Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΑΥΤΟΣ

[Vasoula]

ε, ναι βρε Δημητράκη, τι κάνουμε εδώ μέσα?

[Madraoulas]

Τα όρια μου όμως είναι να μπορώ να Είμαι ο Εαυτός μου...χωρίς υποκρισία!
Και εκεί μπορώ να γίνω απεριόριστος...

Το να το αναγνωρίσω αυτό το "απεριόριστος" σημαίνει ότι έχω αναγνωρίσει και που περιορίζομαι...

Αν πχ. περιορίζομαι σε μια σχέση, θα περιορίζομαι και όταν δεν έχω σχέση...Δεν αλλάζει η μία κατάσταση με την άλλη...
Αυτός ο περιορισμός δεν είναι εμφανής όμως...Στους μεν εμφανίζεται από τον σύντροφο τους, στους δε από την έλλειψή του...
Ετσι θα κάνω κάποιες ενέργειες αν ανήκω στην πρώτη κατηγορία (να αλλάξω τον σύντροφο ή και να τον χωρίσω) και θα κάνω κάποιες ενέργεις αν ανήκω στην δεύτερη κατηγορία (να κάνω κάποιες αβαρίες για να βρω έναν σύντροφο)

Και εδώ...που βρίσκεται ο Εαυτός μου? Που είναι τα όριά μου, μέσα σε έναν περιορισμό? πουθενά...Οπότε τι να διευρύνω και πως, που ούτε καν να τα θέσω δεν μπορώ...Να οριοθετήσω τον Εαυτό μου μπορώ? ΄Οχι βέβαια, γιατί και στην μία και στην άλλη κατάσταση είμαι αδύναμος μέσα στον περιορισμό μου...

...το πιασα ;)

[Vasoula]

[eirini]

το θέμα είναι να συναισθάνεσαι τους άλλους μαζί με το να τους αγαπάς...

συνήθως οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τους άλλους, ακόμα κι αν δείχνουν πως ενδιαφέρονται και τους αγαπούν...

Το "εγώ" είναι πολυ δυνατά χτισμένο και δεν έχει κανένα ενδιαφέρον πέρα από τον μικρό εαυτό του...

Πρώτα θέλεις να καλύψεις τις ανάγκες του και μετά, αν σου μείνει χρόνος και διάθεση, τότε θα στραφείς και στους άλλους με αγάπη και ενδιαφέρον...

Γι' αυτό οι σχέσεις είναι δύσκολες...Στην ουσία σε μια σχέση φαίνεται ότι ο ένας υποχωρεί...Μα δεν είναι από αγάπη, αλλά από ανάγκη να καλύψει αυτό το "εγώ" του...

Το ίδιο κάνουμε και με τον Εαυτό μας...Ακριβώς το ίδιο!

[Βικούλα]

[Μάνος]

Τα όρια μου όμως είναι να μπορώ να Είμαι ο Εαυτός μου...χωρίς υποκρισία!
Και εκεί μπορώ να γίνω απεριόριστος...

Το να το αναγνωρίσω αυτό το "απεριόριστος" σημαίνει ότι έχω αναγνωρίσει και που περιορίζομαι...

:confusion-shrug: Εγκεφαλικό!!!

Στο να είμαι ο εαυτός μου μπορώ να είμαι απεριόριστος. Σωστά;
Άρα το απεριόριστος εμπεριέχει περιορισμούς... Άρα έχει όρια, κατα συνέπεια δεν είναι και τόσο απεριόριστο εν τέλει...
Δεν καταλαβαίνω Βασούλα...
Είναι σε σύγχιση μέσα στο μυαλό μου ο περιορισμός και το όριο. Ο περιορισμός δεν προκύπτει μέσα από το όριο; Περιορίζεται κάποιος γιατί κάποιος άλλος του έχει θέσει όρια υποθέτω. Ακόμα και ο ίδιος του ο εαυτός (ασυνείδητα) υποψιάζομαι... ...Και πάλι όμως το χέρι μου στην φωτιά δεν το βάζω!

Διάβασα το παράδειγμα που ανφέρεις για τον περιορισμένο άνθρωπο ο οποίος θα νιώθει περιορισμό με ή χωρίς τη σχέση αυτή. Στη μια περίπτωση θα του φταίει η σχέση και στην άλλη περίπτωση το γεγονός ότι δεν έχει σχέση... Παρ' όλα αυτά εξακολουθώ να μην αντιλαμβάνομαι τι θέλεις να πεις. Προφάνως τα όρια είναι σε μια λεπτή γραμμή που όπως πολύ σωστά έγραψες για τους ερισσότερους είναι ίδια ο περιορισμός και το όριο... Επίσης από που προκύπτει ο περιορισμός και από που τα όρια; Φαντάζομαι είναι καλό να υπάρχουν στη ζωή μας...;

[Vasoula]

Μάνο μου αυτό πως προέκυψε?

Άρα το απεριόριστος εμπεριέχει περιορισμούς...

Εγώ είπα κάτι άλλο...

Να γνωρίζεις που σε φτάνουν τα όρια σου δεν είναι το ίδιο με το να μην γνωρίζεις τον περιορισμό σου.

Συνήθως όρια και περιορισμός είναι ίδια στο μυαλό μας…
Ενώ διαφέρουν όσο η ημέρα με την νύχτα…

Θα προσπαθήσω να σου το εξηγήσω...

Το "απεριόριστος" αφορά την Πνευματικότητά μας, την Ολότητά μας, την Δύναμη μας και την αυθεντικότητά μας.
Το "περιορισμένος" αφορά την συνείδησή μας, όταν υπάρχουν νοητικές και συναισθηματικές διαφοροποιήσεις μέσα της.
Δηλαδή, κάποιος σκέφτεται να κάνει αυτό, αλλά τελικά κάνει εκείνο που τον ωθεί ο προγραμματισμός του να κάνει. Αυτό εννοώ με το "περιορισμός"...

Γιατί θεωρείς ότι είναι καλό να υπάρχουν όρια στην ζωή μας?
Τα όρια μπαίνουν μόνο με τον φόβο και τον νόμο...
Αν δεν φοβόντουσαν οι άνθρωποι να μην φάνε πρόστιμο πχ. δεν θα σταματούσαν στο κόκκινο φανάρι...
Το πρόστιμο δηλαδή λειτουργεί σαν όριο και ο φόβος επίσης. Αλλά είναι όριο στην ασέβεια και στην αδιαφορία...
Ενώ κανονικά το κόκκινο φανάρι θα έπρεπε να ήταν απλά ένα μέσον, που θα έκανε λειτουργική την κίνηση στους δρόμους.

Θεωρείς ότι είναι καλό να μπαίνουν τέτοιου είδους όρια? Ο άνθρωπος είναι νοήμων, ενώ έτσι φαίνεται ότι είναι ανόητος και χρειάζεται όρια για να μην θέσει σε κίνδυνο τον Εαυτό του και τους άλλους...


Αν ο καθένας σεβόταν τον Εαυτό του και τον άλλον, δεν θα χρειαζόταν το πρόστιμο για να σταματήσει στο κόκκινο φανάρι...
Το όριο είναι μόνο από το Ήθος και τον Σεβασμό, σαν ποιότητες εσωτερικές και όχι εξωτερικές...
Τι νόημα έχει να σε σέβομαι απλά γιατί σε φοβάμαι?

Σαφώς για την μαζική δύναμη του πλήθους, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι χρειάζονται τα όρια.
Όμως εδώ συζητάμε για το πως μπορεί ο καθένας να θεραπεύσει την ανοησία του και μια θεραπεία ποτέ δεν μπορεί να γίνει μαζικά.

Να σκεφτείς, Μάνο μου, λίγο πιο διευρυμένα...
Όλα αυτά που συζητάμε εδώ, δεν αφορούν τον καθημερινό άνθρωπο, που ορίζεται από τους νόμους της κοινωνίας και την ηθική του, αλλά από εκείνον που θέλει να θεραπευτεί από τον εσωτερικό του διαχωρισμό και να γίνει περισσότερο Συνειδητός στον Εαυτό του.

Καταλαβαίνω πάντως το ότι δεν καταλαβαίνεις πολλά πράγματα...
Είναι απόλυτα Λογικό...

Οτιδήποτε άλλο το συζητάμε

[Μάνος]

Βάσούλα μου θα είμαι ειλικρινής:
Διάβασα με προσοχή πολλές φορές το κείμενο σου και το πρώτο και την απάντηση σου) αλλά χρειάζεται κι άλλες!!! Είναι φορές που νιώθω πως φοράω παρωπίδες οι οποίες εχούν γίνει ένα με το σώμα μου και όχι μόνο δεν αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα, αλλά δεν καταλαβαίνω και αυτά που διαβάζω...(!)

Ευχαριστώ Βάσω μου για την υπομονή σου! Σαφέστατα και ήσουν αρκετά επεξηγηματική στην απάντη σου! Απλώς νομίζω πως χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για να εγκληματστώ μέσα στο φόρουμ... Θα επιστρέψω στον περιορισμό και τα όρια αργότερα που θα είμαι πολύ πιο εξοικιωμένος, γιατί ακόμα μέσα μου δεν τα έχω διαχωρισει 100%...

Και πάλι ευχαριστώ!!!

[Μάνος]

Ποτέ μην κάνεις κάτι που δεν Θέλεις…Μα αν Θέλεις, να κάνεις τα πάντα γι’ αυτό!

...Επίσης ευχαριστώ γι' αυτό!!!!

[Vasoula]

Απλώς νομίζω πως χρειάζομαι περισσότερο χρόνο

ωωω ναι! το ξέρω Μάνο μου...
Ο χρόνος, σ' αυτήν την περίπτωση, είναι πάντα υπέρ μας!

[Ιωαννάκι]

Ποτέ μην κάνεις κάτι που δεν Θέλεις…Μα αν Θέλεις, να κάνεις τα πάντα γι’ αυτό!

[eirini]

[Βικούλα]

Ποτέ μην κάνεις κάτι που δεν Θέλεις…Μα αν Θέλεις, να κάνεις τα πάντα γι’ αυτό!

[elenaki]

Ποτέ μην κάνεις κάτι που δεν Θέλεις…Μα αν Θέλεις, να κάνεις τα πάντα γι’ αυτό!

[Maraki]

Βάσούλα μου θα είμαι ειλικρινής:
Διάβασα με προσοχή πολλές φορές το κείμενο σου και το πρώτο και την απάντηση σου) αλλά χρειάζεται κι άλλες!!! Είναι φορές που νιώθω πως φοράω παρωπίδες οι οποίες εχούν γίνει ένα με το σώμα μου και όχι μόνο δεν αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα, αλλά δεν καταλαβαίνω και αυτά που διαβάζω...(!)

Ευχαριστώ Βάσω μου για την υπομονή σου! Σαφέστατα και ήσουν αρκετά επεξηγηματική στην απάντη σου! Απλώς νομίζω πως χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για να εγκληματστώ μέσα στο φόρουμ... Θα επιστρέψω στον περιορισμό και τα όρια αργότερα που θα είμαι πολύ πιο εξοικιωμένος, γιατί ακόμα μέσα μου δεν τα έχω διαχωρισει 100%...

Και πάλι ευχαριστώ!!!

Mάνο μου σε νιώθω απόλυτα....
Ξέρεις, θυμήθηκα ενα φιλος μας που πριν χρονια ελεγε οτι διαβαζοντας τη Βασουλα πρεπει να εχουμε και ενα λεξικο διπλα μας που θα ονομαζεται "ΛεξικοΒασουλα"? Δεν θυμαμαι πως ακριβώς το ονόμαζε
Θα το δεις πως θα εξοικιωθεις λοιπον και εσύ όπως και ολοι μας, γιατι ακριβως απο αυτη την κατασταση ξεκινήσαμε