα μου αράδιασες δεν με αφορούν...Δεν διψάω για πλούτη,δόξα,τιμές...Το Πνεύμα με όρισε Ιέρεια του και αυτό μόνο υπηρετώ με όλη μου την καρδιά...»
«Έχω την δύναμη να φέρω κοντά σου τον άνδρα σου» είπε μελιστάλαχτα το τελώνιο!!
Ο άνδρας μου έχει πεθάνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια απάντησε με ένα θλιμμένο χαμόγελο η Εβάνσα.
«Εδώ κάνεις λάθος» της είπε σαρκαστικά το τελώνιο. Ο Λεμλόρ ζει σε μια μακρινή πολιτεία παρέα με την παλιά του αγαπημένη την Λιθάρ»
«Τα μάτια της Εβάνσα άστραψαν!! Που ξέρεις εσύ για τον Λεμλόρ και την Λιθάρ» του φώναξε άγρια
«Ο Λεμλόρ γλίτωσε από τον σεισμό συνέχισε σαρκαστικά το τελώνιο και αντί να ψάξει για σένα τράβηξε να βρει την παλιά του αγάπη»
«Λες ψέμματα ούρλιαξε η Εβάνσα!!!!! Περίμενα το παιδί του, ποτέ δεν θα με εγκατέλειπε αν δεν συνέβαιναν τα τραγικά γεγονότα!!!!»
Τότε το τελώνιο με μια κίνηση του χεριού του έδειξε προς τον καθρέφτη.
Εκεί η Εβάνσα είδε την προσπάθεια του Λεμλόρ να επιβιώσει, την άνοδο του στην επιφάνεια, την ζωή του με τον Φάντο και το όραμα της Λιθάρ στα νερά του ποταμού..
Ο Ζόφερος σταμάτησε την απεικόνιση στον καθρέφτη και κοίταξε την Εβάνσα, που έμοιαζε συντετριμμένη.!!!!!
«Μπορεί να είστε για πάντα μαζί!!!! Στο χέρι σου είναι είπε με ένα ειρωνικό γέλιο σίγουρος, ότι είχε διαλύσει κάθε αντίσταση της Εβάνσα.»
Τότε παίρνοντας μια βαθιά ανάσα η Εβάνσα και κοιτώντας τον σταθερά αποκρίθηκε!!!!!
Αν ο Λεμλόρ ζει και είναι αληθινά όσα μου έδειξες τότε ας μείνει εκεί που διάλεξε η καρδιά του!!! Εγώ έχω άλλο δρόμο να ακολουθήσω.!!!!!!!
Έκανε μεταβολή και τράβηξε για την έξοδο!!!
Τότε ο Ζόφερος μπήκε μπροστά της και την σταμάτησε! Με πρόσωπο κατάμαυρο από θυμό ούρλιαξε:
Κανείς δεν με έχει προσβάλλει έτσι!!!! Για να βγεις από εδώ υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Αν απαντήσεις στον γρίφο που θα σου βάλλω θα σε αφήσω να φύγεις ζωντανή και θα σου δώσω τα εργαλεία και ότι άλλο θελήσεις για να κτίσεις την πόλη σου!!! Αν όμως δεν βρεις τον γρίφο θα σου ξερριζώσω την καρδιά και θα την φάω.!!!!!!Έτσι θα είσαι αιχμάλωτη μου για πάντα!!!!

«Ποιο είναι αυτό
Που καίει χωρίς να είναι καυτό
Που παγώνει χωρίς να είναι κρύο
Που όταν πεινάει τρώει συνεχώς χωρίς να χορταίνει»


Η Εβάνσα προσπάθησε να ηρεμήσει και να σκεφθεί ψύχραιμα. Ενδόμυχα κάλεσε το Πνεύμα της Γης να την καθοδηγήσει.
Με το που το σκέφθηκε άρχισε να καίγεται και να κρυώνει ταυτόχρονα. Χιλιάδες εικόνες άρχισαν να παιρνούν από το μυαλό της τροφοδοτώντας τον φόβο της!!!!!!!!
Τότε άστραψε μέσα της η απάντηση!!!!

Η απάντηση στον γρίφο σου Ζόφερε είναι: « Ο ΦΟΒΟΣ»
Ο Φόβος σε κάνει άλλοτε να καίγεσαι και άλλοτε να παγώνεις!!!
Όσο τροφοδοτείς τον νου σου με φόβο τόσο πιο πολύ πεινάει!!!!!

Ο Ζόφερος έκανε μια γκριμάτσα και αμέσως μετά υποκλίθηκε στην Εβάνσα.
Είσαι ελεύθερη της είπε!! Μπορείς να φύγεις και εγώ θα στείλω αυτά που υποσχέθηκα.
Η Εβάνσα τραβηξε για την έξοδο. Η μεταλλική πόρτα άνοιξε και εκείνη βγήκε έξω.
Στην στιγμή η σπηλιά και η πόρτα της εξαφανίστηκαν.
Η Εβάνσα πήρε τον δρόμο της επιστροφής για τον καταυλισμό τους.
Μέσα της όμως υπήρχε μια μεγάλη πικρία. Ο Ζόφερος είχε σταλάξει την αμφιβολία στην καρδιά της...
Κάθισε κάτω από την σκιά ενός δένδρου για να συγκεντρώσει τις σκέψεις της, όταν η Λευκή Οπτασία φάνηκε μπροστά της και της είπε:.

«Θλίβεσαι με αυτά που σου είπε ο Ζόφερος. Αυτή είναι η δουλειά του. Να σπείρει φόβο και διαχωρισμό. Ο Λεμλόρ ζει και παίρνει σκληρά μαθήματα, για να κατανοήσει κάποιες αλήθειες. Εσύ δέχθηκες να γίνεις Ιέρεια μου και να οδηγήσεις ένα λαό σε νέα γνώση και αντίληψη. Χρειάζεται όμως να αποστασιοποιηθείς από αισθήματα πικρίας, ζήλειας ή θυμού. Τότε μόνο θα ακούς καθαρά την εσωτερική σου φωνή. Τότε μόνο θα μπορείς να διακρίνεις την αλήθεια από το ψέμα.
Σου δίνω αυτή την ράβδο. Θα την έχεις μαζί σου και μέσα από τις δικές της δονήσεις θα αντιλαμβάνεσαι την ορθή κρίση.»

Η οπτασία χάθηκε και μπροστά στα πόδια της Εβάνσα έπεσε ένα ψηλό ραβδί από ξύλο κουφοξυλιάς.

Η Εβάνσα το σήκωσε και καθώς το περιεργαζόταν ένοιωθε, ότι οι αισθήσεις της γινόντουσαν οξύτερες. Έβλεπε πολύ μακριά, άκουγε το πέταγμα των πουλιών, αντιλαμβανόταν το γύρω περιβάλλον εντελώς διαφορετικά!!!
Κρατώντας το ραβδί σαν στήριγμα πήρε τον δρόμο για τον καταυλισμό τους.
Όταν έφθασε την πλησίασαν οι κατασκευαστές και γεμάτοι ανησυχία την ρώτησαν αν είχε βρει κάποιο σκαπτικό εργαλείο στην έρευνα της στο βουνό, που θα τους βοηθούσε με τις εργασίες!!
Εκείνη κουνώντας αρνητικά το κεφάλι της, τους καθησύχασε, ότι το Πνεύμα θα τους βοηθούσε να επιβιώσουν παρόλες τις δυσκολίες!!!
Όταν ο Ήλιος έδυσε άναψαν φωτιές και αφού ορίστηκαν βάρδιες για φύλαξη του χώρου έπεσαν για ύπνο.
Όμως μια περίεργη αναθυμίαση κάλυψε την περιοχή και όσοι Ζορκάλιοι φύλαγαν βάρδιες αποκοιμήθηκαν!!!
Το επόμενο πρωί όταν ξύπνησαν έμειναν όλοι με το στόμα ανοικτό.!!!!!
Μπροστά τους βρισκόταν κτισμένη μια τεράστια πόλη με κτίρια,γέφυρες και ψηλά τείχη!!!
Ρυάκια διέσχιζαν την πόλη και άφθονα δένδρα με καρπούς υπήρχαν τριγύρω!!!!
Μοιάζει οφθαλμαπάτη ανέφερε διστακτικά ο πρωτομάστορας. Είναι μαγεία ανέφερε κάποιος αλλος...!!!!
Έτρεξαν αμέσως στην Εβάνσα, η οποία είχε ήδη ειδοποιηθεί για το παράξενο αυτό γεγονός.!!!
Εκείνη βλέποντας την πόλη κατάλαβε, ότι ο Ζόφερος είχε κρατήσει τον λόγο του. Όμως γνώριζε, ότι το τελώνιο θα είχε υπόγεια εξουσία επάνω της και επάνω στους Ζορκάλιους, εαν δεν κατάφερνε να επιβάλλει την δική της θέληση και δύναμη !!!!
Κανένας δεν θα περάσει την είσοδο αυτής της πόλης είπε με αποφασιστικότητα η Εβάνσα, εάν δεν εγκατασταθεί πρώτα από όλους σε αυτήν το Πνεύμα της Γης και Προστάτης μας.
Έκανε ένα βήμα μπροστά, όταν το μοχθηρό τελώνιο εμφανίστηκε μπροστά της:

« Σου αρέσει η πόλη που σου έφτιαξα την ρώτησε μελιστάλαχτα;; Βλέπεις εγώ κρατάω τον λόγο μου. Εσύ τι θα κάνεις για μένα;;;»
«Ζόφερε, αποκρίθηκε ψύχραιμα η Εβάνσα δεν σου ζήτησα τίποτα!! Αυτή η πόλη δεν είναι αληθινή αλλά προϊόν μαγείας, που μπορεί να χαθεί όπως κτίστηκε...
Σε παρακαλώ γύρισε στο άβατο σου και άφησε μας να προχωρήσουμε με τις δικές μας δυνάμεις»
Το πρόσωπο του τελώνιου σκοτείνιασε και έκανε να χιμήξει στην Εβάνσα, όταν εκείνη σήκωσε την ράβδο και χτυπώντας την δυνατά στο έδαφος φώναξε:

“Sul e bar visanacht” (Γύρνα τώρα αμέσως στα σκοτάδια σου)

Το τελώνιο διπλώθηκε στα δύο λες και το είχε χτυπήσει αστροπελέκι. Βάζοντας τα χέρια στο πρόσωπο του σαν κάτι να τον εμπόδιζε να κοιτάξει γονάτισε μπροστά στην Εβάνσα....
«Σε αναγνωρίζω για αρχηγό μου και δεν θα σε πειράξω ποτέ ούτε εσένα ούτε κάποιο από την φυλή σου. Βγάζοντας ένα δακτυλίδι που φορούσε το άφησε στα πόδια της Εβάνσα. Όσο κρατάς αυτό το δακτυλίδι εγώ θα είμαι πάντα δούλος σου!!!!»

Θέλω να μου φέρεις εργαλεία και υλικά του είπε αυστηρά η Εβάνσα.
Στο δευτερόλεπτο βρέθηκαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Ζορκάλιων αξίνες, φτιάρια,τσεκούρια και πολλά άλλα που ζήτησαν οι κατασκευαστές!!!!
Μπορείς να πηγαίνεις τώρα, είπε η Εβάνσα στον Ζόφερο! Άμα χρειαστώ κάτι θα σε καλέσω.
Στην στιγμή ο Ζόφερος χάθηκε από τα μάτια τους!!!
Η Εβάνσα γύρισε τότε στους Ζορκάλιους και τους είπε: Θα περάσω πρώτη στην πόλη και θα ακολουθείτε πίσω. Θα καλύπτω κάθε κτίριο με την δύναμη του Πνεύματος.
Σε κάθε κτίριο θα μπαίνει θεμέλιος λίθος που θα είναι εξαγνισμένος από το Πνεύμα. Έτσι αυτή η πόλη « Η ΗΛΙΟΦΕΝΕΙΑ» θα είναι η πόλη Του και όχι μια πόλη κτισμένη από την μαγεία του Ζόφερου!!!

Έτσι όλοι άρχισαν να μπαίνουν στην Νέα Πόλη και η Εβάνσα με την δύναμη της ράβδου εξάγνιζε κάθε πέτρα της!!! Δίπλα της στεκόταν ο Πήγασος!!!

Κάπου ψηλά στον ουρανό ένας αετός πετούσε!!!! Άραξε σε μια ψηλή βουνοκορφή και πήρε αμέσως την μορφή του τελώνιου.
Το τελώνιο παρακολουθούσε την τελετή εξαγνισμού που γινόταν κάτω, όταν το βλέμα του έπεσε στον νεαρό αγόρι, που βρισκόταν δίπλα στην Εβάνσα.
Θα σε κάνω να γονατίσεις είπε δολερά φέρνοντας στο νου του την Εβάνσα. Αυτό το αγόρι θα σε απαρνηθεί και θα γίνει δικό μου!!!
Το πρόσωπο του παραμορφώθηκε από ένα μοχθηρό γέλιο και παίρνοντας την μορφή ενός αρπακτικού πουλιού πέταξε στον ουρανό!!!!

Οι εξελίξεις που θα ακολουθήσουν θα φέρουν συγκρούσεις και ανατροπές πέρα από κάθε φαντασία!!!!!


ΤΕΛΟΣ 1ου ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

[Ταρούλα]

πωπω Χρυσουλίτσα μου οι αφηγήσεις σου είναι τόσο ζωντανές, τόσο όμορφες .....

αναμένω τη συνέχεια

[nondas]

Χρυσούλα μου με συνεπήρες άλλη μια φορά

[Annoula]

πω,πω δεν κρατιέμαι για τη συνέχεια

[Ellaki]

πω πω

[Giotoula]

Χρυσουλίτσα όπως πάντα αναμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!

[JOANNA]

πωπω Χρυσουλακι
αναμενω την συνεχεια
φαντάζομαι γραφεις εεεεε

[Βικούλα]

[Vasoula]

πωπω Χρυσουλακι
αναμενω την συνεχεια
φαντάζομαι γραφεις εεεεε

εννοείται πως γράφει...

Με δημοκρατικές διαδικασίες ε?

[Ταρούλα]

[Βικούλα]

αναμένουμε, αναμένουμε τη συνεχεια!!

[CHRYSSOULA]

Λίγο υπομονή γλυκουλια μου!!!! Έχω και εγώ περιέργεια αλλά είναι τόσες πολλές οι εικόνες που πρέπει να περιγράψω που χρειάζεται χρόνος

[Ταρούλα]

[Βικούλα]

[Annoula]