ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

[eirini]

Εκείνο που έχει σημασία είναι το να είσαι στο εδώ και τώρα. Βρες το δρόμο σου. Αν μπορέσεις να τον βρεις με μία σχέση, πολύ ωραία. Αν δεν μπορέσεις να τον βρεις με τις σχέσεις, τότε βρες τον με την μοναχικότητά σου. Αυτοί είναι οι δύο δρόμοι. Αγάπη σημαίνει να βρεις το δρόμο σου με τις σχέσεις και διαλογισμός να τον βρεις με τη μοναχικότητά σου. Αγάπη και διαλογισμός. Αυτοί είναι οι δύο δρόμοι.
Να αισθανθείς ποιος σου ταιριάζει. Τότε βάλε όλη σου την ενέργεια, και προχώρησε σ’ εκείνο τον δρόμο.
OSHO

[Vasoula]

Ο άντρας φοβάται τη γυναίκα, και η γυναίκα φοβάται τον άντρα.

Βάσω μου,

Το κείμενο το βρήκα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!! Αν έτσι ένιωθε ο ένας για τον άλλον και τούμπαλιν, τότε η κοινωνία μας θα ήταν γεμάτη από ουσιαστική αγάπη και πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις (είτε φιλικές είτε ερωτικές). Στην πράξη όμως πως μπορεί κάποιος να απαλαγεί πραγματικά από τους φόβους του; Ειδικά όταν αυτοί οι φόβοι δεν είναι ένας και δύο, αλλά σωρός ολόκληρος!!! Και άντε και καταφέρει και απαλαγεί, μετά ποια η θέση αυτού του ανθρώπου όταν διαπιστώσει την επιφάνεια των μέχρι τώρα σχέσεων που είχε στη ζωή του (φιλικές και ερωτικές); Τι γίνεται όταν οι άνθρωποι γύρω του εξακολουθούν να παραμένουν ρήχοι και καλά οχυρωμένοι πίσω από τους φόβους τους;

Επίσης το γεγονός ότι ο άνδρας φοβάται τη γυναίκα και η γυναίκα τον άνδρα έχει να κάνει με φόβο που υπάρχει από τη φύση τους προς το αντίθετο φύλο; ...Ή έχει να κάνει με φόβο που προκύπτει μέσα από τη σχέση;

Mάνο μου ο φόβος για το πολικό σου αντίθετο, προκύπτει πάντα από τους γονείς. Είναι παιδικό τραύμα, που μετά επουλώνεται με τα στερεότυπα...Μέσα σ' αυτόν τον φόβο, που καταλήγει σε πόλεμο των φύλων, παλεύουν τα μίση του πατέρα και της μητέρας...δυστυχώς!

Τώρα για το τι γίνεται όταν εσύ προχωράς στον Δρόμο σου και οι άλλοι μένουν πίσω, κάτι που από ότι αντιλαμβάνομαι σου φέρνει μεγάλη αίσθηση μοναξιάς, θα σου πω ότι και μέσα στους φίλους σου ή στις συντροφικές σου σχέσεις, μπορεί να είσαι περισσότερο μόνος, απ΄ότι υπολογίζεις.
Επειδή έχω έρθει στην θέση αυτού που με ρωτάς, σου λέγω ότι δεν θα άλλαζα την κατάσταση Αγάπης, με όλο τον κόσμο...
Ας μείνω και μόνη μου...έτσι είχα πει!
Όμως το Σύμπαν, ο Εαυτός μου και ο Θεός μέσα μου, δεν με άφησαν μόνη μου...Για εμένα η Φιλία είναι πολύ ιερή για να την χαλαλίζω σε απλές γνωριμίες και κάλυψη αναγκών...
Η Φιλία, όπως και η κάθε μου σχέση, πάει πολύ βαθιά, εκεί που οι Ψυχές συντονίζονται με την Αγάπη και δεν θέλω στην Ζωή μου τίποτα λιγότερο ή περισσότερο.
Αποφάσεις είναι αυτές...Αρκεί να αντιληφθείς εσύ τι θέλεις κάθε φορά...Γιατί και αυτή η συναναστροφή με τον πολύ κόσμο, πολλές φορές μπορεί να είναι και μια άμυνα στην απώλεια του Εαυτού σου, που σου είναι απαραίτητη για όσο την νιώθεις αναγκαία...Η στιγμή για τον καθένα έρχεται πάντως...


Το άρθρο είναι εξαιρετικά αληθινό...Περιγράφει ακριβώς την κατάσταση που μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος...Επισφραγίζω ότι ο άνθρωπος έχει την δυναμική να ζήσει έτσι, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο, περισσότερο είναι απλό...Και επειδή, όπως ξέρεις, οι άνθρωποι ποτέ δεν επιλέγουν το απλό, κάθε τέτοια προσπάθεια προς τον Εαυτό τους, τους φαίνεται βουνό...

[Βικούλα]

[margaritarenia]

Ετούτη η στιγμή είναι ό,τι έχεις. Να φέρεσαι σαν να είναι αυτή η στιγμή το παν και βρες τη λύση: Πώς να μετασχηματίζεις την ενέργειά σου σε ένα φαινόμενο αγάπης, αυτή τη στιγμή.
Εκείνο που έχει σημασία είναι το να είσαι στο εδώ και τώρα. Βρες το δρόμο σου. Αν μπορέσεις να τον βρεις με μία σχέση, πολύ ωραία. Αν δεν μπορέσεις να τον βρεις με τις σχέσεις, τότε βρες τον με την μοναχικότητά σου. Αυτοί είναι οι δύο δρόμοι. Αγάπη σημαίνει να βρεις το δρόμο σου με τις σχέσεις και διαλογισμός να τον βρεις με τη μοναχικότητά σου. Αγάπη και διαλογισμός. Αυτοί είναι οι δύο δρόμοι.
Να αισθανθείς ποιος σου ταιριάζει. Τότε βάλε όλη σου την ενέργεια, και προχώρησε σ’ εκείνο τον δρόμο.
OSHO

Οι άνθρωποι φυλάγονται για να μην πληγωθούν...
Ε και? Το να φοβάσαι είναι χειρότερη πληγή, ακόμα και από την προδοσία.

Απείρως χειρότερη .........

Βασούλα.......

[konstantinos s.]

Πραγματικά υπέροχο...

[Μάνος]

Mάνο μου ο φόβος για το πολικό σου αντίθετο, προκύπτει πάντα από τους γονείς. Είναι παιδικό τραύμα, που μετά επουλώνεται με τα στερεότυπα...

Συγνώμη που ρωτάω Βάσω μου, αλλά τί είναι το πολικό μου αντίθετο;

Επίσης μπορεί ένα παιδικό τράυμα να επουλωθεί με τα στερεότυπα; Χωρίς να έχω καμία διάθεση αμφισβήτησης, νομίζω πως κυρίως θάβεται και στο πέρασμα των ετών είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ γιατί κανείς δεν του δίνει σημασία. Ούτε καν εμείς οι ιδιοι που το φέρουμε... Για να επουλωθεί ένα παιδικό τραύμα πρέπει πρώτα να εντοπιστεί και αφού εντοπιστεί να γίνει η απαραίτητη δουλειά με τον εαυτό μας... Κάπως έτσι το έχω στο μυαλό μου... ...Ή μήπως ζω στον κόσμο του Γκούφι;;;

[Vasoula]

Συγνώμη που ρωτάω Βάσω μου, αλλά τί είναι το πολικό μου αντίθετο;

η γυναίκα, είναι το πολικό αντίθετο του άντρα

Τα παιδικά τραύματα ναι επουλώνονται, αλλά δεν θεραπεύονται...
Επουλώνονται γιατί ακριβώς τα ξεχνάμε...Η λήθη είναι μια χρονική διαδικασία επούλωσης μεν, αλλά δεν είναι θεραπεία...Η πληγή υπάρχει εσωτερικά...Εξωτερικά έχει βγει το "καύκαλο" που την δείχνει επουλωμένη, αλλά κανείς δεν ξέρει τι γίνεται κάτω από αυτό, αν δεν μπει πιο βαθιά...

Ο προγραμματισμός πατάει πάνω σ' αυτό το "καύκαλο", Μάνο μου. Εκεί που νομίζει ο άνθρωπος, ότι είναι άνθρωπος, επειδή απλά γεννήθηκε στον Φυσικό Κόσμο. Τον παρασύρει μετά η συνήθεια των στερεότυπων και των προτύπων και ψάχνει την ευτυχία με λάθος τρόπο.
Και εγώ μιλάω για θεραπεία σε όλα τα επίπεδα και όχι για απλή επούλωση.

Η εργασία με τον Εαυτό μας έχει επίπεδα...φυσικά, συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά...Αν κάποιο επίπεδο παραληφθεί, τότε η θεραπεία θα είναι μερική...Θα σε μάθει δηλαδή να ζεις με το πρόβλημα, αλλά όχι να το θεραπεύσεις ολοκληρωτικά.
Υπάρχει στο συναισθηματικό μας πεδίο ένας εαυτός που θα παλέψει πολύ για να παραμείνει ασυνείδητος και ανώριμος...

Η εργασία με τον Εαυτό μας έχει πολύ περισσότερο βάθος από το να μάθει τον άνθρωπο να αντέχει την ζωή του απλά, γνωρίζοντας το πρόβλημα του.
Οι μη συνειδητές συμπεριφορές έχουν τις περισσότερες φορές πολύ μεγαλύτερη δυναμική στην καθημερινότητά μας, απ' ότι οι συνειδητές...

Σκέψου τι είπες στην άλλη ενότητα, Μάνο μου...
Αναγνωρίζω την ευθύνη μου στο πρόβλημα μου, αλλά δεν ξέρω πως να το αλλάξω...
Και εγώ θα ρωτήσω...Ποιός είναι αυτός που σε εμποδίζει να το αλλάξεις?

[Ellaki]

[ARTYADIS]

Το κέντρο σου, όμως είναι πάντα νέο. Είναι αιώνια νέο. Από τη στιγμή που ήρθες σε επαφή μαζί του, ανακαλύπτεις την αγάπη κάθε στιγμή. Και τότε, ο μήνας του μέλιτος δεν σταματά ποτέ. Αν σταματήσει, τότε δεν επρόκειτο καθόλου για μήνα του μέλιτος. Ήταν απλώς μια γνωριμία

Αιώνια Ερωτευμένοι! Είναι απόλυτα αληθινό!

Εκείνο που έχει σημασία είναι το να είσαι στο εδώ και τώρα. Βρες το δρόμο σου. Αν μπορέσεις να τον βρεις με μία σχέση, πολύ ωραία. Αν δεν μπορέσεις να τον βρεις με τις σχέσεις, τότε βρες τον με την μοναχικότητά σου. Αυτοί είναι οι δύο δρόμοι. Αγάπη σημαίνει να βρεις το δρόμο σου με τις σχέσεις και διαλογισμός να τον βρεις με τη μοναχικότητά σου. Αγάπη και διαλογισμός. Αυτοί είναι οι δύο δρόμοι.
Να αισθανθείς ποιος σου ταιριάζει. Τότε βάλε όλη σου την ενέργεια, και προχώρησε σ’ εκείνο τον δρόμο.

[Βικούλα]

[Μάνος]

Σκέψου τι είπες στην άλλη ενότητα, Μάνο μου...
Αναγνωρίζω την ευθύνη μου στο πρόβλημα μου, αλλά δεν ξέρω πως να το αλλάξω...
Και εγώ θα ρωτήσω...Ποιός είναι αυτός που σε εμποδίζει να το αλλάξεις?

Προφανέστατα και εγώ είμαι ο υπεύθυνος, το αναγνωρίζω!

Αυτό όμως που δεν ξέρω Βάσω μου είναι το ΠΩΣ να την αλλάξω...
Εκεί νομίζω θα χρειαστώ την πολύτιμη βοήθεια σου αλλά και όλων των παιδιών!!!

ΥΓ: Θα είναι πραγματικά μεγάλη η χαρά μου αν νιώσω κι εγώ πως ανταποδίδω την αγάπη και βοήθεια που εισπράττω από όλου εσάς! ...Και αυτό όχι γιατι πρέπει ή από υποχρέωση, αλλά γιατί η χαρά της προσφοράς είναι πολύ μεγάλο πράγμα! (σαν την σωτηρία της ψυχής... ;) )

[Vasoula]

Αχ Μάνο μου, το πως δεν γράφεται σε κανένα τεφτέρι, αλλά συγχρόνως γράφεται και σε κάθε "και" εδώ μέσα...
Δεν είναι ένας συγκεκριμένος τρόπος, αλλά μία οριστική Θέληση, ένα άνοιγμα, μια στιγμή, που επιτρέπεις στο Φως να μπει και να σκορπίσει την σκόνη...

Μια στιγμή που ανοίγεις την πόρτα και μπαίνεις με δύναμη στις πιο βαθιές ερμηνείες του Εαυτού σου και της Ζωής...

Και εκεί αρχίζει το γλέντι...

αγκαλιές πολλές

[eirini]

Αχ Μάνο μου, το πως δεν γράφεται σε κανένα τεφτέρι, αλλά συγχρόνως γράφεται και σε κάθε "και" εδώ μέσα...
Δεν είναι ένας συγκεκριμένος τρόπος, αλλά μία οριστική Θέληση, ένα άνοιγμα, μια στιγμή, που επιτρέπεις στο Φως να μπει και να σκορπίσει την σκόνη...

Μια στιγμή που ανοίγεις την πόρτα και μπαίνεις με δύναμη στις πιο βαθιές ερμηνείες του Εαυτού σου και της Ζωής...

Και εκεί αρχίζει το γλέντι...

αγκαλιές πολλές

[Μάνος]

[Annoula]

Διαβάζω του διαλόγους και βρίσκει θέση μέσα μου ένας προς ένας ο Λόγος