Οι Ροδες Του Συμπαντος Κυλανε Αργα Στην Ανθρωποτητα

[Skapaneas]

Καποια στιγμη "ακουσα" αυτη τη μυστηρια φραση...
Θα ηθελα να μου πειτε τι μπορει να σημαινει...
Ολες οι αποψεις ειναι καλοδεχουμενες...

[Vasoula]

Αν είναι φράση που "άκουσες" εσύ για σένα, έχεις και το κλειδί της αποκρυπτογράφησης και γνωρίζεις και την "πόρτα" που θα ανοίξει...σίγουρα!

Αν είναι φράσή που "άκουσες" μέσω κάποιου άλλου, θα πρέπει εκείνός να σου δείξει την πόρτα, γιατί το κλειδί το έχεις εσύ πάντα.

το μόνο που μου ήρθε...χωρίς να ξέρω και γιατί, είναι...

"Είναι αδύνατο να φαντασθείς την παντοδυναμία, την πανταχού παρουσία και την αθανασία που είναι ιδιότητες της 6ης διάστασης και των ανώτερων από αυτήν διαστάσεων χωρίς προηγουμένως να έχεις αντιληφθεί την αδυναμία, ασημαντότητα και το αναπόφευκτο της μοίρας του ανθρώπου στον τροχό της επαναγέννησης μέσα από την 5η διάσταση και τις κατώτερες διαστάσεις. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ ενός μη αφυπνισμένου ανθρώπου και ενός που έχει δημιουργήσει μία άφθαρτη αρχή συνείδησης. Ο ένας είναι μια μηχανική παρόρμηση που αναπαράγει ατελείωτα τον εαυτό της. Ο άλλος είναι ένα ανθρώπινο πνεύμα με την κληρονομιά όλων των δυνατοτήτων και εργασιών που περιλαμβάνει το Σύμπαν. Το μεγάλο έργο είναι να κτισθεί μια γέφυρα του ενός προς τον άλλο, ώστε να αποκτήσει η Δημιουργία συνείδηση της αρχής της και να πραγματοποιηθούν έτσι όλες οι άπειρες επαγγελίες της."

΄Ασχετο μου φαίνεται...αλλά επειδή εμπιστεύομαι το αυθόρμητο, μήπως σου λέει κάτι αυτό? Φυσικά είναι κάτι που γνωρίζεις, αλλά λέω τώρα...

[Skapaneas]

"Είναι αδύνατο να φαντασθείς την παντοδυναμία, την πανταχού παρουσία και την αθανασία που είναι ιδιότητες της 6ης διάστασης και των ανώτερων από αυτήν διαστάσεων χωρίς προηγουμένως να έχεις αντιληφθεί την αδυναμία, ασημαντότητα και το αναπόφευκτο της μοίρας του ανθρώπου στον τροχό της επαναγέννησης μέσα από την 5η διάσταση και τις κατώτερες διαστάσεις. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ ενός μη αφυπνισμένου ανθρώπου και ενός που έχει δημιουργήσει μία άφθαρτη αρχή συνείδησης. Ο ένας είναι μια μηχανική παρόρμηση που αναπαράγει ατελείωτα τον εαυτό της. Ο άλλος είναι ένα ανθρώπινο πνεύμα με την κληρονομιά όλων των δυνατοτήτων και εργασιών που περιλαμβάνει το Σύμπαν. Το μεγάλο έργο είναι να κτισθεί μια γέφυρα του ενός προς τον άλλο, ώστε να αποκτήσει η Δημιουργία συνείδηση της αρχής της και να πραγματοποιηθούν έτσι όλες οι άπειρες επαγγελίες της. "

Θεωρω οτι ειναι μια καθαρα Υπερλογικη - Υπερβατικη ανταποκριση στον κραδασμο που εκπορευεται απο το θεμα.
Και επειδη η γεφυρα χρειαζεται δυο ακρα, μπορουμε ολοι να βασιστουμε στην ανταποκριση της Βασως ως την αφετηρια...
Μη σκεφτεστε λοιπον λογικα...
Απλα αφεθειτε μεσα στο χωρο και σχολιαστε ελευθερα.


Η δικη μου προσεγγιση λοιπον ειναι η ακολουθη:

Πανταχου παρουσια ειναι το συνωνυμο της ελευθεριας
Αθανασια ειναι η αιωνια ζωη, η αεναος και αστειρευτη ενεργεια
Παντοδυναμια ειναι η υπαρκτη δυνατοτητα να κανουμε οτι θελουμε στον εαυτο μας
Ελευθερος, Αειζωος και Προοδευτικος ειναι το θεμελιο της 6ης διαστασης και ολων των ανωτερω.

Για να μπει λοιπον καποιος στη διαδικασια της 6ης διαστασης, θα πρεπει να καταλαβει και να αποδεχτει τη σκληροτατη δεσμευση της επανενσαρκωσης, η οποια γινεται εφικτη μεσα απο τη διαδικασια της αναπαραγωγης η οποια χαρακτηριζει ουσιαστικα τα κατωτερω μη λογικα βασιλεια: ζωΙκο, φυτικο, ...

Αρα ο ανθρωπος, ο προορισμενος για το ΦΩΣ, οφειλει να κατανοησει και να αποδεχτει την προσωρινοτητα του εδω και να φροντισει να μετουσιωσει μεσω της λογικης του και της υπερλογικης, τον νομο της αναπαραγωγης των κατωτερων βασιλειων στον οποιο υποκειται προκειμενου να ενσαρκωθει.

Αυτη η μετουσιωση της θεμελιωδους αναπαραγωγικης διαδικασιας
τον απελευθερωνει απο τις επαναγεννησεις και αποτελει το στερεο ακρο, δια του οποιου η Δημιουργια - σωμα - κατωτερος εαυτος, ερχεται σε επαφη πραγματικη με τον ανωτερο εαυτο και αποκτα συνειδηση της συνεχειας της υπαρξης απο το πεπερασμενο-κατωτερο προς το ανωτερο και το απειρο.

Και ανοιγει ο δρομος για την διοχετευση των ανωτερων ενεργειων μεσα στον κοσμο, που οδηγει τελικα στη μεταμορφωση της Γης.

[Skapaneas]

Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ ενός μη αφυπνισμένου ανθρώπου και ενός που έχει δημιουργήσει μία άφθαρτη αρχή συνείδησης.

Η αφθαρτη αρχη συνειδησης, η οποια εκπορευεται μεσα απο την ασημαντοτητα ειναι η Ταπεινοφροσυνη, η οποια διεπει ολοκληρη τη δημιουργια και προσωποποιειται στην Αγια Τριαδα.
Διοτι Στην Αγια Τριαδα Ολα Τα Προσωπα Ειναι Ισοτιμα, με δεδομενο οτι Το Καθε Ενα εξ Αυτων Αποδιδει Τα "Πρωτεια" Σε Αλλο...

[Vasoula]

Σκαπανέα θέτω μια παρένθεση στο θέμα που έχεις καταθέσει...αυτό που λες...

διαδικασια της αναπαραγωγης η οποια χαρακτηριζει ουσιαστικα τα κατωτερω μη λογικα βασιλεια: ζωΙκο, φυτικο, ...

και για την μετουσίωση της παραγωγικής διαδικασίας, έχεις κάποια βάση?
΄Εχω μία αρχική ασυνείδητη σκέψη, ένα μήνυμα που δεν "θέλω" να καταγράψω, αλλά όμως υπάρχει μέσα μου!
Μπορεις να πεις κάτι παραπάνω σ' αυτό?

[Skapaneas]

Εαν το μηνυμα σου προϋπηρχε των παροντων, ειναι η ωρα του να το εκφρασεις...
Και εδω ειναι ο καταλληλος τοπος!

Εαν το μηνυμα σου "δημιουργηθηκε" τωρα εξ αιτιας των παροντων, εχεις "υποχρεωση" να το καταγραψεις, για να γινει "παιχνιδι"...
Αλλιως θα ειναι μονολογος!

Και ποιος ειναι παρακαλω ο λογος, που δεν "θελεις" να το καταγραψεις;
Μηπως ειναι ακαταλληλο για "ανηλικους";

Να θυμασαι οτι το καθε τι γινεται ακαταλληλο απο τον τροπο που το παρουσιαζουμε και ποτε απο το περιεχομενο του._

[Vasoula]

Εαν το μηνυμα σου προϋπηρχε των παροντων, ειναι η ωρα του να το εκφρασεις...

Nαι, Σκαπανέα, προϋπήρχε...Από του Αγίου Πνεύματος (δεν θυμάμαι πότε ήταν)...΄Ημουν στην θάλασσα στην Λευκάδα στις 5 το πρωϊ, και εκεί ήρθε, αλλά δεν "θέλω" ακόμα να το εκφράσω, όπως λες, γιατί πρέπει πρώτα να το "χωνέψω" η ίδια!!!
Δεν ήταν από την "γνωστή" πηγή μου και γι' αυτό είμαι τόσο επιφυλακτική.

Ναι, είναι "ακατάλληλο" για ενήλικες... που βρίσκονται στο στάδιο μεταξύ "αναπαραγωγής" και φωτός...

΄Ομως μπορεις να πεις εσύ κάτι? Δεν το έγραψες "τυχαία" βέβαια!!!
Κάτι που γνωρίζεις? Κάτι που θα με κάνει να τεκμηριώσω μέσα μου όσα άκουσα? Ξέρεις είχα αρχίσει να το "ξεχνάω"...
Απλά, εσύ μου το ξαναθύμησες...

Ευχαριστώ

[Skapaneas]

Βασουλα, εχουμε πει οτι τιποτα δεν ειναι τυχαιο... Ολα ερχονται στην καταλληλη στιγμη.

Χαιρομαι που προϋπηρχε, γιατι τοτε το ανοιγμα του topic δεν ηταν τυχαιο. Ειναι το καναλι μεσα απο το οποιο θα ακουστει καποια στιγμη και το "μηνυμα" σου.
Αλλωστε οπως ειδες, εθεσα το θεμα και ακολουθω τη γραμμη τη δικη σου. Αρα εσυ "αδραξες" την ευκαιρια και το ξαναθυμηθηκες!

Ναι! Θα πω κατι σχετικα με αυτο που εγραψα, αλλά "μου" χρειαζεται μια ακομα τουλαχιστον αυθορμητη παρεμβαση!

Παιδια μη δισταζετε!

Μιληστε Ελευθερα και πεστε οτιδηποτε...

Οι αναγνωσεις αυτη τη στιγμη ειναι 56...

Αρα παρακολουθειτε το θεμα...

[Vasoula]

Αρα παρακολουθειτε το θεμα...

Nα είσαι σίγουρος, Σκαπανέα, ότι οι ενότητες που έχουν να κάνουν με την αυτογνωσία, την φιλοσοφία και τις ανώτερες επικοινωνίες, διαβάζονται...και όχι μόνο από μέλη του φόρουμ.

΄Ομως υπάρχει ένα κράτημα, διαπιστώνω...Και αναρωτιέμαι, μήπως προκαλουμε φόβο? ή ανασφάλεια?

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι δεν υπάρχει κάτι που ξέρω εγώ, (ισχύει για μένα τουλάχιστον), και δεν το ξέρουν οι άλλοι. ΄Ολοι γυρίζουμε γύρω από την αλήθεια, σαν την μέλισσα γύρω από το μέλι. Το ότι δεν εκφραζόμαστε είναι γιατί μας έχουν μάθει ότι δεν "πρέπει" να μιλάμε, γιατί λέμε χαζομάρες...΄Ενα γενναίο μπλοκάρισμα στο κέντρο του λαιμού, που μας κάνει να μην μιλάμε, ή να μιλάμε ασταμάτητα...

΄Ομως το κέντρο του λαιμού ξεμπλοκάρει με το θάρρος!!! Αυτό μην το ξεχνάτε ποτέ. ΄Οχι μόνο με το ρέικι...΄

Εδώ μέσα τουλάχιστον, δεν χρειάζεται κράτημα...Χρειάζεται μόνο αγάπη...ε...και αυτή υπάρχει!!!
Να δειτε μετά, πως ξεμπλοκάρουν όλα τα κέντρα της "επικοινωνίας"...

Βασουλα, εχουμε πει οτι τιποτα δεν ειναι τυχαιο...

To έχουμε πει και το πιστεύω...αλλά ακόμα χρειάζομαι ένα "στήριγμα"...Το είδα, το ένιωσα, ότι δεν είναι τυχαίο!!!
Εκεί που πήγα να το "αφομοιώσω" σαν παραίσθηση...τσουπ ήρθες και το ανέφερες...Ε τι να θεωρήσω τυχαίο???

[Ellaki]

Καλημέρα σε όλους σας.
Να λοιπόν που μια φράση της Βάσως με προέτρεψε από αναγνώστης να μεταλλαχτώ σε μέλος.

Ίσως να μην έχει να κάνει με το θάρρος και τα μπλοκαρίσματα των κέντρων επικοινωνίας αλλά με τον χρόνο που χρειάζεται ο καθένας για να μοιραστεί τον μοναχικό του δρόμο.
Θα μου πεις και πάλι ότι αυτό είναι που θέλει θάρρος και θα συμπληρώσω ότι ακόμη και εαν έχεις το θάρρος σε κατατρώει η αμφιβολία για την αλήθεια και την πραγματικότητα των δρώμενων.

Η αγάπη είναι υψηλή και ιερή έννοια.
Ανήκει σε όλους μας και σε κανέναν.
Εχουμε βιώσει όλοι εμείς, μέλη αυτού του forum την αγάπη και μπορούμε να την δίνουμε απλόχερα ?
Ή προσπαθούμε να την δώσουμε προκειμένου να την νοιώσουμε ?

Σίγουρα πάντως οι συζητήσεις σας με βοηθούν στην κατανόηση της δικής μου πορείας.

Σας χαιρετώ όλους με αγάπη.

[Vasoula]

΄Ελλη μου καλως ήρθες σ' αυτόν τον χώρο!!
Και χαίρομαι που μια "φράση" μου λειτούργησε για σένα θετικά!!!

Εχουμε βιώσει όλοι εμείς, μέλη αυτού του forum την αγάπη και μπορούμε να την δίνουμε απλόχερα ?
Ή προσπαθούμε να την δώσουμε προκειμένου να την νοιώσουμε ?

Η αγάπη που εδώ μέσα υπάρχει, δεν έχει να κάνει με το συναίσθημα και με αυτό που μας έχουν "μάθει" να θεωρούμε αγάπη!!!

Η αγάπη που ύπάρχει (τουλάχιστον από εμένα) είναι αυτή η συμπαντική ανάσα, που αντιπροσωπεύει την ενότητα και την ομοιότητα της θεϊκής ουσίας των ανθρώπων. Είναι αυτή η αγάπη που δεν κριτικάρει, δέχεται και δεν αρνείται τίποτα, γιατί τα εμπεριέχει όλα!!! Είναι ο συνδετικός ιστός του σύμπαντος, που κρατά τους κόσμους σε συνοχή και σε σύμπλευση.
Είναι αυτή η αγάπη που μας δίνει το δικαίωμα να ακολουθούμε τις επιλογές μας, όποιες κι αν είναι και μας εμπνέει τον σεβασμό για τις επιλογές των άλλων, χωρίς να μας κάνει να διαφοροποιούμαστε, σαν ανώτερα ή κατώτερα όντα.

Για την συναισθηματική αγάπη, αυτήν την αγάπη της "δήθεν" συμπόνιας και της "δήθεν" συμμετοχής μας στον πόνο της ανθρωπότητας, γι' αυτήν δεν μπορώ να μιλήσω...

Αν απομονώσουμε αυτήν την αγάπη από "κοινωνικές" ταμπέλες, τότε θα φθάσουμε στην αγνή αγάπη της θεότητας...

Θέλω να πιστεύω ότι όλοι μας εδώ μέσα, έχουμε φύγει, ή έχουμε προσπαθήσει να φύγουμε από αυτά τα μοντέλα της "κοινωνικής αγάπης".

[Ellaki]

Η αγάπη που εδώ μέσα υπάρχει, δεν έχει να κάνει με το συναίσθημα και με αυτό που μας έχουν "μάθει" να θεωρούμε αγάπη!!!

Διαχωρίζεις την αγάπη με το συναίσθημα και αυτό με μπερδεύει.
Δεν εννοώ αυτό που μας έμαθαν να θεωρούμε αγάπη αλλά το αγνό συναίσθημα της αγάπης :

που αντιπροσωπεύει την ενότητα και την ομοιότητα της θεϊκής ουσίας των ανθρώπων

Εαν υπάρχει μέσα μας αυτό το συναίσθημα νομίζω ότι από μόνο του αποκλείει την κριτική ή την απόρριψη των συνανθρώπων.
Κάνω λάθος ?

[galazia_sfaira]

Εχουμε βιώσει όλοι εμείς, μέλη αυτού του forum την αγάπη και μπορούμε να την δίνουμε απλόχερα ?
Ή προσπαθούμε να την δώσουμε προκειμένου να την νοιώσουμε ?

Kαλώς ήρθες κι από μένα καλή μου.
Θέλω απλά να σημειώσω ότι κανείς δεν μπορεί να δώσει κάτι άν δεν το έχει,και κυρίως την αγάπη.Αν δεν νοιώθεις αγάπη δεν μπορείς να δώσεις,πίστεψέ με.Αρα ότι συν-αισθάνεται κανείς και μέσα σε αυτόν τον χώρο,είναι σίγουρα απο αυτό που έχουμε και μπορούμε να δώσουμε.
Συμφωνώ δε με όσα η Βάσω αναλύει για την συμπαντική αγάπη.Συμπαντική ανάσα την αποκαλεί,τόσο μά τόσο αισθαντικά!

[Vasoula]

Εαν υπάρχει μέσα μας αυτό το συναίσθημα νομίζω ότι από μόνο του αποκλείει την κριτική ή την απόρριψη των συνανθρώπων.
Κάνω λάθος ?

΄Οχι βέβαια, δεν κάνεις λάθος ΄Ελλη μου...
Και το ότι βρίσκεσαι εδώ και ψάχνεις μαζί μας, σου επιβεβαιώνει ότι δεν κάνεις λάθος. Πολλά υπάρχουν μέσα μας, ποιός όμως έχει βρει τον θεό μέσα του, αν δεν έχει ξεκινήσει να τον ψάχνει εκεί που πρέπει, και όχι στον "ουρανό"?

Η κριτική και η απόρριψη έχει να κάνει με την αγάπη που αξιολογεί και κρίνει ποιός είναι κατάλληλος για αυτήν...Γιατί μπερδεύτηκες? ΄Εχει σχέση αυτή η αγάπη, με αυτό που νιώθουμε ότι είναι "συμπαντική αγάπη"?

Αγάπη λέμε εμείς οι άνθρωποι, είναι αυτό το συναίσθημα που μας κάνει να συμμετέχουμε ενεργά στις ανάγκες των ανθρώπων γύρω μας!!! Αυτό είναι όμως? Λες εσύ, ότι ο θεός συμμετέχει ενεργά στις ανάγκες μας? ΄Η δεν μας "αγαπάει" τότε, επειδή ακριβώς δεν συμμετέχει????

και πόσο αγαπάμε εμείς τον Εαυτό μας? Κύριο ερώτημα...

[galazia_sfaira]

Συναίσθημα είναι κι ο πόνος!
Μας έμαθε όμως κανείς ότι ακόμα κι αν πονάμε,η ψυχη μας είναι γεμάτη απο αγαπη,γιατί αυτή είναι η ουσία της ύπαρξής μας;
Το συνάισθημα δημιουργείται,και επαναλαμβάνεται,η ουσία μας όμως είναι ΑΓΑΠΗ.