Παράκληση !!!

[Stefanos]

Που είσαι smokey ;
Γιατί δεν απαντάς ;

Είναι ο ΦΙΛΟΣ μου !!!
Είναι ο άνθρωπος που είναι δίπλα μου κάθε μέρα με την παρουσία του ή χωρίς.
Είναι ο άνθρωπος που με παίρνει και τον παίρνω αγκαλιά.
Είναι ο άνθρωπος που μου την λέει και του την λέω !!!
Είναι ο άνθρωπος που με βοηθάει στο μονοπάτι μου και ίσως έχω την τύχη να τον βοηθήσω και εγώ !!!
Αχίδι είναι και ο άνθρωπός σου !!!
Vasui είναι ο και μαθητής σου !!!
Ελισάβετ είναι και ο νταμούλης σου !!!
Είναι ο άνθρωπος !!!
Είναι η επιλογή μου !!!

Φαντάζομαι καταλαβαίνετε ότι το Smokey είναι ένα απλό προσωνυμιό !!!

Σε ευχαριστώ φίλε !!!

[Vasoula]

Smokey ήδη είσαι μέλος σε μια ομάδα...
Είσαι μέλος και σε δεύτερη ομάδα...
Είσαι μέλος και σε τρίτη ομάδα...
Και το καλό και με τι τρεις ομάδες είναι ότι είναι αληθινοί και δεν μας χαϊδεύουν τα αυτάκια, όπως κατάλαβες είμαι μέλος και εγώ. Πριν μερικές μέρες ξεκινήσαμε να ανήκουμε και σε τέταρτη ομάδα. Μάλλον αυτό είναι και μέρος της εργασίας μας. Ίσως έρθει και η πέμπτη αν μας αξίζει.
Το ερώτημα μου είναι απλό...
Πως θα καταφέρουμε να ανήκουμε και σε εμάς

Στεφανάκο, αυτό που έγραψες, από την αρχή με έκανε και ένιωσα ότι δεν θέλεις καμία ομάδα...Απλά είχα μια αμφιβολία για το αν μιλάς εσύ στον εαυτό σου...Αφού αυτό διευθετήθηκε, θα σου έλεγα να μην είσαι σε καμία ομάδα...
Γιατί διακρίνω, με όλο τον σεβασμό που έχω προς Εσένα, ότι κάτι μέσα σου αντιδρά σε οποιαδήποτε μορφή καθοδήγησης...

Το κυριότερο μέλημά σου είναι να βρεις τον Δάσκαλο μέσα σου και μέχρι ενός σημείου το κατανοώ και το επικροτώ κιόλας...

Το θέμα είναι να ετοιμαστείς όταν τον βρεις, για να ξέρεις τι θα τον κάνεις...

Ο Δάσκαλος δεν είναι επικριτικός, ούτε σε βάζει στην Αλήθεια...Δεν σου διδάσκει καμία Αλήθεια...Σου δειχνει τον τρόπο να την βρεις μόνος σου.

[Emmaki]

Είναι ο ΦΙΛΟΣ μου !!!
Είναι ο άνθρωπος που είναι δίπλα μου κάθε μέρα με την παρουσία του ή χωρίς.
Είναι ο άνθρωπος που με παίρνει και τον παίρνω αγκαλιά.
Είναι ο άνθρωπος που μου την λέει και του την λέω !!!
Είναι ο άνθρωπος που με βοηθάει στο μονοπάτι μου και ίσως έχω την τύχη να τον βοηθήσω και εγώ !!!
Αχίδι είναι και ο άνθρωπός σου !!!
Vasui είναι ο και μαθητής σου !!!
Ελισάβετ είναι και ο νταμούλης σου !!!
Είναι ο άνθρωπος !!!
Είναι η επιλογή μου !!!

Απο οσο γνωριζω... "smokey" αποκαλεις και τον Γιωργο....εχει καποια σχεση με αυτα που γραφεις????

[Vasoula]

ε πως δεν έχει...

αν δεν έβλεπε στον Γιώργο ένα μέρος του εαυτου του ο Στεφανάκος, ίσως να μην είχε το θάρρος να του πει

Το ερώτημα μου είναι απλό...
Πως θα καταφέρουμε να ανήκουμε και σε εμάς

και μάλιστα smokey μέρος...

[Stefanos]

Μάλλον δεν θα εκφράστηκα σωστά.
Δεν είπα ότι δε θέλω να ανήκω σε κάποια ομάδα.
Είπα ότι θέλω να καταφέρω να ανήκω και στον εαυτό μου.
Είναι από τα μαθήματα ζωής που μου δίνουν οι ομάδες που ανήκω.
Η αγκαλιά σας και η αγάπη σας με έκαναν να το δω.
Δεν θέλω να πετύχω τίποτα άλλο, παρά να μπορώ να δώσω απλόχερα ότι μου δίνετε.
Δεν θέλω άλλο να παίρνω μόνο από εσάς !!!
Συγνώμη αλλά θέλω και να σας δώσω.
Είναι ανάγκη μου, και απελπισμένα ψάχνω να βρω τι φταίει.
Η απάντηση είναι πάντα ίδια... ΕΓΏ ΕΓΩ ΕΓΩ

Τώρα η ντροπή με καταβάλει και θέλω να εξαφανιστώ και να μην ξαναγράψω ποτέ. πάλι αυτή η γαμημένη εύκολη λύση. Φυγή και φόβος. Αει στο καλό τους !!!

Πως γίνεται να λιώνω μπροστά σε έναν υπολογιστή;
Τι έχω κάνει;

Ναι ο Γιώργος είναι.
Τον γνώρισα στον πρώτο βαθμό και από τη Δεύτερη μέρα έβλεπα κάτι πολύ γνώριμο που δεν ήθελα να δω.
Έβλεπα στοιχεία του από εμένα. Τον Στεφανάκο με παραλλαγές.
Όταν τον βλέπω χαρούμενο είμαι και εγώ, όταν τον βλέπω λυπημένο είμαι και εγώ.
Δεν ξέρω αν αγάπη είναι η συναισθησία αλλά είναι από τα άτομα που θέλω να είναι ευτυχισμένος !!!
Όπως και εσύ Vasui μου, Αχίδι μου Αννούλα.
Κανένας δεν μπορεί να μου πάρει όσα ένιωσα από εσάς !!!
Vasui είσαι η μητέρα που δεν είχα και ήθελα.
Εσύ με πήρες την πρώτη αληθινή αγκαλιά άσχετα αν φοβήθηκα. Τη βίωσα και την βιώνω κάθε φορά που την έχω ανάγκη είτε είσαι εκεί είτε όχι... Μου χάρισες την αγάπη που πάλι με φόβισε
Έμμα είσαι η αδερφή, που ποτέ δεν είχα οι συμβουλές και η αγκαλιά σου το ωραίο βάλσαμο.
Αννούλα και εσύ είσαι κομμάτι μου, που πήρα. Εσύ με αγκάλιασες και με έμαθες να γελάω, πάλι τα σκάτωσα και εκεί.
Γιώργο εσύ είσαι κομμάτι μου!!! και δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω για εμένα.
Για εμένα είστε και θα είστε η οικογένεια που πάντα ήθελα και ποτέ δεν είχα.

Ευχαριστώ και Συγνώμη για εσάς που σας στεναχώρησα, που όντως μου φέρεστε σαν οικογένεια.

[Vasoula]

Στεφανάκο...μάθημα πρώτο

δεν χρειάζεται να δώσεις τίποτα...

συνήθως πάρε δώσε έχουν όσοι έχουν μάθει να περιμένουν και τότε τους περιμένει απογοήτευση...

Πάρε από τον Θεό...είναι ο μόνος που δεν κρατάει χρωστούμενα...

και όταν θα είσαι σε θέση να δώσεις, πάλι σε εκείνον θα δώσεις...


η Ανθρώπινη Οικογένεια δεν είναι αυτή που δεν είχαμε...Είναι αυτή που είχαμε και την ξεχάσαμε...

και αυτήν θα θυμηθούμε ξανά...Την Αγκαλιά και την Ενότητα που δεν μας εγκατέλειψε ποτέ, εμείς όμως την εγκαταλείψαμε...΄Ισως έτσι έπρεπε να γίνει...για να την λαχταρίσουμε και να στέψουμε τα μάτια μας σ' αυτήν πάλι, με Αγάπη και Αλήθεια

Ιδού ο ΄Ανθρωπος

[juliaL.]

Διάβασα μονομιάς και τις 5 σελίδες και βρήκα πολλά κομμάτια του εαυτού μου μέσα στους διαλόγους.
Πολλές φορές έχω διαβάσει άρθρα σας και δεν έχω τι να πω. Νιώθω γελοίο να βάλω ένα λουλούδι ή μια καρδιά.
Ψάχνω να βρω λέξεις, επίθετα συνήθως για να γράψω κάτι, να αφήσω και εγώ το σημάδι μου ότι το διάβασα. Πιο πολύ ανακάλυψα όμως ότι είχα άγχος να δείξω ότι και εγώ προβληματίζομαι με αυτά που διαβάζω και έπρεπε να το δηλώσω. Ένιωθα άβολα να μην γράψω τίποτα. Τελικά χαλάρωσα, το θέμα του άρθρου το παίρνω "δουλειά για το σπίτι" και πολλές φορές διαλέγω ένα emoticon για να τιμήσω τον γράφοντα χωρίς το άγχος της δήλωσης "είμαι και εγώ εδώ και συμμετέχω, κοιτάξτε με".
Ακόμα και στις συναντήσεις μας έρχομαι σπάνια νιώθοντας ένα μάγκωμα για το τι θα συζητήσω, ποιοί θα είναι εκεί; Φυσικά λύονται όλα στο πρώτο δευτερόλεπτο ή μάλλον στην πρώτη αγκαλιά (συνήθως είναι της Βάσως) γιατί η αγάπη ξεχειλίζει εκεί και εγώ σταμάτησα να τη φοβάμαι (και ναι τα μάτια μου είναι γεμάτα δάκρυα).

[Vasoula]

Τζουλάκι....

δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα, τίποτα να πεις...δεν έχει ανάγκη το άρθρο από τίποτα...Αν κάπου σε αγγίζει, τα έχει κάνει όλα όσα μπορούσε να κάνει...

Η συμμετοχή σας εδώ, δεν αφορά το άρθρο, αλλά την οικειότητα των Φίλων...Αυτών που μοιράζονται την χαρά και την λύπη, όλα αυτά τα ανθρώπινα που μας φέρνουν ολοένα πιο κοντά στον Εαυτό μας και ολοένα πιο κοντά στον άλλον άνθρωπο.

[juliaL.]

Προσπαθώ να ξεφύγω από τα "πρέπει" και τα "δήθεν" που μου τα μάθανε ως απαραίτητα και να αφεθώ στην Αγκαλιά.
Είναι εύκολο να νιώσω την οικειότητα και να τη βάλω και αυτή στην Αγκαλιά ως εργαλείο για να ανοίξω πιο πολύ την καρδιά μου.
Δεν τα καταφέρνω πάντα ίσως γιατί δεν μου χρειάζεται να το κάνω πάντα.

[Vasoula]

τις ανάγκες σου εσύ τις ξέρεις καλύτερα κοριτσάκι μου

Να φεύγεις μακριά από αυτόν που θα σου δείξει ποιές είναι οι ανάγκες σου ή ποιές όφειλαν να είναι...΄Οπως και από αυτόν που θα σου πει, ποιό είναι το καλό σου και δεν θα σε βοηθήσει να το ανακαλύψεις μόνη σου...

[juliaL.]

Έχεις δίκιο. δεν χρειαζεται να παίζω τον άτλαντα κάθε φορά και να κρατάω εγώ όλη τη γη. Ας αφήσω περιθώριο στον Εαυτό μου
να εξελιχθεί και στους άλλους το κενό που εκείνοι χρειάζονται για να νιώσουν.
Ευχαριστώ Βάσω μου.

[Νίκος]

Αν παρατηρήσουμε στο fb μέχρι τώρα τουλάχιστον δεν υπάρχει κουμπί dislike, ένας απο τους λόγους είναι για να μην έχει κάποιος το δικαίωμα να ασκήσει αρνητική κριτική κρυμμένος πίσω απο ένα κλικ

Το αποτέλεσμα είναι να ποσταρει ο καθένας κάτι και να μπαινοβγαίνει για να δει ποσά like του έκαναν

Αυτό απο μόνο του δείχνει πως όλοι ψάχνουν την αποδοχή απο τους άλλους σαν μια ενεργειακή τροφή που εξαρτάται απο ένα δάχτυλο που θα πατήσει το κλικ και οι περισσότεροι δεν ψάχνουν μέσα τους να ξεπεινασουν, πάλι οι άλλοι και η γνώμη τους καθορίζει την ευτυχία μας!

Εδώ μέσα όμως χωράνε όλα!

Είμαι σίγουρος πως ο server που φιλοξενεί αυτό το φόρουμ έχει καρδιά τις καρδιές μας, σώμα τα κορμιά μας και ψυχή το πνεύμα μας

Αν θελουμε περισσότερο διάλογο ας μιλήσουμε, αν θελουμε μεγαλύτερο άνοιγμα ας ανοίξουμε πρώτοι στους άλλους, αυτό που ζητάμε ας το δώσουμε

...έτσι μου είχε πει η δασκάλα μου...

[Ελενίτσα]

Αν θελουμε περισσότερο διάλογο ας μιλήσουμε, αν θελουμε μεγαλύτερο άνοιγμα ας ανοίξουμε πρώτοι στους άλλους, αυτό που ζητάμε ας το δώσουμε

...έτσι μου είχε πει η δασκάλα μου...

Νίκο

Παιδάκια, κάθε μέρα και περισσότερο βλέπω πως το θέμα του μοιράσματος είναι κάτι που θέλω να αλλάξω. Το ψιλογυρόφερνα τελευταία σαν σκέψη, αλλά την προσπέρναγα. Το να μοιράζομαι περισσότερο και εις όποιο βάθος φτάνω, το κάνω πια στόχο!

Σας Ευχαριστώ που με τα μοιράσματά σας με βοηθήσατε να με δω καλύτερα... να αλλάξω αυτό που χρειάζομαι να αλλάξω....

Ευχαριστώ!

[Βικούλα]

Νίκο
Ελενάκι

[Vasoula]