Η ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ...

[Vasoula]

Το ξέρω πως είναι λίγο περίεργα, στην αρχή, τα θέματα της Καρδιάς.

Όταν οι Ποιότητες ενός Ανθρώπου έχουν εγκλωβιστεί σε συμβόλαια και όρους για χρόνια, όταν η βασική του εκπαίδευση βασίζεται σε απολαβές, προσδοκίες, συγκρίσεις, εντολές και εκφοβισμούς παντός είδους, τότε η Καρδιά δεν μπορεί να εκφράσει αυθεντικά την τρυφερότητα, την φροντίδα, το μοίρασμα, την ενότητα και έτσι κλείνει, μαζεύεται, συρρικνώνεται…
Είναι σαν να αποσπάται από το σύνολο του Εαυτού μας και μας αφήνει μόνους να παλεύουμε με το στομάχι μας.

Το στομάχι μας όμως δεν μπορεί να εκφράσει κανενός είδους Ευγνωμοσύνη, Συγχώρεση, Ενότητα, Ευαισθησία...Κανενός είδους Αλήθεια…
Δεν μπορεί να απολαύσει κανένα Δώρο της Ζωής, δεν μπορεί να απολαύσει την απλότητα του να Είσαι Άνθρωπος. Έχει μάθει να ζυγίζει με περίεργα ζύγια τον Θεό…Ζύγια υποταγμένα, φοβισμένα, απαιτητικά…

Το στομάχι μας έχει μάθει μόνο να «χωνεύει» και να «εκδικείται»…

Χιλιάδες άνθρωποι ζουν συνηθισμένα ασθενείς, χωρίς να το γνωρίζουν…Ζουν μέσα στην απομόνωση του στομαχιού τους, χωρίς αυτήν την ζεστασιά της Καρδιάς, που γεμίζει με κύματα Φωτός, Αγάπης και Πνευματικότητας, όλο μας το Είναι.

Η απομόνωση αυτή από τον Εαυτό μας, δεν μένει χωρίς επιπτώσεις στην Ζωή μας, όμως! Δημιουργεί ένα εχθρικό περιβάλλον μέσα μας, τοξικό για εμάς και για τους άλλους.
Όσες προσευχές και να κάνουν οι άνθρωποι, όσο και να κοιτάνε τον Θεό, τους λείπει ο εσωτερικός ναός για να νιώσουν την ευλάβεια της Αγάπης, την μοναδικότητα της Ενότητας, την Αλήθεια της Ανθρώπινης Ύπαρξης, που Είναι…

Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να ζουν με τις Ποιότητες της Καρδιάς, δεν θα υπήρχε ούτε μία μορφή εκμετάλλευσης, βίας και εχθρότητας στον Κόσμο μας.

Δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη για θρησκεία…
Η θρησκεία καλύπτει αυτά που δεν μπορούν να καλύψουν οι άνθρωποι με την Καρδιά τους, απομονωμένοι από τον Εαυτό τους, από τον Θεό και από τους άλλους…

Αν δεν ξέρεις πως είναι η Αγάπη, λογικό είναι να κάνεις σκέψεις και να βγάζεις συμπεράσματα για το πώς είναι….ή πως θα όφειλε να είναι…
Σκέψεις που αν δεν περάσουν από την Καρδιά, θα εκφραστούν από το στομάχι…και η θα «χωνευτούν» ή θα τείνουν προς «εκδίκηση»…
Όπως και να γίνει όμως, όποια περίπτωση και να επιλέξουν οι σκέψεις μας για την Αγάπη, ποτέ δεν θα μπορέσουν να έχουν εκείνη την αυθεντικότητα της Καρδιάς…Θα «χωρέσουν» απλά στο στομάχι μας και θα παλεύουν από κει…
Θα απαιτούν με εγωιστικό τρόπο να εκμαιεύσουν αγάπη με όρους, μένοντας συνεπείς στα συμβόλαια και τις προσδοκίες τους, που μας έμαθαν να την αξιωνόμαστε…

Ο Φυσικός Κόσμος δεν είναι υλιστικός μόνο…
Αν πιστεύουμε πως συλλήφθηκε από την Διάνοια του Θεού και εκφράστηκε από την Καρδιά του, τότε έχουμε εμφανές ένα μυστικό της Δημιουργίας, που χρειάζεται να του δώσουμε περισσότερη προσοχή…Να του αφοσιωθούμε περισσότερο…
Η Διάνοια από μόνη της δεν θα μπορούσε να εκφράσει την Αγάπη μέσα στον Κόσμο μας…Και αν η Αγάπη του Θεού δεν ήταν εκφρασμένη μέσα στον Κόσμο μας, τότε τίποτα δεν θα λειτουργούσε με Τάξη…
Ο Ήλιος θα ανέτειλε και θα έδυε όποτε ήθελε, τα λουλούδια θα άνθιζαν όποτε ήθελαν, τα πουλιά, τα δάση, τα ποτάμια, θα έκαναν ότι ήθελαν…Η Γη ολόκληρη θα ήταν σε χάος, μια θα γύριζε και μια δεν θα γύριζε…Ο άνθρωπος θα γεννιόταν μόνο με κεφάλι και στομάχι…

Όμως δεν συμβαίνει…Όλα έχουν μια Θεία Τάξη και έναν Θείο Σκοπό για να εκφράσουν την Αγάπη του Θεού…
Όλα έχουν μέσα τους την Αγάπη του Θεού τόσο απόλυτα εκφρασμένη, που είναι εντελώς αγνωμοσύνη να μην μπορεί ο Άνθρωπος να Είναι στην Καρδιά του, η Αγάπη του Θεού…

Καλή η Διάνοια, δεν λέω…Αλλά με την Διάνοια ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να συνεχίσει την Θεία Τάξη και τον Θείο Σκοπό της Αγάπης…
Και εδώ δεν χρειαζόμαστε επιχειρήματα για να το πιστέψουμε…Είναι εμφανές πια σε όλους μας!

Η φιλαυτία δεν αφορά παρά μια εγωιστική αγάπη που τρέφουμε για τον εαυτό μας, όταν ο νους μας έχει βρει άλλους δρόμους να έρχεται σε επαφή μαζί μας, μέσα από τα «πάθη» του στομαχιού…
Η Αγάπη για τον Εαυτό μας περιέχει και ένα σημείο της Ύπαρξής μας, που είναι άγνωστο στους περισσότερους ανθρώπους…Την Καρδιά! Και είναι η μόνη που χτυπά στον ρυθμό της Θείας Αγάπης που εκφράζεται στο Σύμπαν με Τάξη και Σκοπό!

Μόνο ένας Ολόκληρος Άνθρωπος φυλάει μέσα του με αυθεντικότητα το κομμάτι της Θειας Έμπνευσης που εκφράζεται στην Ζωή μέσα από τον ενθουσιασμό, την αμφισβήτηση, το ρίσκο και την ανεμελιά της απλότητας…
Αυτό που του δίνει φτερά να δημιουργήσει Αγάπη στο Σύμπαν του, είναι το ίδιο που θα τον ανυψώσει στην ίδια την Τέχνη της Ζωής…

[Danielli]

[elenaki]

Βασουλα μου...

[Λιζούλα]

[AMALIA]

Αγαπημενη μου...

[Θοδωράκος]

Σκέψεις που αν δεν περάσουν από την Καρδιά, θα εκφραστούν από το στομάχι…και η θα «χωνευτούν» ή θα τείνουν προς «εκδίκηση»

Οκ, θέλω λίγο χρόνο να το... "χωνέψω" αυτό...

[Stefanos]

Αγάπη με τη βοήθεια της καρδιάς!!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Ταρούλα]

[Ellaki]

[Giotoula]

[Δωρουλα]

Βασω!!

[Ελενίτσα]

[Ελενα Κ.]

Η φιλαυτία δεν αφορά παρά μια εγωιστική αγάπη που τρέφουμε για τον εαυτό μας, όταν ο νους μας έχει βρει άλλους δρόμους να έρχεται σε επαφή μαζί μας, μέσα από τα «πάθη» του στομαχιού…
Η Αγάπη για τον Εαυτό μας περιέχει και ένα σημείο της Ύπαρξής μας, που είναι άγνωστο στους περισσότερους ανθρώπους…Την Καρδιά! Και είναι η μόνη που χτυπά στον ρυθμό της Θείας Αγάπης που εκφράζεται στο Σύμπαν με Τάξη και Σκοπό!

ω ναι.... κι οταν πας να ξεμυτισεις και να βγαλεις το νου απο τη γνωστη του διαδρομη τοτε το στομαχι "καιγεται", η αλαζονεια ξεσηκωνεται, ο εγωισμος δεν θελει να ξεβολευτει..... ομως οταν εχεις ακουσει εστω και μια φορα την καρδια σου να χτυπαει στο ρυθμο του Ανθρωπου, στο ρυθμο του Θεου... δεν μπορεις να κατσεις και να κοιτας για αλλη μια φορα τα συντριμια της... δινεις μαχη.... κι αν καταφερεις να δεις το Φως της, εκει μεσα στο αστερι σου, μεσα στη Σιωπη με Ταπεινοτητα, και μετρησεις τους χτυπους της σαν παιδι..... ω... τοτε την Ακους μεχρι τα βαθη της Ψυχης Σου

Μόνο ένας Ολόκληρος Άνθρωπος φυλάει μέσα του με αυθεντικότητα το κομμάτι της Θειας Έμπνευσης που εκφράζεται στην Ζωή μέσα από τον ενθουσιασμό, την αμφισβήτηση, το ρίσκο και την ανεμελιά της απλότητας…
Αυτό που του δίνει φτερά να δημιουργήσει Αγάπη στο Σύμπαν του, είναι το ίδιο που θα τον ανυψώσει στην ίδια την Τέχνη της Ζωής…

Σ' Ευχαριστω Ανθρωπε

[konstantinos s.]

Αν δεν ξέρεις πως είναι η Αγάπη, λογικό είναι να κάνεις σκέψεις και να βγάζεις συμπεράσματα για το πώς είναι….ή πως θα όφειλε να είναι…
Σκέψεις που αν δεν περάσουν από την Καρδιά, θα εκφραστούν από το στομάχι…και η θα «χωνευτούν» ή θα τείνουν προς «εκδίκηση»…