ΚΟΛΛΗΜΑ ,ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ Κ ΛΑΘΗ...

[Gan]

Γεία σας!Αν κ κοινοτυπο θεμα θα ηθελα να το θιξω καθως με βασανιζει παρα πολυ τον τελευταιο καιρο ,σε σημειο να χασω την αξιοπρεπεια μου...Πρωτα απ'ολα θα ηθελα την κατανοηση κ βοηθεια σας καθως ειναι η πρωτη φορα που συμμετεχω σε forum ποσο μαλλον να ειμαι κ ο θεματοθετης ,παντα ημουν στη πλευρα του αναγνωστη.Θα ειμαι απολυτα ειλικρινης μαζι σας αλλιως δεν πιστευω οτι θα εχει καποιο ουσιαστικο αντικτυπο η ολη κουβεντα.
Την υπαμονη σας λιγο πριν μπω στο θεμα ωστε να πω καποια πραγματα για μενα που θα βοηθησουν πιθανως στην κουβεντα.Ειμαι 32 χρονων κ γενικοτερα στο θεμα σχεσεις με γυναικες ημουν αρκετα τυχερος κ δεν εχω καποιο παραπανο ,τουλαχιστον ετσι πιστευα μεχρι τα τελευταια γεγονοτα.Ειχα αρκετες εμπειριες με κοπελες αλλα κυριως με την μορφη της μιας βραδυας η΄της ελευθερης σχεσης (σεξουαλικη επαφη τακτικα χωρις παραπανω ιδιαιτερες επαφες).Εχω κανει 3 μακροχρονιες σχεσεις 1 ,1.5 κ σχεδον 3 χρονων η καθεμια.Αυτη η τελευταια κ μεγαλυτερη ηταν κ η αρχη του 'κακου'...
Το καλοκαιρι του '09 ξεκινησα μια σχεση με μια κοπελα ,αυτη ηταν 20 στα 21 κ εγω 28 τοτε.Για αυτην ηταν η πρωτη πραγματικη μακροχρονια σχεση της μεχρι τοτε ,ειχε 3 και οχι πανω απο 3 μηνες συνολικα καθε φορα κ η πρωτη με καποιον πανω απο 2 χρονια μεγαλυτερο ,δεθηκαμε πολυ κ ας ηταν απο τα 3 χρονια τα 2 εξ'αποστασεως κ αυτο επειδη δουλευει ως αναπληρωτρια δασκαλα κ καθε φορα αλλαζε περιοχη εκτος του τελευταιου χρονου που την πηραν στη πολη οπου μενουμε κ οι δυο.Αν κ απο αποσταση βρισκομασταν παρα πολυ επειδη πηγαινα κ εγω συχνα κ επειδη ερχοταν κ αυτη λογω εδρας της αλλα κ ολες τις γιορτες κ ολοκληρο το καλοκαιρι.Στα μισα της χρονιας που εμεινε στην πολη μας εγω μπηκα σε μια πολυ ασχημη ψυχολογικη κατασταση ,εχασα την δουλεια μου με λαθος επιλογη μου, ειχαμε πεσει σε βαλτωμα σε ολους τους τομεις κ εγω δεν εδειχνα ιδιαιτερη σημασια στη σχεση μας.Ετσι λιγο πριν το καλοκαιρι του '12 χωρισαμε..Αυτη μου το ζητησε ουσιαστικα καθως μου ειπε οτι δεν τραβαει αλλο κ η αλλαζουμε καποια πραγματα ,δηλ. να προσπαθησω να βγω απο αυτη την ψυχολογικη κατασταση κ να αρχισω να ηρεμω κ να δειχνω μεγαλυτερο ενδιαφερον για μας η χωριζουμε.Εγω χωρις να ειμαι 100%σιγουρος συναινεσα να τελειωνουμε.Ομως συνεχισαμε να εχουμε καλες επαφες ολο το καλοκαιρι λογω πολυ κοινης παρεας κ υπηρχε συνεχως ενα φλερτ αλλα κ μια βραδυα ξανακαναμε σεξ.Εγω το ολο θεμα το ειχα παρει σχετικα καλα γιατι ηξερα απ'ολους κ το εβλεπα οτι ακομη με ηθελε αλλα κ επειδη λογω πρωτερου βιου ποτε δεν ειχα ιδιαιτερα αγχωθει κ στεναχωρεθει για τετοια θεματα.Φθινοπωρο του '12 την πηραν μιση χωρα μακρια κ ειχαμε κλαματα κ λοιπα κυριως απο την πλευρα της.Διατηρισαμε επαφες μεχρι κ τα χριστουγεννα που ξαναηρθε ,εγω της ειχα βρει το σπιτι που εμενε εκει μεσω ιντερνετ , μην. τηλ. κτλ.Μετα οταν εφυγε κοψαμε επαφες σιγα σιγα κ εγω αρχισα να καταλαβαινω ποσο πολυ μου ελειπε κ την ηθελα καθως δεν μου εβγαινε να κανω κατι καινουριο πρωτη φορα στη ζωη μου κ γενικοτερα την σκεφτομουν συνεχως.1 μηνα πριν το πασχα ηρθε για 3ημερο ,ξαναβρεθηκαμε κ μιλησαμε ξανα μετα απο σχεδον 3 μηνες.Τοτε εγω μπηκα στην διαδικασια να τα ξαναβρουμε καθως υπηρχε αρκετη συναισθηματικη φορτιση αλλα κ επειδη ειχα ξαναφτιαχτει επαγγελματικα κ ενιωθα καλα πια.Δυστυχως ειπα θα περιμενω 20 μερες μεχρι το πασχα για να ξανακανω κρουση.Να μην τα πολυλογω αλλο το πασχα που ημουν μεσα στην αναμονη εμαθα οτι τα ειχε φτιαξει σε αυτο το διαστημα του 1 μηνα με ενα συναδελφο ντοπιο απο το μερος που δουλευε κ ειδα μια τελειως διαφορετικη αντιμετωπιση απεναντι μου.Κ ετσι ξεκηνισαν ολα..
Επειδη ηξερα οτι σε 2 μηνες θα ερχοταν ξανα αρχισα να ειμαι σε μια δημιουργια αναμονης κ διακριτικου φλερτ(επειδη ειχε ζητησει απ'ολους τους γνωστους μας να μην μου πουνε για την σχεση της) κ γιατι θεωρουσα οτι ηταν κατι παροδικο η μεταβατικο..αποδειχτικε το καλοκαιρι που ηρθε οτι ηταν πιο σοβαρο κ οτι ηταν ερωτευμενη με την καινουρια της σχεση.Παλι εγω ομως επειδη πια ο ερωτας ειχε μετατραπει σε καψουρα ,ζηλια κ εγωισμο συνεχισα να διατηρω μια ψευτοελπιδα οτι θα τα ξαναβρουμε καθως λογω βαθμολογικης θεσης ειναι σχεδον απιθανο να την παρουν καπου φετος.Αρα πιστευα οτι αργα η γρηγορα θα χωρισει.Συγχρονως λογω εγωισμου κ ζηλιας ειχα γινει κατινα ,ποτε δεν εκανα τετοια πραγματα ως τωρα, ρωτουσα συνεχεια κοινους γνωστους κ μαθαινα πραγματα για την σχεση της κ τον καινουριο.Καποια στιγμη της την ξαναεπεσα κ αυτη με πολυ καλο κ προστατευτικο τροπο με απερριψε λεγοντας μου οτι δεν μπορει ξανα σχεση εξ'αποστασεως μαζι μου κ οτι σκεφτοταν κ να χωρισει αν την επαιρναν καπου μακρια απο αυτον δινοντας μου ψευτοελπιδες.περιττο να αναφερω οτι απο το πασχα μεχρι τωρα ημουν σε μια απο τις χειροτερες ψυχολογικες καταστασεις της ζωης μου με νευρα ,αυπνιες κ χωρις ορεξη ουτε να φαω μερικες φορες, καθως απο το πρωι μεχρι το βραδυ την σκεφτομουν κ ειχα τρελαθει 5 σερι μηνες.Πριν απο 2 εβδομαδες κ αφου ειχε 2 μηνες να παει να τον δει εγινε σχεδον τελεσιδικο οτι θα παραμεινει εδω φετος κ αναπτερωθηκαν οι ελπιδες μου οτι κατι θα ξαναγινει ,μεχρι που εμαθα οτι αυτη την εβδομαδα θα πηγαινε για 10 μερες να τον δει κ οτι πια δεν μιλαει καν για μενα...Εκει εσπασα ,βγηκα ,ηπια εγινα ψιλοχαλια κ εκανα το απολυτο φαουλ..Της εστειλα ενα μην. μεσα στην ειρωνια κ κακια κραζοντας ουσιαστικα την σχεση της κ λεγοντας της οτι επειδη εγω τοτε δεν ειχα δικο μου οχημα ,σταθερη δουλεια στο δημοσιο κτλ γιαυτο με χωρισε κ δεν ηθελε ξανα απο αποσταση κ οτι πηγαν χαμενα τα χρονια που περασα μαζι της κ δεν θελω καμια επαφη μαζι της πια..εφτασα στον πατο ,εγινα κατινα κ εχασα εναν ανθρωπο που πραγματικα με αγαπουσε κ με εκτιμουσε,με αλλο τροπο βεβαια οχι ερωτικα πια, κ υπεραγαπουσα.Ξερω πια ,τωρα που με λαθος τροπο 'δολοφονησα' την ψευτοελπιδα οτι εξ αρχης τα εκανα ολα λαθος κ οτι δυστυχως δεν υπαρχει πια γυρισμος κ οτι ισως δεν μου ξαναμιλησει κ ας εχουμε κοινη παρεα.Της ζητησα συγνωμη μεσω μην. κ φυσικα δεν απαντησε.Πανω απ'ολα ομως επεσα στα δικα μου ματια κ σε μια ηλικια που επρεπε να συμπεριφερθω πιο ωριμα.Αλλα πρωτη φορα ενιωσα ετσι για καποιον.
Αυτη ειναι η ιστορια που με βασανιζει κ συγνωμη για την 'εκθεση ιδεων' που εγραψα αλλα επειδη κ ας το εχω παρει αποφαση πια θελω την συμβουλη κ τις ιδεες σας για το τι να κανω για να προχωρισω καθως ασχετα με την βλακεια που εκανα δεν μπορω να διωξω ακομη τα συναισθηματα ,την ζηλια κ την καψουρα απο μεσα μου.Οσο κ να προσπαθησα ενδιαμεσα να κανω κατι καινουριο δεν μου βγαινει κ το κοβω πριν καν αρχισει..Ευχαριστω για την υπομονη σας.

[Vasoula]

Καλώς ήρθες Gan
Σ΄ευχαριστώ πολύ για τούτο το όμορφο άνοιγμα, που έκανες εδώ, να μοιραστείς μαζί μας τα συναισθήματά σου.

Σε τέτοιες περιπτώσεις ίσως δεν χρειάζεσαι συμβουλή, στο τι θα κάνεις, αλλά ανθρώπους να σε ακούσουν, να σε νιώσουν και γιατί όχι να σε βοηθήσουν να προχωρήσεις στην Ζωή σου και να φροντίσεις λίγο περισσότερο τον Εαυτό σου...

Μια πόρτα που δείχνει ότι έχει κλείσει, είναι βασανισμός για τον Εαυτό σου, να προσπαθείς να την ανοίξεις ξανά.
Κι αν ακόμα τώρα δεν μπορείς να το αντιληφθείς, μέσα σε όλα όσα έχεις μοιραστεί, αν πάρεις αποστάσεις λίγο από τα συναισθήματά σου, θα καταλάβεις ότι δεν μπορείς να αγαπάς έναν άνθρωπο, νιώθοντας δυσάρεστα για τον Εαυτό σου, επικρίνοντάς τον συνεχώς και μπαίνοντας συνεχώς σε μειονεκτική θέση. Έχεις αναφέρει δύο φορές την λέξη "κατίνα"...
Και αν ένας άνθρωπος σου προκαλεί τέτοιες καταστάσεις αρνητικών συναισθημάτων, που δεν είναι ανεκτά από εσένα, σε κάνουν και ντρέπεσαι και πληγώνεσαι, περισσότερο και από τον ίδιο τον χωρισμό, τότε δεν χρειάζεται να επανεξετάσεις την ανάγκη σου για μια σχέση μαζί του?

Εγώ βλέπω ότι έχεις στήσει τον Εαυτό σου στον τοίχο, για τα λάθη σου...Και αυτό που σε κρατάει πίσω, ίσως δεν είναι η αγάπη μόνο, αλλά το ότι θέλεις να επανορθώσεις τούτα τα λάθη, να αποδείξεις στον Εαυτό σου ότι δεν είσαι τούτη η "κατίνα"...

Ξέρεις, πάντα ήμουν της άποψης, ότι ένας άνθρωπος με τον οποίο έχουμε συντροφική/ερωτική σχέση, μας βγάζει ότι καλύτερο έχουμε, όταν είναι για εμάς. Αν δεν είναι για εμάς, τότε μας βγάζει ότι χειρότερο έχουμε...
Είναι ένα "βαρόμετρο" για εμένα, για να γνωρίζω τι αξίζει να μείνει μαζί μου και τι όχι και να προχωρήσω στον Δρόμο μου, χωρίς μεμψιμοιρίες, κλείνοντας ερμητικά την πόρτα πίσω μου.

Δεν είναι σκληρότητα όλο τούτο...Είναι δίκαιο για τον Εαυτό μου και για τον άλλον άνθρωπο...

Σου εύχομαι να βρεις σύντομα το χερούλι της επόμενης πόρτας και το θάρρος να την ανοίξεις...
Χρειάζεται, κάποιες φορές, να παίρνουμε αποστάσεις από καταστάσεις που μας πλήγωσαν, για να μπορούμε να τις κοιτάμε με την συγχώρεση του χρόνου και να καταφέρουμε να πενθήσουμε με σεβασμό για κάτι που τελείωσε...

Ξέρω από την δική μου εμπειρία, ότι το τέλος το βάζουμε εμείς, ανεξάρτητα αν φαίνεται ότι το έθεσε ο άλλος.
Εμπιστεύσου λοιπόν τον Εαυτό σου, ακόμα και σε αυτά που σου φαίνονται τώρα λάθη σου. Ίσως στην πορεία ανακαλύψεις ότι τούτα τα λάθη είναι οι καλύτεροι δάσκαλοί σου...Αλλά αυτό θα το ανακαλύψεις μόνο προχωρώντας...

[eirini]

Καλώς όρισες Gan!!!

Βασούλα

[elenaki]

Ξέρεις, πάντα ήμουν της άποψης, ότι ένας άνθρωπος με τον οποίο έχουμε συντροφική/ερωτική σχέση, μας βγάζει ότι καλύτερο έχουμε, όταν είναι για εμάς. Αν δεν είναι για εμάς, τότε μας βγάζει ότι χειρότερο έχουμε...
Είναι ένα "βαρόμετρο" για εμένα, για να γνωρίζω τι αξίζει να μείνει μαζί μου και τι όχι και να προχωρήσω στον Δρόμο μου, χωρίς μεμψιμοιρίες, κλείνοντας ερμητικά την πόρτα πίσω μου.

Δεν είναι σκληρότητα όλο τούτο...Είναι δίκαιο για τον Εαυτό μου και για τον άλλον άνθρωπο...

Σου εύχομαι να βρεις σύντομα το χερούλι της επόμενης πόρτας και το θάρρος να την ανοίξεις...
Χρειάζεται, κάποιες φορές, να παίρνουμε αποστάσεις από καταστάσεις που μας πλήγωσαν, για να μπορούμε να τις κοιτάμε με την συγχώρεση του χρόνου και να καταφέρουμε να πενθήσουμε με σεβασμό για κάτι που τελείωσε...

Ξέρω από την δική μου εμπειρία, ότι το τέλος το βάζουμε εμείς, ανεξάρτητα αν φαίνεται ότι το έθεσε ο άλλος.
Εμπιστεύσου λοιπόν τον Εαυτό σου, ακόμα και σε αυτά που σου φαίνονται τώρα λάθη σου. Ίσως στην πορεία ανακαλύψεις ότι τούτα τα λάθη είναι οι καλύτεροι δάσκαλοί σου...Αλλά αυτό θα το ανακαλύψεις μόνο προχωρώντας...

Καλως ηρθες Gan!
Σ’ευχαριστουμε πολυ για το μοιρασμα σου..σου ευχομαι απο τη καρδια μου να προχωρησεις στη ζωη σου!!Ειμαι σιγουρη πια οτι εχει πολλα καλα να σου φερει!!

[Fotinoula]

Καλώς ήρθες Gan

Σε ευχαριστούμε για το μοιρασμά σου

Σου εύχομαι να βρεις σύντομα το χερούλι της επόμενης πόρτας και το θάρρος να την ανοίξεις...
Χρειάζεται, κάποιες φορές, να παίρνουμε αποστάσεις από καταστάσεις που μας πλήγωσαν, για να μπορούμε να τις κοιτάμε με την συγχώρεση του χρόνου και να καταφέρουμε να πενθήσουμε με σεβασμό για κάτι που τελείωσε...

Ξέρω από την δική μου εμπειρία, ότι το τέλος το βάζουμε εμείς, ανεξάρτητα αν φαίνεται ότι το έθεσε ο άλλος.
Εμπιστεύσου λοιπόν τον Εαυτό σου, ακόμα και σε αυτά που σου φαίνονται τώρα λάθη σου. Ίσως στην πορεία ανακαλύψεις ότι τούτα τα λάθη είναι οι καλύτεροι δάσκαλοί σου...Αλλά αυτό θα το ανακαλύψεις μόνο προχωρώντας...

[Ellaki]

καλώς ήρθες Gan

[Δωρουλα]

Gan καλως ηρθες!!!!ευχαριστουμε για αυτο το μοιρασμα!!!

Εγώ βλέπω ότι έχεις στήσει τον Εαυτό σου στον τοίχο, για τα λάθη σου...Και αυτό που σε κρατάει πίσω, ίσως δεν είναι η αγάπη μόνο, αλλά το ότι θέλεις να επανορθώσεις τούτα τα λάθη, να αποδείξεις στον Εαυτό σου ότι δεν είσαι τούτη η "κατίνα"...

Ξέρεις, πάντα ήμουν της άποψης, ότι ένας άνθρωπος με τον οποίο έχουμε συντροφική/ερωτική σχέση, μας βγάζει ότι καλύτερο έχουμε, όταν είναι για εμάς. Αν δεν είναι για εμάς, τότε μας βγάζει ότι χειρότερο έχουμε...
Είναι ένα "βαρόμετρο" για εμένα, για να γνωρίζω τι αξίζει να μείνει μαζί μου και τι όχι και να προχωρήσω στον Δρόμο μου, χωρίς μεμψιμοιρίες, κλείνοντας ερμητικά την πόρτα πίσω μου.

Δεν είναι σκληρότητα όλο τούτο...Είναι δίκαιο για τον Εαυτό μου και για τον άλλον άνθρωπο...

Σου εύχομαι να βρεις σύντομα το χερούλι της επόμενης πόρτας και το θάρρος να την ανοίξεις...
Χρειάζεται, κάποιες φορές, να παίρνουμε αποστάσεις από καταστάσεις που μας πλήγωσαν, για να μπορούμε να τις κοιτάμε με την συγχώρεση του χρόνου και να καταφέρουμε να πενθήσουμε με σεβασμό για κάτι που τελείωσε...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Βασουλα τα ειπες ολα

Καλως ηρθες gan

[Ταρούλα]

Καλωσόρισες Gan ευχαριστούμε για το μοίρασμά σου.

Βασούλα

[Βικούλα]

Καλως ήρθες Gan! Σ'ευχαριστούμε για το μοίρασμά σου

Βασούλα

[konstantinos s.]

Καλώς ήρθες Gan!

[Sofoula]

Καλώς όρισες και από μένα Gan

Σ'ευχαριστούμε για το μοίρασμα

Έχοντας περάσει παρόμοιες καταστάσεις, μπορώ να πω πως σε νιώθω πάρα πολύ... Για μένα, αυτό το μπλοκάρισμα που αναφέρεις εδώ:

Πανω απ'ολα ομως επεσα στα δικα μου ματια κ σε μια ηλικια που επρεπε να συμπεριφερθω πιο ωριμα.Αλλα πρωτη φορα ενιωσα ετσι για καποιον.

δηλαδή της εικόνας του τι θα έπρεπε να είμαι, ήταν από τα πιο δύσκολα κομμάτια.

Γενικά τα συναισθήματα έχουμε μάθει είτε να τα καταπίνουμε, είτε να τα φτύνουμε στον άλλο. Χρησιμοποιούμε μια άμυνα, έναν εγωισμό και νομίζουμε ότι είμαστε ώριμοι, γιατί "ξεπεράσαμε" τον άλλο. Αλλά δεν είναι έτσι.
Δεν είναι πιο ώριμος ο εγωιστής, που θα πει "α, εμένα δεν με νοιάζει ο άλλος, πάω στον επόμενο" από αυτόν που ονομάζεις κατίνα. Στο λέω έχοντας περάσει και από τις δύο φάσεις και εγώ.

Δεν είναι δυνατόν να συμπεριφερθείς πιο ώριμα, όταν οι αιτίες για τις συμπεριφορές σου είναι ακόμα πληγές ανοικτές. Για αυτές τις πληγές, κάπου φταίει ο άλλος, κάπου φταις και εσύ, κάπου φταίνε και κομμάτια του εαυτού σου που έχουν μείνει από παλιά σε μια πιο ανώριμη/πληγωμένη κατάσταση και σε χειρίζονται από μέσα...

Πάντως πρέπει να πω πως για μένα, μια αντίστοιχη περίπτωση, όπου ένας χωρισμός με έβαλε σε μια κατάσταση να μην μπορώ να διαχειριστώ τα συναισθήματά μου, ήταν ότι καλύτερο μου έχει συμβεί. Γιατί τότε κατάλαβα πως δεν άντεχα άλλο με την πάρτι μου και κάτι έπρεπε να κάνω. Και όλο αυτό το συναίσθημα, που έβγαινε καταστροφικά προς τα έξω (τόσο στους άλλους, όσο και στον εαυτό μου), στο τέλος μου έδωσε την δυναμική να βουτήξω μέσα μου, όσο δύσκολο και αν ήταν... Γιατί δεν είχα και τίποτα να χάσω και γιατί δεν μου είχε απομείνει τίποτε άλλο να με στηρίξει από απ'έξω.

Και έτσι άρχισα να ανακαλύπτω απίστευτα πράγματα για τον Εαυτό μου. ^_^

[Βικούλα]

Σοφάκι

[AMALIA]

Καλως ηρθες Gan και σε ευχαριστουμε για το μοιρασμα της ψυχης σου..

Ξέρω από την δική μου εμπειρία, ότι το τέλος το βάζουμε εμείς, ανεξάρτητα αν φαίνεται ότι το έθεσε ο άλλος.
Εμπιστεύσου λοιπόν τον Εαυτό σου, ακόμα και σε αυτά που σου φαίνονται τώρα λάθη σου. Ίσως στην πορεία ανακαλύψεις ότι τούτα τα λάθη είναι οι καλύτεροι δάσκαλοί σου...Αλλά αυτό θα το ανακαλύψεις μόνο προχωρώντας...

Θα συμφωνησω με αυτο που γραφει η Βασουλα.. ο ευατος μας βαζει το τελος και ας φαινεται οτι βαζει ο αλλος..
Και δεν σου μιλαω ετσι σφαιρικα σου μιλαω απο βιωμα..
Πανε 10 μηνες που χωρισα απο σχεση 10-11 χρονων και αρχικα το τελος το εθεσε ο αλλος.. αλλα το πιο σοφο που επραξα μεχρι σημερα στην ζωη μου ηταν οταν γυρισε να το δωσω εγω.. εστω και με καθυστερηση..
Μην μαστιγωνεις τον ευατο σου ειναι μεγαλη παγιδα στην οποια ειχα μεινει για μηνες και κοντεψα να με χασω..

ευχομαι γρηγορα να βγεις απο εκει.. και να χαμογελασεις στην επομενη μερα...

[eirini]

Σοφάκι μου
Αμαλάκι μουυυυ