ΤΑ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

[Annoula]

Αλεξιάκι

[ALEXOULA]

Κεράσι: Όσα δεν ξέρατε για την τροφή φάρμακο


Χαρίζουν στον οργανισμό μας ποικιλία θρεπτικών συστατικών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων, ενώ παράλληλα ένα κεράσι έχει μόνο 4 θερμίδες.

Γνωρίζατε ότι για να έχετε «χειλάκι πετροκέρασο» πρέπει να τιμάτε το συγκεκριμένο φρούτο; Περιέχουν μεταλλικά άλατα, φυτικές ίνες και ελαγικό οξύ. Επιπλέον είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνη Α, βιταμίνη C, βιταμίνη B, σε κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό. Πολλές όμως έρευνες έχουν δείξει ότι η πρόσληψη επαρκών ποσοτήτων φυτοστερολών, την οποία περιέχουν τα κεράσια σε αφθονία οδηγεί στη μείωση των επιπέδων ολικής χοληστερόλης στο αίμα..

Ασπίδα κατά των λοιμώξεων

Οι ερευνητές ανακάλυψαν πρόσφατα πως ο χυμός τους αποτελεί ένα ισχυρό αντιβακτηριακό παράγοντα ενάντια στην τερηδόνα των δοντιών.

Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι ο χυμός κερασιών καταστέλλει κατά 89% τη δραστηριότητα των ενζύμων εκείνων που οδηγούν στο σχηματισμό πλάκας, δηλαδή, το αρχικό σύμπτωμα της τερηδόνας.

Κεράσι, ο εχθρός της κόπωσης

Φάτε τα κερασάκια σας και το μυαλό σας θα στροφάρει πιο γρήγορα. Μειώνουν αισθητά την πνευματική κόπωση, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τους μαθητές σε περιόδους εξετάσεων, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, όπου υπάρχουν σε αφθονία. Είναι ό,τι πρέπει για τους αθλητές, γιατί λόγω της τέφρας των μεταλλικών αλάτων που περιέχουν, αυξάνουν τα αλκαλικά αποθέματα του οργανισμού.

Αναιμία τέλος!

Έχουν υψηλή περιεκτικότητά σε σίδηρο και προάγουν την αιμοποίηση. Ταυτόχρονα, δρουν αποτοξινωτικά και ευνοούν την καλή λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος, ενώ είναι διουρητικά και χωνευτικά.

Ο καλύτερος φίλος του εντέρου

Τα κεράσια περιέχουν μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία και δρουν, ανακουφιστικά, σε ρευματικούς πόνους και την ουρική αρθρίτιδα.

Προφυλάσσουν από τον καρκίνο

Ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό τους είναι πως είναι ιδιαίτερα πλούσια σε κάποιες φυτικές χημικές ουσίες που ονομάζονται ανθοκυανίνες οι οποίες τους δίνουν και το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Οι ανθοκυανίδων εξουδετερώνουν τις καρκινογόνες ουσίες και τα κεράσια βοηθούν και στην πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη.

Η ιστορία των κερασιών

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι τα κεράσια προερχόταν από τη Μικρά Ασία και πιο συγκεκριμένα από την πόλη της Κερασούντας –εξ ου και το όνομα τους. Ο Ρωμαίος στρατηγός Λούκουλος τα ανακάλυψε και τα έφερε στην Ιταλία και από εκεί βρήκαν το δρόμο τους στο πιάτο μας!

Δήμητρα Μποφυλάτου - http://www.clickatlife.gr" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ταρούλα]

[Βικούλα]

Ευχαριστούμε Αλεξιάκι

[Μάνος]

Χρήσιμες οι πληροφορίες αυτές!
Ευχαριστούμε πολύ Αλεξάκι!!!

[Ellaki]

[Δωρουλα]

αχ! κερασάκια νόστιμα και τραγανά!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ευχαριστούμε

[ALEXOULA]

Βρώμη και Πίτουρο Βρώμης: Διατροφική Αξία



Τον τελευταίο καιρό γίνεται πολύ κουβέντα για τη βρώμη και το πίτουρο της βρώμης, το “φλούδι” με λίγα λόγια που περιβάλει τον καρπό.

Βοτανική ταξινόμιση

Η βρώμη ανήκει στη φυλή Aveneae και ειδικότερα στο γένος Αvena. Aπ’ όλα τα είδη, σήμερα, καλλιεργείται κυρίως το Αvena Sativa και το Avena Byzantina (κόκκινη ή Βυζαντινή βρώμη).

Προέλευση και εξέλιξη

Η ήμερη βρώσιμη βρώμη A. Sativa, κατά τον Coffman 1946, προέρχεται από φυσική μετάλλαξη της Α. Byzantina.

Η περιοχή προέλευσης της βρώμης εντοπίζεται στη Μ. Ασία (Malzew, 1930) απ’ όπου εξαπλώθηκε προς τη Δύση και στις Δυτικές παρυφές της Ευρώπης γύρω στο 1500 π.Χ. Σπόροι της Α.Sativa έχουν βρεθεί σε λιμναίους οικισμούς της Κ. Ευρώπης και διάφορα είδη βρώμης στη Ν. Αγγλία, που χρονολογούνται από την εποχή του σιδήρου. Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς (Θεόφραστος, Διοσκουρίδης, Γαληνός, Βεργίλιος, Πλίνιος, κ.ά.) ασχολήθηκαν με τη βρώμη σαν φαρμακευτικό φυτό και από βοτανικό ενδιαφέρον.

Οι μαρτυρίες του Πλίνιου δείχνουν oτι η καλλιέργεια της βρώμης για ανθρώπινη διατροφή, πρέπει να ξεκίνησε από Γερμανικές φυλές λίγο πριν τον α’ αιώνα μ.Χ. Γύρω στην ίδια εποχή φαίνεται να εξαπλώθηκε η καλλιέργεια στις περιοχές της λεκάνης της Μεσογείου και στην Αφρική (Αιθιοπία). Η καλλιέργεια της βρώμης ξεκίνησε στην Αγγλία λίγο πριν τον 7 αιώνα μ.Χ., ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι την ίδια περίπου περίοδο καλλιεργείται στη Ρωσσία και την Κίνα. Στις ανατολικές Πολιτείες των Η.Π.Α. καλλιεργήθηκε από τους Ευρωπαίους κατοίκους, στο τέλος δε του 16 ου αιώνα και περίπου την ίδια εποχή και από τους Καναδούς. Η καλλιέργεια έφθασε προς τα δυτικά της Αμερικής και επεκτάθηκε στη ζώνη του αραβοσίτου μέχρι το 1850.

Χημική σύσταση του καρπού της βρώμης, με και χωρίς περιβλήματα (κατά Brownlee και Gunderson, 1938).

Υγρασία Πρωτεΐνες Λίπη Υδατάνθρακες Ιν. ουσίες Τέφρα

Με περιβλήματα 10,1 12,2 4,3 57,8 12,1 3,5

Χωρίς περιβλήματα 8,7 16,0 5,6 66,7 1,2 1,9

Τα περιβλήματα αποτελούνται κατά 31% περίπου από ινώδεις ουσίες και αποτελούν το 20-35 % του βάρους του σπόρου.

Οι πρωτεΐνες αποτελούν το 85% των αζωτούχων ουσιών του καρπού και έχουν χαμηλά ποσοστά μεθειονίνης, τρυπτοφάνης και ιστιδίνης. Αντίθετα η περιεκτικότητα σε λυσίνη είναι μεγαλύτερη από άλλα δημητριακά (3,3-3,6 %). Οι πρωτεΐνες δεν σχηματίζουν γλουτένη και έτσι το αλεύρι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αρτοποιία αυτούσιο.

Τα λίπη βρίσκονται κυρίως στο έμβρυο και στο ενδοσπέρμιο σε υψηλότερα ποσοστά από άλλα δημητριακά και αποτελούνται κυρίως από παλμιτικό, α- και β-λινολεϊκό και ελαϊκό οξύ.

Οι υδατάνθρακες με κύριο συστατικό το άμυλο, είναι το κύριο συστατικό του εμβρύου, ενώ σε χαμηλά ποσοστά βίσκονται τα ζάκχαρα. Άλλοι υδατάνθρακες, όπως οι πεντοζάνες, βρίσκονται στα περικάρπια, απ’ όπου παράγονται βιομηχανικά ουσίες όπως φουρφουράλη, αραβάνη, ξυλάνη και κυρίως αντισηπτικά.

Οι ινώδεις ουσίες είναι κυρίως λιγνίνη, κυτταρίνη και ημικυτταρίνες.

Η τέφρα αποτελείται κυρίως από : φώσφορο: 0,34-0,43 %, κάλιο:0,40-0,57 %, θείο: ο,19 %, μαγνήσιο: 0,16-0,18 %, ασβέστιο: 0,043-0,12 % και από ιχνοστοιχεία: σίδηρος: 0,0051-0,0080 % και μαγγάνιο: 0,0030-0,0096

Η περιεκτικότητα σε βιταμίνες mg/100 gr νωπού καρπού (από Western και Graham 1961) είναι: θειαμίνη: 0,35-0,93, ριβολαβίνη: 0,13-0,16, πυριδοξίνη: 0,18-0,25, Β12: 0,0003, βιοτίνη: 0,02, νιασίνη: 0,89-1,53, χολίνη: 94-114, παντοθενικό οξύ: 0,79-1,60, φυλλικό οξύ : 0,02-0,04, τοκοφερόλες: 0,8-2,1, π-αμινοβενζοϊκό οξύ: 0,05

Ο καρπός της βρώμης υστερεί σε άμυλο και υπερτερεί σε λίπος, μέταλλα και ιχνοστοιχεία σε σχέση με τα άλλα δημητριακά.

Τρόπος επεξεργασίας

Μετά τη συλλογή των σπόρων της βρώμης

α΄ακολουθεί μια προκαταρκτική επεξεργασία (oat milling),στη διάρκεια της οποίας οι σπόροι καθαρίζονται και απομακρύνονται άλλοι σπόροι ή ξένες ύλες

β΄στη συνέχεια οδηγούνται για ξήρανση ώστε η υγρασία να φθάσει από 11-13 βαθμούς στους 7-8.5. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να αφαιρεθούν τα λεπυρίδια, τα πίτουρα δηλαδή της βρώμης, ευκολότερα.

γ΄κατόπιν οι σπόροι μεταφέρονται σε ειδικούς κυλίνδρους και αφαιρούνται τα λεπυρίδια. Η διαδικασία είναι μηχανική και δεν χρησιμοποιούνται χημικές ή άλλες θερμικές τεχνικές.

δ΄στους αποφλοιωμένους καρπούς (groats) ακολουθεί η τυπική διαδικασία της απομάκρυνσης και αδρανοποίησης ουσιών από το περικάρπιο, η κοκκοποίηση του καρπού της βρώμης ή η δημιουργία νιφάδων.

Ιδιότητες της βρώμης στη διατροφή.

Περιέχει περισσότερο “καλό¨ λίπος από άλλα δημητριακά, το σύμπλεγμα των βιταμινών Β (Mickeith 2007) επίσης τονώνει το νευρικό σύστημα και δυναμώνει τα οστά.

Προστατεύει την καρδιά και τους πνεύμονες (Wrgith 2008, Costain 2001).

Tο πλιγούρι της βρώμης περιέχει διοξείδιο του πυριτίου, που είναι διουρητικό.

Δημιουργώντας μια ασπίδα προστασίας στο έντερο, δεσμεύει τα χολικά οξέα και δεν επιτρέπει την απορρόφηση τους, έτσι βελτιώνει τη λειτουργία των εντέρων και εμποδίζει την ανάπτυξη εκκολπωμάτων, αιμοροΐδων και πιθανόν να έχει – σύμφωνα με τελευταίες έρευνες- αντικαρκινική δράση.

Με τη β-γλυκάνη που περιέχει, ενισχύει τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος απέναντι στους ιούς και τα παράσιτα.

Με τη β-γλυκάνη επίσης ελέγχεται ο γλυκαιμικός δείκτης και περιορίζεται η έκκριση της ινσουλίνης.

Με τις πολυφαινόλες που περιέχει, έχει αντιοξειδωτική δράση.

Είναι αντιφλεγμονώδης και αντιαλλεργική, γι αυτόν το λόγο συστήνεται από τους γαστρεντερολόγους στην αντιμετώπιση των συπτωμάτων του στομαχικού έλκους.

Με τις φυτικές ίνες που περιέχει και με την παρουσία της β- γλυκάνης βοηθάει στην αντιμετώπιση της χοληστερίνης .

Δεν ανιχνεύεται γλουτένη, σαν απόδειξη δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αρτοποιία μόνη της, παρ’ όλ’ αυτά είναι σαφώς στη κρίση του καθένα που έχει δυσανεξεία στη γλουτένη (κοιλιοκάκη), το αν θα τη συμπεριλάβει στην τροφή του.

Με τις ίνες που περιέχει, βοηθά στη καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας και τον έλεγχο του βάρους.

Οι νιφάδες της βρώμης καθώς και το πίτουρο ή το πλιγούρι, μπορούν να καταναλωθούν ωμά, οπότε τα ωφέλιμα συστατικά της, παραμένουν σε πολύ καλή ποσότητα.

Ειδικότερα για τα λεπυρίδια (πίτουρο βρώμης).

Τα τελευταία χρόνια με την διαπίστωση των ωφελειών των ινών στη διατροφή, έχει δοθεί ιδιαίτερη σημασία στο πίτουρο της βρώμης το οποίο είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, πρωτεΐνες και αντιοξειδωτικά.

To πίτουρο της βρώμης όπως είναι φυσικό αποτελείται κυρίως από φυτικές ίνες -διαλυτές και αδιάλυτες- σε αναλογία μάλιστα σχεδόν 50/50, πράγμα που κάνει τη βρώμη το πρώτο δημητριακό σε περιεκτικότητα αδιάλυτων ινών, ισότιμη ποσότητα με τα μήλα και άλλα φρούτα και λαχανικά. Οι αδιάλυτες ίνες καθαρίζουν το έντερο παίζοντας το ρόλο της σκούπας, ενώ οι διαλυτές ίνες έχουν το χαρακτηριστικό να μπορούν να απορροφούν υγρασία στο 20πλάσιο του μεγέθους τους. Έτσι δημιουργούν την αίσθηση του κορεσμού και μειώνουν το αίσθημα της πείνας.

Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες, έχουν την ικανότητα να διασπώνται, να ενώνονται και να παρασύρουν έξω από τον οργανισμό βλαβερές ουσίες, όπως μόρια λίπους, σάκχαρα και τοξίνες.

Καταπραΰνουν και ελέγχουν τη δυσκοιλιότητα .

Δεσμεύουν καρκινογόνες ουσίες και παρασύρουν τη χοληστερόλη.

Η κατανάλωσή τους πρέπει να είναι γύρω στα 2-3 κουτάλια ημερησίως, για να μην παρασυρθούν μαζί με τις επιζήμιες ουσίες και συστατικά ωφέλιμα όπως: μαγνήσιο, ασβέστιο και άλλα μέταλλα.

πηγές

Ευρωπαϊκό συμβούλιο για τα τρόφιμα.
Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων – Ανδρέα Καραμάνου καθ. της Γεωργίας στη Γεωπονική σχολή Αθηνών.

greenchef.gr

[ALEXOULA]

Καρπούζι για την καρδιά, τον καρκίνο, τη δίαιτα και τη λίμπιντο


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D.

Το καρπούζι, Citrullus lanatus, όπως είναι η επίσημη ονομασία του, ανήκει στην οικογένεια των βοτάνων Curcurbitaceae και είναι “ξαδέρφια” με το αγγούρι και την κολοκύθα. Υπάρχει από το 2.500 π.Χ και πράγματι αποτελείται από 92% νερό. Γι’αυτό άλλωστε και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι εκτός από το να το καταναλώνουν σαν φρούτο, το μετέφεραν μαζί τους σε ναυτικές και άλλες αποστολές σαν αποθήκη νερού.

Τον 10ο αιώνα μ.Χ. καλλιεργείται στην Κίνα και τον 13ο αιώνα διαδίδεται στην Ευρώπη μέσω των Αράβων. Η ελληνική λέξη του φρούτου είναι “υδροπέπων” (αντίστοιχα στην αγγλική γλώσσα “watermelon”) και η λέξη “καρπούζι” προέρχεται από την αντίστοιχη τουρκική “karpuz”. ΄Εχει επικρατήσει η εντύπωση ότι το καρπούζι είναι σκέτο νεράκι, πρόκειται φυσικά για μια άποψη που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ο χυμός του καρπουζιού είναι πλούσιος σε ζάχαρα και άλλα θρεπτικά συστατικά. Η περιεκτικότητα του χυμού στα διάφορα στοιχεία επηρεάζεται από την ποικιλία τις καλλιεργητικές συνθήκες και βασικά από το βαθμό ωρίμασης. 

Από μελέτες που έγιναν στο Εργαστήριό μας βρέθηκε ότι ο χυμός του καρπουζιού περιέχει ζάχαρα από 5% έως 8%. Αυτό σημαίνει ότι έχει λίγες θερμίδες. Στο εργαστήριο υπολογίσαμε ότι ένα κιλό καρπούζι περιέχει 100-200 μόνο θερμίδες. Το καρπούζι δεν παχαίνει, δυναμώνει και ομορφαίνει.

Το καρπούζι περιέχει τις απαραίτητες βιταμίνες και ανόργανα συστατικά, συμπεριλαμβανομένων βιταμίνη C, Α, Β1, Β6, το μαγνήσιο, β-καροτένιο, κάλιο και διαλυτές φυτικές ίνες. Το 90% αποτελείται από νερό και 5% σε φρουκτόζη. Περιέχει υψηλή περιεκτικότητα σε λυκοπένιο και γλουταθειόνη, ισχυρές αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ουσίες. Είναι φυσικό διουρητικό, το οποίο προάγει την απώλεια βάρους και συμβάλλει στη νεφρική λειτουργία.

Περιέχει πλήθος ευεργετικών για την υγεία μας συστατικών, πολλά από τα οποία ίσως δεν γνωρίζουμε.

Μάθετε λοιπόν ότι:

1. 100 γρ. καρπούζι έχουν 30 θερμίδες, 7,6 γρ. υδατάνθρακες και 94 γρ. νερό.

2. Ο χυμός του καρπουζιού περιέχει ζάχαρα από 5% έως 8%. Αυτό σημαίνει ότι έχει λίγες θερμίδες. Εχει υπολογιστεί ότι ένα κιλό καρπούζι περιέχει 100-200 μόνο θερμίδες. Το καρπούζι δεν παχαίνει, δυναμώνει και ομορφαίνει.

3. Περιέχει ασκορβικό οξύ (Βιταμίνη C) 8-9mg%. Η βιταμίνη C, δρα προστατευτικά κατά της γήρανσης.

4. Το καρπούζι είναι εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών καθώς περιέχει βιταμίνη C, β-καροτένιο αλλά και βιοτίνη, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του οργανισμού από διάφορους τύπους καρκίνου.

5. Περιέχει β-καροτένιο που είναι προβιταμίνη της βιταμίνης Α, 230 μικρογρ. Η βιταμίνη Α,μας προστατεύει από τις μολύνσεις και ενδυναμώνει την όραση.
 H βιταμίνη Α, είναι σημαντική για καλύτερη όραση και για αποτελεσματικότερη άμυνα σε μολύνσεις καθώς ενδυναμώνει τα λεμφοκύτταρα του οργανισμού.

6. Περιέχει επίσης βιταμίνη Β6 (0,14mg) , η οποία συμβάλλει στην σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου καθώς συντελεί στην καλύτερη πνευματική και ψυχολογική υγεία. Συμβάλει στη σύνθεση σεροτονίνης, ντοπαμίνης, μελατονίνης

7. Περιέχει το αμινοξύ citrolline, που στον οργανισμό μας μετατρέπεται σε ένα βασικό αμινοξύ, την αργινίνη, που συμβάλλει σημαντικά στη σωστή λειτουργία του καρδιαγγειακού μας συστήματος.
 Συμβάλλει, μέσω του αμινοξέος citrolline που εμπεριέχει, στις εύρυθμες καρδιαγγειακές και ανοσολογικές λειτουργίες. Η σχέση κιτρουλίνη-αργινίνη, βοηθά την υγεία της καρδιάς, του ανοσοποιητικού συστήματος και μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο για όσους πάσχουν από παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2. Επίσης είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να χαλαρώσει τα αιμοφόρα αγγεία, όπως κάνει και το Viagra, χωρίς όμως να έχει ανεπιθύμητες ενέργειες. Η αργινίνη βοηθά επίσης τον κύκλο της ουρίας από την απομάκρυνση της αμμωνίας και άλλων τοξικών ενώσεων από το σώμα μας.

8. Περιέχει λυκοπένιο, μια ουσία με έντονη αντιοξειδωτική δράση, και κάλιο, που συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης έχοντας παράλληλα διουρητική δράση.
 Αξίζει να σημειωθεί ότι το λυκοπένιο, δηλαδή η χρωστική ουσία στην οποία οφείλεται το κόκκινο χρώμα ορισμένων φρούτων και λαχανικών (π. χ. τομάτας, καρπουζιού), που περιέχεται στο καρπούζι είναι περισσότερο διαθέσιμο για τον ανθρώπινο οργανισμό συγκριτικά με το αντίστοιχο που περιέχεται στην τομάτα. Επίσης, το καρπούζι προσφέρει το λυκοπένιο όταν καταναλώνεται ωμό, σε αντίθεση με την τομάτα, η οποία απελευθερώνει καλύτερα τη συγκεκριμένη ουσία όταν μαγειρευτεί. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό βεβαίως με τις αποδεδειγμένες ευεργετικές δράσεις του λυκοπενίου στο καρδιαγγειακό σύστημα, στην πρόληψη διαφόρων μορφών καρκίνου και στην άνοση λειτουργία του οργανισμού εξαιτίας της ισχυρής αντιοξειδωτικής του δράσης, καθιστά το καρπούζι ως μια επιπρόσθετη εναλλακτική πηγή υγείας και πρόληψης. To λυκοπένιο, θεωρείται ότι έχει αντικαρκινική δράση. Το λυκοπένιο εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια του κυτταρικού μεταβολισμού. Η δράση του γίνεται αισθητή κυρίως σε περιστατικά ενάντια στον κίνδυνο του καρκίνου του προστάτη, παρουσιάζοντας, συγχρόνως, ευεργετικές δράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα.

9. Οι φυτικές ίνες που περιέχει βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου. Είναι πολύ καλή πηγή φυτικών ινών, οι οποίες βοηθούν την κινητικότητα του εντέρου, ενώ συμβάλλουν στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, κυρίως του ορθού. Οι πλούσιες φυτικές ίνες του το καθιστούν σχεδόν απαγορευτικό για τους πάσχοντες από το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου.

10. Ο χυμός του προκαλεί έντονη διούρηση καθαρίζοντας το αίμα και τα νεφρά

Αν είστε διαβητικός, δεν είναι μόνο τα καρπούζια ασφαλή για κατανάλωση, αλλά πρέπει να τα απολαύσετε ως μέρος μιας υγιεινής, ισορροπημένης διατροφής.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Αμερική αποδείχθηκε ότι το παγωμένο καρπούζι, ακόμα κι αν προσφέρει μια ευχάριστη πηγή δροσιάς, είναι κατά πολύ λιγότερο θρεπτικό από το αντίστοιχο που καταναλώνεται σε θερμοκρασία δωματίου. Συγκεκριμένα, διάφορες ποικιλίες καρπουζιού αποθηκεύτηκαν για δύο εβδομάδες σε θερμοκρασίες 21, 13 και 5 oC. Μετά από εξέταση των θρεπτικών συστατικών τους, αποδείχθηκε ότι αυτά που συντηρήθηκαν στους 21 oC περιείχαν 40% περισσότερο λυκοπένιο και 140% επιπλέον β-καροτένιο, το οποίο ο οργανισμός μετατρέπει σε βιταμίνη Α. Από το γεγονός αυτό φαίνεται ότι τα καρπούζια συνεχίζουν να παράγουν θρεπτικές ουσίες ακόμα και μετά τη συλλογή τους και ότι η ψύξη επιβραδύνει αυτή τη διαδικασία. Σημειώνεται, επίσης, ότι η διάρκεια ζωής του φρούτου κυμαίνεται μεταξύ 14 και 21 ημερών σε θερμοκρασία 13 oC, ενώ η αντίστοιχη στο ψυγείο είναι κατά πολύ μικρότερη.


Τρεις πρακτικές συμβουλές για την σωστή επιλογή του:
1.Το καρπούζι πρέπει να έχει συμμετρικό σχήμα χωρίς κοψίματα ή χτυπήματα και ικανοποιητικό βάρος μιας και αποτελείται από πολύ νερό
2. Πάνω στο καρπούζι πρέπει να υπάρχει ένα σημείο κίτρινο, σε αυτό το σημείο ακουμπούσε το καρπούζι στο έδαφος και ωρίμαζε με τον ήλιο
3. Χτυπάμε ελαφρά το καρπούζι περίπου στη μέση, αν το καρπούζι κάνει έναν “κούφιο” ήχο τότε είναι καλής ποιότητας

Μετά την αγορά του αν επιθυμείτε να το κόψετε αμέσως καλό είναι να τοποθετηθεί στο ψυγείο σκεπασμένο με μεμβράνη συντήρησης τροφίμων και όχι τεμαχισμένο γιατί αφυδατώνεται και αλλοιώνεται η γεύση του.

medlabgr.blogspot.com

[Fotinoula]

Αλεξιάκι

και σχετικά με την υπερκατανάλωση παυσίπονων και τον πόνο, που αναφέραμε στο Θεραπεία


ΒΟΤΑΝΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ



Την ιδιότητα να δρουν σαν παυσίπονα έχουν ορισμένα βότανα που συχνά υπάρχουν στην κουζίνα του καθενός. Η κατανάλωση τους μπορεί να βοηθήσει όσους έχουν ενοχλήσεις και πόνους σε διάφορα μέλη του σώματος, ενώ ταυτόχρονα βοηθούν και στη φυσική ενίσχυση του οργανισμού.

Φυσικά, καλό είναι πριν τα χρησιμοποιήσουμε να συμβουλευτούμε κάποιον παθολόγο ώστε να αποφύγουμε δυσμενείς αλληλεπιδράσεις που μπορεί τυχόν να έχουν με άλλες ουσίες που παίρνουμε.

Δείτε ορισμένα από τα πιο συνηθισμένα βότανα που δρουν σαν παυσίπονα, ποιους πόνους και ενοχλήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν και πώς μπορούμε να τα καταναλώσουμε:

-Τζίντζερ.
Είναι φυσικό αντιφλεγμονώδες, και έχει χρησιμοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια από τους Κινέζους για τη θεραπεία του πόνου. Βοηθάει στην ανακούφιση της ναυτίας, του πονοκεφάλου, της αρθρίτιδας και του πόνου των μυών, ενώ τις μέρες που έχει πολύ κρύο μπορεί να βοηθήσει και στην καλή κυκλοφορία του αίματος.

Το τζίντζερ μπορεί να συνδυαστεί με τα λαχανικά, τα γλυκά ακόμη και με το τσάι. Μπορείτε επίσης να φτιάξετε μία κομπρέσα από τζίντζερ. Τρίψτε τη ρίζα του, τοποθετήστε την σε ζεστό νερό για 30 δευτερόλεπτα, αφήστε την να κρυώσει και βάλτε την για είκοσι λεπτά στην πληγείσα περιοχή.

-Βαλεριάνα.
Είναι το φυτικό ηρεμιστικό. Έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και αιώνες για την σωστή ρύθμιση του νευρικού συστήματος. Είναι ιδανική για την αϋπνία, την ένταση, την οξυθυμία, την πίεση και την ανησυχία. Δοκιμάστε ένα τσάι με βαλεριάνα και θα νιώσετε αμέσως μία ανακούφιση.

-Τουρμερίκ - κουρκουμάς.
Μία νέα έρευνα έδειξε ότι έχει αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές ιδιότητες και βοηθάει στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Ανακουφίζει επίσης από πόνους που προέρχονται από μώλωπες και από φλεγμονές. Η θεραπευτική του δύναμη προέρχεται από το συστατικό του που δεν είναι άλλο από την κουρκουμίνη η οποία χαμηλώνει τα επίπεδα δύο ενζύμων που ευθύνονται για τις φλεγμονές και τις θρομβώσεις. Αντί για αλάτι και πιπέρι, χρησιμοποιήστε τουρμερίκ στα φαγητά σας!

-Φυτικό λάδι.
Αποτελείται από έλαια καμφοράς, μέντας, ευκαλύπτου , μάραθου, και μπορείτε να το αλείψετε στο πρόσωπό σας κάνοντας απαλά μασάζ με κυκλικές κινήσεις. Λίγα λεπτά αργότερα θα ανακουφιστείτε από τους πονοκεφάλους. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός σας για την ανακούφιση από μικρούς ή μεγάλους πόνους.

-Λευκός φλοιός ιτιάς.
Είναι αντιφλεγμονώδες και ανακουφίζει από πόνους στις αρθρώσεις. Οι αναλγητικές ιδιότητες του προέρχονται από την σαλικίνη. Είναι η ίδια ουσία που βρίσκεται και στην ασπιρίνη. Όσα άτομα όμως είναι αλλεργικά στην ασπιρίνη δεν θα πρέπει να το χρησιμοποιούν.

Πηγή: newsbeast
http://www.organiclife.gr/el/health/1064-herbs.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ταρούλα]

Ευχαριστούμε

[ALEXOULA]

Φωτεινούλι μου

[Βικούλα]

Ευχαριστούμε κοριτσια

[Ellaki]