Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ

[CHRYSSOULA]

Yeeeeeeeeeeeeesssssssssssssssss!!!!!

[Fotinoula]

αλλά όταν παραωριμάζει σαπίζει...

Σαφώς δεν πρέπει να εκβιάζεις τον χρόνο που χρειάζεται η κάμπια να γίνει πεταλούδα, αλλά αν η κάμπια φοβηθεί την στιγμή που χρειάζεται να γίνει πεταλούδα, τότε η στιγμή της ωρίμανσης περνάει άσκοπα, και η κάμπια παραμένει μια κάμπια, που ονειρεύτηκε πως θα γίνει πεταλούδα...

αυτό και αν είναι αλήθεια!

[CHRYSSOULA]

To πιο πάνω post με το "yes" αναφέρεται σε αυτό που έγραψε η Βασούλα.....και το Σύμπαν μας βαρέθηκε.......

Χα,χα, χα παραωριμάσαμε......!!!!!!!!

[Vasoula]

[ALEXOULA]

Όταν το Σύμπαν μας λέει "τώρα είναι η στιγμή σας άνθρωποι", τότε εμείς χρειάζεται να γκρεμίσουμε τον κόσμο μας και να γίνουμε αυτό που μας καλεί η Φύση μας...Προφανώς και το Σύμπαν μας βαρέθηκε...

Τώρα είναι η ώρα και η κατάλληλη στιγμή ,
οι δικαιολογίες τελείωσαν !!!!

[Γ.Μετεν]

Εγώ και πάλι αρνούμαι και λέω πως θέλω λίγο χρόνο ακόμη !!!

θεωρώ πως ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του ώρα αφύπνισης και ΑΝ ...ίσως και καθόλου σε αυτή την ζωή !


Είχα πάει το καλοκαίρι σε μία πολύ καλή ψυχολόγο ... είχε ένα περίεργο γέλιο που το έκοβε μαχαίρι ..

μου είπε πως εχω τρεις προσωπικότητες ...Ένα παιδί , ένα Ενήλικα κι έναν Ηλικιωμένο .. αυτούς έπρεπε
εγώ ή να τους κάνω Μία προσωπικότητα ή να τους βαλω όλους στο πόστο τους ...

Το παιδί στην Καρδιά , τον ενήλικα στο σώμα και τον ηλικιωμένο στο μυαλό ...

είχα άλλη μία επίσκεψη ...να κάνω σε αυτήν αλλά δεν πήγα ...γιατί ήταν 4.30
η ώρα που παίζει το Καφέ της Χαράς .... και ξεχάστηκα....

[Βικούλα]

[Vasoula]

Είχα πάει το καλοκαίρι σε μία πολύ καλή ψυχολόγο ... είχε ένα περίεργο γέλιο που το έκοβε μαχαίρι ..

μου είπε πως εχω τρεις προσωπικότητες ...Ένα παιδί , ένα Ενήλικα κι έναν Ηλικιωμένο .. αυτούς έπρεπε
εγώ ή να τους κάνω Μία προσωπικότητα ή να τους βαλω όλους στο πόστο τους ...

ε δεν σου είπε και κάτι νέο...Όλοι οι άνθρωποι το έχουν αυτό, Γιώτα και μάλιστα σε διαστρέβλωση...

όλοι, φυλακίζουν το παιδί, βάζουν τον ενήλικα να φυλάει την καρδιά και αφήνουν τον ηλικιωμένο να κουμαντάρει το σώμα!


Δεν καταλαβαίνω πάντως τι σημαίνει το "θέλω λίγο χρόνο ακόμα" που λες...Λίγο χρόνο στην διαστρέβλωση? Λίγο χρόνο σε τι?

όσο γι' αυτό

θεωρώ πως ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του ώρα αφύπνισης και ΑΝ ...ίσως και καθόλου σε αυτή την ζωή !

Σαφώς είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου, στο πως θα διαχειριστεί την Ελεύθερη Βούληση...
Ή για να εξελίξει τον Εαυτό του, ή να τον αφήσει στάσιμο για πολλές ζωές...

Αν για μία μόνο στιγμή είχες αυτήν την βαθιά αντίληψη του Εαυτού σου, και έβλεπες αυτήν την θλίψη στα μάτια του, νομίζω ότι δεν θα το έλεγες με τόση άνεση αυτό...

Εσύ έξω σου γελάς και εκείνος μέσα σου κλαίει...

[Danielli]

Σαφώς είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου, στο πως θα διαχειριστεί την Ελεύθερη Βούληση...
Ή για να εξελίξει τον Εαυτό του, ή να τον αφήσει στάσιμο για πολλές ζωές...

Αν για μία μόνο στιγμή είχες αυτήν την βαθιά αντίληψη του Εαυτού σου, και έβλεπες αυτήν την θλίψη στα μάτια του, νομίζω ότι δεν θα το έλεγες με τόση άνεση αυτό...

Εσύ έξω σου γελάς και εκείνος μέσα σου κλαίει...

Ω ναι..

[Vasoula]

Ναι Ντάννυ, προκαλεί πολύ θλίψη όλο αυτό...

έγραφα σήμερα στην ομάδα για όλη αυτήν την ασάφεια που έχει μέσα του ένας άνθρωπος, που δεν ξέρει ποιό είναι το καλό και το κακό, και έτσι παραμένει άπραχτος, για να μην ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της απάθειας του...Από φόβο μήπως κάνει το κακό, το επιλέγει συνεχώς και χωρίς κρίση, για τον Εαυτό του, ενώ φαίνεται ότι για τους άλλους επιλέγει το καλό...
Η φράση "δεν βλάπτω ούτε κουνούπι" έχει νόημα και σκοπό, δεν βγήκε τυχαία...
Ο Ιησούς όμως μας είπε ότι δεν αφορά μια πράξη Συμπόνιας το να κάνεις το καλό στους άλλους από την μια, αλλά από την άλλη, τον Εαυτό σου να τον αφήνεις στα αζήτητα...

το κυριότερο που κάνουν στο παιδί, είναι να το εκπαιδεύουν πάντα, ώστε να είναι υπόλογο στα λάθη του...Έτσι και εκείνο γίνεται ένας άτολμος ενήλικας, το θάρρος του εκδηλώνεται μόνο, όταν φτάσει στα άκρα (εκεί παίζει ρόλο το ασυνείδητο)...

Το πιό δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι να κάνεις έναν ενήλικα να πιστέψει ότι δεν έχει πουθενά να λογοδοτήσει για τα λάθη του και τα σωστά του, γιατί ο Θεός μέσα του δεν παίρνει μεζούρες να μετράει, αλλά έχει μόνο μιαν Αγάπη να αγαπάει, και συνεχώς εκείνος να την προδίδει...

Μεγαλωμένος ένας άνθρωπος μέσα στην διττότητα του καλού και του κακού, δεν μπορεί να αποφασίσει ποτέ να είναι ο Εαυτός του, γιατί για να το κάνει αυτό, πρέπει να σταματήσει να είναι υπόλογος σε έναν θεό που δεν υπάρχει, παρά μόνο στην φαντασίωσή του...

Ο βαθύτερος λόγος αυτής της ασάφειας περί καλού και κακού είναι γιατί έχασε την επαφή με τους αυθεντικούς Νόμους μέσα του...
Ο Νόμος της Αβλάβειας πχ. δεν θα σου δώσει κανένα περιθώριο να βλάψεις τον άλλον άνθρωπο, ούτε τον Εαυτό σου όμως...

Οι αυθεντικοί Νόμοι μέσα σε κάθε άνθρωπο είναι σε ύπνωση, γιατί ακριβώς η θρησκεία του τού είπε ποιό είναι το καλό και το κακό, ενώ το Αγαθό είναι αυθύπαρκτο μέσα του.

Το να μην κάνεις τίποτα, με τον φόβο μήπως κάνεις το κακό, σε βγάζει από την Ζωή σε χρόνο dt, γιατί έτσι τρέφεις το ασυνείδητο, και το συνειδητό ζει με το λίγο του Εαυτού και όχι με την αυθεντικότητά του...

Ενας παραπέρα λόγος που οι άνθρωποι δεν τολμουν να Ζήσουν, είναι γιατί φοβούνται μην μείνουν μόνοι τους, ενώ στην ουσία είναι εντελώς μόνοι τους, αφού κανένας άνθρωπος στην γη, δεν τους καταλαβαίνει, δεν τους νιώθει, υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων...Αναγκάζεται να υποκριθεί για να ζήσει μέσα στην παρέα των άλλων, αναθεωρώντας συνεχώς τις επιθυμίες και τα θέλω του.

Και φτάνει σε μια ηλικία, που δεν μπορεί να κοιτάξει πίσω και να χαίρεται, γιατί το παρελθόν του το έχει γεμίσει με τα σκουπίδια του φόβου...

Και αν από την άλλη, επιλέξει να είναι μόνος του, για να γλιτώσει από όλο αυτόν τον φόβο να είναι υπόλογος στους άλλους, δεν μπορεί να δομήσει σταθερά την Συνείδησή του, γιατί δεν έχει τρόπο να νιώσει συναισθήματα μέσα στην φυσική του απομόνωση...

Συνείδηση, χωρίς συναισθήματα, είναι πάντα ελλιπής και δεν έχει δυνατότητα να εξελιχτεί πνευματικά...

Αυτή η πιεστική περιφρούρηση των συναισθημάτων, προκύπτει από αυτήν την ανάγκη να είναι υπόλογος γι' αυτά, μια και στην παιδική του ηλικία αποθαρρύνθηκε να τα εκφράσει και αναγκάστηκε να κρύψει τις αληθινές του ανάγκες, με αποτέλεσμα να τον ορίζει περισσότερο η μνησικακία, παρά η αυτάρκειά του...

[Annoula]

τι να πρωτοκάνω quote

[Vasoula]

κάνε Αννούλι μια παράθεση, που σε αντιπροσωπεύει...

κάτι καλό θα βγει από αυτό, να είσαι σίγουρη

Και μόνο που το αναγνωρίζεις είναι καλό από μόνο του...

[panos]

Εσύ έξω σου γελάς και εκείνος μέσα σου κλαίει...

τον Εαυτό σου να τον αφήνεις στα αζήτητα..

.
τη να πεις νομιζω οτι αυτα τα λενε ολα δεν περνουμε χαμπαρι και θελουμε λιγο χρονο ακομα στα αζητητα

Όταν το Σύμπαν μας λέει "τώρα είναι η στιγμή σας άνθρωποι", τότε εμείς χρειάζεται να γκρεμίσουμε τον κόσμο μας και να γίνουμε αυτό που μας καλεί η Φύση μας...Προφανώς και το Σύμπαν μας βαρέθηκε...
(και αυτό ήταν το νόημα όλου του άρθρου)

οχι πλεον πρωτα ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ

[Annoula]

Το πιό δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι να κάνεις έναν ενήλικα να πιστέψει ότι δεν έχει πουθενά να λογοδοτήσει για τα λάθη του και τα σωστά του, γιατί ο Θεός μέσα του δεν παίρνει μεζούρες να μετράει, αλλά έχει μόνο μιαν Αγάπη να αγαπάει, και συνεχώς εκείνος να την προδίδει...

Συνείδηση, χωρίς συναισθήματα, είναι πάντα ελλιπής και δεν έχει δυνατότητα να εξελιχτεί πνευματικά...

Αυτή η πιεστική περιφρούρηση των συναισθημάτων, προκύπτει από αυτήν την ανάγκη να είναι υπόλογος γι' αυτά, μια και στην παιδική του ηλικία αποθαρρύνθηκε να τα εκφράσει και αναγκάστηκε να κρύψει τις αληθινές του ανάγκες, με αποτέλεσμα να τον ορίζει περισσότερο η μνησικακία, παρά η αυτάρκειά του...

Αυτά τα δυο μου τράβηξαν περισσότερο την προσοχή.

[AMALIA]

Βασουλα

Χρυσουλα