ΗΛΙΟΑΔΥΣΙΑ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ - Ο ΣΕΙΣΜΟΣ

[CHRYSSOULA]

ΗΛΙΟΑΔΥΣΙΑ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ –Ο ΣΕΙΣΜΟΣ


Στην Ηλιοαδύσια η Εβάνσα εξακολουθούσε να ασχολείται με την φροντίδα των μικρών παιδιών και προσπαθούσε να βγάλει από το νου της όλα όσα είχαν προηγηθεί τις προηγούμενες ημέρες τόσο μέσα στον δακτύλιο όσο και έξω από αυτόν.
Ίσως να τα φαντάστηκα όλα αναλογιζόταν, γιατί ήταν τόσο δυνατές οι αναθυμιάσεις στην σπηλιά που ίσως μου προκάλεσαν παραισθήσεις.
Μάταια ο Λεμλόρ την ρωτούσε να μάθει τι συνέβηκε μέσα στον δακτύλιο. Εκείνη απαντούσε, ότι είχε πάρει όρκο σιωπής και δεν μπορούσε να αναφέρει τίποτα από όσα διαδραματίστηκαν εκεί.
Τουλάχιστον πες μου της έλεγε αν πέρασες την διαδικασία και αν είσαι ελεύθερη τώρα να αποκτήσεις παιδί μαζί μου.!!!!
Την διαδικασία την πέρασα Λεμλόρ αλλά η απόκτηση απογόνου δεν με ενδιαφέρει...
Εσύ γιατί ενδιαφέρεσαι όμως τόσο πολύ, αφού γνωρίζεις, ότι τα παιδιά δεν ανήκουν στην οικογένεια αλλά σε ολόκληρη την φυλή;;;
Η απόκτηση απογόνου Εβάνσα εξασφαλίζει μια συνέχεια στην φυλή και δεν θέλω να την δω να αφανίζεται. Γνωρίζεις τώρα από πρώτο χέρι, ότι την διαδικασία του δακτυλίου δεν την περνούν όλες οι γυναίκες αλλά εκείνες που έχει επιλέξει η Μητέρα ως πιο ικανές να το κάνουν. Οι άλλες αναλαμβάνουν άλλα καθήκοντα αλλά όχι αυτό της γέννησης μια νέας ζωής!!!!!!
Οι Νόμοι στην Ηλιοαδύσια είναι φτιαγμένοι με τέτοιο τρόπο συνέχισε ο Λεμλόρ, για να μοιράζονται ευθύνες και υποχρεώσεις σε κάθε άτομο της φυλή, ώστε να υπάρχει πάντα αρμονία και δικαιοσύνη.
Εγώ έχω διαφορετική άποψη απάντησε η Εβάνσα. Οι νόμοι χρειάζονται ανανέωση και αλλαγές, γιατί τίποτα δεν εξελίσσεται αν ακολουθείται από μια στερεότυπη συμπεριφορά. Αντίθετα τα στερεότυπα σε εγκλωβίζουν σε λήθαργο χωρίς την ζωντάνια και φρεσκάδα του καινούργιου. Ίσως ήλθε η ώρα οι παραδόσεις να ανανεωθούν ή και να καταργηθούν κάποιες από αυτές, για να δοθούν νέα κίνητρα σε όλους και όλες να εξελίξουν την φυλή.
Ο Λεμλόρ δεν μπορούσε να πιστέψει, ότι και η νέα του σύντροφος είχε τις ίδιες ανατρεπτικές ιδέες όπως η προηγούμενη. Ίσως σκεφτόταν αν αποκτήσει παιδί αφοσιωθεί στο μεγάλωμα του και όλες αυτές οι παράξενες ιδέες ατονήσουν.
Είχε παρατηρήσει, ότι η Εβάνσα για να μη συλλάβει μασούσε 2 με 3 φορές την ημέρα τα αντισυλληπτικά χόρτα που χρησιμοποιούσαν όλες οι Ζορκάλιες, που δεν έπρεπε να τεκνοποιήσουν. Ο Λεμλόρ, εκτός από αρχηγός της φυλής, είχε σαν κύρια ασχολία στην Ηλιοαδύσια τις καλλιέργειες. Γνώριζε καλά τις ιδιότητες κάποιων φυτών, που έμοιαζαν πολύ εξωτερικά με αυτά που μασούσε η Εβάνσα, αλλά αντίθετα διευκόλυναν την γονιμότητα. Έτσι κάποια στιγμή που εκείνη έλειπε στα διαμερίσματα των παιδιών που φρόντιζε, αντικατέστησε τα δικά της φύλλα με τα άλλα της γονιμότητας!!!!
Έτσι η Εβάνσα συνέχισε ανυποψίαστη να παίρνει τα χόρτα που θεωρούσε, ότι σταματούσαν την σύλληψη παιδιού χωρίς να αντιληφθεί ότι αυτά είχαν αντικατασταθεί με άλλα.!!!!



Πλησίαζε ο καιρός που θα εορταζόταν στην Ηλιοαδύσια η επέτειος της ίδρυσης της από τους πρώτους Ζορκάλιους πριν από 1000 χρόνια περίπου. Εκείνη την ημέρα συγκεντρωνόντουσαν όλοι οι Ζορκάλιοι κάτω από το ιερό δένδρο τον ΑΡΧΑΙΟ και έκαναν μια μεγάλη γιορτή. Έφτιαχναν ωραία φαγητά από φρούτα και λαχανικά αλλά και από μικρά ποταμίσια ζώα και ψάρια που υπήρχαν σε αφθονία στα διάφορα ποτάμια που διέσχιζαν την πόλη. Γινόντουσαν προσφορές στον Πνεύμα του Πλανήτη που προστάτευε την πόλη τους και η Μητέρα ανακοίνωνε ποιές γυναίκες θα μπορούσαν να τεκνοποιήσουν εφόσον είχαν περάσει με επιτυχία τον δακτύλιο.
Κάθε τέτοια ημέρα οι γονείς έβλεπαν τα παιδιά τους, που μεγάλωναν μακριά τους και μάθαιναν για την πρόοδο τους. Όλα έμοιαζαν να κυλούν με ηρεμία και γαλήνη χωρίς εντάσεις και ανησυχίες.!!!!
Έτσι εκείνη την ημέρα της επετείου η Εβάνσα άργησε να φύγει για την συνηθισμένη της εργασία, γιατί από το πρωί ένοιωθε ζαλάδα και μια ανεξήγητη κούραση. Ο Λεμλόρ είχε ήδη φύγει, γιατί έπρεπε να βρίσκεται νωρίς στις καλλιέργειες για την ειδική ράντιση που θα γινόταν, ώστε να είναι ανθεκτικές σε ζιζάνια και μικροοργανισμούς.!!!!
Την ώρα που ξεκινούσε η Εβάνσα για τα διαμερίσματα των παιδιών ένοιωσε μια ισχυρή δόνηση κάτω από τα πόδια της. Άρπαξε ένα ξύλο προσπαθώντας να στηριχθεί από κάπου, όταν η δόνηση σταμάτησε.
Γνώριζε πολύ καλά για τις σεισμικές δονήσεις του πλανήτη αλλά η Ηλιοαδύσια φαινόταν προστατευμένη όλα αυτά τα χρόνια από σεισμούς.
Προβληματισμένη συνέχισε τον δρόμο της και έφθασε στον χώρο της εργασίας της.
Όμως η είδηση της σεισμικής δόνησης είχε φθάσει και στο πιο μακρινό μέρος της Ηλιοαδύσιας και όλοι οι κάτοικοι δεν έκρυβαν την ανησυχία τους...
Περίμεναν όλοι την ανακοίνωση της Μητέρας για αυτό το θέμα αλλά οι αγγελιαφόροι της δεν είχαν τίποτα να αναφέρουν ή να ανακοινώσουν..
Αυτή η σιωπή μεγάλωνε τις ανησυχίες όλων και περίμεναν να βρεθούν όλοι στον ΑΡΧΑΙΟ, ώστε να πάρουν κάποια πληροφόρηση από την Μητέρα για το πως να κινηθούν ή να προετοιμαστούν....
Έτσι την ώρα που οι ακτίνες του Ήλιου της Ηλιοαδύσιας ήταν κάθετες επάνω στον ΑΡΧΑΙΟ όλοι οι Ζορκάλιοι άρχισαν να μαζεύονται γύρω από το ιερό δένδρο.
Τότε ξεκίνησε και η ειδική πομπή από το ανάκτορο της Μητέρας.
Εκείνη φορώντας ένα λευκό μακρύ ρούχο και ένα κρεμαστό λαμπερό κόσμημα στο στήθος ακολουθούσε την πομπή.
Όταν πλησίασε αρκετά κοντά η Εβάνσα δεν μπόρεσε να κρύψει την έκπληξη της, όταν είδε τα μακριά μαλλιά της να κυμματίζουν στους ώμους της. Τότε για άλλη μια φορά αναλογίστηκε, ότι τίποτα από όσα είχαν συμβεί μέσα στον δακτύλιο δεν ήταν αληθινό παρά μόνο εικόνες του νου γεμάτες από φορτισμένα συναισθήματα...!!!! Καλά όμως και η παρουσία του Σάνατ Κουμάρα έξω από τον δακτύλιο ήταν και αυτό παραίσθηση;;; συλλογιζόταν. Βέβαια μου ανέφερε, ότι θα αποκτήσω παιδί αλλά αυτό δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί, γιατί μασάω διπλάσια αντισυλληπτικά φύλλα. Τελικά όλα ήταν μια δική μου ψευδαίσθηση μονολόγησε!!! Ευτυχώς που δεν είχε αναφέρει τίποτα στον Λεμλόρ σκεφτόταν,ακόμα και κάποιες υπόνοιες που του άφησε για αλλαγές εύκολα θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν από την μεγάλη της κούραση μέσα στον δακτύλιο
Όταν η Μητέρα έφθασε κάτω από το ιερό δένδρο όλοι σώπασαν και περίμεναν να την ακούσουν.




Εκείνη τότε τους είπε:
Αγαπημένοι μου Ζορκάλιοι έχουν περάσει 1000 χρόνια περίπου, όταν εγώ μαζί με κάποιους προγόνους σας ιδρύσαμε αυτήν την πόλη υπό την καθοδήγηση του Πνεύματος του Πλανήτη. Φτιάξαμε την δομή αυτή της πολιτείας και τους νόμους της, ώστε να υπάρχει πάντα δικαιοσύνη και ίση μεταχείριση μεταξύ σας.
Οι περισσότεροι από σας ακολουθήσατε αυτούς τους νόμους άλλοι πάλι προτίμησαν να ακολουθήσουν τις δικές τους επιδιώξεις ..
Αγαπημένοι μου φίλοι το Πνεύμα του Πλανήτη με καλεί κοντά του και σύντομα θα σας αφήσω. Νέες εξελίξεις θα προκύψουν και αυτή η πόλη δεν θα μείνει έτσι όπως την γνωρίζετε αλλά θα τυλιχτεί σε νέα πέπλα αλλαγής και αναδόμησης.
Σύμβουλος σας και Οδηγητής στην νέα σας πορεία θα είναι .....η Μητέρα στράφηκε στην Εβάνσα και της έκανε νόημα να την πλησιάσει.
Η Εβάνσα πήρε μια βαθιά ανάσα και προχώρησε κοντά της.
Το Πνεύμα του Πλανήτη όρισε την Εβάνσα νέα Οδηγό της Φυλής..Έβγαλε το λαμπερό κόσμημα που φορούσε και το πέρασε στον λαιμό της Εβάνσα.
Σου εύχομαι καλή Επιτυχία στο Έργο σου της είπε κοιτώντας της βαθιά στα μάτια!!!!
Εκείνη την στιγμή έγινε ισχυρή σεισμική δόνηση και το έδαφος κάτω από το ιερό δένδρο άνοιξε. Η Μητέρα προχώρησε προς τα εκεί και η Γη την τράβηξε στο εσωτερικό της.
Όμως η σεισμική δόνηση δεν σταμάτησε και σε λίγο άρχισαν όλα τα κτίρια και οι κατασκευές μέσα στην Ηλιοαδύσια να γκρεμίζονται. Σε κάποια σημεία είχαν χυθεί τα δοχεία με το πετρέλαιο και φωτιές άρχισαν να ξεπηδούν παντού.
Οι Ζορκάλιοι έμοιαζαν ακινητοποιημένοι από τον τρόμο....!!!!!!!
Τότε η Εβάνσα συνήλθε αμέσως και τους είπε να πάρουν τα πιο αναγκαία πράγματα που θα έβρισκαν στον δρόμο τους και να τραβήξουν για τον Χειμάρριο Ποταμό. Έπρεπε να μπουν γρήγορα στις βάρκες και να φύγουν το συντομότερο από την πόλη τους που γκρεμιζόταν αστραπιαία..
Η Εβάνσα έψαξε με το βλέμα της για τον Λεμλόρ αλλά δεν τον έβλεπε πουθενά.
Τότε άκουσε κάποιον να φωνάζει, ότι οι καλλιέργειες είχαν πιάσει φωτιά και όσοι βρισκόντουσαν εκεί δεν είχαν προλάβει να φύγουν, γιατί τους περικύκλωσαν οι καπνοί από παντού και δεν μπορούσαν ούτε να τρέξουν ούτε να αναπνεύσουν.
Δάκρυα κύλησαν από τα μάτια της....Αγαπημένε μου Αρχιερέα προσεύχηθηκε στο Πνεύμα του Πλανήτη βόηθησε τον να τα καταφέρει....
Εκείνη ένοιωθε, ότι δεν μπορούσε πια να τρέξει σε αναζήτηση του, γιατί ήδη η μυρωδιά του καμένου είχε εξαπλωθεί στην πόλη.
Ένοιωθε την υποχρέωση να βοηθήσει όλα τα παιδιά να μεταφερθούν σε ασφαλέστερο μέρος μαζί με όσους κατοίκους κατάφερναν να επιβιώσουν.
Έτσι αφού έβρεξε ένα κομμάτι ύφασμα το έβαλε στην μύτη της και όρμησε για τα διαμερίσματα των παιδιών.
Ευτυχώς πολύ λίγα είχαν μείνει εκεί. Τα περισσότερα είχαν συγκεντρωθεί στον χώρο της τελετής. Έτσι αφού τα πήραν μαζί τους με τους υπόλοιπους θεραπευτές τράβηξαν για τον Χειμάρριο Ποταμό.





 
Ευτυχώς υπήρχαν αρκετές βάρκες εκεί, γιατί οι ειδικοί στις κατασκευές, όσα ξύλα ή άλλα υλικά περίσσευαν τα έφτιαχναν πλεούμενα. Ίσως χρειαστεί να ταξιδέψουμε κάποτε έλεγαν οι πιο παλιοί, γιατί μέσα από διάφορες μελέτες που έκαναν γνώριζαν ότι πολλές πόλεις στην επιφάνεια της Γης είχαν καταστραφεί είτε από γεωλογικές αλλαγές είτε από ισχυρά καιρικά φαινόμενα.
Έτσι άρχισαν να μπαίνουν στις βάρκες όσοι Ζορκάλιοι είχαν καταφέρει να γλιτώσουν από τον σεισμό μαζί με τα παιδιά.
Η Εβάνσα προτού μπει στην τελευταία βάρκα έρριξε ένα φευγαλέο βλέμμα στην πόλη που εγκατέλειπε καθώς και σε όσα είχαν σημαδέψει την ζωή της.
Άφησε το βλέμμα της να τρέξει μακριά στις καλλιέργειες όπου οι φωτιά τα είχε κάψει όλα και ένα δάκρυ κύλησε στα μάτια της.
Το Πνεύμα της είχε μιλήσει για αλλαγές αλλά ποτέ δεν πέρασε από τον νου της, ότι θα ήταν εκείνη που θα οδηγούσε τους Ζορκάλιους μακριά από την κατεστραμμένη πόλη σε ένα νέο περιβάλλον και σε νέες συνθήκες ζωής χωρίς τον Λεμλόρ...!!!!
Τι να τους επιφύλασσε άραγε το μέλλον;;; αναρωτιόταν.... μπορεί ενδόμυχα να πίστευε, ό,τι και να συνέβαινε θα ήταν καλοδεχούμενο για την εξέλιξη της φυλής, όμως δεν έπαυε να νοιώθει και ένα χτυποκάρδι για τις αντιξοότητες που θα συναντούσαν προσπαθώντας να φτιάξουν μια νέα πόλη με τις γνώσεις που ήδη κατείχαν αλλά διευρυμένες επάνω στις νέες συνθήκες ζωής που θα συναντούσαν...
Ανεβαίνοντας στην βάρκα έκανε νόημα στους υπολοίπους να την ακολουθήσουν.
Έχοντας κολυμπήσει πολλές φορές στον Χειμάρριο Ποταμό είχε ανακαλύψει μια σπηλιά που ήταν γεμάτη νερό και έχοντας μπεί μέσα είχε δει, ότι οδηγούσε σε ένα άνοιγμα. Δεν είχε βγει έξω από αυτό αλλά ήταν σίγουρη, ότι ήταν μια έξοδος που οδηγούσε από τα βάθη της Γης στην επιφάνεια...
Έτσι όλες οι βάρκες μπήκαν μέσα στην σπηλιά και πλέοντας αργά αργά έφθασαν στο άνοιγμα. Εκεί το νερό ήταν ρηχό. Πρώτη κατέβηκε από την βάρκα η Εβάνσα και έκανε νόημα στους υπόλοιπους να περιμένουν να γυρίσει. Αφού περπάτησε μέσα στο νερό προχώρησε προς το άνοιγμα από όπου ερχόταν μια φωτεινή δέσμη φωτός.
Το άνοιγμα ήταν στο ύψος του κεφαλιού της και βλέποντας κάποιες πέτρες δεξιά και αριστερά σκαρφάλωσε επάνω για να δει τι υπήρχε πέρα από αυτό.
Μέσα από το άνοιγμα που ήταν πάρα πολύ στενό πέρασε μόνο το κεφάλι της και κοίταξε έξω.
Τότε είδε έναν καταγάλανο ουρανό, με ένα λαμπερό ήλιο και πολλά ψηλά δένδρα τριγύρω. Είχε μείνει για ένα λεπτό άφωνη...Τέτοια ομορφιά δεν μπορούσε να φανταστεί. Η Ηλιοαδύσια ήταν όμορφη με τον δικό της εσωτερικό ήλιο και τα ποτάμια της αλλά αυτό το φως που έβλεπε τώρα την τύφλωνε...Ένας λαός που είχε ζήσει πολλλά χρόνια στα βάθη της Γης καλούνταν να ζήσει στην επιφάνεια της.
Στην Ηλιοαδύσια φορούσαν ελάχιστα ρούχα. Τώρα το σώμα τους θα έπρεπε να καλυφθεί, γιατί θα ήταν πολύ δύσκολο να επιβιώσουν στις νέες καιρικές μεταβολές.
Όμως δεν υπήρχε χρόνος για ολιγωρία..Έπρεπε να παλαίψουν σκληρά για την επιβίωση τους. Προπαντός υπήρχαν μικρά παιδιά μεταξύ τους, που είχαν ανάγκη να νοιώσουν πάλι σίγουρα και ασφαλή.
Γυρνώντας πίσω εξήγησε στους Ζορκάλιους που την περίμεναν τι είχε ανακαλύψει...
Φόβος σχηματίστηκε στα μάτια τους.... Να ζήσουν στην επιφάνεια της Γης;;. αυτό έμοιαζε στους περισσότερους τρομαχτικό....
Σκεφτείτε τους ενθάρρυνε η Εβάνσα, ότι ίσως και οι δικοί μας πρόγονοι να ξεκίνησαν από την επιφάνεια και θέλοντας να αποφύγουν κάποια καταστροφή κατέληξαν μέσα στην Γη ιδρύοντας την εσωτερική πόλη στην οποία όλοι ζήσαμε.
Τότε πήρε τον λόγο κάποιος από τους παλαιούς Ζορκάλιους και είπε:
Το να εκτεθούμε στην ηλιακή ακτινοβολία Εβάνσα ίσως είναι θανατηφόρο για τους περισσότερους από εμάς. Οι νεώτεροι ίσως εγκλιματισθούν αλλά πολλοί από εμάς τους παλαιότερους θα πάθουμε δερματικές κακώσεις και θα αποβιώσουμε.
Είναι προτιμότερο για εμάς να γυρίσουμε πίσω στην γκρεμισμένη Ηλιοαδύσια και να ξεκινήσουμε από την αρχή αλλά σε ένα περιβάλλον που θα μπορέσουμε να αντέξουμε. Κανείς δεν μας εγγυάται, ότι επιστρέφοντας θα γλιτώσουμε αλλά ανεβαίνοντας στην επιφάνεια οι συνθήκες θα είναι εξίσου δυσμενείς.
Τα παιδιά θα χρειαστούν άλλη φροντίδα στην επιφάνεια και δεν είναι σίγουρο, ότι θα μπορέσουμε να τους την δώσουμε, γιατί τόσο οι καλλιέργειες όσο και η τροφή θα είναι διαφορετικές.
Η Μητέρα έχρισε εσένα αντικαταστάτρια της σύμφωνα με την Θέληση του Πνεύματος του Πλανήτη. Νομίζω λοιπόν, ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε και να φροντίσουμε για την ανασύσταση της πόλης μας. Θα κοιτάξουμε να δούμε πόσοι απεβίωσαν και πόσοι ίσως είναι πληγωμένοι ή κάτω από συντρίμμια και μετά με την καθοδήγηση του Αρχιερέα που όλοι σεβόμαστε και τιμούμε να αρχίσουμε την αναδόμηση της Ηλιοαδύσιας. Εσύ θα είσαι η νέα Ιέρεια που θα μας φέρνει τις οδηγίες από το Μεγάλο Πνεύμα.
Η Εβάνσα δεν μπορούσε να μη σκεφτεί, ότι υπήρχε μεγάλη αλήθεια σε όλα αυτά !!!!
Μπορεί ο πανικός να τους οδήγησε στην απομάκρυνση από την γκρεμισμένη πόλη αλλά το πέρασμα στην επιφάνεια της Γης ίσως ήταν εξίσου τρομακτικό με την κατάσταση του σεισμού που είχαν βιώσει. ‘Οταν η Γη τρέμει σκεφτόταν, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά οι συνέπειες είναι σοκαριστικές.!!!!!!!!!!!!!!
Ζήτησε την άποψη και άλλων Ζορκάλιων και οι περισσότεροι προτιμούσαν να γυρίσουν πίσω και να πεθάνουν στην Ηλιοαδύσια.
Η Εβάνσα σαν υπεύθυνη της φυλής αντιλαμβανόταν, ότι είχε το χρέος να βοηθήσει τους Ζορκάλιους να σταθούν στα πόδια τους. Ίσως το άγνωστο που τόσο την μαγνήτιζε να το συναντούσε καθημερινά στην Ηλιοαδύσια προσπαθώντας με τους Ζορκάλιους να αναστηλώσουν την κατεστραμμένη πόλη.
Ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στο άνοιγμα και στην ομορφιά που είχε ολιγόλεπτα αντικρύσει, έκανε νόημα να γυρίσουν οι βάρκες πίσω στην Ηλιοαδύσια.
Έτσι πλέοντας στον Χειμάρριο Ποταμό βρίσκονταν ύστερα από λίγο στα συντρίμμια της άλλοτε πανέμορφης πόλης τους.
Βρήκαν κάποια κτίρια που είχαν λιγώτερο καταστραφεί και άφησαν εκεί τα παιδιά με τους θεραπευτές. Οι υπόλοιποι μάζεψαν όσους βρήκαν πεθαμένους στα χαλάσματα τους έβαλαν επάνω στις βάρκες και έβαλαν φωτιά στα πτώματα τους.
Η Γη είχε σταματήσει να τρέμει και έτσι μπορούσαν να αρχίσουν σιγά σιγά την ανασυγκρότηση.
Το σπίτι της Εβάνσα είχε και αυτό καταστραφεί και εκείνη έμενε προσωρινά με τα παιδιά σε κάποιο κτίριο που είχε τις λιγώτερες ζημιές.
Τότε ξαφνικά ένοιωσε δυνατό πόνο στην κοιλιά της και διπλώθηκε στα δύο. Ο πόνος γινόταν όλο και πιο δυνατός και η ανάσα της έβγαινε με δυσκολία.
Φώναξε κάποιον θεραπευτή και τον ρώτησε τι ήταν αυτός ο πόνος και αν είχε κάποιο βότανο να της δώσει, για να της περάσει. Εκείνος ψηλάφισε την κοιλιά της και μετά την κοίταξε σοβαρά στα μάτια.
Αλήθεια δεν κατάλαβες τι έχεις την ρώτησε έκπληκτος;;
Είσαι στον μήνα σου. Σε λίγο πρόκειται να γεννήσεις...
Η Εβάνσα έμεινε να τον κοιτάζει κατάπληκτη... Τι λες του είπε αυστηρά....Εγώ εδώ και μήνες μασάω διπλάσια αντισυλληπτικά φύλλα και αποκλείεται να είμαι έγκυος.
Έβαλε το χέρι της σε μια πτυχή του ρούχου της και τράβηξε κάτι λίγα φυλλαράκια που είχαν απομείνει εκεί. Να ακόμα έχω μερικά επάνω μου...!!!!
Ο θεραπευτής τα κοίταξε και της απάντησε.... Αυτά που μου δείχνεις είναι φύλλα γονιμότητας και όχι αντισύλληψης. Φαίνεται, ο Λεμλόρ ήθελε πολύ απόγονο συνέχισε με ένα θλιμμένο χαμόγελο.
Η Εβάνσα ένοιωθε να γυρίζουν όλα γύρω της. Για άλλη μια φορά, ότι είχε σχεδιάσει ανατρεπόταν.!!!! Όσο προσπαθούσε να ελέγξει τις καταστάσεις αυτές άλλαζαν σε δευτερόλεπτα.!!! Σχεδίασε να το σκάσει από την Ηλιοαδύσια και επέστρεψε πίσω.!!!
Μήνες τώρα κυοφορούσε και δεν είχε παρατηρήσει τα σημάδια...Ο Λεμλόρ σίγουρα το είχε καταλάβει αλλά δεν της έλεγε τίποτα, γιατί φοβόταν την αντίδραση της.
Τώρα θα γεννούσε το παιδί που τόσο ήθελε αλλά εκείνος δεν θα το γνώριζε!!!
Θυμήθηκε, ότι το Πνεύμα του Πλανήτη της είχε προφητέψει την γέννηση του παιδιού της αλλά εκείνη το αγνόησε θεωρώντας το παραίσθηση.
Για πρώτη φορά ένοιωσε να αφήνεται στα γεγονότα.!! Ας γίνει λοιπόν έτσι μονολόγησε !!!!!
Ένας δυνατός πόνος την έπιασε και μετά άλλος και σε λίγο έφερε στον κόσμο το παιδί της.
Είναι αγόρι της είπε ο θεραπευτής, που την βοήθησε να γεννήσει!!
Ύστερα από λίγες ημέρες πήρε το παιδί της και το πήγε στο ιερό δένδρο της Ηλιοαδύσιας, που είχε μείνει ανέπαφο από την καταστροφή.
Σηκώνοντας το παιδί ψηλά φώναξε δυνατά:
Σε ονομάζω: ΠΗΓΑΣΟ Το όνομα που της είχε προαναγγείλει ο Σάνατ Κουμάρα
Μετά γονατίζοντας προσευχήθηκε από τα βάθη της καρδιά της να της δοθεί η δύναμη να μεγαλώσει αυτό το παιδί με αγάπη. Μαζί του θα μεγάλωνε και εκείνη και θα έκλεινε κάθε πληγή πόνου που είχε δημιουργηθεί μέσα της.
Τότε κατανόησε, ότι οι αλλαγές που ήθελε άρχιζαν από αυτή την ίδια.
Έπρεπε πρώτα να στραφεί στις εσωτερικές της αλλαγές και μετά στις εξωτερικές..
Βλέποντας τα συντρίμμια γύρω της είπε με σταθερότητα
Εγώ ορίζω την αλλαγή!!!!!
Οραματίζομαι η χώρα αυτή που ο Ήλιος δεν δύει ποτέ να γίνει τόσο φωτεινή όσο η ακτίνα φωτός του είδα φευγαλέα... Η νέα Ηλιοαδύσια θα είναι ΦΩΤΕΙΝΕΝΙΑ!!!!!!!!
Ο Ήλιος της θα είναι Πηγή Ζωής και Αφθονίας και θα σηματοδοτήσει την Αρχή σε μια νέα πραγματικότητα.
Παίρνοντας λίγο νερό που υπήρχε εκεί κοντά το έρριξε επάνω στο παιδί της.
Εσύ είσαι ο πρώτος πολίτης της Φωτεινένιας Ηλιοαδύσιας!! Με εσένα αρχίζει η νέα εμπειρία.
Έτσι οι Ζορκάλιοι ξεκίνησαν ένα νέο κύκλο ανάπτυξης που είχε πολλά να τους διδάξει φέρνοντας τους αντιμέτωπους πρώτα από όλα με τον ίδιο τον εαυτό τους!!!
Η γκρεμισμένη πόλη τους ήταν το πρώτο σκαλοπάτι για την ανάδυση μιας νέας, μέσα από συγκλονιστικές εμπειρίες και ανατρεπτικά γεγονότα!!!!!


ΤΕΛΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

[Ταρούλα]

Χρυσούλα

[JOANNA]

αχ Χρυσουλακι μου τι ομορφο


ποτε η συνεχεια

[Θοδωράκος]

Ωωωωω Εγώ ήθελα να φύγουνε... Μου φάνικε σαν να δείλιασε πολύ...


Αλλά έχω εμπιστοσύνη στην Φαντασία, ότι έχει τους λόγους της.

[nondas]

Χρυσούλα μου

[CHRYSSOULA]

Που να δεις την δική μου έκπληξη Θοδωρή, όταν ένοιωσα την επιστροφή.....
Νόμιζα, ότι κάτι δεν κατάλαβα....περίμενα αρκετές ημέρες παρόλο που είχα τελειώσει το κεφάλαιο μήπως η Φαντασία...αλλάξει γνώμη αλλά τίποτα.....
Σκέφτηκα ότι πρώτα γίνονται οι εσωτερικές αλλαγές και μετά οι εξωτερικές για να βρω δικαιολογία ....αλλά δεν ένοιωσα δειλία.....ίσως πιο υπευθυνότητα.....!!!!
Ελπίζω στην πορεία να καταλάβω /βουμε γιατί έγιναν έτσι.....
Αυτή η καινούργια συλλογή ιστοριών/παραμυθιών διαφέρει από τα άλλα όπως μου εξήγησε και μπαίνει σε μια νέα κατηγορία που θα έχει σαν γενικό τίτλο "ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ" όπου τίποτα δεν θα είναι δεδομένο και όλα θα ανατρέπονται στην στιγμή.
Ενώ στη προηγούμενη "ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ" δημιουργούσα εικόνες από τις λέξεις εδώ μου δείχνει μια εικόνα, όπως τα trailers και πρέπει να την αποδόσω με λέξεις....όσο γράφω η εικόνα αλλάζει όπως σε μια ταινία και εγώ άσχετα πως θέλω να είναι οφείλω να ακολουθώ τις οδηγίες του σκηνοθέτη........!!!!!
Έχω αρχίσει ήδη με το επόμενο κεφάλαιο και έχω μείνει άναυδη από τις γρήγορες εναλλαγές τόσο που δεν προλαβαίνω να αντιδράσω.....
Πάντως ένα είναι σίγουρο η Φαντασία βρήκε τρόπο να κάνω υπομονή και να περιμένω τις εξελίξεις.....

Σας ευχαρστώ όλους για την υπομονή και το ενδιαφέρον σας

[Giotoula]

Χρυσουλίτσα

[Ellaki]

Η Εβάνσα ένοιωθε να γυρίζουν όλα γύρω της. Για άλλη μια φορά, ότι είχε σχεδιάσει ανατρεπόταν.!!!! Όσο προσπαθούσε να ελέγξει τις καταστάσεις αυτές άλλαζαν σε δευτερόλεπτα.!!! Σχεδίασε να το σκάσει από την Ηλιοαδύσια και επέστρεψε πίσω.!!!

πω πω Χρυσουλίτσα η Εβάνσα χάνει την ακαμψία της
είναι πολύ συγκινητικό όλο αυτό που συμβαίνει και με ένα κάποιο τρόπο το συνέδεσα με την Γαία !!!!!!

[Annoula]

Χρυσουλίτσα

[Θοδωράκος]

Χρυσουλίτσα

[Vasoula]

Μου φάνικε σαν να δείλιασε πολύ...

κι εγώ σαν ευθύνη το ένιωσα...Όταν έχεις και άλλους μαζί σου, δεν τους πας κατευθείαν στο γκρέμισμα...Τους προετοιμάζεις πρώτα...το ότι γύρισε πίσω, μου "μυρίζει" αυτό ακριβώς...Να τους προετοιμάσει για το Φως...

[Βικούλα]

Χρυσούλα καταπληκτικό, περιμένουμε τη συνέχεια!

[CHRYSSOULA]

Βασούλα. ;)

[Βικούλα]

Βασούλα

[Λιζούλα]

Χρυσούλα