Ο ΣΚΟΠΟΣ...

[Vasoula]

Όπως και να μεγαλώνει ένας νέος άνθρωπος, είτε σε μια σχετικά καλή οικογένεια, είτε σε μια κακή οικογένεια, οι συναισθηματικές πληγές είναι ολόιδιες...
Με το "καλή" ή "κακή" οικογένεια εννοώ πάντα το πως διασφαλίστηκε η ύλη (σπίτι, τροφή, μόρφωση) και επίσης στην πρακτική βία που υπέστησαν οι νέοι άνθρωποι μέσα σ' αυτήν (ξύλο, τιμωρία, συνετισμός)

Όπως και να ήταν το περιβάλλον τους, το σίγουρο είναι ότι έμειναν συναισθηματικά ανώριμοι οι άνθρωποι, και από εκεί ξεκινά η κάθε πληγή να βαθαίνει συνεχώς, μέχρι ο άνθρωπος να φτάσει στην απογοήτευση, στην αποθάρρυνση και στην ματαιότητα της ζωής, στον «γέρο» μέσα του δηλαδή…

Η συναισθηματική ανωριμότητα δημιουργεί και το «παιδί», μα και τον «γέρο», σαν καταστάσεις του ασυνείδητου, και ανάλογα πορεύεται ο άνθρωπος, χωρίς ελπίδα μέσα του, δημιουργώντας έξω του διαρκείς προϋποθέσεις ελπίδας, για να φέρει λίγο ισορροπία στο μέσα-έξω, χωρίς να το αντιλαμβάνεται…

Η αλήθεια είναι ότι η απώλεια του Εαυτού, η απομάκρυνση από τον Θεό μέσα μας, είναι μια βαθειά και αθεράπευτη πληγή, που περιμετρικά την ζώνουν οι μικρές πληγές της εμπειρίας μας. Έτσι όταν ο άνθρωπος πάει να ερευνήσει τα ψυχολογικά του περιεχόμενα (μέσω της ψυχολογίας), βρίσκει αυτές τις μικρές πληγές και νομίζει ότι αυτές του έκαναν όλη την ζημιά…Νομίζει ότι αυτές οι συναισθηματικές πληγές ευθύνονται για την διαρκή έλλειψη ικανοποίησης, για την διαρκή μιζέρια του, για την διαρκή ασθένειά του, την διαρκή ματαιότητα και απογοήτευση…

Νομίζει ότι η συναισθηματική του ανωριμότητα οφείλεται στο ότι δεν έγινε αποδεκτός, δεν ενθαρρύνθηκε, δεν επιβεβαιώθηκε, σαν παιδί, και θεωρεί ότι η θεραπεία του βασίζεται στην κάλυψη αυτών των αναγκών, έτσι ώστε να τις αποζητάει από τον κάθε άνθρωπο που έρχεται κοντά του…

Περισσότερο ο άνθρωπος έμεινε υλικός άνθρωπος, γιατί δεν έχει Εμπιστοσύνη και Πίστη στο Πνεύμα του…Πολλές φορές δεν το αναζητά καθόλου, αντικαθιστώντας αυτήν την εσωτερική ανάγκη με μια θρησκεία ή μια ιδεολογία…
Μα και αν νιώσει την ανάγκη να αναζητήσει περισσότερο πνευματικά τον Εαυτό του, αρχίζουν οι φόβοι του να τον αποδυναμώνουν…Υλικοί φόβοι είναι περισσότερο, παρά πνευματικοί…Φοβάται μήπως χάσει το λίγο που έχει…Φοβάται μήπως χάσει αυτήν την ελάχιστη ιδέα που έχει για την ζωή, για την ικανοποίησή του, για την επιβίωσή του…

Ανεξάρτητα από τα οικογενειακά βιώματα, η απώλεια του Εαυτού είναι ένα βαθύ τραύμα, που οι άνθρωποι έμαθαν να καλύπτουν με την ύλη...Να έχουν...Και στο "έχω" εμπεριέχονται τα πάντα...από αξίες μέχρι φιλοδοξίες...
Δεν είναι κακό σε έναν νέο άνθρωπο να έχει φιλοδοξίες...Δεν είναι κακό να δημιουργεί, δεν είναι κακό να έχει κοινωνική ζωή, να ωριμάζει και να τελειοποιεί την προσωπικότητά του μέσα στο σύνολο του Εαυτού του και των άλλων ανθρώπων...Δεν είναι κακό να έχει προτιμήσεις, να παίρνει αποφάσεις και να τις αλλάζει, δεν είναι κακό να ερωτεύεται, να βιώνει μια εμπειρία...
Δεν είναι τίποτα κακό και λάθος, από την στιγμή που έχει συνειδητοποιήσει ότι εδώ δεν ήρθε για να κάνει όλα αυτά μόνο και να πεθάνει, αλλά ήρθε να κάνει όλα αυτά και να γίνει Συνειδητός στον Εαυτό του...

Το να μπορεί ένας άνθρωπος να ζει μοναχικά, δεν έχει καμία σχέση με την κατ 'επιλογή μοναξιά που επιβάλλει στον εαυτό του, από λανθασμένες ανάγκες και απογοητεύσεις. Η Ειρήνη μέσα του, είναι μια μοναχική κατάσταση Αγάπης και Ενότητας, που μπορεί να τον κάνει να Ζει σε πληρότητα, εν μέσω πολέμου, εν μέσω των ανθρώπων, εν μέσω της Ζωής...

Η οκνηρία του να Ζει εν μέσω της κάθε κατάστασης, τον κάνει περισσότερο απογοητευμένο από τους άλλους, αλλά αυτό είναι πλάνη...Η απογοήτευση δεν μπορεί ποτέ να προέρθει από οποιονδήποτε άλλον, αλλά είναι μια αυθόρμητη λειτουργία του μηχανισμού του "εγώ", για να μπορέσει ο άνθρωπος να νιώσει λίγο ασφαλής με τον εαυτό του...

Όλα έχουν να κάνουν με τον Σκοπό μας...Και ο Σκοπός μας δεν έχει καμία αξιοσύνη..
Ούτε καν ο Ιησούς δεν ήρθε εδώ για να επιτελέσει ένα θεαματικό έργο...Και αυτό που επιτελέστηκε στο όνομά του, είναι η απόδειξη του έργου του...
Ζήτημα αν 100 άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Ιησού και την Παρουσία του στον Κόσμο τούτον...Ακυρώθηκε λες ο Σκοπός του? η Παρουσία του εδώ?
Νομίζω ότι κανένας ώριμος άνθρωπος δεν πιστεύει, πως ο Ιησούς ήρθε για να διδάξει τον Χριστιανισμό...Δεν ήταν αυτό το έργο του! Το έργο του ήταν ο Σκοπός του, ο Σκοπός μου, ο Σκοπός σου...ο Άνθρωπος!
Ο Χριστιανισμός είναι προϊόν της συναισθηματικής και πνευματικής πλάνης, ο Ιησούς τίποτα από όλα αυτά που έγιναν δεν ήθελε…Ούτε να επιβληθεί, ούτε να αποκτήσει οπαδούς ήθελε…Δεν μπορεί να ήθελε τόση βία και τόσο αίμα…Αλλά ο άνθρωπος είναι πάντα άνθρωπος…Θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει άνθρωπος, γιατί το μεγαλειώδες τον τρομάζει, στην ουσία φοβάται την Αιωνιότητα, ενώ φαίνεται να φοβάται την φθαρτότητα του…

Περισσότερο να εκτεθεί ένας Άνθρωπος, απ' ότι αυτός, δεν νομίζω να υπάρχει...Περισσότερο να ματαιωθεί, δεν νομίζω να υπάρχει...Κι όμως ούτε εκτέθηκε, ούτε ματαιώθηκε ο Σκοπός του...Και αν 100 Άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Σκοπό του, σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει θεραπευτεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Η Ειρήνη έχει αποκατασταθεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Κι αν μου φαίνεται λίγο, θα προσπαθήσω κι εγώ να γίνω ο 101ος Άνθρωπος, για να αυξήσω την αναλογία...
Όχι να μοιάσω στον Ιησού, αλλά να θυμηθώ τον Άνθρωπο...Μετά όλα θα γίνουν ίδια...Η Ζωή του, η Ζωή μου...

Αυτό μας είπε…

Όλα τα άλλα είναι για να τα ερευνήσει ο καθένας μόνος του, παρέα με το «εγώ» του ή την Ψυχή του…Το ποιόν θα έχουμε «παρέα» στην εσωτερική και εξωτερική μας Ζωή, εμείς το αποφασίζουμε και κανείς άλλος…

[Annoula]

Το να μπορεί ένας άνθρωπος να ζει μοναχικά, δεν έχει καμία σχέση με την κατ 'επιλογή μοναξιά που επιβάλλει στον εαυτό του, από λανθασμένες ανάγκες και απογοητεύσεις. Η Ειρήνη μέσα του, είναι μια μοναχική κατάσταση Αγάπης και Ενότητας, που μπορεί να τον κάνει να Ζει σε πληρότητα, εν μέσω πολέμου, εν μέσω των ανθρώπων, εν μέσω της Ζωής...

Όλα έχουν να κάνουν με τον Σκοπό μας...Και ο Σκοπός μας δεν έχει καμία αξιοσύνη..

θα προσπαθήσω κι εγώ να γίνω ο 101ος Άνθρωπος, για να αυξήσω την αναλογία...
Όχι να μοιάσω στον Ιησού, αλλά να θυμηθώ τον Άνθρωπο...Μετά όλα θα γίνουν ίδια...Η Ζωή του, η Ζωή μου...

Αυτό μας είπε…

Όλα τα άλλα είναι για να τα ερευνήσει ο καθένας μόνος του, παρέα με το «εγώ» του ή την Ψυχή του…Το ποιόν θα έχουμε «παρέα» στην εσωτερική και εξωτερική μας Ζωή, εμείς το αποφασίζουμε και κανείς άλλος…

χτυπάνε κατευθείαν στην καρδιά. Ολίγόρησα λιγάκι αλλά κάθε μέρα ο Σκοπός εδραιώνεται όλο και περισσότερο μέσα μου.

[eirini]

πολυ ομορφο, ευχαριστω!

[Fotinoula]

Όλα έχουν να κάνουν με τον Σκοπό μας...Και ο Σκοπός μας δεν έχει καμία αξιοσύνη..
Ούτε καν ο Ιησούς δεν ήρθε εδώ για να επιτελέσει ένα θεαματικό έργο...Και αυτό που επιτελέστηκε στο όνομά του, είναι η απόδειξη του έργου του...
Ζήτημα αν 100 άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Ιησού και την Παρουσία του στον Κόσμο τούτον...Ακυρώθηκε λες ο Σκοπός του? η Παρουσία του εδώ?
Νομίζω ότι κανένας ώριμος άνθρωπος δεν πιστεύει, πως ο Ιησούς ήρθε για να διδάξει τον Χριστιανισμό...Δεν ήταν αυτό το έργο του! Το έργο του ήταν ο Σκοπός του, ο Σκοπός μου, ο Σκοπός σου...ο Άνθρωπος!
Ο Χριστιανισμός είναι προϊόν της συναισθηματικής και πνευματικής πλάνης, ο Ιησούς τίποτα από όλα αυτά που έγιναν δεν ήθελε…Ούτε να επιβληθεί, ούτε να αποκτήσει οπαδούς ήθελε…Δεν μπορεί να ήθελε τόση βία και τόσο αίμα…Αλλά ο άνθρωπος είναι πάντα άνθρωπος…Θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει άνθρωπος, γιατί το μεγαλειώδες τον τρομάζει, στην ουσία φοβάται την Αιωνιότητα, ενώ φαίνεται να φοβάται την φθαρτότητα του…

Περισσότερο να εκτεθεί ένας Άνθρωπος, απ' ότι αυτός, δεν νομίζω να υπάρχει...Περισσότερο να ματαιωθεί, δεν νομίζω να υπάρχει...Κι όμως ούτε εκτέθηκε, ούτε ματαιώθηκε ο Σκοπός του...Και αν 100 Άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Σκοπό του, σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει θεραπευτεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Η Ειρήνη έχει αποκατασταθεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Κι αν μου φαίνεται λίγο, θα προσπαθήσω κι εγώ να γίνω ο 101ος Άνθρωπος, για να αυξήσω την αναλογία...
Όχι να μοιάσω στον Ιησού, αλλά να θυμηθώ τον Άνθρωπο...Μετά όλα θα γίνουν ίδια...Η Ζωή του, η Ζωή μου...

Αυτό μας είπε…

Όλα τα άλλα είναι για να τα ερευνήσει ο καθένας μόνος του, παρέα με το «εγώ» του ή την Ψυχή του…Το ποιόν θα έχουμε «παρέα» στην εσωτερική και εξωτερική μας Ζωή, εμείς το αποφασίζουμε και κανείς άλλος…

[panos]

ολο το κειμενο ειναι για ποστ ολα ξεκαθαριζουν

Όπως και να μεγαλώνει ένας νέος άνθρωπος, είτε σε μια σχετικά καλή οικογένεια, είτε σε μια κακή οικογένεια, οι συναισθηματικές πληγές είναι ολόιδιες...
Με το "καλή" ή "κακή" οικογένεια εννοώ πάντα το πως διασφαλίστηκε η ύλη (σπίτι, τροφή, μόρφωση) και επίσης στην πρακτική βία που υπέστησαν οι νέοι άνθρωποι μέσα σ' αυτήν (ξύλο, τιμωρία, συνετισμός)

Όπως και να ήταν το περιβάλλον τους, το σίγουρο είναι ότι έμειναν συναισθηματικά ανώριμοι οι άνθρωποι, και από εκεί ξεκινά η κάθε πληγή να βαθαίνει συνεχώς, μέχρι ο άνθρωπος να φτάσει στην απογοήτευση, στην αποθάρρυνση και στην ματαιότητα της ζωής, στον «γέρο» μέσα του δηλαδή…

Η συναισθηματική ανωριμότητα δημιουργεί και το «παιδί», μα και τον «γέρο», σαν καταστάσεις του ασυνείδητου, και ανάλογα πορεύεται ο άνθρωπος, χωρίς ελπίδα μέσα του, δημιουργώντας έξω του διαρκείς προϋποθέσεις ελπίδας, για να φέρει λίγο ισορροπία στο μέσα-έξω, χωρίς να το αντιλαμβάνεται…

Η αλήθεια είναι ότι η απώλεια του Εαυτού, η απομάκρυνση από τον Θεό μέσα μας, είναι μια βαθειά και αθεράπευτη πληγή, που περιμετρικά την ζώνουν οι μικρές πληγές της εμπειρίας μας. Έτσι όταν ο άνθρωπος πάει να ερευνήσει τα ψυχολογικά του περιεχόμενα (μέσω της ψυχολογίας), βρίσκει αυτές τις μικρές πληγές και νομίζει ότι αυτές του έκαναν όλη την ζημιά…Νομίζει ότι αυτές οι συναισθηματικές πληγές ευθύνονται για την διαρκή έλλειψη ικανοποίησης, για την διαρκή μιζέρια του, για την διαρκή ασθένειά του, την διαρκή ματαιότητα και απογοήτευση…

Νομίζει ότι η συναισθηματική του ανωριμότητα οφείλεται στο ότι δεν έγινε αποδεκτός, δεν ενθαρρύνθηκε, δεν επιβεβαιώθηκε, σαν παιδί, και θεωρεί ότι η θεραπεία του βασίζεται στην κάλυψη αυτών των αναγκών, έτσι ώστε να τις αποζητάει από τον κάθε άνθρωπο που έρχεται κοντά του…

Περισσότερο ο άνθρωπος έμεινε υλικός άνθρωπος, γιατί δεν έχει Εμπιστοσύνη και Πίστη στο Πνεύμα του…Πολλές φορές δεν το αναζητά καθόλου, αντικαθιστώντας αυτήν την εσωτερική ανάγκη με μια θρησκεία ή μια ιδεολογία…
Μα και αν νιώσει την ανάγκη να αναζητήσει περισσότερο πνευματικά τον Εαυτό του, αρχίζουν οι φόβοι του να τον αποδυναμώνουν…Υλικοί φόβοι είναι περισσότερο, παρά πνευματικοί…Φοβάται μήπως χάσει το λίγο που έχει…Φοβάται μήπως χάσει αυτήν την ελάχιστη ιδέα που έχει για την ζωή, για την ικανοποίησή του, για την επιβίωσή του…

Ανεξάρτητα από τα οικογενειακά βιώματα, η απώλεια του Εαυτού είναι ένα βαθύ τραύμα, που οι άνθρωποι έμαθαν να καλύπτουν με την ύλη...Να έχουν...Και στο "έχω" εμπεριέχονται τα πάντα...από αξίες μέχρι φιλοδοξίες...
Δεν είναι κακό σε έναν νέο άνθρωπο να έχει φιλοδοξίες...Δεν είναι κακό να δημιουργεί, δεν είναι κακό να έχει κοινωνική ζωή, να ωριμάζει και να τελειοποιεί την προσωπικότητά του μέσα στο σύνολο του Εαυτού του και των άλλων ανθρώπων...Δεν είναι κακό να έχει προτιμήσεις, να παίρνει αποφάσεις και να τις αλλάζει, δεν είναι κακό να ερωτεύεται, να βιώνει μια εμπειρία...
Δεν είναι τίποτα κακό και λάθος, από την στιγμή που έχει συνειδητοποιήσει ότι εδώ δεν ήρθε για να κάνει όλα αυτά μόνο και να πεθάνει, αλλά ήρθε να κάνει όλα αυτά και να γίνει Συνειδητός στον Εαυτό του...

Το να μπορεί ένας άνθρωπος να ζει μοναχικά, δεν έχει καμία σχέση με την κατ 'επιλογή μοναξιά που επιβάλλει στον εαυτό του, από λανθασμένες ανάγκες και απογοητεύσεις. Η Ειρήνη μέσα του, είναι μια μοναχική κατάσταση Αγάπης και Ενότητας, που μπορεί να τον κάνει να Ζει σε πληρότητα, εν μέσω πολέμου, εν μέσω των ανθρώπων, εν μέσω της Ζωής...

Η οκνηρία του να Ζει εν μέσω της κάθε κατάστασης, τον κάνει περισσότερο απογοητευμένο από τους άλλους, αλλά αυτό είναι πλάνη...Η απογοήτευση δεν μπορεί ποτέ να προέρθει από οποιονδήποτε άλλον, αλλά είναι μια αυθόρμητη λειτουργία του μηχανισμού του "εγώ", για να μπορέσει ο άνθρωπος να νιώσει λίγο ασφαλής με τον εαυτό του...

Όλα έχουν να κάνουν με τον Σκοπό μας...Και ο Σκοπός μας δεν έχει καμία αξιοσύνη..
Ούτε καν ο Ιησούς δεν ήρθε εδώ για να επιτελέσει ένα θεαματικό έργο...Και αυτό που επιτελέστηκε στο όνομά του, είναι η απόδειξη του έργου του...
Ζήτημα αν 100 άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Ιησού και την Παρουσία του στον Κόσμο τούτον...Ακυρώθηκε λες ο Σκοπός του? η Παρουσία του εδώ?
Νομίζω ότι κανένας ώριμος άνθρωπος δεν πιστεύει, πως ο Ιησούς ήρθε για να διδάξει τον Χριστιανισμό...Δεν ήταν αυτό το έργο του! Το έργο του ήταν ο Σκοπός του, ο Σκοπός μου, ο Σκοπός σου...ο Άνθρωπος!
Ο Χριστιανισμός είναι προϊόν της συναισθηματικής και πνευματικής πλάνης, ο Ιησούς τίποτα από όλα αυτά που έγιναν δεν ήθελε…Ούτε να επιβληθεί, ούτε να αποκτήσει οπαδούς ήθελε…Δεν μπορεί να ήθελε τόση βία και τόσο αίμα…Αλλά ο άνθρωπος είναι πάντα άνθρωπος…Θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει άνθρωπος, γιατί το μεγαλειώδες τον τρομάζει, στην ουσία φοβάται την Αιωνιότητα, ενώ φαίνεται να φοβάται την φθαρτότητα του…

Περισσότερο να εκτεθεί ένας Άνθρωπος, απ' ότι αυτός, δεν νομίζω να υπάρχει...Περισσότερο να ματαιωθεί, δεν νομίζω να υπάρχει...Κι όμως ούτε εκτέθηκε, ούτε ματαιώθηκε ο Σκοπός του...Και αν 100 Άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Σκοπό του, σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει θεραπευτεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Η Ειρήνη έχει αποκατασταθεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Κι αν μου φαίνεται λίγο, θα προσπαθήσω κι εγώ να γίνω ο 101ος Άνθρωπος, για να αυξήσω την αναλογία...
Όχι να μοιάσω στον Ιησού, αλλά να θυμηθώ τον Άνθρωπο...Μετά όλα θα γίνουν ίδια...Η Ζωή του, η Ζωή μου...

Αυτό μας είπε…

Όλα τα άλλα είναι για να τα ερευνήσει ο καθένας μόνος του, παρέα με το «εγώ» του ή την Ψυχή του…Το ποιόν θα έχουμε «παρέα» στην εσωτερική και εξωτερική μας Ζωή, εμείς το αποφασίζουμε και κανείς άλλος…

[Sofoula]

Η απώλεια του Εαυτού... Πραγματικά, είναι απερίγραπτα τεράστια πληγή... Ίσως και η μόνη πραγματικά...

[Ταρούλα]

Όλα τα άλλα είναι για να τα ερευνήσει ο καθένας μόνος του, παρέα με το «εγώ» του ή την Ψυχή του…Το ποιόν θα έχουμε «παρέα» στην εσωτερική και εξωτερική μας Ζωή, εμείς το αποφασίζουμε και κανείς άλλος…

[Δωρουλα]

Όλα έχουν να κάνουν με τον Σκοπό μας...Και ο Σκοπός μας δεν έχει καμία αξιοσύνη..
Ούτε καν ο Ιησούς δεν ήρθε εδώ για να επιτελέσει ένα θεαματικό έργο...Και αυτό που επιτελέστηκε στο όνομά του, είναι η απόδειξη του έργου του...
Ζήτημα αν 100 άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Ιησού και την Παρουσία του στον Κόσμο τούτον...Ακυρώθηκε λες ο Σκοπός του? η Παρουσία του εδώ?
Νομίζω ότι κανένας ώριμος άνθρωπος δεν πιστεύει, πως ο Ιησούς ήρθε για να διδάξει τον Χριστιανισμό...Δεν ήταν αυτό το έργο του! Το έργο του ήταν ο Σκοπός του, ο Σκοπός μου, ο Σκοπός σου...ο Άνθρωπος!
Ο Χριστιανισμός είναι προϊόν της συναισθηματικής και πνευματικής πλάνης, ο Ιησούς τίποτα από όλα αυτά που έγιναν δεν ήθελε…Ούτε να επιβληθεί, ούτε να αποκτήσει οπαδούς ήθελε…Δεν μπορεί να ήθελε τόση βία και τόσο αίμα…Αλλά ο άνθρωπος είναι πάντα άνθρωπος…Θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει άνθρωπος, γιατί το μεγαλειώδες τον τρομάζει, στην ουσία φοβάται την Αιωνιότητα, ενώ φαίνεται να φοβάται την φθαρτότητα του…

Περισσότερο να εκτεθεί ένας Άνθρωπος, απ' ότι αυτός, δεν νομίζω να υπάρχει...Περισσότερο να ματαιωθεί, δεν νομίζω να υπάρχει...Κι όμως ούτε εκτέθηκε, ούτε ματαιώθηκε ο Σκοπός του...Και αν 100 Άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Σκοπό του, σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει θεραπευτεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Η Ειρήνη έχει αποκατασταθεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Κι αν μου φαίνεται λίγο, θα προσπαθήσω κι εγώ να γίνω ο 101ος Άνθρωπος, για να αυξήσω την αναλογία...
Όχι να μοιάσω στον Ιησού, αλλά να θυμηθώ τον Άνθρωπο...Μετά όλα θα γίνουν ίδια...Η Ζωή του, η Ζωή μου...

Αυτό μας είπε…

Όλα τα άλλα είναι για να τα ερευνήσει ο καθένας μόνος του, παρέα με το «εγώ» του ή την Ψυχή του…Το ποιόν θα έχουμε «παρέα» στην εσωτερική και εξωτερική μας Ζωή, εμείς το αποφασίζουμε και κανείς άλλος…

[Giotoula]

Περισσότερο να εκτεθεί ένας Άνθρωπος, απ' ότι αυτός, δεν νομίζω να υπάρχει...Περισσότερο να ματαιωθεί, δεν νομίζω να υπάρχει...Κι όμως ούτε εκτέθηκε, ούτε ματαιώθηκε ο Σκοπός του...Και αν 100 Άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Σκοπό του, σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει θεραπευτεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Η Ειρήνη έχει αποκατασταθεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Κι αν μου φαίνεται λίγο, θα προσπαθήσω κι εγώ να γίνω ο 101ος Άνθρωπος, για να αυξήσω την αναλογία...
Όχι να μοιάσω στον Ιησού, αλλά να θυμηθώ τον Άνθρωπο...Μετά όλα θα γίνουν ίδια...Η Ζωή του, η Ζωή μου...

Αυτό μας είπε…

Όλα τα άλλα είναι για να τα ερευνήσει ο καθένας μόνος του, παρέα με το «εγώ» του ή την Ψυχή του…Το ποιόν θα έχουμε «παρέα» στην εσωτερική και εξωτερική μας Ζωή, εμείς το αποφασίζουμε και κανείς άλλος…

Ναι, να θυμηθούμε τον Άνθρωπο...

[Ellaki]

είναι ότι χρειαζόμουν να <ακούσω> αυτήν την στιγμή

[ARTYADIS]

Το να μπορεί ένας άνθρωπος να ζει μοναχικά, δεν έχει καμία σχέση με την κατ 'επιλογή μοναξιά που επιβάλλει στον εαυτό του, από λανθασμένες ανάγκες και απογοητεύσεις. Η Ειρήνη μέσα του, είναι μια μοναχική κατάσταση Αγάπης και Ενότητας, που μπορεί να τον κάνει να Ζει σε πληρότητα, εν μέσω πολέμου, εν μέσω των ανθρώπων, εν μέσω της Ζωής...

Η απογοήτευση δεν μπορεί ποτέ να προέρθει από οποιονδήποτε άλλον, αλλά είναι μια αυθόρμητη λειτουργία του μηχανισμού του "εγώ", για να μπορέσει ο άνθρωπος να νιώσει λίγο ασφαλής με τον εαυτό του...

Όχι να μοιάσω στον Ιησού, αλλά να θυμηθώ τον Άνθρωπο...Μετά όλα θα γίνουν ίδια...Η Ζωή του, η Ζωή μου...

Αυτό μας είπε…

Όλα τα άλλα είναι για να τα ερευνήσει ο καθένας μόνος του, παρέα με το «εγώ» του ή την Ψυχή του…Το ποιόν θα έχουμε «παρέα» στην εσωτερική και εξωτερική μας Ζωή, εμείς το αποφασίζουμε και κανείς άλλος…

[ΙΩΑΝΝΑ]

Περισσότερο να εκτεθεί ένας Άνθρωπος, απ' ότι αυτός, δεν νομίζω να υπάρχει...Περισσότερο να ματαιωθεί, δεν νομίζω να υπάρχει...Κι όμως ούτε εκτέθηκε, ούτε ματαιώθηκε ο Σκοπός του...Και αν 100 Άνθρωποι αυτήν την στιγμή, έχουν κατανοήσει τον Σκοπό του, σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει θεραπευτεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Η Ειρήνη έχει αποκατασταθεί στην αναλογία των 100 αυτών Ανθρώπων...Κι αν μου φαίνεται λίγο, θα προσπαθήσω κι εγώ να γίνω ο 101ος Άνθρωπος, για να αυξήσω την αναλογία...
Όχι να μοιάσω στον Ιησού, αλλά να θυμηθώ τον Άνθρωπο...Μετά όλα θα γίνουν ίδια...Η Ζωή του, η Ζωή μου...

Αυτό μας είπε…

Όλα τα άλλα είναι για να τα ερευνήσει ο καθένας μόνος του, παρέα με το «εγώ» του ή την Ψυχή του…Το ποιόν θα έχουμε «παρέα» στην εσωτερική και εξωτερική μας Ζωή, εμείς το αποφασίζουμε και κανείς άλλος…

[Λιζούλα]

[elenaki]

Ο Χριστιανισμός είναι προϊόν της συναισθηματικής και πνευματικής πλάνης, ο Ιησούς τίποτα από όλα αυτά που έγιναν δεν ήθελε…Ούτε να επιβληθεί, ούτε να αποκτήσει οπαδούς ήθελε…Δεν μπορεί να ήθελε τόση βία και τόσο αίμα…Αλλά ο άνθρωπος είναι πάντα άνθρωπος…Θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει άνθρωπος, γιατί το μεγαλειώδες τον τρομάζει, στην ουσία φοβάται την Αιωνιότητα, ενώ φαίνεται να φοβάται την φθαρτότητα του…

.Κι αν μου φαίνεται λίγο, θα προσπαθήσω κι εγώ να γίνω ο 101ος Άνθρωπος, για να αυξήσω την αναλογία...
Όχι να μοιάσω στον Ιησού, αλλά να θυμηθώ τον Άνθρωπο...Μετά όλα θα γίνουν ίδια...Η Ζωή του, η Ζωή μου...

Βασουλα μου...

[Βικούλα]