Για να κόψει κάποιος το τσιγάρο χρειάζεται κατανόηση. Το κάπνισμα εάν καπνίζεις χρόνια δεν είναι μόνο ζήτημα δικής σου απόφασης. Έχει μπει στον κόσμο των συνηθειών σου. Έχει απλώσει ρίζες παντού. Δεν είναι ζήτημα το τι αποφασίζει το κεφάλι σου , το κεφάλι σου δεν μπορεί να κάνει τίποτα είναι ανίσχυρο. Μπορεί εύκολα να αρχίζει διάφορα πράγματα αλλά πολύ δύσκολα να τα σταματήσει.
Το μυστικό είναι ότι πρέπει να σταματήσεις να το κάνεις μηχανικά.
Ξέχνα το πως θα το κόψεις. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, πόσο άλλο κακό θα σου κάνει, αν και για μένα πλέον περισσότερο κακό κάνει η προειδοποιήσει που έχει πάνω το πακέτο, παρά το τσιγάρο.
Ξέχασέ το λοιπόν , μην το σταματήσεις, προσπάθησε να το καταλάβεις. Το επόμενο τσιγάρο σου κάντο με διαλογισμό.
Όταν θα βγάλεις το πακέτο με τα τσιγάρα από τη τσέπη κινήσου αργά. Απολαυσέτο δεν υπάρχει καμία βιασύνη. Να είσαι συνειδητή σε εγρήγορση με επίγνωση. Ύστερα βγάλε το τσιγάρο μέσα από το πακέτο με πλήρη επίγνωση αργά όχι με τον παλιό βιαστικό τρόπο τον ΜΗΧΑΝΙΚΟ.
Έπειτα άρχισε να χτυπάς ελαφριά το τσιγάρο στο πακέτο, αλλά με μεγάλη εγρήγορση. Και ύστερα μύρισε το, είναι όμορφο ο καπνός είναι τόσο θεϊκός όσο καθετί άλλο. Μύρισέ το, είναι η μυρωδιά του Θεού.
Έπειτα βάλε το στο στόμα με πλήρη επίγνωση, άναψέ το με πλήρη επίγνωση. Απόλαυσε κάθε μια πράξη , κάθε μικρή πράξη και διαίρεσέ την σε όσο περισσότερες μικρές πράξεις γίνεται ώστε να αποκτήσεις όλο και μεγαλύτεροι επίγνωση.
Έπειτα τράβηξε την πρώτη ρουφηξιά : Ο Θεός σε μορφή καπνού .
Και μετά χαλάρωσε και τράβα πάρα πολύ αργά άλλη μια ρουφηξιά.
Αν το καταφέρεις αυτό θα σου κάνει μεγάλη εντύπωση .
Σύντομα θα δεις τι ανόητο πράγμα που είναι. Όχι επειδή σου το λένε οι άλλοι, όχι επειδή σου λένε οι άλλοι πως σου κάνει κακό. Θα το δεις εσύ. Και δεν θα το δεις μόνο διανοητικά. Θα το δεις με όλη σου τη ύπαρξη. Θα είναι το όραμα της ολότητας σου.
Και έπειτα μια μέρα αν σταματήσει, σταμάτησε. Αν συνεχίσει, συνέχισε. Δεν είναι ανάγκη να σε απασχολεί.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ : ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΡΟΜΠΟΤ
Από το βιβλίο Διαλογισμός Ταξίδι στο εδώ και τώρα «Εκδόσεις Ρέμπελ»
O Διαλογισμός του καπνίσματος
καλά Δημήτρη με έχεις στείλει μιλάμε...!!
έχω να καπνίσω από προχτές και διαβάζω αυτά που γράφεις και σα να με έπιασε η στέρηση τώρα....
:evil: :evil: :evil: :evil: :evil:
δε με βοηθάς δε με βοηθάς....!!!
:lol: :lol: :lol:
πλάκα κάνω αλλά χωρίς πλάκα προς στιγμή ήθελα να ζητήσω τσιγάρο..... αλλά μετά διάβασα και αυτό
έχω να καπνίσω από προχτές και διαβάζω αυτά που γράφεις και σα να με έπιασε η στέρηση τώρα....
:shock: :shock: :shock:Έπειτα τράβηξε την πρώτη ρουφηξιά : Ο Θεός σε μορφή καπνού .
Και μετά χαλάρωσε και τράβα πάρα πολύ αργά άλλη μια ρουφηξιά.
Αν το καταφέρεις αυτό θα σου κάνει μεγάλη εντύπωση .
:evil: :evil: :evil: :evil: :evil:
δε με βοηθάς δε με βοηθάς....!!!
:lol: :lol: :lol:
πλάκα κάνω αλλά χωρίς πλάκα προς στιγμή ήθελα να ζητήσω τσιγάρο..... αλλά μετά διάβασα και αυτό
και ηρέμησα... :mrgreen:Σύντομα θα δεις τι ανόητο πράγμα που είναι.
love is the only solution...lets start a revolution...open your heart
Παιδιά, το θέμα θα μεταφερθεί στην κατηγορία 2,Εσωτερισμός- Αυτογνωσία.
Τώρα για αυτό που λέει ο Δημήτρης(του Όσσο δεν είναι το βιβλίο?) θα συμφωνήσω για τον τρόπο. Βέβαια λόγω συνθηκών δεν είναι εύκολο σε κάθε τσιγάρο να είσαι σε κατάσταση να μπαίνεις συναισθηματικά τόσο μέσα στην πράξη αυτή (ιδίως αν καπνίζεις πολλά!). Πάντως λειτουργεί! Η κάθε ενέργεια με "αρνητικές" επιπτώσεις όσο είναι χωρισμένη στα δύο (το κάνω αλλά δεν το δέχομαι δηλαδή) θα συνεχίσει να είναι "εκεί" μέχρι να την δεχτείς. Αυτό που λέει ο Δημήτρης είναι να βλέπεις το Θεό στο οτιδήποτε και είσαι παρών στη ζωή σου όταν συμβαίνει (αν καταλαβαίνω).
Προσωπικά πάντως κάπνιζα 10 χρόνια περίπου. Είχα δοκιμάσει τα πάντα αλλά τίποτα. Μέχρι που ψάχνοντας κατάλαβα τι έκρυβε το όλο τελετουργικό σε εμένα. Όταν έγινε το "κλικ" και η λογική συνάντησε το συναίσθημα, τότε βίωσα το "γιατί" και έσβησα στα μισά το τσιγάρο. Από τότε τελείωσε για μένα χωρίς στέρηση, χωρίς να κοιτάξω πίσω, χωρίς να πάρω κιλά... Μόνο καλό καπνό για ναργιλέ κάνω αραιά και που τελευταίο καιρό, όταν υπάρχει παρέα. Όμως στερητικά δεν υπάρχουν.
Τώρα για αυτό που λέει ο Δημήτρης(του Όσσο δεν είναι το βιβλίο?) θα συμφωνήσω για τον τρόπο. Βέβαια λόγω συνθηκών δεν είναι εύκολο σε κάθε τσιγάρο να είσαι σε κατάσταση να μπαίνεις συναισθηματικά τόσο μέσα στην πράξη αυτή (ιδίως αν καπνίζεις πολλά!). Πάντως λειτουργεί! Η κάθε ενέργεια με "αρνητικές" επιπτώσεις όσο είναι χωρισμένη στα δύο (το κάνω αλλά δεν το δέχομαι δηλαδή) θα συνεχίσει να είναι "εκεί" μέχρι να την δεχτείς. Αυτό που λέει ο Δημήτρης είναι να βλέπεις το Θεό στο οτιδήποτε και είσαι παρών στη ζωή σου όταν συμβαίνει (αν καταλαβαίνω).
Προσωπικά πάντως κάπνιζα 10 χρόνια περίπου. Είχα δοκιμάσει τα πάντα αλλά τίποτα. Μέχρι που ψάχνοντας κατάλαβα τι έκρυβε το όλο τελετουργικό σε εμένα. Όταν έγινε το "κλικ" και η λογική συνάντησε το συναίσθημα, τότε βίωσα το "γιατί" και έσβησα στα μισά το τσιγάρο. Από τότε τελείωσε για μένα χωρίς στέρηση, χωρίς να κοιτάξω πίσω, χωρίς να πάρω κιλά... Μόνο καλό καπνό για ναργιλέ κάνω αραιά και που τελευταίο καιρό, όταν υπάρχει παρέα. Όμως στερητικά δεν υπάρχουν.
There is a difference between knowing the path and walking the path