Βασούλα μου πόσο με άγγιξε ο Λόγος σου για άλλη μια φορά και με συγκίνησε!!!Βασούλα έγραψε:Όταν κλείνουν τα φώτα όμως, ο ηθοποιός είναι μόνος με τον Εαυτό του...
Και τότε χρειάζεται να "απολογηθεί"...
Γιατί κανένας Θεός δεν του ζήτησε να "παίξει θέατρο" για όλη του την Ζωή...
Και ίσως είναι η σκληρότερη αλήθεια αυτή, όταν έρθει η Στιγμή να "απολογηθεί" στον Εαυτό του, μπροστά στον Θεό...
το θέμα όλο είναι, από ότι έχω αντιληφθεί, να χορτάσεις, να μπουχτίσεις που λένε, από αυτούς τους ρόλους, για να επιλέξεις να είσαι αυθεντικά ο Εαυτός σου, χωρίς να υπολογίζεις ποιός θα κρίνει το Έργο της Ζωής σου...
Να γίνεις ο Εαυτός σου, είναι μια επίπονη διαδικασία, όταν φιλοδοξείς να είσαι ο καλύτερος ηθοποιός...
Το Φως μοιράζεται μεταξύ μας, όταν ανακαλύψουμε ότι δεν «παίζουμε» σαν πιόνια, αλλά σαν Άνθρωποι...Για τους μεν υπάρχει η νίκη του παιχνιδιού, για τους δε, η Χαρά…
Και ο Σοφός λέει
Αυτό που είναι να κάνεις εσύ,
βεβαιώσου ότι το κάνεις
Αυτό που είναι να γίνει για σένα,
βεβαιώσου ότι το αφήνεις.
Ρωρ
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ για αυτό!!!