ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ...

[Sofoula]

Γιατί πρέπει να δέχομαι σαν φυσιολογικό, ότι πρέπει να κάνω τα πάντα για να ακολουθήσω το φυσιολογικό, που άλλοι όρισαν σαν τέτοιο, χωρίς να ζητήσουν την γνώμη μου?

Έτσι... Και ευτυχώς (μπορώ να πω τώρα), πως πήγε να μου επιβληθεί τόσο έντονα αυτό το φυσιολογικό, που το απέρριψα νωρίς... Χωρίς να βλέπω βέβαια, τότε, πως πήγαινα να γίνω κάτι άλλο, μόνο και μόνο για να μην ανήκω στον κόσμο τους - αλλά και πάλι, εξαιτίας τους... Με αντίδραση και όχι με δράση την συνειδητή αιτία μέσα μου...

και είπε ο Άνθρωπος...
Εκείνος που δεν μισεί τον πατέρα του και την μητέρα του, όπως εγώ, δεν μπορεί να γίνει μαθητής μου

Αυτό όμως είναι αφύσικο!!!
γι' αυτό και σταυρώθηκε...

[Μάνος]

Περι επιλογών λοιπόν...

Όσο κλισέ και αν ακούγεται πάντα μα πάντα μπορούμε να επιλέξουμε το πως θα μιλήσουμε, το πως θα συμπεριφερθούμε, το τι θα κάνουμε, το πως θα ζήσουμε γενικότερα...
Αρκεί αυτές οι επιλογές να συμβαδίζουν με τις σκέψεις μας..., τα θέλω μας..., τις ανάγκες μας..., τα λεγόμενα μας...

Το λέω αυτό γιατί από προσωπική εμπειρία, πολλές φορές έκανα μια επιλογή, την οποία νόμιζα (και είχα μάλιστα και την πεποίθηση) ότι ήταν δική μου... Ότι κανείς δεν με επηρέασε στο να κάνω την επιλογή αυτή!!!
Κι όμως...
Αργότερα, όταν ανακάλυψα πως νόμιζα ότι ήταν δική μου, ήταν κάτι που πόνεσε πολύ...
Κατέληξα πως η έλλειψη αποδοχής και η ανάγκη για να νιώσει κάποιος αγαπημένος, μπορούν εύκολα να σε οφηγήσουν σε κάποιες "φορετές" επιλογές...

Μόνο που τότε και ύστερα ξέρω...

[Ellaki]

Κατέληξα πως η έλλειψη αποδοχής και η ανάγκη για να νιώσει κάποιος αγαπημένος, μπορούν εύκολα να σε οφηγήσουν σε κάποιες "φορετές" επιλογές...

Και όσο αρνείσαι να το παραδεχτείς, τόσο θεριεύουν οι μνησικακίες, και ενώ νομίζεις ότι δρας καλοπροαίρετα, βγάζεις δηλητήρια.
Εδώ ταιριάζει και η ερώτηση σχετικά με το καλό και το κακό που ξέθαψες στο άλλο θέμα.
Πως μπορείς να πεις εαν και πότε υπάρχει καλό ή κακό από την στιγμή που δεν γνωρίζεις ποιός είσαι.
Το σοφότερο είναι να δεχτούμε ότι ανάλογα με το στάδιο αυτογνωσίας μας επιλέγουμε και αποφασίζουμε άσχετα από τις ερμηνείες και τους τίτλους καλό-κακό. Κάνω αυτό που επιλέγω μια δεδομένη στιγμή. Εαν αποδειχτεί λάθος, είμαι διαθέσιμος να επανορθώσω.
Και πιστεύω ότι αυτό είναι το ωφέλιμο.

[ALEXOULA]

Οι άνθρωποι επιθυμούμε να είμαστε αρεστοί , να ανήκουμε κάπου για να νιώθουμε καλά και ασφαλείς και αγαπημένοι και γιαυτό παραδίνουμε τα πάντα και μένουνε να ζουμε σε καταστάσεις και πλαίσια , που οι άλλοι έφτιαξαν για μας .
Τα βάζουν η κοινωνία , η οικογένεια, η θρησκεία και θεωρούμε φυσιολογικό να παραμένουμε εκεί αν και δεν είμαστε καλά ,δεν μας αρέσει όλο αυτό και αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι .
Θεωρούμε πως το να κάνουμε ότι και οι άλλοι , είναι καλό και αρκετό και δεν τολμούμε να αλλάξουμε ότι δεν μας αρέσει και να επιλέξουμε ότι πραγματικά θέλουμε.

Αντί να κάνουμε αυτό που οι άλλοι θέλουν , όποιοι και να είναι αυτοί , να πάρουνε κάποια στιγμή την απόφαση και να επιλέξουμε να βγούμε από το «φυσιολογικό» των άλλων , που στο κάτω -κάτω ποιος είναι εκείνος που το όρισε για μας χωρίς εμάς ?

Η επιλογή είναι ξεκάθαρα δική μου. Από την μια μεριά ,το φυσιολογικό των άλλων και από την άλλη τα δικά μου θέλω ,η δική μου ζωή , η δική μου αναζήτηση του εαυτού , οι δικές μου απόψεις, όποιες και να είναι αυτές , να επιλέξω να τα ακολουθήσω γιατί τελικά μόνο αυτά έχω.

Η απόφαση και η επιλογή είναι δική μου , να βγω από τα δεδομένα και τα μαθημένα , μόνο έτσι θα ανακαλύψω και θα επικεντρωθώ σε μένα και στο μέσα μου , να περπατήσω επιτέλους το δικό μου δρόμο , με όσες δυσκολίες , λάθη , στραβά κι ανάποδα συναντήσω , γιατί πιο σημαντικό από όλα είναι να βρω εμένα .