ΕΝΤΕΜ 4η & 5η ΕΝΟΤΗΤΑ

[CHRYSSOULA]

ΕΝΤΕΜ
(4η Ενότητα)


Καθώς ο Αλώς είχε μπει στην μαγνητική έλξη της ασημόλευκης ακτίνας ένοιωθε, ότι το σώμα του γινόταν όλο και πιο ελαφρύ και ένα χρώμα ανοικτό πορτοκαλί τον είχε περιβάλλει ολόκληρο. Ένοιωθε, ότι περιστρεφόταν κυκλικά μέσα σε ένα άγνωστο χώρο. Αυτό κράτησε πολύ λίγα λεπτά, όταν η ακτίνα τον προσγείωσε σε ένα τελείως διαφορετικό μέρος από εκείνο που ζούσε τόσα χρόνια αλλά και από όσα μέρη η μνήμη του έφερνε κατά καιρούς χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει τι ακριβώς είχε συμβεί και είχε αυτές τις αναμνήσεις.
Ήθελε να ρωτήσει την Κορνηλία αλλά εκείνη σαν να καταλάβαινε την σκέψη του, του απαντούσε νοερά, ότι σύντομα θα ξεκαθάριζαν πολλά γεγονότα που αγνοούσε.
Μόλις βρέθηκαν στον καινούργιο χώρο ο Αλώς γέμισε με παράξενα συναισθήματα που βίωνε για πρώτη φορά. Ο χώρος του προκαλούσε ηρεμία, ασφάλεια και πάνω από όλα χαρά. Ελάχιστες φορές θυμόταν έτσι τον εαυτό του. Ασυναίσθητα συλλογίστηκε, ότι μέχρι τώρα ζούσε με κανόνες και περιορισμούς. Του ήλθε στο νου όμως και μια μακρινή εποχή που ζούσε εντελώς ελεύθερα αλλά τότε είχε πικράνει κάποιους πολύ δικούς του ανθρώπους.
Κοιτούσε αμήχανα γύρω του μη μπορώντας να κατανοήσει όλα αυτά, όταν η Κορνηλία τον οδήγησε απαλά σε μια μεγάλη αίθουσα. Εκεί του έδειξε ένα τεράστιο φωτισμένο χώρο και του είπε να κοιτάξει τις παραστάσεις που σε λίγο θα άρχιζαν να ξετυλίγονται μπροστά του. Αυτός ο χώρος ήταν ένα Μεγάλο Αρχείο που είχε καταχωρήσει κάθε πράξη και σκέψη του.
Πρόσωπα και σκηνές άρχισαν να ξετυλίγονται μπροστά του σαν όνειρο.
Είδε να αποχαιρετά μια γυναίκα και ένα μικρό παιδί και να φεύγει. Η γυναίκα έκλαιγε και δεν ήθελε να τον αφήσει να φύγει. Εκείνος όμως την καθησύχασε και τράβηξε για το λιμάνι όπου ανέβηκε σε ένα πλοίο. Το πλοίο ήταν εμπορικό και μετέφερε φορτία. Ένα βράδυ που έκανε επιθεώρηση στις αποθήκες ανακάλυψε κρυμμένα σε μια γωνιά λαθραία χάρτινα κουτιά γεμάτα με ποτά και καπνό. Παραφύλαξε να δει ποιος τα είχε φορτώσει και είδε κάποιους από το πλήρωμα να ανοίγουν την αποθήκη και να παίρνουν κάποια δέματα από τα λαθραία. Σε λίγο θα έπιαναν λιμάνι και φαίνεται είχαν κανονίσει να τα πουλήσουν κρυφά σε κάποια μαγαζιά του λιμανιού.
Τότε παρουσιάστηκε μπροστά τους και τους είπε αυστηρά, ότι αν δεν τα πετούσαν αμέσως όλα στην θάλασσα, θα το ανέφερε στον καπετάνιο. Εκείνοι κατέβασαν το κεφάλι και είπαν, ότι θα φρόντιζαν να άδειαζαν την αποθήκη το συντομότερο.
Το βράδυ δύο σκιές γλίστρησαν εκεί που κοιμόταν, τον άρπαξαν κλείνοντας του το στόμα και αφού τον ανέβασαν σηκωτό στο κατάστρωμα τον πέταξαν στην θάλασσα.
Όμως μεγάλη ανεμοθύελλα ξέσπασε λίγο αργότερα και το καράβι παρασύρθηκε πολύ μακριά. Μια μεγάλη θαλάσσια ρουφήχτρα το τράβηξε ολόκληρο στο βυθό και κανείς δεν έμαθε ποτέ κάτι για αυτό.
Εκείνος πάλευε αβοήθητος με τα κύματα για μερόνυχτα, όταν είδε να επιπλέει στην επιφάνεια της θάλασσας ένα πλατύ ξύλο. Πιάστηκε από αυτό και αφέθηκε να παρασυρθεί από το ρεύμα. Κάποια στιγμή είδε από μακριά ξηρά και βάζοντας όλες του τις δυνάμεις κολύμπησε προς τα εκεί. Αμέσως έχασε τις αισθήσεις του και όταν τις βρήκε ένα γυναικείο πρόσωπο έσκυβε επάνω του. Ήταν η Βαχού.
Αυτόματα ήλθε στο νου του ποιος ήταν και πως βρέθηκε εκεί.
Το πραγματικό μου όνομα δεν είναι Αλώς συλλογίστηκε. Με φώναζαν Ντάριο.

Τα ονόματα έχουν σημασία, άκουσε την Κορνηλία να του αναφέρει, όταν σηματοδοτούν κάποια περίοδο της ζωής. Κάποτε υπήρξες ο Ντάριο μετά έγινες ο Αλώς. Όταν ολοκληρώσεις την εκπαίδευση σου στην Εντέμ, τότε θα λάβεις κάποιο άλλο!!!
«Τι απέγιναν η γυναίκα και η κόρη μου Κορνηλία; Μπορώ να τις δω σε αυτό το Αρχείο όπως το ονόμασες;»
«Βέβαια» του απάντησε εκείνη
Τότε μπροστά του ξετυλίχτηκαν τα γεγονότα που οδήγησαν την Χρυσεντίνα και την Εβόρα στην Εντέμ.
Ο Ντάριο είχε μείνει άφωνος. !!!!!
Αν κατάλαβα καλά είπε σαστισμένος βρίσκονται και οι δύο εδώ; Μπορώ να τις δω; Άραγε θα με θυμούνται έπειτα από τόσα χρόνια;; Η κόρη μου ήταν 3 χρόνων όταν έφυγα και έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια.
Δεν μπορείς να τις δει τώρα, γιατί χρειάζεται να κατανοήσεις κάποια πράγματα πρώτα. Ούτε η γυναίκα σου έχει συναντηθεί με την κόρη της από τότε που ήλθε εδώ. Θα συναντηθείτε όταν ολοκληρώσετε την εκπαίδευση σας.
Σε αυτό το χώρο, που είναι το προαύλιο για την Εντέμ, δεν θα είσαι ούτε ο Ντάριο ούτε ο Αλώς. Θα μάθεις να αποδεσμεύεις τον εαυτό σου και να τον παρατηρείς αποστασιοποιημένα και από τους δύο ρόλους, ας τους ονομάσουμε έτσι, που είχες στην ζωή σου. Βλέπεις το χρώμα που έχεις;; Αυτό θα είναι το διακριτικό σου, όπως και στους άλλους που βρίσκονται εδώ. Ο καθένας έχει μια μοναδική χρωματική συχνότητα.
Ο Ντάριο κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και δήλωσε έτοιμος να περάσει στην νέα του εκπαίδευση.

Η Κορνηλία τον οδήγησε σε ένα άλλο χώρο, όπου ήταν μαζεμένα πολλά πρόσωπα, που φορούσαν ρούχα με διαφορετικά χρώματα. Άκουγαν με μεγάλη προσοχή όσα τους δίδασκε ένα σεβάσμιο Όν που όλοι τον φώναζαν «Δάσκαλο» Η Κορνηλία του ένευσε, ότι θα έμενε εκεί για όσο καιρό χρειαζόταν, ώστε να προσαρμοστεί και να κατανοήσει την νέα πραγματικότητα που ανοιγόταν μπροστά του.
Ο Ντάριο κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και μετά προσηλώθηκε σε αυτά που ο σεβάσμιος «Δάσκαλος» ανέφερε στο ακροατήριο.
Ποτέ δεν είχε παρατηρήσει τον εαυτό του έτσι όπως τους ανέφερε. Μόνο όταν έμενε με την φυλή των ιθαγενών είχε αναπτύξει κάποιες αρετές, έπειτα από τις συμβουλές του αρχηγού, και όχι από αληθινή κατανόηση για την αληθινή του υπόσταση. Ρουφούσε τα λόγια που άκουγε και ένοιωθε, ότι σε λίγο καιρό θα είχε αποκτήσει ένα καινούργιο εαυτό που θα κατανοούσε την αιτία και το αποτέλεσμα κάθε πράξης του. Θα κατανοούσε όλα αυτά τα «γιατί» που είχε ρωτήσει τον εαυτό του κατά καιρούς.
Μετά την διδασκαλία πήγαιναν σε καταλύματα, που υπήρχαν σε ένα πλαϊνό χώρο, και τα οποία έμοιαζαν με μεγάλες αίθουσες ξέχωρες η μια από την άλλη. Η μετακίνηση γινόταν πολύ γρήγορα, γιατί όλος ο χώρος ήταν πολύ πιο αραιός και με μια σκέψη βρισκόσουν πολύ μακριά Την πρώτη ημέρα μετά την διδασκαλία δεν ήξερε που να πάει και κοίταξε να δει την Κορνηλία, για να την συμβουλευθεί, όμως μια γυναίκα με πολύ όμορφα χαρακτηριστικά και ένα αέρινο φόρεμα από ανοιχτό γαλάζιο τον πλησίασε και του είπε να την ακολουθήσει στον νέο του χώρο. Η γυναίκα σχεδόν γλιστρούσε γρήγορα επάνω στο έδαφος που και αυτό δεν είχε χώμα αλλά μια πολύ λεπτή και διαφανή ύλη. Ο Ντάριο δεν είχε συνηθίσει ακόμα και προσπαθώντας να προλαβαίνει την γυναίκα έκανε κάποιους μεγάλους δρασκελισμούς με αποτέλεσμα να σηκώνεται απότομα ψηλά και μετά να πέφτει.
Εκείνη χαμογελώντας ελαφρά του πρότεινε κάθε φορά που έκανε ένα βήμα να παίρνει βαθιές αναπνοές, ώστε να φρενάρει την ανύψωση και την πτώση.
Φθάνοντας στα καταλύματα του έδειξε μια αίθουσα. Μπαίνοντας μέσα ο Ντάριο έμεινε για λίγο αμίλητος. Ο χώρος ήταν πανέμορφος. Ήταν διαμπερής και είχε φως παντού. Οι χώροι είχαν ελαφρά χωρίσματα σαν παραβάν και σε μια γωνιά είδε να είναι τοποθετημένο ένα υλικό πιο πυκνό σαν βαμβάκι που κατάλαβε, ότι αυτό θα ήταν το κρεβάτι του. Σε σύγκριση με την καλύβα που έμενε και τα δέρματα που κοιμόταν επάνω για πολλά χρόνια του φαινόταν, ότι είχε μπει στον παράδεισο.
Η γυναίκα του έδειξε πως θα ετοίμαζε φαγητό από κάποια υλικά που υπήρχαν σε ένα μικρό χώρο εκεί κοντά καθώς και ένα ειδικό ποτό που το ονόμαζαν «Λωτό» Το νέο είδος τροφής δεν τον ξάφνιασε, γιατί το σώμα του δεν ήθελε πια τις τροφές που συνήθιζε κάποτε να τρώει.!!!!
Ο Ντάριο την ευχαρίστησε για την βοήθεια της και την ρώτησε αν έμενε σε αυτό το μέρος πολύ καιρό και πως είχε έλθει.
Η γυναίκα του απάντησε, ότι ο χρόνος σε αυτό το μέρος ήταν συνεχής χωρίς αλλαγές και ένοιωθες την διαφορά μόνο στην κατανόηση θεμάτων και εννοιών που αντιλαμβανόσουν από την μια χρονική περίοδο στην άλλη. Εκείνη είχε έλθει εκεί μετά από γεγονότα που άλλαξαν εντελώς την ζωή της.
Ο Ντάριο κούνησε το κεφάλι του με κατανόηση αναφέροντας, ότι και εκείνου η ζωή είχε πολλές ανατροπές.
Η γυναίκα απομακρύνθηκε λέγοντας του, ότι αν είχε κάποιο πρόβλημα δεν είχε παρά να το σκεφθεί και αμέσως θα έβλεπε την λύση του. Ακόμα του ανέφερε, ότι θα την έβρισκε στον χώρο διδασκαλίας και θα συζητούσαν εκεί κάθε απορία του, αν είχε κάποια.
«Που βρίσκεται η Κορνηλία;;» την ρώτησε
Η Κορνηλία εργάζεται στην ανώτερη ζώνη της Εντέμ και όλοι εμείς εδώ στον χώρο προετοιμασίας φιλοδοξούμε να περάσουμε εκεί κάποια ημέρα.
Όταν έμεινε μόνος του ο Ντάριο σκεφτόταν, ότι αν ήδη ένοιωθε ότι ήταν στον Παράδεισο, αν κατάφερνε να μπει στην ανώτερη ζώνη τότε αλήθεια τι θα μπορούσε να πεί;;

Έτσι ο χρόνος κυλούσε στην Εντέμ απροσδιόριστα. Δεν υπήρχε ημέρα ή νύχτα παρά μόνο ένα απαλό αμυδρό φως. Παρόλο που ήταν όλα οργανωμένα εκεί σαν μια μεγάλη κοινότητα δεν υπήρχαν ασχολίες όπως αυτές που θυμόταν. Οι κάτοικοι αυτού του μέρους αναλάμβαναν είτε να καθοδηγούν τους νεοφερμένους, είτε να φτιάχνουν το νέκταρ που λεγόταν Λωτός, είτε να μαζεύονται στους ειδικούς χώρους διδασκαλίας και να ακούν τους Δασκάλους που τους προετοίμαζαν για την είσοδο στην ανώτερη ζώνη. Όμως αυτή η είσοδος δεν ήταν επιτρεπτή για όσους δεν είχαν κατανοήσει τις διδασκαλίες προπαρασκευής. Θα μπορούσε να περάσει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα προετοιμασίας, προτού ο Κυβερνήτης να δώσει την άδεια εισόδου σε κάποιον.
Ο Ντάριο όλο αυτό το διάστημα είχε συχνή επικοινωνία με την γυναίκα που τον είχε οδηγήσει στο δικό του κατάλυμα. Όταν την ρώτησε πως την φώναζαν εκείνη απάντησε, ότι μόλις πριν λίγες ημέρες είχε πάρει το όνομα της. Όλοι οι νεοφερμένοι προτού πάρουν το όνομα τους μέσα από μια ξεχωριστή διαδικασία «βάπτισης» στην νέα τους ζωή, δεν είχαν ιδιαίτερα ονόματα. Ήταν απλά οι νεοφερμένοι!!! Το όνομα της γυναίκας ήταν Μυλιέλ!!
Ο Ντάριο θυμήθηκε τα λόγια της Κορνηλίας. Θέλησε να ξαναρωτήσει την Μυλιέλ πως βρέθηκε σε αυτό το μέρος αλλά κατάλαβε, ότι δεν θα είχε κανένα νόημα, γιατί και εκείνος είχε ήδη λησμονήσει πολλά από την προηγούμενη του ζωή.

Τότε η Μυλιέλ του ανέφερε, ότι σε λίγο χρονικό διάστημα ο Κυβερνήτης της Εντέμ θα συγκέντρωνε όλους τους νεοφερμένους σε μια μεγάλη αίθουσα και εκεί θα τους παιρνούσε από μια διαδικασία πολύ σημαντική για την εξέλιξη τους.
Μέσα από αυτή την διαδικασία θα μάθαιναν αν είχαν την δυνατότητα να προχωρήσουν σε ανώτερη βαθμίδα εξέλιξης που θα τους οδηγούσε στην ανώτερη Εντέμ που έφερε την ξεχωριστή ονομασία « ΕΝΤΕΜ - ΜΑΝΟΥΝΤΕΒΙΑ»
Ο Ντάριο την ρώτησε τι ακριβώς ήταν αυτή η διαδικασία και αν είχε περάσει και αυτή κάτι ανάλογο.
Η Μυλιέλ κούνησε αρνητικά το κεφάλι της. Δεν γνωρίζω την διαδικασία, γιατί εκείνοι που την πέρασαν δεν επέστρεψαν σε αυτό τον χώρο αλλά έφυγαν αμέσως για την « Εντέμ -Μανουντέβια» Όσοι δεν τα κατάφεραν μεταφέρθηκαν αλλού. Εγώ δεν την έχω περάσει ακόμα. Η Κορνηλία είναι εκείνη που θα μας ειδοποιήσει ποιοί είναι έτοιμοι και ποιοί όχι να προχωρήσουν με αυτή.
Ο Ντάριο τα άκουγε όλα σκεφτικός!! Φευγαλέα πέρασαν από το νου του οι δοκιμασίες που είχε περάσει στην φυλή των ιθαγενών και που τον οδηγησαν σε αυτό τον τόπο. Δεν μπορούσε να μη αναλογιστεί, ότι οι δοκιμασίες τον είχαν κάνει δυνατότερο και παρά τις δυσκολίες που είχε αντιμετωπίσει μέχρι τώρα δεν θα τις άλλαζε με κάτι ήρεμο και συνηθισμένο.
Όταν έφυγε η Μυλιέλ, ο Ντάριο σκέφθηκε, ότι θα ήθελε να γνωρίσει καλύτερα την περιοχή που έμενε. Όλο αυτό το διάστημα μέχρι να προσαρμοστεί είχε περιοριστεί στους χώρους διδασκαλίας και το προσωπικό του κατάλυμα. Δεν είχε ιδαίτερες φιλίες με κάποιους εκτός από την Μυλιέλ, γιατί όλοι έμοιαζαν να είναι απορροφημένοι στις σκέψεις τους και δεν κουβέντιαζαν πολύ ο ένας με τον άλλον. Ήταν όμως όλοι πολύ ευγενικοί και πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν με πολύ διακριτικότητα.
Ο Ντάριο δεν ένοιωθε μόνος απλά είχε μεγάλη περιέργεια να δει που θα κατέληγαν όλα αυτά. Οι διδασκαλίες που άκουγε τον είχαν κάνει να σκέφτεται, ότι είχε ακόμα πολλά να δει και να κατανοήσει για τον ίδιο του τον εαυτό που μέχρι τώρα αγνοούσε.
Όταν η Μυλιέλ του ανέφερε για την « Εντέμ-Μανουντέβια» ένοιωσε ένα σκίρτημα μέσα του και όταν έμεινε μόνος του μισόκλεισε τα μάτια του φέρνοντας την στον νου του. Μεμιάς μπροστά του ανοίχτηκε ένας λαμπερός και υπέροχος κόσμος που ούτε η μεγαλύτερη φαντασία του δεν μπορούσε να συλλάβει.
Η καρδιά του γέμισε γαλήνη, ομορφιά, χαρά.
Αν στην σκέψη και μόνο αισθάνομαι έτσι αναλογίστηκε,τότε αν καταφέρω να πάω εκεί πρέπει να νοιώθω μεγάλη ευτυχία. Με αυτό τον συλλογισμό έπεσε σε ένα βαθύ ύπνο με παράξενα όνειρα.

‘Οταν ξύπνησε ένοιωσε να κατακλύζεται από περίεργα συναισθήματα και μια δυνατή παρόρμηση. Ήθελε να γνωρίσει αυτό το μέρος πηγαίνοντας όσο πιο μακριά μπορούσε από τους χώρους που του ήταν γνώριμοι. Στα όνειρα του έβλεπε συχνά μια «Πύλη» που οδηγούσε κάπου αλλού πέρα από τις αίθουσες διδασκαλιών.
Είχε προσαρμοστεί με το τρόπο βαδίσματος στην Εντέμ και έτσι έκανε προσεκτικούς δρασκελισμούς όταν περπατούσε, μικραίνοντας τις αποστάσεις. Σκεφτόταν, ότι με αυτόν τον τρόπο θα κατάφερνε να ταξιδέψει σε όλη την περιοχή. Θα ειδοποιούσε την Μυλιέλ, ότι για λίγο καιρό δεν θα πήγαινε στις διδασκαλίες, γιατί ένοιωθε πιο αναγκαίο για αυτόν να μαθαίνει με την δράση.
Έτσι όταν συνάντησε την Μυλιέλ της ανέφερε το σχέδιο του. Εκείνη τον κοίταξε ήρεμα και του συνέστησε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός όταν θα απομακρυνόταν από την περιοχή, γιατί υπήρχε κίνδυνος να παριπλανηθεί και να περάσει στην ζώνη της «Αντί-Εντέμ» όπου κυριαρχούσαν οι «ΑΡΝΗΤΕΣ» Τότε θα έχανε για πάντα το δικαίωμα της επιστροφής στον χώρο που βρισκόταν τώρα.
Ο Ντάριο άκουγε κατάπληκτος!!! «Ποιοί είναι οι «ΑΡΝΗΤΕΣ» την ρώτησε με απορία και τι είναι αυτή η ζώνη που μου ανέφερες.
Τότε η Μυλιέλ του εξιστόρησε, ότι η Εντέμ ήταν χωρισμένοι σε 3 Ζώνες ή Eπικράτειες. Η Μεσαία Ζώνη ανήκε στην Εντέμ όπου βρισκόντουσαν τώρα και που διοικούνταν από τους «ΚΡΑΤΑΙΟΥΣ» Η Κάτω Ζώνη από τους «ΑΡΝΗΤΕΣ» και η Άνω Ζώνη από τους «ΥΠΕΡΤΕΡΟΥΣ» Οι «ΥΠΕΡΤΕΡΟΙ» έμεναν στην Εντέμ –Μανουντέβια και ήταν αυτοί που είχαν ορίσει τον σημερινό κυβερνήτη τους τον Μερ-Κα-Λεία. Αυτός όριζε τις δοκιμασίες για το πέρασμα στην Ανώτερη Ζώνη. Κάποτε κάποιοι που τους απέρριψε από την πρόσβαση στην ανώτερη σφαίρα αρνήθηκαν την απόφαση του και δημιούργησαν μια ομάδα αρνητών που σκοπό είχαν να επιβάλλουν τις δικές τους απόψεις. Έτσι κήρυξαν μία νοητική πάλη που σκοπό είχε να αφανίσει την Εντέμ. Με όπλο τις ισχυρές νοητικές τους επιβολές στην αρχή είχαν παραλύσει την σκέψη πολλών κατοίκων της Εντέμ εμφυτεύοντας τους τις δικές τους επιθυμίες. Τότε ο Μερ-Κα-Λεία σε συνεργασία με τους «ΥΠΕΡΤΕΡΟΥΣ» κατάφερε μετά από ένα δύσκολο αγώνα να συγκρατήσει τις σκέψεις των «Αρνητών» και να τους περιορίσει στην Κάτω Ζώνη. Στην είσοδο αυτής της Ζώνης δημιουργήθηκε ισχυρό μαγνητικό πεδίο,μια μαγνητική πύλη, που σφραγίστηκε με κωδικούς (passwords) που μόνο ο κυβερνήτης γνώριζε καθώς και ένα άλλο έμπιστο πρόσωπο,ώστε κανείς δεν μπορούσε να βγει πια από την Αντί-Εντέμ.
Οι «Αρνητές» όμως έστω και αν απομονώθηκαν στην Κάτω Ζώνη,συνέχισε η Μυλιέλ, έχουν τόσο δυνατές νοητικές δυνάμεις που έχουν παρασύρει πολλούς με αδύναμη σκέψη στα όρια της περιοχής τους, όπου εκεί υπάρχει ισχυρό μαγνητικό ρεύμα που τους έλκει στον δικό τους χώρο. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να επιστρέψει από εκεί, αν δεν γνωρίζει το password. Ο σκοπός τους είναι να μαζέψουν όσους πιο πολλούς μπορούν και αφού τους στερήσουν από κάθε πρωτοβουλία θέλησης ή σκέψης να τους εμφυσήσουν την δική τους, ώστε να καταφέρουν όλοι μαζί να διασπάσουν την φραγή που τους έχει επιβληθεί. Ο στόχος τους μετά είναι ο Μερ-Κα-Λεία. Ο αρχηγός των «Αρνητών» ο Βένους επιθυμεί διακαώς να πάρει αυτός την θέση του.
Για αυτό πρόσεξε, συνέχισε η Μυλιέλ, αν νοιώθεις την επιθυμία να τραβήξεις μακριά από αυτό το μέρος, όπου νοιώθεις συναισθήματα γαλήνης και ηρεμίας, για κάποιο άλλο, τότε ίσως έχουν καταφέρει να πιάσουν κάποια ενδόμυχη σκέψη σου και με νοητικές προτροπές σε παρασύρουν προς την δική τους περιοχή.
Ο Ντάριο άκουγε σαν υπνωτισμένος. Του φαινόντουσαν όλα παράξενα και, αλλόκοτα. Ίσως συνέλαβαν οι «Αρνητές» την ανάγκη μου για δράση και επηρέασαν την σκέψη μου αναλογίστηκε.
Εγώ το μόνο που θέλησα απολογήθηκε στην Μυλιέλ ήταν να γνωρίσω λίγο καλύτερα την Εντέμ. Ποτέ δεν φαντάστηκα, ότι θα υπήρχαν αρνητικές δυνάμεις σε ένα τέτοιο τόπο.
Όσοι έρχονται εδώ πρέπει να αναπτύξουν υπομονή και διορατικότητα, ώστε να βλέπουν πέρα από τα γεγονότα και να νοιώθουν τι κρύβεται πίσω από τις ανάγκες, που τους προτρέπουν σε δράσεις, απάντησε εκείνη με κατανόηση.
Όταν έφυγε η Μυλιέλ ο Ντάριο σκέφθηκε όλα όσα του είπε και φευγαλέα πέρασε από τον νου του η σκηνή τότε που τον έπιασαν στον ύπνο οι λαθρέμποροι ναυτικοί και τον πέταξαν στην θάλασσα.
Δεν θα επιτρέψω ποτε πια στον εαυτό μου να με πιάσουν στον ύπνο, είπε φωναχτά. Αυτό το μέρος το αγάπησα και θα κάνω ότι είναι δυνατόν για να προστατέψω τον Παράδεισο μου !!!!!!

ΤΕΛΟΣ 4ης Ενότητας





ΕΝΤΕΜ

(5η ενότητα)


Οι ημέρες κυλούσαν ήρεμα και ο Ντάριο άρχισε να παρατηρεί κάθε σκέψη που του ερχόταν μετά από την συζήτηση που είχε κάνει με την Μυλιέλ. Όμως δεν έπαυε να αναρωτιέται ποιά ήταν ακριβώς η επιδίωξη των «Αρνητών» Ο χώρος, που βρισκόταν τώρα ήταν γεμάτος από ανώτερα συναισθήματα και σκέψεις. Οι «Αρνητές» σκόπευαν άραγε να μολύνουν τις σκέψεις των κατοίκων με διχασμό και επιθετικότητα;;
Όμως αυτό δεν του φαινόταν το μοναδικό κίνητρο τους, για να υπάρχει τέτοια σφοδρή επιθυμία διάσπασης του δακτυλίου που τους συγκρατούσε στην Αντί-Εντέμ. Πιθανότητα ο απώτερος στόχος τους να ήταν η θειική περιοχή της Εντέμ, η Μανουντέβια και ίσως ο Βένους να είχε άλλου είδους φιλοδοξίες που αυτές σίγουρα περνούσαν πρώτα από την κεντρική Εντέμ και τον κυβερνήτης της.

Μια ημέρα ενώ τριγυρνούσε στην γύρω περιοχή ένοιωσε μια ιδιαίτερη έλξη να τον τραβά μακρύτερα. Αντιλήφθηκε τότε, ότι υπήρχε πραγματικά κάποια ιδαίτερη συχνότητα που επιδρούσε επάνω του και τον προέτρεπε να προχωρήσει.
Τότε αποφάσισε να κάνει κάτι ριψοκίνδυνο. Να αφήσει αυτήν την συχνότητα να συνεχίζει να επιδρά επάνω του έχοντας όμως αυτός την απόλυτη κυριαρχία. Είχε διαπιστώσει από την αρχή που βρέθηκε σε αυτό το μέρος, ότι κάθε φορά που κάτι τον φόβιζε ή τον έκανε ανασφαλή αυτό αυτόματα σχηματιζόταν μπροστά του. Αντίθετα όμως όταν τον πλημμύριζαν συναισθήματα πληρότητας και δύναμης οι αισθήσεις του γινόνταν οξύτερες και η αντιληπτικότητα του πολλαπλασιαζόταν.

Θας σας αφήσω λοιπόν, είπε νοερά μέσα του,να δω τι ακριβώς θέλετε από μένα.
Κάποια σκέψη που πήγε να τρυπώσει και να τον προειδοποιήσει, ότι δεν έπρεπε να παίζει με την φωτιά, την ακύρωσε στην στιγμή. Αν δεν καταφέρω να είμαι εγώ κύριος των σκέψεων και των συναισθημάτων μου αναλογίστηκε, τότε αλήθεια πως θα προχωρήσω στην ανώτερη ζώνη;;

Τότε εντελώς ξαφνικά παρουσιάστηκε μπροστά του η Κορνηλία

«Λοιπόν πως τα περνάς εδώ;;» τον ρώτησε απαλά

Εκείνος σκέφθηκε λίγο και της απάντησε: « Κορνηλία, εδώ και κάποιες ημέρες νοιώθω μια δυνατή ώθηση να με τραβά μακριά από εδώ. Η Μυλιέλ μου είπε για τους «Αρνητές» και τους πιθανούς κινδύνους αλλά αποφάσισα να δω πως μπορούν να χειριστούν την σκέψη μου, όταν εγώ νοιώθω να είμαι κύριος της δύναμης μου»

«Ο λόγος που βρίσκεσαι στην Εντέμ είναι ακριβώς αυτή η δύναμη που ανέφερες» του απάντησε εκείνη ήρεμα. Όμως αυτήν την δύναμη πρέπει να μάθεις να την χρησιμοποιείς με σοφία, γιατί αλλιώς θα γίνει καταστροφική.

«Τι πρέπει να κάνω;; Να αγνοήσω τις επιδράσεις τους από φόβο;;» συνέχισε σκεφτικά ο Ντάριο

Θα παρατηρείς τα συναισθήματα σου και δεν θα δρας παρορμητικά. Σε λίγες ημέρες κάποιοι νεοφερμένοι θα παρουσιαστείτε μπροστά στον κυβερνήτη της Εντέμ
Εκείνος θα ορίσει κάποιες διαδικασίες που θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε καλύτερα τις συναισθηματικές φορτίσεις και πως μπορείτε να τις διαχειρίζεστε, ώστε να μη σας αποδυναμώνουν.

Με αυτά τα λόγια η Κορνηλία χάθηκε από μπροστά του.

Ο Ντάριο έμεινε για λίγο σιωπηλός και αναλογίστηκε, ότι η Κορνηλία ήλθε κοντά του την κατάλληλη στιγμή, για να τον προστατέψει από κάποια ενέργεια που θα έκανε παρορμητικά και δεν θα ήταν προς όφελος του.

Έτσι γύρισε στο κατάλυμα του και περίμενε υπομονετικά να δει τι θα γινόταν με το κάλεσμα του κυβερνήτη. Πήγαινε τακτικά στις αίθουσες των διδασκαλιών και είχε συγκεντρωμένη την σκέψη του σε όλα τα καινούργια που μάθαινε. ΄Οταν κάποιες στιγμές ένοιωθε περίεργες πιέσεις για δράση ασχολιόταν με την δημιουργία «Λωτού» που ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα απασχόληση και απέφευγε να απομακρύνεται από την γνώριμη περιοχή. Όμως παρόλο που πίστευε, ότι είχε κυριαρχήσει στο παράξενο παιχνίδι σκέψεων και συναισθημάτων πολλές φορές όταν έμπαινε σε αυτή την χαλάρωση που δεν ήταν ακριβώς ύπνος αλλά ούτε και ξύπνιο εφιαλτικές εικόνες σχηματίζονταν μπροστά του, που δεν μπορούσε να τις κατανοήσει.
Έβλεπε το ίδιο τον εαυτό του να συνεργάζεται με άλλα εξίσου παράξενα άτομα. Εκείνο που συγκρατούσε από τα οράματα του, ήταν το πρόσωπο μιας γυναικείας μορφής που είχε έντονη φυσιογνωμία. Φορούσε ένδυμα σε σκούρο ανθρακί χρώμα, σε αντίθεση με τα πανέμορφα λαμπερά χρώματα της Εντέμ, και το πρόσωπο της ήταν βαμμένο με 3 κάθετες μαύρες γραμμές σε κάθε μάγουλο τονίζοντας δύο λαμπερα μαύρα μάτια. Είχε μακριά μαύρα μαλλιά δεμένα γύρω από το κεφάλι της.
Κάθε φορά που έβλεπε ένα τέτοιο όραμα δεν μπορούσε να καταλάβει τι μηνύματα ήθελε να του εκφράσει. Αποφάσισε λοιπόν να τα συζητήσει με την Μυλιέλ και να της ζητήσει βοήθεια.

Έτσι την έφερε στην σκέψη του και σε λίγο η Μυλιέλ βρισκόταν στο κατάλυμα του.
Τότε της εξιστόρησε όλα όσα έβλεπε καθώς και την παρουσία της γυναίκας.
Η Μυλιέλ αφού τα άκουσε όλα προσεκτικά του ανέφερε, ότι η επιθυμία του να γνωρίσει την Αντι-Εντέμ και τους κατοίκους της, είχε εισχωρήσει τόσο βαθιά μέσα του, άσχετα αν την κάλυπτε με διάφορες εργασίες ή μαθήματα, ώστε είχε δημιουργήσει τους εφιάλτες του ως αντίδραση. Έτσι η επιθυμία δρούσε υπόγεια όλο αυτό το διάστημα, που εκείνος είχε αποφασίσει να μη ξανασχοληθεί με την Αντί-Εντέμ!!!!
Δεν ξέρω πως να το πολεμήσω Μυλιέλ αποκρίθηκε ο Ντάριο. Το μόνο που επιθυμούσα ειλικρινά ήταν να μη αφήσω κανένα να βλάψει αυτό το μέρος και βρίσκομαι αντιμέτωπος με εφιάλτες, που μου δείχνουν όσα φοβάμαι. Ξέρεις αν η δύναμη μου με έφερε στην Εντέμ, θέλω να την χρησιμοποιήσω για να βοηθήσω εδώ σε ό,τι χρειαστεί.
Τότε δεν έχεις παρά να εστιάζεις την θέληση σου σε αυτό που αγαπάς και όχι σε αυτό που φοβάσαι απάντησε η Μυλιέλ.
Η φιγούρα της γυναίκας ήταν ολοζώντανη όμως συνέχισε ο Ντάριο. Μπορείς να καταλάβεις από τις περιγραφές αν πραγματικά υπάρχει τέτοιο πρόσωπο στην Αντι-Εντέμ ή είναι και αυτή ένα μέρος από το παιχνίδι του φόβου μου;
Πιθανότατα να είναι η Μαρς, η σύντροφος του Βένους, γιατί από όσα έχουμε πληροφορηθεί εδώ, και εκείνη έχει χαράξει 3 κάθετες μαύρες γραμμές στα μάγουλα της ,για να τροφοδοτεί την διαρκή και άσβεστη άρνηση της προς την Εντέμ.


Έχει πολύ ισχυρή θέληση και έχει καταφέρει να παρασύρει πολλούς από εδώ προς την δική τους περιοχή για τους σκοπούς που σου έχω αναφέρει.

Παρόλο που ο χρόνος δεν έχει αλλαγές εδώ αποκρίθηκε ο Ντάριο, μου έκανε εντύπωση το πρόσωπο της γυναίκας που έδειχνε πολύ νεαρό. Αναρωτιέμαι πως να βρέθηκε άραγε εδώ ένα τόσο νεαρό άτομο;; Τι της προκάλεσε άραγε τέτοια αρνητικά συναισθήματα προς τον χώρο εδώ;;;
«Ίσως ήταν ερωτευμένη με τον Βένους και αυτός κατάφερε να της αλλάξει την σκέψη ή πιθανόν κάτι άλλο να μεσολάβησε και της άλλαξε γνώμη για την Εντέμ» απάντησε η Μυλιέλ σκεφτικά

Καθώς συζητούσαν κάτι πέρασε αστραπιαία από δίπλα τους. Ο Ντάριο και η Μυλιέλ κοίταξαν ταυτόχρονα προς την ίδια κατεύθυνση αλλά δεν είδαν τίποτα. Τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πολύ δύσκολα αν έστω και στιγμιαία σκέψεις ή παγιδευμένες ενέργειες από την Αντι-Εντέμ δραπετεύουν προς τα εδώ είπε στοχατικά η Μυλιέλ.
Όμως προς μεγάλη έκπληξη και των δύο αυτό που πέρασε με αστραπιαία ταχύτητα από δίπλα τους ήταν μια αλεπού. Το ζώο στεκόταν όρθιο στα δύο του πόδια λίγα μέτρα μακριά τους και τους κοιτούσε.

Ποτέ δεν έχω δει άλλο ζώο εδώ απάντησε έκπληκτος ο Ντάριο. Αυτό φαίνεται να είναι από τον έξω κόσμο, γιατί το σώμα του μοιάζει αρκετά πυκνό. Απίστευτο!!! Φαίνεται τόσο εξοικειωμένο με τον εδώ χώρο που δεν μοιάζει να φοβάται τις εδώ παρουσίες.

Ναι, το ξέρω αυτο το ζώο είπε ψιθυριστά η Μυλιέλ. Αυτό έγινε η αιτία να αλλάξει η ζωή μου χρόνια πριν.

Μα πως;; ρώτησε έκπληκτος ο Ντάριος. Στο νου του ήλθαν εικόνες από αυτά που είχε δει στο Μεγάλο Αρχείο κατά την είσοδο του στην Εντέμ.

Κάποτε πριν έλθω εδώ είχα μια κόρη. Εκείνη ακολουθώντας μια αλεπού και την εσωτερική της ανάγκη να ξεφύγει από την καταπίεση μου, πέρασε την γέφυρα που χωρίζει τους δύο κόσμους. Πριν μερικά χρόνια είχε φύγει και ο πατέρας της που χάθηκε σε ναυάγιο. Όλα αυτά τα διηγιόταν η Μυλιέλ χαμηλόφωνα χωρίς ίχνος ταραχής ή αναπόλησης, λες και ήταν μια απλή εξιστόρηση.
Εσύ πως το αποφάσισες και ήλθες εδώ την ρώτησε ο Ντάριο προσπαθώντας να συγκρατήσει μια εσωτερική φόρτιση που ένοιωθε.
Όταν έφυγε η κόρη μου, συνέχισε η Μυλιέλ εγώ πήγα σε μια θεία του τότε άνδρα μου και εκεί άρχισα να αντιλαμβάνομαι πολλά πράγματα για εμένα και τον τρόπο που ενεργούσα στον περιβάλλον μου, ώσπου με κάλεσε η Εντέμ και με έφερε εδώ η Κορνηλία.

Τότε ο Ντάριο κοίταξε στα μάτια την Μυλιέλ και για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια από τότε που γνώριζε τον εαυτό του ένοιωσε την καρδιά του να κτυπά τόσο δυνατά. Πιάνοντας ελαφρά τα χέρια της άρχισε να της διηγείται πως τον πέταξαν στην θάλασσα οι λαθρέμποροι, πως βρέθηκε να ζει μαζί με τους ιθαγενείς ενός νησιού χωρίς να θυμάται τίποτα από την προηγούμενη ζωή του και πως τον επέλεξε η Εντέμ μέσα από τις δοκιμασίες που αντιμετώπισε στέλνοντας την Κορνηλία, η οποία τον έφερε εδώ.

Η Μυλιέλ δεν μπορούσε να μιλήσει. Του κρατούσε τα χέρια και ένοιωθε τις καρδιές τους να γεμίζουν με απέραντη αγάπη. Ποτέ εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν είχε νοιώσει την καρδιά της να κτυπά τόσο δυνατά. Ο χώρος και ο χρόνος είχαν εντελώς χαθεί και οι δύο τους ζούσαν αγκαλιασμένοι σε μια αρμονία και γαλήνη που δεν μπορούσαν να την συγκρίνουν με τίποτα έως τώρα. Το παρελθόν δεν υπήρχε παρά μόνο ως μακρινή ανάμνηση. Οι δύο τους ένιωθαν, ότι αυτή η μοναδική στιγμή είχε γίνει η αφετηρία μιας άλλης πραγματικότητας. Ένας αληθινός Έρωτας έδενε τις καρδιές τους, που δεν μπορούσε να εκφρασθεί με λόγια!!!!

΄Έτσι οι ημέρες κυλούσαν όμορφα στην Εντέμ και ο Ντάριο σταμάτησε να ασχολείται με σκέψεις για την Αντί –Εντέμ. Παρακολουθούσε τακτικά τις διδασκαλίες μαζί με την Μυλιέλ και η επιθυμία και των δύο ήταν να καταφέρουν να περάσουν στην Εντέμ-Μανουντέβια κάποτε.

Όμως η ροή των γεγονότων και οι επιλογές τους θα τους οδηγούσαν πάλι σε νέες κατευθύνσεις!!




ΤΕΛΟΣ 5ης Ενότητας

[CHRYSSOULA]

Φίλες/Φίλοι μου

Λόγω διακοπών έβαλα 2 ενότητες της ιστοριούλας μας. Ελπίζω να τις απολαύσετε!!!!

Εύχομαι σε όλους Καλές Διακοπές!!!!

Φιλάκια

[Annoula]

[nondas]

[Giotoula]

Αχ, Χρυσουλίτσα!!

[Βικούλα]

[AMALIA]

Χρυσουλιτσα υπεροχα... σε ευχαριστουμε!!!!

[Vasoula]

περίμενε μωρέ Χρυσουλιτσα μου, που πας????? Που φεύγεις τώρα πάνω στο κρίσιμο σημείο?

γύρνα πίσωωωωωωωωωωω

πρέπει να αναπτύξουν υπομονή και διορατικότητα, ώστε να βλέπουν πέρα από τα γεγονότα και να νοιώθουν τι κρύβεται πίσω από τις ανάγκες, που τους προτρέπουν σε δράσεις, απάντησε εκείνη με κατανόηση.

αν το καταφέρουν αυτό οι άνθρωποι, θα έχει τελειώσει και η κόλαση δια παντός!

[Danielli]

Θα περιμένω τη συνέχεια Χρυσουλίτσα μου!!

[Λιζούλα]

Χρυσουλίτσα ευχαριστούμε!! Ανυπομονώ για τη συνέχεια!!

[Ellaki]

Χρυσουλίτσα μην αργήσεις να γυρίσεις

[Ταρούλα]

Χρυσουλίτσα μου

Καλές διακοπές

Αναμένουμε

[margaritarenia]

Χρυσουλίτα ....... !!!!

Ευχαριστω ......ανασα δύναμης !!!!!!

[Ελενίτσα]

Χρυσουλίτσα μας ευχαριστούμε!

[Fotinoula]

όχι ρε φίλε και εγώ νόμιζα ότι έβαλες μέχρι το τέλος και διαβάζω πάνω στο καλύτερο
τέλος 5ης ενότητας...και έμεινα με την όρεξη

ουααα θα συμφωνήσω με την Βασούλα γύρνα πίσω σου λεω
πια μπάνια και χαζά, για μπάνια είμαστε

Χρυσουλίτσα μας γλυκειά, είναι πολύ όμορφη η εξέλιξη του