ΚΟΛΛΗΜΑ ,ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ Κ ΛΑΘΗ...

[Ταρούλα]

Σοφάκι

Αμαλάκι

[elenaki]

Σοφακι μου..

Αμαλακι μου..

[Fotinoula]

κοριτσάκια γλυκά

[margaritarenia]

Κοριτσάκια .....

Βασούλα .....

Καλως ηρθες Gan...

[Δωρουλα]

παιδακια!!!

[VasilisM]

Καλώς ήρθες φίλε μου

Κοριτσάκια

[Μπεττουλα]

Ξέρεις, πάντα ήμουν της άποψης, ότι ένας άνθρωπος με τον οποίο έχουμε συντροφική/ερωτική σχέση, μας βγάζει ότι καλύτερο έχουμε, όταν είναι για εμάς. Αν δεν είναι για εμάς, τότε μας βγάζει ότι χειρότερο έχουμε...
Είναι ένα "βαρόμετρο" για εμένα, για να γνωρίζω τι αξίζει να μείνει μαζί μου και τι όχι και να προχωρήσω στον Δρόμο μου, χωρίς μεμψιμοιρίες, κλείνοντας ερμητικά την πόρτα πίσω μου.

Δεν είναι σκληρότητα όλο τούτο...Είναι δίκαιο για τον Εαυτό μου και για τον άλλον άνθρωπο...

Σου εύχομαι να βρεις σύντομα το χερούλι της επόμενης πόρτας και το θάρρος να την ανοίξεις...
Χρειάζεται, κάποιες φορές, να παίρνουμε αποστάσεις από καταστάσεις που μας πλήγωσαν, για να μπορούμε να τις κοιτάμε με την συγχώρεση του χρόνου και να καταφέρουμε να πενθήσουμε με σεβασμό για κάτι που τελείωσε...

Ξέρω από την δική μου εμπειρία, ότι το τέλος το βάζουμε εμείς, ανεξάρτητα αν φαίνεται ότι το έθεσε ο άλλος.
Εμπιστεύσου λοιπόν τον Εαυτό σου, ακόμα και σε αυτά που σου φαίνονται τώρα λάθη σου. Ίσως στην πορεία ανακαλύψεις ότι τούτα τα λάθη είναι οι καλύτεροι δάσκαλοί σου...Αλλά αυτό θα το ανακαλύψεις μόνο προχωρώντας...

Καλωσηρθες Gan συμφωνω και εγω με οσα σου εγραψαν τα παιδια και το μονο που θα ηθελα να προσθεσω μιας και ηταν ενα πολυτιμο μαθημα και για μενα, ειναι οτι οσο σκληρο και αν σου φαινεται αυτο που ζεις οι καταστασεις ερχονται με τον τροπο εκεινο που ειναι πιο Ωφελιμος για τον Εαυτό σου για να δεις αυτα που χρειαζεται να δεις μεσα σου και να τα δουλεψεις..


Σοφακι, Αμαλακι

[Valia]

αχ, κοριτσάκια

[ARTYADIS]

Μια πόρτα που δείχνει ότι έχει κλείσει, είναι βασανισμός για τον Εαυτό σου, να προσπαθείς να την ανοίξεις ξανά.
Κι αν ακόμα τώρα δεν μπορείς να το αντιληφθείς, μέσα σε όλα όσα έχεις μοιραστεί, αν πάρεις αποστάσεις λίγο από τα συναισθήματά σου, θα καταλάβεις ότι δεν μπορείς να αγαπάς έναν άνθρωπο, νιώθοντας δυσάρεστα για τον Εαυτό σου, επικρίνοντάς τον συνεχώς και μπαίνοντας συνεχώς σε μειονεκτική θέση. Έχεις αναφέρει δύο φορές την λέξη "κατίνα"...
Και αν ένας άνθρωπος σου προκαλεί τέτοιες καταστάσεις αρνητικών συναισθημάτων, που δεν είναι ανεκτά από εσένα, σε κάνουν και ντρέπεσαι και πληγώνεσαι, περισσότερο και από τον ίδιο τον χωρισμό, τότε δεν χρειάζεται να επανεξετάσεις την ανάγκη σου για μια σχέση μαζί του?

Πάντως πρέπει να πω πως για μένα, μια αντίστοιχη περίπτωση, όπου ένας χωρισμός με έβαλε σε μια κατάσταση να μην μπορώ να διαχειριστώ τα συναισθήματά μου, ήταν ότι καλύτερο μου έχει συμβεί. Γιατί τότε κατάλαβα πως δεν άντεχα άλλο με την πάρτι μου και κάτι έπρεπε να κάνω. Και όλο αυτό το συναίσθημα, που έβγαινε καταστροφικά προς τα έξω (τόσο στους άλλους, όσο και στον εαυτό μου), στο τέλος μου έδωσε την δυναμική να βουτήξω μέσα μου, όσο δύσκολο και αν ήταν... Γιατί δεν είχα και τίποτα να χάσω και γιατί δεν μου είχε απομείνει τίποτε άλλο να με στηρίξει από απ'έξω.

[Μάνος]

Ξέρεις, πάντα ήμουν της άποψης, ότι ένας άνθρωπος με τον οποίο έχουμε συντροφική/ερωτική σχέση, μας βγάζει ότι καλύτερο έχουμε, όταν είναι για εμάς. Αν δεν είναι για εμάς, τότε μας βγάζει ότι χειρότερο έχουμε...
Είναι ένα "βαρόμετρο" για εμένα, για να γνωρίζω τι αξίζει να μείνει μαζί μου και τι όχι και να προχωρήσω στον Δρόμο μου, χωρίς μεμψιμοιρίες, κλείνοντας ερμητικά την πόρτα πίσω μου.

Βασούλα

[panos]

ευχαριστω για αυτη την ομορφη απαντηση