TO ΑΣΤΕΡΟΦΩΣ

[CHRYSSOULA]

Κάποτε πριν από πολλά πολλά χρόνια σε μια γωνιά του ουρανού γεννήθηκε ένα μικρό αστέρι. Στην αρχή το φως του ήταν αχνό σχεδόν διάφανο και με πολύ δυσκολία μπορούσε να διακρίνει τα άλλα αστέρια που ήταν κοντά του. Το αστέρι ένοιωθε λυπημένο γιατί όλα ήταν τόσο θολά γύρω του. Έτσι όπως ήταν στεναχωρημένο ένοιωσε ένα ζεστό υγρό να κυλά επάνω του.

«Τι να είναι αναρωτήθηκε?»

Τότε άκουσε μια φωνή να του σιγοψιθυρίζει, ότι αυτό το υγρό ήταν το δάκρυ του.
Το αστέρι κοίταξε απορημένο γιατί δεν έβλεπε κανένα κοντά του. .Ποιός να ήταν άραγε?

Ίσως ο αγέρας σκέφθηκε το αστέρι…Αλλά τι είναι δάκρυ αναρωτήθηκε πάλι. Δεν το γνωρίζω…!!!. Τότε άκουσε μια φωνή μέσα του να του λέει «Θέλεις λοιπόν να μάθεις τι είναι δάκρυ»

«Ποιος είσαι» ρώτησε το αστέρι νοερά.. Εγώ είμαι το «Φως» είπε η φωνή όμως σημασία έχει να μάθεις εσύ τι πραγματικά είσαι…

Γνωρίζω, ότι είμαι μόνο ένα αστέρι απάντησε αυτό και δεν μπορώ να διακρίνω τίποτα γύρω μου γιατί όλα μοιάζουν θολά.. Κατάλαβα, ότι αυτό το υγρό που έτρεξε πάνω μου, το δάκρυ όπως το είπες, βγήκε όταν ένοιωσα λύπη. Άμα είμαι χαρούμενο θα τρέξει πάλι αναρωτήθηκε το μικρό αστέρι…
Τότε το «Φως» του απάντησε, ότι αυτό θα το ανακάλυπτε μόνο του..

«Με ποιο τρόπο» ρώτησε εκείνο

Τότε το Φως του έδειξε μια γαλάζια σφαίρα πολύ μακριά. «.Βλέπεις αυτή την σφαίρα του είπε». Είναι ο πλανήτης Γη. Εκεί θα μάθεις το δάκρυ μέσα από την χαρά και την λύπη αλλά θα μάθεις ακόμα την αγάπη και τον φόβο….

Το αστέρι έμεινε συλλογισμένο για λίγο.

Αν πάω, σκεφτόταν, πως θα γυρίσω πίσω μετά Αν η χαρά, η λύπη, η αγάπη ή ο φόβος με εμποδίσουν τι θα κάνω?? Έψαχνε απάντηση από το «Φως» αλλά αυτό είχε χαθεί.

Τα χρόνια περνούσαν και τίποτα δεν τάραζε την ζωή του αστεριού. Έμενε πάντα μόνο του, ψηλά εκεί στον ουρανό σιωπηλό… Ξαφνικά η απόφαση ωρίμασε μέσα του. Ναι, είπε στον εαυτό του. Θα πάω εκεί που μου έδειξε το «Φως». Αυτά που θα μάθω εκεί ίσως είναι πιο πολύτιμα από την αταραξία μου εδώ. Όμως θα γυρίσω πίσω γιατί ένοιωσα ότι όπως πήρα την απόφασή μου τώρα για να πάω πάλι εγώ θα αποφασίσω πότε θα επιστρέψω ..



Κάλεσε νοερά το «Φως» και όταν αυτό εμφανίστηκε του είπε την απόφαση που είχε πάρει… Το «Φως» τότε τύλιξε το μικρό αστέρι. Το αστέρι και το φως έγιναν ένα το Αστερόφως που έσκισε τον ουρανό και κατευθύνθηκε προς την Γη


Σε μια μακρινή πολιτεία στην Γη η γυναίκα του άρχοντα της πόλης περίμενε το πρώτο της παιδί. Κοιτώντας από το ανοιχτό παράθυρο είδε μια φωτεινή λάμψη να διασχίζει τον ουρανό. Ενδόμυχα ευχήθηκε το παιδί της να είναι καλότυχο και το φως να οδηγεί τον δρόμο του. Σε λίγο την έπιασαν πόνοι και μετά από λίγο έφερε στον κόσμο πρώτα ένα υγιέστατο κοριτσάκι και αμέσως μετά ένα αγοράκι. Είχε γεννήσει δίδυμα. H μητέρα κοίταξε τα 2 παιδιά της και είπε στον άνδρα της, ότι ένοιωσε ότι αυτά γεννήθηκαν μια σημαντική στιγμή και του ανέφερε για την φωτεινή λάμψη που είδε λίγο πριν γεννήσει . Ο άρχοντας κοίταξε την κόρη του που τα ματάκια της ήταν λαμπερά σαν άστρα και την ονόμασε Αστερέλα και μετά γύρισε στο γιό του που το προσωπάκι του ήταν γεμάτο φως και τον ονόμασε Φωσλάβιο

Τα 2 παιδιά μεγάλωναν χαρούμενα και ευτυχισμένα και στο αρχοντικό υπήρχε γέλιο και χαρά!!! Μια ημέρα κτύπησε την πόρτα του σπιτιού μια γυναίκα και ζήτησε φιλοξενία γιατί ερχόταν από μακριά και ήθελε να ξεκουραστεί για λίγο προτού συνεχίσει το ταξίδι της. Τόσο ο άρχοντας όσο και η γυναίκα του δέχθηκαν με χαρά!!
Την ρώτησαν από πού ερχόταν και πως βρέθηκε στα μέρη τους. Εκείνη λοιπόν τους ανέφερε, ότι μια μάγισσα από την μακρινή χώρα της Σκοτεινής Σελήνης είχε κλέψει την κόρη της όταν ήταν πολύ μικρή. Η κόρη της ήταν όμορφη και λαμπερή σαν Ήλιος και την φώναζε Ηλιαχτίδα Εκείνη από τότε έψαχνε να την βρει σε κάθε γωνιά. Είχε μάθει, ότι για να περάσει στην χώρα της Σκοτεινής Σελήνης έπρεπε να έχει 3 κλειδιά που θα της έδινε το μαύρο κοράκι της μάγισσας αφού εκείνη του έδινε πρώτα κάτι πολύτιμο σε αντάλλαγμα. Καθώς διηγιόταν την ιστορία της είδε να μπαίνουν τα 2 παιδιά μέσα στο δωμάτιο. Αμέσως σταμάτησε και έσκυψε το κεφάλι. Τα παιδιά μίλησαν για λίγο με τους γονείς τους και βγήκαν στον κήπο να παίξουν.

Όταν ήλθε το βράδυ και πήγαν όλοι στα δωμάτια τους η μητέρα των παιδιών ένοιωσε ένα σφίξιμο στο στήθος. Κάτι μέσα της την προειδοποιούσε, ότι κάτι σοβαρό θα συνέβαινε. Μη μπορώντας να κοιμηθεί σηκώθηκε από το κρεβάτι της και περνώντας από το παράθυρο είδε μια σκιά να γλιστρά στο σκοτάδι και να φεύγει πάνω σε μια άμαξα. Καθώς έπεφτε το φως του φεγγαριού διέκρινε την φιγούρα της γυναίκας που φιλοξενούσαν να φεύγει.. Η αρχόντισσα έτρεξε έξω από το δωμάτιο και τράβηξε στο δωμάτιο των παιδιών της. Το κρεβατάκι του Φωσλάβιου ήταν ανακατωμένο και το παιδί έλειπε. Οι φωνές της ξύπνησαν όλο το αρχοντικό.. Ο άρχοντας έτρεξε να δει τι συμβαίνει και αντιλήφθηκε, ότι πραγματικά η φιλοξενούμενη είχε απαγάγει το γιό τους. Η γυναίκα του ξέσπασε σε αναφιλητά και εκείνος πήρε μερικούς άνδρες και έτρεξε να ψάξει για να φέρει πίσω τον γιό του.
Η Αστερέλα πλησίασε την μητέρα της και χάιδεψε το πρόσωπο της. Το χεράκι της ακούμπησε στα δάκρια της με απορία γιατί δεν την είχε δει ποτέ μέχρι τότε να κλαίει


Η Αστερέλα ένοιωσε και εκείνη την ίδια λύπη για τον χαμό του αδελφού της αλλά και ένα άλλο συναίσθημα για πρώτη φορά. Ένοιωσε φόβο. Τι θα γινόταν ο αδελφός της αν δεν τον έβρισκε ο πατέρας? Τι θα του έκανε η γυναίκα που τον πήρε? Που θα τον πήγαινε??
Ήταν τόσο δεμένη με τον Φωσλάβιο που ένοιωσε, ότι η ζωή της δεν θα ήταν η ίδια χωρίς αυτόν. Έτσι όπως ήταν λυπημένη πήρε την φλογέρα που είχε φτιάξει μόνη της και άρχισε να παίζει ένα λυπητερό σκοπό. Όσοι άκουσαν την μουσική της ένοιωσαν την θλίψη της να τους σκίζει την καρδιά . Τα πουλιά , τα λουλούδια, τα δένδρα όλα συμμετείχαν στον πόνο του μικρού κοριτσιού. Η μουσική της έφθασε μέχρι τη σελήνη. Πόνεσε και εκείνη και έστειλε μήνυμα στο μαύρο κοράκι ..
Σε λίγο μπροστά στην Αστερέλα σταμάτησε το μαύρο πουλί. Άνοιξε το στόμα του και άφησε κάτω 3 χρυσά κλειδιά και πέταξε μακριά.
Εκείνη την ώρα μπήκε στο σπίτι ο πατέρας της. Δεν είχε βρει ούτε την γυναίκα, ούτε το γιό του λες και είχε ανοίξει η γη και τους κάταπιε. Η Αστερέλα του έδειξε τα 3 κλειδιά που της έφερε το κοράκι. Που όμως να τα πάει? Θυμήθηκε ότι η ξένη είχε αναφέρει την χώρα της Σκοτεινής Σελήνης. Τότε η μαγείρισσα του σπιτιού ανέφερε, ότι ζούσε στο κοντινό δάσος ένας κυνηγός που γνώριζε για αυτή την περιοχή γιατί το είχε ακούσει που το έλεγε στον άνδρα της όταν κατέβαιναν στο παζάρι. Ο άρχοντας έτρεξε στο δάσος . Βρήκε τον κυνηγό σε μια καλύβα και τον ρώτησε αν ήξερε που είναι η χώρα της Σκοτεινής Σελήνης και αν μπορούσε να του δείξει τον δρόμο. Εκείνος απάντησε, ότι κανένας δεν μπορούσε να πάει εκεί χωρίς την έγκριση της θεάς του φεγγαριού. Ο άρχοντας του έδειξε τα 3 χρυσά κλειδιά και ο κυνηγός συμφώνησε να τον πάει εκεί.
Την επόμενη ημέρα καθώς ο άρχοντας ετοιμαζόταν για το μακρινό ταξίδι η Αστερέλα τον πλησίασε και του είπε πολύ σοβαρά, ότι ήθελε να πάει μαζί του. Ίσως η θεά του φεγγαριού που της έδωσε τα κλειδιά είχε καταλάβει την αγάπη της για τον Φωσλάβιος και τους βοηθούσε να τον βρουν το συντομότερο. Ο πατέρας της της ανέφερε τις δυσκολίες που θα είχε το ταξίδι για ένα τόσο μικρό κορίτσι αλλά εκείνη έδειξε, ότι ήταν αποφασισμένη. Η μητέρας της γνώριζε πόσο δεμένα ήταν τα 2 παιδιά από την στιγμή που γεννήθηκαν, ώστε με βαριά καρδιά συμφώνησε να ακολουθήσει η Αστερέλα τον πατέρα της.
Πέρασαν πολιτείες και χωριά ταξιδεύοντας αδιάκοπα για να φθάσουν στην χώρα της Σκοτεινής Σελήνης, ώσπου κάποτε σταμάτησαν μπροστά σε ένα βουνό που τους έκλεινε τον δρόμο. Καμία βλάστηση δεν υπήρχε τριγύρω και το φεγγάρι ψηλά έδειχνε 2 όψεις. Μια Φωτεινή και μια Σκοτεινή. Μπροστά από το βουνό δεν υπήρχε απολύτως τίποτα. Ο κυνηγός τους είπε, ότι αυτό το βουνό οδηγούσε μέσα στην χώρα που αναζητούσαν. Μας πως θα έμπαιναν? Δεν υπήρχε καμία είσοδος. Καθώς ήταν όλοι συλλογισμένοι η Αστερέλα έβγαλε πάλι την φλογέρα της και έπαιξε ένα σκοπό γεμίζοντας όλη την φύση με γλυκύτητα, αγάπη, καρτερία τόσο που το βουνό ράγισε και παρουσιάσθηκαν επάνω του 3 κλειδαριές. Ο πατέρας της έβαλε τα 3 χρυσά κλειδιά και αμέσως η επιφάνεια υποχώρησε και φάνηκε μια είσοδος που οδηγούσε μέσα στο βουνό.
Ο άρχοντας και η υπόλοιπη συντροφιά μπήκαν μέσα φωτίζοντας τον δρόμο με κεριά που είχαν φέρει μαζί τους. Αφού προχώρησαν αρκετά ξαφνικά ο χώρος άρχισε να φωτίζεται από ένα ασημόχρυσο φως σαν αυτό του φεγγαριού. Στο βάθος φάνηκε μια τεράστια αίθουσα


Επάνω σε ένα θρόνο σκαλισμένο με πολλά αστέρια καθόταν μια επιβλητική γυναίκα. Το πρόσωπο της θύμιζε την γυναίκα που είχε φιλοξενήσει ο άρχοντας. Τους κοίταξε παγερά και τους έκανε νόημα να πλησιάσουν. Γύρισε στον άρχοντα και του είπε, ότι κάποτε είχε μια πανέμορφη κόρη την Ηλιαχτίδα που η αδελφή της η Σκοτεινή Σελήνη την έκλεψε από ζήλεια και την μαρμάρωσε, ώστε να μη μπορεί να την έχει. Έδειξε με το χέρι της στην άλλη άκρη της αίθουσας όπου μια πανέμορφη κοπέλα με ξανθά μακριά μαλλιά ήταν ακίνητη σαν άγαλμα. Όταν ήλθα σπίτι σας και είδα τα παιδιά πήρα το ένα για παρηγοριά αλλά αυτό σας έφερε μεγάλη λύπη. Η μουσική που έπαιξε η κόρη σου μου ράγισε την καρδιά και έστειλα το κοράκι γνωρίζοντας, ότι θα ερχόσαστε εδώ. Ο γιός σου θα έλθει μαζί σας. Έκανε μια κίνηση με το χέρι της και ο Φωσλάβιος που ήταν αμίλητος μέχρι εκείνη την στιγμή σαν να πήρε ζωή και έπεσε στην αγκαλιά του πατέρα του και της αδελφής του. Γεμάτη χαρά και ευγνωμοσύνη η Αστερέλα έβγαλε την φλογέρα της και άρχισε να παίζει ένα ουράνιο σκοπό. Εκείνη την στιγμή έπεσε μια δυνατή ακτίνα μέσα στην αίθουσα και παρουσιάστηκε η Σκοτεινή Σελήνη. Η μουσική σου είναι Θειική είπε στην Αστερέλα. «Ζήτα μου ότι θέλεις και θα το έχεις.»
Η Αστερέλα την κοίταξε και της είπε: «Θέλω να ελευθερώσεις την Ηλιαχτίδα» Η Σκοτεινή Σελήνη αιφνιδιάστηκε και της απάντησε: «Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν κάποιος πάρει την θέση της» Τότε η Αστερέλα βλέποντας στα μάτια την Φωτεινή Σελήνη και τον πόνο που είχε για την κόρη της θυμήθηκε την δική της μητέρα και τα δάκρυα της και χωρίς να διστάσει είπε: «Θα πάρω εγώ την θέση της» Προτού ο πατέρας της αντιδράσει ή ο Φωσλάβιος η Αστερέλα άρχισε να μαρμαρώνει και η Ηλιαχτίδα ελευθερώθηκε από τα δεσμά της. Έτρεξε στην μητέρα της με χαρά και την αγκάλιασε και εκείνη της έδειξε το θαρραλέο κορίτσι που είχε πάρει την θέση της. Η Σκοτεινή Σελήνη είχε μείνει βουβή. Τότε η Ηλιαχτίδα πλησίασε την μαρμαρωμένη Αστερέλα και άρχισε να στέλνει το Φως της επάνω της. Μόλις το Φως έλουσε την κοπέλα η Ηλιαχτίδα φώναξε: «Αστερόφως σε ελευθερώνω»
Εκείνη την στιγμή τα μάγια λύθηκαν η Αστερέλα ελευθερώθηκε και ταυτόχρονα μια δυνατή λάμψη έσκισε τον χώρο που έφυγε με κατεύθυνση τον ουρανό. Το αστεράκι είχε μάθει αυτά που ήθελε και επέστρεφε στην θέση του στον ουρανό γεμάτο νέα γνώση.
Μετά η Ηλιαχτίδα κοίταξε την Σκοτεινή Σελήνη και εκείνη μη αντέχοντας την ματιά της στράφηκε στην αδελφή της. Τόσο καιρό ζούσαμε χωριστά . Από τώρα θέλω να υπάρχει μόνο αγάπη μεταξύ μας. Η Ηλιαχτίδα έστειλε το Φως της και στις 2 και μεμιάς η Φωτεινή και η Σκοτεινή Σελήνη έγιναν ένα σώμα πάνω στον λαμπερό ουρανό.

Ο άρχοντας αγκάλιασε χαρούμενος τα παιδιά του και όλη η συντροφιά πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Όμως κάθε βράδυ που έβλεπαν το φεγγάρι στον ουρανό δεν μπορούσαν να μη θυμηθούν την απίστευτη περιπέτεια που είχαν ζήσει..
Έτσι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!


Αφιερωμένο στην Βασούλα που το ζήτησε

[Vasoula]

Το αγαπημένο μου!!!!!!

το αστεράκι...

σ' ευχαριστώ Χρυσουλίτσα μου


Παρεπιπτόντως, τι όμορφη φωτο....

[Λιζούλα]

Υπέροχο!

Χρυσούλα, πολύ όμορφη η φωτογραφία σου

[Ταρούλα]

Χρυσούλα υπέροχο


Ωραία φωτογραφία

[Μπεττουλα]

χρυσούλα άλλο ένα υπέροχο παραμύθι.. θα τα διαβάσω στο βαφτιστήρι μου... σε ευχαριστώ πολύ.. (υ.γ πολύ όμορφη φωτο!!)

[CHRYSSOULA]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους!!!

[AMALIA]

Yπεροχο Χρυσουλα!!!

Και η φωτο πανεμορφη!

[Giotoula]

[Ellaki]

παραμύθι ή πραγματικότητα ?

Χρυσουλίτσα συμφωνώ για την καινούρια φωτο
απλά πανέμορφη

[margaritarenia]

[ARTYADIS]

[Danielli]

Χρυσουλιτσα... τι όμορφο...
Ευχαριστώ!!

[Emmaki]

Χρυσουλιτα μου γλυκια....τι ομορφο παραμυθι.....Γεματο Φως και Αγαπη!!!!!!
Σε Ευχαριστουμε τοσο πολυ που τα μοιραζεσαι μαζι μας.......

Κι αλλοοοοοοο σελω.....

[Vasoula]

Κι αλλοοοοοοο σελω.....

κι εγώωωωωω

[Emmaki]