ΗΛΙΟΑΔΥΣΙΑ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ - Ο ΧΕΙΜΑΡΡΙΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ

[CHRYSSOULA]

ΗΛΙΟΑΔΥΣΙΑ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ – Ο ΧΕΙΜΑΡΡΙΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ

Πριν από πολλά πολλά χρόνια ζούσε στα βάθη της Γης μια φυλή υπάρξεων με σκουρόχρωμο δέρμα και όμορφα χαρακτηριστικά, που λεγόντουσαν Ζορκάλιοι.
Μέσα στην γη είχαν αναπτύξει σημαντική δραστηριότητα φτιάχνοντας μια μεγάλη πολιτεία με κτίρια, εντυπωσιακές κατασκευές καθώς και καλλιέργειες. Αυτή η πολιτεία φωτίζοταν από έναν ήλιο που δεν έδυε ποτέ και το φως που εξέπεμπε ήταν πάντα απαλό και αμυδρό.!!!
Η πολιτεία αυτή ήταν η Ηλιοαδύσια!!!
Οι Ζορκάλιοι ζούσαν ειρηνικά μεταξύ τους και είχαν αναπτύξει σε όλες τις φάσεις της καθημερινότητας τους ευγένεια, αρμονία, γαλήνη. Ο αρχηγός αυτής της φυλής ήταν ο Λεμλόρ, που φρόντιζε να λύνει πάντα με δικαιοσύνη τυχόν προβλήματα που προέκυπταν από μικροδιαφορές, γιατί δεν υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους, αλλά ούτε και με γείτονες καθόσον δεν υπήρχαν άλλες φυλές τριγύρω, που να τους δημιουργούν προστριβές ή συγκρούσεις.!!!
Εκείνη την περίοδο όλοι οι Ζορκάλιοι ήταν σε κατάσταση αναμονής, γιατί περίμεναν να γεννήσει η νέα σύντροφος του Λεμλόρ, η Εβάνσα, το πρώτο τους παιδί.
Εδώ πρέπει να εξηγήσουμε, ότι η σύλληψη των παιδιών στην Ηλιοαδύσια δεν γίνοταν με μια απλή συνεύρεση του αρσενικού και θηλυκού ως συνήθως, αλλά μετά από μια ειδική ιεροτελεστία που οριζόταν από την Μεγάλη Ιέρεια.
Η Μεγάλη Ιέρεια της Φυλής που όλοι οι Ζορκάλιοι την φώναζαν «Μητέρα» ήταν εκείνη που αποφάσιζε ποιές γυναίκες θα περνούσαν από τεκνοποιία.
Η Μητέρα μια συγκεκριμένη ημερομηνία, που εκείνη καθόριζε έμπαινε μαζί με τις επιλεγείσες γυναίκες σε μια σπηλιά που λεγόταν ο «ΔΑΚΤΥΛΙΟΣ»
Εκεί μετά από μια ειδική τελετή, που όσες συμμετείχαν ορκιζόντουσαν, ότι δεν θα ανέφεραν ποτέ σε κανένα, επιλεγόντουσαν οι γυναίκες, που θα τεκνοποιούσαν και η Μητέρα τις προετοίμαζε κατάλληλα για αυτό το γεγονός!!!!!.
Αν γεννιόταν κορίτσι έμενε με τους γονείς του μέχρι τα 6 του χρόνια και μετά εκείνοι το παρέδιδαν στην «Μητέρα» που αναλάμβανε την εκπαίδευση του για 9 χρόνια μαζί με άλλα κορίτσια, που είχαν γεννηθεί το ίδιο διάστημα. Υπήρχε ένα ειδικός χώρος όπου έμεναν όλα μαζί και μάθαιναν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για τον κόσμο πέρα από την Ηλιοαδύσια, αλλά και για τον Ήλιο που ήταν η πηγή ζωής τόσο πάνω στην επιφάνεια όσο και κάτω στην Γη. Ακόμα μάθαιναν να αγαπούν και να φροντίζουν την Γη σαν ένα ζεστό σπιτικό και προετοιμάζονταν για υψηλές θέσεις στην Ηλιοαδύσια
Αν γεννιόταν αγόρι γινόταν πάλι το ίδιο. Το αγόρι έμενε μέχρι 6 χρονών με τους γονείς του και μετά οι άνδρες βοηθοί της «Μητέρας» το έπαιρναν μαζί με άλλα συνομίληκα σε άλλο χώρο όπου εκπαιδεύονταν σε τέχνες, κατασκευές, καλλιέργειες και πολλά άλλα. Τα αγόρια εκπαιδεύονταν και εκείνα για 9 χρόνια.
Όλο αυτό το διάστημα αγόρια και κορίτσια είχαν συχνές συναντήσεις μεταξύ τους και στο τέλος των 9 χρόνων κάποια από αυτά έφευγαν και έμεναν μαζί ή παρέμεναν σαν βοηθοί της «Μητέρας» στο έργο εκπαίδευσης. Εκείνη είχε συστήσει στις νέες γυναίκες να είναι προσεκτικές με την σύλληψη παιδιών και να τηρούν την παράδοση που τους είχε δείξει, ώστε οι απόγονοι τους να ήταν πάντα μια ευγενική και ωραία φυλή, όπως των πατεράδων τους.!!!
Εδώ πρέπει να εξηγήσουμε, ότι ο χρόνος που αναφέρεται παραπάνω είναι ενδεικτικός καθόσον μέσα στην Ηλιοαδύσια ο χρόνος ήταν ανύπαρκτος
Την «Μητέρα» την αγαπούσαν και την σεβόντουσαν όλοι οι Ζορκάλιοι, γιατί είχε σοφία και μεγάλη προστασία από το Αιώνιο Πνεύμα της Γης. Ήταν η Μητέρα που μαζί με κάποιους προγόνους των Ζορκάλιων πριν από πολλά πολλά χρόνια είχαν ιδρύσει την Ηλιοαδύσια

Κάποτε μια κοπέλλα η Λιθάρ αγνόησε την παράδοση και έμεινε έγκυος χωρίς να περάσει την διαδικασία του «δακτυλίου». Προσπάθησε να κρύψει την εγκυμοσύνη της με κάθε τρόπο από τον σύντροφό της, που ήταν τότε ο Λεμλόρ. Εκείνος όμως το αντιλήφθηκε και το ανέφερε στην «Μητέρα», όπως είχε υποχρέωση να κάνει σαν αρχηγός της φυλής.
Ο νόμος όμως σε αυτή την περίπτωση ήταν αυστηρός!! Όποια κοπέλλα δεν τηρούσε τις παραδόσεις θα έπρεπε να φύγει για πάντα από την Φυλή.!!!
Η Μητέρα παρουσιάστηκε μπροστά στην Λιθάρ και την ρώτησε, γιατί διέπραξε τέτοια ανοησία ενώ γνώριζε, ότι χωρίς την ειδική τελετή στον δακτύλιο κάθε εγκυμοσύνη ήταν κίνδυνος μόλυνσης για όλη την Φυλή.
Η Λιθάρ όμως της απάντησε θαρρετά, ότι εκείνη πίστευε, ότι οι παραδόσεις όπως τηρούνταν γινόταν τόσο προγραμματισμένα, που ουσιαστικά στερούσαν την ελευθερία σε όλους τους κατοίκους να μαθαίνουν από τις επιλογές τους.Τους δημιουργούσαν φόβο, ότι μόνο με τον συστηματικό τρόπο συμπεριφοράς θα απέφευγαν τον αφανισμό της φυλής. Εγώ επέλεξα να γεννήσω αυτό το παιδί και να το διδάξω τις αξίες που μας έμαθες. Όμως αν θα τις τηρήσει ή όχι πρέπει να το αποφασίσει μόνο του και όχι από φόβο της απομάκρυνσης του από την φυλή του συνέχισε η Λιθάρ!!!
Η «Μητέρα» την κοίταξε αυστηρά και της απάντησε, ότι με κάθε αυθαιρεσία διέτρεχαν τον κίνδυνο να χάσουν αυτό που με τόσο κόπο είχαν καταφέρει να δημιουργήσουν. Μια ανώτερη φυλή χωρίς μνησικακία, ζήλεια, θυμό και κυρίως διαχωρισμό. Μια φυλή που οι μέλλουσες μητέρες θα έπρεπε να είναι έτοιμες, για το δικό τους έργο γνωρίζοντας τις δοκιμασίες από πρώτο χέρι.. Ο «δακτύλιος» δεν είχε σκοπό να στερήσει τις ελευθερίες τους αλλά να τις κάνει υπεύθυνες του δικού τους ρόλου σαν μητέρες της φυλής.!!!!
Αφού λοιπόν δεν συμφωνείς με τον τρόπο ζωής μας εδώ συνέχισε η Μητέρα γνωρίζεις, ότι ο νόμος ορίζει την απομάκρυνση σου από την φυλή!!!
Τότε η Λιθάρ κοίταξε στα μάτια τον Λεμλόρ και τον ρώτησε.
«Έχω μέσα μου το παιδί σου Λεμλόρ.!!! Ένα παιδί που το συνέλαβα από την αγάπη μου για σένα. Συμφωνείς σαν αρχηγός της φυλής να φύγω;; Γνωρίζεις βέβαια πιο θα είναι το επόμενο βήμα για μένα αν συμφωνήσεις!!!!!»
Ο Λεμλόρ κοίταξε την Λιθάρ σιωπηλά. Ο Νόμος όριζε, ότι όποια γυναίκα δεν περνούσε από τον δακτύλιο και κυοφορούσε θα την οδηγούσαν στον Χειμάρριο Ποταμό, θα την έβαζαν με κάποιες προμήθειες σε μια βάρκα και θα την άφηναν να παρασυρθεί από τα ρεύματα του ποταμού μακριά από την Ηλιοαδύσια!!!!
Ο Λεμλόρ ένοιωθε, ότι όσο και να αγαπούσε την Λιθάρ δεν μπορούσε να πράξει διαφορετικά!!! Ο Νόμος ήταν Νόμος!!!!
Έτσι συγκατατέθηκε με βαριά καρδιά στην απομάκρυνση της Λιθάρ από την φυλή.
Την επομένη η Λιθάρ παρουσία όλων των Ζορκάλιων οδηγήθηκε στον Χειμάρριο Ποταμό όπου μια βάρκα φορτωμένη με προμήθειες την περίμενε.
Προτού επιβιβασθεί στην βάρκα έκλεισε για λίγο τα μάτια της και αμέσως μετά ανοίγοντας τα προφήτεψε:
«Δεν θα περάσει πολύ καιρός Λεμλόρ που δικός σου απόγονος, γεννημένος σύμφωνα με τον Νόμο, θα είναι εκείνος που θα ανατρέψει όλα τα δεδομένα αυτής της φυλής!!!»
Όλοι οι παρευρισκόμενοι πάγωσαν με αυτά τα λόγια, γιατί γνώριζαν, ότι η Λιθάρ είχε προφητικές ικανότητες.
Μετά εκείνη μπήκε στην βάρκα και αφέθηκε να την παρασύρει το ρεύμα του ποταμού!!!
Οι Ζορκάλιοι απομακρύνθηκαν από τις όχθες του ποταμού και γύρισαν ο καθένας στις ασχολίες του σκεπτόμενοι τα τελευταία λόγια της Λιθάρ.
Εκείνον που είχαν σημαδέψει πιο πολύ τα προφητικά της λόγια ήταν ο Λεμλόρ.!!!
Αποφάσισε τότε να ζητήσει την γνώμη της Μητέρας και αν ήταν απαραίτητο να έφευγε και εκείνος από την φυλή, για να μη φέρει καταστροφή από κάποιον απόγονο του.
Η Μητέρα τον καθησύχασε, ότι όσο φοβόταν τόσο χειρότερα θα γινόντουσαν οι καταστάσεις για αυτόν. Έπρεπε να αποδεχθεί, ότι η απόφαση του για απομάκρυνση της Λιθάρ ήταν η σωστότερη.!!!! Μάλιστα τον συμβούλεψε να βρει μια νέα σύντροφο, για να καταπολεμήσει κάθε ανασφάλεια ή φοβία που πιθανότατα είχε φωλιάσει μέσα του από τα τελευταία λόγια της Λιθάρ.

Ο Λεμλόρ έφυγε από τα διαμερίσματα της Μητέρας σκεφτικός..!!!

Ένα πρωινό παρατηρούσε τον Ήλιο που δεν έδυε ποτέ στην Ηλιοαδύσια και σκεφτόταν, ότι αυτός ο Ήλιος ήταν μια αντανάκλαση του Ήλιου του Σύμπαντος. Με την περιφορά της η Γη γύρω από τον Ήλιο όριζε τον χρόνο και τις εποχές. Στην Ηλιοαδύσια όμως φαινόντουσαν όλα ακίνητα,στάσιμα...!!!!
Λες και ένα αόρατο πέπλο να κάλυπτε αυτό το μέρος, που βρισκόταν στο εσωτερικό της Γης, από τον άνεμο της αλλαγής και της εξέλιξης.!!!!
Με αυτές τις σκέψεις τράβηξε ο Λεμλόρ για τον Χειμάρριο Ποταμό.
Καθώς παρατηρούσε τα ήρεμα νερά που γινόντουσαν ορμητικά και επικίνδυνα παρακάτω άκουσε γέλια. Κρύφτηκε πίσω από κάτι ψηλά χόρτα που φύτρωναν στις όχθες και προχώρησε να δει ποιός είχε έλθει εκεί. Οι Ζορκάλιοι απέφευγαν να πηγαίνουν σε εκείνη την περιοχή, γιατί την θεωρούσαν σαν την αφετηρία της εξορίας.
Τότε είδε μια ψηλή πανέμορφη γυναίκα να κολυμπάει γυμνή στο ποτάμι και να παίζει και να γελάει με κάτι περίεργα ποταμίσια πουλιά που έβγαζαν παράξενα τιτιβίσματα....
Ο Λεμλόρ είχε μαρμαρώσει από το θέαμα. Όλες οι Ζορκάλιες ήταν όμορφες αλλά τέτοια ομορφιά δεν είχε δει ποτέ.!!!! Η γυναίκα βγήκε από το νερό και ο Λεμλόρ δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω της.!!!!! Μοιάζει με θεά μουρμούρισε!!! Ποιά να είναι αναρωτήθηκε;;; Γνωρίζω τους περισσότερους Ζορκάλιους μονολόγησε συλλογισμένα αλλά αυτή την γυναίκα δεν την έχω ξαναδεί ποτέ !!!!
Ένοιωσε δυνατό καρδιοκτύπι και αποφάσισε να εμφανιστεί μπροστά της.!!!!!
Μολις την πλησίασε η γυναίκα τον κοίταξε ατάραχη και τον ρώτησε τι γύρευε εκεί;;
Ο Λεμλόρ πρόσεξε, ότι το δέρμα της δεν ήταν τόσο σκούρο όσο αυτό της φυλής του και είχε μακριά καστανόχρυσα μαλλιά που έφταναν μέχρι την μέση της και μεγάλα πράσινα μάτια
«Ετοιμαζόμουν να σε ρωτήσω το ίδιο της απάντησε. Ποιά είσαι ;; Δεν σε έχω δει ποτέ έως τώρα.»
«Με λένε Εβάνσα είπε η γυναίκα. Ασχολούμαι με θεραπείες μικρών παιδιών στα ειδικά διαμερίσματα και δεν έχω χρόνο να περιφέρομαι εδώ και εκεί!!! Όποτε ξεκλέβω χρόνο έρχομαι για κολύμπι εδώ, στον Χειμάρριο Ποταμό, γιατί ακριβώς δεν είναι πολυσύχναστο μέρος για τους γνωστούς λόγους!!!!».
«Δεν φοβάσαι που κολυμπάς στον Χειμάρριο Ποταμό;;» την ρώτησε κατάπληκτος ο Λεμλόρ
Εκεινη κούνησε τους ώμους της!!!. Δεν φοβάμαι, απάντησε, γιατί ό,τι και να συμβεί είναι καλοδεχούμενο!!! Η έλλειψη Φόβου είναι Ελευθερία !!!!
Ο Λεμλόρ κοίταξε την Εβάνσα και θυμήθηκε τα λόγια της Λιθάρ..
«Θα τα ξαναπούμε» της είπε και απομακρύνθηκε από την γυναίκα πολύ σκεφτικός.!!!!

Το διάστημα που ακολούθησε, ο Λεμλόρ ασχολιόταν με διάφορα θέματα της φυλής αλλά δεν μπορούσε να βγάλει ούτε στιγμή από τον νου του την εικόνα αλλά και τα λόγια της Εβάνσα.!!! «Η έλλειψη Φόβου είναι Ελευθερία»
Ένα πρωινό τράβηξε για τα παιδικά διαμερίσματα και ρώτησε τον υπεύθυνο εκεί, που θα εύρισκε την Εβάνσα. Εκείνος τον ενημέρωσε και σε λίγο ο Λεμλόρ βρισκόταν μπροστά της.
Κουβέντιασαν πολλά θέματα και μεταξύ άλλων της ανέφερε για την προφητεία της προηγούμενης συντρόφου του.
Η Εβάνσα τον άκουσε προσεκτικά και τον ρώτησε αν είχε μετανοιώσει που συμφώνησε να φύγει η Λιθάρ.
Με την Λιθάρ γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά της απάντησε. Ήταν ατίθαση και όλο ήθελε να γίνεται το δικό της αψηφώντας τα πάντα. Πριν γίνω αρχηγός της φυλής, μου άρεσε ο ατίθασος χαρακτήρας της, όταν όμως ανέλαβα την αρχηγία έπρεπε να είμαι δίκαιος και να εφαρμόζω τον νόμο.!!!!
Έμεινε έγκυος γνωρίζοντας τις συνέπειες και με έφερε σε αδιέξοδο. Ζήτησα από την Μητέρα να φύγω και εγώ αλλά εκείνη με απέτρεψε και μου συνέστησε να τα δω όλα αυτά σαν μια δυνατή πρόκληση.
«Εσύ τι θα έκανες στην θέση μου;;» ρώτησε την Εβάνσα
«Εγώ δεν αρνούμαι τις παραδόσεις αλλά δεν τις αφήνω να καθορίζουν αυτές την πορεία που εγώ έχω χαράξει!!!» απάντησε αποφασιστικά η Εβάνσα
Οι συναντήσεις του Λεμλόρ και της Εβάνσα γινόντουσαν όλο και πιο τακτικές και ύστερα από λίγο της ζήτησε να γίνει η νέα του σύντροφος
Η Εβάνσα δέχθηκε την πρότασή του και έγινε επίσημα η σύζυγος του αρχηγού της φυλής των Ζορκάλιων!!

Έπειτα από ένα μακρύ χρονικό διάστημα η Εβάνσα δέχθηκε την επίσκεψη της «Μητέρας», η οποία την ρώτησε αν επιθυμούσε να αποκτήσει απόγονο από τον Λεμλόρ και αν ήταν προετοιμασμένη να περάσει την σχετική διαδικασία του «Δακτυλίου». Επίσης την ρώτησε τι γνώμη είχε για την προφητεία της Λιθάρ και αν φοβόταν, ότι κάποιος απόγονος του Λεμλόρ και δικός της θα ανέτρεπε τα μέχρι τώρα δεδομένα της φυλής.

Η Εβάνσα έμεινε για λίγο σκεπτική και μετά κοιτώντας θαρρετά την Μητέρα της απάντησε: Αγαπώ τον Λεμλόρ αλλά δεν νοιώθω να επιθυμώ να αποκτήσω απογόνους. Όλα τα παιδιά που φροντίζω στα ειδικά θεραπευτήρια είναι σαν παιδιά μου και δεν νοιώθω κάποια ιδιαίτερη ανάγκη για δικό μου παιδί. Εξάλλου τα παιδιά μεγαλώνουν μακριά από τους γονείς τους και εκπαιδεύονται σε συκεκριμένο τρόπο ζωής,ώστε λησμονούν εντελώς με την πάροδο του χρόνου αυτούς που τους έφεραν στην ζωή. Επειδή όλες μας μεγαλώσαμε μακριά από γονείς, εγώ προσωπικά δεν νοιώθω την ανάγκη να γίνω μητέρα. ‘Ομως σε πολλά παιδιά έχω παρατηρήσει, ότι τους λείπει είτε η φυσική μητέρα τους είτε ο πατέρας τους. Δεν μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν σε ένα κοινό τρόπο ζωής. Με την Λιθάρ μεγαλώσαμε μαζί και θυμάμαι, ότι ποτέ δεν ξεπέρασε την απομάκρυνση της από τους γονείς της. Την είχα ακούσει να λέει πολλές φορές, ότι εκείνη δεν θα άφηνε ποτέ να της πάρουν το παιδί της ακόμα και αν κινδύνευε η ίδια της η ζωή.!!!!!

Πιστεύω, ότι συνειδητά έμεινε έγκυος χωρίς να περάσει την διαδικασία του δακτυλίου, γιατί φανταζόταν, ότι εκεί γινόταν κάποια ειδική «τελετή», που ανάγκαζε τις μέλλουσε μητέρες να παραδίδουν τα παιδιά τους στην καθορισμένη ηλικία χωρίς καμία αντίδραση από την μεριά τους ή έστω συναισθηματική προσκόλληση σε αυτά.!!!!!!
Όμως είμαι έτοιμη να περάσω την διαδικασία του δακτυλίου άσχετα αν αποκτήσω απόγονο ή όχι. Ίσως εκεί βρω και εγώ κάποιες απαντήσεις και μπορέσω να είμαι πιο αποτελεσματική στην φροντίδα των παιδιών με τα οποία ασχολούμαι!!!!
Η «Μητέρα» κοίταξε συλλογισμένα την Εβάνσα και της απάντησε, ότι θα την ειδοποιούσε πότε θα γινόταν η είσοδος στον δακτύλιο

Ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα ένας αγγελιοφόρος από την Μητέρα ειδοποίησε την Εβάνσα να βρίσκεται το μεσημέρι, την ώρα που ακτίνες του ήλιου της Ηλιοαδύσιας είχαν την πιο δυνατή ακτινοβολία, στον ιερό δένδρο που το ονόμαζαν «Ο ΑΡΧΑΙΟΣ». Αυτό το δένδρο ήταν πάντα ανθισμένο με καρπούς και υπήρχε από ιδρύσεως της Ηλιοαδύσιας. Οι Ζορκάλιοι δεν έτρωγαν από τους καρπούς του,όχι γιατί υπήρχε κάποια απαγόρευση αλλά «Ο ΑΡΧΑΙΟΣ» ήταν τόσο συνδεδεμένος με τους προγόνους τους, ώστε οι ίδιοι οι Ζορκάλιοι θεωρούσαν την μη κοπή καρπών από αυτό σαν ένδειξη σεβασμού.!!!!!!

Η Εβάνσα ενημέρωσε τον Λεμλόρ, ότι είχε λάβει μήνυμα από την Μητέρα και θα την συναντούσε σε λίγο στον «ΑΡΧΑΙΟ» Μιά σκιά θλίψης πέρασε από τα μάτια του Λεμλόρ αλλά αμέσως την απομάκρυνε και ευχήθηκε στην σύντροφό του καλή επιτυχία.

Όταν έφθασε η Εβάνσα την συγκεκριμένη ώρα στο ιερό δένδρο απόρησε που βρισκόταν ολομόναχη εκεί χωρίς την παρουσία καμίας άλλης γυναίκας. Συνήθως στον δακτύλιο πήγαιναν ανά δύο ή και τρεις καμιά φορά άσχετα ποιές κατάφερναν να περάσουν την διαδικασία με επιτυχία.

Σε λίγα λεπτά όταν οι ακτίνες του ήλιου ήταν σχεδόν κάθετες επάνω στο δένδρο εμφανίστηκε από μακριά η φιγούρα της Μητέρας. Ήταν ντυμένη στα λευκά και φορούσε ένα λαμπερό στέμα στα λυμένα μακριά μαλλιά της. Η Εβάνσα βλέποντας της δεν μπόρεσε να μη συλλογιστεί, ότι παρόλο που ίσως ήταν πάνω από 1000 ετών δεν έδειχνε κανένα σημάδι γήρανσης επάνω της. Ήταν πολύ λαμπερή και επιβλητική!!!!
Όλοι οι Ζορκάλιοι ζούσαν μέχρι 300 ετών περίπου και αρρώσταιναν σπάνια. Ίσως ο έλεγχος των γεννήσεων συλλογιζόταν η Εβάνσα να είχε να κάνει με τον περιορισμό ανεξέλεγκτης αύξησης του πληθυσμού. Ο αέρας στην Ηλιοαδύσια προερχόταν από την σταθερή ηλιακή ακτινοβολία και την ειδική χλωρίδα της χώρας τους.
‘Οταν η Μητέρα την πλησίασε την ρώτησε αν ένοιωθε έτοιμη να μπεί στον δακτύλιο.
Η Εβάνσα κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και την ρώτησε, γιατί δεν ήταν και κάποια άλλη γυναίκα μαζί της.
Εκείνη με ατάραχο ύφος της αποκρίθηκε, ότι το Πνεύμα της Γης της υπόδειξε, ότι θα έπρεπε να περάσει μόνη της αυτήν την διαδικασία.
Έτσι οι δύο γυναίκες ανηφόρισαν προς ένα μικρό λόφο όπου βρισκόταν μια σπηλιά.
Όταν έφθασαν στον λόφο, η Εβάνσα αντίκρυσε ένα σκοτεινό βράχο από ορυκτό αιματίτη που είχε μια είσοδο σε σχήμα τριγώνου.
Δεν είχε πάει ποτέ προς εκείνο το μέρος και παρόλο που είχε πείσει τον εαυτό της, ότι δεν θα έπρεπε να φοβάται, δεν μπόρεσε να αποφύγει ένα χτυποκάρδι μέσα της.
Διαπίστωσε, ότι ενώ δεν φοβόταν τις δεισιδαιμονίες και πήγαινε και κολυμπούσε ανέμελα στον Χειμάριο Ποταμό, η ιδέα, ότι θα ήταν μόνη της σε ένα κλειστό χώρο την έκανε να νοιώθει ζάλη και ναυτία.
Πόσα αλήθεια δεν γνωρίζω για τον εαυτό μου αναλογίστηκε φευγαλέα.!!!!!!

Μπήκαν στην σπηλιά και οι δύο μαζί. Στο προθάλαμο μέσα στην σπηλιά η Μητέρα της έδειξε κάποια εργαλεία που ήταν στερεωμένα στον τοίχο. Παρατήρησε, ότι ήταν ένα μαχαίρι, ένα τσεκούρι, ένα σχοινί, 2 πέτρες και ένα καλάμι.
Της είπε να αφήσει την διαίσθηση της να διαλέξει 3 από αυτά και μετά να αρχίσει να προχωρά μέσα στον δακτύλιο που ήταν χωρισμένο σε 3 κυκλικές ζώνες. Ο χώρος ήταν σκοτεινός και ανέδυε μια παράξενη μυρουδιά....
Της εξήγησε, ότι εκείνη δεν θα την ακολουθούσε αλλά θα την περίμενε στην έξοδο που ήταν από την άλλη πλευρά του λόφου... Μέσα στην σπηλιά θα ερχόταν αντιμέτωπη με ενδόμυχους φόβους, αλλά και επιθυμίες, φιλοδοξίες, ανάγκες.!!!!!!
Θα κατανοούσε τον λόγο αυτής της διαδικασίας ή θα τον απέρριπτε....
Τι άλλους κινδύνους θα αντιμετωπίσω ρώτησε η Εβάνσα προσπαθώντας να κάνει σταθερή την φωνή της. Εννοώ όχι ψυχολογικούς αλλά ορατούς. Παραδείγματος χάρι υπάρχει περίπτωση να μη μπορέσω να βρω την έξοδο και να περιφέρομαι μέσα στην σπηλιά;;; δεν έχω τρόφιμα μαζί μου ούτε νερό....!!!!
Σε κάποια σημεία μέσα στην σπηλιά υπάρχουν δοχεία με κάποια φρούτα και νερό, ώστε να μη πεινάσεις και διψάσεις της αποκρίθηκε η Μητέρα. Αν δεν μπορέσεις να βρεις την έξοδο φώναξε το όνομα μου δυνατά και θα έλθω να σε βγάλω. Αυτό όμως θα είναι ένδειξη της αποτυχίας σου στην διαδικασία του δακτυλίου. Θα περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να κατανοήσεις τι σήμαιναν οι δυσκολίες και μετά θα σου επιτραπεί η εκ νέου είσοδος στον δακτύλιο. Αν και την δεύτερη φορά αποτύχεις τότε δεν θα σου επιτραπεί όχι μόνο η τεκνοποιία αλλά και η άνοδος σε ιεραρχικές θέσεις στην Ηλιοαδύσια. Οι γυναίκες είναι πολύ σημαντικές σε αυτή την χώρα και πρέπει να είναι έτοιμες να εξελίξουν την φυλή....
Ενώ οι άνδρες είναι αιρετοί στο αξίωμα του αρχηγού, οι γυναίκες που αναλαμβάνουν υψηλές θέσεις στην χώρα μας είναι ισόβιες... Πρέπει λοιπόν να είναι οπλισμένες με θάρρος, τόλμη και σύνεση για κάθε δυσκολία που θα αντιμετωπίσουν...!!!!!
Η Εβάνσα κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και προχώρησε στον τοίχο. Έκλεισε για λίγο τα μάτια της και μετά διάλεξε το μαχαίρι, το σχοινί, και τις 2 πέτρες. Έβαλε το μαχαίρι και τις πέτρες στην τσέπη της και κρατώντας στο χέρι το σχοινί προχώρησε μέσα στην σπηλιά.


ΤΕΛΟΣ 1ου ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

[lazaros]

Χρυσουλιτσα έχω αγωνία να δω τι γίνεται στον δαχτύλιο...άρα με κέρδισες πάλι.....

[nondas]

Χρυσούλα

[margaritarenia]

[Annoula]

Χρυσουλίτσα

[Giotoula]

Χρυσουλίτσα
Περιμένω τη συνέχεια...

[Ταρούλα]

Πολύ ωραίο Χρυσουλίτσα μου ανυπομονώ για τη συνέχεια

[Λιζούλα]

αχ Χρυσουλίτσα πόσο χαίρομαι!! καινούριο παραμυθάκι!
κι είναι πολύ όμορφο! ανυπομονώ για τη συνέχεια!

[Vasoula]

[JOANNA]

Χρυσουλακι τι ομορφο
αναμενω την συνεχεια

ευτυχως που δεν ειναι καλοκαιρι να φυγει διακοπες!!!

ποτε η συνεχεια ????

[Βικούλα]

τι όμορφο Χρυσούλα!

[elenaki]

Χρυσουλακι μας ειναι πολυ ενδιαφερον!!Περιμενουμε τη συνεχεια!!!

[Ellaki]

ανυπομονώ Χρυσουλίτσα

[AMALIA]

Yπεροχο...

Αναμενουμε την συνεχεια!!

[Θοδωράκος]