Συγκεκριμένα, πριν μερικές μέρες έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ του National Geographic για τα παιδιά fa'afafine. Γεννιούνται αγόρια, σωματικά μένουν αγόρια, αλλά τα μεγαλώνουν σαν γυναίκες. Αυτό είναι τμήμα παράδοσης και υπάρχουν διάφοροι λόγοι για να γίνει. Ο πιο σοβαρός (δηλαδή, έλεος, μόνο που το σκέφτομαι θέλω να κάνω εμετό), είναι να πηγαίνουν με άντρες για να συνεισφέρουν οικονομικά στην οικογένειά τους. Ανεξάρτητα αν τους αρέσει να συμπεριφέρονται σαν γυναίκες, ανεξάρτητα αν τους αρέσει να πηγαίνουν με άντρες, ανεξάρτητα αν τους αρέσει αυτή η κοινωνική θέση (η οποία, κατά τα άλλα, χρήζει μεγάλου σεβασμού στην κοινότητα)
Δεν έχει υπότιτλους, αλλά μπορείτε να δείτε το σκηνικό
http://natgeotv.com/asia/taboo/videos/sexual-identity" onclick="window.open(this.href);return false;
Επίσης, άλλο τέτοιο σκηνικό, είναι οι burnesha, οι γυναίκες που μεγάλωναν ως άντρες στην Αλβανία. Το μικρό κορίτσι καλούταν να επιλέξει ανάμεσα σε μια ζωή σκλαβιάς, ως γυναίκα, ή αν ορκιστεί πως θα μείνει παρθένα και θα μεγαλώσει ως άντρας. Έτσι, θα μπορούσε να ψηφίσει, να βγάλει λεφτά, να βρίζει, να πίνει, να καπνίζει, να έχει άδεια οδήγησης και όλα τα άλλα προνόμια των αντρών. Φυσικά, συχνά, οι γονείς έπαιζαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό (ειδικά αν δεν είχαν κάποιο αγόρι παιδί).
Φωτογραφίες εδώ:
http://www.petapixel.com/2012/12/26/por ... es-as-men/" onclick="window.open(this.href);return false;
Φυσικά και δεν είμαι υπέρ της τυποποίησης του ρόλου, ούτε πιστεύω πως αυτό χωράει μέσα σε συγκεκριμένες συμπεριφορές. Όμως πιστεύω ακράδαντα πως το άτομο πρέπει να δέχεται σεβασμό για το φύλο το οποίο επέλεξε όταν ερχόταν στο φυσικό κόσμο. Και αν στην πορεία της εξέλιξής του, η νοητικοσυναισθηματική του κατάσταση τον οδηγήσει να επιλέξει κάτι διαφορετικό, σεβαστό και αυτό.
