Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ

[AMALIA]

Βασουλα μας...

[panos]

όπου είναι ο Εαυτός μας είναι και ο Θεός και όπου είναι ο Θεός είναι όλα

Αν δεν γνωρίζεις τον Εαυτό σου, δεν μπορείς να γνωρίζεις τίποτα...

Η μεγαλύτερη απώλεια βρίσκεται μέσα στον διαχωρισμό του Είναι μας…

Και εκεί που συντελείται η έλλειψη, το Βασίλειο των Ουρανών είναι πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, μέσα, έξω…ανάλογα προς τα πού κατευθύνεται η προσοχή μας κάθε φορά, ξεχνώντας ότι ο Θεός είναι ακόμα και μέσα στους «εχθρούς» μας, σαν ουσιώδης Αγάπη και Σοφία…

Πως έγινε και τα επουσιώδη ονομάστηκαν Ζωή άραγε….
Μια Ζωή που πολεμά την προσωπική ανάπτυξη και την ευημερία του καθενός μας…
Πως γίνεται άραγε να μας κοιτά η Ζωή με μισό μάτι? Ή μήπως την κοιτάμε εμείς?

θα ελεγα οτι την κοιταμε με μισο ματι και την κοιταμε και αναποδα
απο μια οπτικη γωνια η οποια δεν υπαρχει αλλα εχουμε πεισει τον ευατο μας οτι υπαρχει και ειναι και η μονη σωστη

επιστροφη λοιπον στο ΕΙΝΑΙ μας στην Πραγματικοτητα, την Αληθεια ,στην Αγαπη

[Ellaki]

Έχουμε μάθει να τιμάμε ή να φοβόμαστε τον θεό, αλλά δεν έχουμε μάθει να τιμάμε τον Εαυτό μας, γιατί αυτό που γίνεται με αυτόν τον διαχωρισμό, είναι μόνο να εκτιμάμε το «εγώ» μας…Ναι αυτό μόνο μπορεί να εκτιμηθεί, χωρίς να είναι Ολόκληρος ο Εαυτός μας…΄
Όταν κάτι δεν είναι ολόκληρο, η αξία του περιορίζεται…και όσο η αξία του περιορίζεται, τόσο περισσότερο το παινεύουμε…
Το ολόκληρο δεν έχει ανάγκη από επαίνους, έχει Αξία από μόνο του…

[Maraki]

Αυτό που έγινε δύο, πως θα μπορέσουμε να το κάνουμε Ένα…αυτός είναι ο σκοπός μας και μια διαδικασία επιστροφής στην Ενότητα….

Και αν η επιστροφή στην Ενότητα του Είναι μας δεν ξεκινήσει από εμάς, λίγες πιθανότητες έχουμε να ξεκινήσει η περίοδος Ειρήνης για την ανθρωπότητα…

Πάντα θα υπάρχουν λόγοι που θα μας διχάζουν…
Γιατί οι αιτίες τους είναι κρυμμένες μέσα στον ίδιο μας τον εαυτό και εμφανίζουν την ανάγκη μας να δικαιώσουμε και να δικαιωθούμε, σαν έλλειψη και όχι σαν αυτάρκεια…Και εκεί που συντελείται η έλλειψη, το Βασίλειο των Ουρανών είναι πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, μέσα, έξω…ανάλογα προς τα πού κατευθύνεται η προσοχή μας κάθε φορά, ξεχνώντας ότι ο Θεός είναι ακόμα και μέσα στους «εχθρούς» μας, σαν ουσιώδης Αγάπη και Σοφία…

Bασούλα...

[lazaros]

Πάντα θα υπάρχουν λόγοι που θα μας διχάζουν…
Γιατί οι αιτίες τους είναι κρυμμένες μέσα στον ίδιο μας τον εαυτό και εμφανίζουν την ανάγκη μας να δικαιώσουμε και να δικαιωθούμε, σαν έλλειψη και όχι σαν αυτάρκεια…Και εκεί που συντελείται η έλλειψη, το Βασίλειο των Ουρανών είναι πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, μέσα, έξω…ανάλογα προς τα πού κατευθύνεται η προσοχή μας κάθε φορά, ξεχνώντας ότι ο Θεός είναι ακόμα και μέσα στους «εχθρούς» μας, σαν ουσιώδης Αγάπη και Σοφία…

Πως έγινε και τα επουσιώδη ονομάστηκαν Ζωή άραγε….
Μια Ζωή που πολεμά την προσωπική ανάπτυξη και την ευημερία του καθενός μας…
Πως γίνεται άραγε να μας κοιτά η Ζωή με μισό μάτι? Ή μήπως την κοιτάμε εμείς?

Ας τα ενωσουμε λοιπόν...ένα βήμα κάθε φορά...