ENTEM 2η ΕΝΟΤΗΤΑ

[CHRYSSOULA]

ΕΝΤΕΜ
(2η ενότητα)

Μόλις έφθασαν στην πόλη η Εβόρα πήγε σπίτι της και έπεσε κατάκοπη να κοιμηθεί.
Ίσως όλα αυτά δεν ήταν παρά ένα κακό όνειρο σκεφτόταν και όταν ξυπνούσε όλα θα ήταν όπως πρώτα. Όμως όταν ξύπνησε είδε, ότι ήταν μόνη της και το κρεβατάκι της κόρης της άδειο.

Κατάλαβε, ότι δεν έχασε μόνο τον άνδρα της αλλά έχασε τώρα και την κόρη της.
Στην πόλη αλλά και στο σχολείο την ρωτούσαν τι απέγινε η Χρισεντίνα αλλά εκείνη δεν έδινε κάποια εξήγηση. Έλεγε αφηρημένα, ότι θα απουσίαζε για λίγες ημέρες.
Όμως ο οδηγός είχε διαδώσει σε όλους, ότι το κορίτσι το απήγαγε κάποιο παράξενο πλάσμα από την λίμνη και είχε τόσο τρομοκρατήσει την μητέρα του, που εκείνη τα είχε χαμένα και δεν καταλάβαινε τι είχε συμβεί.
Οι συγχωριανοί της άρχισαν να φοβούνται, ότι ήταν μαγεμένη και απέφευγαν να την πλησιάζουν ή να αγοράζουν πήλινα.

Η Εβόρα όμως είχε αρκετά χρήματα από αυτά που της είχε δώσει ο άνδρας στο παζάρι και δεν είχε κάποια ανάγκη. Όμως ένοιωθε, ότι έπρεπε να του εξηγήσει για την καθυστέρηση στην παραγγελία του. Του έγραψε λοιπόν μια επιστολή και του εξιστορούσε για το ατύχημα που έπαθαν με το φορτηγό, αποφεύγοντας λεπτομέρειες.
Ο άνδρας της έστειλε αμέσως απάντηση, ότι είχαν αλλάξει τα σχέδια του και δεν ήθελε προς το παρόν την παραγγελία. Της ανέφερε, ότι μπορούσε να κρατήσει τα χρήματα που της είχε δώσει και αν χρειαζόταν τα πήλινα θα την ενημέρωνε.

Ο καιρός περνούσε και η Εβόρα ένοιωθε εντελώς μόνη. Τότε θυμήθηκε, ότι πολύ μακριά από την πόλη τους έμενε μια θεία του Ντάριο, έτσι έλεγαν τον άνδρα της, η Κλάρα την οποία συμπαθούσε πολύ, γιατί ήταν μια πολύ διακριτική και ευγενική γυναίκα.
Έτσι της έστειλε ένα γράμμα εξιστορώντας της όλα όσα είχαν συμβεί και την παρακάλεσε αν μπορούσε να την φιλοξενήσει για μερικές ημέρες μέχρι να συνέλθει από τα γεγονότα που άλλαξαν την ζωή της εντελώς.
Η Κλάρα της απάντησε αμέσως, ότι θα την δεχόταν με χαρά και ότι μπορούσε να μείνει όσο ήθελε μαζί της
Έτσι η Εβόρα έκλεισε το σπίτι της πήρε λιγοστά πράγματα και τράβηξε για τον σιδηροδρομικό σταθμό..
Μέσα στο τραίνο που την οδηγούσε μακριά σκεφτόταν, ότι η απώλεια δύο αγαπημένων της προσώπων την έκανε να βγει από την τακτοποιημένη ζωή που είχε και να τραβήξει για το άγνωστο που πάντα τόσο φοβόταν.

./.

Εντωμεταξύ η Χρισεντίνα μόλις πέρασε την γέφυρα όλος ο κόσμος που γνώριζε μεταμορφώθηκε εντελώς.
Ένοιωθε, ότι το σώμα της ήταν πολύ ελαφρύ και αντί να περπατάει σχεδόν πετούσε.
Εκείνο που την ξάφνιασε περισσότερο ήταν, ό,τι σκεφτόταν παρουσιαζόταν μπροστά της σχεδόν τεράστιο. Σκεφτόταν παιχνίδια, φαγητά, γλυκά και όλα ερχόντουσαν καταπάνω της. Πήγαινε να τα πιάσει και αμέσως διαλυόντουσαν.
Τι καλά σκεφτόταν. Ζω μέσα σε ένα παραμύθι!!!!
Τότε εμφανίστηκε κοντά της η Κορνηλία και της πρότεινε να συγκρατεί την σκέψη της σε ένα πράγμα, ώστε να αντιλαμβάνεται και το μέγεθος αυτής της σκέψης.
Κάποια στιγμή σκέφθηκε την μητέρα της και αμέσως εμφανίστηκε η Εβόρα με απλωμένα χέρια και δάκρυα στα μάτια. Η Χρισεντίνα ένοιωσε την ανάγκη να αγκαλιάσει την μητέρα της και να την φέρει κοντά της αλλά η Κορνηλία την προειδοποίησε, ότι τα συναισθήματα της ήταν εξίσου απατηλά όσο και οι σκέψεις της.
Το κορίτσι δεν ήξερε πώς να αντιδράσει σε αυτό τον παράξενο κόσμο των σκέψεων και των συναισθημάτων που φαινόταν να κινείται μόνο από αυτήν την ίδια.
Δεν υπάρχουν άλλα άτομα εδώ Κορνηλία ρώτησε την οδηγό της;;.
Είμαστε μόνο στην αρχή της απάντησε εκείνη.
Ξαφνικά είδε μπροστά της την μικρή αλεπού να της γνέφει. Μα είναι αληθινή δεν είναι φαντασία γύρισε και είπε στην Κορνηλία. Ναι, είναι η Λόφι απάντησε εκείνη. Η Λόφι έχει την άδεια να πηγαινοέρχεται μεταξύ των δύο κόσμων και ήταν αυτή πού ζήτησε από τον Κυβερνήτη της Εντέμ να σου επιτρέψει να περάσεις, γιατί η καρδιά σου είναι αγνή και καθαρή.
Δεν μπορεί οποιοσδήποτε να μπει στην Εντέμ συνέχισε η Κορνηλία. Αν θελήσει να περάσει μόνο από περιέργεια τότε η επίδραση της Εντέμ θα έχει πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις επάνω του. Περιέργεια και φόβος είναι δύο έννοιες που δεν έχουν θέση στην Εντέμ.
Εδώ που βρισκόμαστε είπε η Κορνηλία είναι ο πρώτος χώρος όπου θα εξασκηθείς με τις σκέψεις και τα συναισθήματα σου.
Αυτόματα της ήλθε στον νου η καταπίεση της μητέρας της, οι φοβίες της, η απαγόρευση της να έχει φιλίες με άλλα παιδιά, για να μη τις μπαίνουν διάφορες ιδέες από αυτά και την ξεσηκώνουν. Μόνο όταν η μητέρα της ήταν απασχολημένη με τα πήλινα, εκείνη ξέκλεβε λίγο χρόνο και περπατούσε στους αγρούς πάντα μόνη της και επέστρεφε γρήγορα, γιατί ήταν ικανή να ξεσηκώσει όλη την πόλη αν καθυστερούσε, όπως έγινε τότε με την Λόφι Τα ίδια έκανε και με τον πατέρα της. Τις περισσότερες φορές γκρίνιαζε, ότι εκείνος την αγνοούσε και δεν έκανε αυτά που του ζητούσε.
Όταν της παραπονιόταν, ότι ήταν υπερβολική στις αντιδράσεις της εκείνη απαντούσε, ότι την αγαπούσε πάρα πολύ και φοβόταν μήπως και την έχανε κάποτε,όπως τον πατέρα της.
Τελικά επικράτησε ο φόβος σου μητέρα σκέφθηκε στοχαστικά η Χρυσεντίνα.
Έτσι το μικρό κορίτσι μάθαινε να αντιλαμβάνεται την δύναμη των συναισθημάτων και των σκέψεων.

Χιλιόμετρα μακριά σε μια διαφορετική πόλη η Εβόρα έφθασε στο σπίτι της Κλάρας και αγκαλιάζοντας την γυναίκα της διηγήθηκε από κοντά την συμφορά που την κτύπησε. Η Κλάρα όμως είχε διαφορετική γνώμη.
Αν ήξερες πόσο τυχερή είναι η Χρισεντίνα. που η Εντέμ την κάλεσε γύρισε και είπε στην Εβόρα. Δεν ξέρεις πόσο θα ήθελα να είμαι και εγώ εκεί.
Η Εβόρα γούρλωσε τα μάτια της. Ξέρεις λοιπόν για την Εντέμ… Ποιο είναι αυτό το μέρος;; Ποιοί μένουν εκεί;; Σίγουρα δεν είναι άνθρωποι γιατί αυτό το πλάσμα η Κορνηλία δεν έμοιαζε ανθρώπινη. Μάλλον για ξωτικό μου φάνηκε και ξέρεις τι λένε για τα ξωτικά.
Πρώτα από όλα Εβόρα ξέχασε, ότι έχεις ακούσει να λένε οι άλλοι.!!!! Εκείνο που μετράει είναι η προσωπική σου γνώμη αφού τα παρατηρήσεις όλα με άλλη ματιά. Μη μένεις στις προλήψεις και στις δεισιδαιμονίες, γιατί δεν θα μπορέσεις να αντιληφθείς, ότι ίσως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω. Προτού παντρευτείς με τον Ντάριο υπήρχε κάποιο όνειρο που είχες και δεν το ακολούθησες επειδή έκανες οικογένεια;;
Ναι! Απάντησε η Εβόρα. Ήθελα να γίνω δασκάλα. Φοιτούσα σε μια ακαδημαϊκή σχολή την οποία διέκοψα, όταν έμεινα έγκυος στην Χρισεντίνα
Γιατί λοιπόν δεν κάνεις μια νέα αρχή τώρα; Είσαι 28 χρονών. Ξεκίνα λοιπόν από εκεί που σταμάτησες.
Έτσι η Εβόρα γράφτηκε σε μια αντίστοιχη σχολή και άρχισε να διαβάζει Μελετούσε όχι μόνο το αντικείμενο των σπουδών της αλλά έπαιρνε βιβλία από την Δημοτική Βιβλιοθήκη και μελετούσε διάφορα θέματα που η Κλάρα της υποδείκνυε.
Για να βγάζει τα έξοδα της είχε βρει παιδιά και τους έκανε ιδιαίτερα μαθήματα.
Όταν την ρωτούσαν αν ήταν παντρεμένη ή αν είχε δικά της παιδιά, απαντούσε, ότι είχε χάσει τον άνδρα της και την κόρη της σε ατύχημα και έμενε τώρα με μια θεία της.
Πέρασαν έτσι 4 χρόνια και η Εβόρα είχε πάρει το δίπλωμα της και είχε διοριστεί δασκάλα σε ένα κοντινό σχολείο.
Ένα μεσημέρι μετά το σχολείο πήγε στην Βιβλιοθήκη για να πάρει κάποιο βιβλίο για την ύλη που έπρεπε να ετοιμάσει. Ψάχνοντας έπεσε στα χέρια της ένα πάρα πολύ παλιό που ο τίτλος του ήταν σχεδόν σβησμένος. Ξεφυλλίζοντας το μηχανικά παρατήρησε στην αρχική σελίδα την απεικόνιση ενός προσώπου.
Η Εβόρα γούρλωσε τα μάτια της. Μπροστά της είδε την μορφή του άνδρα που της είχε παρουσιαστεί στο παζάρι πριν 4 χρόνια και που της είχε δώσει τα χρήματα για την παραγγελία. Κάτω από την φωτογραφία έγραφε: Κόμης Σαιντ Ζερμαίν.
Πήρε το βιβλίο και το έδειξε στην Κλάρα.
Η Κλάρα της διηγήθηκε, ότι ο Κόμης Σαιντ Ζερμαίν ή πιο απλά Γερμανός υπήρξε ένας πολύ σοφός άνθρωπος, που όταν άφησε τον θνητό κόσμο αναλήφθηκε σε μια άλλη διάσταση και δημιούργησε μεταξύ Ουρανού και Γης μια μυστική και αόρατη Πολιτεία σε αντιστοιχία με μια Ουράνια. Την ονόμασε «Εντέμ», που σημαίνει Παράδεισος.
Σε αυτή την πολιτεία μένουν αναπτυγμένοι άνθρωποι που έχουν αποβάλλει κάθε έννοια φόβου και κινούνται μόνο από ανιδιοτελή αγάπη.
Τότε η Εβόρα άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι και να βλέπει, ότι η συνάντηση με τον άνδρα ίσως δεν ήταν τελικά τυχαία, ούτε και το ατύχημα με το φορτηγό.
Σκέφθηκε, ότι η απομάκρυνση της κόρης της από κοντά της ίσως έγινε για να δοθούν νέες προοπτικές και στις δύο τους.
Η Εβόρα είχε αρχίσει να αλλάζει σταδιακά και σε αυτό είχε συμβάλλει ουσιαστικά και η Κλάρα. Τίποτα δεν θύμιζε την φοβισμένη γυναίκα που έτρεμε μπροστά σε κάθε αλλαγή. Όταν έφερνε στο νου της το προσωπάκι της κόρης της ένοιωθε μια απέραντη γαλήνη και ηρεμία, γιατί ήταν απόλυτα σίγουρη, ότι η μικρούλα της ήταν σε πολύ καλά χέρια.
Ένα απόγευμα καθώς διόρθωνε κάποια γραπτά μια ακτίνα φωτός έπεσε στο δωμάτιο και μπροστά της παρουσιάστηκε η Κορνηλία από την Εντέμ.
Η Εβόρα την κοίταξε έκπληκτη.
«Εβόρα σου φέρνω μήνυμα από τον Κυβερνήτη της Εντέμ, ότι εάν ακόμα το επιθυμείς μπορείς να περάσεις την γέφυρα»
«Είμαι πολύ μακριά από εκείνο το μέρος Κορνηλία. Τι κάνει η Χρυσεντίνα;» την ρώτησε ήρεμα χωρίς ίχνος αγωνίας
«Η κόρη σου έχει κάνει εξαιρετική πρόοδο. Όσο για την απόσταση μάθε, ότι δεν υπάρχει, αν εσύ πάρεις την απόφαση σου να περάσεις στην Εντέμ.»
«Θέλω να το σκεφθώ Κορνηλία» απάντησε η Εβόρα
«Σε 3 ημέρες θα έλθω πάλι για να μου πεις την απόφαση σου» είπε η Κορνηλία και η ακτίνα χάθηκε από το δωμάτιο.
Η Εβόρα τα διηγήθηκε όλα στην Κλάρα. Εκείνη την συμβούλεψε να ακούσει την καρδιά της και να μη αφήσει την λογική να τρυπώσει ύπουλα πάλι μέσα της.


Όταν σε τρείς ημέρες παρουσιάστηκε μπροστά στην Εβόρα η Κορνηλία εκείνη της απάντησε:
«Κορνηλία το σκέφθηκα καλά. Αν η Εντέμ με καλεί δεν μπορώ να αγνοήσω αυτό το κάλεσμα. Δεν μπορώ να επαναπαυτώ πάλι σε ένα τακτοποιημένο τρόπο ζωής.
Πρώτα φοβόμουν κάθε αλλαγή γύρω μου και ζούσα με εξαρτήσεις. Τώρα πατάω γερά στα πόδια μου και είμαι έτοιμη για την νέα αλλαγή που μου προτείνεις και ζητά η καρδιά μου.»
Με μια κίνηση του χεριού της Κορνηλίας ένας φωτεινός δρόμος παρουσιάστηκε και εκείνη της έκανε νόημα να την ακολουθήσει.
Η Εβόρα έγραψε γρήγορα ένα σημείωμα στην Κλάρα, που απουσίαζε εκείνη την ώρα από το σπίτι, ευχαριστώντας την για την πολύτιμη βοήθεια της και ακολούθησε την Κορνηλία. Στην στιγμή το σώμα της έγινε πολύ λεπτό και ελαφρύ και σαν αέρας πέταξαν μακριά εκεί που ήταν η ξύλινη γέφυρα και η είσοδος στην Εντέμ.
Η Εβόρα πέρασε μέσα σε ένα χώρο τόσο λεπτό και αραιό από τον συμπαγή κόσμο που γνώριζε, ώστε ήταν αόρατος για την κοινή όραση.
Μπροστά της είδε πολλές οθόνες και κάθε μια της έδειχνε γεγονότα της παλιάς ζωής της και της συμπεριφοράς της. Αναγνώριζε πόσο είχε καταπιέσει τα αγαπημένα της πρόσωπα και πόσο οι φοβίες της την είχαν αιχμαλωτίσει σε ένα φαινομενικό κόσμο.
Εκεί θα ήταν ο πρώτος χώρος για την νέα εκπαίδευση της.
Σταδιακά θα προχωρούσαν σε ανώτερα επίπεδα όπου τελικά θα έφθαναν στην καρδιά της Εντέμ.


ΤΕΛΟΣ 2ης Ενότητας

[CHRYSSOULA]

Φίλοι/Φίλες μου

Θέλησα να προχωρήσω λίγο πιο γρήγορα την ιστορία και για 5 ημέρες δεν είχα Ιντερνετ!!!!
Σιγά σιγά λοιπόν για να δούμε τις εξελίξεις!!!!

Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον σας στην νέα μας ιστορία/παραμύθι.......

[Ταρούλα]

Χρυσουλίτσα

[Fotinoula]

ειναι πολυ ενδιαφερον και εμπνευσμενο Χρυσουιτσα.
Σε ευχαριστουμε πολυ για το μοιρασμα

[Λιζούλα]

[Ellaki]

εξελίσσεται πολύ όμορφα

[Danielli]

Πολυ όμορφη η συνέχεια Χρυσουλίτσα μου!

[Βικούλα]

Χρυσουλίτσα τι ομορφο!

[nondas]

Χρυσούλα

[Ελενίτσα]

Χρυστουλίτσα, ευχαριστούμε!

[Giotoula]

Ευχαριστούμε Χρυσουλίτσα!

[margaritarenia]

Χρυσουλιτα ......!

[Vasoula]

αχ αυτές οι μανάδες...

διάβαζα και ήθελα να φωνάξω στην Εβόρα...σιγά ρε που αγαπάς το παιδί σου, παρτάκια...το αγαπάς για εσένα, όχι για εκείνο!!

Ευτυχώς Χρυσουλιτσα μου που με "άκουσες" και άλλαξε ρότα το παραμύθι


θα περιμένω υπομονετικά την συνέχεια

[Annoula]

Χρυσουλίτσα

[AMALIA]

Χρυσουλιτσα ειναι υπεροχο... σε ευχαριστουμε!!!