ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ...Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

[Δωρουλα]

ευχαριστουμε Αλεξια μας!!!

[Fotinoula]

Ευχαριστούμε Αλεξιάκι

Αποδεικνύεται λοιπόν ότι μπορείτε να αλλάξετε ριζικά τη φυσιολογία του σώματός σας απλά αλλάζοντας το μυαλό σας . Επίσης αποδεικνύεται ότι μπορείτε να κάνετε τον εαυτό σας άρρωστο όταν το μυαλό σας σκέφτεται ανθυγιεινές σκέψεις. Και αυτό δεν είναι μόνο πνευματικό θέμα. Αφορά καθαρά την φυσική σας κατάσταση. Το μυαλό είναι μια τεράστια ενέργεια που σαφώς επηρεάζει όλο το σώμα

πάντως εκείνο που λείπει πραγματικά από την επιστήμη είναι το Πνεύμα
τώρα θα μου πεις έλααα και από που δεν έχει αποκεφαλιστεί,
γιατί καλά να το πιάσεις με την δύναμη την σκέψης, αλλά μέχρι πόσο :roll:
τα συναισθήματα τι θα τα κάνεις που στήνουν χορό πάνω από το κουφάρι,
καλά να το πιάσεις ανακαλύπτοντας τα κρυμμένα συναισθήματα αν δεν έχει Λογική που εμπνέεται από το Πνεύμα πως θα καταφέρεις να τα υπερβεις

βέβαια καλό είναι που τουλάχιστον υπάρχουν και άνθρωποι, γιατροί, ερευνητές, και άπο τόσους κλάδους, που δεν τους βγαίνει η συνταγή και ψάχνονται

[Βικούλα]

Αλεξία ευχαριστούμε

καλά να το πιάσεις ανακαλύπτοντας τα κρυμμένα συναισθήματα αν δεν έχει Λογική που εμπνέεται από το Πνεύμα πως θα καταφέρεις να τα υπερβεις

έτσι ακριβώς... !

βέβαια καλό είναι που τουλάχιστον υπάρχουν και άνθρωποι, γιατροί, ερευνητές, και άπο τόσους κλάδους, που δεν τους βγαίνει η συνταγή και ψάχνονται

[Ταρούλα]

καλά να το πιάσεις ανακαλύπτοντας τα κρυμμένα συναισθήματα αν δεν έχει Λογική που εμπνέεται από το Πνεύμα πως θα καταφέρεις να τα υπερβεις

Φωτεινούλα

[ALEXOULA]

ΗΠΑ: «Μπουκώνουν» τα παιδιά με ψυχιατρικά φάρμακα:

Τον Ιούλιο, η εφημερίδα Washington Post σημείωνε ότι οι Αμερικανικές επιχειρήσεις αποθησαυρίζουν ποσά-ρεκόρ, συνολικά 1,8 τρις δολάρια, περιμένοντας επενδυτικές ευκαιρίες. Την ίδια στιγμή, καταγραφόταν ότι αριθμός-ρεκόρ παιδιών στην Αμερική λαμβάνουν με συνταγή ψυχιατρικά φάρμακα, ακόμη και σε πολύ τρυφερές ηλικίες. Susan Rosenthal (One million Kids on Antipsychotics) Τα δύο γεγονότα, υποστηρίζει σε άρθρο της η Σούζαν Ρόζενταλ, Καναδή γιατρός, συγγραφέας και μαχητική σοσιαλίστρια, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Η τάξη των επιχειρηματιών –γράφει η Ρόζενταλ– έκλεψε τα τρισεκατομμύριά της εκμεταλλευόμενη εργαζόμενους στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό, πληρώνοντας λιγότερο από όσο αξίζει η εργασία τους, απολύοντας χιλιάδες κι αναγκάζοντας τους υπόλοιπους να δουλεύουν πολύ σκληρότερα για πολύ λιγότερα. Και τώρα, κλέβει κι από τα παιδιά τους.

Η εκμετάλλευση και η ανέχεια προκαλούν εξάντληση, κατάθλιψη, οργή, άγχος και μια αίσθηση ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα στους γονείς. Περίπου 15 εκατομμύρια παιδιά στην Αμερική, το ένα στα πέντε, ζει με ένα γονέα που υπέστη κρίση κατάθλιψης το 2009. Τα παιδιά αντιδρούν στη γονική συμπεριφορά με δικά τους συμπτώματα και συμπεριφορές. Όσο μεγαλύτερος ο πόνος του γονιού, τόσο μεγαλύτερος ο πόνος του παιδιού. Σε αυτά τα παιδιά γιατροί κρεμούν ταμπέλες με ψυχιατρικές διαταραχές και τους δίνουν φάρμακα ώστε να «συμμορφώνονται». Τους κλέβουν την υγεία τους και κάθε ελπίδα βελτίωσης της ζωής τους–τονίζει η Ρόζενταλ.

Επί δεκαετίες, ερευνητές όπως οι Πίτερ και Τζίντζερ Μπρέγκιν τεκμηρίωναν την σοκαριστική έκταση της πραγματικότητας ότι στα παιδιά στην Αμερική χορηγούνται διεγερτικά και αντικαταθλιπτικά. Τώρα, χάρη στην δύναμη του marketing των φαρμακευτικών εταιριών, τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα λαμβάνουν ισχυρά αντιψυχωσικά. Στους ενήλικες, αυτές οι τοξικές χημικές συνθέσεις αυξάνουν τον κίνδυνο να υποστούν εγκεφαλικά, να εμφανίσουν καρδιολογικά προβλήματα, παχυσαρκία και διαβήτη, δημιουργούν αυτοκτονικές τάσεις, ενώ αυξάνουν τον κίνδυνο για βλάβες στο νευρικό σύστημα, μολύνσεις, ξαφνικό θάνατο και επιληπτικές κρίσεις. Οι συνέπειες στα παιδιά είναι άγνωστες.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η γνωστή και αμαρτωλή FDA (U.S. Federal Drug & Food Administration, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ελέγχου Φαρμάκων & Τροφίμων των ΗΠΑ) σε έκθεσή της διαπίστωνε ότι η συνταγογράφηση αντιψυχωσικών σε παιδιά 0-17 ετών αυξήθηκε 22% τα προηγούμενα πέντε χρόνια. Η FDA ερεύνησε έξι αντιψυχωσικά φάρμακα: τα Seroquel® (quetiapine)· Zyprexa® (olanzapine)· Risperdal® (risperidone)· Abilify® (aripiprazole)· Geodon® (ziprasidone)· και Invega® (paliperidone).

Το 2008, από τις 32 εκατ. συνταγές αυτών των φαρμάκων, οι 4,8 εκατ. αφορούσαν παιδιά (15% του συνόλου). Την ίδια χρονιά, ένα εκατομμύριο παιδιά έλαβαν με συνταγή αντιψυχωσικά (19% του συνόλου των 5,5 εκατ. ατόμων). Οι αριθμοί ανά ηλικιακή ομάδα:

* 1.770 παιδιά ηλικίας 0-2 ετών,

* 64.664 παιδιά ηλικίας 3-6 ετών,

* 414.451 παιδιά ηλικίας 7-12 ετών,

* 540.760 παιδιά ηλικίας 13-17 ετών.

Οι διαγνώσεις για τα βρέφη 0-2 ετών περιλάμβαναν όρους όπως Διαταραχή Έλλειψης Προσοχής, Ψυχικά/Συμπεριφορικά Προβλήματα, Άλλες Ψυχικές Διαταραχές, Συμπεριφορικά Προβλήματα και Κατάλοιπη Σχιζοφρένεια–η τελευταία διάγνωση συνήθως γίνεται στη βάση «παράδοξων πεποιθήσεων και ασυνήθιστων αντιληπτικών εμπειριών». Ίσως όμως, τονίζει η Ρόζενταλ, μια πιο ακριβής διάγνωση για τα συμπτώματα αυτών των παιδιών θα ήταν «γονεική κατάθλιψη λόγω της ανυπαρξίας κοινωνικής πολιτικής». Πρόσφατη έρευνα του Urban Institute έδειξε ότι το 7% των βρεφών ηλικίας 9 μηνών ζουν με μητέρες με ψυχολογικά προβλήματα και το 41% με μητέρες που πάσχουν από κάποιας μορφής κατάθλιψη. Τα ποσοστά είναι ακόμα υψηλότερα μεταξύ των οικογενειών που ζουν στη φτώχεια, στις οποίες είναι επίσης πιθανότερο να εκδηλώνονται κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας. Μόνο ένα άρρωστο κοινωνικό σύστημα –καταλήγει η Ρόζενταλ– θα ευνοούσε τον πλουτισμό ολίγων δια της κλοπής των ζωών και των ελπίδων των πολλών.

Με ποιό τρόπο μετέτρεψαν τα σχολεία σε κλινικές; Με ποιό τρόπο και για ποιους λόγους τα μικρά παιδιά – ακόμα και μωρά- έγιναν στόχος της ψυχιατρικής; Σε εκατομμύρια παιδιά δίνονται ψυχιατρικές ταμπέλες για φυσιολογικές παιδικές συμπεριφορές και τους χορηγούνται ψυχοφάρμακα που τα οδηγούν σε βία και αυτοκτονία. ΓΕΓΟΝΟΣ: ΣΕ 20 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΝΤΑΙ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΩΡΑ ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ. !

Οι ψυχιατρικές διαταραχές, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ψηφίζονται για να υπάρξουν !

Πολλές από αυτό που αποκαλούν οι ψυχίατροι “ψυχιατρικές διαταραχές” δεν είναι κάτι υπαρκτό, απλά το ψηφίζουν και αποφασίζουν αν θα υπάρξει ή όχι!!! Τα διαγνωστικά κριτήρια της Ψυχιατρικής κυριολεκτικά δημιουργούνται δια ψήφου και εισάγονται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο για Ψυχικές Διαταραχές (DSM) του Αμερικανικού Ψυχιατρικού Συλλόγου. Αυτό που ψηφίζεται είναι ένα σύστημα ταξινόμησης των συμπτωμάτων που είναι τελείως διαφορετικό και ξένο προς οτιδήποτε στην ιατρική. Καμία από τις διαγνώσεις δεν υποστηρίζονται από αντικειμενικά αποδεικτικά στοιχεία σωματικής νόσου ή ασθένειας ή αποδεικτικά στοιχεία της ιατρικής επιστήμης.

«Δεν υπάρχουν αντικειμενικά τεστ στην ψυχιατρική, με ακτίνες Χ, εργαστηρίου, ή κατόπιν εξετάσεων, που να λένε οριστικά ότι κάποιος έχει ή δεν έχει κάποια ψυχική διαταραχή».
—Άλεν Φράνσις, Πρώην Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας για το DSM-IV

Πηγή : TERRAPAPERS

[Ταρούλα]

[Θοδωράκος]

[Vasoula]

[Λιζούλα]

[Annoula]

[Βικούλα]

[Fotinoula]

αυτό πάντως με τις Διαταραχές προσοχής και δίνουν άντε πάρε κόσμε αγωγές
θυμάμαι στο φροντιστήριο πόσα παιδιά τα χαρακτήριζαν ή υπερκινητικά ή ότι έχει έλλειψη προσοχής και ένα σωρό άλλα.
και αναρωτιέμαι και τώρα αν το παιδί δεν παίξει, να βγει έξω να τρέξει, να λασπωθεί, να πέσει, να κάνει ποδήλατο, να δράσει, να παίξει κρυφτό με φίλους να συναντηθεί
και κάθεται συνέχεια μπροστά στο κομπιούτερ και παίζει
εε λογικό δεν είναι μετά να έχει συνέχεια αποσπασμένη προσοχή, πως θα διοχετευτεί η ενέργεια του
καλά δεν μιλάμε για τους γονείς, που εκεί είναι η ουσία
αλλά αναρωτιόμουν έστω τα βασικά τουλάχιστον,
θυμάμαι έβγαινα και στην αυλή, ή μαζευόμασταν σε πυλωτές και ρίχναμε πολύ παιχνίδι
τώρα παίζουν τα παιδιά; ή κάθονται σε κάτι φουσκωτές παιχνιδούπολες στους 4 τοίχους ή στα παιχνίδια στον υπολογιστή;

Πολλές από αυτό που αποκαλούν οι ψυχίατροι “ψυχιατρικές διαταραχές” δεν είναι κάτι υπαρκτό, απλά το ψηφίζουν και αποφασίζουν αν θα υπάρξει ή όχι!!! Τα διαγνωστικά κριτήρια της Ψυχιατρικής κυριολεκτικά δημιουργούνται δια ψήφου και εισάγονται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο για Ψυχικές Διαταραχές (DSM) του Αμερικανικού Ψυχιατρικού Συλλόγου.

αυτό πάντως που χαρακτηρίζουν, αποφασίζουν και κατηγοριοποιούν είναι....

[AMALIA]

Ειναι τραγικο...

θυμάμαι στο φροντιστήριο πόσα παιδιά τα χαρακτήριζαν ή υπερκινητικά ή ότι έχει έλλειψη προσοχής και ένα σωρό άλλα.

σε αυτην την κατηγορια ειχαν καταταξει και εμενα και μαλιστα οσο με θυμαμαι απο τα πρωτα μου βηματα ακουγα στο σπιτι ολοι να το λενε καθοτι το ειχε πει ο παιδιατρος οταν ημουν μωρο (στην Αμερικη βεβαιως βεβαιως τυχαιο δεν νομιζω μου ειχαν κανει και ειδικα παπουτσακια λεει η μανα μου με βαρος γιατι σηκωθηκα να περπατησω 9 μηνων...)
και μετα και να μην ημουν με τοσο μπλα μπλα γυρω απο καθε μου κινηση εγινα...
βρε ουστ με δαυτους

[AMALIA]

Ειναι τραγικο...

θυμάμαι στο φροντιστήριο πόσα παιδιά τα χαρακτήριζαν ή υπερκινητικά ή ότι έχει έλλειψη προσοχής και ένα σωρό άλλα.

σε αυτην την κατηγορια ειχαν καταταξει και εμενα και μαλιστα οσο με θυμαμαι απο τα πρωτα μου βηματα ακουγα στο σπιτι ολοι να το λενε καθοτι το ειχε πει ο παιδιατρος οταν ημουν μωρο (στην Αμερικη βεβαιως βεβαιως τυχαιο δεν νομιζω μου ειχαν κανει και ειδικα παπουτσακια λεει η μανα μου με βαρος να με εμποδισουν να περπαταω γιατι σηκωθηκα να περπατησω 9 μηνων...)
και μετα και να μην ημουν με τοσο μπλα μπλα γυρω απο καθε μου κινηση εγινα...
βρε ουστ με δαυτους

[ALEXOULA]

Το Μάρκετινγκ της Τρέλας-
Ψυχοφάρμακα και ΜΜΕ
Ενας γάμος στη Γουόλ Στριτ.

Στα μέσα της δεκαετίας του 70, ο Henry Gadsden, διευθυντής της Merck, μιας από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες του κόσμου, είπε στο περιοδικό Fortune ότι ήθελε η εταιρεία του να είναι σαν την εταιρεία Wrigley, που παράγει τσίχλες και να "πουλάει σε όλους", ακόμη και σε υγιή άτομα.

Να ένα μόνο παράδειγμα της σχέσεις μεταξύ ΜΜΕ και φαρμακευτικών εταιρειών.

Μέχρι πρόσφατα, ήταν σπάνιο να δει κανείς διαφήμιση ψυχοφαρμάκου στην τηλεόραση, διότι, από το νόμο, οι φαρμακευτικές εταιρείες έπρεπε να αναφέρουν όλες τις παρενέργειες και η λίστα ήταν πάρα πολύ μεγάλη για ένα διαφημιστικό σποτ 30 ή 60 δευτερολέπτων. Αλλά το !997, εκπρόσωποι των συμφερόντων φαρμακευτικής εταιρείας πίεσαν το Κογκρέσο των ΗΠΑ να μετριάσει αυτόν τον περιορισμόκαι να τους επιτρέψει να ανφέρουν μόνο μερικές από τις παρενέργειες. Με αυτή την απλή αλλαγή κατέστη ξαφνικά δυνατή η διαφήμιση ψυχοτρόπων φαρμάκων στην αμερικάνικη τηλεόραση. Και αυτό άνοιξε τις πύλες για ένα χείμαρρο διαφημίσεων που εκτοξεύτηκαν από τα 595 εκατ. δολάρια το 1996 στα 4,7 δις δολάρια σήμερα - μια αύξηση περίπου 700%.

Μήπως το πράγμα τράβηξε πολύ μακριά; Εξαρτώνται άραγε τα ΜΜΕ τόσο πολύ από τα χρήματα της διαφήμισης των φαρμακευτικών εταιρειών ώστε να προωθούν τους στόχους των διαφημιστικών εκστρατειών των ψυχιατρικών φαρμάκων;

Με άλλα λόγια ... έγινε πραγματικότητα το όνειρο του Gadsden; Είναι μήπως το μάρκετινγκ τώρα αυτό που κινεί τον μηχανισμό μιας από τις πλέον κερδοφόρες βιομηχανίες στη Γη;

Κεφάλαιο 8 - Από το ντοκιμαντέρ της Επιτροπής Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (CCHR) -Το μάρκετινγκ της Τρέλας.